4 1
X
En terwijl dus onze tegenstrevers congressen
in concurrentie inrichten en na.ir eensgezind
heid zoeken als naar donsteen der wijsneid,
sluiten zich alle conservatieve krachten aaneen
en maken zich strijdveerdig.
De catholieken van alle kleur sluiten dus een
verbond en geven aan de werklieden een ruim
aandeel in de verdeeling der mandaten. Zoo
moesten wij, vrijzinnigen van alle kleur, ook
doen. Wij hebben het herhaaldelijk voorgesteld
en de progressisten in het algemeen zijn daar
toe geneigd. Ook vele gematigde liberalen,
zelfs de groote meerderheid, zouden rich bij
deze wijze politiek aansluiten, werden zij niet
weerhouden door sommige leiders die zich
maar niet kunnen gewe nnen aan de gedachte
dat do tijd der noodzak lij ka toegevingenis
gekomen en de volksklas thans een overwegende
rol gaat spelen.
Hunne.oogen zullen misschien open gaan als
het te laat zal zijn, 't is te zeggen als de libe
ralen door de clericale paruj zal verpletterd
zijn.
Een tweede Congres.
Een zeker getal Voorzifters van libe
rale Associaties zijn bijeen gekomen om
tb beslissen dat er op Zondag April
aanstaande een doctrinair Congres zal
gehouden worden. Dal zal dus, met het
Congres der Progressisten twee liberale
Congressen uitmaken, hetgeen zeer te
betreuren valt.
De Voorzitters van de liberale Asso
ciaties van Mechelen, Roeselaere, Ho. i
en Namen hadden op bovengemelde
bijeenkomst genoeggoede redenen aan
gehaald ten voordeele van een enkel
Congres, maar het schijnt dat de oude
pruiken van de Federatie langs dien
kant niet hooren willen. Er blijven dam
nog altijd lieden die hunne kliekjespoü-
tiek en hunne persoonlijke interesten
hooger stellen, dan de belangen van bet
liberalisme, en liever in de knarten van
de klerikalen spelen dan zich als anti
clericalen tegen den geme.nschappelij-
ken vijand te vereeingen, welke zuo
dreigend in dorp en stad den kop ver
heft.
Neen MM. Neujean, Magis, Graux,
Bara, Lippens, Andrimont en hnuiit
acolieten, slagen het voorstel af, weige
ren naar de goede redenen van meer
doorzichtige gematigde liberalen te luis
teren en maken liever het pad schoon
voor de clericale partij, dan de hand der
vooruitstrevers te aanvaarden en een
kiesverbond met de werkliedenpartij
aan te gaan. Zij keeren de fiere geuze»
leus om en zijn liever paapsch dan de
mocraat Zelfs hun verleden ver
loochenen zij, want liberalen zijn het
stellig niet meer, die een auti-clericaal
verbond durven weigeren onder voor
wendsel dat zekere ant,i-clericalen geene
belijdenis ten gunste van den persoon
lijken eigendom die niet bedreigd is
willen afleggen maar feitelijk, om
dat die anti-clericalen den terugkeer van
de mijnen aan den Staat willen en be
strijders zijn van zekere monopolen,
waarbij de meeste heeren van de Federa
tion libérale groote voordeelen vinden.
paar ligt de reden waarom de doctri-
nairen niet met de progressisten willen
méégaan nergers anders Die reden is
dus uitsluitend van economiechen en
geenszins van politieken aard, namelijk
het behoud hunner privilegiën, hunner
monopolen, hunner vetbetaalde sinecu
ren.
En daarom verklaren de barons van
de mijnen en van de financie den oorlog
aan de progressisten
En toch noemen, zij zich ook vooruit
strevend en democraat
't Ziet er lief uit
Het redmiddel.
Nu het geloof* en de goede zeden in
sommige onzer volkswijken verdwijnen,
blijft er maar een middel over, zegt het
Landom dat gevaar te keer te gaan
Daar parochiekerken en kloosters stich
ten.
Zie, dat ontbreekt er nog aan een
klooster op Kerrebroek, eene parochie
kerk op Mijlbeke, een klooster aan den
Osbroek, eene parochiekerk op den
Geeraardsbergschen steenweg, een hier,
een daar, een ginder, enfin het komt er
op geen half dozijn aan.
En dan zal Aalst gered zijn, dan zullen
al de inwoners godvreezend, deugdzaam
en zedelijk zijn, en dan zullen vooral de
arme werklieden niets meer te kort
hebben.
Ziet het verkwezelde Brugge maar
eens met zijne 57 klooster, en kerken,
hoe braaf dat het werkvolk daar is en
hoe gelukkig vooral
De onwettelijke geboorten zijn er het
talrijkst, de armoede is er het grootst.
