VOOR STAD EN ARRONDISSEMENT AALST
College-pen regulier
Academy-pen
Een en ander
Abonnementsprijs:
KATHOLIEK WEEKBLAD
tot veredeling van Volk en Land.
BEHEER EN REDACTIE 29, Korte Zoutstraat, AALST
Merkwaardig
Voor alle advertentiën buiten het Arrondissement Aalst wende men zich naar OFFICE DE PUBLICITÉ 36, Nieuwstraat, Brussel.
DAGWIJZER
loe groote mannen
sterven.
GELUK
Land en Tuinbouw -
74ste JAARGANG. N'. 4920.
15 CENTIEMEN HET NUMMER.
ZONDAG 19 OCTOBER 1924.
Binnenland
Buitenland
Amerika
8.50
15.00
2 doll.
ADVERTENTIËN
volgens akkoord.
Postcheckrekening
44024
DE DENDERBODE
VERKRIJGBAAR
TEN BUREELE DEZER,
FR. 17.50
self-filling
FR. 25.00.
per Post 1.00 fr. meer
Postcheckrekening
44024
ZATERDAG 18 OCTOBER 1924.
October of Wijnmaand.
fc Zondag. 19e Zondag na Sinxen.
H. Petrus van Alcantara, Franciscaan, Belijder.
Maandag. H. Joannes van Kenty, Priester Belijder.
Dijnsdag. H. Ursula, Maagd Martelares. Patronesse
van de Garentvvijnders. H. Celina, Maagd. H. Hila-
rion, Abt, Belijder.
Woensdag. H. Cordula, Maagd Martelares. H. Mellon,
Bisschop Belijder.
Donderdag. Gedachtenis der inwijding van de Ker
ken van het Bisdom van Gent. H. Oda, Weduwe.
Vrijdag. H Raphaël, Aartsengel. H. Magloirc, Bis
schop Belijder.
Zaterdag. H.Chrispyn en zijn broeder Chrispinianus.
Beide Schoenmakers, Martelaars. H. Chrisantus en
zijne huisvrouw H. Daria, Martelaars.
Zondag. 20e Zondag na Sinxen.
H. Evariest, Paus, Martelaar.
De bladen hebben ons dezer dagen
et overlijden gemeld van Anatole
'rance. Deze Fransche schrijver was
en man met talent. Dat zal niemand be
visten. Hij had een subtielen geest, en
en helderen, zuiver klassieken stijl. Op
iet gebied der kritiek laat hij werken na
een hooge literaire waarde bezitten.
Vat echter de moreele waarde van zijn
irerk betreft, daar kunnen wij, katholie-
;en, niet enthousiast tegenover staan, en
iet feit alleen dat Anatole France het
loodig achtte in het strijdperk te treden,
in het gezag van zijn naam en zijn talent
n de weegschaal te werpen om den droef
leruchten roman La Gargonne te
'erdedigen, is op zich zelf al kenschet-
end genoeg. Het is echter niet
ons doel
lezen doode even wat in zijn graf te ko
nen heen en weer schudden. Evenmin
illen wij anathemasnaar hem slingeren.
)e wegen Gods zijn zoo geheimzinnig
barmhartigheid van den Heer kent
:en palen. Waar zoo pas een mensch
/erd ten grave gedragen, is het laatste
'oord aan God, en aan God alleen....
Wij kunnen echter niet nalaten wat
cht te werpen op het sterfbed van de
en schrijver, vermaard om zijn geest,
laar die, eilaas, niet geloofde. Hij had
iet geluk beleefd zijn talent tot volle
ijpheid te zien gedijen.
De kroon der ouden
'elke, naar men zegt, ook de kroon der
rijzen is, werd hem beschoren. Met zijn
ake pen wist hij zoo fijn den humoris-
ieken kant der menschen te schilderen,
hij scheen de volle mate der levenser-
aring bereikt te hebben vermits hij
echts op tachtigjarigen ouderdom het
oofd voor goed ter ruSte legde. Men
locht dan verwacht hebben dat hij, die
net het volle, kalme licht van zijh onge-
chokt gebleven geest, de dood zag na-
leren, gekomen op de grenzen der
tuwigheid, woorden van diepe wijsheid
ou gesproken hebben. Dat hij de on-
terfelijkheid van eigen ziel aanvoelend,
groote, milde schaduw van den Heer
ian het einde van zijn aardsch levens-
ad zou ontwaard hebben, en met vreug-
het andere leven begroet. Eilaas,
een, Anatole France geloofde niet, en
oo zag men hem, naar de ooggetuigen
'an zijn tragisch berustend afscheid van
't leven melden, als tachtigjarigen
riderling, met een sombere onderwer-
'ing, die aan wanhoop grensde, de
)ood tegemoet zien,
als het groote Niet,
'aarin hij voor goed ging verdwijnen.
