Uit vrees voor inbraak.
Per Vliegmachien
Bij de Bokkenrijders
Wel de jaarwedde der geestelijkheid
die valt niet gelijk te stellen met de jaarwedde
der staatsambtenaars. Die is heel iets anders.
De priester is geen staatsambtenaar, noch een
bezoldigde. De staat betaald niet een jaarwedde
aan de geestelijkheid, maar eenvoudig zijne
schuld. Hoe dat 't Is omdat de staat, onder
de Fransche omwenteling, einde i8e eeuw, al
de kerkelijke goederen aangeslagen heeft. En
die gestolen heeft, die moet restitutie doen
De Russische boeren
gaan stout voort in hun stelsel van lijdelijk
verzet tegen het gevloekte communism. Het
rood blad Isvestia deelt mee, dat er sedert
September laatst, al meer en meer communis
ten door de landlieden vermoord worden.
Laatst nog hebben dezen de voorzitters der
Soviets van Pensa, van Nijni-Novogorod, van
Homel en van Smolensk van kant gemaakt.
Ja, ja, de roode bloedhonden mogen er zeker
van zijn, vroeg of laat
Komt er loontje
Om zijn boontje
Elk krijgt loon naar werken, en dwingelandij
heeft nooit een langen duur.
Hola
niet alle werklieden willen in Frankrijk onder
den klauw van 't communism liggen. In eens
hebben 6000 bouwwerklieden, die deel maakten
van de communistische aardewerkerssyndica
ten van de departementen Seine en Seine-
et-Oise, vaarwel gezegd aan 't communistische
juk. Intusschen ziet eenieder al beter en beter,
hoe de roode agenten van Moskow kunnen
werken hebben in Frankrijk tot den zedelij
ken en stoffelijken ondergang van dat land.
En toch beweert Herriot, dat er ginder geen
communistisch gevaar bestaat
Als de Vos den Vasten preekt,
Boerkens, wacht uw ganzen
Nieuwe hartpijn
voor de bolchevisten van Rusland. De oorzaak
ligt in Rumenië. De regeering van dit land is
immers streng opgetreden tegen het bolche-
vistisch gevaar, dat in Rumenië woekert, niet
min dan 430 communistische ophitsers zijn
aangehouden, waarvan er 230 voor den krijgs
raad zullen verschijnen, terwijl de overige 200
zullen uit 't land gedreven worden. Zie
dat heet doorwerken, en 't is zoo, dat men
't alverwoestend communism aanpakken moet,
intusschen de bevolking tot godsdienstigheid
brengende.
o
De Wolf, om zijne dieverijen tot de galge
veroordeeld, was verbeden op zulken besprek,
dat hij zoude hangen d'eersten keer, als hij
nog vleesch zoude stelen. Zijnde dan in 't veld,
ziet hij een schaap op den kant van de rivier
weiden. Het bakhuis begost hem te wateren
maar de galge deed hem den lust vergaan.
Edoch, gelijk de occasie den dief maakt, zoo
grijpt hij 't bij den hals, en slepende dat door
door de riviere, zeide hij Kom, kabeljauw-
ke
Dergelijks geschiedt alle dagen. Wij weten
ongeoorloofde zaken zoo te doopen en eenen
anderen naam te geven, dat wij daarmede
heengaan, zonder er beenen in te vinden.
A. Poirters.
De dure tijd
het dure leven ach 't is wat erg tegenwoor
dig En zoo is 't hier; en zoo is 't in Frank
rijk en zoo is 't in Engeland, en zoo is 't ove
ral... Mac Donald en zijne mannen hadden be
loofd, dat zij het dure leven zouden verbeteren,
bijaldien zij de regeering in handen kregen. En
zie Mac Donald kreeg het opperbestuur van
Engeland in handen en toch werd het leven
aldaar al duurder en duurder... De «fameuze»
Herriot en zijne radicale en socialistische ben
den hadden voor de kiezingen van 11 Mei het
zelfde beloofd. En zij kwamen aan 't bestuur,
en het leven wordt sedertdien in Frankrijk al
duurder en duurder
Hoe is de levensduurte te verhelpen - Wel!
doodeenvoudig door op te houden van zaken
aan te koopen, die wij niet strikt noodig heb
ben.
