Donderdag 2o Augusti 1900 5 centiemen per nummer. J7st€ Jaar 5872
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
ELEONORA.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
De Encycliek over de
religiezaken in Frankrijk
Jubelfeost van Mgr Stillemans-
Eene belangrijke
verklaring.
EEN EN ANDER.
DE DENDERBODE.
Pit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kemng van den volgenden dag. De prijs ervan istweemaal ter week voor
de Stad G frank met den Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-76 voor drjj maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post ont-
vangen zyn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bii O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31,
en in alle Postkantoren des Lands.
CHIQUE SUUM
Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. i-00Vonnissen op
S4* bladzijde 60 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bü accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heereu Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten bureele vaa
dit blad.
AALST, 22 AUGUSTI 1906.
De Paus heeft gesproken voor den
tweeden keer.
De Fransche kerkvervolgers hadden
gedacht dat Pius X zou terugkomen op
de eerste veroordeeling die hij tegen de
wet over de scheiding van Kerk en Staat
had uitgesproken dat hij, volgens het
spreekwoord, water in zijnen wijn zou
gedaan hebben en getracht te huizen met
de Sanculotten der XXe eeuw. Hunne
hoop is teleurgesteld het was den Paus
onmogelijk de Kerk in Frankrijk onder
den dwang en het juk der Logie te doen
bukken, en zonder vrees en zonder aar
zeling en zonder omzien naar tijdelijk
lijden of verlies, zegt hij non possumus,
wij kunnen geen vrede hebben met die
wet, en zooals wij ze eens doemden in
haar wezen doemen wij ze nu in hare
toepassing.
Ze staan stom voor dat durven, de
kerkvervolgers en na hun eerste stom
staan slaan zij tot woede over en in
hunne woede verdraaien zij de waarheid
en doen zij den Paus den rol spelen dien
zij gespeeld hebben 't Is den oorlog
verklaard aan den Staat zoo luid het
eensgezind in al hunne bladen.
Den oorlog I... wie verklaarde die
Het Gouvernement schafte het gods
dienstig onderwijs af, het verjoeg de
kloosters, het palmde hunne goederen
binnen, het dwong met geweld de kerken
in om de goederen der kerken op te
schrijven, toen vaardigde het eene wet
uit. waardoor de Godsdienst met Priesters
en kerken en al wat er bij hoort zou af
hangen van den Staat, waarbij de heiligste
feaken zouden onderworpen zijn aan de
willekeur der ergste vijanden der Kerk
en nu is dat Gouvernement schaamteloos
genoeg te zeggen men verklaart ons den
oorlog
Neen, mannen der Loge, gij hebt in
uwe woede beslist en besloten de Kerk te
vervolgen en haar op wettelijke manier
zoo onder uwen knellenden hiel te hou
den dat haar het leven onmogelijk zou
worden de Kerk haar goddelijken oor
sprong, haar goddelijk recht, hare godde
lijke instelling indachtig, roept het luide
door den mond van haar Opperhoofd
Ik heb recht op zelfbestaan, ik heb recht
op vrijheid, ik heb recht op eigenbe
heer, ik heb recht op onafhankelijk zijn:
ik wil uwe wet van onderdrukking niet
ondergaan, ik wil geene slavernij, ik
24* Vervolg.
En hare dochter in de armen drukkend,
zegde zij
Dezen morgen, Eleonora, is een
groot geluk u overkomen misschien zal
dezelfde God, dien gij ontvingt, u reeds
dezen avond eene groote opoffering vra
gen... Gij zult altijd goed en edelmoedig
zijn, niet waar, kind
O 1 ja moeder, ik zal alles doen wat
ik kan, om te bekomen dat gij genezen
zoudt riep het kind in vervoering.
Irma wendde het hoofd om, ten einde
bare tranen te verbergen.
