AUXSÖURQS
Vcrselullig Nieuws.
millioen voor de ijzerenwegen, cijfer
dat gemakelijk een half dozijn millioen-
tjes hovende wezenlijkheid zou kunnen
zijn.
De toestand voor toekomend jaar
biedt zich bijgevolg zoo schitterend niet
aau als de pastoorsbladen het hunnen
lezers doen slikken, want wij gelooven
toch niet dat de leden der nndden-sektie
deze aanmerkigen zouden doen om
M. Beernaert, wier vrienden zij zijn,
last aan te doen, te meer daar de grrroo-
te man zelf in de Kamer vrijdag over
verklaarde, dat dit jaar er geen enkele
ontlasting mogelijk zal zijn uit oorzaak
cler duurte van de steenkolen.
En al zijne schoone beloften dan
Dat ware beter.
Minister Peereboom verkrijgt boni's, die
d'oogen zouden uitsteken, werden zij niet ge
maakt met bedienden af te schaffen, de kleine
ambtenaars zonder loonsverhooging te laten,
aan vernieuwing of herstelling van het mate
rieel den weerlicht te geven.
Hij zou gemakkelijk wel wat meer genegen
heid mogen toonen voor den stoffelijken toe
stand zijner werklieden, dan maar altijd aan
hunne ziele-zaligheid te werken.
Ook voor de gepensionneerden, voor de we
duwen en weezen van gevallen slachtoffers,
zou er wat meer mogen gedaan worden.
De pensioenkas, in 1845 ingesteld, bezit thans
een kapitaal van 17,535,212 fr. 17 centiemen
en geeft eenen jaarlijkschen interest van
555,431 fr.
In 1889 heeft de kas 1,949,746 fr. 81 aan
stortingen en interesten ontvangen en slechts
1.353,081 fr. 41 uitbetaald, dus eene zuivere
winst van 596,665 fr. 40 gedaan, en sedert
hare stichting is deze jaarlijksche winst nooit
minder dan 200,000 fr. geweest.
Geen de minste misrekening is bijgevolg
langs dien kant te vreezen, en ons dunkt dat,
aangezien den bloeienden toestand der kas en
de aanhoudende vermeerdering der overschot
ten, het tijd wordt de pensioenen te verhoogen
ol de stortingen te verminderen.
Waarom al die millioenen daar zonder
iemands profijt laten opeen hoopen wanneer er
zooveel ongelukkigen niet genoeg hebben om
te leven van een onnoozel pensioentje of een
belachelijk dagloon
Arm België.
Vroeger hebben wij gemeld hoe een
der grootste opvoedkundigen van onzen
tijd, AI. de Bréal, tot schande van ons
Vaderland, verklaarde dat België de
eenigste Staat van Europa is waar het
gouvernement zijn eigen onderwijs on-
n dermijnt en afbreekt.
In de Pruissische Kamer houdt men
zich thans met de bespreking eener
nieuwe schoolwet bezig. Daar ook,
gelijk elders, komen de fanatieke ultra-
montanen in verzet tegen de rechten
waarop de Staat voor zijn onderwijs
aanspraak maakt.
Daar ook eischt de papenkliek met
Winthorst aan het hoofd, dat het kind
eerst voor de kerkelijke gemeenschap
in plaats van voor de burgerlijke maat
schappij opgevoed worde en dat de
school onder de heerschappij der Kerk
zou staan.
Maar de Alinister van onderwijs wil
van die aanspraak niet hooren. Er
zijn katholieke onderwijzers, zelfs
katholieke gekozenen, zegt hij, die
tegen ;deze eischen protesteeren, Het
voorbeeld der kerkelijke school in
andere landen kan voor ons ook nfet
zeer aanlokkend zijn. Ik kan zelfs
«zeggen, dat hoe meer invloed de Kerk
in andere Staten had, de scholen zoo-
veel te slechter, en hoe grooter de in-
vloed van den Staat was, de scholen
zooveel te beter waren. Ik heb hiertoe
slechts te wijzen op de BEDROEVEN-
DE VOORBEELDEN DIE WIJ IN
BELGIE ZIEN, en die wij vkoeger
Welke vernedering voor ons land
Overal waar de schoolzaken aangehaald
worden, wijst men op het schandelijk
gedrag van ons katholiek gouvernement,
dat aldus voor de beschaafde wereld
dezelfde rol vervult als vroeger de
dronken slaaf die aan 't volk werd ver
toond om het voor de dronkenschap
eenen afkeer te doen krijgen.