Zoekt genuchten
Die des geestes zijn,
't Is behoed voor
Die des vleesch zijn
Wilt ge vrijheid,.
Zelfs in 't kot,
Vlucht de wereld
En zoekt God G. Gezelle.
1.
K Het is wat te zeggen, Kaatje, zuchtte de
oude mevrouw Donders en zette zich weder in
haar fauteuil neder aan het linker hoekvenster,
waar zij gewoonlijk plaats nam, wanneer zij haar
namiddagslaapje achter den rug had en nog eenige
oogenblikken naar buiten wilde turen om te zien,
wie er van de Leidsche straat de Keizersgracht op
draaide, waar zij een prachtig ouderwetsch huis
bewoonde, dat meer dan driemaal te groot voor
haar was.
u Het is wat te zeggen, Kaatje, zuchtte ze nog
eens en nu wat luider, hetgeen een mooi blond
meisje dat aan het einde van het groote vertrek
bezig was, het bij het middagmaal gebruikte tafel
zilver en glaswerk weg te ruimen, het hoofd deed
omwenden en vragen
Riep u mij, mevrouw Wat belieft u? n
En het meisje kwam nader.
Och neen, Kaatje, ik riep je niet. Ik liet de
woorden zoo maar uit den mond vallen, zeide de
oude mevrouw. Ik las zoo even van een paar
N ieuw jaarskaartjes,
nieuwjaarskaartjes zie hij, die dat soort van
menschenplagers, of beter werkersplagers, ik
zeg plagers van werkers, in gang gezet,
ofte in de mode gebracht heeft, die verdient
een ferme ranseling, een afborsteling, zooals
Pol de Stijven dat wist te zeggen. Maar, alla
't is toch nog geen mode, die de menschen be
derft. En als de drukkers er eens in hunne han
den om wrijven, die moeten er toch niet om
blozen. Het geld, dat zij er bij winnen, is eer
lijk voor de oogen van de menschen en van den
goeden God.
Die geld kwist zonder nood,
Lijdt armoe voor zijn dood.
Die wel zijn eigen herte inziet
Die spot met zijn gebuurvolk niet.
Een geleerde, na aan zijne vrouw een werk
voorgelezen te hebben, vroeg haar
Hebt gij 't goed verstaan
Ja wel.
Dan ben ik gerust, antwoordde de man.
iedereen zal het verstaan
Kwakzalvers-tandentrekkers spelen,
dat doen nu de socialisten in Vlaanderen. Zij
trekken nu 's Zondags den buiten op om kies-
propaganda te maken... gepaard met muziek
uitvoeringen. Nu, muziek op of neder, de roo-
den komen overal van eene kale reis thuis,
want ons volk houdt niet aan kwakzalverijen,
het moet deugdelijke waar hebben en die kun
nen de socialisten niet leveren. Weg met het
roode bedrog Weg met de roode godsdienst
haters
De eendracht
van al de hatholieke groepen te Brussel heeft
heel het land verblijd en aangemoedigd, 't Is
een machtig voorbeeld, dat algemeene navol
ging vindt, 't land door, God dank
Er bestaat slechts ééne katholieke partij
er zal ook maar ééne katholieke lijst zijn. Een
dracht baart macht, en de zege is aan ons.
Ja
ééne katholieke partij zijn wij, waar alle wet
tige belangen tot hun volle recht komen.
De afschuwelijkheden,
die de bolchevisten ter gelegenheid van het
Kerstfeest in Rusland uitgericht hebben, gaan
zoo verre, dat zij echt duivelsch heeten moe
ten. 't Waren al hatelijke uitvallen tegen God
en tegen onzen Goddelijken Zaligmaker, het
Jesus-Kindeken in het Kribje, dat op de gru
welijkste wijze "beleedigd werd. Met onge
hoord geweld leggen de roode dwingelanden
alles in 't werk om de jeugd, heel Rusland door,
te ontchristenen en grondig te bederven.