En moest ik niet genezen,dan zoudt
gij u zonder morren onderwerpen, is het
niet Want Hij is de meester. Ik hadde
nog lang voor u willen leven, om u nog
veel smarten in het leven te sparen....
maar de goede God roept mij. Hij oor
deelt het ongetwijfeld beter dat ik henen
.ga. Maar van uit den hemel zal ik nog
óp mijne lieve Eleonora waken. Gij
moagt mij dan in uw gebed nog alles zeg
gen ik zal dan niet meer kunnen ant
woorden, maar zal u toch hooren en be
minnen...
Het kleine meisje was bleek geworden.
Een groote schrik sprak uit de oogen
van bet kiud, toen het zegde
ben vrijgeboren in het bloed van
Christus, en ik veroordeel uwe wet,
uwe inzichten, uwe plannen en doem
ze als onrechtveerdig, onaanneemlijk
en slecht.
Dat heet geene oorlogsverklaring, dat
heet zijn recht doen gelden, in de fierheid
van het bewustzijn van zijn recht, van de
heiligheid onschendbaarheid van zijn
recht.
Zoo sprak Petrus over twee duizend
jaar tot den tyran, en zoo spreekt Pius X
heden.
Zij meenden, de mannen van Combes,
poeier in d'oogen te smijten met te zeg
gen dat zij de Kerk vrij maakten, dat zij
den eoredienst van zijne banden wilden
ontdoen, en dan sluiksch en onder de
hoede en het gezag der Wet troebel in de
Kerk te brengen om ze des te gemakke
lijker te bevechten, te ondermijnen, en
zich van hare goederen meester te maken;
maar nu zal dit niet gaan zij zullen nu
met open visier moeten optreden en zij
zullen zich niet kunnen verschoouen met
te zeggen dat de Paus en de Bisschoppen
gewillig het hoofd gebukt hebben voor
de vervolging en deze in de hand hebben
gewerkt.
Neen, zegt de Paus, geen middel van
ons te verstaan, tenzij dat door de Wet
erkend worde dat de inrichting zelve der
Kerk, de rechten van haar Opperhoofd
en van de Bisschoppen, en hun gezag op
het beheer der kerkelijke goederen geëer
biedigd zullen zijn.
Zoo lang dat niet is kan de Paus geene
Wet goedkeuren en moet hij het woord
van Petrus non possumus spreken, al
moest de wreedste Neroniaansche ver
volging losbersten tegen de Kerk. Tegen
slechte wetten moeten de krachten Waar
heid en Recht ingespannen worden zij
zijn geene strijdkrachten, maar rechts
krachten en zoowel als zij de overhand
hebben gehad op al het geweld van
Roomsche keizers, van kleiner dwinge
landen en vervolgers, van protestantsche
kuiperijen en van de moorderijen der
sanculotten, zoowel zullen Recht en
Waarheid, Combismus en Logiekuipe-
rijen overwinnen.
Het uur der vervolging zal waarschijn
lijk geslagen zijn in Frankrijk mogen
'de Franschen het uur der verlossing uit
het juk der tyrannie van de Vrijmetselarij
waarnemen, en toonen dat zij nog iets in
't hert hebben van dat geloof en van dien
moed die hunne Christene voorvaderen
bezielden.
Mogen zij den strijd der Duitschers
gedenken in den Culturkampf: Bismarck
en zijne helpers waren andere kerels dan
den fijnen Waldeck-Rousseau of den
onbeschoften Combes, en zij hebben
moeten erkennen dat ook zij niets ver
mochten tegen de Rots van Petrus. Willen
de Fransche catholieken geloovig zijn
zooals de Duitschers het waren in
woord en in werken dan zal uit eene
voorbijgaande vervolging de Kerk in
Frankrijk heerlijk opstaan en nog glans-
njker bloeien dan zij ooit gebloeid heeft
in hun Vaderland.
Den 20 September aanstaande zal het
vijftig jaar geleden zijn dat Z. Hoogw.
Mgr. Stillemans, Bisschop van Gent, de
heilige priesterwijding heeft ontvangen.
Deze werd hem inderdaad, den 20 Sep
tember 1856 toegedien 1 door wijlen Mgr.
Delebecque.
Naar wij vernemen zal die halve eeuw
priesterschap van den eerbiedwaardigen
prelaat gevierd worden met een plechtig
kerkelijk jubelfeest, op Zondag 23 Sep
tember aanstaande.
