>onderda<> H April 1901 5 centiemen per nummer. 55ste Jaar 550$
sn* gevaarlijke
WEGEN!
MOORDENAARS
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
ODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
li.
ettea,
Na de kloosters
de capitalisten.
LANDDEKEN
AALST.
De onzijdigheid
in de school.
Te denderboüe.
lad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
nming van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
ld. 1; fr. 1-15 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
g Vji'et 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont-
ijn ten laste van den schuldenaar
Ihrijftin bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31,
e Postkantoren des bands
Cuique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,1)0; Vonnisse op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moerten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiëD uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad
t oir
.alst, 10 April 1901.
lus een voltrokken feit de be-
der FraDsche kloosters worden
Bonder eigenaar aangeslagen
bt.
91 drij dubbele schande op de
geuzen, op de partij der socios
Ier tot dien hatelijken roof de
len geleend.
jeft hen teruggehouden op dien
en weg, noch de schitterende
igen der catholieken, noch de
eekeningen der groote rechts-
van het land.
ypen de handelwijze der socios.
t gij er DOg een verachtelijke ke-
de geuzen naaponde, van hunne
id voor het goede recht, van
'de voor de vrijheid, van hunne
lamheid gewagen maar dat getal
.ner en kleiner en zij bekennen
!g wat zij doen en waarom zij
oevige zaak die ons bezig houdt
dan ook hunne doenwijze doen
leds van over jaren en jaren
en volgens een voorberaamd
lezen inderdaad in een vlug-
jeidschrift der werkliedenpartij
gegeven door Jules Guesde en
•gne
jrugkeer aan de natie van de
en onroerende goederen der
e orden, dien de socialistische
in de werkliedenomwenteling
[aart ontleend heeft, heeft dees
en het recht en de voorgaan-
biedt nog een ander voordeel
"T" T\op zich alleen voldoende zou
j_ Jjiem eene plaats in te ruimen,
ipvoedings programma als het
iet is het volk te gewennen
nemen wat hem door geweld en
J gestolen huune onteigenaars
ikrooftenen.
ïaal den weg van weêrgeven
Jjd bekomen, ingeslagen is er
8 vaar dat de werkliedenklas,
!,n' Uust aangeprikkeld is. halver-
sheidingi Hij,m steken.
U1 m% met den eigendom der
jjkheid dat men aanvan-
en met de bezittingen der
!n van dürten dat men zal eindi-
NCKi 3 waarheid.
allen
Men prikkelt nu den eetlust van het
volk maar later zal liet niet meer tegen
te houden zijn. De socios zijn consequent
met hun eigen, alhoewel het ons toch
ook gevaarlijk toeschijnt, want zij ook
moeten, wanneer zij hun Eden verplicht
zullen zijn in te richten en den eigendom
van den Staat te doen eerbiedigen, het
slachtoffer worden van dat onbezadigd
monster.
Maar de geuzen 1 Zij verliezen hunne
arme zinnen zij zijn de grondvesten aan
't ondermijnen waarop zij uitsluitend de
maatschappij bouwen. Zy hebben reeds
God uit de wereld verbannen, zij hebben
Gods gebod uit hun moraal geschrabd,
zij hebben gansch hun ideaal bepaald op
het tegenwoordige leven.
Maar dat leven volgens hun hartelust
eischt een zeer ontwikkelde eerbied voor
het eigendomrecht. En juist dien eerbied
ondermijnen zij bij het volk met de goe
deren der geestelijken af te schaffen en
verbeurd te verklaren.
Zij. $ijn onee vijandenroepen zij uit.
Dat alleen is hun rechtsgrond. Eens
zal de tijd komen dat het volk op zal
staan, de tijd der goddelijke straf, en dan
zullen de geuzen mogen spreken van het
heilig recht van eigendom
Oij eijt onee vijanden zal meu huu
antwoorden. Wat gij met goederen der
kloosters hebt gedaan, gaan wy met de
uwe aanvangen. Wij doen het met even
veel rechten volgens het voorbeeld dat gij
ons hebt gegeven.
