Zondag 14 October i!N)6
5 ceiitiemeo per nmnim
37* Jaar 3887
Vrij ofiaihanNij volksgezind orgaan van de Stad on 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
Eene vleiende
beoordeeling.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
zonderlinge verdwijning
Door gesproken.
Zondagrust.
Ditjes en datjes.
DENDERBODE
rit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week onder dagtee-
kening van den volgenden dag. _t De prijs ervan ts tweemaal ter week voor
de Stad 6 frank met den Post versomlen 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden fr. 1-76 voor drü maanden, voorop te betalen. - De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwittantiën door de Post om-
ra lgen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N' 31
en in alle Postkantoren des Lands.
AALST, i3 OCTOBER 1906.
La Réforme sociale, een zeer ernstig
Fransche tijdschrift onder 't bestuur
van den bel'aamden economist Lo Play,
bekommerde zich onlangs met de ont
wikkeling der spaarzaamheid in ons
land.
Na bestatigd le hebben dat de Fran
sche capitalen in massa naar 't buiten
land vluchten en de spaarkas in moei
lijkheden moet geraken door de talrijke
gevraagde terugbetalingen, wijst het
tijdschrift er op dat het sparen immer
in België meer en meer vooruitgaat.
Vervolgens bespreekt het orgaan het
officieel verslag over de werkzaamheden
der Belgische Spaar- en Lijfrentkas in
1904 en stipt aan dat het aantal spaar
boekjes geklommen is van 1,053,697 in
1894 tot 2,205,052 in 1904.
Het bedrag er op ingeschreven steeg
van 440 miljoen tot 786 miljoen. Het
aantal aangeslotenen groeide aan van
24,700 tot 709,000
Het sparen, bestatigt het tijdschrift,
heelt zicli in België zoo zeer ontwikkeld
dat op 100,000 in woners er 30,495 een
spaarboekje bezitten.
Wat opmerkenswaardig is, 't is dat
het 't meest nijverheids- en landbouw-
werklieden zyn die oen spaarboekje
bezitten
Het aantal spaarboekjes die de 500
franks niet overtreffen, vertegeuwoor-
gigen meer dan 79 ten honderd van het
totaal dezer boekjes, 't gene 't bewijs
levert dat het de kleine burgerij en de
arbeiders zijn die een appeltje sparen
voor den ouden dag.
La Réforme sociale eindigt haar
schrijven met eene zeer vleiende getui
genis over onze Belgische maatschappe
lijke instellingen en welke wij vertaald
meêdeelen
Op het gebied der voorzienigheid
1) en der spaarzaamheid, evenals op dat
der maatschappelijke bedrijvigheid en
der melhodieke verbetering van 't lot
der arbeiders neemt België tusschen de
natiën plaats op den eersten rang. en
wij mogen waarlijk met jaloerschheid
0 de wonderbare ontwikkeling gadc-
slaan van dit wakkere volk, dat weet
vooruit te schrijden op de baan des
vooruitgangs, hoewel het doof blijft
voor de stem des klassenhaats en der
dwaze hersenschimmen.
De vleiende beoordeeling is een duch
tige kaakslag toegediend aan die klein
geestige politiekers, die uit politieke
berekeningen gedurig over de daken
uitbazuinen dat de maatschappelijke
wetten en maatregelen door ons Catho-
liek Ministerie tot stand gebracht een
voudig maar facadewettcn zijn
CUIQUE HUIJM.
Per drukregel. Gewone 16 centiemenReklamen fr. 1-00 Vonnissen op
3** bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herbalen bekendmakingen bü accoord.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heereu Nota
rissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag
in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemds landen zich te weuden ten bureele vaa
dit blad.
a,e vervolg.
Zijne woorden maakten op mij een
diepen indruk, en ontnamen mij alle
hoop.
Ik was, zegde hij, zijn eigen kind en
steeds was het zijn wensch en streven ge
weest om mij even rijk en onafhankelijk
achter te laten als hij zelf was. Maar het
scheen hem toe dat ik een voornemen
wilde ten uitvoer brengen waartegen hij
een zeer sterk vooroordeel had, want een
huwelijk tusschen neef en nicht was in
zijne oogen een onheilige en gevaarlijke
daad, die tot de meest noodlottige gevol
gen zou kunnen leiden.
Indien ik bij mijn plan volhardde, zou
hij zijne bezittingen aan anderen ver
maken. Het familiegoed der Blake's zou
met zijne toestemming nooit in het bezit
komen van een ras van zinneloozen.
