T Ie Jaar. Donderdes 1) December 1886. ■■■LU"" Aan onze Lezers: Buitengewoon nummer 'i Abonnementsprijs LIBERAAL WEEKBLAD VOOR 5 fr. voor de stad. 1 5 fr 50 voor den buiten, PRIJS PER NUMMER 10 CENTIMEN. voorop betaalbaar. Men abonneert zich op alle postkantooren voor den bui een voor de stad, ten kantoore van het blad, 40, Korte Zoutstraat, 40, Aalst. IiET ARRONDISSEMENT AALST. Gewone, 15 centimen Prijs der aneoncen Eeklamell] 75 0entim6n Yonnissn op de derde bladzijdej SO centimen per drukregel. Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt. Handschriften worden niet terug gezonden. Nee spo nee metu. AALST, 8 DECEMBER." De personen die een abonnement op iTon Uendergalm zou den nemen voor het jaar 1887, zullen van heden af tot nieuwjaar het blad kosteloos ontvangen, Het eerste jaar van ons bestaan spoedt ten einde. Met zekere zelfvoldoening durven wij op onze afgelegde loopbaan terugblikken, omdat wij gelooven, in de mate onzer krachten, getrouw te zijn gebleven aan ons programma en onze beloften. Die terugblik zal ons aanspo ren om op den ingeslagen weg voort te gaan en, voor zoo veel mogelijk, naar verbetering en volmaaktheid te streven. Wij zullen meer om meer onze krachten toewijden om onze lezers op de hoogte te houden van alle in- en buitenlandsche gebeurtenissen, van handel, nijverheid, landbouw en kunsten. Wat wij reeds dit jaar, ter gelegenheid der junij kiezingen eu van 'twerkenkwest,deden zullen wij, met het nieuwe jaar, meer om meer uit breiden wij zullen, in afwachting dat ons blad tweemaal ter week, in het zelf de formaat, kunne verschijnenwan neer bijzondere gebeurtenissen de al- gemeene aandacht op zich roepen, onze a üonnciiteiidoor een buitengewoon num mer van ons blad op de hoogte trachten te houden. Lit zal van onzentwege eenige opoffe ringen eisschen, voor de welke de gene genheid onzer lezers en liberale vrien den ons zal instaan. l)e Redaktie. DIENSTPLICHT. s nummer >au lón Augustus, zegge ..ijke burgers, slaapt gerust, uwe zone I,. reve s mo.en b ïjven, en nort .ut** j..ar uuw ransel niet moeien dragon, liet meerendeel onzer katholieke rolksvertegen- woordige 8 zijn teen© naai tegenstrijdig aan alle rechtvaardige militaire hervormingen zul len dus evenmin voor het ontwerp d'Oultremont als voor het project Reernaert stemmen. Roeree: keur heeft sedertdien het Land van Aalst volgens gezalfde gewoonte onze .voor ie i niet verdraaid en beweerd dat wij voor csevé's aanzien allen die n et eenige jaren in de kazerne doorgebracht liebbsn, waar, voegt het hl ad erbij, noch zeden noch godsdienst heer- Bclien. Thans hebben de vergaderingen, en de daar uit gesproten veldtocht onzer conservatieve as- sociatiën tegen den persoonlijken dienstplicht ingespannen, al deze valsche volksvrienden ontmaskerd, en klaar bewezen wat onze cleri- calen willen De arme loteling die niets te verdedigen heeft alleen soldaat on gelijk M. Herne- leers in zijne verfoeilijke ikzucht m door zijne terugwerkende aanvallen het klaar doen zien heeft, willen zij dat tot zelfs bij ons nationaal krijgswezen een hemelsbreed verschil zou blij ven bestaan tusschen het kind van den kapita list en het kind van den werkin v. Dat begeaadigd volkje kan dus niets aange leerd worden 1 Door de kwezelachtige opvoe ding welke zij genoten hebben, beelden zij zich in dat wi j nog onder het regiem van den ouden goeden tijd moeten staan, van voor de fraasche erawenteling, van dit voor hen zoo gunstig tijdstip met zijne hatelijke verdeeling der volksklassen, van trots en gewe'd. Zij beelden zich ia dat zij uit een bijzonder alach van vlaeflchen bloed gesproten zijn. Was het M. llomeleers niet die in de brus- selsche katholieke associatie uitriep Men wil ons onze zonen ontrukken op den voor hun gevaarlijksten leeftijd op den ouderdom dat hun karakter en geest zien volmaken wanneer zij beginnen te gevoelen en te denken en zich eene loopbaan uitkiezen 1 En deze clericaal van zuiveren bloede, de belediger onzer oiicie- ran, schoot ia eene fransche c .lère hij de ge dachte alleen