GRAND BAL
ONS HUIS
Groot Gemaskerd BAL
GROOT BAL
9de Jaar.
Nummer 5
Vrijheid en gelijkheid
Goed nieuws.
Rechten op de granen.
Die farceurs
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
x 5 fr. voor de stad.
Abonnementsprijs: J 6 fr 50 voor den button, voorop betaalbaar.
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert [zich
op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore van het blad,
10, Vooruitgangstraat 10, Aalst.
HET ARRONDISSEMENT AALST.
o Gewone, 15 centiemen
Prijs der Annonoen j Eeklamen, 76 c9nÖ6men j per drukregel.
Vonnissen op de dei de, bladzijde1 frank.
Voor d'annoncen buiten de Vlaanderen, zich te wenden tot den AGENCE HAVAS, Madelenastraat32,
Brussel
Nee spe nee metu.
AALST, 3 FEBRUARI.
5Sr!VA 1 AALST.
1894
Club zonder naam, niet zonder hart.
op Zondag1 4 Februari, om 10 ure 's avonds
in den Graaf van Êgmont, Groote Markt.
Groot Orkest Symphonie.
Om Middernacht, prijsuitreiking aan de best
gemaskerde personen.
Er zullen hoegenaamd geene uitscheldingen
of verwijtingeu gedoogd worden.
Heerekaart 1 Fr. Damekaart 0-50 Fr.
De Voorzitter,
Nestoe SCHALTIN.
VILLE D'ALOST.
Cercle Symphouique Do t Eendracht Groot.
Carnaval 1894
Paré Masqué et Travesti,
Ie 5 FÉVRIER 10 heures du soir
a CONCORDIA.
A Minuit grande distribution da prix aux
personnes les mieux Costumées.
BRILLANT ORCHESTRE.
Consommations de 1" choix
Les intrigues seront 3évérement interdites.
Carte de protecteur 5-00 francs.
Cartes prises d'ava ice pour Cavalier et
Dame 2-00 francs.
Cartes a 1'entrée Cavaliei 2-00 fr. Dame 1 fr.
I,e Président,
Corneille VAN BRANTEGHEM.
N. B. On est prié autant que possible d'évi-
ter les Domiuos noirs.
Werkmanskring
VOORUITGANG DOOR 'T WERK.
Schoolstraat AALST Concordia.
Dinsdag 6 Februari 1894 Vastenavond
om 8 ure 's avonds,
Prijzen der Kaarten tot Dinsdag 6 Februari
om 8 ure 's avonds, te bekomen bij de Bestuur
leden en in Concordia.
Beschermkaarten 5 franken en 2 fr. ingang
voor Dame en heer.
Ingangkaarten 1 fr. voor dame en cavalier.
Daarna aan't bureel een frank per persoon.
Orkest van 20 Muziekanten.
Vrijen ingang voor gemaskeerde en ongemas-
keerde aan hierbovengemelde voorwaarden.
Namens het Hoofdbestuur
De Voorzitter,
Emile MEERT.
NOVELLE.
Naar het Duitsch door Kapitein Van Ackee.
Neen, neen riep Marie Het is van
vreugd Het is van dankbaarheid De twee
dozijnen tuiltjes zal ik schilderen en de laatste
teljoor zal de schoonste zijn Ik dank u, mijn
heer EvertIk dank u
Met opgewektheid ging de jouge schilderes
aan het werk maar na braakte de grootmoe
der hare gal tegen die vernederende kostwin
ning uit, zooals zij het schilderen voor geld
noemde. Eindelijk dreigde zij vrouw Reinhert
en hare kindereu op straat te zetten. Te ver
geefs Marie hield aan en de moeder had
zooveel vertrouwen in de dochter, dat zij deze
liet begaan
Marie bad intusschen een klein huisje ge
huurd te Berlijn, en nu kwam het tot eene
openlijke, dech vriendelijke scheiding tusschen
de weduwe, met hare twee kinderen en de
grootmoeder.
