■mis m politie
Donderdag 24 Maart 1904 5 centiemen per nummer. 36ste Jaar 5025.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 'i Arrondissement van Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN. EIGENDOM
VADERLAND. TAAL, VRIJHEID.
Recht voor de vuist
schijnheiligen.
HET GEHEIM
Eene redevoering
van Pius X.
Wat arme dutsen tocht
Hebt medelijden vrienden
LEEST EN
OVERWEEGT.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor
de Stad 5 frankmet den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in by C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Nr 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CUIQUE 8LIM.
Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklaraen fr. 1-00 Vonnissen op
3de bladzijde 50 centiemen. Dikwyls te herhalen bekendmakingen bij accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dynsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele van
dit blad.
AALST, a3 MAART 1904.
EN
Zeer zeldzaam zijn ze nog de liberale
organen die met het doodgezaagd deun
tje voor de pin komen, namelijk, dat de
liberalen niet tegen den R. C. Godsdienst
zijn.
L'Etoile Belge, hoort tot die zeld
zaamheid toe.
La Chronique, een der liberale orga
nen die recht voor de vuist zijn en open
hartig laten hooren wat de liberalen in
't schild voeren, zegt dat die bewering der
Etoile Belge loutere schijnheiligheid
ofte smoelenmakerij is.
Immers, liberaal zijn, zegt het blad,
11 dat is in vijandschap leven met het ge
it loof; 't is ophouden deel te maken van
de gemeenschap der geloovigen. Om
b met dezen te blijven, zou men zijne po-
b litieke overtuiging moeten verduiken,
b en huichelarij plegen.
1 Moeten wij in ons midden mannen
behouden, die bekwaam zijn tot zulke
gewetensverkrachtingen Moeten wij
11 vooral om hunnentwille de rechtzinnige
1 liberalen prijs geven, die voor zulke
b lieden noch de achting noch het ver-
trouwen kunnen gevoelen, die tot de
li eensgezindheid der partij noodig zijn
Frère-Orban is eertijds eenigszins
toegevend geweest voor hen, maar hij
heeft door zijn eigen voorbeeld getoond
hoe onhoudbaar eene politiek van ver-
bstandhouding met de Kerk is. Hij is
eerst verplicht geweest de betrekkingen
met het Vaticaan af te breken zijn stof-
b felijk overschot moert door een prote-
stantsch priester gezegend worden, om-
dat de Kerk hem nooit zijn liberalism
heeft vergeven, zelfs niet om wille zij-
ner politiek van tegemoetkoming.
Frère-Orban, die het liberalism ver-
persoonlijkt, dat met 't geloof onzer
vaderen op goeden voet leeft, kon
niet -in den schoot der Kerk blijven.
Wat komt L'Etoile dan vertellen, wan-
neer zij ons uitnoodigt onze armen,
rangen en harten te openen voor de
x sacristij-liberalen
b Ja, wij mistrouwen, zooniet de recht-
schapenheid, dan toch het oordeel var.
b hen, die kost wat kost het on verzoen-
b bare willen verzoenen. Ongetwijfeld is
b het liberalism, om aan L'etoile eene
b vergelijking te ontleenen, een tempel,
open voor alle denkwijzen, doch op
voorwaarde, dat het eerste leerstelsel
dezer geloofsleeringen de loochening
i) van 't liberalism en de banvloek over
zijne leerstelsels niet bevatte.
VAN DEN
o
4* Vervolg.
De lange commissaris was bij al de in
woners van Sandbank bekend, niet al
leen in zijne hoedanigheid, maar ook als
een aangenaam mensch in gezelschap, die
bovendien iets beschermends, iets vader
lijks over zich had, gevoelens waaraan
de bedroefde weduwe in deze oogenblik-
ken groote behoete had.
Hij had intusschen het papier aange
nomen en gelezen. Er stond met flinke
en duidelijke vrouwenhand geschreven
Madeleine Faure, Parijs.
Een vreemdelinge dus, een fran-
sche, mompelde de commissaris. Hoelang
heeft zij bij u gewoond Wanneer kwam
zij voor het eerst bij u
Vier dagen geleden, mijnheer. M.