aan de afschaffing van het rem placement. Maar wat het kind onzer werklieden betreft, onzer arme buitenlieden die zich geeneu plaats vervanger kunuen koopen en dikwijls de onont beerlijke steun zijn van het huisgezin, aan de zen denken onze klerikalen niet, wat kan dat M. Hemoleurs schelen het zijn lijfeigenen, jongens van 'nen memendalle die gewoon zijn van hunne kindsheid af te lijden en 11 verduren tea protijte des rijken waarom zouden zij geen soldaat worden V Is het niet de lotbestemming van «ion armekanonneuvlceschw orden de werk jongens, vleesch van vermaak worden de wcik- meisjes Is dat altoos zoo geweest, waarom verandering aan die toestand brengen Waar om het niet rechtuit verklaard Ziedaar de heerlijke redenen dei genen die verzachtingen inde sociale toestanden gingen brengen, en een enkwest hebben bevolen. Maar weten dan die onvoorzichtigen niet welke hachelijke stonden wij beleven hebben zij dan het begin van oproer en de geweerscho ten van 20 en 27 Maart vergeten zien zij dan niet dat het roode socialisme langs hoe meer veld wint, denken zij dan niet aan de sombere toekomst welke zij ons dcor hunnen weder- 8pannigen geest van terugwerking doen ingaan; weten zij dan niet dat zij de burgerij zelf ïu uet verder! storten in plaats haar te redden. Ten allen tijde en in alle omstandigheden hebben de clericaleu beweerd de vrienden van het volk te wezen. Zij waren het nooit en in dees geval nog min, maar wel altijd zijiie he vigste vijanden. Zij hebben het volk altijd met woorden, met beloftens gepaaid, nooit door da den of door weldadige hervormingen. Zij hadden hier eene edele zending te vol brengen, eene der noodzakelijkste onrechtvaar digheden te herstellen d.e de verbitterde gemoe deren eenigzins zou doen bedaren hebben zij hadden hier eene schreeuwende ongelijkheid kunnen doen verdwijnen. Zij hebben die gele genheid den rug gekeerd zij tuonen zich an dermaal de vijanden van het volk, welks toe stand onuitstaanbaar wordt. Eenigan echter der conservatieve associatie- mannen, wien eene zoo zwa.ro veraut.voor.ie- lijkheid vrees inboezemde, hebben nochtans de stem verheven ten voordene der afs matting van het verouderderde remplacement bij het leger; maar hunne stem werd overs.-lira uwd door ©enige ikzuchtige helhmaeis der overgroote meerderheid. En zoo wordt de comedie gespeeld Het ont werp des hoeren d'üultremo.it, schoon na ir de sectiën verzonden, is geoordee d en veroordeeld geworden in de elerikale voorkeuken reeds, waar ons mser andere zui'e spijzen zijn brreitl geworden dat project is ©mie misgeboorte ge weest die bij de algemcene d sc issie in de Ka mers op eenen erbarmüjken niet zal uitdraaien; men mug er zeker van zijn. Dwaalbegrippen en vooroordeelen breekt men mo i ijk af. En evenzoo, op het ordewoord der biss hop pen, naar den willeen gehoorzaamheid eener conservatieve partij biijft een ailerbetreurens- waardige en verongelijkte toestand hierin Bel gië bestaan waar elders in Europa geene spo ren meer van te vinden ziju; bier waar de klo'e steeds dieper eu dieper gemaakt wordt tusschen den zoon van den rijke en ilen zoon van den arbeider klove die weldra misschien door de -chcrvea der onlusten en de splinters der revo lutie in eenen iievigen schok zal moeien aan gevuld worden. Nooit hebben onze aehteruitkruipende cleri- kaleu eene grootere fout bedreven dan deze be voorrechting bij het leger op dezen oogenblik te willen blijven behouden. Dat zon hen wel duur kunnen opkomen J. B. G. Sctioolyerwoesting1. M. De Vriese was schoolmeester te Aartselaar bij Antwerpen zijne vrouw bestuurde de meisjesschool. In 1884 wilde het clericaal bestuur de twee scholen afschaffen, doch tegeno ver den tegenstand der 20 familievaders moest men toegeven en zich vergenoegen met de jongensschool af te schaffen. Twee vrije scholen werden te gelijker tijd aangenomen. Madame De Vriese werd behouden haar man werd op wachtgeld gesteld. Op eenen morgend kwam er een mi- nisterieelen briet af en M. De Vriese was schoolmeester genoemd te Dolhain op VIJF