Uit de kinderwereld.
l)c Kantons.
afgestelde onderwijzers die een zwaar
wachtgeld genieten, en zich vet mesten
op de kosten van den Staat 0 die far
ceur R >nvaux, aldus sprekend onder den
invloed van den champagnewijn Mo-
rit'iri sterven le die onderwijzers
am wie de St mt ja trlijksch renten ver
schaft o.n niets te doen Gij schertst,
Ronvaux Die lieden zullen geene
an lere dood sterv ml in die van in hun
vet te versmachten
Ellendige Om lat eonig-o niets of
bijna niets verloren hebbe daar hunne
op wac'.i'geldz ït.ing, lmbben de h >a-
d;rd j aud-ri g;enc reden tot klagen
meer ll 'bh m zij dan toch zulk bont en
zwierig leven, zij dm met duizend fran
ken so neen ga ïseb huisgezin te on
derhouden hebben
M lat* d i ir is n )g de k vesti niet. A oor
u misschien, voor u en uwe langgerokte
meesters, bestaat h 't sumnntn borium in
uitgezochte spijzen te eten en de lekker
ste wijnen te drinken, om burgers eener
zelfde gemeente tegen elkander op te
ruien en te gehoorz vnen aan de blinde
dweepzucht. Miaral die afgeschafte on
derwijzers hadden iets meer dan stoff -
lijk welzijn in het oog zij beoogden
een meer verheven doel, zij streelden
naar iets edelers. Het was hunne roeping
het jonge geslacht tot kloeke tot ver
lichte burgers op te leiden, zij hadden
de verhevene zending op zich genomen
lmt licht to verspreiden en de waarheid
te doen kennen. Het onderwij iersambt
was hunne roeping, daaraan hadden z j
de krach!en hunner jonge lev uisjaren
gewijd, daarin hadden zij ganseh hun
hart uitgestort.
Dwingt den kunstschilder al bracht
hem zijne kunst sleehts het noodige bij
aai zijn ideaal vaarwel te zeggen om
de i huisschildersborstel te hanti eren en
daardoor schatten te verdienen Gij zult
in die kunstenaars zfel het levenssap
doodeu en, ondanks stoffelijken over
vloed. zijnen dood door zedelijke ellende
bewerken.
Zoo ook met den onderwijzer.
De jeugd leeren was zijn leven de
zedelijke steun van zijn bestaan ont
neemt hem dit en hij zal ver twijnen. Ja,
lacht, spot, grijnst klerikale zielloozen,
o l inks vette wachtgelden eu lui
rente iier.deven, sterven er onderwij
zer «gelood door de ervloekte onder
wijswet van 1881 over eenige dagen
begeleide Smetlede het stoffelijk over
blijfsel van Meester Willem?, martelaar
der onderwijszaak naar zijne laatste
rustplaats heden, A rijdag, volgde eene
talrijke schaar vrienden en vereerders
den lijkstoet van een ander, droevig u
slachtoffer nog. de:* afgrijselijke klerikale
schoolwet, dvnjeugligen Desideer Van
De Vyver.
Ah D- onderwijswet van 1884 dee<
geene martelaars ontstaan Ronvaux
had geschertst Op liet oogenblik dat t>
Namen de geruchtmakende toast wierd
uitgesproken, worstelde hier, te Aalst,
een dier afgezette onderwijzers met den
dood, was er hier een moriturus in der
echten zin des woords.
