EENE uit Siberië Abonnementsprijs LIBERAAL AYEEKBLAD VOOR 5 fr. voor da stad. 5 fr 50 voor don buiten, voorop betaalbaar. PK I.JS PER NUMMER 10 CENTIMEN Men abonneert zich np alle postkan too ren voor den luiten: voor de stad, ten kantoore van het hlnd. 40, Korte Zontstrant, 40, Aalst. llirr ATI HO GflSSEMENT AALST. Gewone, 15 centimen Prijs der annoncen Reklamen, 75 centimen Tonnissn op de clcrdc bladzijde,, o 0 centimen per drukregel. Men mankt meh van elk vork waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt. Handschriften worden niet terug gezonden. nee metu. AALST, 6 NOVEMBER. Dijnsdag a instaande wordt de wetge vende zittijd 1880-87, door eene Troon rede geopend. Wat die troonrede zooal melden zal wordt in de dagbladen druk besproken. De economische toestand van ons land, en bijzonderlijk die onzer werkersbevolking, door het werkonder- zoek aan het licht gebracht, eischen dringende hervormingen en men wijst reeds die aan die door de Troonrede zul len aangekondigd worden. Men luxd ook eou wijl gedacht dat de Koning, bij het openen van den zittijd, van een wetsont werp op den verplichtenden persoonlij kon dienst zou hebben gesproken, wel ingelichte bladen hielden het voor zeker, omdat dit wetsontwerp in hoogere krin gen machtige voorstaanders vindt. Maar nu is 't bijna zeker geworden dat er van dusdanig wetsontwerp hoegenaamd gee- ne spraak zal zijn. Hoe is die zonderlinge ommekeer mo gelijk. hoe komt het dat de persoonlijke dienstplicht, door de krijgskundigen als eene noodzakelijke hervorming ten voordeele van ons krijgswezen aanzien, door de staathuishoudkundigen als eene noodzakelijke toegeving aan het volk aangeprezen, door den Koning zoolang gewenscht en gevraagd, nu dat het gun 8tig oogenblik om hem in ons land in te voeren daar gekomen is, weêr al eens van kant wordt geschoven Daaraan zijn de Antwerpsche volksvertegen woordigers niet vreemd. Over eenige dagen schreef de Escauthun orgaan, een artikel waarin van de TI. II. Nothomb, vertegenwoordiger van 1 urnhout, en Thonissen, van Hasselt, twee overtuigde militaristen, gecisclit wierddat zij, ofwel hunne gedachten moesten slachtofferen ofwel van huu mandaat van volksverte genwoordiger afzie* het was onmoge lijk dat een Kempisch of Liniburgsch arrondissement nog langer vertegen woordigd bleef door afgevaardigden die aan eene degelijke legerinrichting hun ne genegenheid blijven bewaren. Waarom die eisschen der Autw erpsche volksvertegenwoordigersof liever van M. Jacobs. Zoeken zij, in vooruitzicht der kamerkiezingen van 1888, aan de vijandelijke stemming van Antwerpen tegen het leger toe te geven en aldus de° populariteit, die bezig is hun te ont snappen, nog eenigen tijd te behouden om hunne kiezing te verzekeren Is het alleenlijk een krijgslist om aan de 11.II Nothomb en Thonissen hunnen invloed in het huidige ministerie en bij de kleri kale meerderheid te ontnemen, om eene ministerieële crisis te veroorzaken en aldus het staatsbestuur in do handen te leveren van Jac >bseu Woeste, wierover- moed, op eene ontzaglijke meerderheid gesteund, ons welhaast het schandelijk ste juk zal opleggen? Misschien wel om eene en andere reden. AN at vooral Waar blijkend is in deza zaak, is lie1" slachtoffe ren, aan eigenbelang en dweepzuchtige partijdrift, van het leger waarop zich onze onzijdige zelfstandigheid steunt, van de belangen der werkersbevolking en misschien, voor een groot deel, van de rust dos Vaderlands. Dat ons leger in den erbarmelijksten toestand blijve, dat de arme duivel alleen den bloedtol aan de natie blijve betalen, dat, in tegenstrijdigheid met de Grond wet de ongelijkheid tusschen de Belgen blijve heerschen, zoo enkel Antwerpen moge voortgaan klerikale representanten te kiezen, zoo enkel Belgë in de handen valle van het fanatism AVelke vaderlandsliefde J. J. Kloosterlingen en Socialisten. Meester slim heeft het nu in De Tiend er- bode gevonden. Luister u Men spuwt