Welk geluk voor Marie te zien hoe verge
noegd hare moeder in hun huisje bezig was
Welk geluk als zij, na de eene of andere bood
schap, naar huis terugkeerde eD het helder en
frisch moedergelaat aan het venster bemerkte
als zij den lichten stap hoorde waarmee
moeder voorbij haar kamerdeurtje sloop al
waar zij zat te werken als zij dan bemerkte
hoe moeder haar iedere kleine moeite spaarde
en afnam 1 Dan liet zij haar penseel zinken om
hare dankbare oogen tot God te verheffen.
Terwijl de Kamermeerderheid alles
doet wat maar mogelijk is om duizenden
en duizenden van het kiesrecht te be-
roo,7en, hun door het nieuw artikel 47
toegestaan, en alzoo de politieke gelijk
heid met voeten treedt, gaan de clerica-
len op,den buiten voort met de vrijheid
te miskennen en de propagandisten der
Werkliedenpartij af te ranselen en half
dood te slaan.
Het niet kunnen le winnen met rede
neeren, nemen zij hunne toevlucht tot
geweld, en men ziet kasteellr eren en
geestelijken de ongelukkige boerenmen-
schen tot gewelddaden ophitsen. Men
herinnere zich Zonnebeke en Beernem,
waar onder het oog der overheden de
lafhartigste daden voorvielen, zonder
dat de Regeering het noodig oordeelde
die overheden tot den eerbied der wet
te roepen en zonder dat het gerecht die
overtreders der grondwettelijke rechten
naar behooren strafte.
In België is alles toegelaten tegen de
werkliedenpartij.
Preekt een pastoor dat de socialisten
op stokslagen moeten onthaald worden
niemand vraagt hem rekening voor
die snoode daad.
Wapent een burgemeester zijneknech
ten met stokken om de propagandisten
half dood te slaan de brave burger
vader wordt niet eens verontrust.
En staat er eindelijk iemand in de
Kamer op om al die lafheden, rechts- en
wetsovertredingen aan te klagen, dan
ontkent de regeering het gebeurde of
verschoont de gepleegde misdrijven en
de lieve Kamermeerderheid gaat een
voudig tot de dagorde over alsof er niets
gebeurd ware, alsof de Grondwet niet
ware overtreden geworden, alsofde vrij
heid van den burger en de persoonlijke
vrijheid niet waren geschonden, alsof
de vrijheid van vereeniging en verga
dering riiet waren mikkend geworden,
door overheden aangesteld om over
dezelve te waken.
Wieniettot de clericale partij behoort
is vogelvrij verklaard zoodra hij den
voet op deu buiten zet de priester mag
hem belasteren, de overheid mag hem
zonder bescherming laten, de opgehitste
boeren mogen hem mishandelen en
durft hij zich verweren, dan komen
veldwachters en geudarmen nog een
handje toesteken opdathij maar goed ge
roete en zich lang heriunere dat geeste
lijkheid, burgerlijke overheid, rusthand-
havers en soortelijken, allemaal samen
spannen tegen hem, tegen het goede
recht, tegen de vrijheid. En dan klinkt
het in de Kamer, uit den mond des mi-
Welk een gelukkig leven Eu als Marie dan
terugblikte op den korten tijd waarin deze
verandering zoo rap en zoo zeker'ontstond,
dan kwam haar somtijds alles voor als een
droom een schoone droom in het huis van
grootmoeder.
Met de volle verukking eener frisch inge
spannen kracht en gelukkig en fier op hare
bekwaamheid, werkte Marie van den morgend
tot den avond. Zij schilderde niet voor kunst
kenners en kunstliefhebbers, zij was, zooals
Evert het had voorzien, geheel aan hare kunst
gewijd. Zij had hare ware vreugd aan de
waaiers, aan de bloemen vazen, aan de teljoren
die zij met dozijnen te schilderen kreeg. Zij
deed gestadig voortgang en werkte met meer
zekerheid en schoonheidszin en werd met ont
moedigd hoe dikwijls zij ook hetzelfde werk te
verrichten had.
