HET GEHEIM
Abonnementsprijs
LIBERAAL WEEKBLAD YOOR
5 fr. voor de stad.
5 fr 50 voor den buiten,
TRIJS TER NUMMER 10 C EN TIMEN
voorop betaalbaar.
Men abonneert zich: op alle postkantoren voor den buiten: voor de stad, ten kantore van het blaf',
10Vooruitgang straat 10Aalst.
HET ARRONDISSEMENT AALST.
Prijs der
Vonnissen op de derde lladzijdc, i frank
Gewone, 15 centimen
Annoncenper drukregel.
Rsklamen, 75 centimen J
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan hei bad gezonden wordt
Handschriften worden niet tem gezonden.
Nee spe nee metu.
AALST, 1 MAART.
VOORUITGANG DOOR 'T WERK.
Groot tooneel- zang- en muziekaal
AVONDFEEST, op Zondag 9 Maart
1890, om 5112 ure 's avonds, in het
lokaal Concordia.
M. RENS, gemeenteraadslid van
St. Joost-ten-Oode, zal er eene voor
dracht geven over het liberaal pro
gramma.
Ingang vrij en kosteloos voor
iedereen.
Buitenlandscli politie!*
overzicht.
DuitschlandDe uitslagen der kie
zingen in Duitschland zijn verschrikke
lijk voor het gouvernement. De minis-
terieele dagbladen bekennen zelf dat de
Bismarksche meerderheid verstrooid en
heel het inwendig politiek van den kan
selier in duigen gevallen is. Die kiezin
gen kunnen voor't keizerrijk een tij lvak
van groote moeielijkheden zijn. Een
nieuwe klas komt tot het politiek leven,
terwijl de laatste vertegenwoordigers
van de staatkuude verdwijnen, die het
keizerrijk weder hersteld en dgroot
heid van Duitschland gesticht hebben.
Ziehier den volledigen uitslag dei-
verkiezingen
Partij van het gouvernement
Conservatieven 51, Vrije conserva
tieven 14, Nationale liberalen 17.
Totaal 82.
Partij van de oppositie
Katholieken 91, Vooruitstrevers 21,
Socialisten 20, Polen 14, Elzas-Lorei-
nen 13, Onafhankelijken, Demokraten,
Welfen, Denen 10. Totaal 169.
Gekozen 251.
Balloteeringen 146.
Men rekent op een half millioen de
stemmen welke de socialisten sedert
1887 hebben bijgewonnen zoodanig dat
zij tegenwoordig zooveel stemmen tellen
dan ieder der irij groote Duitsche poli
tieke partijen, de conservatieven, de
nationale liberalen en de katholijken
hunne zegepraal is schitterend.
Zwitserland. Het is heden vast be
sloten dat Zwitserland voor zijne confe
rentie op de werkersquaestie afziet om
die door Duitschland voorgesteld niet
te verhinderen. De werkersconferentie
zal dus te Berlijn plaats hebben. Al de
69.
mogendheden hebben heden aan den
oproep beantwoord. Men noemt onder
hen Frankrijk, Engeland, Zweden,
Holland, Italië, Oostenrijk, Zwitserland
en België.
De vasten.
(1* Vervolg).
Wij hebben gezegd dat de verzwak
king, door het vasten veroorzaakt, ze
kere temperamenten vatbaar maakt
voor hallucinaties.
Wij weten thans dat het ziekte ver
schijnselen zijn vroeger echter hield de
onwetendheid die voor voorspellingen en
goddelijke mededeelingen. Die gewaar
wordingen, die verbeeldingen die iets
onbepaalds hadden, hield men voor
visioenen van de hoogere wereld aan de
zielen die zich losmaakten van de ban
den van het stoffelijke.
Men bereidde zich dus voor, door het
lichaam aftemattente verzwakken door
het vasten, tot bet voorrecht om in aan
raking te komen met de Goden en het
genot te hebben van zinsvervoeringen
die in het onbekende doen doordringen.
