Donderdag 10 December 1003 5 centiemen per immmet 56ste .laar 5595.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst
GODSDIENST. HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND. TAAL, VRIJHEID
De fransche vervolging
en de Anticlerikale per»
in België.
De Menschenhater.
Valsche geruchten.
Voor rhumat'smelijclers
Waarheid
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschryving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar
Men schryft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N' 31.
on in alle Postkantoren des Lands.
CUIQL'E ttUKJM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen ep
3d® bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen by accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen. uiterlijk tegen den dijnsdag en vryd^g
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST, 9 DECEMBER igo3.
Wie een abonnement
neemt aan DE DEN
DERBODE voor 't jaar 1904 ont
vangt het blad van heden tot nieuw
jaar KOSTELOOS.
De Denderbode geeft wekelijks
een boeiend bijvoegsel-mengelwerk,
welk op het einde een schoon boek
deel vormt.
Wij raden dus onze lezers ten zeer
ste aan dit bijvoegsel zorgvuldigbijeen
te houden.
De nieuwe abonnenten kunnen de
reeds verschenen nummers van ons
mengelwerk bekomen tegen 2 centie
men pern: evering.
De abonnementprijs wordi vooraf
betaald.
Men kan zich abonneeren aan De
Denderbcde op al de postbureelen
van het land.
Onder dien titel, toont de bien public
wat ons te verwachten staat, moesten de
Belgische kiezers het Staatsbestuur aan
antiklerikalen toevertrouwen.
Ons land is ook door de loge bedreigd.
Hadden de Catholiken inde jaren 1879
en volgende geenen krachtdadigen weer
stand geboden aan de vrijmetselaars,
voorzeker zouden zij nu onderdrukt wor
den zooals de Catholieken van Frankrijk.
Waarom hebben de Belgische Catholie
ken gezegepraald in den strijd tegen de
Kerk,die in ons land en in Frankrijk rond
den zelfden tijd begon?
Het is door de eendracht dat wij de ze
gepraal behaald hebben, terwijl Fransche
Catholieken, verdeeld in partijgangers van
het koningschap, van het keizerrijk of van
de republiek, tegenover hunne vijanden
machteloos bleven.
Heden nog bestaat onder hen die vol-
komene eenheid niet, die vereischt is om
zich de victorie te verzekeren. Combes en
zijne meerderheid kennen de verdeeldheid
die onder hunne tegenstrevers bestaat en
maken er gebruik van om deze al meer en
meer te vervolgen.
Onder voorwendsels dat de kloosterlin-
fen aan de priesters de concurrentie de
en en dat zij rijkdommen bezaten, die
2O0SO5
Romantisch verhaal uit het
overgangstijdstip van de Fransche tot
de Hollandsche Regeeringonzes lands
door Cam. De Waegenaere.
405500
22® Vervolg.
De aanblik der pracht die hem omgaf,
verbitterde zoo mogelijk nog meer het ge
moed van den menschenhater jegens den
eigenaar van al dezen rijkdom, en ver
sterkte hem nog in zijn wreedaardig voor
nemen, met hetwelk hij de reis naar hier
ondernomen had.
Gabrièl noodigde Hunefried beleefde
lijk uit, den trap te beklimmen. Hij zelf
volgde den geleerde op de hielen. Voor
eene kunstig bewerkte deur, deed de
knecht den bezoeker stil houden, en
klopte aan.
Iemand kwam openen.Het was de tuin
man, die Gabriël heden als ziekenzorger
bij den meester vervangen had.
Den vreemdeling bemerkende, deinsde
Nulfeenen stap terug en kon een lichten
angstkreet niet onderdrukken. Het kwam
Gabriël voor, dat zijn vriend een oogen-
blik op het punt was, zich schreiend aan
Hunefrieds voeten te werpen en het
woord vergiffenis uit te roepen.
De kamerknecht herinnerde zich, dat
de voormalige gebuur van Lodewijk Mar-
tot de ouderdomspensioenen konden die
nen, besloten de antiklerikalen van
Frankrijk de afschaffing der kloosters.