Dat is regelrecht uit de handelwijze der
geuzen af te leiden. Dat zij die bijzonder
de brandkassen beminnen en als hun
hoogst ideaal vereeren, nadenken. De
weg, dien zy bewandelen is gevaarlijk.
Het volk beeft gaarne duidelijke prin
ciepen en schrikt niet een oogenblik voor
de uiterste gevolgen af. De eigendom
wordt miskend en de massa maakt geen
onderscheid tusschen de eigenaars of zij
priester of leek, catholiek of geus zyn
mogen.
De geuzerij heeft gewild eenmaal zal
de tyd haar die dwaze wet, die hatelijke
roof betaald zetten.
Dat de geuzen daarop nadenken I
En tot bevestiging van dit bovenstaande
roepen wij de aandacht onzer geachte
lezers in op 't artikel getiteld - Na de
kloosters de capilalisten.
"DE ZOON
ar het Engeleeh.
of one
ar om 14 TO'ol8-
n van er nn ,joen p vroeg M. Shane.
die zwarte massa den heuvel af-
ns IQ ®\tisde kudde wolven. Ik vrees
1 den P'.ioren Ejjn het pttar(i kun niet
n n« aa r
maak het dan los
9 anderen riep Job.
i rijd voort
igen heeft gelijk antwoordde de
is geen tijd te verliezen. Hij sprak
tsier en deze hield de paarden
prong van den bok en begon met
strengen van het uitgeputte paard
|?len, terwijl de andere drie, welke
II F wo'ven achter hen waren, woe-
U aaiden om te mogen voortgaan,
ldrukwoen verschrikkelijk oogenblik. De
man» kwamen nu aangestormd de
adres' werden door M. Shane en Jos
rd melten ea O'Donahue doodde van uit
den derde.
8 sprong woedend naar het paard,
M kpr*en •ïa8er werd losgesneden. Jos
elQ het rijtuig en velde hem
Pensioenwet. Het crediet vau
100,000 fr., gestemd voor beheerkosten
ter uitvoering der wet op de pensioenen,
is onvoldoende bevonden. Het gouverne
ment zal verdubbeling van het crediet
vragen.
Het is over bekend hoe liberalen en
socialisten elkander de hand geven om
den Godsdienst te bestrijden en den voor
uitgang der vrijdenkerij te bevorden.
't Is krachtens de anti-klerikale eens
gezindheid dat de Fransche Kamer de
wet heeft gestemd, waarbij de klooster
lingen bedreigd worden met uitdrijving en
inbeslagneming hunner goederen.
Doch, daarmede zijn de socialisten niet
tevreden. Hunne bondgenooteu van van
daag, ten minste zij die fortuin bezitten,
zouden morgen wel hunne slachtoffers
bunnen worden. Dat voorspelt hun reeds
het tyd schrift le Socialiste, orgaan van
Jules Guesde en Lafargue, zeggende
Alle capitalistische eigendom vertegen
woordigt den diefstal ten nadeele der werken
de klas. Alle capitaliBtisehe eigendom geeft
dus terecht aanleiding tot eene terugneming
ten voordeele van allen. Dat de onteigening
beginne, aangezien men van den eenen of
den anderen kant moet beginnen met den
zoogezegd geestelijken eigendom, wij willen
het. Meer nog, wij zijn het die niet opgehou
den hebben tot de kampvechters van het
radikalism te roepen dat zij, op straf van
eenvoudige grappenmake te zijn het
moeBten willen met ons.
»j Maar wat wij niet willen is dat men
de onteigening die eich aan het proleta
riaat opdringt daarbij eou bepalen wat
wij niet willen is dat men aan het wer
kende volk poge te doen vergeten dat het
hier maar een begin geldt en dat de rest
volgen zal.
n De voortbrengers van allen rijkdom in de
myn, het werkhuis of fabriek zullen zich
dezen keer niet meer laten bedriegen; d«
jacht op de pastoors zal hun de jacht op de capita-
listen niet doen uit het oog verliezen. Zij zijn be
hoorlijk verwittigdde ondervinding heeft
huu getoond wat de verklaringen van het
radikalism en de vrijdenkerij waard zijn.