)at was dus voor hem de uitkomst van
en tachtigjarigleven, tijdens hetwelk
!'jn geest zooveel schittering van zich
had doen uitgaan te niet gaan, vernie
tigd worden, reddeloos verdwijnen in
den nacht der dood. Sprakeloos lag hij
dit einde af te wachten, met een stooi-
cijnsche berusting die een tragische
krachtdadigheid van wil liet blijken,
doch inwendig verteerd door de wan
hoop, want ook hij moest in deze ure
gewaar worden, wat die andere groote,
ongeloovige
kunstenaar, Flaubert,
gewaar wierd, toen hij tegenover het fol
terend mysterie der dood in vertwijfeling
uitriep Een schrikkelijke koude doet
gansch mijne ziel verstijven. Dit gaat
alle gedacht van lijden te boven. Het
is als eene dood welke dieper is dan
de dood
Toen hij midden dezer folterende,
stomme angsten van het verstand en het
gemoed, even den mond opende, hoorde
men den stervenden Anatole France
klagen dat hij zoo leelijk geworden was,
en tot zijne vrienden zei hijBekijkt
mijn gelaat niet Ik ben afstootelijk
Dat hij, lichamelijk, niet meer flink en
schoon was als voorheen, deed hem in
deze uiterste ure jammeren, en over het
leven zijner ziel, over het vraagstuk der
eeuwigheid sprak hij geen woord...
Dat vroeger, in de eeuwen van het
heidendom, een Romein aldus kon spre
ken in het stervensuur, is begrijpelijk,
want bij hem was de schoonheid van het
lichaam een eeredienst, en het was zijn
droom eenmaal dood te gaan op een
mooie wijze, gekleed met zijn rijkste
tunica, het hoofd getooid met rozen, en
uitgestrekt op een bed van rozen.
Doch hoe begrijpt men dat in onze
eeuw, meer dan 1900 jaar nadat
een Godmensch,
aan een Kruis hing van de schoone, on
sterfelijke ziel van den mensch, een ge
vierde geleerde en kunstenaar aldus nog
sterven kan
Huiveren doet het, en het sterfbed
van dergelijke zoogenaamdegroote
mannen die in hun leven door duizen
den bewierrookt werden, toont ons aan
hoe ijdel en treurig alle aardsche 'groot
heid is, wanneer zij het licht en den troost
derven moet van het geloof en het ge
bed.
Hoe opbeurend daarentegen is het
sterfbed van een eenvoudig geloovend
man, die verscheidt, met het kruisken in
de handen, en op het vredig voorhoofd
de klaarte zijner ziel die hemelvaart
vierde.
Ziet ge ginds dat wolkje drijven,
Licht en vluchtig door de lucht?
Zie, hoe 't door de ruimte zachtjes
Heenvlot op der winden zucht
Even kwam het maar te voorschijn,
't Nadert, neen 't drijft weg op zij
't Vliegtniets kan het tegenhouden
Zie... daar is het al voorbij 1
Zoo is ook 't geluk op aarde
Men ontwaart het in 't verschiet,
En men waant het te zien naadren,
Wijl het haastig henenvliedt.
E. Stroobant.
- Onze boerkens koopen hun eigen land.
Op de koopdagen bieden ze maar op en
kost wat kost willen ze het laatste woord
hebben om toch maar eigenaar te zijn.
Zeker, in sommige omstandigheden kun
nen onze buitenlieden verplicht zijn alzoo
te handelen, doch in 't algemeen is dit het
geval niet. Vandaar dat de landerijen ver
kocht worden aan fabelachtige prijzen.
Hebben die lichtzinnige koopers er al
eens aan gedacht, dat het voldoende is
dat de wisselkoers enkele punten zakke,
opdat de vreemde producten de hunne
zouden komen concurrentie aandoen, het
geen onmiddellijk voor gevolg zou hebben
dat hun bedrijf veel minder winst zou
afwerpen
Herinnert u, boerkens, het jaar 1920:
de aardappels kostten dan 12 fr. de tar
we 40 a 50 fr., enz. Moest deze toestand
terugkeeren en voortduren, 3 of 4 jaar,
dan wordt het boerenbedrijf 50 p. h. ten
onder gebracht.
Boeren, gedenkt Jozefs droom over de
7 vette en de 7 magere koeien, vult uwe
schuren tegen dat de magere koeien zullen
komen, want komen doen ze, dat is fataal
voor u En dan, als de beurs niet gevuld
is om de crisis te doorstaan, dan zal het
thans zoo duur gekochte land belast en
verkocht worden aan spotprijzen, dan
zullen jammer- en wanhoopskreten op
stijgen, doch te laatDaarbij, wat baat al
het pogen, al het streven uwer voorman
nen, als gij, boeren, hun den genadeklop
geeft
Zij hebben schoon te schrijven en te
wrijven over en om uw lotsverbetering,
als uwe handelwijze hem op den neus ge
wreven wordt. Denkt toch niet dat Brus
sel niet weet wat er omgaat. Hoe zouden
ze daar gehoor geven aan uwe klachten
Hoe kunnen ze gelooven dat de landbouw
bescherming noodig heeft, als de boeren
de middelen vinden om aan ongehoorde
prijzen land aan te koopen Neen, uwe
onbezonnenheid wordt de oorzaak van
uwen ondergang.