Parkins van het Koningshotel had haar
mij aanbevolen. Parkins was een goed
vriend van mijn man zaliger en denkt al
tijd aan mij, als hij iemand weet, die ka
mers zoekt. Gregorij en hij zagen elkaar
dagelijks, mijnheer, toen de goede man
nog leefde, iederen av...
Dus om in den liberalen tempel aar.-
veerd te kunnen worden, mag men den
ken wat men wil, maat toch vooral moet
men godverloochenaar, godsdiensthater,
papen- en nonnen vreter zijn van den
zuiversten bloede
Men zal met ons bekennen dat de han
delwijze der Chronique openhartiger
en waardiger is dan deze der Etoile
en andere liberale bladen lijk onze arm
tierige Dendergalm, die het orgaantje is
der Aalstersche liberale smoelenmakers...
Nu, als die smoelenmakers denken dat
ze hierdoor het kiezerskorps gaan om den
tuin leiden, ze zijn er wel meê
Nog een woord Het strijdt tegen de
waarheid 't gene La Chronique beweert,
als zou de Kerk aan Frère-Orban, in zijn
uiterste, hare troostmiddelen geweigerd
hebben hij zelf heeft bij testament de
hulp van een protestantschen dominé in
geroepen.
Al zijne zoogenaamde toegevendheid
jegens de Kerk moet als berekende tak-
tiek overgoten met schijnheiligheid ge
houden worden.
Vrijdag morgend heeft Z. H. de Paus
het H. Collegie ontvangen, dat hem zijne
gelukvvenschen kwam brengen, ter gele
genheid van zijn naamfeest.
Z. H. maakte gc-bruik van de omstan
digheid dat het H. Collegie rond hem
vergaderd was, om eene belangrijke rede
voering uit te spreken.
Eerst dankte Pius X, voor de hem toe
gestuurde gelukwenschen en wees er op
dat men, in deze dagen van strijd, den
geest moet verheffen tot den patroon der
Kerk.
Zoo er in de catholieke wereld troost
rijke feiten zijn aan te stippen, zijn er,
van een anderen kant, die zware bezorgd
heid verwekken.
Tot die feiten behooren de treurige ge
beurtenissen, die sedert eenige jaren in
Frankrijk voorvallen. Sedert wij, door de
ondoordringbare besluiten van de godde
lijke Voorzienigheid, zegde Z. H., tot
den stoel van den prins der apostelen zijn
geroepen, gaven wij, evenals onze glorie
rijke voorganger, bewijzen van rechtzin
nige verkleefdheid aan de doorluchtige
Fransche natie en van bijzondere welwil
lendheid jegens hare regeering.
Indien van den eenen kant de betui
gingen van godvruchtigheid en verkleefd
heid, welke wij van dat catholiek volk
ontvangen, ons verheugen, zijn wij smar
telijk bedroefd over de maatregelen welke
reeds genomen zijn of nog zullen genomen
worden, ir. de wetgevende sfeer, tegen de
- Jawel, dat zult gij mij later wel
eens vertellen, viel de commissaris haar
in de rede, in het minst niet nieuwsgierig
naar de wijze, waarop de oude Gregory
gewoon was geweest zijne avonden door
te brengen.
Vier dagen geleden zegt gij dat
was dus den 21 October. Noteer dat
besloot hij tot den als klerk dienstdoenden
agent.
Vertel mij nu eens, juffrouw, hoe
alles gebeurd is en houd u alleen aan het
verhaal.
