NIEUWJAAR
m WflSSEKHOVE.
Wie is de moordenaar
Groot Parlement
KATH0LIEK NIEUWS-- EN AANK0NDIGINGSBLHO
Zondag 2 Januari 1916
5 centiemen hpt nummer
70tte Jaar IV» 46S6
VAN DE PUTTE-GOOSSENS
NIEUWJAARWENSCHEN VOOR
1916.
o©©ooöo©o©oö©©©
ALMANACH
PITTORESQUE
QQQQGQOQQOQOQQQ
DE DENDERBODE
Abonnementsprijs 3 frank 's jaars.
Men schrijft in te Aalst
31, KORTE ZOUTSTRAAT, 31
DRUKKERUITGEVER
AANKONDIGINGEN
Kleine één maal 0,75 fr.twee maal 1,25 ir.
Gewone annoncen 0,15 fr. de regel.
Vonnissen, sterfgevallen, enz. 0,50 fr. de regel.
Dikwijls te herhalen volgens akkoord.
Aalst, den 1 Januari 1916.
Menschen lief, wat droeve tijden
Héél de wereld is aan 't lijden,
De aarde walgt van al het bloed
Dat zij daaglijks drinken moet.
Spot 't Is in deze Eeuw van Vrede
Dat men 't zwaard trekt uit de scheede,
Dat de landen altemaal
Grijpen naar het doodend staal.
Vrede-woorden zijn vergeten,
Liefde ligt in 't zand gesmeten,
Eu nu zegeviert de Haat
Met zijn grimmig, boos gelaat.
Al de moeders doet hij beven,
Want hij rooft het bloeiend leven
Dat eens aan hun blijden haard
Warm en feeder werd gebaard.
Zonen, jong en frisch als bloemen
Waar de moeder mocht op roemen
Worden door het moord-geweld
Onmeedoogend neergeveld.
Ook de vader moest het wapen
Nemen, en aan vrouw en knapen
Snikkend op zijn bevend hart
«Vaarwel» zeggen... bleek van smart...
Waar zal men de kleuren halen
Om de gruwelen te malen
Van 't gevecht, dat als een hel
Razen ging op hoog bevel
Laat ons over al dat lijden
Eenen stillen sluier spreiden
Keeren wij onze oogen naar
't Jeudig rijzend nieuwe jaar.
God is Meester van de lijden.
Van de volken die nu strijden
Hij houdt in Zijn machtig hand
Bloei of dood voor ieder land.
Eens zal weer de Vrede dagen
En de zware wolk verjagen,
Die zoo lang, met zwart verdriet
Zat genesteld in 't verschiet.
Dan mag weer de liefde komen
Haar verlaten nest bewonen.
Lijk de zwaluw wederkeert
Als de lente triomfeert.
En na al de wreede plagen
Die wij moesten machtloos dragen,
Trekt het komend jonglingschap
Weer vooruit met kloeken stap.
Op debreede welvaartbaan,
Want een volk kan nooit vergaan I
Dit zyijbrave en beste menschen,
Bode's hart-ontsproten wenschen,
En daarop een flinke hand
God behoede ons Vaderland
Denderbode
Zoo is er weer een jaar ten einde ge-
loopen.
Hot oude jaar dat anders onder bloe
men en liederen werd begraven, eindigt
(io® Vervolg.)
Toen vernam hij het geluid van
zware, afgemeten schreden. Lepage,
niet in staat om zich aan te kleeden,
verliet zijne kamer en wierp zich in
een stoel op de veranda In de stilte
van den avond en dewijl de glazen
deuren, welke op de veranda voerden
half open stonden, kon de graaf ieder
woord, door de zachte liefelijke stem
gesproken, hooren.
Wat ziet gij er lijdende uit, mijn
vader, sprak zij in 't Fransch gij
zoudt wel doen eenen dokter te raad
plegen, beter dan uwe toevlucht te
nemen tot de geneesmiddelen van
Sara.
Ik heb geenen dokter noodig,
Sofie, zegde mijnheer Lepage met
bitterheid het is vooral mijne ziel,
die lijdt, en ware het niet ter wille van
u, ik zou sedert lang den dood ge-
wenscht hebben.