Verder, ge klaagt en ge zaagt over en
om uwe belastingen, om de huurprijzen
Wat moeten de fiscus en de verpachters
lachen in de vuist als ze u aan 't werk
zien 't Land brengt niet op, ge kunt geen
pacht, geen belastingen betalen, maar ge
kunt dat land koopen aan meer dan het
dubbele zijner waarde.
Daarom, boerkens, spartelt maar tegen,
praten kunt ge, maar betalen moet ge
zeggen fiscus en eigenaars, en uwe eigene
handelwijze doet hen veronderstellen dat
ze gelijk hebben en gij vaart er naar.
Vergeet dan ook niet, landbouwers, dat
gij, Vlaamsche boeren, de nazaten zijt der
oude Belgen, wier goed karakter en edele
gevoelens destijds spreekwoordelijk wa
ren, dat gij als stielgenooten moet samen
strijden voor uw recht, dat gij als broeders
elkander helpen moet en dat gij het u
zoudt moeten ten schande rekenen als uwe
fortuin moet dienen om eenen minderen
boer zijn brood te ontnemen. Neen, zóó
niet, ge moet den mindere helpen in den
harden strijd om te bestaan.
Daarom, het verstand gebruikt en de
beurzen dicht tot algemeen nut en voor
deel van den landbouw
De liberale partij
zal in de toekomst, min nog dan in het
verleden, bekwaam zijn den regeerings-
toestand te beheerschen. Een partij die
geen wortels schiet in de volkslagen,
mist frisch levenssap en droogt lang
zaam weg in de armoede van zijn klas-
senegoïsme. De liberale partij zal dus
hoogstens blijven een steunpartij naar
linksch of rechts en we weten allen langs
welken kant het hart reikt .van zijn radi-
caal-anti-clericale elementen. Zoo sprak
terecht Heer Volksvertegenwoordiger
Heyman, verleden Zondag, op de slot
vergadering van het prachtige Congres
van het Katholiek Verbond, te Brussel.
Monseigneur Heylen,
de koene verdediger van recht en waar
heid, tegenover de Duitsche overweldi
gers, zal op 30 dezer zijn 50 jarig pries
terjubileum vieren. Heel het Bisdom
Namen maakt zich geestdriftig gereed
tegen dien heuglijken dag. De feestvie
ring zal buitengewoon algemeen en
grootsch wezen. De goede en almachti
ge God beware nog lange jaren den
hoogstvereerden Bisschop, Monseig
neur Heylen
Eene grootsche betooging
heeft in de Fransche stad Charleville
plaats gehad voor de godsdienstvrijheid
in Frankrijk. Des morgends hield de
katholieke jeugd haar kongres, dat bij-
woond werd door Z. Em. Kardinaal
Lugon aartsbisschop van Reims, 's na
middags werd de volksbetooging ge
houden. Schier heel de stad Charleville
nam er deel aan, benevens duizenden af
gevaardigden uit Mezières, Vouziers,
Sedan, Rocroi en uit alle gemeenten van
de grensstreek. Luide en geestdriftig be
vestigden deze duizenden lieden hunnen
onwrikbaren wil getrouw te blijven aan
het geloof der vaderen en eischten eer
bied en vrijheid voor den godsdienst.
Alladaar komt vuur in de Fransche
katholiekenZooveel te beter, want
zonder dat zou de ongodsdienstige ben
de van Herriot en Cie nooit wijken.
De eerbied voor den priester
is in 't godsdienstige Vlaamsche land,
een karaktertrek van den Vlaming. De
Vlaming eert zijn priesters, en de inha
lingen van onze pastoors in dorp en stad
zijn gelijk aan kermis- en feestdagen.
Dat is eene eer voor ons dierbare
Vlaamsche volk. En moge ons volk zoo
goed gesteld blijven
Te veel personeel
loopt er in de bureelen van de Spoor
wegen en in meestal de bureelen die van
't Staatsbestuur afhangen En al dat
personeel klaagt dat het te weinig jaar
wedde trekt. Nu gaat het Staatsbestuur
ze allen opslag geven maar wat nadien?
