Donderdag 10 Augusti 1903 5 centiemen per nummer. 30s,e Jaar 3585 Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM VADERLAND, TAAL, VRIJHEID Democratische Verzuchtingen. HET GEHEIM Slechte dagbladen. EEN EN ANDER. DE DENDERBODE JNit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee- kening van den volgenden dag. De prys ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank met den Post verbonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes Maanden fr. 1-75 voor dry maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in by C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. Nr 31, en in alle Postkantoren des Lands. CHIQUE auUM. Per drukregel. Gewone 15 centiemenReklamen fr. i-00 Vonnissen op 3*1® bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij acccord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heerei: Nota rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele v, n dit blad. AALST, 9 AUGUSTI igo5 De democratische verzuchtingen heb ben hunne beteekenis gevonden in drie woorden, welke drij groote vraagpunten samenvatten Vrijheid, Gelijkheid, Broe derlijkheid. Het Christendom geeft alleen de oplos sing der drij vraagstukken. Bij hem alleen kan men tegelijk den teugel en de vol doening der tegenwoordige democrati sche verzuchtingen vinden. De Vrijheid het christene Geloof alleen heeft ze aan de wereld gegeven door 't afschaffen der oude slavernij 't is de leering der geschiedenis. Ten andere, de aardrijkskunde toont ons, dat de vrij heid maar bestaat, daar waar het rijk van Christus heerscht. Laat ons zien, schrijft M. Brunetiêre waar, in welk land wij eenige schaduwe van vrijheid ontmoeten Is het in China of in Turkije on'der de wet van Maho med Pof onder deze van Boedha?... Is het in Indië, bij de Aryas en onder het geen nog overblijft van de wet van 't Brahmanism Het denkbeeld der vrij heid is niet alleenlijk met het Christendom in de wereld getreden, maar de kennis ervan is slechts in de christelijke gemeen schappen verwezenlijkt. Het Christendom geeft eenen grondslag aan de Vrijheid. Wat is ze, inderdaad Zij is het recht om zijnen plicht te doen. Wij zijn persoren welke door het nale ven der zedelijke wet hun einde moe ten bereiken. Daaruit volgt, dat wij het recht hebben, van andere menschen te eischen, dat zij ons in 't betrachten van ons einde niet hinderen.Het verplichtend kenmerk van den plicht sticht de Vrij heid. Maar, dat is eene leering van 't Christendom De Gelijkheid volgens de geschie denis is met de leering van Christus ge boren. In de Grieksche en Romeinsche oudheid, leefde de groote algemeenheid der menschen voor eénigen.Het Christen dom, boven de sociale klassen en de onvermijdelijke ongelijkheden leert den mensch dat hij in den dood en voor God gelijk is. Aan allen legt zich dezelfdejzede- lijkë wet op, 't zij zij in armoede gedom peld zijn of dat overvloed van rijkdom men 't voldoen van hunne verlangens en hunne grillen toelaat. Aller, nemen de zelfde verantwoordelijkheid op zich voor den goddelijken Rechter. o 68® Vervolg. Wat Charlotte's vrienden gevreesd had den, was derhalve geschied. Er bleef hen niets anders over, dan de middelen in het werk te stellen, die zij reeds van te voren beraamd hadden. Na het afleggen zijner getuigenis voor de Sandbanksche rechters, was Robert Power vrij, en hij haastte zich aan zijne met M. Norfolk afgesproken plannen ge volg te geven. De hoofd-inspekteur had reeds dadelijk, volgens zijne belofte, aan den gouverneur van de strafgevangenis te Dartmoor geschreven. Hij had dezen alles meêgedeeld en hem verzocht Robert Power als buitengewoon opzichter aan te stellen,maar