Het Oostersche volk, steeds vol ver
beelding, en klaar voor alles wat onna
tuurlijk is, was als voorbeschikt voor
die overspanningen van geest in het
Westen echter vond men ze ook nog al
talrijk, doch vooral in de kloosters van
de middeleeuwen.
Eene derde gedachte, van natuur ver
schillend en van veel lateren oorsprong,
daar die aan een wijsgeerig stelsel is
ontleend, hetgeen aan eenen tijd van
overweging doet denken, verklaart nog
de uitbreiding van het vasten over ge
heel Indië dat is de verachting der stof
en van het lichaam.
Het lichaam, meendemen, is iets laags,
iets gerings 't is daarin dat de oorzaak
der eerste zonde en van het lijden huist;
't is een hinder voor de ziel, een last,
eene gelegenheid tot vallen. Het dient
dus met hardheid en gestrengheid als
vijand behandeld te worden men
moest het tot het kleinst mogelijke iets
terugbrengen, om daardoor de ziel zoo
veel te meer te verfijnen en van haar log
omhulsel te ontdoen. Men meende zich
daardoor te begeesteren en aan de goden
aangenamer te maken, hetzij op eene
algemeene wijze, hetzij in bijzondere
ivallen, waarin men hen wenschte te
naderen, oin aan dezelve hunne plech
tige hulde aantebieden.
Het houden van den vasten eveneens
onder de Joden als onder de heidenen
ve:spreid, werd overgebracht op het
Christianisme't Is buiten kijf, dat de
eerste Christen gemeenten dikwijls vast
ten het boek van de eten der aposte
len laat ons geenen twijfel daaromtrent, j
Nochthans had Jesus dat nooit voorge
schreven in zijne geboden hij heeft er
van gesproken als van iets dat bestond,
maar zonder er belang aan te hechten.
De Evangeliën leeren ons, dat hij zelfs
niet vastte en dat de Phariseërs hem
dat tot een verwijt maakten en hem
daarom uitkreten voor eenen eter en
dronkaard. Ook legde hij het vasten
niet op aan zijne apostelen terwijl hij
aan de door Johannes Baptistus gevorm
de bedillers zcide De vrienden van
den man, hoe kunnen zij zich hedroe-
iven zoolang die man met hun is De
tijd zal komen waarin de man hun
zal ontnomen worden dan zullen zij
vasten, woorden die, in overweging-
genomen met zich bedroeven en vasten
duidelijk aantoonen, dat Jeeus hier
slechts het vasten op het oog had, als
een blijk van droefenis, een natuurlijk
iets op dagen van rouw. Hij voegde er
onmiddelijk bij Men doet geen nieu
wen wijn in oude dierenhuiden alsof
hij had willen zeggen, dat 't vasten een
verouderd gebruik was, niet meer te
huis in dien tijd.
Het blijkt dus uit de Evangiliën, dat
Jesus niet vastte. Hoe kunnen diezelfde
evangeliën hem dan, bijzonder op dat
tijdstip, eenen vasten van 40 dagen in
de woestijn toeschrijven, vasten die zou
gevolgd geweest zijn door eene beproe
ving van den duivel?
De verhalen van den jeugdigen Jesus
en van zijne beproevingen hebben dan
ook al den schijn eener legende, alleen
reeds door de bijzonderheid van den
hoogen bergvan waai men alle konink
rijken der aarde en hunne glorie over-
n zag
Het was veelal de gewoonte in plech
tige oogenblikken aan de profeten eenen
vasten van 40 dagen voorteschrijven.
Moses had 40 dagen gevast op den berg
Sinaï, en Elias 40 dagen in de woestijn,
op zijnen weg naar Horeb.