Ik begrijp niet, vader welk
nieuw verdriet kwelt u dan
Mijn kind wees niet onrusrig om
mijnent wille; morgen zal ik beter
zijn. Het zien van dien vreemdeling
heeft mij een soort van heimwee aan
gebracht, dat ik meende niet meer te
kennen en evenwel moest men zich
gelukkig gevoelen te leven en te ster-
thaus zoo somber en triestig, te midden
van het donderend lied der kanonnen.
Want ja, aan alle kanten op de Euro-
peesche slagvelden, staan de bronzen
monsters nog immer opgesteld met hun
gapende, vraatzuchtige, nooit-verzadigde
muilen die schijnen te brullen en te
loeien
A Itijd meer poer
Altijd meer goud
Altijd meer bloed
En 't is onder het weerklinken van
dien kreet die héél de wereld doet sidde
ren, dat 't nieuwe jaar zijne intrede doet.
Moest men de
balans
of eindrekening van dit verloopen oor
logsjaar opmaken, dan zou men aldus
moeten aanvangen
Zooveel dooden...
Zooveel verminkten...
Zooveel weduwen en weezen gemaakt...
Zooveel fortuinen verslonden...
Zooveel landen verwoest en tot den be
delzak gehracht.. Enz. Enz.
Als ooit eens die balans volledig zal
kunnen opgemaakt worden en bekend
ziju, zal er uit duizenden zielen een ont
zaglijke kreet van afgrijzen en verraaie-
dijding neerkomen over het militarisme
en den veroveringsgeest van Europa,
waardoor die zee van ellende en leed
I is ontstaan.
En lang na ons zullen de nageslachten
nog rillen en trillen bij hel uitspreken
dier akelige jaartallen 1914-15 en... 16,
die doorweekt van bloed en tranen, in
de Geschiedenis zullen geboekt blijven.
Zal 1916 ons den Vrede brengen
Niemand onzer die het weet. maar
diep in al de zielen gist en smacht die
zucht welke toch eens zegevieren zal
over al de wreedheid en de verblindheid
van het menschdom.
En bij het ingaan van het nieuwe jaar,
luidt dan ook onze wensch gelijk een ge
bed dat echo wekt in duizenden harten
Vrede voor de gesneuvelden
Vrede voor de levenden
Verkrijgbaar ten bureele van de
DENDERBODE, 3i, Korte Zout-
straat, Aalst
voor 1916. Prijs o,5o.
Wie eenige genoeglijke uren,
zoowel in ernst als in luim wil
doorbrengen, koopt dien almanak.
Slechts nog een paar exemplaren
zijn verkrijgbaar.
Met diepe droefheid, met echte versla
genheid, hebben honderden vrienden «n
kennissen het zoo vroegtijdig overlijden
vernomen van den
Eerweerden Heer
oud-bestuurder van ons St. Martens-ge-
sticht, dat onder zijn zoo ijverig en
sympathiek beleid, tot een der bloeiend-
ste onder wijs-gestichten onzer streken is
gedijd.
In den dierbaren overledene gingen
al de gaven van geest en hart zóó ge
paard, dat al wie hem ook maar eenmaal
genaderd was en met hem kennis miek,
heelemaal onder de bekoring van zyn
goedheid en lieftalligheid stond.
Met zijn open helder gelaat, met zijn
vranke lachende oogen waar gansch zijn
zonnige ziel weerspiegeld lag, met al den
eenvouden dengrenzeloozen toewijdings
zucht van zijn klinkklaar-vlaamsch ge
moed, was hij als bestuurder de rechte
man op de rechte plaats.
Was hij niet als een vader voor al de
zijnen
En vloeide niet uit zijn gul karakter
en zijn opgeruimde inborst, een stroom
van vriendschap en innigheid over op
gansch zijne omgeving
En wie heeft er ooit vruchteloos aan
spraak gemaakt op zijne dienstvaardig
heid en genegenheid
Maatloos breed stond zijn hart steeds
voor allen open, en evenzoo mocht iede
reen komen putten uit de volte van zij
nen ijver en opoffering...