Van de Vy ver was een begaafde jon
geling, vol schitterende hoedanigheden
naar hart en naar geest. Hulponderwij
zer te Eremhodegem, bleek zijne leer
wijze zoo goed te zijn en zulke schoone
uitslagen op te laveren, dat hij hij zijne
collega's als een uitstekend onderwijzer
te hoek stond, en z:jne oversten, zijm
kennissen waardeerendehem tot hoofd
onderwijzer beno ouden in de nieuw ge
stichte stadsjongensschi ol te Aalst-Mijl-
beke. Zooals het cerecl tde lieer Franckx,
in zijne welbed ichte n diep gevoelde
lijkrede aan het graf an den overlede
ne zigde, achtte ;icli Aan de Ayver ui
terst gelukkig in zij-i e n euwe betrek
king nu was hij hoe fdoivl er wijzer, nr
kon'hij zich, in volle mite, aanzijn
edele zending wijder, de grondbeginse
licht. Een vleugeladjudant, door vier soldaten
govo'gd, hevool mij op te stnan en hem te vol
gen. Was dan liet oogenblik der st afuitvo riii"
gekomen daeht k. ik w ierp een afscheids
blik ia mij ne cel. )n lerstou id door de soldaten
ging ik bet groot pinnenpleia van liet gevang
over de sneeuw kraakte onder onze voeten, de
nacht was heel somber de lucht, scherp en
zuiver, zioal s ik er niet meer aan ge voon was
snee l mij den a lem afe deed mij nochthins
onuitsprekelijk goed.
Men bracht mij ine tro >t* sehairs ver
lichte z l il. Odici-ren van verscii.lUg.-n graad
waarom rond ee.m groote r inde. m t oen gr.ie i
tapijt overdekte t, if gezeten. liet wai d:- on-
derzoekscom nis a nderdie ofïici r.s lierkende
ik, met eene ware vieugd, den majoor I ou'out-
kofskoï, ea nochthani was hij het die mij had
aangehouden Een heer, met zwa 'te i trak en
die de Com missie oor/at deed mj ie ken te
naderen het was de geheimschrijver I'issarev
lid der derde sectic van 's keizer; kabi et (ge
heime politie), de alter ego van vorst Bibtkov,
de naam wiens a f chuwelijkeherin wring nogzoo
haast niet uit de afgescheiden geveste i zal ver
dwijnen. Hij liet mij toe mij naast hem neder
te zetten en begon de ondervraging in 't fransch
en op zeeriuueme idea tooo. Het ware dezelfde
vragen maar omstandiger, als die mij d r \orst
Kibikov geste'd varen mij ie antwoorden wa
ren ook dezelf ie. De volgen 'e, nog al ialr' ke
ondervragingen die ik later nog v ior de onder-
üoeksC'vnnui.sie moeit ondergaan waren van
den zclf'lsni aard.
Wofilt voortgezet.)
len der wetenschap in de jonge harten
nederstorten en ze laten putten aan de
uitstekende gaven zijner schoone ziel.
Wanneer hij zich dan eindelijk vr j en
zijn eigen meester zag, riep bij zijne zes
tigjarige ouders uit het geboortedorp bij
zich, om hen, na lange jaren zwoegens,
van den veldarbeid bij hem te laten uit
rusten en te deelen in de vruchten van
zijnen eigen arbeid, van zijne eigene ta
lenten. Toen hij zijne ouders hij zich zag,
gelukkig en te vreden, was zijn eigen
heil volmaakt.
't Was onder de schoolwet van 1879.
Van de Vyver was getrouw aan eer en
plicht en bleef onwrikbaar op zijnen
post als officieel onderwijzer staan
Maar de wetgevende kiezingen van
1884 kwamen, het liberaal ministeiie
viel, Woeste eu Jacobs kwamen aan
liet bewind. De sclicol vet van 1884 ver-
vangde die van 1879, en een liarer eerste
slachtoffers was Désiré Van De Vyver.
Men liet hem kiezen tuss hen een wacht
geld van duizend franken of eene plaats
van hulponderwijzer met dezelfde ge
ringe jaarwedde.
's Jongeldigs loopbaan was gebroken,
zij ne droomen vernietigd, zijne liefde
volle plannen verijdeld liij dacht thans
goed in staat te zijn zijne ouders naar
waarde te beloonon over hunne opoffe
ringen Woeste en Jacobs hadden er
anders over beschikt en thans wachtte
den bekwamen onderwijzer niets meer
dan een bekrompen leven. Dit alles
ware niets, zegde hij, van zijne op wacht
geldstelling sprekende, waren mijne
ouders niet daar!