Clerikaal of wereldlijk, de burgerlijke eigen
dom ten. Het stuk dat de proletariërs in
staat zullen gesteld worden terug te nemen,
zal slechts hunnen eetlust opwekken. Eens
de werking begonnen zullen zij die voortzet
ten en, dat de radikalen het niet kwalijk
nemen, zij zullen, eens aan den gang, zich
niet meer inhouden, tenzij als zy ze zullen
voltrokken hebben, 'tis te zeggen: als zij
alles zullen teruggenomen hebben.
Die regels verdienen overwogen te
worden door de liberale vrymetselaars en
vrijdenkers die, hier zoowel als in Frank
rijk, het socialism steunen, in zijnen
strijd tegen Kerk en Priesters. Zij werpen
het roode roofdier de zoogezegde klooster
goederen toe en wekken daardoor zijnen
eetlust op. Morgen zullen zy, die iets be
zitten, door datzelfde onverzaadbare roof
dier op hunne beurt geplunderd, wellicht
verslonden worden.
terwijl M. Shane, die hem gevolgd was, den
laatste onschadelijk maakte.
Doch dit gevaar, waaraan zij nu ontsnapt jj
aren, was niets in vergelijking met hetgeen ;j
sn thans bedreigde de geheele kudde kwam jj
nu gelijk een stortvloed den heuvel afstor
men, onder een gehuil dat zelfs den moedigste
deed sidderen.
Het paard, dat gevallen was toen de wolf
»t aanviel, was nog niet geheel van de slede
losgemaakt en de andere drie waren gansch
onbehandelbaar.
M. Shane, Jos en de koetsier sleurden het
eindelijk ter zyde zij sprongen op hunne
plaatsen en vlogen heen zoo snel als de wind>
want de paarden waren razend van angst.
De geheele kudde wolven was geen hon
derd ellen meer verwijderd, toen zij vertrok
ken, on zelfs toen nog meende M. Shane dat
alle hoop verloren was. Maar het paard, dat
zij op den weg hadden achtergelaten, scheen
hunne redding te zijn de uitgehonderde
dieren vlogen er op aan, vielen en rolden
over elkander, brommende, bijtende en vech
tende om dat feestmaal.
Spoedig was alles afgeloopen binnen drie
minuten was het paard verdwenen en het
grootste deel der kudde hernieuwde de
volging maar de slede had te veel op
gewonnen, en daar hun toc-ht niet verder
onderbroken werd, bereikten zij het naaste
dorp, en O'Donahue had de ontstelde bruid
Maandag 11., tweede Paaschdag, werd
alhier per telegram de benoeming aange
kondigd van den Z. E. H. Josephus-
Livinus Van Doren, als Landdeken
en Pastoor van S' Martinuskerk.
De Z. E. H. Van Doren, Licenciaat
in wijsbegeerte en Ridder der Leopolds
orde, was Professor van Kerkelijke Ge
schiedenis en Methodeleer aan t groot
Seminarie te Gent, sedert September 1892
en is geboren te Maeter op 29 Juni 1857.
Onze Z. E. H. Deken kwam hier des
namiddags met den trein uit Gent om 2 u.
30 m. en werd afgewacht met gala rijtuig
door de E.E. H.H. Rombaut en Teir-
linck, onze twee oudste Onderpastoors.
Zijne intrede in onze Stad werd door
't luiden der triomfklok van S' Martinus
en 't spelen van stadsbeiaard begroet.
't Eerste bezoek van onzen Z. E. H.
Deken was aan zijne kerk. Aan 't groot
portaal werd hij ontvangen door de EE.
HH. Onderpastoors en Kerkbedienden en
Laar het Koor geleid. Daarna begaf hy
zich naar de Dekenij.
Later bracht hij een bezoek aan den
heer M. L. Gheeraerdts, Burgemeester,
welke afwezig was, aan M. Leo Leirens,
Voorzitter der Kerkfabriek van S' Mar-
tiDUS en aan den E. H. Willems, Pastoor
van S' Joseph,en dan verliet hij onze stad.