Ook heeft zijn verdwijnen in tallooze
vriendenharten een groote wonde gesla
gen, en de leemte die hij nalaat kan niet
onder woordon gebracht worden.
Kort, al te kort was zijn priesterlijke
loopbaan, maar zoo vol van daden en
liefde, dat zij ryp was voor een beter
leven
Dijnsdag 11. onder een ontzaglijken
toeloop van geestelijke en wereldlijke
vrienden en bekenden, van leeraren en
en studenten, had de begrafenis van de
zen diep betreurden en heiligen priester
plaats.
De Denderbode biedt aan de acht
bare familie zijne rechtzinnige christeue
deelneming in haren pijulyken rouw aan.
Mochte de dierbare afgestorvene in
vrede rusten
R I. P.
Een artikel over het veel be
sproken
Droogleggen
der Zuiderzee
te naaste week.
Over den aftocht van Mos-
cou, in 1812.
(tü* Vervolg.)
Napoleon verlaat Smo
lensk. Bange oogenblik-
ken... Waar blijven Ney en de
anderen Nieuwe heldendaden.
Beste vrienden...
Ha Bode - welkom hoor We
zitten allen ongeduldig te wachten naar
het vervolg van uw verhaal.
Hebt gij over acht dagen die vertel
ling Napoleon's Kerstnacht gele
zen
Ja Bode 't was zoo schoon 1
En daarmede zijn wy nu zoo gretig om
te vernemen wat er verder met hem in
Rusland geschiedde.
Ge gaat het aanstonds hooren, maar
eerst wensch ik u allen een Zalig en
gelukkig Nieuwjaar
Van 's gelijken, hoor, Bode en
mochte 1916 toch wat beter zijn
Mochte 1916 toch wat beter zijn
Over honderd jaren toen het in Europa
ook al oorlogswee was dat de klok sloeg,
zullen de volkeren ook dikwyls dien
smachtenden wensch op de lippen gehad
hebben mochte het nieuwe jaar dat
komt, ons betere dagen brengen En
zij wachtten en bleven wachten met ge
duld en hoop, tot eindelijk de oorlogs
reus die droomde van meester te worden
over Europa, den genadeslag kreeg te
Waterloo in 1815..
ven in dit schoone Griekenland Ik
ben niet in staat geweest vandaag on
zen gast te bezoeken; hebt gij berich
ten van hem, Sofie
Sara zegt, dat hij zeer ziek is, en
dat hij zich nog in geene maand op
reis zal kunnen begeven.
Laat ons hopen dat hij weldra
hersteld zal zijn. Morgen moest zijn
vriend terugkeeren met eenen dokter
van Athene Kom Sofie, laat ons een
oogenblik langs de golf wandelen, en
dan zullen wij binnen gaan.
Den volgenden dag, tegen het val
len van den avond, kwam Charles
Bertin aan, vergezeld van eenen dok
ter.
Mijnheer Lepage ontmoette de
vreemdelingen onder de waranda en
verzocht hen beleefdelijk in huis te
gaan.
Charles was niet weinig verrast in
den gastheer van zijnen vriend eenen
waren edelman te ontmoeten, terwijl
hij verwacht had zich in tegenwoor
digheid van eenen Griekschen boer te
zuilen beviaden.
Ik denk dat de graaf is ingesla
pen, mijnheeren, zegde mijnheer Le
page daar hij een zeer slechten dag
gehad heeft, zult gij wel doen hem
dezen nacht niet te wekken, dewijl gij
toch in elk geval den avond onder
mijn dak moet doorbrengen. Men zal
u uwe kamers wijzen, en gij kunt u
wat opfrisschen, midderwijl het
avondmaal wordt opgebracht.
Een half uur later kwamen zij in de
salon, waar de heer des huizes hen
hen wachtte.