Waar is rijkdom
Over 14 dagen wees de heer Van
Wilder in zijne voordracht op de uit
breiding welke de kloosters in ons land
nemen. Het gevaar, dat er aan verbon
den is, is wezenlijk grooter dan sommi
ge personen het meenen.
Niet dat wij de vrijheid van vereeni-
ging voor zekere soort van personen,
alhoewel ze gevaarlijk worden kan,
willen helpen afschaffen we zouden
slechts die opeenstapeling van goederen
willen te keeï gaan, waarin een groot
gevaar opgesloten ligt. Sommige lieden
bulderen tegen samenwerkende genoot
schappen van werklieden, wijzen op de
noodlottige gevolgen welke de bijeen-
brenging van ontzaglijke kapitalen moet
na zich slepen, maar denken er niet aan
dat die kloosters andere coöperatieven
zijn, die benevens stoffelijke ook nog
zedelijke macht, en eenen ongelooflij
ken invloed op do bijgeloovige massa
hebben
Wij hoeven hier de ontwikkeling van
een nieuw klooster niet te schilderen
het ware overbodig, wTant ieder onzer
lezers kent ze ontsluieren wij slechts
een paar middelen, die zij weten te ge
bruiken om zich te verrijken
Op geregelde tijden heeft in elk dorp,
en hoe meer vrijzinnigen er wonen, hoe
meer zulks het geval is, eene missie
plaats, waar vreemde paters aan de ge-
loovigen hunne plichten komen voor
oogen houden. Dit oefent immers meer
invloed uit op den geest dan indien
dezelfde woorden uit den mond huns
herders kwamen.
Denkt ge, lezer, dat die paters dit zoo
uit liefde Gods doen of wel om de cen
ten, die gij en elk van ons te dokken
hebben
Woont ergens eene rijke kwezel in
stervensgevaar dan is de priester geen
dag zonder haar te bezoeken. Is het om
haar zielezaligheid of om hare kluiten
Luide durven wij verkonden dat geene
familie bestaat, die nog nooit het slacht
offer geweest is van eene erfdeelontfut-
sëling ten voordeele van eenen ol ande
ren kloosterling of priester.
Dikwijls reeds is het gerecht moeten
tusschenkomen om de bestolene fami-
liën terug in 't bezit van het ontroofde
te stellen, doch ontelbaar zijn de geval
len waar de erfgenamen hunne rechten
niet durven of kunnen verdedigen.
Zullen wij dan spreken van die ontel
bare winkels en magazijnen, die, door
middel van tusschengeplaatste personen,
in handen van kloosterorden zijn
En wat sedert eenige jaren omgaat
betrekkelijk de ontwikkeling der doode
hanu met goedkeuring onzer meesters,
is ongelooflijk. Elk jaar worden eene
lieele massa nonnen een zoogezegd di
ploma in de hand gestoken, waardoor
zij in regel zijn met de wet en de-sub-
sidiën van Staat, piovincie en gemeente
als lagere onderwijzeressen binnenpal
men. Gijsegem behoort tusschen die aan-
genomene normaalscholen, waar men
diebekwame opleidsters der toekomende
vrouwen vormt.
Verbazend zijn de schatten, die de
geestelijkheid reeds bezit en .dan ken
nen wij nog alleen de onroerende goe
deren. Aioesten wij de roerende waarde
kennen der doode hand, dan zouden wij
ons voorzeker mogen afvragen waar de
maatschappij heen gaat en of er nog
redding mogelijk is
Gij, lezer, die klaagt over tien benar
den toestand waarin alles verkeert,
vraagt u aft Er zijn schatten, er is goed,
waar En uw antwoord is onvermijde
lijk daar in die kloosters.
Met moed vooruit.
