J
b:
j
J
UMILTA
1
9de Jaar.
Nummer 1
Zondag 7 Januari 1894.
De toestand der kas.
Het rookt er.
i
Daar is wel geld voor.
LIBERAAL WEEKBLAD YOOR
5 fr. voor de stad.
Abonnementsprijs 5 fr go voor den buiten,
PRIJS PER NUMMER: 10 CENTIEMEN.
voorop betaalbaar.
Mok
mneert [zichop alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore van
10, Vooruitgangstraat 10, Aalst.
het blad,
HET ARRONDISSEMENT AALST.
Gewone, 15 centiemen
Prijs der AnnoncenP®1* drukregel,
■■jo uci miiiuiii/Gii Reklamen,75 centiemen r 3
Vonnissen op de Iet de bladzijde, I franJc.
Voor d1 annoncen buiten de Vlaanderen, [zich te wenden tot
Brussel.
den AGENCE HAVAS, Madelenastraat, 32,
Nee spe nee metu.
AALST, 6 JANUARI.
ver
ver
vei
is
Evenredige Vertegenwoor
diging.
ister Beernaert, heeft eindelijkin
k der evenredige vertegenwoor-
eene flinke houding aangenomen,
c van eenen staatsman.
t zijn goede vriend Woeste is nog
ood.
van beide zal zegepralen
n m schoot der clerical® partij heeft
listeriëele crisis eene algemeene
idding verwekt.
:al steken de voorstaanders der
dige vertegenwoordiging de han-
t de mouw.
Gent, waar de katholieke volks-
enwoordigers en senators zeer
ld zijn op het vraagstuk van de
enwoordiging der minderheden,
igendeel de geheele clericale pers
sons met al de liberale en socialis-
bladen om die hervorming voor
m.
een belangrijk verschijnsel teeke-
n.-,« Mnrien-
hoiiekeü van
,oh teiijke vraag geaonieQ) gtrekken-
om eene algomeene verga(jering der
bijeen te roepen ten minister
,aert te steunen in zn - Q strij(l.
Charleroi, te Nijvel Q e}(]org zijn
an clericale zijde deryk^^^g betoo-
m aangekondigd.
-1 dit cleric'aal refereno m aan mi_
r Beernaert de macht
jkeu om de tegenka'y^^g van
\K est» en zijnen aanhang m gamer
nd.erw.erpine' te dwingen r-
at het ons hopen.
een vraagstuk is belangrijker voor
ockomst van België dan dat der
redige vertegenwoordiging.
;ze hervorming alleen kan de invoe-
van het algemeen, verplichtend en
'voudig stemrecht dragelijk maken,
riten haar zullen p,lle minderheden
duizenden van stemmen verplet-
worden. Verbittering, politieke
•ts, wanorde zullen er de onver mij-
,ke gevolgen van zijn.
tiet majoritair stelsel zou leiden hier
le onderwerping der steden aan den
der boerenkiezers, daar tot de ver
nietiging van den invloed der burgerij
door de overmacht vau de werklieden
in de industriëele districten, elders en
op de meeste plaatsen tot de algeheele
uitsluiting der socialistische werklieden,
voor wie eigenlijk de Grondwet werd
herzien, buiten elke vertegenwoordi
ging.
Niets dan misnoegdheid en wrok over
het geheele grondgebied van België, zie
daar wat ons zonder de evenredige ver
tegenwoordiging zou te wachten staan.
En wanneer men bedenkt, dat de
stemming krachtens de nieuwe Grond
wet verplichtendis geworden,terwijl hon
derden duizenden kiezers op voorhand
zouden weten, dat hunne partij met ver
pletterende meerderheden, die wij met
de cijnskiezers nooit gekend hebben,
onvermijdelijk het onderspit moet del
ven dan zal men begrijpen, hoe juist de'
heer Beernaert de toekomstige toestan
den inziet, als hij verklaart de verant
woordelijkheid van de verwerping dezer
noodzakelijke hervorming niet te willen
dragen.
Maar zal hij moedig genoeg zijn om
eens in zijn leven bij een verheven
grondbeginsel pal te staan.
Wij zijn overtuigd, dat de- openbaro
meening-hom teuaeu - d, indien hij on.-
Maai moest hij op dat vi aagstuk
vallen, dan zou zijne populariteit nooit
grooter zijn geweest.
Voor een enkel oogenblik zou hij zelfs
boven de partijen staan, als een staats
man en vaderlander voor wie ie tor aer-
bied zbu gevoelen.