UREN IJZEREN WEG afstand van zijne vrouw en vier kinders. Men merkte op dat M. De Vriese, vla- ming gewoon zijne lessen in 't Vlaamsch te geven, nu in 't Fransch moest gaan onderwijzen en men speculeerde waar schijnlijk op de moeëilijkheden die hier uit zouden gesproten hebben om de ver volging verder te drijven. Men verbrak's mans harte, men wist dit, men wilde ook den ambtenaar kren ken. Allen tegenstand was te vergeefs Den dag- van 't vertrek hem vijftig brave lieden van Aartselaar tot aan de spoorbaan. Degenen die M. De Vriese naar be- hooren waardeerden, bleven toch onder- tusschen niet werkeloos. Zelfs clericaleu, door deze schande lijke vervolging verontwaardigd, tee kenden eene petitie om den vervolgden dichter bij zijn gezin te doen vestigen, Ivrijscher Thonissen noemt hem als dan te Leuven in de middelbare school den afstand is maar acht uur meer. En Onze Moederde H. K. verwerpt de echtscheiding Maar ziehier hetschoonste van 't spel vergezellen Over eenige dagen heelt de clericala raad van Artselaar de afgeschafte jon gensschool opnieuw geopend enze hebben er den meester der clericale school aan 't hoofdgesteld. M. Jacobs heeft zelf eenen omzend brief opgesteld en rond gezonden waarin gezegd wordt dat de afschaffing eener school niet mag gebeuren door den schoolmeester af te danken dat men, wanneer de school op nieuw geopend wordt den afgedankten meester terug moet in dienst roepen. Fin de clericale bestendige deputatie van Antwerpen en M. Thonissen hebben de onwettelijke en wraakroepende han delwijze van de pijpenkoppen van Aart selaar goed gekeurd. Moet men niet bekennen dat er voor de Belgen geen recht of wet meer be staat, dat alles willekeur is geworden? Maar ziellier nog een ander feit dat nog beter den clericaleu haat doet uit schijnen M. Grenezwas onderwijzer te Binche en had de bestuurster vau de middelbare meisjesschool dier zelfde stad gehuwd. Hij had zich immer deftig en braaf gedragen liet onderwijs, dat vroeger in broerlcenshanden was, rist hij op dege lijke wijze iu te richten. Eene bewaar school, een der beste van 't land moest hem zijn bestaan dank weten bij had maar eene fout, M. Grenez hij was libe raal en als vrije burger toonde hij dit buiten zijne school. IJie man moest men volstrekt treffen, vooreerst uit persoonlijke wraak en verder om anderen den schrik in te ja- gen. Men kon hem maar op eene wijze hard treffen. Men kende de innige ver kleefdheid welke hem aan vrouw en kind verbonden op dit zoo grootseh ge voel had men het gemikt. M. Grenez werd van Binche naar Hoei verzonden, op zes ure spoorbaan reizens van zijne vrouw die als bestuurster der middelbareschoolde stad Binche niet kon verlaten. Dit werd door iedereen als wreed en kwaadaardig geschandvlekt, clericaleu zoo wel als liberalen keurden bet gouver nement af. Maar een weinig beternis gaat voor den braven onderwijzer opdagen. Het gemeentebestuur van Thuin dicht bij Binche noemt hem hoofdonderwijzer. Maar olericalen haat slaapt nooit nauwelijks was deze benoeming gekend of men veizond Mad. Grenez naar de middelbare school van Pecq, op het an der einde der provincie. Henegouwen en alles was weeral zooals de clericale ver- volgeis het wenschten. Wij zeggen het rechtuit, zoo een man, behandeld gelijk M. Grenez het is, zijn vervolger moest gaan opzoeken en hem het hart doorboorde, zouden wij als beëe- dio-de hem niet kunnen veroordeelen. Hij die doodt heeft ten minste den moed van voor zijne daad verantwoor delijk te zijn, terwijl hij die vervolgt te laf is om zijne handelwijze te belijden. En die vervolgers zijn meestal de pastoors en hunne aanhangers. Oh hoe zuur zal men hen dit een dag opwerpen Waarover Pier Borgers en De Sloef praatten terwijl zij aan 't visschen zaten Op zekeren dag zaten Tier Borgers en De Sloef te zamen aan 't visschen. 