JUBELFEEST
Donderdag 8 Juni 1899.
5 centiemen per nummer.
SJ9*6 Jaar 5572
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
1874. 1899.
ZILVEREN
KAREL WOESTE,
Zondag 18 Juni 1899.
Ontvangst van den Jubilaris.
Mis van dankbaarheid
Grootsche Betooging
Eene bekentenis.
GELUKKIG SCHOT.
LANDBOUW.
n
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemail ter week
Yoor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
Bindigt met 31 December. De onkosten der kwilantiën door de Post ont-
Tangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Guique huuixi.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse cp
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakmgen jij
accoörd. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen deD
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten öure< Ie
van dit blad.
Aalst, 7 Juni 1899.
Arrondissement Aalst.
van den achtbaren heer
Staatsminister, Volksvertegen
woordiger van het Arrondissement
van Aalst, sedert 8 Juni 1874.
op
Orde der feestelijkheden
De Feestelijkheden zullen daags te
toren door het luiden der triomfblok en
kanongeschut aangekondigd worden. Het
nationale vaandel zal aan 't Belfort en
't Stadhuis gcheeschen worden.
Om 9 uren zullen de stedelijke Over
heden van Aalst en de heeren Afgeveer-
digden der Steden en Gemeenten des
Arrondissements ten Stadhuize vergade
ren om zich in stoet Daar de statie te
begeven voor de aankomst van den trein
uit Brussel om 9 u. 57 m. Welkomgroet
aan den achtbaren Jnbilaris in naam der
Catholieken van 't gansche Arrondisse
ment, waarna hij, stoetsgewijze zal geleid
worden naar onze Hoofdkerk van Sint-
Martinus alwaar onmiddelijk eene
tal gecelebreerd worden gevolgd van
TE DEUM
Na de Mis feestzitting ten lokale van
den Catholieken Werkmanskring alwaar
de adressen van gelukwenschen der 5
Cantons en een bronzen Kunstvoor
werp den eerzamen Jubilaris zullen
aangeboden worden.
Middag ontbijt. Om 12 lh uren ter
Groote Feestzaal van het Stadhuis den
eerzamen Jubilaris aangeboden.
De Afveerdigingen en Maatschappijen
des Arrondissements en van 'tLand zullen
vei gaderen om 2 i/t uren 's namiddags ter
Stalieplaats en in de aanpalende Straten
en stoetsgewijsjonder 't Bestier der Catho-
liéke Jonge Wacht, de straten doorwan
delen later door een bijzonder programma
aan te wijzen.
Openbar© COMCEKT8
na de Betoogiug op verschillige kiosken.
VERLICHTING DER GROOTE MARKT
des 's avonds om 9 uren.
Zouden do roode leiders dan eindelijk
inzien dat de tijd van huichelen en van tie
menschen te foppen allengskens voorbij
is
Worden zij wellicht gewaar dat de men
schen te wel beginnen te begrijpen dat ze
mot niets anders omgaan dan metlogen-
taal eu bedrog
Men zou het zeggen, waDt hoogst merk-
weerdig is de voordracht die Bebel, do
groote Duitsche apostel der roode leer,
onlangs te Iena hield.
Bebel verklaarde ootmoedig dat hij,
die onophoudelijk de vernietiging der
hedendaagsche samenleving aangepredikt
en hare vervanging door een socialistisch
luilekkerland voorzegd heeft, bereid is
die samenleving te behouden, zoo de toe
stand der werkc-rsstanden,binnen de palen
van het mogelijke, verbeterd wordt.
De groote roode apostel bekent dus dat
hij in dwaling verkeerde, dat zijne vroe
gere aanvallen tegen de huidige samen
leving onreclitveerdig waren, zijne be
schuldigingen valsch of ten miuste
grootelijks overdreven.
Hij bekent dus dat zijne beloften van
geluk, zijne plannen van hervormingen
dwaas, onuitvoerbaar eu bedriegelijk zijn.