Hij geleidde hen in de eetkamer en
bewees niet alleen een goed gastheer
maar ook een aangenaam en onder
houdend man in gezelschap te zijn
Gerard Lepage had nooit gasten ge
had, zoolang hij dit huis bewoonde,
en derhalve bezat zijn tegenwoordig
gezelschap voor hem het bekoorlijke
van de nieuwheid. Onder den opwek-
kenden invloed van beschaafde
vreemdelingen, ontwikkelde hij eene
volheid van gedachten en toonde
eene scherpte en fijnheid van geest,
waarover baron Bertin in de grootste
verbazing geraakte.
Na het eindigen van den maaltijd,
zond Lepage eenen bediende in de
kamer van den zieke, die spoedig
daarop met de tijding terugkwam, dat
Alfred Beaucourt wakker en bereid
was zijne bezoekers te ontvangen.
Lepage bracht hen naar de ziekenka
mer en ging toen naar het vertrek van
zijne dochter, die op het verlangen
van haren vader zich niet aan de gas
ten had vertoond.
Wat ben ik gelukkig u weer te
zien, mijn waarde Alfred, riep Char
les Bertin de kamer van den zieke
binnentredende, ik breng u eenen
Dat was dus drie jaren na zynen
veldtocht in Rusland
Ja. Laat ons nu voortgaan met dien
aflbcht van Moscou. Onder het komman-
do van Napoleon zelf, waren de fran
schen er dus eindelijk in gelukt Smo
lensk te bereiken. Daar rusten die uitge
hongerde soldaten vier dagen, en dan
zet het leger zich terug op weg. Op dit
oogenblik was het frausch leger in drie
deelen gescheiden. De kern er van be
vond zich te Smolensk inet den keizer
aan het hoofd.
Hoeveel soldaten had de keizer toen
bij zicii Bode
Hoogstens veertien a vijftien dui
zend, maar 't waren taaie en besliste
mannen. De achterwacht van het leger
geleid door kapitein Ney, en de herto-
gen-generaleu Van Eckrnühl en Van
Elchingen, was intusschen nog altijd aan
'l schermutselen tegen de Kozakken, en
kwam heel traag en moeilijk vooruit.
En lel wel op: die achterwacht ze|f was
verbrokkeld en gesplitst.. Eindelijk «Ie
voorhoede, bes'aaude uit een wanorde
lijk korps van een zestig duizend solda
ten, was vooropgegaan in de richting
van Krasnoë eene stad, hooger op, ge
legen op d«-n boord van den stroom der
Orcha. Smolensk lag insgelijks op dien
stroom. '£00 stonden dus «le zaken toen
Napoleon met zijne mannen, rond den
I4e November, de laatst genoemde stad
verliet om «Ie bruggen der O cha over te
steken. De rus Miloradowitch, die reeds
zooveel last. veroorzaakt heeft aan Ney
en de anderen, is den keizer vóór gaat
hy hem den overtocht der rivier belet
ten Hij schynt te aarzelen want aan
Napoleon heeft hij geenen gemak kei ij
ken vyand. Maar intusschen is ook de
russische opperbevel hebber Kutu^off op
marsch naar de stad Krasnoë, waaruit
de franschen eenen anderen vyandelijken
generaal verjaagd hebben. Wat is er ge
beurd met hunne heldhaftige achter
wacht De keizer vraagt het zich angstig
af, en daarom, niettegenstaande liet
groot gevaar dat hem overal omringt,
besluit hy van hier te wachten ten einde
in verbinding te komen met kapitein Ney
en zijne collega's. E11 ge moei welen
menschen dat Napoleon onzeggelijk veel
hield van Ney. die aan z jn zijde in al de
beroemde gevechten der vorige jaren had
gestreden.
Was die Neyeen groot man -Bode-?
't Was een der moedigste en felste
kapiteins die er ooit ter wereld g dm-fd
hebben. Te Waterloo streed hij als een
leeuw. Maar ook tijdens dezen aftocht
zulleu wij nog dikwijls van hem hooren
Terwijl Napoleon op de boorden der
Orcha halt houdt word:, aan zijne achter
wacht, bij het verlaten van Dubrowinka,
opeens terug den weg afgesneden door
verscheidene duizenden K -zakken, ouder
het bevel van den on vermoei baren Milo
radowitch en een andere rus. Een fran-
I sche
voorpost van vyftieniioud-*nl man,
kundigen Griekschen dokter mede,
die u spoedig genezen zal. Maar gij
zijt hier niet slecht gehuisvest, ver
volgde hij, met verwondering in het
rond ziende.
