VOOR STAD EN ARRONDISSEMENT AALST College-pen regulier Academy-pen Een en ander Abonnementsprijs: KATHOLIEK WEEKBLAD tot veredeling van Volk en Land. BEHEER EN REDACTIE 29, Korte Zoutstraat, AALST Merkwaardig Voor alle advertentiën buiten het Arrondissement Aalst wende men zich naar OFFICE DE PUBLICITÉ 36, Nieuwstraat, Brussel. DAGWIJZER loe groote mannen sterven. GELUK Land en Tuinbouw - 74ste JAARGANG. N'. 4920. 15 CENTIEMEN HET NUMMER. ZONDAG 19 OCTOBER 1924. Binnenland Buitenland Amerika 8.50 15.00 2 doll. ADVERTENTIËN volgens akkoord. Postcheckrekening 44024 DE DENDERBODE VERKRIJGBAAR TEN BUREELE DEZER, FR. 17.50 self-filling FR. 25.00. per Post 1.00 fr. meer Postcheckrekening 44024 ZATERDAG 18 OCTOBER 1924. October of Wijnmaand. fc Zondag. 19e Zondag na Sinxen. H. Petrus van Alcantara, Franciscaan, Belijder. Maandag. H. Joannes van Kenty, Priester Belijder. Dijnsdag. H. Ursula, Maagd Martelares. Patronesse van de Garentvvijnders. H. Celina, Maagd. H. Hila- rion, Abt, Belijder. Woensdag. H. Cordula, Maagd Martelares. H. Mellon, Bisschop Belijder. Donderdag. Gedachtenis der inwijding van de Ker ken van het Bisdom van Gent. H. Oda, Weduwe. Vrijdag. H Raphaël, Aartsengel. H. Magloirc, Bis schop Belijder. Zaterdag. H.Chrispyn en zijn broeder Chrispinianus. Beide Schoenmakers, Martelaars. H. Chrisantus en zijne huisvrouw H. Daria, Martelaars. Zondag. 20e Zondag na Sinxen. H. Evariest, Paus, Martelaar. De bladen hebben ons dezer dagen et overlijden gemeld van Anatole 'rance. Deze Fransche schrijver was en man met talent. Dat zal niemand be visten. Hij had een subtielen geest, en en helderen, zuiver klassieken stijl. Op iet gebied der kritiek laat hij werken na een hooge literaire waarde bezitten. Vat echter de moreele waarde van zijn irerk betreft, daar kunnen wij, katholie- ;en, niet enthousiast tegenover staan, en iet feit alleen dat Anatole France het loodig achtte in het strijdperk te treden, in het gezag van zijn naam en zijn talent n de weegschaal te werpen om den droef leruchten roman La Gargonne te 'erdedigen, is op zich zelf al kenschet- end genoeg. Het is echter niet ons doel lezen doode even wat in zijn graf te ko nen heen en weer schudden. Evenmin illen wij anathemasnaar hem slingeren. )e wegen Gods zijn zoo geheimzinnig barmhartigheid van den Heer kent :en palen. Waar zoo pas een mensch /erd ten grave gedragen, is het laatste 'oord aan God, en aan God alleen.... Wij kunnen echter niet nalaten wat cht te werpen op het sterfbed van de en schrijver, vermaard om zijn geest, laar die, eilaas, niet geloofde. Hij had iet geluk beleefd zijn talent tot volle ijpheid te zien gedijen. De kroon der ouden 'elke, naar men zegt, ook de kroon der rijzen is, werd hem beschoren. Met zijn ake pen wist hij zoo fijn den humoris- ieken kant der menschen te schilderen, hij scheen de volle mate der levenser- aring bereikt te hebben vermits hij echts op tachtigjarigen ouderdom het oofd voor goed ter ruSte legde. Men locht dan verwacht hebben dat hij, die net het volle, kalme licht van zijh onge- chokt gebleven geest, de dood zag na- leren, gekomen op de grenzen der tuwigheid, woorden van diepe wijsheid ou gesproken hebben. Dat hij de on- terfelijkheid van eigen ziel aanvoelend, groote, milde schaduw van den Heer ian het einde van zijn aardsch levens- ad zou ontwaard hebben, en met vreug- het andere leven begroet. Eilaas, een, Anatole France geloofde niet, en oo zag men hem, naar de ooggetuigen 'an zijn tragisch berustend afscheid van 't leven melden, als tachtigjarigen riderling, met een sombere onderwer- 'ing, die aan wanhoop grensde, de )ood tegemoet zien, als het groote Niet, 'aarin hij voor goed ging verdwijnen. )at was dus voor hem de uitkomst van en tachtigjarigleven, tijdens hetwelk !'jn geest zooveel schittering van zich had doen uitgaan te niet gaan, vernie tigd worden, reddeloos verdwijnen in den nacht der dood. Sprakeloos lag hij dit einde af te wachten, met een