Da plechtige inhuldiging van onzen
nieuwen Z. E. H. Deken zal plaats heb
ben op Zondag 28 April aanstaande,
om 3 ljt uren 's namiddags.
't Zal feest zijn te Aalst.
Nieuw geld. Men is in het Munt-
hotel begonnen met het slaan van nieuwe
10 centiemen stukken.
Deze zijn iets dunner dan de bestaande
en zijn in 't midden doorboord. Dit gat in
't midden heeft voor doel, de stukken ge
makkelijker van de zilverstukkeu te kun
nen onderscheiden.
Men zal er bovendien de kardoezen
kunnen van maken zonder papier te be
zigen, iets wat veel bedrog zal voorkomen,
daar men weet hoe dikwijls in die kardoe
zen centen en 5 centiemenstukken gefoe
feld worden.
Maar ze zijn dunner en, door het gat
in 't midden, zijn zij denkelijk ook lich
ter, en dat zal scbaêlijker zyn voor de
burgers, die automatische gazometers
hebben.
'i Onze geuzen komen altijd voor den dag
met hunne voorliefde en hunne opheme
ling van het onzijdig onderwijs. Volgens
hen is dat het eenig onderwijs dat in onze
volksscholen past, en zij beroemen er
zich op, dat in hunne scholen, dat is in
de onderwijsgestichten der groote stedeD,
een dergelijk onderricht gegeven wordt.
Welnu, een streng onzijdig onderwijs
bestaat niet, omdat het eene onmogelijk
heid is. La Petite République, het offi
ciéél orgaan der roode partij in Frankrijk,
deelt desaangaande liet gevoelen der
Catholieken. En zij steunt hare zienswyze
door de volgende redeneering
Welke meester kan de klassieke
scheiding tusschen de zakeD, die de
reden, en deze die hel geloof aangaan,
ernstig opnemen Men snijdt zijne ziel
b niet in twee deelen, zooals men eene
streep trekt door zijn haar. Geloof
Reden Ja, ik geloof in de reden ik
geloof omdat ik deuk, en ik geloof wat
n ik meen. Mijne denkbeelden en mijne
b overtuiging zijn onderling verbonden,
zij doordringen en bevestigen malkan-
der wederkeerig op ieder oogenblik.
De denkbeelden des meesters zijn of
r> kunnen geen onbepaald stof zijn, dat
8 bij eiken tocht der bespreking weg-
x stuiftzij veronderstellen een blijvend
b geloof, dat alleen bekwaam is om ze
- levend en vruehtbaar te maken. Spijts
alle ministers en alle omzendbrieven,
ondanks zijn eigenzei ven, kan de mees-
x ter, die nadenkt, den mond niet openen,
zonder de koddige leerstelsels te loo-
x chenen, die de priester ons als onkrenk-
x bare zekerheid wil opdringen.
Ziedaar hoe men over de onzijdigheid
denkt in die Kringen, waar men de ge
loofswaarheden koddige leerstelsels -
heet.
het posthuis binnen te brengen, waar zij in
bezwijming viel, zoohaast zij gezeten was.
Ik moet u zeggen, Jos, dat ik voor mijn
gansch leven genoeg aan wolven heb, Bprak
M. Shane maar gij, mijn jongen, vooreerst
zijt ge een goede schutter en bovendien nog
dappere baas hier is een handvol roe-
i, gelijk men hier die dingen noemt, be-
,r ze tot gy weêr in Engeland komt en
als ik aau vrouw M. Shane zal verteld hebben,
wat gij vandaag voor ons hebt gedaan, zal zij
biefstuk en podding geven zoolang als gij
leeft. En wijl de wolven ons niet voor avond-
1 gebruikt hebben, laat ons eens gaan
zien wat wy zelf voor ons avondmaal kunnen
bekomen.
Het overige der reis liep zonder verdere
ongevallen af en welhaast bevonden zij zich
over de russische grenzen, waar zij ontvangen
werden door den oom der prinses, die als
Pool zich verhengde dat zijne nicht aan het
huwelijk met eenen Rus was ontsnapt.