't Is een schrikbarende les voor ons België
kwamen de socialisten hier aan 't be.v.uu
zelfde wrcede toestand stond ons te wachten,
en dan, wee ons volk
In de katholieke partij
moeten en zullen alle de bijzondere wenschen
der bevolking hunne voldoening vinden. Zoo
ook de Vlaamsche kwestie. Die zal geen vijand
hoegenaamd weten weg te cijferen.
De oude politiek van Rogier in 1830, die de
Vlaamsche rechten loochende of wilde te niet
doen, is dood en moet dood blijven. De eenige
billijke oplossing die allen voldoet en voldoe
ning sticht, is gelijkheid in rechte en in feite.
Koning Albert heeft ze zelf na den oorlog
voorgesteld en in die eigene bewoordingen
staat zij op ons katholiek programma geschre
ven. Het is onze Vlaamsche leuze, die in daden
moet omgezet worden, en een nieuwe werke
lijkheid voortbrengen zal.
Om alle verkeerden uitleg te verhinderen,
wordt de volstrekte gelijkheid op het katho
liek programma uitdrukkelijk uitgebreid tot
het bestuur, het onderwijs, het leger en de
rechtsbedeeling en wij kunnen niet luid ge
noeg verkondigen dat Vlamingen en Walen
het daarover ééns zijn in onze partij. Een
Vlaamschgezinde katholiek heeft dus geen re
den meer om de plaats die hem in het katholiek
Verbond van België voorbehouden was, niet
in te nemen, en om door den katholieken
triomf der taaigelijkheid in de Kamers niet te
verzekeren. Beide belangen liggen ons zeer
nauw ter harte.
Z. H. de Paus heeft Zaterdag Z. Em.
kardinaal Mercier ontvangen. De Kardinaal is
gedurende twee uren met den H. Vader in ge
sprek gebleven.
De Fransche eerste minister Herriot
heeft reeds tweemaal de vertegenwoordigers
van de drukpers bij zich ontboden om ,hen
trachten te overtuigen dat het kommunistisch
gevaar slechts schijnbaar is en in werkelijk
heid niet bestaat. Mocht het waarheid zijn
Volgens eene statistiek, die opgemaakt is
door het beheer der mijnen zijn er in den loop
van 1923 een groot getal erge ongelukken ge
beurd. 244 werklieden verloren erbij het leven.
Een Rus van 27 jaar, geboren te Kosthein
(Oekranië) oorlogsblinde is te voet uit het
land der sovjets naar Lourdes gekomen, om
aan O. L. Vrouw zijne genezing af te smee-
ken.
Het Spaansch offensief in Marokko gaat
voort met verbeteren. De vliegdienst bombar
deert geducht de streek van Andjeras, bij
middel van stikgassen, de verschrikte bevol
king vlucht allerwege.
-Te Habamas is een stoomschip binnen
gevaren met eene volle lading appelen uit
Spanje. De gezondheidsdienst heeft geweigerd
die lading te laten lossen, daar de appelen ver
giftigd waren door vliegen. Heel de scheeps
lading appelen werd verbrand.
Vrijdag avond kwam een 22 jarigen me
canicien, twee vrouwen ter hulp, die door
apachen aangerand Werden. De moedige jon
geling werd door de schurken met messteken
gedood. De moordenaars zijn aangehouden.
Een zeemonster is gezien geweest op de
Zuid-Afrikaansche kust. Het was in gevecht
tegen twee walvisschen.
Het monster zag er uit als een ijsbeer met
de gestalte van een oliefant.
le El-Colred (Mexiko) is een reizigers
trein waarin uit voorzorg een piket soldaten
plaats genomen had, door een vijftigtal ban
dieten aangevallen. Er werden verscheidene
reizigers gedood en gekwetst.