stooi- cijnsche berusting die een tragische krachtdadigheid van wil liet blijken, doch inwendig verteerd door de wan hoop, want ook hij moest in deze ure gewaar worden, wat die andere groote, ongeloovige kunstenaar, Flaubert, gewaar wierd, toen hij tegenover het fol terend mysterie der dood in vertwijfeling uitriep Een schrikkelijke koude doet gansch mijne ziel verstijven. Dit gaat alle gedacht van lijden te boven. Het is als eene dood welke dieper is dan de dood Toen hij midden dezer folterende, stomme angsten van het verstand en het gemoed, even den mond opende, hoorde men den stervenden Anatole France klagen dat hij zoo leelijk geworden was, en tot zijne vrienden zei hijBekijkt mijn gelaat niet Ik ben afstootelijk Dat hij, lichamelijk, niet meer flink en schoon was als voorheen, deed hem in deze uiterste ure jammeren, en over het leven zijner ziel, over het vraagstuk der eeuwigheid sprak hij geen woord... Dat vroeger, in de eeuwen van het heidendom, een Romein aldus kon spre ken in het stervensuur, is begrijpelijk, want bij hem was de schoonheid van het lichaam een eeredienst, en het was zijn droom eenmaal dood te gaan op een mooie wijze, gekleed met zijn rijkste tunica, het hoofd getooid met rozen, en uitgestrekt op een bed van rozen. Doch hoe begrijpt men dat in onze eeuw, meer dan 1900 jaar nadat een Godmensch, aan een Kruis hing van de schoone, on sterfelijke ziel van den mensch, een ge vierde geleerde en kunstenaar aldus nog sterven kan Huiveren doet het, en het sterfbed van dergelijke zoogenaamdegroote mannen die in hun leven door duizen den bewierrookt werden, toont ons aan hoe ijdel en treurig alle aardsche 'groot heid is, wanneer zij het licht en den troost derven moet van het geloof en het ge bed. Hoe opbeurend daarentegen is het sterfbed van een eenvoudig geloovend man, die verscheidt, met het kruisken in de handen, en op het vredig voorhoofd de klaarte zijner ziel die hemelvaart vierde. Ziet ge ginds dat wolkje drijven, Licht en vluchtig door de lucht? Zie, hoe 't door de ruimte zachtjes Heenvlot op der winden zucht Even kwam het maar te voorschijn, 't Nadert, neen 't drijft weg op zij 't Vliegtniets kan het tegenhouden Zie... daar is het al voorbij 1 Zoo is ook 't geluk op aarde Men ontwaart het in 't verschiet, En men waant het te zien naadren, Wijl het haastig henenvliedt. E. Stroobant. - Onze boerkens koopen hun eigen land. Op de koopdagen bieden ze maar op en kost wat kost willen ze het laatste woord hebben om toch maar eigenaar te zijn. Zeker, in sommige omstandigheden kun nen onze buitenlieden verplicht zijn alzoo te handelen, doch in 't algemeen is dit het geval niet. Vandaar dat de landerijen ver kocht worden aan fabelachtige prijzen. Hebben die lichtzinnige koopers er al eens aan gedacht, dat het voldoende is dat de wisselkoers enkele punten zakke, opdat de vreemde producten de hunne zouden komen concurrentie aandoen, het geen onmiddellijk voor gevolg zou hebben dat hun bedrijf veel minder winst zou afwerpen Herinnert u, boerkens, het jaar 1920: de aardappels kostten dan 12 fr. de tar we 40 a 50 fr., enz. Moest deze toestand terugkeeren en voortduren, 3 of 4 jaar, dan wordt het boerenbedrijf 50 p. h. ten onder gebracht. Boeren, gedenkt Jozefs droom over de 7 vette en de 7 magere koeien, vult uwe schuren tegen dat de magere koeien zullen komen, want komen doen ze, dat is fataal voor u En dan, als de beurs niet gevuld is om de crisis te doorstaan, dan zal het thans zoo duur gekochte land belast en verkocht worden aan spotprijzen, dan zullen jammer- en wanhoopskreten op stijgen, doch te laatDaarbij, wat baat al het pogen, al het streven uwer voorman nen, als gij, boeren, hun den genadeklop geeft Zij hebben schoon te schrijven en te wrijven over en om uw lotsverbetering, als uwe handelwijze hem op den neus ge wreven wordt. Denkt toch niet dat Brus sel niet weet wat er omgaat. Hoe zouden ze daar gehoor geven aan uwe klachten Hoe kunnen ze gelooven