n vuur en vlam tegen de doode hand der b kloosters en men zwijgt lijk arduinen pilasters tegen de doode hand der so- v cialisten Halte-la, kameraadje, hier blijven wij u een antwoordje op schuldig AVij gelooven, dat het onnoodig is te bewijzen, hoe de kloosterlingen zich van landbouw, nijverheid, koophandel en eigendommen, ja, zoo als ge schrijft, zich van alle levendige krachten des volks meester maken. Zij bezitten fabrie ken, werk- en handelshuizen en doen eene onmogelijke mededinging aan de overige fabriekanten en handelaars des lands. Iu al de zittingen der Kommissie van den arbeid, en vooral in ATaanderen, hebben we gedurig dezelfde klacht hoo- ren herhalen 11 De kloosters zijn onzen ondergang Ontegensprekelijk is het, dat zij op eenige jaren, geld, goed, rijkdommen bezitten. AVaar hebben zij hot gehaald Hebben zij het verdiend Neen, duizendmaal neen Honderden slavers van kleine kin- ders en groote mensehen hebben het voor hen gewonnen A"erder hebben zij het geschooid of afgetroggeld met alle oneerlijke en onwettige jezuietentrok- ken. En van welk nut zijn ze verder in cle samenleving Heeft de Staat op hen dezelfde rech ten als op andere burgers Geenszins, en het gebeurt meer dan eens, dat zij zich boven den Staat stellen. Geheel anders is het mét de socialis ts n Die koopen ook eigen lommen, dat is waar, doch van hunne centen. Zij doen zeker aan kleine winkeliers en handelaars kwaad, doch doen ook aan vele werkende menschen goed. Al wat zij voortbrengen is van lien al wat zij winnen is van hen al wat zij sparen is van hen. De werklieden betalen gansch hunnen tol aan den staat ze zijn burgers. De kloosterlingen zijn vreemdelingen in hun eigen land, en blijven ze met den zelfden drift voortgaan van alles binnen te palmen en aan te slagen lijk nu, dan zal men met hen moeten doen zooasl men vroeger bijna in al de landen van Europa gedaan heeft ze buiten steken Het versleten liedje. Dat het klerikaal ministerie de boeren ging red den en den landbouw tot een nooit geken- den trap van voorspoed brengen, zulk is gekend en geweten van Jan en alleman. Doch de landlieden lachen hunne redders vierkant uit en spottend vragen zij waar de beloofde lastenverminderingen blij ven. De spijt en het ongenoegen te lande moet verre gaan dat een landbouwblad de volgende klachten drukt, niet van aard om het betrouwen in de allesredders te doen verhoogen, integendeel wel alle krediet te ontnemen. Ziehier en luistert wel v at de Land man lteeds meermalen hebben wij ons gedacht te kennen gegeven dat, nu n voortdurende landbouwkrisis op ons drukt, het ons vreemd scheen dat het Staatsbestuur aan de gemeenten mach- tiging verleende nieuwe opcenten op de grondbelastingen te heffen. Tot on- ze spijt zien wij dat steeds meer en meer gemeenten zulke machtiging 2 ontvangen. Ziedaar, zie, landbouwers, hoe men n ter hulpe komt. Zeg nog dat het minis terie niets «loet voor u het laat u de laatste centen aftellen. De ontwerpen van het ministe rie.Men verzekert dat het ministerie bij de opening der Kamers wetsontwer pen zal indienen betreffende 1het bestrijden van dronkenschap en onzedelijkheid, door eenen dam op te werpen tegen het onrustbarend toene men van herbergen, café-chantants en danszalen, in den vorm van een verhoogd patentrecht en eene belangrijke verhoo ging van den accijns op sterke dranken: 2. het onderdrukken van dronkensclirp door strafbepalingen in gelijken geest als er voorkomen in het nieuwe Neder- lansche wetboek van strafrecht; 3. het regelen, dit v il zeggen het be perken van den arbeid van vrouwen en kinderen in mijnen en fabrieken; 4. het, met behulp van de overheid, stichten van pensioenkassen voor wedu wen en weezen, van caisses de retraite, van ziekte, en van verzekeringsfondsen tegen ouderdom en tegen ongevallen in fabrieken cn werkplaatsen; 5 verbetering der wetgeving in z ike de onteigening par zóne in de groote steden, en aanmoediging van het