Wat het gedeelte van het verhaal
betreft aangaande de beproevingen,
men ziet er de dramatische gedaante
verwisseling in van den innerlijken
strijd, dien natuurlijk Jesus had te voe
ren in de dagen van medidatie en een
zaamheid waarin hij zich voorbereidde
tot zijri openbaar optreden. De verlei
dingen van het stoffelijk belang uitge
drukt in de woorden wanneer deze
stcenen brooden worden in die van den
hoogmoed, met het oog op toejuichin
gen voor eene in het oo doopende daad
Werpt u van de hoogte des tempels naar
beneden in die der wereldsche eer
zucht gesteund op de macht Al deze
koninkrijken zal ik u schenken, wanneer
gij voor mij knielt en mij aanbidt die
bekoringen moesten meermaals zich
voordoen, in den geest van Jesus, welke
ze echter steeds verdreef, en het waren
die zedelijke worstelingen die de ver
beelding der eerste Christenen veran
derde in eenen strijd met den duivel.
In het begin bleef men niét stilstaan
bij de kritische vergelijking der verha
len die in omloop waren, en de gewoon
te van het vasten, zoo diep doorgedron
gen in de zeden, ontwikkelde zich snel
in de Christene Kerk, waar, het dient
te worden gezegd, het spoedig aanhan
gers vond door de heerschende neiging
om het tegenwoordig leven met al zijn
goed te verachten en slechts te haken
naar een volgend leven.
In het begin waren de vastentijden
niet geregeld, maar aan eigen wil of
aan dien der Kerk overgelaten. Van af
de tweede eeuw echter nam men meer
algemeen de gewoonte op eiken woens
dag en vrijdag te vasten, dagen waarop
Christus was verraden en gekruisigd.
Dat lijden van Christus het welk men
alle weken herdacht, 't is wel te begrij
pen dat men er den verjaardag plech
tig van vierde door eenen jaarlijkschen
vasten, en dat vasten is dan ook reeds
zeer vroeg waargenomen. Irenens, d e
in het jaar 202 stierf, spreekt daarvan
reeds als van een oud gebruik, maar hij
leert ons tegelijkertijd, dat de duur
daarvan nog zeer onbepaald was de
ééuen vastten één, anderen twee dagen,
weer anderen veertig uren, als eene
herinnering aan de 40 uren die Christus
in het graf zou hebben overgebracht.
De Christenen van het Oosten kwa
men het eerst tot veertig dagen, ter
gedachtenis van den veertigdaagschen
vasten van Jesus in de woestijn; van
daar, toen dat gebruik naar het Westen
oversloeg, de naam van paschen, afstam
mende van Quadragesima (dies) veertigste,
omdat het vasten begon den veertigsten
dag voor Paschen. Evenwel duurde in
de negende eeuw nog, volgens den ge
schiedschrijver Socrateè, de Paschen te
Rome slechts drie weken.
Men weet niet juist, wa- neer de Kerk
van Rome den Paschen van ze
derhalve het begin van den vasten op
Asch- Woensdag. De Grieksche Kerk
begint den Paschen eene week vroeger
dan de latijusche, maarzij vast niet op
de zaterdagen, uitgenomen in de goede
week.
Ziedaar voor wat den duur van Pa
schen aangaat.
(Wordt voortgezet).
weken
de
VAN DEN BANKIER.
XIII. Verwachting.
Do vlucht zijner dochter vervulde Rupert
Godwin met onuitsprekelijke vrees. Hij had dit
meisje met de zelfzuchtige liefde van een slecht
mensch bemind, die iu het voorwerp zijner
liefde slechts eene bron van genoegen en geluk
voor zichzelvim ziet, toch had hij haar bemind,
en hij gevoelde thans haar gemis.
Maar dit was het geringste deel van zijn ver
driet. Julia keDde zijn geheim ongetwijfeld
bezat zij de bewijzen, dat hij een giftmenger
was, zooals niet iu werkelijkheid dan toch in
zijne voornemens.