Doch dit was nog niet genoeg. Niet
aiieen dat hij mij de vrouw ontnam, die
ik lief had, maar waarschijnlijk om mij
ook voor de toekomst te binden, stond hij
er op, dat ik voor zijnen dood een ander
ander meisje zou trouwen.
Iemand, die reeds door hare ver
schijning u eer zal aandoen, en wier
Aanstaande
wetgevende zittijd.
Het Journal de Bruxelles - wijdt
aan den toekomenden wetgovenden zit
tijd, 't volgende
De heropening van den zittijd wordt
druk besproken in de anti-catholieke
drukpers. Volgens onze tegenstrevers
zal die heropening woelig zijn. Eenigen
kondigen zelfs aan dat hel achtbaar
hoofd van liet ministerie in zijn kleine
schoentjes zit en anderen gaan zoover
den aanstaanden val der regeering te
voorspellen.
Het duurt reeds verscheidene jaren
dat wij dat liedje hooren zingen. Als de
grootsprekers der linkerzij gedurende
eenige maanden hunne keel hebben
laten rusten gevoelen zij, bij het naderen
van November, eenen drilt om gerucht
te maken, dien zij aan hunne vrienden
der drukpers bekend maken.
Alsdan waait in de rangen van onze
tegenstrevers een wind van geestdrift en
strijdlust die alles op zijnen doortocht
schijnt te zullen vernieleu. Van October
af zet men groote oogen, neemt men een
wreed uitzicht aan en maakt men plan
nen van omverwerping.
Eens de Kamers bijeen, gaat de
grootsprekerij erop los en vloeit zij
over voor het aandachtig publiek. Het
vernieuwd parlementaire sap stijgt
loopt over, maak gerucht. Dat duurt
drie of vier weken ten hoogste vijf
gedurende welke al de krachten,
binst de vakancie gespaard, worden I
verspild. Dat doet weinig werk af, maar
hot maakt tamelijk veel lawijd. I
i) Daarna keert de kalmte terug en
liet publiek, door al dien woordenpraal
verzadigd, vindt zijne eerste onverschil
ligheid terug... Er is niets veranderd in
het Belgische rijk alleenlijk moeten
eenige heesche kelen genezen worden.
't Is gelijk het jaar nadien begint
men op een nieuwen kerf. Herlees de
bladen van October, gij zult er, in juist
gelijke bewoordingen, de vlammende
artikels van heden terugvinden, met
dezelfde bedreigingen van Blauwbaard
woelige heropening, moorddadige
ondervragingen, val van de regecringj».
Zoo, zoo, onze liberale tegenstrevers
gaan ons weêr eens, naar oude gewoonte,
in den dieperik blazen.
Naar oude gewoonte ja, want voor
iedere kiezing zijn we gewis den berg af;
voor iedere opening va 11 den wetgeven
den zittijd gaan ze het ons eens draaien
dat het niet van de poes zal zijn. Regee
ring en meerderheid zullen op de vlucht
gaan.... Als ze zich hiermee kunnen
troosteu, 'tis ons ook al wel
De Brusselsche Correspondent van
't Antwerpsche Handelsblad schrijft
nagenoeg in den zelfden zin, als volgt
Volgens de loopende geruchten zal
het or bij de heropening woelig toegaan.
De woelgeesten zijn ongeduldig de
deugd boven allen blaam verheven is.
zegde hij. Ik verlang niet dat zij rijk is of
zelfs niet dat zij van een onzer oude fa-
miliën afstamt. Als zij maar goed is en
rein en geene bloedverwante van ons is,
dan zal ik haar en u nog stervende ze
genen.
Deze gedachte vervulde zijne geheele
ziel en ik zag spoedig in dat hij er niet
van af te brengen zou zijn. Op al mijne
tegenwerpingen antwoordde hij slechts
Ik laat u geheel vrij in uwe keuze
en geef u eene maand tijd. Indien gij dan
uwe bruid niet voor mijn bed kunt bren
gen. moet ik omzien naar eenen anderen
erfgenaam, die zich niet tegen de laatste
wenschen van een stervende zal ver
zetten.
Slechts één maand Ik liet alle
schoonen van achtensweerdige families
die ik 's avonds bij mijn vrienden ont
moette, in gedachten langs mij voorbij
gaan en gevoelde dat de moed mij ont
zonk. Eene van haar tot vrouw te nemen,
terwijl ik eene andere lief heb? Onmo
gelijk.