bouwen van geschikte en gezonde arbeiderswonin gen; verbetering der rechtspraak, en vermindering der kosten, door eene hervorming der handelsrechtbanken door uitbreiding der bevoegdheden van de werkrechtersraden, door verbetering van het failietenrecht, door herziening- van liet tarief der gerechtskosten, door 11 NAAR HET POOLSCH van Hulin Piotrow«ki. Alsdan zogde hij mij dat hij van zin was naar een ander regiurnt over te gaan, dasfir het klaar genoeg bleek dat hij in de heet van tleu kolonel stond. Ilij rakemie er op naar de a-in Rus'and onderworpene KiraAis gezonden te worden.en in die meeuiiiL' leerde hij hunne tapl aan met in gesprek te komen met de inboorlin gen dier streek die in dezelfde versterking ge vangen zaten. Zelfs deed hij mij des suderen- dahs het ontbijt nemen met e men dier zonjn der wo 'Stijn, èenen Khan, en zoo had ik de ge legenheid voor de e wstfi maal eenen verteren - woordiver te kunnen aanschouwen van die krijgsauchtende en zwervende volksstammen die de steppen generzij ds Orenburg bewondn. Des anderendags, om ach" ure 's morgenis, kreeg ik het bezoek van den bevelhebber dei' vesting, den colonel Degrawe, eenen waardi- geu grijzaard, met eene ontzaglijke vollijvig- heid, met zeer beleefde manieren en van zweed- schen oorsprong. AN'at ongeluk, wat ongeluk, hield bij niet op te herhalen, dat gij, eenmaal vrij in den vreemde, het gedacht gekregen hebt iu ona land terug te keeren Een weiuigjd nadien kwam de politieprefekt van Omsk, M. Nalabandire, lang, mager, droog, recht als een pijl, met, een lang wezen, kleine, diep in hunne holen gezonkene maar scherpe oogen, een men», gel van het ras der Kozakken, der Kirghizen, en der Tataren er was iets in zijn wezen dat aan den gier deed denken, en inderdaad, later vsruani ik dat hij uitermat roofgierig en wreed was. Nochthans had die man, als 't ware, on vrijwillige uitboezemingm. Hij vroeg mij hoe ik. zonder de toestemming van den tsar had durventerugkeereii.cn wanneer ik hem ant woordde dat ik enkel aan het heimwee had toe gegeven, riep hij met eene ontroerde stem uit O vaderland, vatb riand, wat rijt ge zoet 's Middags wierd ik hij den Vorst Gortsjakov gemepen en in eene eroo'e wachtzaal binnen geleid waar menigvuldige be'iendeu aan het schrijven waren. Na weinigen tijd stonden er eenige op, reikten mij de hand loe en spraken ui ij in het poolsch a- u 't waren landgenoten, jongelingen voor politieke misdrijven veroor deeld en die iu de hureolen van het Bestuur werkzaam waren. Naar hun voorbeeld, ver A utten zich de Rus sen op hunne beurt tot mij te naderen en mij over mijn lot te onderhouden. Ik vernam als- afschaffing dei' procureurs en uitbreiding van het recht om pro I)eo te handelen. 0. liet vergemakkelijken van het tot standkomen van het burgerlijke huwe lijk, door opheffingen der te I mge ter mijnen en thans nog bestaande verouder de en lastige formaliteiten 7. het herstellen T an het verplichte boekje voor de werklieden, hetwelk door de vorige liberale meerderheid werd af geschaft; 8. het tegengaan der vervalsching van meststoffen, van atval uit fabrieken voor beestenvoeder, van eet-en drinkwaren voor menschen; en eindelijk 9. het invoeren eener breede hervor ming van bet kiesrecht voor de Kamers, de provinciale en gemeentelijke raden, overoe ikomslig de dienaangaande door den hr.M d tuontwikkel le denkbeelden. M. de minister van financiën heeft de traktementen der inspecteurs van enregistrexnent en domeinen ver hoogd met 500 fr.; dit traktement was vroeger reeds 6 a 7000 fr. AVannoer zal men denken aan de klei nere ambtenaars, die het meer noodig rebben dan de groote heeren Bij het openen der Kameraitting zal het gouvernement de lijst neerleggen der onderwijzers, die op wachtgeld zijn gebracht. Zal het gouvernement ook de lijst neerleggen der broerltens die in hunne Maats werden benoemd Minister Pontus.-Cesar.