In algemeene vergadering der liberale Ver-
eenigiug van ons arrondissement, waarop tal
rijke leden tegenwoordig waren, heeft men
met eenparigheid van stemmen besloten het
algemeen stemrecht, de vertegenwoordiging
der minderheden, het wereldlijk, verplichtend
eLkosteloos onderwijs en depersoonli|ke dienst
plicht n in het programma op te nemen. Wij
ju'chen van gauscher harte dit besluit toe, het
welk zoo zeer met de beginselen der liberale
partij en met de eischen van den tijd en van
den vooruitgang overeenkomt. Eene wet mag
geene doode letter wezen en daar de Constitu
tie zegt dat alle Belgen gelijk zijn voor de wet
en alle macht uit het volk komt, moeten alle
waardige belgische burgers ook gelijke plich
ten met gelijke rechten bezitten. Dat is eerlijk,
dat is rechtvaardig.
Voor en met volk, dat de beste krachten der
natie uitmaakt, zal daarom Dendergalm moe
dig vooruitgaan ter verovering van al wat aan
dit volk in rechte toekomt.
Op het kongres der Vooruitstrevende partij
is men tot hetzelfde besluit gekomen en heeft
men tot alle liberale krachten, die vooruit wil
len, eenen wakkeren oproep gedaan. Die op
roep zal niet te vergeefs zijn, wij koesteren er
de innige overtuiging van, en wij gelooven dat
onze liberale leiders al de belangrijkheid zul
len begrijpen, die dezen nieuwen politieken
toestand hen oplegt.
Met moed vooruit! Zonder aarzelen of zwak
heid de hand aan 't werk geslagen. Onze zaak-
is rechtvaardig en zoo wij willen de toekomst
aan ons 1
mogelijke gelegenheid geheel het land
schijnt te smeeken om het leger derwij
ze in te richten dat het in het nood
lottig uur als redder zou kunnen optre
den n daarvoor stoppen zijknechten
van Rome, de ooren.
Zoo wil het hun leider, de galachtige
Woeste, die het maar niet kan vergeten
en nog minder kan vergeven, dat de
Koning hem eens, in het belang der rust
van het land, als minister wandelen
zond, en hij wil daarover zijne wraak
ten volle bot vieren, al moest gansch
Bel ie ten gronde gaan.
Alaar als de noodlottige dag onge
lukkig zal aanbreken, zullen de kleri-
kalen de eersten zijn om te jammeren en
te klagen, om den Koning, dien zij niet
aanhooren willen of mogen, toe te roe
pen
Vorst, red ons
Aloge die dag nooit aanbreken
In alle geval is het verzwijgen der
woorden des Konings een bewijs, dat de
klerikalen zelf voelen dat ze mis
doen, of wel dat zjj den Koning zelf
niet meer tellen.
Mengelmoes.
Verleden Zondag hebben de drukkorsgasten
van Aalst een kruis geplant op het graf van een
hunner afgestorven gezellen. De overle lene
maakte deel van den ka'kolieken bekwaam-
lieidskiezersbond onzer stad. De letterzetters
hadden aan dezen bond gevraagd van aan de
plechtigheid deel te nemen, maar wilt ge weten
wat het antwoord was Dat men de bijeenroe
ping per gedrukt briefje of p r knaap zou
gedaan hebben, als de drukkersgezellen de
onkosten wilden betalen.
Daarmeê bleven de katholieke bekwaam
heidskiezers thuis bij dien blijk vaD achting
aan een afgestorven lid.
De redevoering des Konings.
De klerikale bladen zwijgen van de
redevoering door den Koning in de mi
litaire school te Brussel uitgesproken
en waarin hij, eens te meer, zijne stem
laat hooren ten voordeele van den per
soonlijken dienst.
Hunnen lezers willen zij niet laten
weten, dat Z. M. gewezen heeft op «het
noodlottig uur waarop het bestaan van
het land, van zijne instellingen en zijne
vrijheden kan bedreigd worden en het
leger als redder van dit alles zou moe
ten opdagen.
Ons land, onze vrijheden en onze in
stellingen, bah wat bekreunen de kle
rikalen zich daarom
Is Belgie hun vaderland Is Leopold
II hun Koning
Neen, hun vaderland en hun vorst is
te Rome.
Belgie, met al zijne vrijheden en in
stellingen en met zijnen Koning, mogen
naar de hel varen, als Rome maar bo
ven blijft
De stem van Leopold II, die bij elke
Kristelijke liefdadigheid.
De winter is hard en langdurig, zoo dat vele
huisgezinnen gebrek lijden.