't Was een verdrietige dag voor hun, want er was weinig of niets te vangen; de Sloef had al vier-vijfmaal van spijs veranderd en Pier Borgers had er al me nige chik met eenen halven vloek inge- wrongen, toen op eens De Sloef recht spronk en riep Pier gaat gij mede naar 't Scliuitjen om 'nen patakon Waar toe dient het hier nog langer onzen tijd te verspillen en ons eene verkoudheid op v den hals te halen Ik komzei Pier, hij wreef eens de mouw onder den neus, nam zijn vis- schersgerief mede en volgde De Sloef. In 't Schuitjen gekomen, werden er twee patakons gevraagd en bij den eersten slok half uitgedronken. De Sloef scheen op dit oogenblik wel lust te hebben om, onder den invloed der v arme stoof, een uiltje te vangen d ch Pier Boigers, die geerne babbelde, verhindeide liem hierin, en, daar er bo vendien de brave en eenvoudige visscher iets op het harte drukte, waarover hij eens gaarne met De Sloef zou gesproken hebben, ving hij in dezer voege aan Peer Borgers. Maar vriend De Sloef wat denkt ge over onze école moyenne De Sloef. Dat is een goed gesticht, Peer, een gesticht dat onder alle opzich ten mag aanbevolen wordeu. Peer Borgers. En wat peinst gij over het jesuieten-collegie De Sloef. Peer, ieder heeft zijn ma nier van zien, maar ik moet u rechtuit zeggen, dat de jesuieten in geenen reuk van heiligheid bij mij staan. Peer Borgers. Welnu, vriend De Sloefik ben van uw gedacht, en ik zal altijd zeggen, dat, als men jongens heeft die nog moeten leeren, men ze niet be ter ka zen len, dan naar den école moy enne. Mijn wijfis van een ander gedacht; ze wilde onzen Neel per force naar de je suieten laten gaan en onze Nette naar de Dames de Marie z mdeu. Ze zegt voor haar deel, dat ze van goed paart weet, dat er buiten de scholm der jesuieten en audere geestelijken, geene bestaan, waar eene goede opvoeding gegeven wordt. De Slöef. Uwe Trien beeft zich la ten opwinden door den eenen of anderen jesuiet. Peer Borgers. Dat is waar, vriend, ze heeft er met haren biechtvader over gesproken, zegt ze dat is een jesuiet. Maar zeg eens, vriend De Sloef, wat mengen de jesuieten en de bisschoppen toch tegen ile scholen hebben, die door wereldlijken gehouden wordeu, dat er zoo tegen geschreeuwd, gepreekt en ge donderd wordt De Sloef. Dat is heel simpel, Peer de geestelijken weten zeer goed dat, als men de menschen door het onderwijs verlichtte, zooals dit zou moeten zijn, alsdan het heele papenkraam in duigen zou vallen. Daarom werken zij maar om het onderwijs alleen in hunne handen te hebben, ten einde, li, en de kinderen te beletten dat zij eens rijp zouden worden om de waarheid van het stelsel der gees telijkheid te doorgronden. Peer Borgers. Ja, ja, ik geloof dat er zoo iets van inzitDe geestelijken leeren ons al aardige dingen. Ze zeggen ons onder andere, dat een jood of een protestant, hoe eerlijk en hoe braaf zij ook zijn, niet in den hemel kunnen ko men als zij voor hunne dood niet roomscli worden. De Sloef. Ze leeren ons ook, Peer, dat de Paus van Rome het zichtbaar beeld van God is, en dat die man onfaal- baar is. Dat is ook niet een beetje bij het haar getrokken Teer Borgers. Van den paus ge sproken, vriend De Sloef. ik heb over tijd aan een voddenkraam op d'Hout- markt, een boekske gekocht waarin er van verscheidene pauzen gesproken werd, onder andere van eenen paus die Alexander VI heette, en dan van eenen die Jan de VIIgenoemd wierd, en als dat waar is, hetgeen ik daarvan gelezen heb, dan hebben die onfeilbare kareis niet weinig kwaad gedaan. De Sloef. Dat hebben ze ook. Alex ander VI heeft menig mensch naar de eeuwigheid gezonden, bij middel van moord en vergiftiging. Hij maakte van zijne pauselijke woning een verblijf van schandelijke slemperij en losbandigheid. Van toen hij nog kardinaal was, had hij reeds vijf kinderen bij eene bijzit. Later nam hij eene zijner eigene dochters, Dri er etia genoemd, tot bijzit en won er ook verscheidene kinderen bij Peer Borgers. Maar zou dat alle maal waar zijn, Sloef? Ik dacht ik, dat het een slecht boekske was waarin zoo'n dingen te lezen staan. Ik heb het verbrand. De Sloef. Wat ik u daar zeg, Peer, is de loutere waarheid de historie is daar om het te bewijzen en hetgeen ge waarschijnlijk gelezen hebt van Jan de VIII dat is ook waar, Jan de VIII was geen Paus maar eene pauzin. Hij was een vrouw. Zij leefde in de IX9 eeuw en was Dc Sloef. vrouwen zijn herkomstig van Maintz in Duitschland. 