Uit het leven van
beroemde mannen.
VOOR STAD EN ARRONDISSEMENT AALST
Een en ander
Abonnementsprijs:
KATHOLIEK WEEKBLAD
tot veredeling van Volk en Land.
BEHEER EN REDACTIE 29, Korte Zoutstraat, AALST
De Schuimloopers
Voor alle advertentiën buiten het Arrondissement Aalst wende men zich naar OFFICE DE PUBLICITÉ 36, Nieuwstraat, Brussel.
DAGWIJZER
Bemin uw ouders
Katholieken van stad en bui
ten, schrijft in op het weekblad van
uw gewest. DE DENDERBODE,,.
Binnenland
Buitenland
Amerika
8.50
15.00
2 doll.
ADVERTENTIËN
volgens akkoord.
Postcheckrekening
44024
DE DENDERBODE
WERKEN VAN
D' R. SNIEDERS
PRIJS FR. 3.50
Franoo per Post fr. 4.50
VERKRIJGBAAR
TEN BUREELE DEZER.
Postcheckrekening
44024
ZATERDAG 19 JANUARI 1924.
Januari of Lauwmaand.
»r
Zondag, 2de Zondag na drie Koningen.
H. Fabianus, Paus, Martelaar. H. Se-
bastianus, Krijgsman, Martelaar.
Patroon der boogschutters omdat
hij voor den Godsdienst door Kei
zer Diocletiaan aan den paal ge
bonden met pijlen doorschoten is.
!I Maandag, H. Agnés, Maagd, Martela
res. Slechts 12 jaren oud, is zij om
het geloof onthoofd.
H. Fructuosus, Bisschop, Martelaar.
'2 Dinsdag, H. Vincentius, Diaken, Mar
telaar. H. Anastasia, Monik, Mar
telaar.
!3 Woensdag, H. Raymondus de Penna-
fort, Priester der Orde van den H.
Dominicus.
H. Emerentia, Maagd, Martelares.
!4 Donderdag, H. Timotheus, Bisschop,
Martelaar.
!5 Vrijdag, Sint Paulus bekeering.
26 Zaterdag, H. Policarpus, Bisschop,
Martelaar.
H. Paula, Weduwe.
R Blijde herhinnering, zoet her
denken
Uit lang vervlogen tijden, ja
|j Hemelsch tooneeltje.
lederen avond, met enkele uit-
tondering en, namelijk van de da-
jen waarop vader door onze za
ten moest op reis wezen.
Het avondgebed was gedaan,
tn 't jong volkje was op 't punt te
gaan slapen.
Vader als 't U belieft, een
kruisje sprak de oudste, die
schuchter tot bij vader naderde,
terwijl deze in zijnen hoek naast
de stoof smakelijk zijne pijp
smoorde.
En vader legde telkens zijne pijp
neder op de tafel nevens hem en
keerde daarna zich plechtig naar
Zijn oudste kind toe. God zegene
en God beware u zegde hij
traagzaam. Intusschen ging zijne
breede hand tot boven het hoofd
van het kind en maakte op diens
Voorhoofd een kruisteeken
En na 't eerste kind volgde het
tweede, en daarna elk der volgen
de, en moeder bracht het jongste
in haren arm tot bij vader, ofwel
stond vader op en ging het zege
nen in de wieg, waar het te rusten
lag
"Goeden avond, vader Slaap
welklonk het nu als een zilver-
galm uit alle de jonge keeltjes te
gelijk en moeder leidde allen naar
bed
O Hoe zoet is het aan zulk
huiselijk tafereeltje te denken, dat
men zooveele jaren genieten
mocht
Hoe verkwikkend voor hart en
ziel
En hoe wekt het voortdurend
tot innige dankbaarheid tot dien
gestrengen en braven vader en die
goede, godvruchtige moeder, die
beiden zoo meesterlijk te zorgen
wisten, dat het gedacht aan God
den vaderlijken Albehoeder, steeds
levendig bleef bij hunne opwassen
de kinderen
j En die zóó de vreeze Gods wis
ten levend en werkend te houden
in de harten en de zielen hunner
zonen en dochters.
En die zóó sterkte en hulp wis
ten te verleenen tegen de opkomen
de driften.
En die zóó 's Hemels besten ze
gen nedertrokken over hun gelief
de kroost, wetende dat de zegen
der ouders zijne bekrachtiging ont
vangt bij den goeden Opperheer
in 't Paradijs, die door tusschen-
komst der ouders het bestaan, het
leven geeft aan nieuwen menschen-
wezens.