Vrouwen als deze verlangen iets in ruil
voor de eer, die zij een man aandoen,
door met hem te trouwen. Rijkdom Die
hadden zij zelf. Een hoogen rang Die
was ook de hare. Achting Ach, hoe zou
ik dat kunnen Met weerzin keerde ik
mij van allen af.
Mijne nicht Evelijn gaf mij ook geeiie
hulp. Zij was eene hooghartige vrouw,
Buyl's hunkeren naar den weergalm
van het soms in gebrul ontaarden ge
rucht, links en men mag zich aan
BoucAN verwachten, onder voorwendsel
van hervatting der werkzaamheden.
Wanneer de kwestie der geldigheid
of ongeldigheid der kiezing van citoyen
Debunne naar aanleiding van welke
citoyen Vandervelde, geholpen door
den terugkeerenden orkestmeester Fur-
néinont, zijne legerscharen zal doen
stormen uit de voeten zal geholpen
zijn, zullen wij waarschijnlijk twee
belangrijke interpellatie, strekkende
om het algemeen stemrecht voor de
provincie en de gemeente te vragen en
eene over het wetsontwerp, rakende de
koloniale bezittingen.
Over de houding dié, naar aanleiding
der eerste interpellatie, door de haantjes
vooruit der oppositie zal aangenomen
worden, blijft er geen twijfel meer
over.
Sinjeur Buyl heeft reeds urbi et
orbi zijn voornemen te kennen gegeven,
lawijd te maken, en M. Janson, die vroe
ger trombon-solo was en die nu met
moeite een fluitjevan 'nen cent bespeelt,
heeft laten weten dat hij aan één zeel
trekken zal met dezen parlementariër
van zoo zeldzame onderscheiding.
Hij beweert dat de oppositie ik
zie de Hymans'en, de Huysmans'en, de
Braun's al in dit karken ingespannen
voor geen enkel middel van obstruc-
tionism zal achteruit wijken om deze
hervorming to bekomen.
Vooruit duslessenaars, trompet
tekens, wildebeestengebrul En ik wed
twee glazen gersten tegen een cent dat
de man der roode gilet, die socialistisch
volksvertegenwoordiger van Antwerpen
is, reeds van die doorslaande volzinnen
aaneenlijm!, die Mirabau niet eens ken
de Ja, mijnheeren, de peer is rijp
Over de tweede zaak zou er een veel
bewogen debat kunnen plaats grijpen.
Te oordeelcn naar een Waalsch volks
vertegenwoordiger, even onbekend als
niet befaamd, die zich door het Journal
de Liöge liet interviewen, zal daarvoor
de hoogdringendheid worden geëischt.
Do linkerzijden, die binnen kort
vergaderen, zullen inderdaad beslissen
dat eene interpellatie zich opdringt en
zullen haar oischen op alle toonen. M.
Vandervelde zal natuurlijk van de ge
legenheid profiteeren om de leugentaal
te herhalen van zijnen uitmuntenden
vriend Morel, van Liverpoolde libera
len zullen om ter best tusschen twee
waterkens zwemmen en, na 8 rumoerige
zittingen, zal men waarschijnlijk be
slissen dat, aangezien deze peer ai even
min rijp is alsdie vanTerwagne, men...
de middensektie binnen kort zal bijeen
roepen
Ziedaar, als ik mij niet bedrieg, de
débuts van den aanstaanden parlemen
tairen zittijd, aldus geheeten omdat hij
zoo weinig mogelijk parlementair
zal zijn.
en beminde zoowel mijnen rijkdom en
goede vooruitzichten als mijzelven.
Indien gij om uwe fortuin te be
houden eene andere vrouw moet trouwen,
doe het dan, zegde zij,doch niet met eene
van mijn gelijken. Ik wil in mijne eigen
omgeving geen meödingster hebben
uwe vrouw moet eenvoudiger eri r.iet zoo
veeleischend zijn als Evelijn Blake
maar toch, denk ik aan de eer van uwen
naam die ook de mijne is, zegde of
dacht zij daar altijd bij.
Intusschen vlogen de dagen voorbij.
Mocht ik dit zelf misschien nu en dan
eens vergeten, de ernstige en vragende
blik mijns vaders, als ik 's avonds aan
zijn bed kwam, was genoeg er mij weer
aan te herinneren.
Het was of een last mij steeds zwaarder
op de schouders drukte, en ik te vergeefs
trachtte dien af te werpen.