Wij weten hoe valsch deze beschuldi
gingen waren.
In de kamer der Fransche volksverte
genwoordiging hebben Priesters Letnire
en Gayraud de verdediging der klooster
lingen ter harte genomen en verklaard dat
de Geestdijkheid hunne medewerking
zeer waardeerde.
En wat is van de tweede beschuldiging
overgebleven!
Waar is het miljard gebleven, waarvan
M. Waldeck-Rousseau, toen hoofd van
het cabinet, gebruik maakte om het volk
tegen de kloosters op te ruien?
Als een wolk is deze kolossale som plot*
seling verdweenen.
Zij was goed te pas gekomen om aan
Fransche Staatslieden toe te laten de
Staatskas te vullen, die telken dag door
de verjaging der kloosterlingen lediger
zal worden.De Fransche regeering is daar
door verplicht geweest 60 millioen te be
steden om nieuwe scholen te bouwen;
jaarlijks 27 mülieon meer voor de jaarwed
de der nieuwe onderwijzers uit te geven;
de rekeningen van igo3 te sluiten met
een te kort van 220 millioen. Tezelfdertijd
verliest men vertrouwen in de toekomst,
de Fransche staatfondsen dalen, de terug
betalingen der spaarkas in de loep van
Augustus 1902 tot Augustus igo3 overtref
fen reeds met 310 millioen het bedrag
der stortingen.
Ziedaar de stoffelijke voordeden van de
vervolging tegen de kloosterlingen.
Dat Frankrijk met rasse schreden het
bankroet te gemoet gaat, dat eene revo
lutie het land in verwarring zal brengen,
valt niet te betwisten, doch wij willen
daar voor 't oogenblik niet op aandringen.
Maar hetgeen waarop wij,Catholieken van
België, aandachtig moeten zijn, is de be
wondering die de liberalen en socialisten
van ons land aan den dag leggen voor de
anticlerikale vervolging, die in Frankrijk
geschiedt.
De heer Moraynes, Brusselsche dagblad
schrijver, laat ons in een vluchtschriftje
de gevoleens kennen die de liberale partij
voor Combes en zijne vrienden gevoelt.
De taak van den heer Moraynes, om te
bewijzen dat onze tegenstrevers het anti-
clericaal voorbeeld van de Fransche regee
ring zouden volgen, is niet lastig. Hij
moet maar aanhalen hetgeen onze politie
ke vijanden in hunne gazetten schreven,
la chronique, liberaal dagblad van
Brussel, is openhartig, zooals men hier
onder zien zal. Bravo! roept zij uit, al
lier, slechts een woord had behoeven te
spreken, om den niet gezwoornen genees
heer van Bloemenbeke de eer en het ge
luk te redden. Evenwel, uit den mond
zijns meesters zelf, de reden van Nulfs
stilzwijgen vernomen hebbende, vond hij
verschooning voor zijnen vriend. Hij zelf
zou wellicht eveneens gehandeld hebben.
Daarom haastte hij zich, den armen man
uit den pijnlijken toestand te helpen
waarin hij hem vernesteld zag, door te
vragen
Hoe is het met mijnheer, Nulf
Hij schijnt weer een weinig inge
sluimerd. antwoordde de hovenier,terwijl
hij zich bereidde om heen te gaan.
Met eenen wenk ontsloeg Gabriël hem
ook van den tijdelijkcn last dien hij hem
opgedragen had.
Terwijl de arme tuinman gansch ont
hutst den trap afdaalde, bracht de lijf
knecht den bezoeker in de kamer waar het
ziekbed van den meester stond.
Op een eerbiedig gebaar van zijnen ge
leider, nam Hunefried plaats op een na-
bijstaanden stoel.
De knecht ging op de teenen tot bij het
bed van den zieke en raakte het gordijn
aan. Een geritsel dat hij door deze bewe
ging veroorzaakte, deed den slapende de
oogen openen.