Zou zij hem verraden Misschien niet vrij
willig. Maar de mogelijkheid bestond, dat zij
door eene koorts werd aangetast, gelijk aan
die, welke Lionel Westford overvallen was, en
in haren waanzin /.nu zij beschuldigingen kun
nen uiten, die misschien van trap to trap tot
de ontdekking van al zijne misdaden zou leiden.
O, als de misdadiger slechts al den angst en
onrust kon voorzien, die op het begaan der
misdaden volgen, zelfs al zwijgt de verwijtende
stem van het geweten, als hij vooruit de mate
van arbeid, geduld, zelfverloochening en werk
zaamheid kon berekenen, die elk uur van zijn
volgende leven van hem geëischt zullen worden,
waarbij het -enige doel van zijn leven zijn zou,
dat geheim te bewaren, voorzekerzou dan de
zslfzucht, in plaats van hem tot demisdaad
aan te drijven, de handen van den misdadiger
terughouden.
Zijn zooken naar Julia was tot hiertoe
vruchteloos geweest. Berichten waren in de
voornaamste dagbladen geplaatst; naar alle
kanten werd onderzoek gedaan, maar alles te
vergeefs. Indien zij de oproepingen in de dag
bladen gelezen had dan moest Julia onverbid
delijk geweest zijn want zij antwoordde op
geene enkele.
Maar Julia had ze niet gelezen. Terwijl
agenten der geheime politie in alle richtingen
naar haar zochten, was het vermiste meisje
naar eene plaats gevloden, waar Rupert Godwin
nooit gedacht zou hebben haar te zoeken.
In den morgen van hare vlucht had zij zich
gekleed in eene eenvoudige huiskleeding, die
zij voor den armen vervaardigd had en ver
momd met een oud modisch strooihoedje op het
hoofd en een dikke sluier voor haar gelaat,
wandelde zij iu de morgenschemering naar
Hertford. Zij had den eersten trein naar Lon
den genomen en was onopgemerkt in een rijtuig
van tweede klas gestapt. Van de King's Cros
statie was zij naar de Waterloo-statie gereden
en van daar met den sneltrein naar Winchester
vertrokken. Aan de Winchester-statie had zij
weêr een rijtuig genomen, dat haar naar eene
veilige plaats in Nieuw-Forest bracht.
Met hare reis daarheen, had zij blijkbaar
een bepaald doel voor oogen want van het
begin tot het einde was in haar gedrag geene
de minste aarzeling te bemerken aang aande de
plaats, waarheen zij zich begeven wilde.
Drie of' vier dagen na het bezoek van den
ouden klerk in het huis te Waterloo Road,
ontving Clara Westford eenen brief, geschreven
met het schrift dat haar in hare eeiwte jeugd
i zoo bekend geweest was, toen de misvormde
aannam waarschijnlijk was dat in
vijfde eeuw.
Eene laatste wijziging had korts daar
na plaats daar iu do 40 dagen van
Paschen, de zondagen uitgesloten en er
dus 36 vastendagen overbleven, voegde
men er vier bijdagen aan toe, om de
veertig weer voltallig te maken on stelde
De kiezing in Duitschland.
De aandacht der politieke wereld is dezer
dagen vooral getrokken geweest op de uitsla
gen der kiezingen in Duitschland. Niemand
der geslagen of zegevierende partijen had zich
aan zulke uitkomst verwacht de partij van
Bismarck, de gouvernementeele meerderheid
ligt teenemaal ontzenuwd, bijna gansch ver
plet.
De socialisten of beter de volkspartij be
haalt eenen triomf, welke hare schoonste ver
wachtingen overtreft, de politiek van den rijks
kanselier den bodem inslaat en 't, staatkundig
Europa eenen ondervragenden blik iu. de toe
komst doet werpen.
Wij zeggen hierboven volkspartij en niet
socialisme, omdat het zeker is, dat tusschen de
l,50u,000 kiezers, welke voor de kandidaten
van Bebel en Lieoknecht gestemd hebben, er
met duizenden moeten zijn, welke niet tot de
eigentli^ke socialistische partij behooren.
