Donderdag 7 September 1899. 3 centiemen per nummer. 54sle Jaar 5507 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Roode Volksredders EEN GELUKKIG SCHOT. Voor Burgerszonen, Een en ander. DE DENDERBODE. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voorde Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 'sjaars.fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kw'tantiên door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des hands Cuique suum. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse op ;le bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen sioh te wenden ten Buretle van dit blad Aalst, 6 September 1899. Hoe dikwijls hebben wij in Vooruit en andere roode organen niet gelezen dat de socialistische leiders, verre van hunne persoonlijke welvaart en verheffing na te jagen, zich integendeel gansch opofferen voor het welzijn der werkende standen. Wat wij, roode leiders, betrachten, zeggen zij, 't is de rechtveerdigheid doen heerscheu, 't onrecht wreken, alle mis bruiben uitroeien, de wereld in een aardsch paradys voor de zwoegers her- I Maar of hunne daden wel met hunne I woprden overeenstemmen, daar kunnen I de werklieden van Vooruit best over oor- deelen. I Nu, indien wy geloof mogen hechten aan't gene een correspondent van - De Vrije Stemn een Hollandsch roode orgaan I schrijft dan is 't op een aardige, recht I aardige wijze dat de hoofdmannen van I Vooruit het aan boord leggen om de rechtveerdigheid te doen heerschen en alle misbruiken uit te roeien. De Vrije Stem a spreekt eerst over de schoenmakers van Vooruit en zegt Van koöperatie gesproken, ziehier een feit van belang. Verleden jaar dankte Vooruit zyne schoenmakers af Het heete toen dat men hun thuis zou werk geven. Voor enkelen was dat waar in geringe mate, doch de meesten had men niet meer noodig. Vooruil vond het voordee- liger de meeste soorten schoeisels ge maakt uit fabrieken te trekken. En met de kleermakers zou het volgens den correspondent ook maar povertjes gesteld zijn Sedert eenigen tijd doet men het zelf de voor de kleederen, en buiten allerlei ondergoed, voornamelijk voor de mans kleederen. Eon fabrikant uit Binche, in Henegouw, is leveraar de kleeren wor den door zoo genaamde zweeters gemaakt, een ras vooral goed gekend in Berlijn, Londen en New-York en wier werkwijze in de arbeidersbladen genoeg is beschre ven. Een hoofdman van Vooruit is,tijdens de onderhandelingen, ten huize van zoo een zweeter geweesthij zag daar 24 per sonen aan 't werk, waarvan de helft kleine joDgens en meisjes, en die werk ten volgens het stolsel der verdeeling van den arbeid in die huizen in zwang. De hoofdman was er over opgetogen en verwonderde zich niet langer over den goed koop waarmede de fabriekant zyne waren kon afleveren. 29» VERVOLG. Op den donkeren grond van den nacht tee kenden zich de talrijk verlichte vensterB van Waldberg, gelijk een groot doorschijnend tafereel afJulins, die zijn paard bij den teugel medevoerde, vroeg nu den onden sol daat, door welk toeval hij in 't kerkje kwam, dewijl men op het kasteel het blijde huwe lijksfeest vierde. Het is geen toeval, heer, antwoordde Johan, het is alleen de liefde voor u want ziet ge juist op het oogenblik dat de vreugd algemeen was en de genoodigden het jeugdige bruidspaar gelukwenschten, deed zich een onoverwinbare smart in myn hart gevoelen. Zij dreef mij aan, eene eenzame plaats te zoeken waar ik ongestoord aan n denken en voor n bidden kon. Zoo kwam ik in het kerkje, en o verrassing o vreugde ik ont moet u levend dien ik reeds als dood beweend heb. Weder omarmde de onde soldaat zijnen heer, en deze sloot den goeden dienaar vast en innig aan zijn hart. Een half uur later klonk op Waldberg de Wij kunnen goedkoop vorkoopen en winnen dan nog 30 ten honderd zegde hij in 't bestuur. Het moot niemand verwonderen dat de werklieden die zoo deerlijk in hunne hoop bedrogen zijn, zoo bitter aan 't klagen gaan Dat is nu eeuigo maanden geleden en men trekt hoe langer, hoe meer gemaakt goed in, zoodat er voor de kleermakers weinig of niets meer te doen is. De arme drommels klagen putten in d'aarde, en kunnen maar niet begrijpen hoe hunne maatschappij,die altijd beweert werkzaam te zijn in 't belang der arbeiders, en groote verbeteringen belooft door de koö peratie, die handeling