Dien dag zal Z. Hoogw. zelf, in de
hoofdkerk van Sint-Baafs, de pontifikale
Mis celebreeren. Al de cathnlieke maat
schappijen van Gent zullen tot die plech
tigheid uitgenoodigd worden en in de
hoofdkerk hunne aangewezene plaats heb
ben.
Men verzekert ons dat nog andere fees
telijkheden worden voorbereid waarvan
het programma, op tijd en stond, zal be
kend gemaakt worden.
Neen, moeder, verlaat mij niet,
sterf niet, of ik zal ook sterven... Neem
mij meê
Lang duurde dit onderhoud tusschen
moeder en dochter,tot eindelijk Eleonora,
op de vraag, of zij eiken dag voor haren
vader zou bidden, antwoordde
Moeder, ik zal catholiek blijven en
bewerken dat papa ook als goed christen
sterve... En gij weet hoe ik iets willen
kan.
Een aangekomen brief van de mar
kiezin de Haule kwam eene gelukkige af
leiding brengen in dit gesprek. Zij en
Louis verrasten moeder en dochter met
gelukwenschen. Een kleine armband met
de woorden denk aan mij, was bij den
brief van Louis gevoegd en dit overstelpte
het kind met ware vreugde.
lags nadien riep Irma hare trouwe
dienares, om afscheid van haar te nemen,
en toen deze bij de andere dienstboden
kwam, beweenden allen de aanstaande
dood van haar, die zij de Engel van
't Kasteel noemden.
De nacht was slecht. Geen oogenblik
kon Wrena het bed der lijderes ver
laten.
Ook gevoelde Irma wel dat zij de aarde
ging verlaten, en zij vroeg de laatste
Sacramenten.
Dank, nu, zegde zij, lieve, goede
vriendin, dank voor al wat gij voor mij
en mijn kind deedt... Kon ik nu,al vorens
te sterven, Michael nog eens zien I Maar,
Welk is volgens Uwe Majesteit de
grondslag der opvoeding
Deze vraag werd gesteld aan de moeder
koningin Margaretha van Italië. Met eene
vaste overtuiging antwoordde zij
De Godsdienst en bijzonder voor de
vrouwen, waarvan het karakter door eene
godsdienstige onderrichting edeler wordt.
Een meisje in den godsdienst opgebracht,
zal haar eigen veel meer eerbiedigen dan
een die aan niets gelooft. Deze waarheid
springt in 't oog in alle omstandigheden
van het leven. De jonge dochter, die aan
niets gelooft krijgt den naam van een
groot verstand, maar zij is geenzins, in
waarheid, eene moedige ziel. Zij heeft
geene verheve gedachten meer. Haar hart
is versteend door de koude ondervin
dingen en kan haar de noodige sterkte
niet geven tegen tegenspoed en droef
geestigheid van het leven. Den dag
waarop de wereld haar niet meer kan
voldoen, zooals het noodlottig gebeurt
is het haar onmogelijk de hulp in te roe
pen eener hemelsche kracht. De vrouw
zonder godsdienst is eene bloem zonder
geur zij verdient slechts medelijden.
En nochtans vindt men mannen, die
beweeren dat de Godsdienst in de school
niet noodig is, in de opvoeding niets te
zien heeft.
Indien de ouders meer op de woor
den van deze koningin nadachten en er
gehoor aan gaven, zouden wij zoovele
meisjes niet vinden, bijzonder in groote
steden, die geenen teugel kunnen stellen
aan hunne onverzadelijke driften en daar
mede alle eergevoel en gezondheid ver
liezen.
De opvoeding van een meisje kan dus
niet te godsdienstig zijn.
Ouders past op, en ziet naar welke
scholen gij uwe kinderen zendt. Gij zult
u dan soms geene verwijten moeten
doen.
De schoonzoon is een zoon of een
vijand, volgens de schoonmoeder.
Gravin Olga.
Niemand is tevreden over zijne fortuin
en niemand is mistevreden over zijn ver
stand.