hem zooveel mogelijk moge lijk vrij te laten. De zitting van het hof zou niet voor het eind van Januari plaats hebben, Power had alzoo tijd genoeg om de zaak, die hem zoozeer ter harte ging, te onderzoeken hij bleef gelooven dat Jancob Stanley hem de inlichtingen zou kunnen verschaffen,die Sint-Alba in zijne banden zouden leveren. De Kerk alleen, eindelijk, leert de ware a Broederlijkheid de Verlossing maakt van al de leden van 't menschdom, de zonen van een en zelfden Vader. Het christene Geloof alleen bevredigt de wettelijke verzuchtingen van onze tijd- genooten, naar de Vrijheid, de Gelijkheid, de Broederlijkheid, gelijk zij ze alleen in de wettelijke grenzen weêrhoudt. Het gebod niets te lezen dat ons nood lottig is, volgt van zelf uit de natuurlijke verplichtingen die wij hebben om ons eigen zeiven geen kwaad te doen. Doch, aangezien de groote invloed welken de lezingen op 's menschen gedachten en handelingen hebben, heeft de H. Kerk dit gebod der natuurlijke wet willen be palen door hare uitdrukkelijke bevelen. Velen op onze dagen willen wijzer zijn dan de H. Kerk en kijken er over. Ik vind er geen kwaad in, zeggen zij. En wat besluit gij daaruit O GIJ VINDT er geen kwaad in, dus is er geen kwaad in. Zoo spreken is waarlijk niet loeiek. Is het toch mogelijk van een gezond verstand van zoo te redeneeren Een reiziger ziet het serpent niet dat zich onder het gras verduikt, dus is er geen. Belachelijk, niet waar De reiziger zal gebeten worden, alhoewel hij het gevaar niet bemerkt heeft. Toen God den mensch in het aardsch paradijs gesteld had, gaf Hijv hem, om zijne gehoorzaamheid te beproeven, een gebod, waar zijn leven of dood, zijn eeuwig geluk of ongeluk moest van af hangen. Hij zegde tot hem. Eet niet van den boom der wetenschap van goed en kwaad, want op den dag dat gij daar zult van eten, zult gij de dood sterven Aldus sprak de Heer. Maar wat zegde de vader der leugentaal, nijdig over het geluk van den mensch, en enkel bedacht om hem in zijnen opstand te wikkelen zich tot de vrouw wendende, zegde hij juist het tegendeel Geenszins zult gij de dood sterven En de vrouw Zij wan kelt. God heeft geboden, antwoordt zij. dat wij daar niet zouden van eten, opdat wij mogelijk niet zouden sterven Zoo dan, zegt de H. Bernardus, God verze- k» rt, de duivel loochent en de vrouw twij felt. Hoe heeft de moeder aller levenden zulke duidelijke en stellige verzekering van God zei ven tot eene twijfelachtige voorstelling kunnen verdraaien Ach de reden hiervan is, dat de booze geest tus- sclien haar en God listelijk ingeslopen, haar het gebod heeft leeren tegenspreken. Waarom heeft God u geboden, zegde Ongelukkig genoeg had men van den man zelf verder geen spoor ontdekt. Hij was verdwenen, geen mensch wist waar heen 1 De jonge detectives, die als neefjes van Tom Brusel bij juffrouw Kelly waren ingekwartierd, hadden evenmin eenig nieuws weten te vertellen. De vrouw van Stanley bleef steeds hetzelfde geheimzin nige wezen van vroeger. Zij zag niemand en ze ontving niemand en trachtte met het maken van kunstbloemen in haar onderhoud te voorzien. Een paar malen hadden de detectives haar naar de Field- straat zien gaan zij was echter aan Sint- Alba's huis op dezelfde wijze als den eer sten keer ontvangen en keerde met een diep verslagen, teleurgesteld gezicht naar huis. In den lesten tijd scheen het, dat zij deze bezoeken uit wanhoop had opge geven en had zij haar best gedaan om meer werk van den bloemenwinkel te krijgen. Sedert juffrouw Kelly hare an dere kamers zoo voordeelig had verhuurd, was zij voor de nalatige betaalster veel minder streng geworden en scheen het inderdaad alsof