-Spa 'en Over eenige dagen stapte minister Aontus van Antwerpen komende, te Me- clielen af, om de kerk te bezoeken, en van den ètatmajor der klerikalen geës corteerd, om dienzelfden dag in den Ooiraar te gaan dineeren. Weet de wat ditvisiet aan het land heeft gekost? -234 franks Over veertien dagen, dus reeds twee weken na 't bezoek, werd door liet Rekeningshof een betalingsbevel ten pro- fijte van den minister get eekend tan be loopevan bovengemelde som. A'oor den minister gaat dit alles pe" expres, terwijl de handelaars en nij veraars, die voor het gouvernement leveren en werken, geltee- le godsgenadige maanden naar hunne duiten kunnen wachten. Onze lezers kennen Cesar, den portier van een der ministeries, die vroeger door de klerikalen over den hekel werd ge haald om allerhande profijtjes die hij binnentrok. Meent ge dat de positie van Cesar nuonderde klerikalen is verslecht?! Over veertien dagen trok hij eene som van 50 frs. voor buitengewone diensten. AYat had de man daarvoor gedaan Had hij meer gedaan als den hoed en den pa letot van den minister weg gehangen den dag van de uitreiking der medalies voor moed en zelfopoffering? Verledene week' ontving hij 200 fr. voor buitengewone werken in het departement van land bouw AVie weet of Cesar niet gelast is groenten en peen te kweeken voor den ffemeuzen restaurant van Londen, den droom van minister Moreau? Onder mi nister Van ITumbeeck kreeg Cesar kleri kalen kneukelklop, onder M. I honissen klerikalen wierook. Maar ook de kleri kalen sparen. Inderdaad, nog deze week werden drij, vier onderpastoorsplaatsen gemaakt, al len met eene gouvernementeele jaarwed de. Zoo sparen de klerikalen... Stond dat woord in den dictionnaire niet, dan zouden de klerikalen het uitvinden om de kiezers te verleiden en te bedotten. {De Burgerij.) Wij lezen in de Gazet van Dender- monde Arerleden week vroegen wij Is M. Bertrand, schoolopziener, vrijwillig al- getreden, of is bij ertoe gedwongen ge weest De tijd had ons ontbroken om in lichtingen te nemen. r, Thans weten wij dat de laatste ver onderstelling waar is de heer schoolop ziener is brutaal afgesteld. Hij is afgesteld, omdat hij zich de zaak der vervolgde onderwijzers ter har te trok. Hij is afgesteld, omdat hij niet wilde heulen met de vijanden van het officieel [onderwijs. Zoodanig stond hij bij onze mees ters in ongunst, dat hem zelfs de tijd niet gegund werd om een behoorlijk af scheid te nemen van zijn ouderwijzend personeel. Gewoonlijk zet een ontslag-gevende of afgedankte schoolopzichter zijn ambt voort tot aan de benoeming en indienst treding van zijnen opvolger. n Voor M. Bertrand mocht dit niet zijn. Bijna onmiddellijk na zijne afstel ling, ontving hij ook bevel zijnen dienst te staken. 7! Men zott niet strenger handelen ten opzichte van eenen misdadiger. Waar gaan wij heen inet dit stelsel van onverzoenbaren haat en berekende vervolging Klerikaal taktiek. Zoo slim als een advocaat luidt er eene volksspreuk, doch dat feniks-krib belmans van de I)enderbode zulke genoot", bol was, dat wisten we nog niet. AVij zetten hein de prang op den neus, wij brengen hem met zijn eigen verkla ringen in nesten, en omdat daar nu juist een woordeken bij toeral hetzelfde niet in is, springt dat manneken uit zijn def- tigen jezuietenrok op en bromt als een beerEerlooze liberaalLafaard Logenaar en nog al meer beleefde uitdrukkingen uit bet klerikaal woor denboek. Merci, vriendje, we zijn er u hartelijk dankbaar om, daar die uitval ons de ge- dan dat bet een beslissend oogenblik voor mij ging zijn. Ik heb liooger gezegd dat «le banne lings-commissie, die baren zetel te Tobolsk bad er de onder geleide aangebrachte verbannen, ui ontving en aan elkeen hunner zijne bepaalde-, lijke bestemmings p'mta aanwees maar daar ik niet niet bet gewoon cgnvooi de reis bad af gedaan, v/as bet niet meer d<* commissie van Tobo'sk, maar de algemeene landvoogd van Siberië, te Omsk verifiijvende. die over mijne plaatsing beslissen incest. Nu, dat