dat de landbouw bescherming noodig heeft, als de boeren de middelen vinden om aan ongehoorde prijzen land aan te koopen Neen, uwe onbezonnenheid wordt de oorzaak van uwen ondergang. Verder, ge klaagt en ge zaagt over en om uwe belastingen, om de huurprijzen Wat moeten de fiscus en de verpachters lachen in de vuist als ze u aan 't werk zien 't Land brengt niet op, ge kunt geen pacht, geen belastingen betalen, maar ge kunt dat land koopen aan meer dan het dubbele zijner waarde. Daarom, boerkens, spartelt maar tegen, praten kunt ge, maar betalen moet ge zeggen fiscus en eigenaars, en uwe eigene handelwijze doet hen veronderstellen dat ze gelijk hebben en gij vaart er naar. Vergeet dan ook niet, landbouwers, dat gij, Vlaamsche boeren, de nazaten zijt der oude Belgen, wier goed karakter en edele gevoelens destijds spreekwoordelijk wa ren, dat gij als stielgenooten moet samen strijden voor uw recht, dat gij als broeders elkander helpen moet en dat gij het u zoudt moeten ten schande rekenen als uwe fortuin moet dienen om eenen minderen boer zijn brood te ontnemen. Neen, zóó niet, ge moet den mindere helpen in den harden strijd om te bestaan. Daarom, het verstand gebruikt en de beurzen dicht tot algemeen nut en voor deel van den landbouw De liberale partij zal in de toekomst, min nog dan in het verleden, bekwaam zijn den regeerings- toestand te beheerschen. Een partij die geen wortels schiet in de volkslagen, mist frisch levenssap en droogt lang zaam weg in de armoede van zijn klas- senegoïsme. De liberale partij zal dus hoogstens blijven een steunpartij naar linksch of rechts en we weten allen langs welken kant het hart reikt .van zijn radi- caal-anti-clericale elementen. Zoo sprak terecht Heer Volksvertegenwoordiger Heyman, verleden Zondag, op de slot vergadering van het prachtige Congres van het Katholiek Verbond, te Brussel. Monseigneur Heylen, de koene verdediger van recht en waar heid, tegenover de Duitsche overweldi gers, zal op 30 dezer zijn 50 jarig pries terjubileum vieren. Heel het Bisdom Namen maakt zich geestdriftig gereed tegen dien heuglijken dag. De feestvie ring zal buitengewoon algemeen en grootsch wezen. De goede en almachti ge God beware nog lange jaren den hoogstvereerden Bisschop, Monseig neur Heylen Eene grootsche betooging heeft in de Fransche stad Charleville plaats gehad voor de godsdienstvrijheid in Frankrijk. Des morgends hield de katholieke jeugd haar kongres, dat bij- woond werd door Z. Em. Kardinaal Lugon aartsbisschop van Reims, 's na middags werd de volksbetooging ge houden. Schier heel de stad Charleville nam er deel aan, benevens duizenden af gevaardigden uit Mezières, Vouziers, Sedan, Rocroi en uit alle gemeenten van de grensstreek. Luide en geestdriftig be vestigden deze duizenden lieden hunnen onwrikbaren wil getrouw te blijven aan het geloof der vaderen en eischten eer bied en vrijheid voor den godsdienst. Alladaar komt vuur in de Fransche katholiekenZooveel te beter, want zonder dat zou de ongodsdienstige ben de van Herriot en Cie nooit wijken. De eerbied voor den priester is in 't godsdienstige Vlaamsche land, een karaktertrek van den Vlaming. De Vlaming eert zijn priesters, en de inha lingen van onze pastoors in dorp en stad zijn gelijk aan kermis- en feestdagen. Dat is eene eer voor ons dierbare Vlaamsche volk. En moge ons volk zoo goed gesteld blijven Te veel personeel loopt er in de bureelen van de Spoor wegen en in meestal de bureelen die van 't Staatsbestuur afhangen En al dat personeel klaagt dat het te weinig jaar wedde trekt. Nu gaat het Staatsbestuur ze allen opslag geven maar wat nadien? Het personeel zal voortgaan met te kla gen, omdat het niet genoeg opgeslagen werd en de belastingbetalers zullen kermen, omdat zij de onkonsten moeten dragen van de nieuwe regeling der jaar wedden. Beiden hebben misschien geen ongelijk want het is klaar dat het be stuur zich op het noodig en onontbeer lijk personeel zou moeten beperken dit