De brave heer Evert bleef de jonge schilde
res met raad en daad terzijde staan hij vond
vreugd in dit begaafd meisje, die met den moed
en de kracht van een man er altijd en altijd
naar streefde om verder en verder te komen.
Aan Marie baarde het een bijzonder genoe
gen wanneer zij eene bestelling kreeg om een
landschap te schilderen. Als de heer Evert er
over bromde, dat zij ran dergelijk werk te zeer
haar hartebloed verspilde, om er betrekkelijk
weinig mede te winnen, dan lachte Marie en
met begeestering begon zij te werken. Het was
toch zoo aangenaam woud, lucht en water te
schilderen in plaats van die eeuwige roozen en
bloemen en vergeet-mij-nietjes en vlinders
Rap ging de tijd voorbij. 2 jaar waren verloo-
peu sedert vrouw Reinhert hare schoonmoeder
had verlaten, en nu eerst begon grootmoeder
een waar genoegen iu de werkzaamheid van
hare kleindochter te vinden het leidde haar
ij del gemoed als zij over de schoonheid van
Marie's weiv hoorde spreken en nu ontstond
er een hartelijk verkeer tusschen de oude
nisters, dat mishandelden alleen de
schuldigen zijn.
Wat verbeelden die liberalen, progres
sisten en socialisten zich toch Zij zou
den naar den buiten mogen gaan propa-
gande maken en ongedeerd terugkee-
ren Zij zouden, onder .t oog van den
kasteelheer en den priester, de boeren
over rechten en plichten komen onder
houden Zooveel vermetelheid mag niet
geduld worden. Priesters, en burge
meesters, en kasteelheeren, en veldwach
ters, en schoolmeesters, en klokkeluiers,
heel de bent, die op den rug van den
boer leeft, weet de partijdriften op te
wekken en de gemoederen op te hitsen,
en wanneer de stedeling op den buiten
verschijnt om er wat licht te brengen
en over broederlijkheid en vooruitgang
te spreken, dan klinkt het ordewoord
uit deu mond der gezalfden en der over
heid n Klopt er op Klopt er op
en dronken lummels, gewapend met
stokken, leggen zich in hinderlaag en
vallen onverwachts den niet kwaad ver
moedende op liet lijf, tot grootere eere
en glorie... Gods
Zoo worden de vrijheid en de gelijk
heid voor de vret iu ons godzalig België
onder de voeten getrapt onder het mi
nisterie van M. Beernaert en met de me
dehulp van priesters, rijken en heeren
van de wet.
Volgens het schijnt zou Neuzius Beernaert,
van wiens ontslag zooveel gepraat werd, einde
lijk genegen worden om eene enkele zijner
duizenden schitterende beloften te houden.'
Heeft hij inderdaad niet tot boven de hanen
der kerktorens geschreeuwd dat de belastin
gen, die het laatste liberaal ministerie ten val
brachten., nutteloos waren, en dat hij ze ging
afschaffen zoohaast hij het bewind in banden
hebben zou Hij ging zelfs hot reeds betaalde
teruggeven
WelnU, sedert tien jaren dat de klerikalen
ons onder hunnen pantoffel houden, blijft die
beroemde financier regelmatig al diezelfde
belastingen binnen palmen, zonder eenigm af
keer, zonder eenfl gewetensbezwaar.