met hare woorden kan overeen brengen. Het is net als bij de groote uitbui ters wie het meest de arbeiders afjak kert, krijgt deu klant van Vooruit, en dit gebeurt op schijnheilige wijze omdat het zweetstelsel van schoen- eu trensenmaak sters hier te veel opspraak wekte, laten zij nu elders zweeten, dau is het niet ge- woten. Zoo spreken de arme broodelooze kleermakers, en smalend voegen zij er bij Dat is al socialism en aldus moeten - wij gered worden Anderen nog zeggen a Men kon met onzen arbeid niet genoeg koopen en bou wen, men moet kinderen laten uitzuigen om paleizen te kunnen bonwen,die alleen dienen om de ijdelheid der leiders te voldoen. Do correspondent bekent dat de klach ten wel eonigszins kunnen overdreven zijn Wij geven toe, zegt hij, dat het gedwongen leegloopen en armoe lijden bitter stemt, maar hebben ze geheel en gansch ongelijk die zoo spreken - Als nijveraar, als voortbrenger, gaat hij voort, heeft Vooruit fiasco gemaakt weinig brengt Vooruil nog immer zelve voort. Verre vau eene weverij op te rich ten, zoo als eenige jaren geleden het plan bestond, scheidt Vooruit er thans uit met de verveordiging vau eenige artikelen die hij zelf fabrikeerde.... Geheel die groote inrichting die,volgens hare beheerders, de bewondering van gansch het heelal opwekt, is niets anders meer dan een bazar en détailverder kun nen de beheerders het, ondanks hunne geweldige reklaam, niet brengen. Ziedaar 't werk van Anseele, de ver delger van alle uitbuiters, die de werk lieden deelnemers in Vooruit zou geluk kig maken, laten leven lijk viscbjes in 't water Maar 't is wat anders 1 huisbel Erhart, de huismeester opende een venster van de onderste verdieping en vroeg Wie is daar Doe open kameraad, ik breng eenen ongenoodigden bruiloftsgast riep Johan. Het slot knarste en beiden traden binnen. Het tooneel dat nu volgde, laat zich ge makkelijker gevoelen dan beschrijven. Aller treffendst was het oogenblik, toen de dood" geloofde in de hnwelijkszaal verscheen. Geen schilder is in staat om het tooneel te malen. XIV. DE VEREENIGING. Eiken dag verschenen in de nieuwsbladen oproepingen der vorsten aan het Duitsche volk. De storm der begeestering woelde reeds in alle dappere harten. De tijd had de afge matte lichamen weder versterkt en allengs ook de bloedende zielswonden geheeld. De Duitsche mannen en jongelingen schaarden zich met luide zegekreet onder de wapperende bannieren, en niet gelijk vroeger prangden droefheid en rouw de ouders en bloedverwan ten, als zij hunne strijdbare familieleden het zwaard zagen omgorden. Vreugdetranen glansden in de oogen van Augusta toen Theodoor, met wien zij slechts een paar weken vereenigd was, zich voor Duitschland's vrijheid wapende. Door vader- landsch gevoel verhief hare edele borst zich fier. Hoeveel ouders zijn er dio zich met angst afvragen Wat zullen wij onze zonen laten worden alle vakken, alle loopbanen zijn opgepropt. Wel neen, alle vakken zijn niet ver sperd het nijverheidsveld vraagt enkel mannen, die bekwaam zijn cn willen werken, en het zal hun eenen rijken oogst afwerpen. Maar dat is de voorwaarde bekwaam, geleerd zijn en willen werken. Daar ligt de knoop I Waarvan droomen onze burgerszonen, terwijl hunne ouders uiet weten welk be drijf voor hen te kiezen Op school verveelt het hun en hunne hoogste betrachting is ergens klerk to worden op 't een of't ander bureel. Daar immers, hebben zij 's namiddags om 5 of 6 uren gedaan, dan kunnon ze op hun gemak eenige pintjes gaan drinken, schieten met de karabijn, uitryden per velo, gaan varen, enz. Studeeren O, ze hebben lang genoeg in de muffige boeken moeten zitten 1 En spreekt hun niet van werken om ondervinding op te doen Wat, werken Worken, foei, dat is goed voor werk manskinderen, maar niot voor burgers zonen (wier ouders tusschen haakjes gezegd meesLaltijd in bet zweet huns aanscbyns het spaarpotje vergaard heb ben, dat hunne zoons zeer dikwijls heel dwaas bestormen.) Intusschen wordt men stiliekens ouder, de tyd komt dat de jongeling voor een eigen bestaan zou moeten zorgen,doch hij staat daar met zijn armzalig plaatsken van klerk en verder... met leege handen. Hoe veel beter zou bij niet gedaan hebben zich te bekwamen in het een of andere ambacht of nij verheids vak Ongelukkig, wij moeten hot zeggen, hebben ouders eu