Bij eene huiszoeking in Esthonië heeft
de rechterlijke overheid te Pornau een lijst
ontdekt van 2Ó00 personen, die onmiddelijk na
den overgang van het bewind in handen van
de bolchevisten, moesten ter dood gebracht
worden.
Zondag 11. waren de Bokkenrijders volop in
feest, 't Was immers het Diamanten Jubileum
van M. Achille Eeman dat men herdacht.
Te 10 ure had in de St Martenskerk een mis
van dankzegging plaats -en daarna optocht
door de stad.
Te 1 uur had in de Borze van Amsterdam
lokaal der Bokkenrijders een prachtig banket
plaats waaraan een honderdtal disgenooten
waren gezeten.
Aan de eeretafel trof men naast den jubila
ris Z. E. M. R. Moyersoen, Van Schuylen-
bergh en Van Nieuwenhove, Volksvertegen
woordigers, verders de leden van 't bestuur.
Rond 2 ure nam den heer Minister afscheid,
daar hij te Geeraerdsbergen aan het huldebe-
toog van M. Vincent Diericx moest deelnemen,
doch alvorens te vertrekken schetste hij in
eenige diep treffende woorden de politieke
loopbaan van M. Achille Eeman en stelde hem
voor als voorbeeld van dappere en onbaatzuch
tige Katholieke Strijder. Volgt zijn voorbeeld,
werkt onverpoosd zooals hij heeft gewerkt en
dan is in 1926 de zegepraal aan ons.
M. Achille Eeman bedankte en zegde over
tuigd te zijn van het stadsbestuur te veroveren.
Toen het uur der heildronken daar was,
dronk de heer Burgemeester de gezondheid
van onzen dapperen Koning, de Koningin en
de Koninklijke familie.
M. Zénon De Vos kwam dan aan 't woord
en spnak in dezer voege
Mijne Heeren,
Heden is het feest bij dc Bokkenrijders,
want het is gegeven dén stichter en voor-
vechter onzer Katholieke Maatschappij te
huldigen. 80 jaren zijn over het hoofd ge-
gaan van deze, die sedert 1864 met onver-
droten ijver de Katholieke zaak heeft ge-
diend, en den Bok tot een strijdleuze en
inbraken, één in de Vondelstraat en één in het
Sarphatipark en van dien moord in de Dubbele
Buurt en toen viel het mij zoo van de lippen, het
is wat te zeggen, Kaatje. Mijn Moeder zei dat ook
altijd, als ze over iets murmureerde. Neen, ik rien
je niet, maar nu je toch hier bent, zeg eens, heb je
ook gehoord, dat Willem van Erkel....
w Mevrouw bedoelt haar kleinzoon vë: 'iet-
blonde meisje haar in de rede en als het niet z
donker was geweest, zou men gezien hebben
zij kleurde.
Mevrouw Donders daarentegen werd ee
nig bleek en vervolgde, eerst een beetje sniboig
Mijn gewezen kleinzoon, nu ja, dat Willem
van Erkel zoo'n prachtig succes heeft gehad, niet
de verdediging van den van moord beschuldigden
Kerlings, die nu gebleken is geheel onschuk;,.
zijn.
Ja, mevrouw degeheele stad is er vol van
men zegt algemeen, dat zijn carrière nu gemaa' 1
en dat hij spoedig meer cliënten zal hebben,
hij helpen kan.
't Is van den eenen kant niet ongelukkig vc
hem, want fortuin heeft hij niet en is hij ook niet
te verwachten, tenzij hij met een rijke vrouw
trouwt, wat hij reeds ééns had kunnen doer, ma-
waarvoor hij te koppig was, en wat hij nu zeker
niet meer zal willen, nu hij zelf geld genoeg zai
gaan verdienen. Maar wat zal hij nu ongena <baai
trotsch worden I
Trotsch, mevrouw Ik heb nog van niemand
gehoord, dat Willem trotsch was, maar dat hij te
fier was om zich een rijke vrouw te laten opdrin
gen tegen zijn wil en van welke hij niet hield,
daarin kan niemand hem ongelijk geven.