G. Deshoulièrbs.
De menschen zonder wilskracht laten
de zaken gaan zooals zij willen, hopende
dat alles zal wel gaan. Riccoboni.
dit zou te veel geluk zijn, niet waar
Wrena En toch tracht ik zoo...
Een nieuwe krisis overviel haar, die
tot aan den morgen voortduurde.
Toen de zon begon te reizen en een
schemerlicht den schijn der nachtlamp
verdoofde, scheen het alsof eensklaps het
gezang der vogelen daar buiten onder
broken werd door het gerucht dat een
galoppeerend paard maakt op den grint
weg.
Irma sidderde.
God zij gedankt, bracht zij uit; daar
is Michael 1 Wrena wil zoo goed zijn,
hem te gemoet te gaan.
En op hetzelfde oogenblik wierp Mi
chael eenen toesnellenden stalknecht de
teugels toe.
Vermoeid, bleek, met de haren in wan
orde en bestoven kleeren, snelde hij de
trappen van het terras op.
Hij boog voor Wrena, die op zijnen
ondervragenden blik antwoordde, met de
woorden
Irma zendt mij u te gemoet, graaf.
Wc-es man. Zij is zoo zwak dat eene te
sterke ontroering het noodlottig einde zou
verhaasten.
En haar, die hij voor achttien maanden
in blakende gezondheid had verlaten,
stervend terugziende, gevoelde graaf
Wladiroff eene zoo hevige ontroering dat
hij, indien hij geen steunpunt had ge
vonden, in geheel zijne lengte zou neêr-
gevallen zijn.
Ouu worden. Ondanks al de voor
schriften der wetenschap, schijnt het
beste middel om oud te worden, naar
Bulgariö te gaan wonen.
Dat is, inderdaad, het land van Europa
waar men het oudst wordt. Met eene be
volking van 3,8oo.ooo inwoners, telt het
meer dan 3,8oo honderdjarigen, terwijl
Duitschland, met zijne 55 miljoen inwo
ners, er slechts 78 telt, Engeland slechts
146, Frankrijk 2i3 en Zwitserland niet
éénen.
Geheel het schiereiland der Balkans,
waar men nochtans tamelijk woelig leeft,
is gunstig voor het bereiken van een
hoogen ouderdom.
OokRumenië en Servië tellen te zamen
1,657 honderdjarigen, 't is te zeggen,
meer dan al de groote mogendheden
samen.
Wellicht zou het getal honderdjarigen
er nog veel grooter zijn indien men er de
menschen zelfs de koningen niet
Ja, dat was zijne beminde Irma, on
danks haar marmerbleek gelaat en bet
lijden, dat hare trekken had verwoest.
Hare blonde lokken omkransten nog
haar gelaat hare ontkleurde lippen droe
gen nog den zoeten glimlach en het inner
lijke leven schitterde nog in hare oogen.
En toen de vrouw, hare armen uit
strekkend met hare nog zoetluidende stem
murmelde Mijn lieve Michaël, ik
wachtte u I toen ontspande zich het
stroeve gelaat van den graaf. Met de han
den voor de oogen, op de beide knieën
vallend, weende hij als een kind.
Vergeef mij 1 snikte hij, en leef,
opdat ik kunne herstellen I... Verlaat mij
niet, Irma I Vraag aan uwen God dat bij
u late leven... en ik zal in Hemgelooven,
ik zal Zijnen naam zegenen I Leef nog,
opdat ik u kunne beminnen I O I gij zijt
te jong om te sterven, dat kan niet
Geloof en liefde kunnen het lijden ver
zachten maar het vernietigen niet. Toch
was de opoffering groot voor Irma. Zy
was nog zoo jong en zoo zeer bemind,om
te moeten sterven
Maar die flauwhartigheid duurde slechts
een oogenblik. Zij verhief haar gemoed
tot den Gekruiste en bij Hem weer kracht
puttend, uitte zij ook haar comsumma-
tum est
Dikke tranen stroomden langzaam over
hare wangen, waarop reeds de dood hare
kenteekena vertoonde. Met hare armen
om zijnen hals leunde zij met haar hoofd
zoo gemakkelijk en straffeloos naar de
andere wereld zond.