Hij bekent dus verder dat de bestaande
maatschappij wel zoo verdorven niet is
als hij ze afschilderde en vele rood en
blijven afschilderen.
Hij bekent dus eindelijk dat al de maat
regelen door de roode belhamels voorge
steld om de bedreigde samenleving te
redden, namelijk, revolutie, algemeenc
gelijkheid, vrijheid en broederlijkheid,
vernietiging van 'tfamilieleven en van den
Godsdienst, vrije liefde, verdeeling
der eigendommen en goederen er Diet
noodig zijn en enkel als droomerijen en
hersenschimmen moeten aanzien worden
die dienen om de sukkelaars des te ge
makkelijker te verleiden.
Wat Bebel wil, willen de catholieken
en dit hebben zij getoond door hun kracht
dadige en aanhoudende streven tot het
stemmen van reeds vele doeltreffende
wetten die den toestand der werkersstau-
EEN
17* VERVOLG.
Helder lichtte de maan, toen Julius op de
plaats kwam waar de kozakken huune pisto
len afgevuurd hadden niet verre van de pa
pierproppen door buskruit gezwart, bloed
sporen ontdekkende, verschrikte hy zoo ge
weldig dat hem een angstschreeuw ontglipte.
Ilier kruisten sich, in verwarde mengeling,
de paardenhoeven de ruiters moesten een
halven kring gevormd hebben, en de vluch
tenden dieht op de hielen geweest»aijn. Met
angstige nauwgezetheid onderzocht hij den
grond in het ronde; eindelijk zag hij een klein
donker voorwerp op den sneeuw liggen. Hij
reed er heen, steog af eu bief het op.
't Was de muts van zijn broeder. Een ko
gel had haar doorboord en aan de voering
kleefde versch bloed 1
Hij is dns gewond zuchtte de ofticier en
drukte, door smart aangedaau, de muts,
welke met het bloed van zijn broeder bevoch
tigd was, aan zijne lippen. Daarop stak hij
haar in zijnen mantelzak, sprong weder in
den, in de maat van 't mogelyke, zullen
verbeteren.
De socialisten zijn machteloos om eene
roode samenleving gelijk zij zo droomen
tot stand te brengen.
Wat hebben zij hier en elders waar ze
zitting hebben in de wetgevende Kamers,
beproefd om die samenleving te verwe
zenlijken
Niets, volstrekt niets ze zijn niet in
staat iets voor te stellen. Ze durven geou
wetsvoorstel aanbieden uit vrees van uit
gefloten te worden zelfs door den domstcn
koeijongen
Men onderzoeke wat de socialisten hier
in België ter Volkskamer hebben gedaan.
Hunne gansche werking heeft hierin
alleen bestaan van gedurig stokken in de
wielen te steken, Z. M. den Koning en de
Koninklijke Familie aan te valleD, te las
teren en te beleedigen, hunne tegenstre
vers met diezelfde maat te meten,rumoer
te verwekken en aldus te beletten dat
's lands zaken en de belangen der werk
lieden ernstig bezorgd worden.
Ziedaar wat de roode afgeveerdigden
ter Volkskamer hebben uitgestoken I
Ten slotte zeggen wij De bekentenis
van Bebel is goud waard en dient vooral
en eens te meer om de dwaasheid der
roode leerstelsels te doen uitschijnen en
toont verder aan wat vertrouwen men
stellen mag in de beloften dio de roode
chefs do menigte voor oogen tooveren 1
Over liet mislukken der spleet-
griffelingen bij het steenfruit.
Ziedaar de maand Mei geëindigd en wij
moeten er waarlijk niet bedroefd om zijn;
want zij hoeft ons slechts acht goede
dagen gegeven 1, 2, 9, 10, 11, 29, 30
en 31 Mei.
Moeder natura heeft ons gedurende
deze maand veel schaê berokkend met
haar ongunstig weer. En wie zich erg
teleurgesteld vinden, zijn voorzeker de
hoveniers en liefhebbers die kersen,
krieken of pruimen gegriffeld hebben.