't Was eene vrouw dié gekend Avas door hare schoonheid en haar liederlijk leven. Zij heette Johanna, maar had sinds lang het mannelijk kleed aangetrokken, iets wat hare vrouwelijke listen en lagen in Griekenland en Italië begunstigde. Zij was de bijzit van eenen grooten romein- schen heer, een zoon van paus Leo III. Deze bracht het zoover, dat hij Johanna, of Jan gelijk gij liem noemen wilt, door kuiperij tot paus of liever tot pauzin deed kiezen. De historie zegt niet, door wat list zij het volk kon bedriegen en haar geslacht verbergen, maar hetgene waar is, is dat de paus Jan VIII op zekeren dag dat hij eene processie vergezelde, moeder wérd en te midden der straat tusschen het Colliseum eu de St-Klemens- kerk, het leven schonk aan een dochter ken. Ter herinnering aan dit voorval, werd er op diezelfde plaats een monu ment opgericht, dat thans verdAvenen is. Peer Borgers. En om te voorkomen dat er nog vrouwen tot Paus zouden verheven worden, overtuigde men zich daarna iederën keer, als er een nieuwe paus ncodig was, of de verkozene Avel van 't mannelijk geslacht was, niet Avaar Sloef De Sloef. Juist Peer, ik hoor dat gij de historie van die pauzen gelezen en onthouden hebt. Peer Borgers. Ja, ja, ik heb ze ze ker onthouden. In den tijd heb ik ze ver teld aan mijne Trien, maar die zeide, dat het de duivel Avas die zulke vertelseltjes verzon, en dat ik van den duivel bezeten moest zijn, om zulke schandelijke din gen op de opvolgers van Onzen Lieven Heer te durven toepassen. Het heeft toen lang scheef gezeten tusschen mij en mijn Trien. Wat wilt ge, Peer, de doorgaans fanatiek. De meeste vrouwen zijn seffens te paard als ge maar een Avoord ten nadeele van een geestelijken persoon spreekt. Zij maken zij geen verschil tusschen de religie en de dienaars van de religieze vermengende eene met de anderen en als ge 't ongeluk hebt, haar iets slecht van eenen priester te zeggen, dan zijt gij voor haar een mensch zonder godsdienst en tot alle lcAvaad instaat. Peer Borgers. 't Is gelijk gij zegt, De Sloef, ik heb het ondervonden, de vrouwen zijn dom onder dat opzicht. De Sloef, Fin wij, mannen, al is 1t dat wij wat klaarder zien als de vrouAven, wij dansen toch naar heur pijpen. Dat Avetcn de priesters heel goed, en 't is daarom, om ons beter te kunnen bedwin- geri en overheerschen dat zij altijd en overal aan de slippen van de vrouwen hangen om haar op te stoken en de ooren volte blazen. Peer Borgers. Ge slaat den nagel op den kopSloef de biechtvader van mijn Trien lieeït haar de ooren zooda nig volgeblazen over onze éeoles moyennes dat, hoezeer ik er voor ben om er ©nzen Neel en onbe Nette te laten schoolgaan, ik er eventwel zal moeten van afzien, wil ik geen maanden aan een stuk zure gezichten en bittere v oorden in mijn liuis hebben. Het is zelfs zooverre dat on ze Neel, een jongen van 12 jaar, door opstokerij van zijne moeder, nu durft zeggen, dat bij nooit naar décole moyen neal moest ik er hem naartoe sleuren, maar Avel naar liet collegie zal gaan. De Sloef. 't Is ongelukkig Peer, als de man geen meester in zijn huis is. Peer Borgers. 't Is zeker ongeluk kig De Sloef, ziedaar nu vier weken dat mijn huis vol ruzie is voor die kwestie. En dat het nog voor 't ongeluk van onze twee kinderen ware, dan zou ik kunnen denken, dat mijne Trien gelijk heeft, maar 't is voor 't geluk van Neel en van Nette dat ik zorg, Avant ik wil geenen jesuiet of geene kwezel maken van hen, ik wensch er menschen van te krijgen, die eerlijk en ordentelijk werken om door de Avereld te komen en ik geloof, dat in zulk geval de éeoles moyennes de beste scholen zijn. Dat is ten minste mijn gedacht het UAve en dat van verscheidene Aveldenkeiule menschen, die ik gespro ken heb. Maar, De Sloef, geef mij nu toch eens raad. Wat moet ik gaan O

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Dendergalm | 1886 | | pagina 1