Voorwaar, een blijde herinne
ring, een zoet herdenken, dat eens
te meer ons zegt wat innig geluk,
in het midden van allerlei zorgen
en kommer, er heerscht in de huis
houdens, die door en door christe
lijk zijn.
En zulke huishoudens zijn er
nog veel in onze Vlaamsche stre
ken, God dank en die zijn borgen
voor de toekomst van ons Vlaam-
she, ons Belgische volk, trots al de
vernielende pogingen van godde
loosheid en zedeloosheid.
Blijvende herinnering
Borg voor zoete hoop
Volksjongen.
God gebiedt dat gij uw ouders
Eeren en beminnen moet
En het kind moet wel ontaard zijn,
Dat dit niet van harte doet.
Zoudt gij hunnen wil niet eeren
En betóonen 't hoogst ontzag,
Daar zij voor uw welzijn zorgden
Van uw eersten levensdag
Al wat God hun heeft gegeven
Hebben ze over voor hun kind,
En niets is er op de wereld, N
Dat hun hart zoo teer bemint.
Vrouw W. Bilderdijk.
REMBRANDT
De kuren van een groot kunstenaar.
Een levende doode. Het wonderbare
portret. Een vloed van florijnen.
Groote mannen hebben dikwerf ook
zonderlinge kuren. Daarvan biedt het
leven van den genialen Rembrandt ons
menig staaltje. Sommige zijner geschied
schrijvers zijn niet heel malsch voor hem,
en doen hem doorgaan als een vrek, die
dag en nacht werkte om goud te verza
melen.
Hier volgen enkele trekken uit zijn
heimzinnig leven,
Als zoon van een molenaar werd hij in
1606, in Holland geboren. Zijne ouders
stuurden hem naar de universiteit van
Leyden, want het was hun droom er een
geleerde van te maken, ijdele droom. De
jongen studeerde niet, en dan werd hij
maar terug naar den molen geroepen. Het
was dan de ambitie van zijn vader dat hij
ten minste een flinke doordrijvende mo
lenaar zou worden. Maar ook deze ambi
tie werd niet verwezenlijkt. De zoon deed
niets anders dan gravuren kopieeren,
welke hij te Leyden gekocht had, ofwel
schilderde hij al de voorwerpen zijner
omgeving.
Wat al prullen klaagde zijn vader.
En denkt ge hiermede rijk te worden
Laat mij schilder worden, en ik zal
meergeld winnen dan gij, zei de jongen.
De vader begon ook te gelooven aan
het schilderstalent van zijn zoon, en liet
hem dan maar naar het atelier gaan van
Jaak Zwanenburg. Hij bleef er drie jaar,
en kreeg dan nog, in Amsterdam, de les
sen van Pieter Lastman en Joris Schooten.
Dan kwam hij terug naar zijn dorp, en
studeerde de natuur zooveel hij maar kon.
Vader en moeder geraakten nu in be
wondering voor het talent van den jongen
schilder, en zij rieden hem aan zich in
eene groote stad te gaan vestigen om
veel geld te winnen Doch de jonge
Rembrandt wilde van de groote stad niet
hooren. Eindelijk, op het aandringen zijner
moeder, laat hij aan zijne vrienden enkele
zijner werken zien. Het is een algemeene
uitroep van verbazing. Vreemdelingen, in
het dorp verblijvend, vernemen weldra
dat er daar een jonge molenaar woont die
zoo wonder teekenen en schilderen kan,
en zij wenschen zijne doeken te zien. Zij
kunnen hunne oogen niet gelooven, en
zeggen hem
Dat moet ge in de 'stad tentoon
stellen.
Rembrandt volgt ten slotte hun raad,
en hij wordt haast gek van geluk wan
neer hem voor zijn eerste werk 100 florij
nen betaald werden. Nu gaat hij een ate
lier in Den Haagopeiiëttj en wordt weldra
befaamd. Hij krijgt een groot getal leer
lingen, en doet zijne lessen peperduur be
talen. Het geld stroomt hem toe, maar hij
verteert het niet. Hij leeft integendeel zoo
zuinig mogelijk, terwijl zijne stapels florij
nen maar altijd vergrooten. Hij trouwt
met eene rijke boerin, en werkt zonder
rusten. De meest gezaghebbende person-
nages van den Haag en elders trachten
hem in hunne kringen te lokken, maar het
is alles vergeefs. Hij verkiest stil en afge
zonderd te leven, veel arbeidend en veel
geld verdienend.
