De nieuwe inquisitie ofte inkloostering van
het ganse.ie leger, met de aalmoezeniers als
hoofdheveluehhers, werd natuurlijk ingericht
in overeenstemming met minister Pontus, op
bevel der bisschoppen
Zulke schan l ilige aanslag op de gewetens
vrijheid van alle Belgen,overtreft alle gedacht.
Nu reeds kan men oordeelen, hoe de onge
lukkige liberal" ofvrijge/.inde soldaten, door
die gekwispelde trompetters van hemeldragon-
ders, zullen benadeeld en vervolgd worden
De moucbards aalmoezeniers zijn en blijven
de mee 4. rs ia het legeren al degenen die iu
hunne roomsche soldaienstappeu niet zullen
komen, mogen zich verwachten zedelijk en
stoffelijk benadeeld te worden.
Daarvoor zuilen de geuruinde inquisiteurs
wel zorgen.
Voortaan zullen de kazernen in echte kloos
ters en confreiiëu veranderd wordenwant
de ou.iers moeten hun gezag afstaan aan
de aalmoezeniers 1 Zula inquisitoriaal bevel
werd in ons land nog nooit door de geestelijk
heid uitgevaarnig l. Met dit stelsel zu lea we
een schoon leger pauselijke z maven bekomeu.
Verraad en Cijns.
We lazen onlangs in een klerikaal
blad
De liberale partij gaat om zeep, zij
verbrokkelt meer en meer. Onder de
liberalen zijn er die tot liet radikalisra
overgaan de anderen, de belioudsge-
zinden keeren terug naar de katholieke
partij. n
Een liberaal senator voor Charleroi
zou zelfs aan de katholieke vertegen
woordigers voorgesteld hebben zmh met
hen iu 1892 oprang te stellen en er bij
gevoegd rebben
Ik wil behoudsgezind blijven met
al de marmen van orde en 't is daarom
dat ik mij wil vereenigeu met de katho
lieken en inet hen wil strijden.
Wij hechten geen geloof aan die woor-
en zijn overtuigd dat indien zij waar-
beid bevatten, de kiezers van Charleroi
dien zonderlingen liberaal naar zijn
huiselijke bezigheden zouden terugstu
ren, zooals ze laatst gedaan hebben met
de heereu Dnon en Noël.
Dat er zoogenaamde behoudsgezinde
liberalen zuuden aangetroffen worden
die tot de katholieke partij overgaan,
is een feit waarvoor we zelfs Aalst niet
moeten verlaten om er het bewijs van
te hebben. Stad en omstreken leveren er
staaljes genoeg van en zulks doet ons
eens te meer de waarde der cijnskiezers
kennen.
Vroeger schilderde men ze af als man
nen, wier eerlijkheid, oprechtheid en
bekwaamheid als zoovele waarborgen
waren, ff ze hun recht zouden uit
oefenen ten bate der algemeenheid
doch de feiten zijn daar en bewijzen dat
ze alleen eigenbelang beoogden, dat ze
persoonlijk voordeel nastreefden. Voor
een vijffrankstuk, voor de benoeming
van een zoon of bloedverwant verander
den ze hare zienswijze. Ze mogen jaren
en jaren gestreden hebben onder de
blauwe vlag ze mogen in tijden van
politieke woeling gesteund door een
gansch leger mindere maar toch koene
strijders, den paapin bedwang gehouden
bebbr-n en zijnen haat getrotseerd hun
naam mag geschitterd hebben onder de
leden der liberale associatie, maar biedt
hun geld, gelijk onder welken vorm of
op welke manier en ze zullen den dom
per de hand kussen, hunne overtuiging
verkoopen en ook die van hunne trouwe
soldaten mede verpanden.
Het zal den eenvoudigen werkman of
burger vreemd voorkomen hunne vroe
gere leiders zoo maar in eens van kleur
te zien veranderen dezen zullen het
hoofd van verontwaardiging voelen
gloeien lij het zien van dien ommekeer
genen zuileu met benepen hart de_ toe
komst tegemoet zien en zich afvragen
of ze niet welhaast te boeten zullen heb
ben voor hun vioegeren vrijheidsgeest
de eenen zullen walg voelen voor de
nieineedigen de anderen zullen wan-
tr< uweud die nieuwe partijgenooten in
hunne rangen zien plaats nemen, maar
allen zullen met verontwaardiging het
schouwspel aanstaren van den rijken
vrijzinnige die zijne politieke eer ver
koopt voor geld. van den behouder die
kruipt voor den paap en bij dezen het
behuud zijner voorrechten tracht te vin
den.