Alsdan wierd in dit kloeke lichaam de
kiem geworpen der ziekte die hem moest
ten grave leiden.
Zou hij, van zijn wachtgeld, als ren
tenier gaan leven Neen, de onderwij
zers zijn geene luiaards en, wanneer het
hun mogelijk is, willen zij hunne jaar
wedde door werken verdienen. Maar zou
hij de vernedering onderstaan, hij die
hoofdonderwijzer geweest was, die be
wijzen had geleverd dat hij, aan liet
hoofd ein r school, op zijne ware plaats
was, nu als hulponderwijzer zijn talent
te zien miskennen en zijn streven naar
een hooger doel te moeten opgeven
Neen, dit kon Van de Vyver piet en be
paald verliet hij Ci ne loophaan waarin
ij ij slechts ten koste van moeite, arbeid
en opofferingen was getreden, waar hij
liet ten ein dacht te vinden waarop hij
de schitterende hoedanigheden van zij
neu rijkbegaafden geest kon ontplooien.
Dit was het begin zijner laatste levens
dagen.
ilij vond eene betrekking op een nij-
verheidskantoor dezer stad zijne ledigt
uren onbaatzuchtig wijdende aan de
Volksmaatschappij, Vooruitgang dooi
't Werk waar liij kinderen der volksklas
onderwees om zich tot hekwaanilieids-
examen voor te bereiden daaraan be
deed le hij zijne laatste levenskrachten,
hij bleef op de bres zoolang zijn zwak
gestel het 1 emtoeliet; want eene wreede
kwaal had hem aangegrepen. Zijne moe-
Ier hem ziende verkwijnen, hem dit
liefderijk kind, dat enkel met haar ge-
uk bekommerd was, wierd ziek van
engst en droefheid en stierf over eenige
veken. Heden rust haar zoon niet verre
van haar, insgelijks in het graf Désiré
Van de Vyver telde slechts 24 j; rn
En dan durft die farceur van llonvaux,
onder den indruk van champagnewijn,
an stervende onderwijzers spreken,
sl .chtoffers der schoolwet van 1881
J. J.
Het XIII'1 Congres der Belgische
Volksbanken, dat d rn 20 SepGmber te
Luik zal gehouden worden, belooft zeei
belangrijk te zijn i n een belangrijk getal
belgische medewerkers in die stad tr
lokken.
M. Luzzati, oud-minister van Italic
en voorzitter van den Bond der italiaan-
sche Volksbanken heeft insgelijks be
loofd er deel aan te nemen om zijn voor
stel te verdedigen dat strekt om voort
durende betrekkingen daar te stellen
tusschen de duitschoitaliaansche en
belgische Volksbanken. Men denkt ook
dat M. Schenck, fie algemeene beshm -
der van den bo.id der duitsche Volk -
banken en de voortzetter van liet werk
van Sell iltze-Dclitsclizal deel komen
nemen aan de b spreking van dit I e-
langrijk voorstel.
Het dag-orde is als volgt vastgesteld
1° Verslag van den algemec nen e-
heimschrij ver des Bonds.
2° Rekeningen des Bouds.
3° Over de kredieten met hypo'! é-
caire waarborg, door de A olksbankc n
verleend (vraag op hel XII Congres v. r-
daagd.)
4" Inrichting van een landbouwvree iet
vraag op het XTC Congres verdaagd!.
5° Over den invloed der A olksbanken
ten opzichte d irverheteringvan 's v erk-
in n lot. (Vraag voorgesteld doer de
Volksbank a i Luik).
G° Over de middelen om voortdurc nde
betrekkingen daar te stellen tussch' nde
verschillige ourojieesehe Volkshai.k"U
en over de inrichting van een iruerna-
tiouaal inlichtingshureel. (Vraag gestel'1
door M. Luzzati).