Eindelijk, zegt dc Paterjood, goed nieuws
Maar 't zijn nog de belastingen niet, die gaan
afgeschaft worden 't Zal nog voer dozen keer
niet zijn net als met het ontslag. Er is alleen
spraak van etn koninklijk besluitje, waardoor
de kadastrale vermenigvuldiger, ingesteld met
het oog op de erfenissen in rechte lijn, merke
lijk verminderd wordt. Het is wel de moeite
En toch wat een wolk van wierook gaat men
den eeuwigen bedreiger met ontslag, de leven
de kabinetskwestie, deu besten vriend van
Woeste toezwaaien, om dien plaaster opeen
houten been Kom maar binnen, de komedie
gaat beginnen
Wie 't laatste lacht....
vrouw en hare schoondochter. Dikwijls kwam
grootmoeder in het klein huisje te Berlijn eeni-
ge aangename dagen overbrengen en slechts
ééne zorg, dat Marie de beste jaren van haar
jong leven overbracht met werken en zij aldus
rooit gelegenheid zou vinden om te trouwen,
dat gaf haar somwijlen stof tot morren en
knorren.
Ha, grootmoederken zoo lachte Marie
dan mijne kalanten, dat zijn mijne minnaars,
en ik hoop dat die mij getrouw zullen blijveu.
Wat het trouwen betreft, ik heb geenen tijd
om jong meisje te zijn ik ben een kladschilder
zonder geslacht, maar een gelukkige kladschil
der.
Gij hadt wat beters kunnen zijn morde
de oude vrouw indien gij te mijnent geble
ven waart maar gij hebt het zoo gewild.
Ji, dat had Marie gewild, en zij had gelijk
gehad h ir n wil duor te zetten.
Weinige dagen na dit gesprek met hare klein
dochter deed de oude vrouw eeueu gevaarlij-
keu val van den trap in haar huis en eenige
weken later gaf zij den geest. Het huisraad
van de oude werd verkocht en de opbrengst
maakte het eenig kapitaal uit van het huisge
zin welks eenige broodwinner eenjoug meisje
was. Doch moeder Reinhert vond een volmaakt
vertrouwen iu Marie's blauw® oogen, zoowel
als in de gedachte Tot hiertoe heeft God ge
holpen Hij zal ook verder helpen.
IV
Tot hiertoe had grootmoeder uit hare lijf-
rent het huisgezin van hare schoondochter on
dersteund door haar overlijden nu had dat
opgehouden. De winter begon, en de arme we
duwe Reinhert werd door zorg en onrust be-
kweld. Marie werkte meer dan ooit opdat hare
moeder en haar zusterken geen gebrek zouden
Ter algemeene vergadering van den
Landbouwersbond vau Oost-Vlaanderen,
op Zondag 21 Januari gehouden, heeft
de heer Martens notaris te Olsene, ten
voordeele der rechten op de vreemde
granen gesproken en eene dagorde doen
stemmen, waarvan paragraaf 5 luidt als
volgt
Inkomrechten op de granen, suiker ij en,
boter, vee en margarine en gezien de moei
lijkheid dat in dezen zittijd te stemmende
stemming in dezen zittijd van het voorstel
Melot, volgens ivelk, inkomrechten worden
geheven op bloem, mout, boter, margarine,
haver, suikerijen.
Dit voorstel werd met algemeene
stemmen aangenomen.
Wij begrijpen dat landbouwers, slecht
ingelicht of niet ingelicht nopens den
toestand van den landbouw in de lan
den die inkomrechten op de granen hef
fen, de verbetering van hunnen toestand
van de graanbelasting verwachten.
Trouwens, het schijnt waarheid te be
vatten dat de landbouw moet herleven,
als al de landbouwvoortbrengsels uit den
vreemde bij den invoer door zware rech
ten getroffen worden. In werkelijkheid
is hef tegendeel waar. De graanbelasting
heeft nergens den landbouw gered, noch
in Duitschland, noch in Frankrijk, waar
de heftigste voorstaanders der inkom
rechten reeds rouw gevoelen dezelfde
voorgesteld en doorgedreven te hebben.-
Na eenige jaren ervaring is de toe l
stand van den landbouwer aldaar nie
verbeterd, integendeel maar de alge
meene toestand van de arbeidende klas
sen is er feitelijk verergerd, doordien de
graanbelasting ue prijzen vau het brood
heeft verhoogd, naar evenredigheid van
de gestelde rechten, zonder den invoer
van vreemde granen te verminderen
zoodat, ten slotte de landbouwer nog
altijd voor dezelfde concurrentie staat,
en naar andere middelen tot verbetering
moet uitzien.