nabestaanden veelal min of meer meègewerkt om den jonge ling de valsche gedachten nopens zijne toekomst, in te pompen. Het hoogste doel dat vele ouders be oogen, is, dat hun kind niet zou moeten werken en 't eerste wat men hun kind inpompt is Ge zult niet moeten werken ge zult leeren en een man worden 1 Verkeerde gedachten Alleen de werkers worden mannen en verheffen zich in de samenleving. Burgers, leert dus uwe zonen werken I Eenieder toch begint in te zien dat een jongeling tegenwoordig beter toegerust is met de kennis van een goed ambacht, dan met een diploom van dokter, advokaat of notaris. Vreugdevol zagen de baron van Waldberg en zijne gemalin hunne zonen, die den Hemel hun onlangs uit het Noorden teruggevoerd had, tot den heiligen strijd trekken. Het ijze ren juk, dat hnn land zoo lang en zwaar go- drukt had, moode, streefden de dapperen ge moederen vol hoop, stouten vrij, naar edele daden. De broeders ou de oude soldaat, die hen als oen onafscheidbaar gezel volgde, werden door de golven van den oorlog verder gedre ven. Hoe vurig en verlangend de gloed der ge- negendheid in het hart van Jnlius brandde, gedroeg hij zich toch mannelijk, en trachtte door zelfbeheersching en zelfverloochening Olga te verdienen. Hij had het binnenste barer vrome ziel doorgrond, en, gelijk de edele den edele raadt en verstaat zoo had hij haar geraden en begrepen ook vermoedde hij de smart en den strijd, dien zij in 't schei- dingsnur leed. Op God vertrouwend veran derde hij dien gloed en die smarten in eene kalme genegenheid. Helder en ruBtig werd het in zijn binnendste, en de opwellingen eener bittere gevoeligheid verdwenen alsof hij bang was iets aan het vrome en lieve beeld zijner verbeelding te storen. Julius koesterde voor zijne eigene genegen heid geene hoop. Doch de verzekering door een edel, verheven en vroom wezen gewaar deerd te zijn, waa hem voldoende. Hij schatte Gemeentekiezingen. Op Dieuw loopt 't gerucht dat do gemeente- kiezingen voor een jaar zullen verdaagd worden. De regeering zou zinnens zijn, in den aanst. zittijd wijzigingen voor te stéllen aan de gemeentewet. De bijgevoegde raadsleden verkozen door de kiezers van deu werkrechters- raad zouden afgeschaft worden. De volledige E. V. zou toegepast wor den. Wij deelen die inlichtingen meè onder alle voorbehoud want de Brusselsche correspondent van Het Handelsblad bevestigt dat het gouvernement onder anderen zal weigeren verbintenissen aan te gaan voor wat betreft de uitbreiding der E. V, tot de gemeente en provinciale kiezingen. 8 De christene democraten zijn de hardnekkigste tegenstrevers van 't so- cialism zegde M. Leo do Brouckere. Maar als dat zoo is, doet De Gazette n Brugge - opmerken, hoe komt het dan dat socialist Vandervelde uwen hoofd man, M. Daens, zyn beste vriend heet en dat M. Daens hem met de zelfde bena ming betitelt Zegt ons dus eens hoe het komt dat de artikels van uwe groene organen regel matig eu met zooveel genoegen door Vooruit, het orgaan van Anseele, worden meegedeeld Is het geen koorn voor zijnen molen En ge zoudt de hardnekkigste tegen strevers van 't socialism zijn, en go zoudt het 't gras van onder de voeten maaien Wij hooren er zeer aardige Voor geringe lieden van stad en platteland. In de jongste tijden is er veel gesproken geworden van do kleine burgerij, van den toestand waarin zij ver keert en van de middelen die er dienen aangewend te worden om dien toestand to verbeteren. De heer Théodor, volksverte genwoordiger van Brussel, had vooral die belangen vau de geringe burgers voorge staan bij de behandeling van de begrooting van Nijverheid eu Arbeid; thans heeft hij zijne vroegere woorden, evenals het amen dement dat hij had ingediend, bekrachtigd door het voorstellen van deze wijziging aan het wetsontwerp betreffende do Nati onale Bank Olga's grootmoedige terughouding, want het was hem niet ontgaan, welken strijd zij moest doorstaan, wanneer hij vertrok. Stil en vast was zijne vreugde, want of schoon nog jong, was hy reeds van menige vriendelijke betrekking losgerukt. Op het altaar des vaderlands wilde hij zijne laatste hoop nederleggen. Hij waagde het niet den sluier op te lichten, die het ernstig aanschyn der toekomst verborg want hij vereerde immers de macht te zeer die over het lot der menschen beslist. De tijd alleen zal den