Wanneer wij onze fruitstreken doorwan
delen en onze voordrachten houden, zien
en vernemen wij overal dat weinig of
schier geene eDten, met de spleetgriffel
bewerkt, groeien.
Sommige hebben gegriffeld einde April,
andere in Mei, en nogal tydens die eeuige
goode weck der kruisdagen, en weinige
zien hunne moeite beloond. Er is geene
vereenigiüg van stam en ent, geene
aaneenwassing. Merkelijk vorlies, tijd,
noodige entwas en dan nogal dikwijls bij
zware stammcD, dood derzelve.
Wie is nu de schuld van zulken tegen
slag Deels wel het weêr en deels de
enter of griffelaar. Hot guur, nat of koud,
droog weêr doet de gezette griffels gewel
dig lijden en de aaneengroeiïog van griffel
met stam mislukken en dit hebben wij
gewoonlijk nu alle jaren tijdeos do lente.
Waarom dan toch, ingezien dien jnar-
lijkschen tegenslag niet veranderd van
tijdstip Waarom altij l het hokken aan
dien ouden, slechten stijl blijven hangen
Griffelt uwe steenfruiten in de maand
September, best vau den 10 tot don 20
September en gij zult lukkeD.
Sedert 5 jaren hebben wij dit toege
past en telkeus gelukt en zelfs bij die
brandende hitte van verleden jaar op
14 September en die gegroende enten zijn
voor iedereen zichtbaar.
Ziehier hoe men te werk gaat. Men
kiest het te griffelen onderwerp en snijdt
de griffel van den tak,die nu in volle blad
en leven staat. Snijdt de bladschijf op de
out weg maar laat den steel van het blad
op de ent, en doet verder do bewerking
als bij de gewone spleetgriffeling der
lente.
Voordeelen 1° Ter oorzake van het
ij bestendiger goed weder, verzekerde luk-
king 2° geene bewaring van onttwijgen
1 3° ter oorzake van het aaneengroeien
ontwikkelt zich de ent en vormt dikke
straffe oogen, die dan in de lente van het
volgende jaar zooveel te krachtiger door
schieten, ten voordeele van het gansche
loven van den toekomenden boom.
Laat ons, al ware het maar met eonigc
stammen, beproeven en gij zult, vast
overtuigd wezende van uweu goeden uit-
slae, de najaarsgriffel algemeen in prak
tijk brengen en zoo doende zooveel temeer
fruitboomen kweekeD, om met de fruit
teelt onszelven en onze zoo nuttige en
naarstige bieën te bevoordeelen. Fr. L.
(Handelsblad.)
Tegen de kalverziekte. In vroe
gere bijdragen van De Landbode is er
gehandeld geworden over de middelen
toegepast door Dr Poels tot bestreiding
der kalverziekte. Naar wij vernemen zijn
de inkomsten van de toepassing dezer
middelen op verscheidene boerderijen in
Friesland in 't voorjaar weder zeer gunstig
uitgevallen. Geen enkel van de vele met
Dr Poels methode behandelde kalveren
stierf vau ziekte, die in vroegere jaren op
de boerderijen zooveel slachtoffers maakte.
Zijn er in België tot hiertoe nog geeu
proeven met deze methode gedaau gewor
den of zal men voortgaan te klagen over
dc verliezen die de kalverziekte teweeg
brengt, zonder zich te bekreunen over de
manier om dezelve te bestrijden
den zadel en reed den kring rond, welke de
paardenhoeven in de sneeuw nagelaten
hadden.
Nu ontwaarde hij het spoor van twee
vlechtende paarden links en rechts was de
sneeuw onder hunne hoeven vertrapt, w .armt
hij opmerkte, dat de kozakken heu in het
midden hadden willen nemen en i een kring
slniten. Dat hen dit niet gelu'.c was, getuig
den duidelijk da indrukken :a de sneeuw; aan
den rand van het woud 'erloren zich die der
kozakken gab.el.
