Donderdag 20 Juli 1899.
5 centiemen per nummer.
54ste Jaar 5585
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Het antiklerikaal kartel.
GELUKKIG SCHOT.
Alle herbergen
voor de wet.
gelijk
Iets over opvoeding.
Verschil van zedenleer.
De vernieling der ratten.
DE DENDER BODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemail ter week
voor de Stad 5 frqnkmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men 8chrijftin bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Gulque s
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse cp
3# bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord, Niet opgenomen handschriften worden met teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen deD
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich to wenden teD Buret le
van dit blad.
Aalst, 19 Juli 1899.
Om de menschen zand in de oogen te
werpen, komen vooral de groene gazetten
met de volgende uitvlucht voor den dag
Het kartel is geen verbond tusschen
liberalen, daensisten en socialisten 't is
enkel een tijdelijk samenwerken van deze
partijen om de verwezenlijking to beko
men van twee leerstelsels die zij wettig
cn rechtveerdig oordeelen, namelijk, bet
zuiver algemeen stemrecht en de evenre
dige vertegenwoordiging.
Wij noemen die uitvlucht eenvoudig
barmhartig gezeever dat door geen enkel
verstandig mensch zal worden aange
nomen
Immers het kartel is ook gesloten op
't gebied der gemeentekiezingen en wij
vragen het wat hebben de gemeenteraden
nu te beslissen in zake van A. S. en
E. V.
Wij antwoorden met La Bé for me,
het orgaan der vooruitstrevers Nie-
mendalle, want 't zijn toch de gemeen-
tebesturen niet welke die kieshervor-
mingen kunnen invoeren.
De waarheid is vooral wat onze stad van
Aalst betreft, dat de groene helden van
Chipka, als echte verraders, de liberalen
en socialisten achterna loopen om zich
op de catholieken te kunnen wreken.
Do helden van Chipka zijn innig over
tuigd dat zij er, in geen geval, bij winnen
kunnen, integendeel, maar daar bekom
meren zij zich niet meê: zij moeten hunne
wraak koelen en dat is alles.
Nu wat de liberalen betreft, mochten
qj zich in hunne lichtgelovigheid illu
sies maken over den uitslag der anti
klerikale samenspanning, dat zo dan maar
eens goed overwegen wat hunne bondgc-
ncoten cr over zeggen en ze zullen er
door gesticht wezen.
Wij willen de heeren liberalen dus eens
onder oogen brengen hoe gezel Terwagne
het kartel aan zijne roode partijgenooten
aanbeveelt
- Ondanks al onze pogingen is de uitslag
hier te Antwerpen nietig geweest. Men
boschouwt, zegt bij, het verledene niet,
maar houdt do oogen op de toekomst
gevestigd dat hebben de gezellen be-
grepen....
Het kartel verplicht geenszins het
socialistisch programma te ver zaken....
Door het kartel zullen wij er in geluk-
ken eene propaganda te maken zoo
EEN
22° VERVOLG.
Zoo moet ik dus deze goede vrouw, sprak
hij bij sich zeiven, smartelijk bewogen, het
hart met nieuwen weemoed vullen. De eenige
troost die mij myne zending verlicht, is toch
dat de rijke, beklagensweerdige vrouw reede
hare nonen als dood beweent... Het middag
maal sal haar door mijne boodschap toch niet
verbitterd worden.
Zoo Bprekende, opeüde hij den afgedragen,
ouden mantel en liet sich door de warme len
tezon beschijnen.
Zioh op vaderlandschen grond bevindende,
gevoelde deze man, na zoo veel verduurde
ellende en onderstane doodsgevaren, zich ge
lukkig en ryk gelijk een koning. De blikken
welke hy ontmoette, verrieden immers deelne
ming en lijden, en zelden sprak hij een voor
bijganger te vergeefs aan. Ook het zien van
den algemeenen landrouw, schoof zqn eigen
verdriet op den achtergrond. De goede God,
dacht hij, die mij van den dood bevrijdde en
gelukkig over de Niemed en in het dierbaar
vaderland gebracht heeft, zal mij niet van
honger laten sterven.
hevig, dat moesten de socialisten later
alleen staan, de uitslag verbazend zou
zijn. Niets te verliezen, veel te winnen.