Het personeel zal voortgaan met te kla
gen, omdat het niet genoeg opgeslagen
werd en de belastingbetalers zullen
kermen, omdat zij de onkonsten moeten
dragen van de nieuwe regeling der jaar
wedden. Beiden hebben misschien geen
ongelijk want het is klaar dat het be
stuur zich op het noodig en onontbeer
lijk personeel zou moeten beperken dit
ware een allereerste maatregel. De twee
de ware, aan die verdienstelijke en uit-
gelezene ambtenaren een breede bezol
diging toe te kennen. Het eene kan
zonder het ander niet gaan. Welaan
men beginne eens met wijselijk te han
delen Wijlen Heer Frangoisse, die er
misschien wat te snel in vooruittrok,
heeft een goed voorbeeld daargesteld.
Men volge hem na, en na korten tijd
zullen alle de leden van het personeel
tevreden zijn over hunne jaarwedde, en
de lastenbetalers zullen jubelen bij 't zien
dat het Staatsbestuur de lasten vermin
deren kan.
God heeft deze zaalge wet
Voor alle menschen vastgezet,
Dat wie in deze wereld leeft,
Dat die ook 's werelds kruisen heeft,
En dat er niemand dan door pijn
En door het kruis kan zalig zijn
Het lijden wordt alleen geloond,
Het strijden wordt alleen gekroond.
A. Poirters.
In den winkel van 't Daensism
willen de bazen volkomen de meesters
zijn. Wee hem, die zich een woordeken
opmerking of beknibbeling zou riskee-
ren. En, bij aldien zij scholen hadden,
die de hunne mochten heeten, zie wees
er zeker van, 't ware juist 't zelfde liedje:
zij, en zij alleen, waren de bazen, de
bazen absoluutZóó, ja zoo, is 't
Daensism, als er kwestie is van zijn eigen
ik. Maar, maar als er kwestie is van
anderen, ha dan keert de kaartZoo,
onder meer, zou 't fameus orgaan
van 't Daensism nu willen, dat de over
heid van de Hoogeschool van Leuven
aan de Aalstersche bazen van 't Daen
sism ootmoedig kome vragen, hoe zij
het schikken moeten om orde en tucht
te houden onder de 3000 studenten der
Leuvensche Alma Mater!!! Hier in Aalst
huizen, de groote verstanden
Merci
Gelukkig de huishoudens
waar vader, moeder en kinders eiken
avond na het eten, samen den Paternos
ter godvruchtig bidden. De Paternoster,
inderdaad, heeft eene bijzondere macht.
Ieder jaar komt de schoone Rozekrans-
maand, October, ons zulks herinneren.
De duivel vreest inzonderheid den Pa
ternoster, den rozenkrans, en, hij weet
wel waarom O wij mogen er fier op
wezen, dat onze ware Vlamingen zoo
veel houden van het bidden van den
rozenkrans.
Zoo heerlijk als de zon
Zondag laatst in de natuur glanzend
schitterde en eenieder tot vreugde stem
de omdat de treurige'wolken, die over
stad en dorp, dagen-lang hingen, ver
dreven waren, zoo ook is het Congres
van het Katholiek Verbond van België
geweest, niet enkel voor deze die het
genot hebben gesmaakt het te kunnen
bijwonen, maar voor al wie belang stelt
in de welvaart van het land. Want, er is
eigenlijk maar eene partij, die wijsheid
en macht bezit, voldoende om het Land
te besturen 't is namelijk de katholieke
partij, die onder de breede plooien van
haar vaandel al de menschen van goe
den wil kan overschaduwen.
- Heerlijk, ja zoo heerlijk als de blijde
zon, Zondag laatst, over stad en dorp
glanzend schitterde en ieder vroolijk
stemde, omdat eindelijk die treurige grijze
wolken verdreven waren, zoo ook wer
den de Congresleden Zondag door het
geestdriftig en christelijk woord van al
de sprekers tot vreugde opgewekt. God
dank
Drie pond en half metalen voorwerpen
in de maag.
Wij lezen het volgende in de Gazette
van Detroit maar laten het voor reke
ning van onzen Amerikaanschen confrater:
Een 15-jarig meisje van Saginaw,Mich.,
moest eene operatie onderstaan en uit
hare maag en ingewanden haalden de ge-
neesheeren voor drie pond en half ge
wicht, alle metalen voorwerpen, waaron
der voor dollar 9,74 muntstukken.
Van tweejarigen ouderdom reeds had
het kind de gewoonte alles in te slikken
waar het aan kon. Vermaand zijnde, deed
zij het voort wanneer men haar niet zag
en die gewoonte was zuiveruit eene passie
geworden. Zij was mager en scheen er
niet door te lijden tot in de laatste maan
den toen zij gedurig kloeg over hare maag.
Het meisje had in 't geheel 1,135 voor
werpen ingeslikt, waaronder 78 pennies,
33 nickels, 28 dimes, 11 quarters, 174
sluitspelden, waarvan eenige aan elkander