Ik kon moeilijk zeggen hoe, of wan
neer voor de eerste maal de gedachte aan
Lultra bij mij opkwam.
Eerst wilde ik mij met zekere minach
ting daartegen verzetten doch steeds
drong zich die gedachte weer aan mij op,
en met zulke overweldigende argumenten
dat ik er ten slotte eene uitkomst begon
in te zien.
Wel was zij een meisje, dat zonder
naam, alleen op de wereld stond, maar
zulk eene vrouw scheen men nu eenmaal
van mij te verlangen, ik wist dat zij zeer
na verwant was aan schelmen, zoo niet
De ma^onnieke logie heeft besloteu
dat in Frankrijk de kruisbeelden en alle
zinnebeelden van godsdienstige!) aard,
niet alleen uit de gerechtszalen maar ook
uit de schoollokalen zullen verwijderd
worden.
De onder-prefekt van Montmedy komt
aan al de meiers van zijn Arrondisse
ment te bevelen dat het kruisbeeld enz.
uit de schoollokalen zullen weggeno
men worden.
Dit maconniek bevel werd door M.
de Benoist, meier van Thannes-les-Prés
en oudkamerlid als *t volgt Beantwoord
In mijne gemeente ken ik geene
enkele familie die niet aan het ware ge
loof gehecht is, die niet den catholieken
godsdienst belijdt, waarvan het Kruis
het zinnebeeld is. Allen eerbiedigen het
Kruis en gelooven in den Gekruiste.
De Republiek erkent, zegt ze, de
vrijheid van geweten, zij beroept, zich
erop in al hare wetten
Het bevel kwretst al de inwoners van
mijne gemeente in hetgeen hun nauwst
ter harte ligt, het belijden van hun Ge
loof.
Wat mij betreft, ik moet uw bevel
aanzien als eene echte verdrukking. Ge
weet immers wel dat ik, als catlioliek,
eerst en vooral aan mijn geweten moet
gehoorzamen en dat ik geene daad raag
plegen die mij door mijn geweten ver
boden wordt.
Uwdoel is dus mij te doen doorgaan
voor een opstandeling en mij alzoo ge
makkelijk te doen afstellen.
Sedert lang ken ik deze lage manier
van handelen van het gouvernement.
Nooit heeft het nochtans een waren
christene doen aarzelen of fegen zijn ge
weten doen handelen.
Van den anderen kant zal ik u doen
opmerken dat de gemeenteraad van
Thannes-les-Prés, met algemeene stem
men, en gesteund op grondige redens,
besloten tieeft zich te verzetten tegen
het wegnemen der kruisbeelden
Gij kent nu mijne zienswijze.
Zoolang ik aan het hoofd der ge
meente staan zal, verklaar ik 11, dat er
geen enkel godsdienstig zinnebeeld uit
de scholen weggehaald zal worden.
Zulk eene taal mag men goed door
spreken heeten.
Landgenooten overweegt en prent u
goed in den geest dat hier te lande ook
liet kruisbeeld enz. enz. uit de gerechts
zalen en scholen zouden verwijderd
worden, moesten de driekleurige carte-
listen hier meester zijn
Van 's middags tot middernacht eonige
dienstdoende Apotheker, op Zondag 14
October 1906, M. Meganck, Leopoldstr.
MIDDEL TEGEN VERKOUDHEID.
Het Engelsche tijdschrift Lancet,
geeft een eenvoudig raiddel aan om ver
koudheid binnen weinige uren te gene
zen. De patient legt daartoe eenige stuk
jes kamfer op eeno schaal, giet er
kokend waterover, houdt het hoofd met
een doek bedekt, hoven do uit de schaal
opstijgende dampen en ademt die alzoo
gedurende minstens 5 minuten door den
neus in. De operatie herhale men vier
01 vijf maal per dag, waardoor men,
naar do Lancet verzekert, binnen de
24 uren van zijne verkoudheid genezen
is. Reeds voor jaren moet Raispail dit
middel aangeraden hebben, en daar men
er ongetwijfeld van zeggen kan dat, zoo
het al geen baat geeft, het ook geen
schade doet, kan men er allicht de proef
van nemen.
Wat waarlijk wonder
in, 't is dat de socialisten altijd tegen de
catholieke werkgevers en nooit bijna
tegen de liberale werkgevers uitvallen,
't Zijn altijd de catholieke werkgevers
die ze beschuldigen te lage loonen te be
talen en nooit byna spreken ze van de
liberale werkgevers die zeker nog lager
loonen toestaan dan de catholieke werk
gevers
Men beweert dat hot uit politieke
berekening is daar do rooden de bond-
genooten zijn der blauwen
Men moet het aannemen ondanks de
roode chefs gedurig over de daken uil
bazuinen dat zc, buiten alle politiek, al
leenlijk de verbetering van het lot der
werklieden betrachten.