Wij roepen hierop de aandacht der ge
matigde liberalen en vragen hun is het
Toor uwe partij het tegenovergestelde
niet moet het niet zijn Niets te win-
nen, veel te verliezen.
Het kartel is dus voor de blauwen en
groenen eeue ware fopperij onder welk
oogpunt men het ook besohouwe.
Deze regelen schreven wy niet in de
hoop de liberale haantjes-vooruit der
firma Anker en Zonne en de helden van
Chipka te overtuigen dat het kartel nood
lottig wezen zal aan hunne beide kliek
jes, ze zijn immers door haat en wraak
vervoerd, maar er zijn gematigde lieden
die redeneeren kunnen en tot dezen zeg
gen wy leest en overweegt I
Op vraag van een honderdtal herber
giers heeft M. Maenhaut het volgende
voorstel gedaan in de Kamer
1° Het vergunningsrecht uit te breiden
tot al de drankhuizen, hetzij men
er sterke dranken verkoopt of niet.
Elke herberg, groot of klein, oud of nieuw
zou moeten betalen en zou alles mogeu
verkoopen, bier, wijn, genever, enz.
2° Hij vermindert het vergun
ningsrecht op de helft.
Artikel 2 der tegenwoordige wet zou
gewyzigd worden als volgt
Het bedrag van het vergunningsrecht
is vastgesteld op de volgende grond
slagen
In de gemeente van 60,000 inwoners
en daarboven, 100 frank (in plaats van
200)
In de gemeenten van 30,000 tot 60,000
inwoners, 75 frank (in plaats van 150)
In de gemeenten van 15.000 tot 30,000
inwoners, 50 frank (in plaats van 150);
In de gemeenten van 5,000 tot 15,000
inwoners, 40 frank (in plaats van 80);
In de gemeenten van min dan 5,000
inwoners, 30 frank (in plaats van 60).
Deze wijziging heeft voor doel
1° Alle herbergen en tapperijen gelijk
te stellen voor de wet
2° De vervalsching, die op breeden
voet wordt uitgeoefend te beteugelen,
want het getal personen die verklaren
alleen bier te schenken, maar die onder
duims genever bestellen, is zeer groot.
Met het voorstel van M. Maenhaut
worden al do drankhuizen, hetzij zij ge-
Wie op God betrouwt, riep de arme
an op het einde zjjner overwegingen, heeft
altijd goed gebouwd
Van deze gevoelens doordrongen, stak de
soldaat de ringen weder in zijnen zak, liet
sich dan langzaam nederglyden en leunde
met den rug tegen eenen steen.
Hoe meer de zon zich verhief, hoe krachti-
>r en warmer hare etralen werden. Deze
warmte en die rust deden den vermoeiden
krijger ongemeen goed. Als in een zilvernevel
verdween geheel het landsohap voer zijne
oogen zacht drong nog het gezang der leen-
werikken tot zijn gehoor, daarop viel zijn
hoofd zwaar op de borst neder en hij slui
merde in. Er verliep uur op uur, doch de
slapende ontwaakte niet. Uit het stadje kon
digde de klok middag aan en de Beldaat sliep
nog immer voort.
Op het Walbergisohe landhuis ging de ba
ron in de eetzaal, waar aijne gemalin en
Augusta hem wachtten.
Het was een krachtig, zestigjarige heer
een lange, zwarte rok, tot aan den witten
halsdoek toegeknoopt, gaf hem bijna het
uitlicht van eenen HOrtdjjke. Zijne broek
van zwart fluweel, verdween onder do knieën
in slopkonaen van doielfde stof. Buiten den
trouw-en zegelring droeg hy geene juweelen
en toch kwam hij in deao ernstige eenvoudig
heid deftiger voor, dan hij, met sterren en
ordeteekena beladen, geschenen zon hebben.
nover verkoopen of niet, aan het vergun
ningsrecht onderworpen. Geen uitzonde
ring meer, voor, niemand, maar het ver
gunningsrecht zal voor de helft vermin
derd worden.