Hij ontving O'Donahue met de grootste
vriendelijkheid als zynen verwanten wendde
zich onmiddelijk tot de vrienden, welke hij
aan het hof had, om den keizer tot bedaren
te brengen.
Toen de geheimzinnige daad aan 't licht
kwam, hetgeen Bpoedig gebeurde, daar de
prinses niet aan het hof terugkeerde, was de
czaar alles behalve te vreden van zoo bij den
neus te zijn genomen, maar de voerspraak
der keizerin, de aandrang van den Engelschen
gezant, welke zijn best deed voor O'Donahue,
met de pogingen van andere hovelingen en
vooral de brief van O'Donahue, waarin deze
bewees dat de keizer, alhoewel buiten zijnen
weet, zijne toestemming gegeven had en ver
zocht in Russischen dienst te mogen treden,
hadden de verlangde uitwerking en na ver
loop van twee maanden zond de keizerin be
richt, dat zij vergiffenis hadden bekomen en
terng mochten keeren.
O'Donahue was van oordeel van deze gun
stige gesteltenis gebruik te maken en naar
de hoofdstad terug te keeren. M. Shane,
welke reeds lang genoeg voor knecht gediend
had, verklaarde nu naar huis te willen gaan
O'Donahue wilde hem niet langer van zijne
vrouw verwijderd houden en verzette zich
tegen zijn vertrek.
Onze kleine Jos was de eenige oorzaak van
verschil tusschen hen O'Donahue verlangde
hem bij zich te houden, de jongen is te goed
om een dameknecht te zyn of zelfs om lakei
te worden bij een zoo groot heer, als gij nu
geworden zyt, bovendien zal hij niet genegen
zijn om hier in een vreemd land te verblijven
en nooit meer naar Engeland terug te keeren.
Maar, wat zal hy beter kunnen worden
in Engeland M. Shane
't Heeft geen naam. Onder dezen
titel lezen wij in de Sint-Jansbode
Gemeene drankhuizen waar gemeene
vrouwen gemeene liederen uitgalmen om
gemeen volk te lokken, heet men het in
het Fransch Café Chantant. In onze taal
hebben die onfatsoenlijke inrichtingen
geenen naam, en dat is eene eer voor ons.
De werklieden van Enschede in Hol
land hebben met roden geoordeeld, dat
een ding, welk men in 't Hollandsch niet
kan noemen, in Holland ook Diet thuis
behoort, en zij hebben den gemeenteraad
gevraagd dat alle Café Chantant zou
verboden hebben.
Reken er op, majoor, sprak de prinses,
want zij kende nu den rang van M. Shane, ik
zal hem behandelen als M. eigen zoon.
Nochtans zal hij altijd maar een onder
geschikte blijven, mevrouw, en dat is goene
toekomst hoewel een keizer trotsch mocht
zijn uw dienaar te wezeu toch is dat geene
toekomst voor dien jongen.
Bewijs my dat gij iets beters met hem
voor hebt, M. Shane en hij is voor n, maar ik
moet u zeggen dat ik te veel aan hem gehecht
ben om hem zoo spoodig te moeten afstaan.
Zijn gedrag gedurende onze reis...
Ja, juist zijn gedrag gedurende onze reis,
toen de wolven ons achtervolgden, is de
groote reden van mijn verzet. Hij is te goed
voor knecht. Gij vraagt mij wat ik met hem
voor hebdat is niet zoo gemakkelijk te
zeggen, mevrouw, omdat zekere madame
Shane daarin ook iets te zeggen heeft, maar
ik denk dat, wanneer zy weet dat het aan
den moed en de vlugheid van den kleinen
Jos te danken is, dat majoor M. Shone niet
door de wolven is opgegeten, zij wel van het
zelfde gedacht zal zijn als ik, om hem al*
onzen eigen zoon aan te nemen.
Ik kan dit evenwel niet stellig zeggen zon
der eerst mijne vrouw te raadplegen want
het geld is van haar en zy kan er meê doen
wat zij wil.
(Wordt voortgezet).