Ha, Gabriel, trouwe dienaar, zijt gij
daar reeds vroeg hij stenend, het ver
heugd mij u te zien... En uwe zending,
hoe is die afgeloopen...?
Allerbest, mijn goede meester 1 ant-
de beslissingen van de regeering van M*
Combes zijn zeer goed gerechtvaardigd.
Er blijft ons te wenschen dat de zelf
de politeike maatregelen weldra bij
ons zouden toegpast worden. Maar
wanneer? chronique van 3 December
1902.)
l'indépedancb spreekt niet anders:
Onverpoosd moet men de kloosters
bestrijden en wij hebben M. Comdes toe
gejuicht, wanneer hij er zich met moed
en met den grootsten ijver op toegelegd
heeft om 't werk van M. Waldeck-Rous
seau te voltooien.
De socialistische gazetten slaan den
zelfden toon aan.
Na zulke verklaringen gelezen te heb
ben, wie zou nog zoo onnoozel kunnen
zijn, een oogenblik te twijfelen dat het
eerste werk der Belgische anticlericalen
een anticlercaal werk zou zijn?
Dit zou worden aangevangen, zooals
in Frankrijk, door eene verbanning der
kloosterlingen, die weldra gevolgd zou
worden door de vernietiging van vrijheid
van onderwijs en door de vervolging van
priesters en de berooving der kerken
Maar deze strijd tegen de Kerk zou ook
voor gevolg hebbenden stoffelijken onder
gang van ons land. Hij zou weldra eene
oneenigheid in België teweeg brengen,
die de aanzienlijkste schade voor nijver
heid, landbouw en handel zou veroorza
ken. Bovendien zou zulk eene vervolging
nieuwe lasten vereischen, die aan onze
landgenooten des te onverdraaglijker zou
den schijnen, daar zij nutteloozei zouden
zijn.
Men weet aan het hof niets, zegt Het
Handelsblad, van het senatiewekkend
drama, dat volgens een bericht aan de
Frankf. Ztg. zou voorgevallen zijn op
de villa van prins Windischgratz, te Wer-
schowitz, bij Praag, en waarbij de prin
ses, dochter van prinses Stefanie van
België, kleindochter van onzen koning
dus, de minares van haar man zou hebben
neêrgeschoten.
Ook het Oostenrijksch-Hongaarsch ge
zantschap te Brussel, wist niets van dit
drama en hechtte dus ook geen geloof
aan het gerucht.
Naar het schijnt had het Fransche blad
La Patrie vóór een tiental dagen reeds
dit gerucht verspreid. De Rappel had
het nadien op zijne beurt meêgedeeld,
zonder dat het veel de aandacht heeft ge
trokken.
De Petit Bleu verhaalt nu dat reeds
woordde de brave dienstbode op blijden
toon en met glansend gelaat, mijnheer
Hunefried is bereid...
Zal hij komen..? onderbrak de zieke,
zich half oprichtend.
Beter dan dat.., juichte de jongeling,
verheug u, meester, mijnheer Hunefried
is reeds hier...!
En het bedgordijn wijder opentrekkend
en in de richting der deur wijzend
Zie, mijn goede meester, vervolgde
hij, ginds zit de man die u het leven komt
hergeven.
Gansch ontroerd, zette de zieke, gehol
pen door zijnen dienaar, zich overeind,
en de armen trachtende uit te steken
Ach, Hunefried 1 snikte hij, kom
mij de hand van verzoening reiken...!
Zeg dat gij mij uwe vergiffenis schenkt...
De bezoeker stond op, en het bed nade
rende, vroeg hij met donderende stem
Nestor 1 wat verlangt gij van mij
O Hunefried 1 hernam de kranke,
gedenk onze vriendschap der kinderjaren
en bij de herinnering aan dien zoeten tijd
bid ik u, mij te willen genezen van eene
kwaal, welke gij alleen tot hiertoe met
goede uitslagen behandeld hebt...