7° Over de bekrachtiging door het
Staatsbestuur, der samenwerkende ge
nootschappen, en over de vereeniging
der officicële statistische oorkonde n der
samenwerking in België, ten einde de
daarstelling eens Bonds voor te bereiden
van alle de maatschappijen die in ons
land werkzaam zijn. Vraag uitgaande:
van de Volksbank van Namen).
8° Onderzoek over de wijze van han
delen der Volksbanken wanneer zij lee-
nenop eenwaarborgs depót vanwaardes-
titels. (Vraag gesteld door de Volksbauk
van Hoei).
9° Keus der Sta 1 v aar het aanstaande
Congres zal gehouden worde n enkiezing
der leden van het bestendig bureel van
den Boud der Volksbanki-u.
Het Congres zal /..ju zittingen houden
in ele groote zaal der 'oei'té d Emula
tion, Univ.. r teil-|'e
De II. H. oen el. i.s'itiulv .lezer stad,
die begeeien deel i laeuii i; ;ian het Congres
van Luik, zullen enne vermindering van 50 °/0
genieten op den vero o pn.s per ijzeren weg,
van 25, tot 28 September. Zij kunneu ziek van
heden af tot oensdag middag doen inschrijven
ten bnreele der Rank.
Het breedvoerig programma der uitstapjes
en der bezoeken aan de nijverheids gestichten
te doen, zal ten zeiver bureele ter beschikking
liggen der II. H. leden.
(AI edegectcelil
li.
Reeds lang in de luurmand lagalles verzameld,
Lang stond het wiegje versierd bij de schouw
Duizendmaal reeds was liet naampje gestame d,
Hoe men den lieveling ook noemen zou.
Zuchten van heider beminnende h irten,
Droomen van heider vertrouwende ziel
Vreugde na vrees en doorworstelde smarten,
Bede verhooid, die dea hemel beviel.
Aioeder een eden op aarde geschonken,
Duurste der schatten gedrukt aan de borst
Huwelijksbanden nog vaster geklonken,
Vader veel rijker gemaakt dan een vorst.
t Heden bezaaid met bloemeugeschenken
V ruchten in brandende zonne gedijd
Toekomst betrachten 't verleden herdenken,
Klaarzien in 't leven beminnen zijn strijd.
Moeder zijnaderzijn„Wie kent de waarde,
t Zalig genot van dien streelenden naam
Zegen dien God u zoo mild thans bespaarde,
Hopen, geloovenbeminnen te za.im
t A\ iegelied speelt hem een lachje op b t wezen,
Englemgezang schijnt de kreet u van 't wicht
Zoet is zijn blik waar ge bei moogt in lezen
loovieude beelden in 't heldere fich\
Bloeie dat spruitje thans tusschen u beiden,
liroeie bet op vol van leven en lust
t Pad in der deugden zoo zult gij het leiden
Immer het kwaad dezer aarde onbewust.
Victorien Van de Weghe.
Ditjesen Uatjes.
Onze bemerkingen over de beirruimingskwes-
tie hebben uit de pen van eenen der opstellers
van De Ten 7erlode een artikel doen vloeiën
dat bet air heeft al onze beweeringen te ver-
gruizaa.
Dit artikel is. ten eenen deele, eene bijé.'n-
rasping van laffe zinspelingen en s hmdeiijke
personnaliteiten het tegendeel hadde doen
ver .vondeien. Het andere deel is ook al geene
antwoord op ons schrijven. Hetnieuw ruimings-
s elsel heeft de volle goedkeuring ontvangen
van de stedelijke stezone heidscommissie, waar
van de heer l)1 Da oor, eeu liberaal, eieel
maakt ergo, dus, opliet beirruimingsstelsel is
niets af te wijzen en bet is een dwaas die er
niet zijne volle goedkeuring aan geeft.