Voor hem zeivenen voor België hr j
pen wij, dat hij niet achteruit wijk r
zal en geëae vervalschte nrdossing' 1 j
moeilijkheid >zal bijtreder
j nisteriëele portefeuille te
9.
Tegen de MeriSv.
Een Fransch dagblad deelt een leerrijken
tevens zeer juist artikel uiede over Napoleon I,
den man dien men zoo treffend den grootsten
misdadiger onzer eeuw heeft genoemd. Wat
van dezen keizer gezegd wordt, kan men toe-
passsen op allen die zich het recht aanmatigen
aan de volkeren te gebieden, en dn niet aarze
len honderd duizenden naar het slagveld te
zenden.
Op het oogenblik dat de b houders, de ko-
'nings- en keizersgezinden, al de reactionnairen
als éen man beteugelingswetten vragen omdat
een misdadiger, een zinnelooze een aanslag
pleegde tegen een wetgevend lichaam, op
dit oogenblik, zeggen wij, is het niet slecht een
blik te werpen op de daden van den keizer
wiens naam door velen nog geëerd wordt.
De indruk, dien hij naliet, zegt het Fran-
sclie blad, was die eens kanonkogels. Hij vliegt
voorbij, graaft eene voor, en de rangen vallen
om niet weer optestaan. Achter hem blijft niets
meer dan de laatste rillingen vau den dood
strijd, bloedende lijken, onbeweeglijke ge
zichten, uitgedoofde oogen, het leven in
dood veranderd.
Hij doet zijn strooptocht door het mensch-
dom, juist gelijk de besmettelijke ziekten die
de leveiuleu aantasten en verdelgen. Hij is te
gelij k de Tering, de Pest, de Cholera. Gansch
zijn wezen was -uit eene doodelijke lu-ht uit,
een verschrikkelijken pestwalm, die de bloem
rijke aarde in eene begraafplaats verandert. Te
paard rijdt hij, onverbidd lijk, over hetplein
dat hij ieen slagveld heeft veranderd, en dat
bedekt is met lichamen van vijfentwintig jaar...
i) Is er ooit stilstand geweest in zijnen tocht
Heeft eene openbaring hem ooit verlicht? Mis
schien Maar hij heeft daar niet op gelet. Hij
is van Elba teruggekomen om de weinigen te
doen vermoorden die aan tien jaren keizerrijk
hadden weerstaan. Hij zou vau Sint-Helena
teruggekeerd zijn om de kreupelen op te roepen
die alleen overgebleven waren in de - ehuchten
van Frankrijk
Te Sint-Helena heeft hij het getal opke-
niaakt van de Franschen die gedood werden
één millioen zeven honderd duizend
Ziedaar het cijfer dat men zou willen a»n-
geteekend zien in de lofs; raken zijner huidi ;e
vereerderst het is dit cijfer dat prijken moest
op de zegebogen. Pat is zijn werk. Deze iu-
lichtir-g «M'-chaffen is de Geschiedenis verval-
schen.
Men ttaat wezenlijk verbaasd als men be
denkt <Lt het verzwegen woidt, dat deze aan
merking niet wordt belet, 't Is immers maar
eene UeinigLieid, die zeventien maal honderd
duiz-nd menschen Komaan, men spreke er
nG; meer over
v 11; spreek er van. Dat is da bloedige, de
Vreeseiijke opwerping t.egen Napoleon.... De
ware bloedzuiger, de beredeneerde moorde
naar, de onverbiddelijke schelm, die lijken op
stapelt, is hij 1 Zijn arend is eev roofvogel die
van vleeschhoop tot vlo schhoop vliegt.
Genoeg met den man uit den hooeo De
- fc-xffi het recht te leven. Het
wanj) dn» dat het tijd wordt te denkeu,
j. u uem m hb'. h'ven ver-
v if z' et den va-
d« *-r «mart
doei, s„.:i -.- v '.-ï aan
den twintigjarigen ónbskende, die it Vuéter-
litz ofte Waterloo gestorven is, bij het geschal
van een zege- of van een aftochtslied, aan hem,
die vermoord werd in de lente des levens, dat
uien denkeD moet. Die onbekende ware wel
licht grooter geworden dan Napoleon. De ge
nius des Oorlogs heeft het recht niet den ge
nius der Gedachte te dooden
En zelfs wanneer die onbekende geen ver
nuft geweest ware met welk recht vermoordt
men hem Zal men de arme duivels, de nede
rige wezens, die slechts een oogenblik het leven
aanschouwen, dit korte oogenblik nog on'ste-
len, hen verbieden te bestaan Voor dezen
was Napoleon de vijand, de wreedaard, die
Toskaansehe Zedenschets.