Tot hiertoe hadden wij de overtuiging in
ons gedragen dat de liefdadigheid hier te Aalst
geen onderscheid tusschen ue aime menschen
maakte.
Wel hadden wij bij vroegere winters soms
Machten over de onrechtvaardige verdeeling
der aalmoesen gehoord, wel hadden wij ook
vernomen dat bij het aankoopen van deksel,
kleeding, brandstoffen ol eet aren de eenen
met veel of alles, de anderen met weinig of
niets bevoordeeligd werden, maar wij dachten
alsdan dat die geruchten zoo niet ongegrond,
dan toch ten minste overdreven waren, 't Is
maar dat wij niet konden aannemen dat er
zelfs onder de armen lieve kinders werden uit
verkoren en dat miidadige personen de giften
van liberalen en katholieken, op onrechtvaar
dige wijze zouden durven verdeelen. Welnu,
het schijnt dat wij ons bedrogen hebben en
dat ongelukkiglijk dit schandelijk spel bestaat.
Klachten hierover zijn ons van alle kanten
toegekomen, klachten elke zoo gegrond zijn
dat zij den laatsten twijfel weg nemen moeten.
Zoo hebben wij vernomen dat zekere dame
in de woonst van een voornaam geestelijke
geroepen is geweest om deel van een liefdadig
Komiteit te maken, eu dat op hare vraag of
al de armen zonder onderscheid van opinie
zouden geholpen worden er haar kortweg
geantwoord werd dat die familien alleen
Dat is ulaar eu waar, ja zoo waar, dat de
dame oogenblikkelijk gezegd heeft In dit
geval, alhoewel katholiek, trek ik mij terug.
Waarop de geestelijke haar verzocht heeft van
willen geheim te houden, wat zij daar kwam
te vernemen.
Wij brengen hulde aan de oprechtheid dezer
vrouw, welke het in haar verontwaardigd
gemoed niet kunnen verkroppen heeft, dat
zulk schandwerk voor altijd onbekend zou
blijven.
Wij vragen het nu eens aan alle treffelijke
lieden of zulke lage handelwijze niet wraak
voorden hemel roept Met welke beginselen
zijn die lieden dan toch opgevoed, om zooveel
hatelijk fanatismus in hun hart te koesteren
Waar blijft de schoone leer van Christus dan
waarvan zij zich de discipelen noemen Waar
blijft dan het verheven voorschrift dat alle
menschen broeders zijn Zijn ze dan verge
ten dat de groote Menschenvriend gezegd
heeft dat de rechterhand niet mag weten wat
de linker uitdeelt De maatschappij heeft
reeds maar al te groot verschil tusschen de
verschillende standen daargesteld, de klove
tusschen de rijken en de armen is reeds maar
al te diep, zonder dat zijdie op den titel van
kristenen bogen, nog de behoeftigen en nood
lijdenden in bevoorwchten en onbevoorrechten
verdeelen moeten. Waar gaat ^men met zulke
gedachten naai toe Wel volgens dit onmen-
scheiijk stelsel zou het toegelaten zijn al de
armen van gebrek te laten omkomen, welke
tot eene andere geloofsbelijdenis be iooren als
ook de roomschen, welke het niet noodig vin
den van den Sussenkring of van den Tap deel
te maken.
Kan men de onverdraagzaamheid wel verder
drijven
Wat staat er ons te doen {in tegenwoordig
heid van dezen toestand Mogen wij langer
onze giften schenken aan hen die er zulk
schandelijk misbruik van maken Men zal het
nogthaus aan de liberale familiën nooit kun
nen verwijten dat zij inde kwestie van liefda
digheidzijn ten achtergebleven, want waar er
te geven was stonden zij immer de eerste.
Wij mogen er gerust bijvoegen dat libera'e
damen, bij aankoopen of uitdeeling van onder
stand, altijd tegoed zijn geweest tegenover de
handelwijze van zekere klerikale damen, die
veel meer als politieke dan als liefdadige perso
nen handelden.
Zoo verzekert men ons dat met de bijeen
verzamelde gelden van liberalen en katholie
ken er voor dezen winter nog NIETS bij de
liberale winkeliers is aangekocht geworden
Was het vroeger jaren met de kleeding der
arme eerste kommuniekanten hetzelfde niet
Wij gelooven ook dat, om dezelfde reden, het
werk van de soep is gevallen.