Wel, mijnheer, begon de eerzame
weduwe, hare tranen afvegende, zij kwam
verleden maandag morgen met eene vigi
lant hier, haar koffer en een paar pakjes
bovenop, en zegde mij dat zij van het
Koningshotel kwam en dat men haar
mijne kamers had aanbevolen. Zij had
maar een eenvoudige kamer noodig en
zij vroeg of ik haar hebben wilde. Zij
sprak natuurlijk volstrekt niet als eene
engelsche, maar het was toch wonderlijk
hoe goed zij er uit wist te komen. Nu
moet ik zeggen, dat ik gewoon ben met
vreemden om te gaan en dus kon ik haar
ook goed verstaan. Ik hield het er voor,
dat zij met anderen eene plezierreis maak
te en voor haar verzet hier was aange
komen en dat zij de anderen hier af
wachtte. Of het waar is, weet ik natuurlijk
kloosterorden, welke in dat land met
hunne uitstekende liefdewerkenen christe
lijke opvoeding, den. roem uitmaakten
niet alleen van de catholieke Kerk, maar
ook van het vaderland^
Alsof wat tot hiertoe in hun nadeel ge
daan werd niet reedsj erg en betreurens
waardig genoeg was, aenkt men toch nog
voort te moeten gaaiji, niettegenstaande
onze herhaalde pogingen om het te belet
ten, met het voorstel jen en verdedigen
van een ontwerp, 't w$lk voor doel heeft
niet alleen bij onrechtVeerdigen en hate-
lijken uitzonderingsmaatregel alle onder
wijs te verbieden aan de leden der geeste
lijke orden, zelfs geautoriseerde, en dat
enkel omdat zij kloosterlingen zijn, maar
zelfs de gestichten af te schaffen, die juist
met het doel van onderwijs zijn goedge
keurd.
Dergelijke maatregej zal, zooals ieder
een kan begrijpen, vojor gevolg hebben
grootendeels het christelijk onderwijs te
vernietigen, voornaamste grondslag van
de maatschappij, voorbereid en in stand
gehouden door de catliolieken ten prijze
van de grootste opofferingen.
Op die manier zullen tal van kinderen
opgevoed worden tegei den wil hunner
ouders, zondci gcloofjen zonder christe
lijke moraal, tot onberekenbaar nadeel
der zielen ook zal men weer het treuiig
schouwspel te zien kiijgcn van duizeude
kloosterlingen, verplicht, onverdiend, te
gaan dwalen, zonder hulpmiddelen, op
alle punten van het Fransche grondgebied
of op vreemden bodem.
Wij betreuren en keuren ten hoogste
dergelijke strengheid af, die geheel strijdig
is met de opvatting van wel begrepen
vrijheid, met de grondwetten van het
land, met de rechten van de catholieke
Kerk en met de regelen der beschaving
zelf, die verbieden vreedzame burgers te
treffen, welke, zich overgevend, onder de
waarborgen der wet, aan werken van
christelijke opvoeding, nooit te kort kwa
men aan een der plichten, de andere bur
gers opgelegd.
Wij kunnen bij deze gelegenheid niet
nalaten onze smart uit te drukken over
de genomen beslissing, van wegens mis
bruik voor den Staatsraad te dagen, de
eerbiedige brieven gezonden aan den
hoogsten magistraat der republiek, door
eenige vcrdienstvolle herders, van welke
drie leden zijn van het H. Collegie, de
doorluchtige senaat van den Apostolieken
Stoel, alsof het eene overtreding kon zijn
van zich tot het Staatshoofd te wenden,
om zijne aandacht in te roepen op feiten,
in zoo nauw verband met de dringendste
gewetensplicht en het openbaar welzijn.
Verder zegde Z. H. dat, alhoewel die
toestand hem diep bedroeft, hij toch den
moed niet verliest en hoopt dat het gebed
het uur der barmhartigheid zal verhaa
sten.
niet, maar ik dacht het maar zoo, het ging
mij zoo door mijn hoofd. Nu dan, ik
moet zeggen, zij zag er deftig en fatsoen
lijk uit, in het geheel niet raar of opzichtig
gekleed of zoo, en ik had plaats genoeg
in huis het is de tweede helft van Octo
ber al, en dan weet gij ook wel, dan is
het seizoen zooveel als gedaan. Eerlijk
gezegd, ik had geen kamer meer bezet,
en ofschoon ik nu eigenlijk veel liever
heeren dan dames heb, die veel minder
bediening en naloop geven en niet altijd
in huis blijven en u bij alles op de vin
gers zien en zoo al meer, was zij wezen
lijk een fortuintje voor mij. Ik zegde dan
ook, dat ik een heele goede kamer had,
op de eerste verdieping, maar één trap op,
dezelfde waar het arme schaap nu ligt
met afgesneden keel (hier onderdrukte
juffrouw Gregory met geweld een opko
menden snik) en dat zij deze kamer hier
als zitkamer er bij kon krijgen als zij wou
en het eten in huis, zooals zij verkoos.