- Zijt gij zeker dat het meisje onschuldig
vroeg hij, na hij Virginio had hooren
ik en.
Ik verwed er mijnen kop op.
- Al goed en wel, mijn jongen maar gij
t geene preuven
Neen, ik heb geene preuven, en ik heb er
- ne noodig.
- De wet is niet zoo gemakkelijk om
ien, mijn vriend. Vergun mij eene vraag
beschuldigde meisje is zeker wel uwe aan-
ande
Neen
brginio aarzelde eeu oogenblikje. Dan voeg-
hij er haastig hij
Ik bemin haar, maar zij, ze wil vau mij
;h hooren, noch weten. Over drie maanden
;ft zij smadelijk de hand verstooten die ik
ar eerlijk en rechtzinnig ter trouw aanbood.
Zoo 1 Dan zijt gij zeer edelmoedig en uw
ord heeft er te meer waards om. Zoudt gij
ar willen zien en spreken Dat zou ik u kun-
n toestaan. Gij zoudt haar kunnen onder-
agen.
Ik wil haar niet ondervragen zegde Vir-
nio maar ik wil haai' zeggen, dat ik aan
,ar niet twijfel, dat ik weet dat zij onschuldig
iudien gij zoo goed zijn wilt, mij haar te
ten zien.
De rechter knikte, vriendelijk, en riep door
3 opene deur naar den cipier.
Een oogenblikje zegde hij, als hij den
pier zijne bevelen gegeve i had. Bestaat er
arzaak'of reden van vijandschap tusschen de
«klaagster en de beschuldigde
O ja zegde Virginio met zijne ruwe open
hartigheid. Het meisje... Netta is op mij ver
zot, en hare ouders ook zouden willen dat ik
met haar trouwde. Maar iedereen zegde dat ik
niemand anders dan IJmiita bemin.
De rechter glimlachte weer eu deed teekeu
aan den cipier om Virginio te vergezellen.
Men bracht Virginio uit de heuvelachtige
straat, vooibij het Lieve-Vrouwebeeld, naar
de Porta Florentina.
Gij moogt slechts tien minuten bij haar
blijven, eu dat in't bijzijn vau iemand
zegde de cipier.
Dat is altijd beter dan niets, antwoordde
de soldaat, en zij gingen den trap op.
De cipier riep de sleuteldrager en deelde hem
de bevelen van den rechter mede, en Virginio
volgde dezen nieuweu leidsman tot aan de deur
die met eeu zwaar «lot en eene ijzeren lat ge
sloten was.
Virginio werd bleeker dan nooit in een ge
vecht of in een hospitaal, voor het kanon van
den vijand of het mes van den wondarts.
En zij zit daarin o, Die helsche schur
ken 1 li morde hij en zijne hand zocht onwille
keurig de greep van zijn zwaard.
Hier is iemand om u te spreien, met toe
lating vau den rechter zei de sleuteldrager,
de deur openstooterid, zonder waarschuwing en
zelf binnentredend, terwijl Virginio op den
dorpel bleef staan.
Urnilta sprong op en bezag hen met groote
oogen
XIX
Vijf dagen en vijf nachten had de
kige op die plaats overgebracht, en c
betrekkelijk korte tijd had op haf
verricht van zooveel jaren. De gezoi
blos was van hare wangen vtrdw<
glinsterend haar was dof, hare oog
wild in hunne holt n, en op hare v
ken lag eene uitdrukking van w<
hulpelooze ellende welke Virginii
deed.
slechts leven kon ten nadeele van het leven der
anderen, de vertegenwoordiger van afschuwe
lijke gevoel ids. Wat geeft het mij, die mensch
ben, dat die Bonaparte zijn persoon doe gelden,
wanne r hij mij moet verdelgen om daartoe te
komen Ik wil mijn leven genieten, en het
niet aistaan om het zijne te onderhouden
Ziedaar goede woorden
Ziedaar hoe meu het volk moest leeren die
genen toe te spieken die, onder voorwendsel
dat h nne glorie op het spel staat, millioenen
menschen onderhouden in gevoelens van haat
en afueer tegen elkandtr
Ziedaar wat men moest leeren nan d kinde
ren in de school, aan den arbeider in het werk
hui», aan den landbouwer op het veld, aan
allen die vreedzaam het leven willen genieten
Ziedaar wat men moest voorhouden aan do
monsterachtige parisieten, die tegen het
menschilom samenz'weeren, zij heeteu dan Na
poleon, Alexander, of Willem.