was liet hoofdpunt. Hij kon mij, b. v. mijne dwangar- beidstraf doen ondergaan iu de tabrieken der naburige gouvernementen, of wel mij naar Nertsjinsk sturen om erin de mijnen te wer ken, en 't was juist die kwestie die men, in de aanpalende zaa', waar de algemeene landvoogd raad hield, aan 't bespreken was. De bedien den zegden mij bijzonderlijk mijne hoop te stellen in de aanv.e ieheid, in den raad. van M. Kapocs-iiie, naast den Torst de hoogstgeplaatste eu invlo 'drijkste ambtenaar, een ninn met edel moedige inborst en die altijd pleitte ten voor deele der staatkundige veroordeelde. Eensklaps liet zich een gerucht hoeren, allen liepen haas tig naar hunne plaats, en A'orst Gortsjakov ver scheen op den drempel der deur. Hij deed eenen stap voorwaarts, vestigde eenige stonden zijnen blik op mij, keerde mij alsdan den rug toe en ging weêr in zijne vertrekken /onder mij een woord toegestuurd te hebben. Zoo verliep er een uur in die vreeselijke afwachting eindelijk zag ik de beer raadslid Ivapoestine uit de zaa komen hij kondigde mij op eenen goedwilliger! en beleefden toon aan dat ik zou gaan wei-ken in de stokerijen van Eknteriuinski-Zavod, in het district Tara. aan de boorden der Irtiisj, drij honde den eenige kilometers Noordwaarts van Omsk. Nauwelijks was bij buiten of de om- staanders verhaastten zich mij geluk te wen- tscben.... Ik zegde hun vaarwel, alsook aan de gwee arme gendarmen die mij sinds Kiow ver- ezelden en nam plaats m de Kibitka die mij beneden wachtte en mij, onder geleide, naai; mijne bestemming ging br engen. III. Den 4 Oktober, op eenen kouden morgend, rond tien ure, zag ik voor mij een dorpje opda gen. bestaande uit twee honderd armzalige but jes, alle in bout opgetimmerd, in de nabijheid van de Irtitsj rivier en iu e.me onmeetbare vlakte aan bet einde verrezen, op eene boogie en midden van een boseb van pijnboonien, de gebouwen eener fabriekHetwas Ekaterininski- Zavod, Men bracht mij inliet bureel der fi nanti en kazionnala kantor aen weldra ver scheen er de smotritel, 't is te zeggen de opzich ter van bet gesticht. M. Aramilski, aan wie de gendarmen reeds de mij rakende papierek hadden gedragen. Hij deed mij, tot aan den middel, in het bijzijn van elkeen, ontkleeden, en bêstatigde aldus de waarheid van mijne li chaamsbeschrijving, te Kiow opgemaakt, eu die hij in de hand'hield. Dan bevool bij, mij op bet register der dwangarbeiders onder mijn nuip- mer op te schrijven en mij alsdan naar de wacht te brengen. Hij zal met de boeiën aan de voeten werken, voegde bij erin bet buiten gaan bijzonder, mij bet minste woord toe te sturen. Toen hij zich verwéiderd had, stond een jongeling, die tot dan toe. zooals al de andere beambten va het kantoor, voortgegaan was met, schrijveu, van zijnen lessennsr op en viel iu mijne armen. Het was Karei Bogdaszewskig van lvrakou die, betrokken in de zaak Erenber, (l).tot drie jaren dwangarbeid en lercnslange ballingschap was veroordeeld geweest. Eenige stonden nadien kwam Jan Siesicki, van Lublin, ook al een politieke veroordeelde, bij ons. Zij spraken rap en met eene niet verborgene ont roering. Zij smeekten mij dat ik mij zou ver duldig en onderdanig in alles toonen en niij over niets gekwetst voelen 't was op die voorwaarde alleen dat ik, mettertijd, in de bureelen zou werkzaam geraken, in plaats van den grovau arbeid d-r fabriek te moeten verrichten 't was alleenlijk onder die voorwaarden dat ik vooral de Hofiamelüke straffen, waaraan elke dwang arbeider onderworpen is, zou kunnen ontgaan. Wordt voortgezet) Nee ling O (1) Ken in Polen zeer beroemd dichter, uit Siberië teruggekeerd, dank zij eene algemeens genadeverlee- ning door Keizer Alexander II hij zijne troonsbe klimming toegestaan, maar op nieuw met verscheidene andere Siberianen overgevoerd, bij voorzorgemaat regel n zoo als het besluit meldde.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Dendergalm | 1886 | | pagina 1