Met kloppend hart volgde Julius den weg
der vluchtenden, door acht hoeven afgelee-
kend. Vau tijd tot tijd riep hy hunnen naam,
maar alleen de weergalm van het woud ant
woordde hem. Immer sneller vervolgde hij
het spoor, het moest hem toch bij zijn broeder
en Johan geleiden. Zoohaast hij weder een
eind verder was, riep hij meermalen, doch
steeds verstierf zijn geroep in eene doodsche
stille, die over de verstijfde sneeuwvlakte
heerschte.
Ijskoud blies de noordewind door die treu-
rigo streek, cn de gedachte, dat de gewonde
broeder zijn hoofddekking miste, doorgriefde
het gevoelig hert van den nachtelijken raiter.
VIII. DE WOLVEN.
In den morgen, die op den nacht volgde ii
deu welken het den Beierschen gelukt was
hunne gevangenschap te entvluchten, stoof
de sneeuw in dikke vlokken neder, zoodat
zelfs het geoefend oog eens Noordman geene
bestemde richting in de verloren sporen kon
onderscheiden.
Door het maanlicht begunstigd, had Jnlius
gohe9l den nacht op de baan voortgereden,
die de vlucht van zijn broeder en van den
ouden soldaat toekende. Door het voortdu.
rend sneeuwen verloor hij den afdrnk der
hoeven steeds meer nit het gezicht, en daar
door gebeurde wat hij zoo zeer vreesde: het
spoor werd zwakker en zwakker, en eindelijk,
te midden van een woud, hield het op. Indien
het zijnen broeder en Johan gelukt was de
Xiemed te bereiken, dan kon hij hen in de
herberg van den Poolschen jood weder-
vinden.
Doch welke richting moest hij nemen om
aan den oever van dien vloed te komen? Door
het wenden en draaien van zijn paard, wist
hij niet meer of hij den oever naderde, of
immer dieper in het vijandelijk land drong.
Hij moest dus vragen. Dooh aan wie Zijn
toestand was niet benijdenswaardig. Ont
moette hij eenen inboorling, dan beval hem
de voorzorg te vluchten, en indien een guns
tig toeval gewild had dat hij iemand aantrof,
dan zou deze hem waarschijnlijk belogen en,
iuplaats van naar deNiemed, hem in 't ver
derf geleid hebben. Hem veilig en zeker geleL
den kon alleen God, die hem reeds zoo dik
wijls beschermd had, en op Hem vertrou
wend, liet hij, na een vurig gebed, het paard
Onkruid in de haver. Tegen
woordig is de haver ongeveer een hand
breed hoog, en als daarin nu, zooals in
vele streken het geval is, het leelijko
onkruid, Kiek, Herik of Krodde genaamd,
in voorkomt, dan is het nu de tijd om het
te verdelgen.
Ziehier hoe men dat, on met succes,
in audere landen doet
Men lost dan in water op 15 percent
ijzervitriool en besproeit daarmede de
haver en het onkruid.
Na ongeveer een dag is dan de Kiek,
Herik of Krodde geheel afgestorven, ter
wijl de haver er zoo goed als niets bij
geleden heeft, slechts vertoonen zich aan
de haver gele puntjes aan de uiteinden
der bladeren, waarvan men in korten tijd
niets meer merkt.
Herik, Kiek of Krodde behoort tot de
kruisblocmige planten, en omdat, wat
betreft de levensvoorwaarden, planten
van dezelfde familie hierin meestal gelijk
staan, zou men met de 15 per cent yzer-
vitriool-oplossing heel denkelijk ook wel
ander kruisblocmig onkruid kunnen ver
nietigen.
In sommige streken heeft men bijvoor
beeld last van zoogenaamde Witte Kiek,
dat eigenlijk Herderstasch is; ook dit
onkruid zou denkelyk met genoemde
besproeiïog verdwijnen.Meu beproevehet.
(Gr. Courant.)
Het mond- en klauwzeer voort
geplant door de melk. De provin
ciale landbouwcommissie van Henegauw,
heeft een der bijzonderste factors van de
voortplanting der ziekte aan M.den minis
ter van landbouw doon kennen.