Daarom twijfelen wij niet dat, in deze om
standigheid, onze liberale familiën ten volle
zullen weten, wat hun te doen staat.
Geene toegevingen, geene zwakheid dat zij
geven, in overvloed geven zoo als aliijd, maar
vermits er armen uit dweepzucht verstooteu
worden, dat zij ten minste aan deze ongeluk
kigen denken.
En dan vooral geene giften meer aan hen
die ze tot een politiek doel bezigen.
Toen wij over 14 dagen in ons blad een arti
kel van Het Land van Aalst aanhaalden, dat
over het werkvolk onzer stad handelde, zegden
wij Moest Dender galm zoo iets schrijven dan
zou men moord en brand schreeuwen.
Weet ge wat Pier daaruit besluit Da,t wij
bekennen niet vrij te zijn van te schrijven
wat ons belieftdat de zwarte kamer
daar is
Wat zegt ge daar nu van? Wees gerust,
kameraadje, over onze vrijheid. Onder nie-
mands pantoffel liggen wij, en op tijd en stond
zullen wi| u dat maar al te wel doen gevoelen.
Om te beginnen Als ge zulke voorstander
van den werkman zijt, vraagt dan, gelijk wij,
het algemeen stemrecht
Wij kennen eene klerikale juffer, welke op
de lfooge Vesten aan eene arme familie, die
veel gebrek leed, allen onderstand geweigerd
heeft buiten een broodje van 40 centiemen
omdat de kinders naar de katholieke school
niet gingen en de vader onder de Sussen niet
was.
Diezelfde brave ziel heeft insgelijks twee
behoeftige ouderlingen ongeholpen gelaten
omdat die beide sukkelaars niet genoeg naar
de kerk loopeu en tot geene Congregatie be
lmoren.
't Ziet er me lief uit.
Wanneer verleden zondag de brand in het
fabriek Jelie uitbarstte, was ons pompierakorps
dapper ter plaats om het vernielend element te
bestrijden; doch, het verwonderde ons dat de
stormklok maar een uur nadien geklept werd.
Volgens geruchten in omloop durfde zekere
agent niet kleppen omdat hij geene vlam ont
waarde.
De schade werd op 10.000 fr. geschat.
Gelukkiglijk dat er door dit ongeval geene
werklieden zonder werk vallen.
Dr. De Paepe, een der socialistische opper
hoofden van or,s land, is, eenige dagen geledeD,
na eene langdurige ziekte te Cannes overleden.
Zijne stoffelijke overblijfsels zijn, donderdag
laatst, onder eenen grooten toeloop van volk
ter aarde besteld geweest.
De gemeenteraad van Parijs heeft in zijne
zitting van woensdag 11. het voorstel van M.
Longuet aangenomen, door hetwelk de stad
Parijs de onderhoudings-en opvoedingskosten
van den zoon van Dr. De Paepe zal betalen,
uit dankbaarheid wegens de diensten door
Dr. De Paepe aan de sociale kwestie bewezen.
STERFGEVAL.
De familie Cumont, zoo hooggeacht in
onze stad, komt in diepen rouw gedom
peld te worden, door het vroegtijdig en
onverwacht afsterven van Mevrouw Karei
Cumont geboren Marie Faider. Zwaar
is de slag voor echtgenoot en kinderen,
want als vrouw en mouler was zij een
toonbeeld van alle huiselijke deugden
groot is insgelijks het verlies voor nabe
staanden en kennissen, want openbaitig
van karakter, gemakkelijk van omgang,
gemeenzaam en gedienstig voor allen,
vol goeden zin en wijzen raad, rijk aan
edelmoedige gevoelens, wist zij de harten
te winnen van allen die haar kenden of
naderden,
Doch voor wie dit afsterven eene ware,
ja onherstelbare ramp mag genoemd woi-
den, is voor die talrijke armen, behoef
tigen en zieken, die nooit te vergeefs hulp
of onderstand bij haar hebben afge
smeekt. Wat al ongelukkigen heeft zij
niet geholpen, hoeveel honger niet ge
stild. Het was niet alleen aan hare woning
dat de aalmoesen met kwistige hand wer
den uitgedeeld, maar ook in de ellendige
hutten der armen, en bij de verlatene
sponde der zieken zag men haar persoon
lijk hulp en troost brengen.