De eenigste luxe welke hij zich permit
teert bestaat in het aankoopen van oude
meubels, oude stoffen, oude wapens en
muziekinstrumenten die zijn atelier vullen.
Te midden van dien pittoresken rommel,
zit hij aanhoudend te teekenen. te gravee-
ren, te borstelen, en onderbreekt zijn
werk alleen om te eten. Die eetmalen
waren heel sobergezouten haring, met
een stuk kaas en een kruik water.
En... toen alles in zijn huis sliep, dan
gebeurde het dat Rembrandt omzichtig
naar zijn geldkist sloop, en daar de goud
stukken lachend rinkelen liet door zijn
vingers.
Het was alom geweten dat hij veel geld
had, en menige pachter of jonkman die
florijnen van noode hadden, kwamen die
bij hem leenen mits zwaren intrest. Dit
stieltje van geldschieter bracht hem ook
nog een aardig sommeken op.
Zekeren dag, vertellen zijne biografen,
ten einde nog meer goud machtig te
worden, doet Rembrandt de mare ver
spreiden dat hij overleden is. Zijne vrouw
draagt de rouw, en de liefhebbers van
schilderijen komen weldra het huis van
den meester bestormen. Het atelier staat
vol schilderijen en gravuren, welke allen
aan een schromelijken prijs verkocht
werden, want iedereen wilde nog een
werk bezitten van den overleden kun
stenaar, die alom beroemd was om zijn
wonderlijke palet en zijne onovertroffen
uitdrukkingskracht. Terwijl nu de koop
lieden onder mekaar aan het twisten wa
ren voor het bezit dezer meesterstukken,
stond Rembrandt achter een tappisserie
alles af te luisteren en wreef zich de han
den.
Wanneer het koopen en bieden gedaan
was, liet de doode zich aan allen zien,
en hij dankte de liefhebbers om al den lof
welke zij van zijn werken gesproken had
den.
Er Bleef de kooplieden niets anders over
dan te glimlachen met... een zuur gezicht.
Zij hadden zich fijntjes laten beet nemen,
maar zij dachten bij zich zelf dat een man
van genie meer doen mag dan een gewoon
sterveling.
Rembrandt muntte uit in de portret
kunst. Hij gebruikte een zeer eigenaardig
middel om die kunst in het licht te stellen.
Hij had het portret zijner oude meid ge
schilderd en zette het in een venster ten
toon. Als nu de gebuurvrouwen voorbij
kwamen, knikten zij tegen het portret,
meenend dat het de meid zelf was in le
venden lijve, want de gelijkenis was bui
tengewoon.
Weldra verspreidde zich dan het won
dere voorval door de stad, en alle de rijke
lieden van Den Haag wenschten hun por
tret te laten schilderen. Deze had daar
mede eene nieuwe bron van inkomsten
gevonden. Het was niet gemakkelijk om
voor den beroemden schilder te poseeren,
want het model moest hem in alles ge
hoorzamen. Hij weigerde steeds de ge
laatstrekken te verouderen, te verjongen,
of te vermooien, zooals het gewoonlijk bij
portretschilders gebeurt. Hij was de mees
ter van zijn penseel, en kende maar ééne
zaak de waarheid, het leven weergeven.
Zijne portretten waren dan ook nimmer
geflatteerd. Het zijn brokken sterk, on-
meedoogend realisme, en dat geeft er
zulke levendiepte aan.
Intusschen bleef de geniale man altijd
even verknocht aan zijn geldkist, en die
drift verflauwde niet met den ouderdom.
Integendeel.
Zijne leerlingen schiepen er soms beha
gen in allerhande muntwaarden op stukjes
papier te schilderen, welke zij dan in het
atelier rondstrooiden. De oude Rembrandt
bukte zich dan telkens om die nagebootste
geldstukken met gretigheid op te rapen,
en... zijne leerlingen hadden dolle pret.
De groote, wonderbare, heimzinnige
kunstenaar stierf in 1674. Hij was 68 jaar
oud. Hij liet een aantal schilderijen en
gravuren na, die zijn roem onsterfelijk
hebben gemaakt.
Zijne kunst was vooral diep oorspron
kelijk, en niemand is er ooit in gelukt het
geheim van zijn kolriet, vooral van zijn
vermaard clair-obscur te ontsluieren.
Onder zijne leerlingen waren de be
faamde Flinck en Gerard Dow. Dr Elm.
De automatische stuurman.