Onder de woeste en dreigende blikken
van den bezoeker, verstierven de woorden
op de lippen des lijders.
En dat is thans de geleerde Nestor,
die de hulp komt inroepen van eenen
kwakzalver 1 spotte Hunefried met hel-
schon grijns.
zondag het gerucht van den aanslag te
Brussel liep, met eenig verschil echter.
De lakei, die de prinses had willen te
genhouden, zou volgens dat gerucht ge
dood zijn. Het blad hechtte geen geloof
aan het gerucht, dat onvoldoende beves-
ticgd was, maar toen de Rappel maandag
morgen het verhaal van het drama meè-
deelde, er bij voegende dat de prins van
Windischgratz door het venster gespron
gen was, maar toen hij door zijne vrouw
met mej. Ziegler verrast werd, en de
overheden besloten hadden de zaak in
den doofpot te steken, besloot Petit Bleu
alles meê te deelen.
De Frankf. Ztg. bevatte maandag mor
gen het verhaal, volgens een telegram uit
Praag.
In alle geval, hoewel dit blad gewoon
lijk goed is ingelicht, heeft ook de Agen-
cie Havas in een telegram uit Weeuen,
deze feiten ten stelligste gelogenstraft.
Heel het bericht is van A tot Z verzon
nen.
Het Journal de Bruxblles zegt ook
volgens bijzondere inlichtingen, die feiten
ten stelligste te kunnen logenstraffen.
Aan de hoogeschool van InsbrQck
wordt tegenwoordig de leergang der wijs
begeerte gevold door vier zusters Ursu-
linnen, terwijl eene andere de leergangen
in geschiedenis bijwoont. Ook de hooge
school van Freiburg telt sinds eenigen
tijd verschillige kloosterzusters-onderwij
zeressen uit Menzingen onder hare toe
hoorderessen.
De bedoelde kloosterzusters hebben
hiervoor verlof verkregen van den H.
Stoel.
Het vakblad De BibEnvribnd bevat het
volgende middel om dtze martelaars van
hunne kwaal te genezen
Men beweert steeds dat rhumatisme
door steken der bieën genezen wordt. Om
dit te staven heeft dokter Tere van Mar
burg, in eene lezing, die hij hield in de
Maatschappij van geneeskunde te Weenen
verhaald, dat hij 5oo lijders aan rhuma
tisme, beenderziekten, hoofdkoortsen, die
als ongeneesbaar beschouwd werden, ge
nezen heeft door het steken van bieën.
De rhumatismelijders voelen de steken
maar, wanneer ze dikwijls achtereenvol
gens herhaald worden.
Men doe de bieën steken op en rond
Gabriel die zich op eerbiedigen afstand
hield, deinsde nog eenige stappen verder
achteruit. Een lach, die eerder uit den
muil van een der monsterkoppen van het
ledekant, dan uit een menschelijken mond
scheen le komen, klonk door de zieken
kamer.
Het moest evenwel de bezoeker zijn die
gelachen had, want tot dezen zag de hevig
verschrikte knecht zijnen meester de
gevouwen handen opheffen, terwijl hij
smeekte
O Hunefried gedenk dat er geschre
ven staatwees bermhartig wilt gij berm
hartig behandeld worden Wij allen zul
len eenmaal het groote rekenboek van al
ons doen en laten voor oogen gelegd wor
den... moest dat oogenblik ons eens
onvoorziens...
Hoe jammer, onderbrak de men
schenhater, dat dergelijke gedachten u
geen tien, vijftien jaren vroeger bezielden
op dit oogenblik zou ik wellicht nog de
gelukkige Hunefried van dien tijd geweest
zijn...
Denkt gij, Hunefried, dat ik minder
geleden heb dan gij...! Zijn mijne vrouw
en al mijne kinderen, op eene dochter na,
mij niet insgelijks door den dood reeds
ontruktcn heb ik daarbij niet altijd de
wroegingen van mijn geweten te verduren
gehad... 1
Die u echter niet eens, zelfs niet in
uw rouwmoadig uiterste, tot het besef van
een eeiaten noodsakelijken plicht konden
roepen...
de plaatsen waar de kwaal nestelt. Dé
docter deed een zieke door zes honderd
zestig bieën steken en hij bekwam volko-
mene genezing.