Warm hadden deze woorden geklonken en ver-
I nderd keek de oude mevrouw op. Het was goed,
dat het al vrij donker en Kaatje wat naar het ach-
;inde der zaal teruggegaan was, anders had zij
uk top de vraag van haar meesteres Ken je mijn
kleinzoon dan, dat je zóó voor hem opkomt op
vrij onvrrschilligen toon kunnen antwoorden
'an waar zou ik hem kennen Maar men hoort
1 wel eens het een of ander. Zou ik het licht niet op-
I steken en de gordijnen neer laten. Het wordt al
zoo donker.
Dat is goed, kind, zeide de oude dame, die
bliikbaar niet verder wilde vragen en misschien
al spijt gevoelde over de wel wat snibbige
vijze, waarop zij zich over haar kleinzoon had
u gelaten.
Het licht werd ontstoken en de beide dames, de
u'i e zoowel als de jonge, want dat deze ook
ccii dame was,^l vervulde zij hier een onderge
schikte rol, bleek uit haar wel eenvoudige, maar
toch zeer elegante kleeding, uit haar gejaat, uit
haar wijze van doen, uit al haar bewegingen
etten zich bij de tafel, niet ver van den haard. Een
lerkzamen beschouwer zou het niet ontgaan
dat niettegenstaande het verschil in jaren er
een zinnebeeld van Katholieke Werking
heeft opgeworpen.
Ik bedoel zijn naam is in ieders hart en
ligt op ieders lippen, den heer Ach. EEMAN.
Op twintigjarigen ouderdom reeds, was
hij een gekende en geduchte voorvechter
der Katholieke partij. Steeds was hij strijd-
lustig voor het goede en, zijn strijd was
aantrekkelijk en hoffelijk. Daarin lag zijne
kracht en zijnen bijval.
Zoo werd hij in 1866 medestichter, Secre-
taris-Schatbewaarder, en, bij de herstich-
ting,Voorzitter der Bokkenrijders.
Wie kon beter toch, dit ambt vervullen
dan dezen man van de daad en helder oor-
deel, die steeds de belangen onzer Katho-
lieke Partij met klaar inzicht en durf ver-
dedigde, en, Mijne Heeren, niettegenstaan-
de zijnen tachtigjarigen ouderdom nog steeds
een toonbeeld blijft voor al dezen die het
met de Katholeike Zaak, met Godsdienst,
Volk en Vaderland goed meenen.
Achille EEMAN vergenoegde zich niet
met woorden, maar de daden van zijn leven
spreken luid om hem te huldigen als den man
der Katholieke Partij, als de weldoener zij-
ner geliefde stad van Aalst.
Het is ons dus een waar genoegen Jiem
dit klein geschenk, zinnebeeld van zijn wer-
kend leven, te mogen aanbieden.
Met blij gemoed, licht van hart, met zui-
vere inzichten, zooals het manneken op den
bok, stormde hij er op los, als het ging om
de goede zaak.
Niemand was in staat zijn moed en wils-
kracht te overwinnen, enkel zijn wijs door-
zicht temperde zijn strijdlust, want alleen
DIE daden, zijn dade'n van bevrijding, die
door verstand en wijsheid zijn voorgelicht.
Dit geschenk, dat ondanks al de pogingen
en werkingen van het bestuur niet gansch
in orde is, weze een blijvende herinnering
van dank aan deze die in deze zware tijden
van strijd, steeds ons toonbeeld wezen moet
toonbeeld van wilskracht en opoffering voor
het goede.
Zooals hij, moeten wij ook op de bres,
en eensgezind, met wijs beleid en open oog,
volgens de behoeften van den tijd, vooruit-
stormen en het voorbeeld volgen van onzen
geliefden voorzitter die steeds de Bokken-
rijders naar nieuwe triomfen voerde.