Men zal eens zien, wij zijn er van over
tuigd, dat de tnensch zijn hoogste droom
beeld, van alles door de machien te doen,
en er met gekruiste armen staan op te zien.
zal verwezenlijken. Nu is er spraak van
eene giroscoop gangonderzoeker,
vastgemaakt aan den staaf der naaide
van het noordkompas die de baan van het
schip recht brengt zoo gauw dit een hon-
derste van de baan afwijkt. Een Ameri-
kaansch stoomschip, President Adams
dat de overtocht deed naar Engeland,
door dit zelfwerkend stelsel voorzien,won
op de andere schepen met een leveflde
stuurman, van acht tot tien mijlen.
Een huis van tachtig verdiepen.
in New-York gaat men een huis bou
wen een wolkenkrabber van 80 ver
diepen.
Dit zal honderd meters hooger zijn dan
het hoogste dat er nu is. De middentoren
zal 335 meters bereiken. In den Equitable,
een ander wolkenkrabber zijn er tachtig
ophaalbakken ascenseurs, die meer dan
90,000 personen ophalen. Moest men de
ruiten der vensters de eene op de andere
leggen dit zou eene kolom maken van
70 meters. Ehwel om te zeggen wat het
nieuw gebouw zal zijn, voldoet het aan
te halen, dat de Eighty-Story Building het
dubbel van de Equitable zal zijn.
De snelste en de sterkste
elektriek-lokomotieven.
Volgens de Amerikaansche construc
teurs zullen er in 't kort uit de Vereenigde
Staten twee electrische locomotieven uit
gaan een voor Frankrijk en een voor
Mexiko de snelste en de sterkste die
er tot nu toe zijn. Dat voor Frankrijk zal
den dienst doen van Parijs naar Orléans,
met eene snelheid van 81 mijlen (Engel-
sche mijlen 1609 m.) per uur. De proeven
gaven 99 mijlen. Het andere zal in Mexico
op de bergen, koopwaren aantrekken en
zijne motoren ontwikkelen eene kracht
van 2700, (H.P.) paardenkracht.
De waarde der Amerikaansche vrouwen.
De Amerikaansche vrouw is waarlijk
kostelijk. Volgens een oordeel geveld
door eene rechtbank van New-York is de
schadeloosstelling aan een vrouw voor
ongeval de volgende 40,000 dollars voor
een been, 80,000 voor twee beenen, 2 ar
men 85,000; haren 20,000 (niet voor een
haar maar voor heel den haartooi)neus
15,000; oogen 20,000; gebroken hart?
25,000. Och arme.
Aan de oorlogshonden.
Terwijl men het groot gedenkteeken
verwachtaan de gesneuvelde paarden
dat de vermaarde italiaansche kunstenaar
Matania maakt voor Londen, hebben de
Amerikanen in deze laatste dagen aan den
oorlogshond gedacht. De gelden zijn reeds
door eene openbare inschrijving verza
meld.
Een goede raad
voor onze vrienden is altijd welkom. Dit
maal wegens de levensblijheid Eene
groote mate levenswijsheid ligt er beslo
ten in de gelatenheid en de tevredenheid.
De gelatenheid ook in het ergste lijden,
maakt het leed onmachtig en behoudt de
gemoedsrust. De tevredenheid, die even
wel nederige pogingen tot verbetering
van onzen stand nietuitsluit, is een mach
tig schild tegen misnoegdheid en nijd
het is het pantser onzer levensblijheid.
En daarbij een herinneringje
voor de hoofdmannen van 'tsocialism, die
groote heeren, die niet kunnen verdragen
dat de Duitschers gedwongen worden tot
het betalen der aangerichte schade
Duitsche gruwelen in het Luiksche.
Te Soumoges werden in een veld 57
personen ter dood gebracht....
Te Heure ie Romain werden de broeder
van den' burgemeester en de pastoor ge
dood met bajonetsteken.
Te Flémalle werden den 16 Augustus
200 grijzelaars genomen, die zouden ge
fusilleerd worden, indien het fort zich niet
onmiddelijk overgaf. Het fort gaf zich
over en de mannen werden losgelaten.
Echt ridderlijk, niet waar? 11...
In eerstgenoemd dorpje aarzelden de
Barbaren niet, bij een massa-fusillade een
meisje van 13 jaren omver te schieten l
Dit gebeurde op 10 Augustus 1914.
Belgen vergeet nooit, wat uw landje ge
leden heeft en Iaat de groote heeren
hoofdmannen van 't socialism maar kraa
ien. Te allen in ons dierbare Vlaanderen,
ja in ons dierbaar belgenland, begint het
volk hun vrank en vrij den rug toe te kee-
ren.