Maar er is wat anders waarom de
roode chefs tegen de liberale werkge
vers zeer zelden uitvallen. Bij de libe
rale werkgevers waar er duimkruid
groeit en men het op geregelde tijdstip
pen mag gaan afsnijden, wordt alles in
orde bevonden....
boosdoeners maar had zij niet alle ge
meenschap met hen afgebroken, was zij
hun niet ontvlucht, en had zij thans niet
den voet gezet in eene omgeving, die zij
nooit zouden durven naderen
Ik begon mij met het denkbeeld ver-
trouwd te maken. Als ik deze dankbare
beschermelinge, die alleen, zonder vrien
den op de wereld stond, tot mijne vrouw
nam,zou ik nog zoo vrij zijn als ik slechts
wenschen kon. Zij zou niels meer ver
langen en ik behoefde niets meer te ge
ven dan een tehuis en de gewone oplet
tendheden, die men van eenen vriend en
iemand van mijnen rang verwacht.
Bovendien was zij niet onaardig en
was hare schoonheid niet van de type,
die mij steeds zou herinneren aan haar,
die ik verloren had. Bij dit nederige
meisje vond men niets van de gratie der
trotsche patricische dame, wier min;te
gebaar een bevel was.
Neen. ik zou wel eene schoonc en
tevens eene gehoorzame vrouw hebben,
maar Go idank geen vrouw, die mij ook
maar in de verte herinnerde aan Evelijn
of een van hare hooggeplaatste vrien
dinnen.
Thans ging ik Luttra een bezoek bren
gen. Sedert dien moigend, toen wij
scheidden aan de deur van dat huisje in
Vermont had ik haar niet ontmoet, cn nu
ik haar weerzag stond ik verbaasd.
Was dit mijne nederige bescherme
linge, die ik gedacht had te ontmoeten
Hebt ge geen zieltje dan
Wanneer het godsdienstig ge
dacht uit den geest van een volk gejaagd
wordt, wordt de plaats van dit gedacht
seffens ingenomen door eene soort van
helsche bezitting waardoor vernuft en
moed verkwijnen cn vergaan, zoo dat
de geloofsverzaking gestraft wordt dooi
de verdierlijking. Güizot.
VOGELZAAD. De Gazette
van Eecloo deelt het volgende treffend
en pikant verhaaltje male
Zij waren pas getrouwd en in hun
wittebroodsweken. Zij was een snuggere
jufvrouw, die echter niet veel van de
keuken kende. In algebra, aardrijks-,
opvoed- cn ontleedkunde was zij tame
lijk goed te huis in kook- en naaikunst
bitter weinig. Niettemin waren zij oen
zeer gelukkig paar, met geen enkel
wolkje aan hun blauwen huwelijkshc-
mel.
Toch, op zekeren middag, gebeurde er
iets. Zij zou soep opscheppen bij 't mid
dagmaal, en nu stond de pot al op het
vuur, zonder dat er ryst was. Een
dienstmeisje had zij niet en zij kon den
pot niet alleen laten. Zy wist niet wat
gedaan en wilde toch zoo graag haren
man een voedend middageten opdienen.
Daar piepte het vinkje in de vogel
muit En 't vrouwtje kreeg een gedacht.
Waarom zou ze 't niet eens pro boeren
En in den pot gleed, uit een grauwen
zak, een half pond vogelzaad.
Twaalf ure kwam en zij aten. Zij
I loerde angstig naar hem, die at en at,
I als bemerkte hij niets.
En ze was vriendelijker dan ooit voor
hem.
Na den noen vroeg hij om eene bood
schap te zenden naar den dokter. Hij
gevoelde zich niet wol. Krampen en
maar steeds aandrang om te fluiten.
Zij werd hovig ongerust.
Hij floot maar het eene deuntje na het
andere.
Maar praat nu eens verstandig
met mij, smeekte ze.
Hij floot voort, en floot harderen
schreef fluitend een briefken naar den
dokter, die na een uurtje kwam. In dat
uur had man lief zyn gefluit geen oogen-
blik onderbroken. En toen de dokter er
was, floot hij, knipoogend tegen den ge
neesheer, zyn hooglied.