Brusel's voorspraak, haar medelijden had opgewekt. Zij viel juf frouw Stanley niet meer lastig en liet haar in het rustig bezit van het zonder kamertje. Voor het overige kon men van deze zijde geen licht meer verwachten. Alle pogingen van de jonge detectives om met haar in gesprk te komen, waren op hare hij, dat gij van die vrucht des Paradijs niet zoudt eten a Met naar dezen tegen spreker te luisteren, trok zij reeds in twijfel den plicht van aan het gebod te gehoorzamen en dit bracht haar zoo ver, dat zij ook begon te twijfelen aan de stellige bedreigingen, waarmeê de Heer het gebod bekrachtigd had. Zij wankelt dus in haar geloof, in hare trouw en de duivel heeft er maar eenige leugens met lastertaal vervoegd meer bij te doen om haren val te verhaasten Neen, zegt hij tot haar, gij zult geenszins sterven want God weet, dat de dag, op denwelken gij daar van eten zult, uwe oogen zullen opengaan en gij zult zijn als goden, wetende goed en kwaad. Gij kent het einde van die beweenlijke gebeurtenis, het begin van al de ellenden des menschdoms. Maar gij neemt niet in acht, dat er tegenwoordig iet van eenigs- zins denzelfden aard onder ons omgaat, waarvan de uitkomst ook zeer bedroevend kan worden voor eenieder in 't bijzonder en voor het katholiek België in 't alge meen. De drukpers, te midden van ons, is onder verscheidene opzichten als een nieuwe boom der kennis van goed en kwaad, die het goed door de goede en het kwaad door de kwade gazetten leert. Eenige zijner vruchten geven gezondheid en leven aan de zielde andere veroor zaken het bederf en de dood. God zegt aan al zijne kinderen door den mond van hunne moeder de H. Kerk Eet niet van de kwade vruchten der drukpers; den dag waarop gij van hare vruchten zonder onderscheid zult eten, zult gij u vergifti- gen, gij zult uw geloof in gevaar brengen, gij zult sterven De duivel integendeel zegt Ver van daar, met het voor en het tegen te lezen, zullen de krachten van uw verstand meer en meer ontwikke len, de oogen van uwen geest zullen open gaan en te midden der eeuw van verlich ting zult gij in geene kennissen achteruit blijven En luisterende naar die stem, zooals Eva, zult gij de noodlottige gevol gen uwer roekeloosheid betreuren als het te laat is. Narden Stuyver, een nieuwe rijke, zit in eene herberg de gazet te lezen. Als ik zeg lezen, dat is wat veel gezeid, want Narden kent eigenlijk geene letters al wa ren ze de grootte van de kerk maar het dunkt Narden, voor een man van zijne fortuin, dat dit eene deftige houding is in eene herberg. Bij ongeluk houdt Narden zijne gazet het onderste boven maar dat belet hem niet van met de grootste aan dachtigheid de aankondigingen te over- loopen. Hij was juist bezig, met eenen molen te bekijken die omgekeerd op de gazet stond, als Karei Bovet, die een ein- deke van daar zat, in zijne redens sprak Mijnheer Stuyver, zei hij, geen bij zonder nieuws in de gazet Bahzei Narden, droog weg, niets bijzonders, tenzij dat ze daar spreken van een groot ongeweerte. Een groot ongeweerte zei Karei, 't is 't eerste dat ik er van hoor Ja wel, zei Narden er is zelfs een molen omver gewaaid. Een molen, zei Karei, en waar om trent is dat gebeurd, zonder kurieus te zijn, mijnheer Stuyver 't Moet nog al ver van hier zijn, zei Nardent want het staat bijkan op 't einde van de gazet. E. V. D. (De Boer). WELDADIGHEID. Men weet dat er in ons land spraak is van de her ziening der wetten op weldadigheid, 't Is eene kwestie die de openbare besturen en al de gemeentebesturen des lands aanbe langt en daarom meenen vrij melding te moeten maken van eene woordenwisse ling, in de zitting der Kamer van Woens dag. M. Visart, de