De lichamelijke straffen die vroeger
in de scholen toegepast werden zijn sedert
eenige jaren bijna uit de opvoedingstel
sels verbannen. Wij zullen de vraag ter
zijde laten welke vau de twee manieren
van onderwijs de beste is, want nog is
het niet gebleken dat iu onzen tijd de
leerlingen meer ijver of meer verstand
aan den dag leggen dan in den tijd der
roede.
In Zwitserland is de opvoeding der
jeugd nog op den ouden leest geschoeid,
do plak, de roede, de lichamelijke straf
fen zijn dagelijks brood; in een woord, de
stelsels van schoolgevcn zijn nog niet wat
men heet - monschelijk - geworden.
De gedachte der ontvoogding van de
jeugd is ook in dat gelukkig land gedron
gen, cn het onderwijspersoneel is in twee
kampen verdeeld ten einde uit tc maken,
of het gebruik van de roede op den rug
der leerlingen een goede invloed heeft of
niet op de ontwikkeling der verstandvor- 8
mogons.
Wat zou het aardig zijn moesten de
redetwisters elkaar in het haar vliegen r
en slagen toedienen om te verkrijgen dat jj
de leerlingou niet meer lichamelijk zoude
gestraft worden 1
De mentors zouden alzoo op hun eigen
persoon do proef van hun onderwijsstel
sels kunnen nomen, de leerlingen zouden
eens lachen met hune goedgezinde mees
ters, en eene weêrwraak hebben der uit
gestane smarten. N.
>o* Landgenooten, waakt
jJjsj De milititaristen zijn weêr eensjop-
Ei gestaan en dat gebeurt telkens dat
•Jvj^het Land eene crisis doorworstelt
ze denken dau het best te gelukken.
Generaal Brialmont cischt uu een leger
van 246000 man met een jaarlijksch
contingent van 25000 militianen, wier
diensttijd 12 jaren zou bedragen.
Heden is 't contingent 13,000 man en
de militaristen willen het bijna verdub
belen.
Ons volk, in overgroote meerderheid,
is antimilitarist en vraagt dua zulk een
groot leger niet. En daarbij dit groote
leger zou vele milioenen verslinden en
ook vele milioenen eischeu voor nieuwe
forten en kasteelen, en gewis zou woldra
't staatsbankroet voor do deur staan.
Landgenooten waakt
Zijn doordringend, mannelijk gelaat verwekte
eerbied en ter zelfdertijd vertrouwen eon
vriendelijk karakter, eene koene beradenheid,
eene edele stoutheid waren er op uitgedrukt.
Zijn verheven, ontbloot voorhoofd, aijn leven
dig en helder oog, getuigden van diep naden
ken, en toen hij den groet zijner gade en van
Augusta wederkeerig beantwoordde, teeken-
de zich een smartelijke lach op aijne lippen.
De baronnes had hem, nit de vroegmis
terugkocrende, verteld, dat het gezicht van
eenen ongelukkige, uit Rusland weergekeerd,
haar diep getroffen had.
Wel bemerkte de baron diepe smart op
haar gelaat, toch vermeed hij het gesprek op
de zonen te brengen.
Zwijgend en zonder eenigen eetlust, geno
ten zij maar weinig van het middagmaal.
Een dienaar trad binnen en meldde dat
een soldaat, uit Rusland komende, den baron
verlangde te spreken.
De baron knikte met het hoofd, en een
oogenblik later hinkte de aangemelde de eet
plaats binnen.
De baronnes had hem dadel yk herkend en
heette hem welkom. Zij meende, dat de man
gekomen was om de bewoners van het land
goed eenigo hulp te verzoeken.
Des te grooter was hare verwondering,
toen die man verlegen en merkbaar aange
daan, aich tot haar wondde en zeide
Toen gij mij dezen morgen zoo mildda-
De katholieke godsdienst verbiedt
strengelyk alle daden van ontucht.