In dat millioen en half stemmers zijn begre
pen al de misnoegden over Bismarck's politiek,
degenen welke van zijne uitsluitings lekreten
en draconische wetten niet willen weten, zij
die er genoeg van hebben vau jaarlijks 650
millioen franken legerkosten te moeten beta
len en daarbij nog door de drukkendste
inkoomrechten geplaagd en verarmdte worden.
Want, men vergete het niet, ten gevolge dier
beschermende rechten heeft het verbruik van
'tpaardenvleeschom vau nietanderste spre-
keuiu Duitschland zoo merkelijk toegeno
men dat het aan fr. 1,50 den kilo verkocht
wordt.
De misnoegdheid daardoor bij het werkvolk
en de kleine burgerij ontstaan, heeft zich in de
kiezing op de duidelijkste wijze veropenbaard
en Bismarck weet thans met wien hij af te
rekenen heeft.
Die onverwachte groote zegepraal der socia
listen is misschien ook wel gedeeltelijk toe te
schrijven aau de werkzaamheid en het talent
barer hoofdmannen, aan den iever harer aan
hangers en bovenal aan hare voorbeeldige
inrichting.
Wanneer men in Vlaanderen van socialisten
spreekt, dan zijn er 9 op de 10 welke de koorts
krijgen en bloed en vlammen zien.
Die sukkelaars door bladjes lijk die van
Pier misleid meeneu vast dat de socialisten
eenen hoop moordera en branders zijn, welke
de wereld aan zijne beide polen in vlam gaan
zetten.
En eventwel telt rle socialistische partij
iu Duitschland vooral leden in haar midden
welke voor de geleerdste staatkundigen niet
moeten ten achter staan.
Ziehier de voornaamste punten van haar
programma, welke zij zoekt te verwezenlijken
schoolmeester zich geheel aan hare opvoeding
toewijdde.
De brief van den ouden klerk was heel kort
en luidde als volgt
Ik heb u gezegd, dat ik in staat zou zijn het
kwaad, dat ik u veroorzaakte, toen ik dacht,
dat de mishandeling, die uw vader mij aandeed,
op uw verzoek gedaan was, gedeeltelijk zou
kunueu herstellen. Gij zultzieu, dat ik althans
eenige boete kan doen voor het onri cht dat ik
u aandeed toen ik u in staat geloofde iets te
doen dat geheel in strijdwas met uw edelmoedig
karakter. AL gij vandaag en acht dagen in de
spreekkamer van het kantoor wilt komen, zult
gij die herstelling ontvangen, en tegelijkertijd
misschien de gelukkigste en de grootste ver
rassing ondervinden, dien nooit in uw leven teu
deel gevallen kan zijn.
Uw onderdanige dienaar.
Jacob Daniëlson.
Dinsdag morgen.
Eene verrassing eene herstelling Te ver
geefs las en herlas Clara Westford den brief
van den klerk, in de hoop van iets omtrent
diens bedoeling te kunnen ontdekken
Eene verrassing, eene gelukkige verrassing
schreef Jacob Daniëlson. Helaas 1 welke ge
lukkige verrassing kon voor haar weggelegd
zijn, sedert haar echtgenoot, de geliefde harer
jeu :d, de aangebeden vriend en medegezel van
haren vroolijken leeftijd, door de hand van
eenen moordenaar den dood gevonden had
Tenzij Jacob Daniëlson den doode weêr
in 't leven kan terugroepen, weet ik niet welk
geluk hij mij zou kunnen schenken, dacht
Clara.
Zij was bijna geheel verpletterd door het
gewicht harer tegenspoeden. Z inder tusschen-
poozen waren de eene na do andere, haar voor
gevallen. Slechts korten tijd was verloopen
sedert hare dochter teruggekeerd was,en reeds
had een nieuw verdriet liet hart der moeder
gegriefd.