achtbare burgemeester van Brugge, vroeg af de hervormingen het versmelten der godshuizen en der weldadigheidsbureelen spoedig zou voorgesteld worden De regeering, antwoorde de heer mi nister van justitie heeft hare inzichten desaangaande reeds bekend gemaakt. Er kan hier enke.l spraak zijn van de vereeni- ging der godshuizen en der weldadig heidsbureelen, maar dat werk eischt veel tijd. M. Tack, ouderdomsdeken der Kamer, op bespoediging der oplossing van het vraagpunt aandringend, achtte het onmo gelijk goederen van weldadigheisbu- reelen te vereenigen met die van gods huizen, orndat beider beheer niet kan versmolten worden. Waarop M. Visart deed opmerken, dat het door M. Tack opgeworpen vraagpunt onderzocht werd door de koninklijke commissie en de versmelting der goe deren werd noodzakelijk bevonden, natuurlijk mits eerbiediging van de fon- datiën. M. Woeste besloot de woordenwisse ling, door te verklaren dat hij zich tegen het versmelten der erfgoederen zou ver zetten. Uit deze beraadslaging blykt dat het vraagpunt, als het in de Kamer zal voor komen. veel verschil van meening zal ontmoeten. stilzwijgendheid afgestuit en zij hadden de zaak als hopeloos moeten laten varen. liet gedeelte van de taak, hetwelk M. Hunter op zich had genomen, had wel niet veel, maar toch eenig nieuws bijge bracht, waaronder een feit van groot be lang. Toen M. Hunter zijne navraag naar den ouden Italiaanschen uitgewe kene Sant-Alba begon, bleken eronder zijne club-vrienden nog enkelen te zijn, die zich dien zonderlingen herinnerden. Een paar, die hem van nabij gekend hadden, waren zelfs in staat M. Hunter vrije volledige inlichtingen te verschaffen. De heer Sant-Alba leefde in Londen van een jaargeld, dat hem door zijn oude ren broeder, graaf Sant-Alba, het hoofd der familie, die zich buiten de samen zweering had gehouden en derhalve in het volle bezit zijner goederen en zijne vrije hooge staatsbetrekking was gebleven, uitbetaald werd. Na de omwenteling en de troonsbeklimming van Victor Emma- nuël, als koning van Italië, was ook dc samenzweerder natuurlijk weder in het bezit van zijnen eigendom gesteld en kon hij ongehinderd en zelfs met eer naar zijn vaderland terugkeeren.De vele jaren, die hij in Engeland had doorgebracht, hadden hem echter voor het land zijner ballingschap eene groote voorliefde doen opvatten, hij had er zich tal van oprechte vrienden weten te verwerven, en gaf er thans de voorkeur aan, er ook als onaf hankelijk burger te blijven wonen. Zoo had hij nog eenige jaren in Londen ver toefd, toen hij eindelijk op een plezier reisje naar Frankrijk, in Parijs ziek ge worden en gestorven was. De clubvriend, van wien de heer Hun- ter deze bijzonderheden vernam, had den Italiaan van zeer nabij gekend en wist van van zijne levensmanier een zeer be langwekkend feit te verhalen, dat de moeite de, overdenking wel waard was. Hij had Sant-Alba, die steeds onge trouwd was gebleven, nu en dan op zijne kamers bezocht en bij die gelegenheden een enkele maal een jongmensch, eigen lijk nog een jongen ontmoet, met een donker gekleurd, zeer schoon en uitnruk- kingsvol gelaat, die door den Italiaan mijn Zigeuner genoemd werd. De Italiaan had hem verteld, dat hij den jongen oorspronkelijk alleen om zijn prachtig gezicht bij zich had genomen, ten einde hem als model te dienen (het was algemeen bekend, dat de Italiaan zich veel met schilderkunst bezig hield) maar dat hij later zich meer aan den knaap had gehecht, die zich door groote bevatte lijkheid en niet alledaagschen aanleg zeer van de gewone landloopers onderscheidde en dat hij tr dus sterk over dacht den jongen eene goede opvoeding