ware een allereerste maatregel. De twee de ware, aan die verdienstelijke en uit- gelezene ambtenaren een breede bezol diging toe te kennen. Het eene kan zonder het ander niet gaan. Welaan men beginne eens met wijselijk te han delen Wijlen Heer Frangoisse, die er misschien wat te snel in vooruittrok, heeft een goed voorbeeld daargesteld. Men volge hem na, en na korten tijd zullen alle de leden van het personeel tevreden zijn over hunne jaarwedde, en de lastenbetalers zullen jubelen bij 't zien dat het Staatsbestuur de lasten vermin deren kan. God heeft deze zaalge wet Voor alle menschen vastgezet, Dat wie in deze wereld leeft, Dat die ook 's werelds kruisen heeft, En dat er niemand dan door pijn En door het kruis kan zalig zijn Het lijden wordt alleen geloond, Het strijden wordt alleen gekroond. A. Poirters. In den winkel van 't Daensism willen de bazen volkomen de meesters zijn. Wee hem, die zich een woordeken opmerking of beknibbeling zou riskee- ren. En, bij aldien zij scholen hadden, die de hunne mochten heeten, zie wees er zeker van, 't ware juist 't zelfde liedje: zij, en zij alleen, waren de bazen, de bazen absoluutZóó, ja zoo, is 't Daensism, als er kwestie is van zijn eigen ik. Maar, maar als er kwestie is van anderen, ha dan keert de kaartZoo, onder meer, zou 't fameus orgaan van 't Daensism nu willen, dat de over heid van de Hoogeschool van Leuven aan de Aalstersche bazen van 't Daen sism ootmoedig kome vragen, hoe zij het schikken moeten om orde en tucht te houden onder de 3000 studenten der Leuvensche Alma Mater!!! Hier in Aalst huizen, de groote verstanden Merci Gelukkig de huishoudens waar vader, moeder en kinders eiken avond na het eten, samen den Paternos ter godvruchtig bidden. De Paternoster, inderdaad, heeft eene bijzondere macht. Ieder jaar komt de schoone Rozekrans- maand, October, ons zulks herinneren. De duivel vreest inzonderheid den Pa ternoster, den rozenkrans, en, hij weet wel waarom O wij mogen er fier op wezen, dat onze ware Vlamingen zoo veel houden van het bidden van den rozenkrans. Zoo heerlijk als de zon Zondag laatst in de natuur glanzend schitterde en eenieder tot vreugde stem de omdat de treurige'wolken, die over stad en dorp, dagen-lang hingen, ver dreven waren, zoo ook is het Congres van het Katholiek Verbond van België geweest, niet enkel voor deze die het genot hebben gesmaakt het te kunnen bijwonen, maar voor al wie belang stelt in de welvaart van het land. Want, er is eigenlijk maar eene partij, die wijsheid en macht bezit, voldoende om het Land te besturen 't is namelijk de katholieke partij, die onder de breede plooien van haar vaandel al de menschen van goe den wil kan overschaduwen. - Heerlijk, ja zoo heerlijk als de blijde zon, Zondag laatst, over stad en dorp glanzend schitterde en ieder vroolijk stemde, omdat eindelijk die treurige grijze wolken verdreven waren, zoo ook wer den de Congresleden Zondag door het geestdriftig en christelijk woord van al de sprekers tot vreugde opgewekt. God dank Drie pond en half metalen voorwerpen in de maag. Wij lezen het volgende in de Gazette van Detroit maar laten het voor reke ning van onzen Amerikaanschen confrater: Een 15-jarig meisje van Saginaw,Mich., moest eene operatie onderstaan en uit hare maag en ingewanden haalden de ge- neesheeren voor drie pond en half ge wicht, alle metalen voorwerpen, waaron der voor dollar 9,74 muntstukken. Van tweejarigen ouderdom reeds had het kind de gewoonte alles in te slikken waar het aan kon. Vermaand zijnde, deed zij het voort wanneer men haar niet zag en die gewoonte was zuiveruit eene passie geworden. Zij was mager en scheen er niet door te lijden tot in de laatste maan den toen zij gedurig kloeg over hare maag. Het meisje had in 't geheel 1,135 voor werpen ingeslikt, waaronder 78 pennies, 33 nickels, 28 dimes, 11 quarters, 174 sluitspelden, waarvan eenige aan elkander

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1924 | | pagina 1