Geen openbaar goed werk werd er
verricht of zij had er een merkelijk aan
deel in geen liefdadig feest weid er
gegeven of zij bracht ïijkelijk haren pen
ning bij.
Van haar mag men zeggen dat zij al
weldoende door de wereld gewandeld
heeft en geene vijanden had.
Ook deelt de gansche stad in den rouw
der familie Cumont. Moge deze algemeene
deelneming eene verzachting wezen voor
de diepe smart van hen, die de dierbare
:estorvene zoo bitter beweenen.
1
Landbouw.
De salpeterzure zouten en de amoniak in
den grond.
De stikstof vervat in de organieke zelfstan
digheden, welke in den gr.md worden inge
doken onder de gedaante van meststoffen af
vallen van plantenwezen, keert steeds terug
onder den staat van salpeterzout, onder
welken hij als voedstot voor de planten dient.
De salpeterzuurgibtstof is het voornaamste
der talrijke wezens die den grond bewonen.
Du tuinaardige stik-tof voortkomende van da
plantaardige overschotten keert van lieverlede
in opslorpbaie en vereenzelvende voortbreng
sels om. Ook, ofschoon er menigvuldige
duizenden kilogr. per hectaar pan we ig zijn,
is het noodig nog stikstofrij ke vetten aau
den grond hoe te dienen om goede oogsten
te bekomen. De stikstof dezer vetten wanneer
deze bestaan in stalmest, drekpoi-der, bloed,
ranp-of dolt rkoeken, enz., gedraagt zich an
ders dan de tuinaardige stikstof, daar rij snel
ler in salpeterstoffen overgaat.
Er bestaat nogtaus, in |den grond, eenen
tussckep liggendea staat van organieke en
salpeterachtige gedaante want de salpeterve
vorming veropenbaart zich niet in eenmaa
Bij bet nitrificatie wezen, vindt men in al
gronden een werkend wezen welk den ammoni
voortbrengt en de omkeering der orgauie
vetstoffen in ammoniakale voortbrengsels
weeg brengt.
De stikstof der organieke zelfstandighed
keert zich in ammoniac om in de gronden w
scheikundige samenstelling, stevigheid de
trificatie beletten, of <n de gronden die
staat zijn van de nitrificatie voort te brengt
in welke de salpeterzuurgiststof gedood
geworden. Zelfs dan wanneer de salpeterzn
gisting zeer sterk is, wordt er ammoniac voou
gebracht. Want er bestaat in den grond bene
vens de salpeterzuurgiststof eene ammoniacale
giststofdeze vervult de rol van eene voorbe
reidende werking, nuttig maar niet onontbeer
lijk, die voor uitwerksel heeft de omkeering
van de stikstof der organieke meststoffen in
salpeterzuurzouten te verhaasten. Wanneer de
salpeterzuurgiststof aanwezig is, zoo als het ge
val bestaat in de bewerkte gronden, verzuurt ze
namate zij zich vormen, den ammoniak, wiens
opstapeling slechts plaats heeft in de gronden
waar de nitrificatie belemmerd is. Er zou dan,
in deze twee verschijnsels, iets bestaan, dat
niet slecht zou kunnen vergeleken worden, met
wat men in de geneeskunst onder den naam
van snelgaande en van slijpende staat noemt.
Gebruik der ijzer of staalaken.
Het beste tijdstip om de ijzerslakken der
dephosphoratie toetepassen is zonder tegenzeg
den herfst, onder den invloed van de vochtig
heid des winters, onder de werking van de
koude, alsook door de tusschenkomst van het
koolzuur en der zurigheid van de mestaarde,
ondergaan de slakkeu zulkdanige wijzigingen
dat de voedzam» grondstoffen spoedig door de
plauten kunnen opgeslorpt worden. De bewer
kingen welke de gronden in den herfst onder
ga in zijn niet tegenstrijdig aan de toepassing
der slakken integendeel. Indien deze bewer
kingen nog niet plaats hebben gehad, men
strooit't slakpoeder uiten men mengt het in den
grond met de beploeging. Het ingraven van de
vetstof moet niet afschrikken want deze doen
wijze is zelfs zeer aan te bevelen. Inderdaad,
het phosphorzuur der slakken, niet onmiddelijk
te sterk oplosbaar, is door den grond ingeslokt
en vastgehouden het is dan eeuiglijk met de
vetstof aan eene zekere diepte te dekken, dat
het phosphorzuur zich zal bevinden in de beste
voorwaarden en diepte, waar de wortels der
planten hun voedsel zoeken. Indien intege n-
deel de herftbewerkiugen voltrokken zijn
strooit men het slokpoeder op den bewerkten
grond. De vetstof blijft gedurende den winter
liggen op de omgekeerde sneden der ploeg.