Uit, de laatste verslagen door de Re
kenkamer medegedeeld, ontleenen wij
het volgende
De algemeeno uitslag der begrooting
van 1891 sluit met eene totale inkomst
var. 401,947,194 fr. C9 centiemen til
eene totale uitgave van 402,167,933 fr.
94 centiemen of 220,899 fr. 55 centie
men meer in uitgaven.
Maar, voegt de Rekenkamer er bij,
daar bet vorige dienstjaar van 1890
reeds een mali vap 17,542,305 fr. 36
centiemen aanbood, zoo mag meu het
dienstjaar van 1891 definitief sluiten met
een te veel in uitgaven van 17 MIL
LIOEN 763 duizend 134 fr. en 91 een
tiemen.
Ziedaar, hoe het met onze financiën
gelegen is
Aan sol laten en forten, aan Kerken,
Kloosters en papen van alle kleur en
geur, worden er met millioenen weg ge
worpen. Ondanks de zware lasten die op
het land drukken en die niettegenstaan
de alle beloften in plaats van vermin
derd nog worden, overtr
fen de algemeene uitgaven de mkor
ten
De klerikalen hebben schoon het finan
tieol bestuur van minister Beernaert tot
in de wolken te bewierooken, zoo die
toestand zich nog eenige jaren moet ver
lengen dan is het onvermijdelijk dat
België door eeu overgroot bankroet zal
getroffen wordtn.
Hopen wij dat het nieuwe kiezers
korps klaar uit de oogen zal zien om
hieraan einde te stellen.
Zno als onze lezers mogelijk reeds door de dag
bladen vernomen hebben, is er groote ruzie in
het kamp der Luiksche klerikalen.
Langs den eenen kant vind men de abt Pottier
leeraar aan 't groot Seminarie, gesteund door
Mgr. Doutreloux zelf, welke met de jonge ele
menten de voornaamste socialistische hervor-
vormingen aankleven van den anderen kant
heeft men den algemeenen vikaris Rutten,
welke met de rijke en aristocratieke klerikalen
hoegenaamd van geen katholiek socialismus
willen hooren.
A propos van dit veel besprokon geschil,
herinneren wij on» een weinig gekend feit, dat
onlangs onze verstokte reactionnairs en da
nieuwbakken katholieke democraten in op
schudding heeft gebrachtKorten tijdvoorde
bijeenkomst van het laatste congres van den
katholieken Volkibond van Helleputte, hadden
de bisschoppen van Mcchelen, Doornik en
Brugge het gedacht opgevat aan de beweging
der jonge katholieken den kop in te drukken,
door het uitgeven van eenen gezamentlij ken
brief over de plichten der katholieke democra
tie. Deze brief zou aan de Verhaeghez, de Le
vies, de Pottiers, deMaquinays, deHelleput-
tes, en tutti quanti vjakaf het soumettre of
démettre in de ooren hebben doen dreunen. Of
aan 1 -thodoTo zaken
en mui over- looi «r rechten y of o[W
boord ju de l tcke -arv.; De
uitge.-mid rd .cGze van Gentwn uik fvi-
het siuk ieed* ge'bijktni, de
Bruxelles had raeds naïef weg bij voorbaat
vreugdekreten over de veroordeeling der demo
craten aangeheven toen er op eens van de
zaak niet meer gerept werd. Wat was er ge
beurd De bisschop van Gent, Mgr. Stillemans,
had aan zijne collegae verklaard dat hij na
lezingen overweging ten stelligste weigerde
den brief te ieekenen. Vandaar woede te
Mechelen, woede die in eene echte razernij
veranderde, toen de kardinaal vernam dat de
bisschop van Luik het voorbeeld van zijnen
Geutschen confrater \olgde en insgelijks wei-
gerd te teekenen. Ziedaar waarom de herder
lijke brief niet versoheen, die de Jeune droite
moest in den grond boren en die het hart van
den braven Courrier niet zulke groote, maar
voorbarige vreugde vervuld had.
Geene week gaat voorbij of we zien
er duizenden en
tpenwinkel uitge-
Met twee stappen stond hij neven» haar
Urnilta, kent gij mij niet Bezie mij ik
ben nog altijd uw vriend, uw echtgenoot indien
gij wilt... Ik ben gekomen zoodra ik deze ver
maledijde zaak vernam... Waarom spreekt gij
niet Ik vraag u niets... Ik weet dat gij on
schuldig zijt... i)
Urnilta bezag hem al twijfelend. Te diep was
zij in baren jammer vollen toestand verzonken
om zoo aanstonds den teederen zin van zijne
woorden te be-effen.
Zij week terug gelijk een gewond en wild
ciier.