De katholieke cijnskiezers komen zel
den de liberate partij versterken omdat
ze daar op weinig stoffelijk voordeel
moeten hopen, omdat onze partij de
partij is van vrijheid, maar niet die van
he^ geld, van de omkooping.
Men spreekt soms van vlottende kie
zers, men zou moeten zeggen vlot
tende geldschuimers men roemt hunne
hooge belangstelling om het heil van
land er> volk en men treft er niets bij
aan dan baatzucht en eigenbelang.
Niet alle cijnskiezers nochtans verdie
nen dit verwijt. Onder hen bevinden er
zich die enkel onverschillig blijven en
zich ontmoedigen in de nederlaag an
deren verheffen moedig de vrijheidsvlag
en verdienen onze achting en hulde. Dat
zij voortgaan
Weigeren sommige lieden hunner
klasse hun ter zijde te staan omdat zij
denken zich te vernederen door hunne
betrekking met minderen dan zullen ze
in ruil de genegenheid des volks ver
werven, dat eens in het bezit zijner po-
lieke rechten, de mannen van orde en
behoud, de verraders en de meineedigen
zal weten te onderscheiden van de op
rechte en overtuigde voorstaanders van
gelijkheid en volkswelvaart.
Daarom vooruit, en gewerkt tot de
afschaffing van dit cijnsstelsel, de bron
van uitkooping en bedriegerij gestre
den zonder maar tegen de verraders, die
in de wroeging zelve van hun geweten
de eerste straf zullen vinden.
Paus en kardinalen.
Onze bisschoppelijke bladen slaan
tegenwoordig eenen hevigen toon aan.
Zij schreeuwen luid over de herstelling-
van het wereldlijk gezag des Pausen en
het gelukkig Rome van toen.
Wij gaan eens doen zien hoe deftig
het te Rome alsdan onder dit gezegend
bestuur zoo al ging.
De groote Chateaubriand, een katho
liek van het zuiverste water, schrijft
van dien tijd
De godsdienst gaat naar den duivelgij
kunt u geen begrip vormen van het schandaal
der zeden en van het ongeloof van het Room
sche rijk; kardinalen, prelaten, mounikken,
wedijveren in verdorvenheid en lichtzinnigheid
in de groote zaak, en leven er maar op toe
alsof zij den stroom der revolutie die hen gaat
verzwelgen, en dien wij vruchteloos trachten
tegen te houden, niet zagen aankomen.
Hij voegt er bij
En wie denkt gij die zoo spreekt Chateau
briand iu persoon, en hij voegt daarbij
Ik heb geen geld om te geven, noch plaat
sen om te schenken. De zwakke hartstochten
van een vijftigtal grijsaards, de pauselijke se-
nateurs meestal kardinalen, bieden mij geen
vat op dezelve aan. Bij dezen heb ik de dom
heid, bij genen de onwetendheid, bij anderen
de dweeperij, de arglistigheid en dubbelhartig
heid, het eigenbelang, de politieke haat te be
kampen en ik ben door muren en door gehei
men gescheiden van de vereeniging, waarin
zooveel kiemen der verdeeldheid gisten. Wan
neer men millioenen had te verdeelen, zou het
nog moeielijk zijn een paus te maken. Dat is
volgens mij het eenige middel.
Henri Boyle (Stendhal) verklaart
Te Rome is alles priester, lakei of minne
bode van priester.
En verder
n Dezen avond bij den heer Rossi, gaf ons
de abbé Vitalescbi de ongelooflijkstj bijzonder
heden over de onwetendheid en de zwakheid
der romeinsche prinsen en kardinalen. Hij be
vestigt ten volle wat mij kardinaal Lante vroe
ger zeideDe Romeinen worden stroomop
geregeerd. De giootste dwazen en meest onbe-
Uwamen krijgen de plaatsen en genieten alle
onderscheidingen. Daar die botterikken weten
dat men om hen lacht, zouden zij razend ge-
vaaarlijk worden inciieu hen de dolk van den
carbonari niet tegen hield.