Zij vond alles goed en dong geen cent op
den prijs af nu, dat weet ook iedereen,
dat ik nog nooit een mensch heb over
vraagd en dat ik het zoo goedkoop doe
als ik maar kan.
Het verhaal van de weduwe was nog
al vlot van de hand gegaan, maar nu
raakte zij op gevaarlijk terrijn. De com
missaris had het zien aankomen en maak-
Dergelijke gevoelens zijn, hoopt hij,
ook die van de kloosterlingen van Frank
rijk, voor welke hij steeds vurig bidt. Hij
hoopt dat de harde proef hunne stand
vastigheid niet zal doen wankelen en zij
hun leven van geloof en goede werken
zullen voortzetten.
Ten slotte drukte de H. Vader ook de
beste wenschen uit voor het H. Collegie
en schonk het zijn Apostolischen zegen.
die hun slavenjuk niet dragen, bespotten
en belasteren, onweerdig oordeelen van
te leven.
't Zijn die mannen die leeren dat de
eenigste wettige bezitting voortkomt van
hetgene men met eigen arbeid wint, dat
alle andere eigendom, diefstal is
Toiletwater. In een liter alcool
laat men koud trekken 100 gram laven
del, 1080 gram marjolein en 400 gram
bloeiende rosmarijntoppen (verkrijgbaar
bij drogisten). Laat het mengsel een dag
of veertien staan en filtreer het door fil-
treerpapier. Als waschmiddel gebruikt,
is dit mengsel zeer te prijzen, daar het
aan de huid frischheid, zachtheid en geur
verleent.
Een opsteller van den Sifflet b nieuw
strijdend blad, heeft zich de moeite gege
ven eens de nauwkeurige opsomming te
doen der fortuin van een aartsvijand van
het capitaal, namentlijkFurnemont, socia
listisch volksvertegenwoordiger.
Furnemont bezit in onroerende goe
deren 28 eigendommen in den omtrek van
Brussel en 2 villas te Wenduyne.
Hunne gezamentlijkecadastiale weerde
beloopt boven het millioen, en brengt
jaarlijks 54,000 fr. op 't zij 4500 fr. per
maand of i5o fr. daags.
Daarenboven bezit Furnemont hooge
weerden, geld en titels, waarvan met het
juiste bedrag niet kent, maar die zonder
minsten twijfel, gelijk moet staan met
zijne cadastrale bezittingen.
Furnemont heeft dus een dagelijks
inkomen van 3oo fr. Schoon gewin,
zonder minsten lichamelijken arbeid.
Belet wel dat socialist Furnemont, de
eenigste Cresus niet is van zijne soort.
Er zijn ten minste een dozijn millioe-
nairen onder de Belgische kopstukken en
leiders van de socialistische partij.
En 't zijn die schatrijke kerels, die alle
andere eigenaars uitgeven als bloedzui
gers, nuttelooze wezens, verachtelijke
capitalisten
't Zijn die kerels, die den kleinen r.ijve-
raar, den landbouwer, den werkzamen
handelaar, beschuldigen van te leven op
de kosten van den werkman, zich op zijn
zweet te mesten.
't Zijn die kerels, dieonze kloosterlingen
onze Zusters der armen, alle nederigen
te zich gereed haar wcêr in het goede
spoor te helpen.
Zoo kwam zij dus hier en huurde
?e kamers, dat hebben wij van u ge
hoord. Maar nu wat voor eene soort
van mensch was het hoe bracht zij
haren dag door
Zij was de gemakkelijkste huurster
de heeren niet meégerekend die ik
ooit gehad heb, mijnheerantwoordde
de weduwe. Misschien wel omdat het
engelsch haar niet gemakkelijk afging,
maar zii sprak zeer weinig en ik dring
mij nooit bij de menschen in, mijnheer,
dat is mijne gewoonte niet, dat weet u
ook wel. Zij zat maar alleen op hare ka
mer, 's morgens ging zij even uit, maar
verdtr niet en zij was altoos even stil en
melankoliek.