De koude werkt dan met zooveel te meer
kracht op de stikstof om de zelve tot oplossing
te brengen en hare verdere opslorping te be
gunstigen. {Wordt voortgezet.)
Winter-indrukken.
Der vogelen bed.
Het hondenhok.
Christmas
Victorien Tan de Weghe.
Tooneelnieuws.
Dezen avond om 6 ure voert Taal en Vrij
heid in Stadsschouwburg op het schoone drama
De Lichttoren en het blijspel Een Boe
renmeisje n.
Wij hopen dit de tooneelliefhebbers de ge
legenheid niet zullen laten voorbijgaan van deze
vertoouing bij te wonen, welke buitengewoon
prachtig belooft te zijn.
Une personne guérie de 23 aunées de surdité
et de bruits d' oreilles par un remède simple eu
en-.erra gratis la description en frangais a qui-
couque on fera la demande a Nicholson, 21
Bedford Square Londres, W. C.
Hartzeer Havre (Henegouw), 26 fe
bruari 1880. Sedert twee jaren leed ik aan
gebrek aan eetlu t, slechte spijsvertering, hart
zeer sedert ik de Zwitsersche Pillen gebruik
hebben al deze kwalen opgehouden onder den
gelukkigen invloed uwer goddelijke Zwitsersche
Pillen. II: ben er zeer voldaan over en kau ze
niet genoeg aanbevelen.
(Handteeken gewettigd.)
Toussaint Fkrlinand.
IN DEN KEEKELIJKEE STAAT GEHAD
HEBBEN. 7>
ONDERSTAND ZOUDEN GENIETEN WAARVAN
DE VADER OF KINDERS VAN DE SüSSEN, DE
CONGREGATIE OF DEN KATHOLIEKEN WERK-
MANSKRING DEEL MAKEN, n
i.
Een lange herfst, met brume zonnedagen,
WaB snel voorbij als eene Bchim gevlogen
Thans gaat de winter weer zijn droeve parten wagt
Reeds over 't veld, de watersneeuwenvlokken,
Gezweept door winden, komen 't raamken likken,
Waarachter de gordijn wordt dicht getrokken.
In 't dor geblaart der hazelaren sluipen
De musschenzwermen die zoo klagend piepen,
Wen langs hun veêren sneeuwkristallen druipen.
Zoo gaan ze slapen hopend op een morgen
Die weder warmen zonnezoen zal vergen
Maar lange bleef de heldre zon verborgen.
II.
Slechts open en weer toe gaan nu de dagen
Geen vogelliekens klinken langs de wegen,
Maar raven krassen over veld en hagen.
Een tijd van nood daalt over Vlaandrens streken
Van vuur en licht wordt overal gesproken,
Wen werk en brood in meenge stulp ontbreken.
Een drom van arbeidlooze sukkels trekken
Voorbij het slot, dat prachtig opgetrokken,
De kou trotseert ginds achter de ïjzren hekken.
Wie zal het hart dier droeven thans doorgronden,
Die naar dat lustverblijf de blikken wenden,
Benijdend wis er 't warme hok voor honden.
III.
Kerstavond. Morgen wordt het wicht geboren,
Dat over de aarde en voor de menschenscharen
Het woord der waarheid zoude laten hooren.
Dat woord was NaaBtenmin en nimmer ander
V iel uit des leeraars mond, en droevig wonder
Men vond zijn les te socialist, te schrander.
Apostlen zocht hij 't waren arme lieden,
Die 't vredewoord de wereld door verspreidden
Een ideaal den volkren dorsten bieden.
Moest thans de Heiland over de aarde reizen,
Om na te kijken waar de apostels huizen
Zij voeren 't woord van uit hun prachtpaleizen