- t Is duidelijk, zei de dokter mee
warig tot het ongelukkig vrouwtje, uw
man heeft de fluitziekte. Wat heelt hij
geëten
En toen kwam het hooge woord er
uit u Vogelzaad.
O, zei de dokter, dan fluit hy juist
zoo lang tot dat het zaad geheel ver
teerd is.
3 Maar ik dan, stotterde het vrouw
tje, ik heb er toch ook van geëten, en
ik fluit toch niet
Dat wil ik wel gelooven hernam
de esculaap gij zijt immers een wyve-
die rijzige en slanke verschijning, met
dien stralenkrans van gouden haren om
dat zoo eigenaardig aantrekkelijk gelaat.
Op het eerste gezicht gevoelde ik mij
min of meer ontstemd. Men had mij mis
leid ik had gemeend een klimopplantje
te kweeken cn thans stond daar een palm
boom. Mijn groet verloor hierdoor iets
van de nederbuigendc vriendelijkheid, die
ik er aan had willen geven. Zij scheen
mijne verlegenheid te gevoelen en er
kwam een glimlach om hare lippen. Die
glimlach, bekoorlijk en vriendelijk, ver
zoende mij wéér met den toestand.
Ik zal niet beproeven u te verklaren
hoe ik in een tijdverloop van tien dagen
er in slaagde dit meisje te overreden mijne
vrouw te worden. Niet door haar over
mijnen lijkdom en rang te spreken er
was iets, dat mij hiervan terug hield. Ik
was vast besloten, en misschien is dit
het eenige lichtpunt in mijne houding
in dezen tijd, dit jonge meisje niet te
koopen.
Ik sprak nooit met haar over mijne
vooruitzichten, maakte er zelfs nooit eene
toespeling op, en toch won ik haar hart.
Wij zijn daar te Froy in allen eenvoud
en stilte getrouwd. Hoe hier nooit iets
van bekend werd, begrijp ik niet. Dit is
zeker dat ik destijds nooit moeite deed het
geheim te houden, hoiwel ik moet erken
nen dat ik na onze scheiding alle maat
regels nam, die ik voor mijn goeden naam
noodig achtte.
ken
De werkataliing Mnr-
is door de onbezonnen be
moeiing van den scheerder, eene zeer
verzwakkende aderlating geweest, en nu
zitten er nog 10 gaaien in de roode
muit die de laatste krachten aan 't ver
robberen zijn... Wanneer opent men
eens de oogen
vrifgezinde kie
zer*. schrijft de roode Gentsche Voor
uit zyn, hier te Aalst, stemmen ontno
men of hunne namen van do lijst ge
schrapt.
400 blauwe, roode en groene inwo
ners zouden dus van hunne stemmen
zijn beroofd of het kiesrecht ontnomen
zyn op bedrieglyke wijze.
't Is te dom om wederlegd te worden.
Maar laat ons wachten totdat do tyd
tot reelameeren verstreken is en dan
zullen wy de domme leugentaal van
Vooruit doen uitschijuen
Mijn eerste daad na de huwelijksvol
trekking was, haar onmiddellijk naar
New-York en hier in huis te brengen.
In eene zeer vergeeflijke ontstemdheid
had ik mij onthouden van mijn voorne
men eenig bericht te geven en zoo over
schreden wij den dorpel van dit huis,
even als vreemdelingen, die ergens bin
nentreden, waar zij niet verwacht werden,
en gingen wij onmiddelijk naar de kamer
mijns vaders.
- Er kan van geen partijen en van
geen huwelijksreis sprake zijn, had ik tot
haar gezegd. Mijn vader is stervende en
verlangt mijn bijzijn en zorgen, 't Moet
wel droevig voor u zijn van het altaar
naar een sterfbed te gaan, maar het is
onvermijdelijk. En zij schikte zich hierin,
en antwoordde mij slechts met een ern-
stigen -n gevoelvollen glimlach, dien ik
eerst na vele maanden van eenzaamheid
en lijden heb begrepen.
Vader, ik breng u mijne bruid,
dit waren mijne eerste woorden, toen
de deur achter ons gesloten was en
wij het bed naderden, waarop de zieke
lag, die blijkbaar niet lang meer had te
leven.
Nooit zal ik vergeten hoe hij zich
zij'n bed oprichtte, noch hoe hij
dat jonge gelaat, die teedere gestalte
aanschouwde, welke hem vol ontroering
naderde.
(Wordt voortgezet.)