Ik begon al te denken of zij soms
zoo'n fransche gouvernante zou kunnen
wezen, die uit betrekking was geraakt en
misschien bang was, dat zij niet gauw
wat anders zou vinden...
Zij heeft dus volstrekt niet gezegd,
wie of wat zij was en wat zij hier kwam
doen vroeg de commissaris.
Neen, mijnheer 1 In 't geheel niet,
en zij kreeg ook geen brieven, behalve
gisteren.
Ha riep de ambtenaar uit, terwijl
zijne ronde blauwe oogen, die sterk op
Zeer (Beminde Parochianen.
Paschen is aanstaande het is de tijd
van genade en van zaligheid. De H.
Kerk gebiedt ons op straf van doodzonde
van met den Paaschtijd eene goede biecht
te spreken en eene heilige Communie te
doen.
Voor velen van ons zal het misschien
de laatste Paschen zijn van het leven.
Verleden jaar zijn er vijf honderd men
schen van Aelst in d'eeuwigheid geroe
pen. Dees jaar wederom zullen er vijf
honderd Aelstenaars voor den rechter
stoel van God moeten verschijnen om
rekening te geven over het kwijten hun
ner Paaschplicht.
Denkt er wel aan, beminde Parochia
nen. gij hebt eene ziel die gij moet zalig
maken.... gij strrft maar eens.... en
d'eeuwigheid is voor den verdoemde toch
zoo wreed en toch zoo schrikkelijk I
Komt dus naar de Kerk komt en
werpt u neder aan de voeten van Jesus
in den biechtstoel komt en spijst uwe
ziel met het voedsel der heilige Commu
nie gij zult er in vinden eene bron van
rust en vrede.... Komt en nadert tot Je
sus Hij staat met zijne armen wijd open
om u te ontvangen en u den kus van
vrede te geven. Ja, komt met betrouwen,
want er staat geschreven dat God nooit
een vermorzeld hart zal verstooten.
Om u tot de Paaschplicht te bereiden
worden er deze week groote sermoenen
gepredikt in de kerk van Sint Martinus
docr een vermaarden predikant van Gent,
's avonds om 8 uren.
De sermoenen zijn voor het mans
volk alleen.
Ingang langs de groote lijkdeur.
Te beginnen van Passiedag kan men
aan zijn Paaschplicht voldoen.
De Paaschcommunie moet geschieden
in de parochiekerk aan dewelke men toe
behoort, en niet elders.
Uwe verkleefde en toegenegen herder,
Kanunnik ROELANDTS,
Pastoor-Deken van Aelst.
Aelst, i5 Meert 1904.
popenoogen geleken, van verwachting be-
gonnui te glinsteren.
Kreeg zij eenen brief?... Gij hebt
dien brief aangenomen natuurlijk en hem
even zeker eens goed bezien, niet waar
Juffrouw Gregory's geweten, scheen in
tegenstelling van vele andere bazinnen,
op dit punt zoo zuiver te zijn, dat zij de
zoo wat hatelijke opmerking van den
commissaris niet eens hoorde, en een
voudig antwoordde
Neen, mijnheer, het arme schepsel,
dat al zoolang naar tijding had uitgezien,
kreeg den postbode nauwelijks in het
oog, of zij vloog de deur uit, en rukte
den man al bij het hekken van den hof
den brief uit de hand en riep mij in de
keuken toe, dat zij eindelijk bericht had
gekregen. Maar gezien heb ik er niets
van
Humbromde de commissaris,
blijkbaar teleurgesteld*
Op dit oogenblik nam de onder-in
specteur, die tot hiertoe zwijgend, maar
met de meeste aandacht het verhoor had
bijgewoond, voor het eerst het woord.
Is het mij veroorloofd eene enkele
opmeiking te maken, vroeg hij beleefd.
Zeker I waarom niet. Power?... Ga
uw gang antwoordda zijn chef met be
reidwilligheid. Wat wilt gij
Wordt voortgezet,