Deze moet namelijk gezocht worden in
de melk, die door pachters, wier koeien
zonder dat het gekend is, door de ziekte
zijn aangetast,naar de melkerijen gebracht
ontroomd en vervolgens aan de kalvers
wordt gevoederd.
Die ontroomde melk bevat de kiemen
der ziekte, welke de jonge dieren mot
volle teugen in de ingewanden breDgen.
Daarom vraagt gezegde commissie dat
de minister bovel zou geven, voortaan al
de melk aan de verplichtende pasteuri
seering te onderwerpen.
M. De Bruyn heeft dc zaak in onderzoek
gegeven.
Om vlekken uit mat glas te verwij
deren neemt spiritus, lost daarin wit krijt
op eu bestrijkt het glas met deze brij,
die men er op laat drogen. Dan wrijft men
net krijt cr af en poetst het glas met een
schoonen doek stevig af. Desnoods do
bewerkiüg herhalen.
zonder verdere leiding tusschen bosch en
struik heenstappen.
De diepe eenzaamheid stemde hem droef
geestig de koude deed hem beven en zijne
armen kruisende, zag hij droefgeestig in het
donkere wond. Eindelijk kwam hij op eenen
smallen weg, die hoog van eenen berg in het
dal geleidde. Hier hield hij zijn paard in en
luisterde hij legde de vlakke hand beschut
tend boven de ontstoken oogen en beschouw
de de vlakte van alle kanten.
Overal heerschte geruchtelooze stilte; on
veilig en versteven deed zich het donkere
pijnbosch op. Verlamd bogen de takken on
der den sneeuwiast, eu granwe en dikke wol
ken trokken lang aam en laag hangend over
de pijntoppen heen. De verkwikkende adem
scheen uit de natuur ontvlogen zonder leven
of warmte lag zij daar.
Voor de eerste maal in zijn leven voelde
Julins het neerdrukkend gewicht der vol
strekte eenzaamheid en hulpeloosheid. Het
verlangen, om het gevaar in vriendschappe
lijke gemeenschap te deelon, deed zich gewel
dig gevoelon. Plotseling hoorde hij een schel
gefluit dat aanstonds achter hem beantwoord
werd.
liet scheen hem alsof hij in Calabrië was
en elk oogenblik den aanval van bandieten
te vreezen had hij wendde het hoofd om en
mot de woorden: Ach daar ritselt het gelijk
in een mierennest, drukte hij de sporen in de
lenden van het paard en holde, snel ak de
wind, de straat afwaarts. Eenige minuten
later verssheen een troep boeren met pieken
gewapend, op den weg, en bijna terzelfder
tijd naderde nit de tegenovergestelde richting
een dergelijke bende. De boeren spraken
eonigen tijd met elkauder, bestegen daarop
den berg en verdwenen spoedig achter den
met ijs bedekten rug.
Een oogenblik later trokken drie ver
moeide paarden eene slede dezen berg af.
Een kozak reed eenige schreden voor, vau
tijd tot tijd bekommerd links en rechtB in
bot woud ziende. Een vergrijsde dienaar dreef
de paarden, en wisselde soms met den be
diende, die op de stellage zat, eenige woorden.
In de slede zaten twee vrouwen, geheel in
kostbare pelsen gewikkeld. De eene kon veer
tig, do andere achttien tot negentien jaar tel
len. Het edele harer gelaatstrekken werd nog
verlevendigd door de vreeselijke, eenzame
wildernis. Hunne evenbeeldige gelijkenis ver
ried moeder en dochter.
Beider oogen waren hemelsblauw, on ter
wijl die der moeder van ernst en edele ge
strengheid getuigden, spiegelden zich in die
der dochter onschuld en my merende droef
geestigheid.
De moeder droeg eenen kostelijkea hoed
met eeno pluim, die door den wind heenflad-
derde; de dochter eene Russische muts, met
edelgesteenden bezet.
(Wordt voortgezet).