te geven en voor zijne opvoeding te zorgen. Hij vond de gedachte verschrikkelijk, dat zulk een jongen weder onder zijn volk zou moeten terugkeeren om tot een vagebond op te groeien, terwijl hij het verhinderen kon Liberale dwinglandij.De liberalen zijn niet tevreden omdat het wetsvoorstel over de forten van Antwerpen voor drie maanden uitgesteld is: Met dien uitstel, zoo zegt de Etoile Belge, is de natio nale verdediging in gevaar gebracht. Wij wisten al lang dat geheel de libe rale politiek met dwingelandij aaneen houdt. Maar dat men ons vlakaf zou be kennen dat er zoo maar te stemmen valt, zonder onderzo k noch bespreking, noch komplimenten, dat hadden wij niet ge dacht. Waartoe dienen de Kamers dan Om te knikken en daarmeê uit HET WEDER.De «Oude Majoor» voorspelt het volgende voor de maand Augustus Van i tot 8, groote hitte, aanleiding gevende tot geweldige onweders, ge paard met windstormen, namelijk in het Westen en Zuid-Westen van 9 tot a3 nemen de onweders af, plaats makende voor e^n over 't algemeen aangenaam, zeer schoon en minder heet weder; te beginnen van 23 groeit de warmte lang zamerhand aan en woidt buitensporig tot op het einde der maand, waardoor nieu we onweders uitbersten. Met 1 September zal men kunnen vast stellen hoe dikwijls de Oude Majoor erop, en hoe dikwijls hij er nevens ge slagen heeft. EINDELIJK begint men in Frankrijk te denken aan dc oude menschen. Ver- ledene week is in de Kamers de kwestie van de ouderdomspensioenen ter bespre king gekomen. Twaalf ontwerpen zijn neêrgelegd, waarvan de eene met het Duitsche stelsel verplichtende storting vcor boer en werkman met lusschenkomst van den Staat de andere met het Bel gische stelsel gestemd op de mutuali teit overeenkwam. Heel waarschijnlijk zal men zich bij het Belgische stel sel aansluiten. Doch de menschen die reeds te oud zijn om ten gevolge hunner eigene stortingen een pensioen te krijgen, zullen gelijk in ons land ook een jaar- lijksch geschenk van den Staat ontvangen. Weet ge hoeveel 5o fr. per jaar. En weet ge op welken ouderdom?Op 65 jaar, juist gelijk hier. Dat gebeurt er in 't groote, vrije, verlichte Frankrijk, gelijk de liberalen roepen. Welnu, wij zijn in ons land beter bediend met 65 fr. en dat alle liberalen en socialisten nu maar schreeuwen, wij zullen ze met hunne neus naai Frankrijk keeren, waar hunne vrienden en voorbeelden meester zijn. hij had geene naaste familie behalve zijn ouderen broeder en die was rijk genoeg, hij kon dus met zijn eigen geld doen wat hij goed vond. Dit bericht gaf,zooals wij reeds zegden, zeer veel te denken. Het verklaarde al thans veel, dat tot u toe in het duister was gebleven. Wanneer de tegenwoordige Sint-Alba de bewuste Zigeunerknaap was geweest, werd niet alleen zijne afkomst en zijn aangenomen naam verklaard, maar werd ook tevens zijne verhouding tot de Stan ley's begrijpelijker. De Stanley's behoorden tot de zooge- naamden Romastam der Zigeuners had ook Sint-Alba daartoe behoord en de eigenaardige vorm van zijn gelaat, die dit volk zoo bijzonder onderscheidt, maakte deze gissing zeer aannemelijk dan was het in het minst niet verwonder- derlijk, dat hij, toen hij hen in Wool- hester ontmoette, met hen had omge gaan. Het is toch bewezen, dat er onder dezen stam eene soort van vrijmetselarij bestaat, die hen onderling samenbindt en ieder lid is verplicht zijne medebroeders ter zijde te staanwelk verschil in stand er ook tusschen hen moge bestaan. Er was dan ook niets vreemds meer in, dat vrouw Stanley in hare armoede hulp en ondersteuning bij een man als Sint- Alba zocht. (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1905 | | pagina 1