Hij beweert dat gezonde manschen
die door bieën gestoken worden, nooit
aan rhumatisme zullen lijden.
Bericht aan de lijders van rhumatis
me.
Hetzelfde blad heeft ook een middel te
gen het flerecijn
a Men wikktle het gezwollen lichaams
deel in eenen doek met honing doortrok
ken. Da pijn houdt spoedig op en ook het
zwellen 's anderdags is men volkomen
genezen.
Ook weet men dat verkoudheden en ze
kere ontstekingen genezen bij middel van
honig.
In Le XX® SIeclb komt een goed
artikel voor over het gebruik der Vlaam-
sche landstaal. Na er op gewezan te heb
ben dat edelen en grooten zeer weinig eer
bied betuigen voor de taal van het volk,
verklaart het blad dat dezen, die leiders
der standen willen zijn, juist genoeg
Vlaamsch kennen om een biv-l le geven
aan hunne meid of hun hovenier.
Dat is niet, zegt het blad, medewer
ken tot de verzoening die thans zoo nood
zakelijk blijkt. Want men vergete niet dat
de steeds aangewakkerde kitteloorigheid
van 't volk nog gescherpt is geworden se
dert het stemrecht aan de minderen werd
verleend.
De catholieke mannen op zoek naar
een wetgevend mandaat, hebben het overi
gens wel begrepen. De nieuwe candidaten
in 't Vlaamsche land durven geene andere
dan de moedertaal gebruiken om te spre
ken tot het volk. De tijden zijn voorbij,
waarin men bij eene vergadering van kie
zers, na eenige woorden van verontschul
diging over de Fransche opvoeding, eene
Fransche rede uitsprak of eene vertaling
in geradbraakt Vlaamsch uitkraamde.
Wegens bewezen diensten wordt zulks
nog een van de ouderen geduld en on
der dezen nog, zelfs onder de besten, treft
men mannen aan die zich verduldig op
de studie der Vlaamsche taal hebben toe
gelegd en blijken van goeden wil geven,
welke hun de genegenheid der toehoor
ders winnen doet.
Doch de jongeren, zoo zij willen aan
hoord worden, moeten voortaan de taal
van het volk zwierig en zuiver weten te
spreken, n
Gij bedriegt u, Hunefried sprak de
lijder op vasteren toon, Gabriel, zoo
wendde hij zich tot zijnen dienaar, geef
mij daar eens die papieren, die op de la
dekas, onder die boeken liggen... Juist,
die zijn het, geef hier..
Gabriel gaf den zieke de aangeduide
stukken, en nadat Nestor er een had uit
genomen, gaf hij de andere aan den knecht
ttrug. Vervolgens zich tot den bezoeker
wendend
Zie, Hunefried, hernam hij, dit
handschrift zult gij herkennen, het is van
mij en moet u ten volle in uwe eer her
stellen 1
De menschenhater maakte eene bewe
ging van minachting.
Zal het mij ook mijne vrouw en
kinderen teruggeven...? vroeg hij. Wat
geef mij de eer, ging hij voort, nog eenige
korte jaren, en alles is afgeloopen voor
mij de voldoening mijner wraakzucht
alleen kan mijne oude dagen nog met ge
luk bestralen...
Gabriel, die intusschen eenigzins, van
zijnen schrik bekomen was, meende zij
nen meester als bondgenoot 4e moeten
bijspringen. In den waan, dat de kluize
naar van Gotthem reeds eenmaal voor zijn
smetken bezweken was, wierp hij zich,
evenals dien middag in de - kabaan
voor den hardvochtigen man ten gronde,
om genade voor zijnen meester af tc smee-
ken.
(Wordt voortgezet.)