De schrijver en getuige Lanfrey ver
telt als volgt van het Concilie
Hoe Ziehier de leiders van het mensch-
dom, de herders der volken, de meesters dei-
gewetens saamgeroepen van Noord tot Zuid,
van Oost tot West ziedaar hen vereenigd in
een verheven Senaat, omringd van eene achting
die tot vergoding overslaatzij beraadslagen,
en de wereld zwijgtzij spreken, en de wereld
gehoorzaamt. En die mannen zijn aan den
meestbiedenden verkochtWaar zijn oogen te
laten rusten iu die vergadering van meineedi
gen Al. Abani, verkocht ;H. Abani, verkocht-,
Forregiani verkocht Borromea, verkocht
Castelli, verkocht Bezzonizo, verkocht; Lante,
verkocht Fantuzzi, verkocht Allen zijn ze
verkocht, met uitzondering van enkelen wier
stemmen men te gering telt.
Die Albani's steraden af van Annibal
Albani, neef van Clemens XI waarvan
den voorzitter Desbrosse ons het vol
gende levend portret achter laat.
n Uitermate in aanzien om zijne kundigheid,
gehaat en gevreesd in den hoogsten graad,
zonder beginselen, onverzeenlijk vijand, zelfs
wanneer men hen verzoend waande vernuftig
in zaken onuitputtelijk iu kuiperij-middelen,
de eerste man van het heilig collegie en de
slechtste man van Rome. In het conclaaf be-
heerscht hij alles door zijn buitengewone gees
tesgaven, door de macht zijner betrekking en
door het gebiedende en ontzaginboezemende
zijner manieren. Hij weet wel dat hij nooit
pans zal worden maar hij wil er een van zijne
hand en wanneer hij het niet alleen doet, zal
hij ten minste wel beletten dat dit zonder hem
geschiede.
Gaan wij over op de Italianen. In het Rome
der Pausenvan Pianciani, vindt men het vol
gende schoone beeld van kardinaal Bernetti
Het was een man die slechts dacht aan
lekker te leven en zich te verrijken men sprak
veel van zijn minarijun en noemde zelfs zijne
kinderen. Hij klaagt van het podegra, zeiden
zijn collega's, maar dat zijn de vruchten van
zijn levenswandel. Zij noemden de waarheden,
weRe hij in zijn kwade luimen aan het heilig
collegie niet spaarde, onvoegzaamheden
hij spet met alles en met allen, en is zeggen
ze een godloochenaar. Men verhaalde hoe
hij, zelfs zonder den paus daarin te kennen,
mee den koning der Franschen was overeenge
komen dat diens troepen Ancona zouden be
zetten men herinnerde aan de misdaden der
door hem aangeworven vrijwilligers en aan het
wreedaardige zijner edicten.
Eens drongen de broeders della Ganga bij
verrassing, 's nachts, te Porreta, een klein
stedeke van Oinbrie, het buis der Fausti's,
hunne mededingers in ontucht binnen en sne
den er eene geheele familie van vijf personen
den hals af. Annibal werd prelaat en redde zijn
familie van een crimineel proces daarna nun
tius te München en iu Frankrijk, alwaar hij
grootaardige doch ongelukkige liefdesgeschie
denissen achterliet. Verbolgens benoemde men
hem Vicaris-Generaal te Rome en eindelijk
paus onder den naam van Leo XII.
Welnu, lezers, wat zegt ge van die
propere kliek en hoe gelukkig moesten
de burgers daarmee in de pauselijke
Staten niet zijn
Onder Ons te Baesrode.
De Maatschappij Onder Ons vergezeld
van eene heele schaar vrienden, deed verleden
zondag een uitstapje naar Baesrode. De libe
rale Harmonie dier gemeente huldigde haar
nieuw lokaal in Een ruim en prachtig lokaal.
In de groote zaal, gansch versierd met vlaggen
en wimpels, prijkte dit opschrift
Vol ijverzucht, vol plichtgevoel,
Verlieten wij den japneusboel.
Verkiezen wij dit nieuw lokaal, wij I
Wij zijn, wij blijven liberaal, wij
Om 3 ure namiddag vormde zich aan de
Noordstatie eenen stoet van vrijzinnige maat
schappijen van Aalst, Hamme, Boom, Wille-
boeck, Erembodegem, enz., (minstens 2000
n?an). De stoet doorliep heel het dorp. Vroo-
lijke liedjes en lustige pas-redoublé's weerklon
ken in de straten, bijna alle huizen waren
bevlagd vóór het nieuw ilokaal In 's Heeren
wapen was het een gewoel en gejubel zonder
einde. Ik hoef niet te zeggen dat de Aalstersche
jongens er niet weinig toe bij brachten om de
algemeene vroolijkheid gaande te hóuden.