•k
Duiven en zwaluwen. Bij den
laatsten duivenprijskamp uit St-Denis,
deed de heer Delahaye, die de duiven
losliet, eene zwaluw mede, welke hij
tezelfdertijd als de duiven in vrijheid liet.
De zwaluw, die haar nest had onder de
poort van M. Delahaye te Montignies-
sur-Sambre, werd rood geteekend, ten
einde haar goed te kunnen onderscheiden.
De zwaluw was om xo u. 20 m. terug
de eerste duif te n u. 35.
De zwaluw had de 215 kilometers met
ccnc gemiddelde snelheid van 2, i5o me
ters per minuut afgelegd de eerste aan
gekomen duif bad met eene snelheid van
1,225 meters per minuut gevlogen.
KLACHTEN. Men weet dat de
nikkelstukken zonder gaatjes ingetrokken
worden. Zij worden in de bank en bij de
ontvangers aanvaard, doch moeten onge
schonden zijn.
Degenen, die veel nikkelstukken uit te
wisselen hebben, mogen die in beursjes
doen ten bedrage van 5o fr.
De beursjes, die den naam van den af-
gever moeten dragen worden zonder na
te zien tegen 5o fr. zilveren geld uitge
wisseld.
Nadien telt men de nikkels en de ge
schonden stukken worden doorgekapt en
den afgever terugbesteld.
Er wordt geklaagd dat de Bank uiterst
kieskeurig is in het aanvaarden der ont
munte nikkelstukken.
Voor het minste gaatje of barst dat er
m is, een stukje dat er uit is, wordt het
muntstuk geweigerd.
De ingetrokken nikkelstukken zijn be
stemd om hersmolten te worden. Al is er
een gaatje in of een stukje af, dan zijn ze
toch nog altijd zwaarder dan het nieuwe
nikkelstuk met gaatje, dat er uit zal ver
vaardigd worden.
Die kleine beschadiging is nietig wat
de innerlijke waarde van het metaal aan
gaat, maar de Bank vindt er een voor
wendsel in tot weigering.
Die maatregel, tegen welke» het pu
bliek onmachtig is, is noch rechtvaardig
noch billijk.
De handelaars, bij wie men nu zooveel
mogelijk met ontmunte nikkels betaalt,
lijden er eene aanzienlijke scbaé door.
Bij de intrekking der koperen centen
was men zoo lastig niet. Het ware ook
beter, konden de afgegeven nikkels dade
lijk nagezien en nageteld worden. Dat
zou alle beknibbelingen en alle betwistin
gen voorkomen. (Fondsenblad.)
op zijne borst en gedurende eenige oogen-
blikken smolten beider tranen en kussen
te zamen.
Toen de eerste blijken van wanhoop bij
den graaf voorbij waren, zegde zij met
eene stem, die zoo zwak was, dat Mi
chael zijn oor aan hare lippen moest
brengen
Arme vriend, wanhoop nooit wij
zullen elkander in den hemel wederzien.
Ik heb geleefd voor mijnen God en voor
u, en ik sterf ook voor Hem en voor u...
Ja, wij zullen elkaar weervinden. God
kan degenen, die Hij zelf vereenigd heeft,
niet voor eeuwig scheiden... Ik laat u
Eleonora. Wees voor haar, wanneer zij
niemand meer heeft dan u, eene moeder
en een vader. Ik zal niet ophouden u te
beminnen, goede vriend, de liefde is
sterker dan de dood... Wij zullen eens
vereenigd zijn
En hare koude lippen op zijne handen
drukkend, zegde zij nog
Vaarwel, mijne lieve, goede vriend:
omhels mij nog eens...
En terwijl de graaf nog eens zijne sid-
derende lippen drukte op de schoone
oogen, die hem voor de laatste maal
aanblikten, steeg hare schoone ziel ten
hemel.
Michaël hield nog slechts een zielloos
lichaam in de armen.
(Wordt voortgezet).