Nooit hoeft hij zulke daden goedge
kenrd en nog veel minder ze aangepredikt.
Of het liberalismus het tegenoverge
stelde doet, daar zult ge door het volgendf
kunnen over oordeelen.
Mazzini, die zijn gansche leven opper
meester was vau de vrijmetselaars, en
die door de vrijmetselaars en liberalen
als een orakel aanhoord werd, Mazzini
sprak over eenige jaren aldus in een ge
heim onderricht aan de opperventa of
logie (Zie het werk van Cretineau-Joly
L'Eglise romaine eu face de la révolution).
Tegen Rome alleen moeten wij sa
menzweren bedienen wij ons daartoe
van alle toevallen, trekken wij nut uit
alle gebeurtenissen.
Lateu wij ons nooit omkoopeD. Wij
hebben in onzen raad vastgesteld dat wij
geen kristen meer willen. Verspreiden
wij dan de ondeugd onder het volk. Dat de
ondeugd de vijf zinnen der meuigte door
dringt!.
Maakt bedorvene herten en gij zult
geene katholieken meer hébben
Het voornaamste is den man van zijn
huisgezin af te zonderen.
Sleept hem mede, verloidt hem; leert
hem zijnen dagelijk«cben arbeid allongs-
kens moede worden I
- Het bijzonderste is het zedenbederf
iu het groot te ondernemen. Om het
katholicismus uit te rooien moet men
eerst, wordt er gezegd, de vrouw afschaffen.
- Ja, maar, vermits wij de vrouw niet
kunnen afschaffen, moeten wij ze be
derven.
De leste priem om de Kerk aan het
hert te raken is het zedenbederf -
Dit is een uittreksel van het programma
der vrijmetselarij, uitgedacht en voorge
dragen door haar opperhoofd, den kalven
duivel Mazzini.
Dit programma is aanveerd, en met
eerbied, door het liberalismus, welk het
overal in het werk heeft gesteld.
Het is gekend dat, in gevallen van
heerschende ziekten, het meestal de rat
ten zijn, die de besmettelijke ziekten over
brengen
Het Egyptisch gouvernement heeft dan
ook door de stem der plaatselijke bladen
van Alexandrië, waar op dezen oogenblik
de pest heerscht, alle burgers verzocht,
meê te werken om deze knaagdieren te
helpen verdelgen en geeft daarvoor de
volgende remedie op.
dig begnnstigdet, wist ik niet dat gij
de baronnes Waldberg waart, anders hadde
ik mij aanstonds van eene belofte gekweten,
welker vervulling my ongemeen zwaar drukt.
De baron, die zijne gemalin zag verbleeken
i sidderen, veraocht den soldaat hem te vol
gen da baronnes veraette zich tegen dit
voorstel, zeggende
Een zonderling gevoel doet mij vermoe
den, dat hetgeen de teragkeereude te berich
ten heeft, ook mij aangaat. Daarom, raijn
vriend, zeg alles ronduit, want uw duister
gezicht heeft mij reeds tot het vernemen eener
slechte tijding voorbereid.
Hierdoor gerust gesteld, verhaalde de sol
daat hoe Theodoor, op den heiligen Kerst
avond, uitgeput, niet meer in staat was de
reis voort te zetten en te vergeefs zijnen broe
der Jnlius aanspoorde, hem aan aijn noodlot
over te laten en alleen den weg naar het va
derland te zoeken. Verder vertelde hij ook
hoe Johan geweigerd had de beide broeders
te verlaten, en trok, tot bevestiging zijner
woorden, de ringen nit den zak.
Toen de heer luitenant mij zijnen ring gaf,
belastte hij mij u zijne vurige groetenissen te
brengen on te zeggen dat hij misschien met
de anderen nakomen of wellicht wegblijven
zaldaarover kan immers de goede God alleen
beschikken.