In 's Heeren wapen werd aan al de
deelnemende maatschappijen een gouden ge
denkpenning aangeboden, waarna de stoet
weer vertrok.
Om 4 1/2 ure had eene meeting plaats in hel
voormeld lokaal, met moeite geraakte ik er
binnen. De heer Cesar Van Damme verklaarde
de zitting geopendhij hield eene korte doch
krachtige rede, en drong er vooral op aan dat
de Vrijzinnige maatschappijen in Vlaauderen
de liberale feesten zouden opluisteren vooral in
de afgelegen gemeenten.
Een tweede spreker herinnerde in het kor
al het goede door den heer Van Damme, oud
burgemeester van Baesrode, niet alleen in die
gemeen te, maar ook in het omliggende gesticht;
daverende heilkreten begroeten die woorden.
De heer Rens hield eene voordracht o\ er het
algemeen stemrecht en genoot veel bijval, me
nigmaal werd de spreker luidruchtig toege
juicht. De heer Van Praet bedankte den voor
drachtgever en allen die zoo talrijk opgekomen
waren, om het inhuldigingsfeest op te luisteren.
In groepjes doorliepen wij thans weer het
dorp overal was er vreugde en uitgelatenheid;
overal werd er gezongeu eu gesprongen en
menig glas bier op den bloei der Vrijzinnige
partij in Baesrode geledigd.
Om zeven uren moesten wij ons weer ver
eenigen. üln afwachting hadden een viertal
vrienden den schoouen Scheldestroom overge
varen naar Moerzeke-Castel waar hen een gul
onthaal te beurt viel. Daar werd een portieke
paling verorberd van belang de dikste gezel
van den quatuor speelde eenen paling van
7 plaveien lang en een kachelbuis dik naar
binnen benevens 18 vischjes van een weinig
minderen kaliber, alles gewetensvol gesousd en
met bier en bruischaard besproeid.
Als ik u daarenboven verzeker dat de andere
kameraden ook eens degelijk honger en dorst
bannen wilden en zij ook van geen grooten
schotel verveerd zijn, zal het het u niet ver
wonderen dat ze plantsoen van aardappelen
hebben medegebracht, en dat zij, toen we des
avonds onder het spelen van lustige deuntjes
naar de statie trokken, vrij en vrank mede
deden voor taaien vrijheid, leute en blijheid
Te Aalst maakten wij nog een wandelings
ken door de stad, en te vreden scheidden wij
van elkander, zeggende wij zullen dit reisje
lang onthoudea.
Hoe de quatuor te huis is geraakt zal ik van
daag vernemen. Blazebus.
Brievenbus.
Een tweede schrijven van Eenen
katholieken huisvader ons toegekomen
zijnde, nemen wij het nogmaals vol
gaarne op.
Heer Opsteller
Verleden week heb ik zwart op wit doen zien
hoe onze staasvaders onvoorzichtig, ja dwaas
handelen, met zonder een enkel bewijs te dur
ven beweren dat de strekking van 't onderwijs
onzer middelbare scholen ongodsdienstig is,
vei mits zij nooit dit onderricht gekontroleerd
hebben. Wat moeten die Heeren lachen wan
neer ze later na de zittingen hunne verklarin
gen lezen, die ze toch maar alleen gedaan heb
ben om zeker personen te bevredigen.
Doch, hebben onze Bestuurders al wel ooit
aagedaeot op de gevolgen die onvermijdelijk
moest hun onbezonnen wensch zich verwe-
zentlijken een groot stoffelijk verlies aan
de slad zouden berokirenen Niet alleen zou
den zware wachtgelden grootere onkosten voor
de stad voortbrengen, zoo als een der Schepe
nen heeft verklaard, maar de openbare neering
zelve vindt buitengewone profijten bij onze
middelbare scholen. Cijfers zullen dat klaar
bewijzen in het stadsverslag lezen wij dat
Aalst als aandeel voor de uitgaven aan ieder
der beide gestichten ongeveer de som van
8000 fr. betaald.