Wij hebben veel eerbied voor de Gezond
heidscommissie. wij hebben veel vertrouwen
in hare bevoegdheid, maar h:t is geene reden
om alle hare beslissingen zonder onderzoek aan
te nemen zeifs <1(3 tegenwoordigheid, in
haren schoot, van den heer Dr De Moor is
jeene vo diende reden.
Onze leus is waarheid en recht verdedi
gen trots vriend of vijand en die leus zullen
wij getrouw blijven.
Hoe zou De Denderbode toch van ons willen
vergen dat wij lijdzaam het hoofd bukken voor
de besluitselen der gezondheidscommissie, om
dat er een liberaal in zetelt, wanneer wij over
eenigejaren, in de kwes ie van het Gasthuis,
hetZam van Aalst die zelfde commissie zagen
aanvallen Ih iewe! zij bijna uitsluitend uit kle-
rik ilen heston I.
De Denderbode antwoordt dus buiten de
zaak. Op de vragen die wij hem stelden of de
concessie niet onvermijdelijk, eer lang, tot het
monopolium zal leiden Of het nieuw stelsel
van beirruimen niet hoogst schadelijk zal zijn
voor den Landbouw Daarop antwoordt de
Denderbode niet.
Heeft bet stadbuisorgaan dan niets in te
brengen ter verdediging van het stelsel onze s
toekom enden bui gem eesters
Wij ontvingen deze week het Verslag over
het Bestuur en den Toestand der Stads zal en in
het dienstjaar 1884. 't Is wat laat zal men zeg
ge n maar 't is toch beter iaat elan nooit.
D.iarin lezen wij dat voor 18*3 onder het
regiem dus der wet van 7!Jhet hn.intieël jaar
eindigde met een batig slot van 87,224 franken
'25 c.
Ofwel is dit cijfer bedriegebjk. of wel 'ogen
de klerikale bladen wannee r zij de groote
choo!ui:ga,ven aankloegen als moetende onver
m ij ld de stad i i Imt bankroet 'o 'en.
A Is en rond de negentig duind franken
k n t 1 oven steken op een budget van r.agc-
loog een half niillioen, n oet men niet kniezei
over eene uitgave van twin'ig a dertig duixem
franken voor de scholen.
Wij vernamen dat de Jagers-Verkenners dei
Burgenvao! te i var» Brine3, Gent en Brussel
net half-okwibor rond Valst kleine krijgsoefe
ningen zullen doen.
I tit zou kunnen veel volk mi ar onze stad lok
ken. Zou het tie plicht van ons stadsbestuur niet
zijn iets of wat te doen om bet verblijf in onze
stad vo<--r de vreemde burgerwachten aange
naam te mak n en eenig vertier te b zorgen aan I
o izti neringdoende stadsgenoten.
Argus.
i
Aalst en omliggende.
Vooruilüani»: door 'i Werk.
Alaanelolijksche verplichtende algemeene
vergadering'.
Zondag 19 Sap tembar om 7 uur s'avonds
PROGRAMMA
I" Da Bastaard, groot drama in 3 bedrijven. I
2° Voordracht.
I)e spaarboekjes zullen strengelijk geeischt
worden
STAATSMIDDELBARE JONGENSSCHOOL
van Aalst.
Voorbereiding tot de examen der boonere
scholen, tot de bedieningen van Klerk in de
Handelshuizen, in de Banken en in de ver-
schillige Besturen.
De kinderen worden er aanvaard van op
elen ouderdom van zes jaar.
D heropening der klassen zal plaats grijpen
den I" October aanstaande.
Bü RG 14 RW ACH IT.
Zondag 26 en Maandag 27 September
van 3 tot 6 ure namiddag.
Schieting voor P-ijzen van het Staatsbestuur,
bestaande in 3 trophêen en revolver.
De kleine Tenue met Kepi is verplichtend.
Zondag 3 en Maandag 4 October 1886,
om zelve uren en in burgerkleeding.