Haar zoon had nooit geantwoord op den
brief, waarin zij h ire ontmoeting met Gilbert
Thornleygh mededeelde, een brief die een on
middelijk antwoord deed verwachten.
Dag aan dag had zij op antwoord gewacht
maar het was niet gekomen. De leze Kent de
oorzaak van Lionel's stilzwijgen on weeteven
zeer hoe weinig hij ia staat geweest was op die
mede leeling te antwoorden. De moeder schreef
nogmaals en smeekte om antwoord op haar
angstige brieven: maar de post bracht geene
tijding van haren geliefden zoon.
Mrs. Westford had geen ander adres, waar
aan zij kon schrijven dan Postc restante te
Hertford, op welke manier zij al hare brieven
aan Lionel zond. Zij verkeerde in den waan,
dat haar zoou te Hertford ywoo .de en hij zijn
adres niet opgegeven had.
Maar toen dag aan dag verliep, on nog geen
antwoord kwam, begon Clara Westford te
begrijpen dat haar zoon oen ongeluk moest
overgekomen zijn. Lionel was de laatste mensch
der wereld, die do smeekendo brieven eener
moeder beantwoord zou gelaten hebl ea hij
was altijd Je zorgvuldigste en liefderijkste
aller zoneu geweest.
Mijn jongen moet ziek zijn, riep Clara
uittoep zij zich niet langer iu staat gevoelde
bare ongerustheid voor Violette te vei bergen
hij moei gevaarlijk ziek zijn, iu doodsgevaar
wellicht riep zij uit, want als hij niet in staat
was zelve de pen in de hand te houden, zou hij
toch een bri t' laten schrijven en mij niet in
zulk een angstigen toestand laten blijven, daar
ben ik zeker van.
Op den dag nadat zij deu brief van Jacob
Daniëlson ontvangen had, bes'oot mrs West-
ford naar Hertford te gaan. Haar kleine geld
voorraad was bijna uitgeputmaar zij had nog
juist genoeg om de Kosten van ie reu te beta
len.
Wanhoop niet, lieve moeder, smeekte
Violette, zelfs to midden van uwe grootste
ellende heeft de Voorzienigheid ons niet geheel
en al verlaten, reken er op, het keerpunt in
ons leven is gekom n; in 't ver-volg zal ons pad
effener zijn dan het gedurende de laatste jaren
geweest is, zelfs al hebben wij uiet veel zonne
schijn om het to verheldéren, sprak Violette op
weemoe tigen Loon.
Zij,dacht aan George Staumore, wiens ge#
waande omstandigheid het voortdurend ver
driet van haar leven uitmaakte, een verdriet,
dat door haar zoo geduldig verdragen, met
zooveel chri -telijke onderwerping gele leu werd,
dat het zelfs geen spoor op do kalme, liefiallige
uitdrukking van haar peinzend gela it had
nagelaten. Haar gelaat was sedert ue dagen,
dat zij in het bosch omzwierf, geheel ou al vau
uitdrukking veranderd, en was nu nog bevalli-
ger in hare peinzende ernstige uitdrukking,
dan in hare vroolijke lachende zorgelooze
meisjesjaren.
Mrs. Westford begaf zich alleon op weg naar
Hertford. Violette had wel verzocht hare
moeder te vergezellen, ma ar Clara had zulks
van de hand gewezen.
Neen, Violette, had zij gezegd. De hemel
alleen weet, wat mij daar te wachten staat.
Ik kan misschien mijn jongen iu het graf
rinden liggen, begraven door vreemden, die
niet eens het bestaan van zijne moeder kenden,
ik zal hem wellient op hot ziekbed vinden, cn
in uat geval behoef ik u niet te zeggen dat ik
bij hem zal blijven. Maar er moge gebeuren
wat er wil, ik zal u telegndW-ren, Violette,
als ik teruggehouden wordt.
Wordt vwrtgtzd.)
*-*^352*^ ül tl 'JHIM. i n
MaaBrameaa
«SS»'-