De uitgaven der stedelijke muziekschool
beloopen ook zooveel en die der teekenschool
nog een weinig meer.
Wij halen deze laatste cijfers maar aan
niet om dezelve te beknibbelen, verre van
daar maar om beter doen uit te komen dat
de stadstoelage voor ons openbaar middelbaar
onderwijs niet hooger staan dan die voortee
ken- of muziekkunst.
Wat ontvangt nu de Stad van deu Staat voor
haar middelbaar onderwijs
Het dubbel van hetgeen zij geeft of 32,000
franken, maakt samen 48,000 franken.
Waar wordt al dat geld verteeïd hier in de
stad, bij Pier en Paul, bij de Aalstersche nee-
ringdoeners. Kan men hetzelfde van de Tee
kenschool zeggen
Voor 16,000 franken d'e onze gemeentekas
uitgeeft om het middelbaar onderwijs der
Aalstersche jeugd te verzekeren brengt zij een
jaarlijksch verteer van 48,000 fr. iu de stad.
Er is nog iet anders de talrijke dorpelingen
die onze middelbare scholen bijwonen, blijven
hier eten, sommigen zelfs slapen, eu we geloo-
ven toch wel dat dit ook profijt moet afwerpeu.
Onze beide middelbare scholen zijn dus eene
bron van stoffelijk voordeel voor onze siad en
zulke gemeenteLestuurder zou voor het open
baar belang slecht handelen, welke deze bron
zou willen doen opdrogen.
In de zitting is er gesproken geworden van
plichtvervullen dat is heel schoon.
De Heeren van het Stadhuis zijn de gekoze
nen des volks welnu, moesten zij aan onze
bevolking advies over onze middelbare scholen
vragen, weest dan wel verzekerd dat de over-
groote meerderheid zou antwoorden Houdt die
scholen in eere voor het geluk onzer kinders,
voor het profijt en de welvaart van Aalst.
Dat is de vaste overtuiging van
Eenen katholieken huisvader.
Nol een
M. Schiets, Odilon, leerling der Staats mid
delbare School van Aalst, komt met goed
gevolgzijn examen als hulpklerk in het Bestuur
der Telegrafen te ondergaan.
De kluchtraad der burgerwacht.
Wie verleden donderdag namiddag in
de zaal van ons gerechtshof is geweest,
heeft erbuitenkijf een aangenaam uurtje
gesleten. Het was er zitting voor den
tuchtraad of beter voor den kluchtraad
onzer burgerwacht. Het zal onnoodig
zijn hier ie doen uitkomen, dat al de
leden van den raad volbloedige klerika-
len en de negen tienden der beschuldig
den liberalen waren. Maar wat wilt g'er
aan doen, de leden van den kluchtraad
worden door het lot aangewezen en dat
wil nu juist telkenmale zoo wonderlijk
vallen dat er niets dan vriendjes van
Bébé uitkomen. Wat de plichtigen aan
gaat, liberalen alleen durven zoo stout
zijn van zich aan den burgerplicht te
onttrekken terwijl de Bokken denzelve
altijd en overal stipt vervullen.
Maar dat ter zijde gelaten wat hier
bij dit komediespel waardig is yermeld
te worden is de zorg en orde waarmede
alles daar geregeld wordt.
't Is juist alsof men met deze rechter
lijke instelling wil den aap houden of
wel sommige wachten wat last aandoen.
Is het bij gebrek aan kennis of is het
met voorbedachten rade dat men op tru-
benaal wachten doet verschijnen aan
welke men zeggen moet er is verjaring
of prescriptie voor uw geval.
Wist men dat op voorhand ook niet,
vooraleer de dagvaardigiugsbrieven uit
te sturen
Eeu andere, in de veertig jaren oud,
wil men beoordeelen als behoorende tot
den eersten ban, en verleden jaar heeft
hij nog eens voor 't zelfde geval moeten
verschijnen,
Een derde wordt beschuldigd volgens
procesverbaal van 30 October 1891, dus
gaat gevonnisd worden voor eene over
treding die nog moet gebeuren.
Verder wordt de sekretaris vervangen
door een ander, welke daar zonder het
minste bewijsstuk of schrijfgerief zit.
Kortom, wanneer men het alles goed
in zijn garen ziet, dan moet men zich
afvragen of zij willen zwanzen, of de
burgerwacht tot in den grond belache
lijk maken.