De dokter ging aan het bed, onder
vroeg den jonker, onderzocht hem
met zorg en zegde hem
Mijnheer de graaf gij zijt tot
hiertoe zeer goed behandeld; ik zal
slechts eenige medecijnen voegen bij
die welke men u toegediend heeft
toch zult gij gedwongen zijn onge
veer eene maand in dit huis te blijven.
Eene maand riep Charles ver
schrikt.
't Is zooals ik u zeg, antwoordde
de dokter. Al de gewrichten van mijn
heer de graaf zijn gezwollen en zijne
voeten, zoowel als zijne beenen, heb
ben het dubbele hunner gewone dikte.
Nu ben ik toch in de vreeselijkste
verlegenheid, mijn waarde Alfred,
zegde Charles. Ik heb te Athene ver
nomen, dat mijne arme moeder van
wanhoop ziek is geworden, bij het
vernemen van onze droevige' avon
tuur. Gij begrijpt dat ik gejaagd
word naar Frakrijk terug te keeren,
om haar weer te zien en gerust te
stellen.
Zeker, mijn vriend, gij moet zoo
spoedig mogelijk afreizen.
En u alleen laten te midden van
vreemdelingen
geluid door Guilleiuinot, wurdt eerst
door hen aangevallen. Stout door hunne
verpletterende overmacht, roepeu de rus
sen lot die dapperen - Geeft u over
Maar iu plaats van zich over le geven,
grijpen zij naar hun geweer en vechten
als helden. De helft van hen vallen onder
hel vuur der russische kauons D>; ande
ren hebben zich dwars door «ten vyand
en zijne kanonnen heen, eenen bioedig«-n
weg gebaand en komen Ney vervoegeu,
die op du groote baan slag levert tegen
Milora«lowitch. Ney heeft sh-chts een
vierduizendlal soldaten die uitgeput zyu,
hongerig en vervrozen. Hij bezit nog
slechts eenige kanons, want ge zult u
nog herinneren dal hul grootste gedeelte
zyuer artillerie en bagage, lydens hun
nen uactitelijkeu Overtocht der Woop-
rivier, in die modderige poelen is ver-
zouken.
'Inderdaad, - Bode
Welnu die vierduizend inau aarze
len met op den vyand aan te slorme
die beschut is door eeu woud, en gesteund
door hoogt«-n welke bezel zyu mul vuur
monden. Driehonnerd franschen zijn die
hoogten opgeklauterd, waar zij op eene
massa van ruiiors botsen. Ney en zyu
handvol helden su-ydeu wauiiopig, maar
zij kunnen geen bres slaan in dien «nk-
Maak u niet ongerust mijne
trouwe Philippe is hier om mij te ver
zorgen. Ik sta herop dat gij onini lde-
lijk vertrekt, en zoodra ik de reis
zal kunnen ondernemen, kom ik naar
Dan wil ik morgen naar Athene
terugkeeren. Overmorgen vaart een
stoomboot af
Neem den lokter met u mede,
zeide de graat. Ik moet u nog iets
bijzonders vragen, Bertin. Mijn ga ,t-
heer is een soort van kluizenaar
een menschenhater zou ik bijna zeg
gen en ik verzoek u mijn adres,
noch aan Lotilleux, als gij hein zoudt
ontmoeten, noch aan eene van onze
bekenden of vrienden in Athene te
geven.
Ik zou niet gaarne willen, dat mijn
gastheer door bezoekers lastig geval
len, of in zijne kalme levenswijze ge
stoord werd, en ronduit gezegd, ook
ik, heb geen verlangen iemand te zien,
voordat ik weder op de been ben.
Charles Bertin beloofde het streng
ste stilzwijgen in acht te nemen om
trent het verblijf van zijnen vriend.
Hij bleef nog eenigen tijd bij den
zieke toen wenschte hij hem goeden
nacht, zegde hem vaarwel en begaf
zich naar zijne kamer.
(Wordt voortgezet.)