God zegene hem in zijne oude dagen. Dat
zijn geest leve in ons werken en streven, en
de Bokkenrijders zullen blijven leven en ze-
gevieren.
Lang Leve nog Achille EEMAN
Al de aanwezigen brachten den held dei-
feest een warme ovatie en heften te samen
het Waar kunnen wij beter zijn aan.
M, Achille Eeman diep getroffen door de
hem zoo spontaan gebrachte hulde bedankte,
en zegde 300 frank te zullen storten in de kas
der maatschappij, en drukte' den wensch uit
zoo spoedig mogelijk een nieuwen bok te mo
gen bezitten ten einde de Katholieke feesten
op te luisteren.
M. Van Nieuwenhove bracht ook hulde aan
den jubilaris in naam van 't Kanton Geeraerds
bergen, drukte op 't belang der aanstaande
Kamerkiezingen, doch voegde hij er bij met
de Bokkenrijders aan wiens hoofd de koene en
dappere strijder M. Achille Eeman staat mo
gen wij ons aan den prachtigsten uitslag ver
wachten.
M. Petrus Van Schuylenbergh in zijn beeld
rijke taal richtte ook een woord tot de disch-
genooten, deed figuren der reeds verdwenen
Katholieke Strijders terug voor den geest ko
men en hij besloot zijne aanspraak met een
warme hulde voor den heer Achille Eeman
waarvan de strijdlust nog steeds jong is.
Verscheidene hulde-telegrammen en brie
ven werden mede gedeeld namelijk van den
Z. E. H. Kanunik Coppieters, pastoor-deken,
senator De Clercq, Dr Rubbens enz.
Arthuur De Paepe deed dan de zaal dreunen
door het aanheffen van het Bokkenrjderslied
dat in koor werd meegezongen.
M. Blancart, Kunstzanger, liet zijn prachti
ge Baryton-Martln stem hooren en voerde
eenige prachtige fragmenten van meesterstuk
ken uit.
Daarmêe was het prachtig Bokkenrijders-
feest ten einde doch nog menig glaasje werd
op de gezondheid van den achtbaren Jubilaris
geledigd en op het lang leven der Bokkenrij
ders. REN BOK.
eenige gelijkenis, men zou haast zeggen, familie
trekken bestonden tusschen de vijf-en-zeventig
jarige mevrouw Donders en de ruim twintig-jarige
Kaatje, of hoe ze anders heeten mocht.
De oude mevrouw was te ruste gegaan. Kaatje
zat nog in de huiskamer en hield zich onledig met
een fraai borduurwerk. Bij haar zat nu de oude
Dorothea, de getrouwe dienstmaagd van mevrouw
Donders, die haar nu reeds meer dan veertig jaren
gediend had en daardoor rechten had verkregen,
die zich geen der.andete diensthoden durfde aan
matigen. Onder die voorrechten behoorde ook de
vrijheid om 's avonds als er geen bezoek was, een
paar uurtjes in de huiskamer te komen doorbren
gen, eene vrijheid, die door de goede Dorothea op
hoogen prijs werd gesteld en waarvoor zij zeer
dankbaar was en dit toonde door steeds een bui
tengewone spraakzaamheid- te ontwikkelen.
Ja, juffrouw Kaatje, als ik u zoo noemen mag,„
zeide zij nu, a 't is maar wat jammer, dat mijnheer
Willem nu zoo buitenshuis woont. Met al die in
braken en die moordenarij tegenwoordig, zou het
een heele gerustheid voor mevrouw zijn, als wij
een flinken manskerel, zooals mijnheer Willem is,
over den vloer hadden. Jacob, de koetsier, is al
heel oud, al is hij voor zijn jaren nog al flink.
En weetje waarom mevrouw's kleinzoon niet
meer hier woont vroeg Kaatje, zonder van haar
werk op te zien.
(Vervolgt.)