Als zij die er prestige willen aan bij
zetten het derwijze aan boord leggen,
dan mogen wij gerust zeggen, dat zij
niet op de hoogte hunner taak zijn.
Ze zouden niet durven.
Ia Henderbode van douderdag lezen wij
Onze liberale tegenstrevers hebben 't gerucht
in de stad verspreid dat uien zich op zondag
aaust. met persoonlijkheden zal inlaten.
Dat is volkomen onwaar
Die zuivere, heilige, onbevlekte Henderbode
zou niet durvea, O neeu. duizendmaal
neen
Maar wie heeft dat gerucht verspreid Geen
rook zouder vuur, zegt men, en zondigen uit
gewoonte is immers geen groot kwaad.
Wie is het hier in Aalst die zich met per
il sooiilijkheden inlaat, «vraagt o us stadhuis
orgaan
Niets gemakkelijker dan hier op te antwoor
den met het kiesmanifest des Heeren De Wolf
van den laatsten kiestrijd voor de gemeente.
Werd er daar niet in gezegd dat sommige
klerikale schrijvers, welko Henderbode heil
wel kent, geen ander polemiek kunnen maken
dan uit persooulijkheden bestaande
Wij hebben gezegd en herhalen hier nog dat
de bokken het feest van heden met luister mo
gen vieren, want dat het voor hen beteekent
25 jaren van bevoordeeling, 25 jaren opperge
zag voor de kliek, 25 jaren konkelfoes en ko
zijntjeswinkel.
Met dat te schrijven herhalen wij maar wat
katholieke kandidaten in de laatste gemeente-
kiezing op de hoeken der straten hebben doen
aanplakken en in openbare druksels hebben
bekend gemaakt.
Wij hebben er bijgevoegd dat men voor die
plechtigheid op bet Landhuis zou ten toon
gesteld hebben al de mailentrekkers, tuime
laars, afgevallonen, omgekochten eu verraders,
welke met den klerikalen wiud naar het kamp
van de profijtjes zijn overgewaaid.
Henderbode noemt dat persoonlijkheden
hoe teergevoelig toch dat polichinelletje Ge
zoudt hem dat nog niet nageven, maar wel
overwogen, hij kan er wel iet van hebben.
Bij het ter pers leggen vernemen wij dat er
instantanés van die belangrijke groep zullen
genomen worden om die importente person-
nage's voor het nageslacht te bewaren.
Een parel.
Getrokken uit den Henderbode van
4 November 1866 den volgenden triomf
zang tot de zegepralende klerikale
meerderheid gericht
De maqonnieke kiesbrakken, de be-
taalde pennelekkers, de hongerige
budjet vreters, de opcentenmannen, den
kozijntjes winkel, al dit liberhaters
a kiesgespuis hebt ge doen vallen en
v verpletterd.
Zeg eens, vrienden, wat zal men niet
moeteu schrijven wanneer dit deftig
onpartijdig, spaarzaam, rechtveerdig en
onbaatzuchtig bestuur met gansch zijnen
belangloozen aanhang zal weggeborsteld
worden
Wedstrijd tusschen de lagere scholen
van 't land.
Uitslag van Aalst.
Jongensschool bestuurd door M. Van den
Berghe
Op 14 medekampers, behaalt 12
diplomas.
Jongensschool bestuurd door M. Van
Hamme.
Op 6 medekampers behaalt 4 diplo
mas.
Broeders der Christelijke scholen.
Op J 8 medekampers behaalt 12 diplo
mas.
Het poppebed.
Victorien Van de Weghe.
Landbouw.
Land-en Hovingbouwmaatschappij
van Aalst.
Zondag 11. heeft de maatschappij eene zitting
gehouden onder het voorzitterschap van M.
A. Vanderschueren. Do vergadering was talrijk
en hield zich onmiddelijk bezig met de oogst
opbrengsten van 1890-1891.
De noodlottige winter van 1890-91 heeft tot
les gediend aan velen, die steeds tijd genoeg
hebben om alles te verrichten en nooit hunne
werkingen kunnen eindigen op hetvereischt
tijdstip.