Die middelen zijn gemakkelijk om
vinden, als men maar zoeken wil, en als
de landbouwers den flater niet meer be-
Toote groadeiffiiiaren paar de
gaan
Kamer te zenden, die van de- hooge
pachten leven en liever het brood be
lasten, en dus ruim 6 millioen Belgen
treffen, dan rechtvaardige wetten te ma
ken op de buurpachten, zoodat de boe
ren niet meer van de groote heeren af
hankelijk zijn.
De bestrijders der beschermrechten
zegde M. Martens spelen eenvou-
dig comedie, als zij zeggen uit liefde
tot het volk te handelen. Waarom dan
vrageu zij de afschaffing niet der rech-
lijdan. Zij werkte g«jaagd, koortsachtig, ruste
loos. De frissche kleur verdween langzamer
hand van haar gelaat en donkere ringen kwa
men rond hare eens zoo stralende en thans ver
duisterde ooien. Dat verdubbeld® moeders
verlegenheid.
Ach, mijn kind zuchtte zij hoe pijnlijk
en friestiggaan uwe jonge jaren niet voorbij
Marie glimlachte, legde haar penseel neder,
nam moeders beide handen in de hare en zegde
Wel moederken, gaat gij nu beginnen
spreken als grootmoeder, zaliger Laat ons
rekenen ik was zeventien iaar als wij uit
Erfurt zijn vertrokken twee jaar hebben wij
bij grootmoeder gewoond, is negentien jaar
drie jaar zijn wij nu te Berlijn te zamen
twee en twintig jaar. Dus is mijne jonkheid bij
lange na nog niet voorbij.
Treurig schudde vrouw Reinhert het hoofd.
En jaar na jaar zal voorbijgaan in werken
en slaven voor moeder en zuster tot gij den
moed zult verloren hebben nog van jonkheid
te spreken,..
Eene rilling liep door Marie's leden moe
ders stem scheen een profetischen klank te heb
ben. Nog nooit had zij zoo verre aan de toe
komst gedacht. Aan trouwen denkende, was
zoo iets hear altijd voorgekomen alsof dat eerst
veel, zeer veel later gebeuren kon, niet omdat
zij alsnog slechts aan werken, aan leeren en
schilderen gedroomd had, neen, maar omdat
de jongeling, die op deu morgend toen zij van
Erfurt afscheid nam, haar als een trooster en
raadgever verschenen was, ook nog niet aan
trouwen en aan een eigen huishouden denken
kon. Eigenlijk meende Marie wel niet dat ze
zijne vrouw worden zou; maar zij droeg hem
toch een dankbaar herto toe. Zij wilde hem we
derzien, nogmaals in die goede bruine oogen
blikken, en aan dien wijzen raadgever zeggeu
hoe zij zijnen raad had gevolgd en hoe zij er in
ten op suiker, azijn, zeep, kleeren,
enz.
De bestrijders der beschermrechten
spelen geene comedie zij verdedigen
liet algemeen belang en den boterham
van den werkman en zij vragen heel
zeker do afschaffing van de rechten op
suiker, azijn, zeep, kleeren, enz., al
schijnt M. Martens dit te ontkennen.
Een ander spreker noemde het be-
lachelijk altijd voor den dag te komen
met de loonbelasting. Is liet water
niet zoo noodzakelijk als het brood
En leggen Brussel en andere groote
steden geene lasten op water, licht,
vleesch, groenten, enz., door slacht-
en plaat srechten
Neen, belacheljk is het niet, maar ha
telijk in den hoogsten graad is't wel,
op t brood te willen belasten. En al hef
fen nu Brussel en andere groote sleden
nog zulke zware en onbillijke lasten,
dan is zulks nog geene reden om de ha
telijkste van alle, namelijk de belasting
bet brood, te vragen, zoogenaamd ten
Yoordeela der landbouwers, maar feite
lijk en uitsluitend ten voordeele der
grondeigenaars.