Schieting van 100 franken, verdeeld in 16
Prijzen voortskomende van het Concours par
corps van 1884 te Brussel.
Al de prijzen zullen toegekend worden aan
de schoonste roozen.
Elke man zal 5 ballen schieten zonder proef-
scheut.
Een bediende eler vaart van Marseille
heeft in eene riool van het kwartier S'ainte-
Marthe het lijk van eenen verdronkeuen ge
vonden.
Men vond in zijne zakken eenon geldbeugel
behelzende L375* franken een huwt lij ksakt
door de meierij van Toulon gfgeleverd doet
kennen d it de overledene Lieven Eylenbosch
heettschildersknecht, te Aalst geboren.
Die ongelukkige werkman, die met zijne
vrouw en drij kinderen Toulon bewoont, was
naar Marseille gekomen om een einde aan zijn
leven te stellen. Hij had sinds eenigen tijd zijne
plaats verlo en eu dit was de oorzaak van zij
nen zelfmoord.
Op Zaterdag 11 September 1886,
heeft ele begrafenis plaats gehad van
den heerWiLLEMS, gemeenteonderwijzer
te Smetlede. Een talrijke menigte on
derwijzers en vrienden van de afgestor
vene woonde deze treurige plechtigheid
bij. Op het graf zijn de el rij volgende
lijkredenen uitgesproken
ló door den heer Meirschman, ge
meenteonderwijzer te Hofstade, in naam
der onderwijzers van het scboolkantori
Aalst.
Mijne heeren,
Als collega en vriend van M. Auguste
Willems zij het mij gegund eene laatste hulde
te brengen aan zijne nagedachtenis.
Ik zal u de geschiedenis zijner lange loop
baan als gem enteonderwijzer op fmetlede
niet maken beter dan iemand hebben de in
woners dezer gemeente kunnen omh rvii den
met welke nauwgeze theid hij zijne ambtsp ich
ten heeft gekweten, onder het geleide van den
diepbetreurden heer schoolopziener Scbokaert,
gesteund door de aanmoediging van den oud
Burgemeester M. \randenbossche. De talrijke
onderschei-li gen door de leerlingen zijner
school in de we strijden bekomen zijn ge
tuigen van zijnen onvermoeibaren iever voor
het onderwijs en de opvoeding der jeugd. Het
is stelligdut hij bij het onverp osd werken voor
den bloei der g- me nteschool op Smetlede, de
kiemen der kwaal i.eeft gehaald, die hem inden
nog jeudigeu oudei dom van 47 jaren ten grave
heeft gesleept. IT er Willems de talrijke me
nigte welke op dezen stond uw gapende graf
omringt, getuig t dat gij in uwe geboorteplaats,
als onder; ijzer goed hebt gesticht. Uwe mede
burgers zullen aan uwe nagedachtenis eene
eeuwige erken te ij kheid toedragen.
Diep heeft uw ovei lijden uwe ambtsbroeders
en al de vrienden van onderwijs en vooruitgang
getroffen in hunne gene genheid, inhunne liefde,
in hunne achting. Gij waart immers de ge-
rou vste, de hartelijk te de edelmoedigste
der vrienden.
De rechteinni'heid in uwen handel, de rond
borstigheid van uw k; rakter vertoonden zich in
al uw daden. Ja, duurbare vriend Willems,
gij waarteen onderwijzer in den vollen zin gij
waart een voorbeeld van rechtzinnigheid en
karakters wil voor uwe vriend; n, en daarom
zijn de harten uwer ambtgenoten, door uw
afsterven met wee en iouw vervuld.
En nu, diepbetreurde vriend, ontvang ons
aatste vaarwel en onze laatste hulde. Moge
reeds, in den schoot der Godheid, uwe recht
schapene on ede'moedige zie! de gelukzalige
ontsterfe! ij kheid genieten a's eene welver-
rlien le bei inning voor de groote weida len aan
het o, weten 1 menschdom bejwezen.