De schade aangericht door de vorst is voor
vele plaatselijkheden aanzienlijk geweestde
graanoogsten enz. hebben, uitgezonderd eenige
zeldzame liggingen, veel geleden en zijn ten
grootsten deele heel verwoest geworden zoodat
er bijna algemeene erzaaiingen plaats hebben
gehad. Men weet hoe erin het meerendeel der
hoeven te werk is gegaan geworden bijna al
degene wier zolders nog voorzien waren hebben
de oudgekende wintersoorten voor zomersoor-
ten benuttigd: eenetr.vgeen langzame wasdom
begunstigd door eene bijzondere luchtgestel
tenis, heeft zich zeer voordeelig getoond aan
die teelt, die, bij gewoone zomertijden, op niet
zou uitgedraaid hebben dank aau een bui
tengewonen zomergetijde, hebben de granen
zich kunnen ontwikkelen tot eenen zekeren
graad en heeft in 't algemeen nog al een tame-
lijken oogst opgeleverd onnoodig te zeggen
dat de hoedanigheid min of meer te wenschen
laat. Daar waar de wil en de ijver om beter te
doen vasten voet hebben verkregen, heeft men
de invoering van nieuwe soorten, waarover in
de maatschappij meer dan eens werd gerept,
zien in proefneming stellen en met den besten
uitslag oogsten die beneden de 3340 kil. per
hectaar graan niet opbrachten, zijn bekomen
geworden met den blébleuconique nog genoemd
blé del'ile Noëdeze tarwesoort heeft de eigen
schap van in vele gevallen, voor den winter
gezaaid,vroeger zijn vollen rijpdoua te bereiken
dan de rogge dit is dees jaar nog gebleken.
De blé de Bordeaux nog gezegd blé inversable
beeft zich ook doen kennen en verdient de
aandacht van den landbouwer voor het toe
komende. MM Moens, van Herders9m, Tem
merman, van SchoonaardeCooman, van
Welle, Haelterman H., van Oultre, enz., enz.,
hebben zich zooals steeds in 't zoeken niet ge
laten en hebben doen zien wat de liefde voor
vooruitgang in zake van landbouw vermag
hunne oogsten zijn zoo voordeelig gew est dan
in de goede gewone jaren Idank aan het bere
deneerd gebruik van overvloedige mest en der
ijzerslakken die eene buitengewone invloed
hebben op graan en stroo.
De ingevoerde haversoorten hebben zich
vooral doen onderscheiden door hare op
brengsten in graan en stroo.
Verscheidene tarwesoorten van groote op
brengst waaronder eene die aan de guurste
vorst wederstaat, zulleu in 1891-92, aan den
toetsteen der ondervinding onderworpen wor
den. Zoo dat de gulden drop, de echte sheriff,
de proltfiek van Hallett en de kleine roste op
vele akkers in ons arrondissement zullen te
vinden zijn.
De groene voedergewassen en namelijk de
klavers, zijn in 't algemeen overvloedig ge
weest maar de natte wedergesteltenis en de
lage warmte graad hebben op hare hoedanig
heid allerslechts ingewerktoveral waar de
beredeneerde voeding der dieren niet verstaan
of uitgevoerd wordt, is er opgemerkt geworden
dat de boteropbrengst merkelijk onder het
gewoon cijfer was gezaktals men eens begre
pen zal hebben dat er een zekeren vast verband
moet bestaan tusschen de hoeveelheid drooge
stof en versche stof, dan zal men in eens de
opbeuring van den stal ,en zij ne opbrengsten
tot het hoogste punt zien rijzen; en zoo lang
men volgens den ouden slenter zal volherdea
Gewikkeld in het zachte dons,
Legt ze in de wieg de kleine pop,
Ea Btille stijgt heur beêgegon»
Ten blauwen kindrenhemel op.
Legt ze in de wieg heur kleine pop,
En stuurt vol hoop haar wil en doel,
Ten blauwen kindrenhemel op,
Uit kiemend moederlijk gevoel.
En stuurt vol hoop haar wil en doel,
In duizend zorgen voor het wicht,
Uit kiemend moederlijk gevoel.
Voor 't popje dat te slapen ligt.
In dhizend zorgen voor het wicht,
Zooals nooit een getroeteld werd
Voor 't popje dat te slapen licht,
Als kende 't ook des levens smert.
Zooals nooit een getroeteld werd,
Bij stillen zang en beêgegons
Als kende 't ook des levens smert,
Gewikkeld in het zachte dons.