In plaats van lasten te vragen op pro
ducten van allereerste en algemeene be
hoefte, moesten alle vrienden van land
bouw en nijverheid gezamenlijk derzel-
ver algeheele ontlasting eischen en in
vervanging der rechten op den arbeid
en den landbouw eene, naar evenredig
heid van het fortuin, toenemende, be
lasting op het inkomen viagen, die. de
geringe lieden vrijstellende, op allen
wegen zou die iu zekeren welstand ver-
keeren.
Wij hebben het gezegd en tot verve
lens herhaald, onze landbouw gaat niet
achteruit omdat de vreemde granen vrij
binnenkomen hij gaat achteruit door
de zware lasten die op hem wegen
zware lasten die den landbouwer in de
onmogelijkheid stellen met den vooruit
gang mede te gaan en zich toe te leggen
op meer winstgevendeu veldbouw, waar
de Vlaamsche grond zich uitstekend toe
leent, terwijl de verbiokkeling van on
zen grond in oneindig veel en kleine
eigendommen, de concurrentie op het
gebied dei graancultuur onmogelijk
maakt met Rusland, Amerika, Austi
Indië, enz.
Een dezer dagen had vanwege de heeren
TACK en L1EBAERT, vertegenwoordigers
van Kortrijk in de Kamers, eene ondervraging
plaats over de maatregelen door de regeering
genomen ten gunste onzes handsls met Spanje.
De heer TACK noemde deze zaak hoogdrin
gend, vooral wat onzen uitvoer in weefsels naar
Spanje betreft.
gelukt was met de schilderkunst hare moeder
tegen gebrek te behoeden.
Stil zat moeder te weenen. Marie had op hare
laatste woorden niets geantwoord. Moest dat
zwijgen aan hare moeder niet duidelijker dan
woorden Marie's gedachten bloot leggen
Bekwel u toch met «eene ingebeelde zorg,
moeder zegde Marie eindelijk er bestaan
wezentüjke zorgen genoeg... De winter is streng
en schijnt geen einde te zullen nemen hij heeft
veel kosten medegebrachtwij moeten sparen.
Denkt gij niet dat wij wel zouden doen een
goedkooper huis te huren
Welzeker zegde vrouw Reinhert hier
toch is veel meer plaats dan wij noodig heb
ben.
Het gedacht aan verhuizen was een goede
afleider voor vrouw Reinherts bezorgdheid, en
tevens deed de vergenoegde uitdrukking van
Marie's gelaat haar aannemen dat hare dochter
weinig leed bij de gedachte dat ha:e jonkheid
nutteloos zou kunneu voorbijgaan.
De winter kroop ten eind®, de adetn van de
lente waaide tot in de stad.
Met hare beide dochters woonde de weduwe
nu in «en kleiner huisje, eu wel in de gebuurte
van den braven heer Evert, Marie's gewezen
leermeester en huu eenigen vriend in de groote
stad Berlijn.
Het huisje, met zijnen hoogen steene» trap,
was rp verie na zoo geriefelijk niet als het
grooter huis ilat zij verlaten hadden maar toch
had het ook zijne aangenaamheden, «n uit Ma
rie's werkkamerkeu kon meu een prachtig ver-
reziebt genieten, waarbij de oogen op een
schoon groot huis vieleu, een huis dat, met
eenen ruimen tuioomringd,een zeer aangenaam
rustpunt aan het zicht gunde.
Wordt voortgezet.)
-1
DE DENDER GALM
iïfiiiiTTiM
rrOift
Cb A i. v_-