Zalig zijn zij die er velen ter rechtvaardig
heid zullen o nierwezen hebben, want zij zullen
blinken, als sterreu, in alle eeuwigheid.
A'aarwei vriend August dat uwe asch in
■rede rust
2e (L or den lieer Goossens, hoohlon-
leru ijzer te Lerfel erg, als oiidleorltng
van den afgestorve ne
Mijne heeren,
Met het hart vol rouw kom ik hier als oud-
leerüng, als vriend eu ambtgenoot van den
duurbarenafgestorvee.e eet! dioóven eri heiligen
plicht vervuilen, eu een faatste vaarwel zeggen
aan hem, wiens sttrffe'ijlr overschot, thans a m
de aarde wordt toeveru\.uwd.
Ik moet den lof; v en heiu, dien wij betreuren'
niet maken. Gij aden, die hier zoo ta'rijk rond
dit gapende graf sta t geschaard, weet wie
hij was, hoe hij heeft gezwoegd voor het groot
ste deel van u, voor het welzijn aller inwoners
van Smetlede, zijn geboortedorp. Zoon van
eenen braven vader, die het ambt van koster
uitoefendewerd August Willems, nog zeer
jong zijnde, naar de bisschoppelijke normaal
school van St-Niklaas gezonden,' waar hij het
liploma van koster-organist en ouderwijzer
met onderscheiding verkreeg.
Li 1861 werd hij hulponderwijzer te Lebbeke
en vervolgens te Eremhodegem, en sinds 1863
vervulde hij met eer de plaats van hoofdonder
wijzer, die hem zooveel komn er en lijden, ja, 1
den dood heeft gekost.
De talrijke goede leerlingen,die aan August
Willems hunne eerstg vorming, de bazik vun
hun later geluk, te danken hebben, getuigen
van den gewetensvol len ijver, welken hij bij
deze bediening aan den dag legde.
Benevens bet, ondank baar ambt van opvoe
der der jeugd, vervulde bij, ua het overlijden
zijns braven vaders, en tot onderstand zijner
goede moeder en van zijne deugdzame zusters,
de bediening van koster en later, riep het ver
trouwen, dat de gemeenteraad van Smetlede in
hem stelde, hem tot bat ambt van genieente-
sekrelaris. Al die verschillige bedieningen ver-
vu'de Willems met eene voorbeeldige nauw
gezetheid.
Hij was daarenboven niet alleen göefl volks
onderwijzer. maar bij was ook voor zijne fa
milie eene liefderijke zoon en broeder, eene
trouwe en liefderijke echtgenoot, en tevens een
goed christen, eene brave burger, gehecht aan
onze nationale instellingen eu getrouw aan
's lands wetten. Toe i in 1879 de ware school
strijd begon, weerklonk tus-chen dezelfde mu
ren van het huis Gods, waar Willems'stem zoon
dikwerf lofzangen aanhief, de stem van den
dienaar eens godsdienstes, ten einde den wol-
doener van Smetlede voor een man zonder
seloot in eene school zonder God, te doen
doorgaan en hem den volke hatelijk te maken.
Wanneer hij t" kiezen had tusschen het ambt
van koster en dat vaa onderwijzer, aarzelde hij
geen oogenblik, niets dan zijn geweten raad
plegende, liet kosterschap te laten varen, om
zich gansch aan de opvoeding der jeugd te
kunnen toewijden. ATan dien tijd af kende de
clericale haat van zijne vijanden geene palen
meer.
Geene vervolgingen, geen smaad, geen hoon,
geen lastergeene beschimpingen werden
Willems gespaard; ja zelfsverscheidene zijner
leerlingen die aan hem alles te danken hebben,
schroomden zicli niet hunnen weldoener te ver
geten, hem met de zwartste ondankbaarheid te
bejegenen. Aan Willems ontnam men ook
alles, sedert de schandwet van 18S4.