Weg! zegde zij tussc den hare tanden
ga naar Netta Sari, zij heeft u noodig, ik
niet... Ik... ben eene dievegge... zeggen zij
En dan lacht,e zijeen lach die Virginio's
bloed in zijne aderen deed stollen, wantin een
krankzinnigengesticht had hij eens «lk eenen
lach gehoord...
Zij mogen dat zeggen v antwoordde hij,
zich geweld aandoende om aan zijne stem een
kalmen en vasten toon te geven. Mij is het
onverschillig dat zij dat zeggen. Cl ij zijt zoo on
schuldig als een pas geboren kind, en ik be
min u, Urnilta, en zie, indien ik u met, uit het
gevang kan verlossen, dan wil ik naar u wach
ten. Ja, ik zal naar u wachten en den dag dat
gij het gevang zult verlaten, wordt gij mijne
vrouw, indien gij wilt... Om u dat te zeggen
ben ik naar hier gekomen...
Hij eerbiedigde haar te zeer om haar aan te
ik min u toch... Tot vrouw wil ik u nemen
voor God en zijne H. Kerk zooals gij zijt en
wie mij u ook betwist hij zal u niet winnen.
De goede God maakte u schoon en gij, gij hebt
uwe onschuld bewaard, on u rein gehouden van
alle zonde daarop wil ik mijnen eed doen. Ik
kan u niet in vrijheid stellen maar ik kan
wachten... Wanneer gij uit deze vermaledijde
plaats komt, zult gij tot mij komen en indien
ooit iemand u deze leugen, waarvoor ij in
deze hel lijdt, durtde naar het hoofd werpen,
dan zou bij met mij moeten rekenen en het zich
bitter berouwen... Dit wilde ik u zeggen, eu
daarom ben ik naar hier gekomeu...»
Zij luisterde naar zijne stem, eu hare sohoo-
ne lippen trilden en geaeel hare gestalte veran
derde ze scheen te groeien en nieuw leven te
bekomen.
Dit zegt gij nu?fluisterde zij bijna
onhoorbaar. Maar... ach later...
Ik zeg het :iu en voor altijd.
Eensklaps sprong zij vooruit en slingerde
hare armen rond zijnen hal3.
Dan zult gij de waarheid weten ik be
min u 1
Nu liet zij hem los en stootte hem van zich
af.
Maar... nooit wil ik u met schande bela
den nooit nooit 1 nimmer zalik u oneer
brengen.
Dan zweeg hare stem en zij verzonk in ee
nen rleerniswnai'dicrpn afoul iran i
ver .matvolle ambte-
naaiü zuu ^oüauiera, brielürag-xo
onderwijzers een weinig Verhooging
Vragen, waarop ze recht hebben dan
antwoordt men hun vlakaf er is geen
geld in de kas
De tolbeambten vervullen een lastige
en gevaarlijke taak men betaalt ze te
weinig om te leven en te veel om te ster
ven De briefdragers hebben het stellig
zoo onderbrak hij haar uwe onschuld staat
bij mij buiten allen twijfel. Ha, ware ik maar
daar geweest om u ta verdedigen Uwe eer D
mijne eer... n
U mil ta week een weinig van hem af en keet
hem zucht in de oogen.
Jazegde zij met eene ernstige teeder
heid die haar veranderde en haar schoone
maakte dan zij ooit te voren was geweest. -
Ja, mijne eer is uwe eer, en nooit zal ik schan
de over u brengen, zoo helpe mij Onze Liev
Vrouw, de dierbare Moeder van Christus
Dat zult gij nooit kunnen, zegde Virginic
Zijn hoofd duizelde, zijne pols klopte snei
leren zijne ziel juichte eu jubelde.
Hij vergat dat hij in eene gevangenis was.
Het is tijd dat gij vertrekt waarschuw
de de sleuteldrager, hem beziende van uit d
deur. BB
Nog een enkel oogenblikje riep Virg -
nio en hij nam Umilta's beide handen nc
een oogenblikje. Zij is mijne vrouw
Neen zegde Urnilta, en zij trok hai
handen uit de zijne neen, zoolang als
plichtig ben in de oogen van een enkel inensch
Dat doet niets ter zaak, en het zul ni t
lang duren zegde Virginio. Ik daux dt a
Hemel voor dit gevang, dewijl gij mij hier u
hart hebt geopend
Dan, spijt al zijn vertrouwen en al zijn hoo
gevoelde hij zijnen moed zinken. Zijn ha
'jjsruco
zVSmr
na?y
C
ht
ZOO g. t'.. i' f - 1 T -
1 Ut