sluier wegnemen, dacht Julius, en hij vertrouwde zijn lot en zijne toekomst aan God, die over do geheele aarde waakt. Hij ging van Blag tot slag. De verzen, welke Theodoor Körner vervaardigde, ontvlamden mannen en jongelingen tot koene daden. In luidruchtig koor zong men zijn zwaardlied, en toen hij eindelijk zijnen voor de vrijheid ontvlamden geest, in de volle kracht der jeugd uitblies, betreurde Duitschland in hem eenen heldendichter. Onder allen die Theodoor Körner een vaar wel op het graf toeriepen, was niemand smar telijker aangedaan dan Julias, die hem niet alleen gelijk de anderen gokend on bemind, maar ook verstaan had. Menig edel jongeling viel naast de twee broeders doch ze werden gelukkig gespaard. Jnlius aanzag die gedurige bescherming als 8 De Bank zal, voor gansch den duur der concessie en zonder daarvoor interest te kunnon eischen, eene som van twintig millioen ter beschikking stellen van de regeering tot het inrichten en uitbreiden van het krediet voor geringe lieden van stad en platteland. Dit is eene zeer belangrijke wijziging, waardoor aan de geringe burgers, zoo zij aangenomen wordt, ongetwijfeld groote voordeelen zullen toegekend zijn. Laat ons hopen dat zij weldra inder daad zal aangenomen wordon. IIE88EGEM. Zondag 11. hield de opgescborste priester Daens hier mee ting op den koer van Charelkcn.Er waren 200 h 250 toehoorders opgekomen voor een groot deel vreemdelingen, en do ove rigen ten meederendeele nieuwsgierigen en zwanzers. De opgeschorste herhaalde wederom eens zijn dood gezaagd deuntje gelijk een papegaai. Aan de houding der toehoor ders heeft hij andermaal kunnon oordeelon dat zijne ster in ous arrondissement zoo zeer verbleekt is dat men ze nog met groote moeite glinsteren ziet. Maar ook do menschen hier kennen nu deu albelover, den volksfopper, die 4 jaren ter Volkska mer zeteldo en nooit eenig wetsvoorstel heeft ingediend om zijne belofte te ver wezenlijken. Het verven van natuurlijke bloe men. Natu irlijke bloemen kan men gemakkelyk verren door bunne afgesne den stengels in eene oplossing van verf stoffen, met aniline bereid, te dompelen. Door middel van een goed vergrootglas zal men kunnen nagaan, boe de kleur stof iu den stengel van de bloem opstijgt. Scharlaken aniline maakt de bloem oven spoedig rood als oplosbaar indigo ze blauw kleurt, terwijl die twee kleuren samen alle tinten voortbrengen tusschen purper en donkerblauw. Do meibloemen nemen binnen zos uren eene roode tint aan, terwijl de witte narcis twaalf uren noodig heeft om zich purperkleurig aan ons oog to vertoonen.Lichtere tinten kun nen in korteren tijd verkregen wordon. Om hyacinthea en narcissen te klenren,is het niet eens noodig ze door te snijden voldoende is het de wortels van den bol in de verfstof te dompelen. Op dezelfde wyze kan men ook witte camelia's, serin gen, tulpen, enz., verven. De winter. De oude menschen voorzeggen dat wij een zachten winter zullen krijgen, omdat de ajuinen maar eene pel hebben. een wonder, Dikwijls verhief hij het oog, dankend en hoopvol ten hemel. Theodoor die zijn broeder wonderlijk ver anderd zag, smeekte hem niet te verzwijgen wat hem zoo ernstig, zoo achterhoudend en toch daarbij zoo welgezind maakte. Eindelijk stemde Julius in zijn verzoek toe, sprak met hem van Olga en toonde hem haar beeld. Dit gebeurde daags voor den slag by Leip zig. Zware regenwolken verduisterden de lucht en de donder van het geschat verkon digde den aanvang van de volkenslachting Eenige uren later stormde hij op bevel van deu generaal met het ruiters-regiment in het gevecht. Schrikkelijk zwaaide de dood zijne zeis, een getier en wapengekletter vergezeld van het gebulder der kanonnen, drong door de lacht en den nevel heen. Strijdmoedig straalde Julius trekken, op welke men 't voorgevoel las eens nabijzynds dood of van eenig groot gevaar, dat den stry- der treffen zou. Buskruitdamp omhulde de groepen der strijders, die elkander duchtig Invochten. Plotseling trof een vijandelijk wapen Julius aan het voorhoofd. Zjjn oog verduisterde door het bloed dat uit zijne wonde vloeide, doch toen een kogel hem trof in de richting zijns harten, zeeg hy langzaam van het paard neder. Theodoor zag hem val len en ylde met Johan ter zyner hulp. (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1899 | | pagina 1