De christelijke gemeenteraad van Smet'ede
stelde liem opvolgentlijk af van zijne bediei ing
van gemeente sekretarien onderwijzer, en
hun haat ging zoover, dat zij liem zijne k uige
jaarwedde niet meer betaalden, niettegenstaan
de vele ouders aan Willems hunne kine'eren
toevertrouwden.
Dit as te veel voor zulk goed har,. D; arte
gen was zijn kloek gestel met bestand. Ook
zagen al zijne getrouwe vrienden Willems met
mede'ijden verkwijnen, en thans staan wij hier
voor het eeuwig afscheiden van onzen ihnigeu
vriend.
W een Diep beproefde echtgenote weent
gij talrijk vrienden dieni'j omringen, hij is
ten volle uwe tranen waardig weent voeral,
gij, zijne vervolgers, uw slachtoffer gaat voor
a'tijd in den schoot der aarde, ons aller moeder
verdwijnen doch de wraak, de straf, de
rechtvaardigheid v n Ih ns, diealles hoort, ziet,
en oordeL'lt zult gij niet ontgaan.
En gij brave At l .;-.ms, rust wreeu. aam in
uw graf. Daar ten minste zullen uwe ijanden
u nietstooren eu geni, t hierboven bij een God
van vreJ< het loon van al het goed dat gij hebt
gesticht. A'a irwel dat de aard u licht zij
A'aarwel tot edéromziens
A'a rwel 1
3° door elen hew Dusoleil, ouderwij
zer te Wettere n, rils studiegr zei van den
overledene
Mijnt heeren
Gedoog dat ik als oud-stndiegezel, vriend,
ambt- en rampgenoot van den dierbaren afge
storvene een laatst,) vaarwel zeg aan meester
AYIL', ems, dien liefder'jkenechtjrenootdien vonr-
beel lige volk-onderwijzer, dien gewetensvollen
ambtenaar, dien uitgelezen en rondborstigeu
vriend, st'eds bereid zijnen evenmenseh ten
allen tijde en in alle omstandigheid dienst te
bewijzen.
Vereerd en aanbeden in zijn geboorte dorp als
de mitstekenste der menscheu kwam een droeve
dag de vriend schapsketen verbrijzelen die aller
harten aan het zijnc verbonden had. Door de
stem en de kuipeiijCn van mannen, wier zen-
ling zou moeien wezen vrede en eendracht te
iticLteu, weed haat en tweedracht gestookt,
werd hij, aan wie i Sm. tleele zooveel te danken
heeft, n-etrouw blijven ie aan zijnen eed en aan
de wetten van zijn land, bespot, gelasterd en
vervolgd Ju, vervolgd tot er dood toe
En nu dat bij, die geheel zijn leven een man
as van plichtbesef en vr. de, hier rust in het
stille graf, nu komen nog diezelfde personen,
lie hem gelasterd eu vervolgd hebben gedu
rende zijn leven, al s eene laatste smaad en
spotternij op zijn koud lijk uitroepen Requies-
cif in uace. Hij ruste in vrede
Welnu, wij zijne vrienden ambtsbroeders,
wij die hem geacht, geeê'r I. bemind en getroost
hebben wij ook roepen bem toe uit ganscher
harte Vriend Willems, rust in vrede geniet
len vrede voorbereidt voor allen die hier op
aarde zooals gij ln*t goe ie m?t volle hand pe
au id henben voor allen, die zooals gij recht-
innig gehoorzaamd hebben aan de stem van
hun geweten
A'aarw'elVriend AA'illems Vaarwel
O* pei*a arefeboi'gPn.
Waarde ITr Hoofdopsteller
M"t. fierheid sprvkt elke Geeraardsberge-
naar over onze liberale middelbare scholen.
Het werk, dat tiier door eenige vooruitziende en
kloeke mannen is ondernomen geweest staat op
stevige voeten eu heelt reuzenstappen gsdaan,
o tj