Houd op riep de baron, die aag hoe syne
gade op baren stoel begon te wankelen en hoe
Daar deze remedie bier ook haar nut
kan hebben vooral voor magazijnen en
schepen, laten wij hier het artikel volgen
dat wij daarover in de Réformo van
Alexandrië vinden
Aangezien ratten en muizen aan de
dagorde zijn, en dat, volgens do voor
schriften van den gezondheidsdienst men
zoo spoedig mogelijk deze knaagdieren
moet vernielen,overal waar men ze viudt,
vooral in de huizen eu nijverheidsgebou-
wcd, deuken wij het belangrijk do vol
gende romedie onder het oog onzer lezers
te brengen, 't Is een onzer confraters, de
Heli do-Dé bats die ze meedeelt met de
volgende anecdote
Een Engelsche boomkweeker, wiens
zolders en zaadmagazijnen door die knaag
dieren verwoest werden, bad bij tooval
gelegenheid muntkruid te laten droogen
in de door ratten bewoonde lokalen.Eeni
gen tijd later bemerkte hij tot zijn groot
genoegen, dat ratten en muizen verhuisd
waren, 't Was natuurlijk den reuk van
de Menta sotiva, die dit gelukkig ge
volg bad bewerkt.
Om er echter heel zeker van te zijn leg
de bij in verschillende plaatsen, waar
veel ratten kwamen, drooge kruiden, be
sprenkeld met eenige druppolen uittrek
sel van muntkruid. Welnu, niet alleen
□amen ratten en muizen do vlucht, maar
men zag ze nooit weer.
Zooalq men ziet is het middel in elks
hereik, en om aan zijne onfeilbaarheid
niet meer te Iwijfelen, zou men cokcl
moeten weten of do boomkweeker geen
voortbrenger is van uittreksel van munt
kruid.
Dokter in de rechten. Een stu
dent van de hoogeschool van Quito (repu
bliek vau den Eveuaar) legde zijn laatste
examen af voor den graad van dokter in
de rechten. Zijne antwoorden waren
volmaakt.
Mijnheer, gij kent zeer wol de rech
ten, zegde hem de voorzitter van den
kcurraad, die niemand auders was dan
Garcia Moreno, president dor republiek.
Maar, kent gij ook uwen catechismus De
man die als magistraat de menschelijke
wetteu moet handhaven, moet eerst eu
vooral do wet Gods kennen, a
De president stolde aan den kandidaat
verscheidene vragen van den catechis
mus, waarop deze niet wist te ant
woorden.
- Mijnheer, zegde Garcia Moreno, gij
ontvangt den titel van dokter in de rech
ten; maar ik verbied u van den titel ge
bruik te maken eer gij uwen catechismus
kent.
Augusta op het punt was in onmacht te vallen.
O neen ga voort riepen de vrouwen als
nit eenen mond, on de soldaat vervolgde
Toen Theodoor, onze heer sergeant, my
aijnen ring reikte, voegde hij er bij zeg aan
mijne goode en lieve onders, dat ik en Jnlius
steeds met trouwe liefde aan hen gedacht heb
ben, zoowel op naehtelijke wachten als onder
het gebnlder der kanonnen. Groet voor mij
Augusta, de lieve gezellin mijner kinderja
ren. Zeg haar dat zy mijnen ring ter gedach
tenis drage, en verzeker haar, dat ik haar
lief beeld met mij in de eeuwigheid over
draag, waar ik hoop haar eens weêr te zien.
- Den ring den ring O, geef mij den
ring riep de maagd, en toen de soldaat hem
in hare schoone, blanke hand legde, drnkte
zy hem met overtollige «mart aan de lippen,
hare tot nu toe ternggehoudene tranen
stroomen overvloedig over hare wangen.
Daarop ontstond een diep stilzwijgen, het
welk de soldaat onderbrak, zeggende
- De ijzeren ring werd mij door Johan ge
geven volgens zyn verzoek zOn ik hem bij de
gonden leggen en hem den lieer baron, den
vader zijner dappere meesters, geven, üaarby
mest ik zeggen, dat de jonge heeren zich zoo
rein bewaard hebben als hunne gonden rin-
en dat hij zoo vast by hen blyft, als hy
den ring veertig jaren onveranderd aan zijn#
hand gehouden heeft.
(Wordt voortgezet).