De kerken en kloosters hebben ais on
roerende goederen eene waarde van do
zijnen millioenen en welke kolossale
schatten liggen er dan nog in de brand
kasten niet
Dat is het collectivism van de doo Ie
hand, maar daar schreeuwen onze kleri
kalen niet tegen.
Om Aalst van een gewissen ondergang
te redden moeten er dus kerken en
kloosters komen. Zij zullen, even als die
er nu reeds bestaan, meteen zeer klein
beginnen, van dag tot dag zich al meer
en meer uitbreiden, zich verbreeden en
verlengen, opslorpen wat in hunne na
bijheid ligt, hier, daar, ginder, overal
wat aankoopen, tot dat zij op het einde,
na eenige jaren, tot eene geduchte macht
zullen opgewassen zijn.
Millioenen zullen zij bezitten, millioe
nen aan liet volk afgebedeld en afge
perst, millioenen aan den openbaren
rijkdom onttrokken, en dan zal Aalst
zedelijk zijn zoo als Brugge, doodseh
zoo als Brugge, arm zoo als Brugge en
dan zullen de werkeloozen om niet van
honger om te komen, soep, brood en
potaten aan de kloosterdeuren mogen
gaan halen, zoo als de ongelukkigen
te Brugge verplicht zijn te doen
Ja, A dst moet kerken en kloosters
hebben
Aalstersche afgevaardigden.
Iu algemeene vergadering van Domlerdng 22
Meert, heeft de Liberale Associatie van het
arrondissement Aalst het volgende gestemd
Aangezien de eendracht meer dan ooit noodig
is in onze Vereenigiug, die zoowel uit vooruit
strevers als uit gematigde liberalen bestaat
Aangezien de uitnoodiging tot het Congres
der Progressisten geen ander doel heeft dan de
tegenwoordigheid van Afgevaardigden op dit
Congres te vragen, zonder de minste andere
verbintenis
.Aangezien er door de liberale Federatie be
sloten is dat de deelneming aan de beraadsla
gingen van haar Congres de verplichting zal
opleggen van zich aan het programma te on
derwerpen, dat er zal gestemd worden
Aangezien zulken eisch door <ie Liberale
Associatie van Aalst niet kan aanvaard wor
den
Aangezien de E. V. voor het liberalisme van
Vlaauii ren in't algemeen en voor't arrondis
sement Aalst in net bijzonder eene kwestie is
van hoold akeiijk gewicht en een voornaam
punt van ons progiamma ui maakt
De Associatie besluit
1° Van afgeva irdigden naar het Congres der
Progressisten te zenden.
2° Van insgelijks afgevaardigden naar bet
liberaal Congres te sturen met het volgende bij
zonder en uiidrukkehjk maud; at
a) an door de Verga lering, eer mentoLde
bespreking overgaat, te doen stemmen dat de
Associatiën, die afgevaardigden benoemd heb
ben, geenszins verbonden zijn door de beslHi-
ten, die .er op bet Congres zullen genomen
worden.
b) Van te beslissen dat de kwestie der E. V.
op net Congres zal besproken worden.
Zoo niet, bij geval van weigering, van zich
terug te trekken en ann de beraadslaging geen
deel te nemen.
De afgevaardigden voor bet arrondissement
Aaist zijn de HH. De Deyu Edmond, De Windt
Joseph, Galle Albert, Fontaine V., Leveau
Gustaaf en Demont II-
Feest in Concordia.
Verleden zondag waren in de groote
zaal van Concordia 40 eerste kommu-
niekanten, elk vergezeld van een fami
lielid, op een feestje uitgenoodigd. Het
was aandoenlijk om zien met wat le
venslust en vroohjkheid al de aanwezi
gen bezield waren, hoe de oogen van
innig genoegen blonken, met wat smaak
de-chocolade en boterkoeken verorberd
werdeu.
Nooit hebben wij gezelliger en aan
genamer feestje bijgewoond, want ter
wijl al de uitgenoodigden door eenige
jonge juffers uit de burgerij bediend
werden, hadden zich andere met het
uitvoeren van fraaie muziekstukken be
last. Hoe flink werd niet de dienst ver
richt Hoe lekker smaakten niet drank
en spijzen Hoe vr ooi ijk klonken niet
d accoorden der piano Wat al gezellig
heid en rein vermaak De heer Voor
zitter deed eene korte aanspraak om de
eerste kommuniekanten in te prenten
nooit den vrijzinnigen Werkmauskring
te vergeten, waarop een der eerste kom
muniekanten, namens allen, met eenige
diepgevoeide bed.ankigen antwoordde
en beloofde van zich immer het schoon
en edelmoedig werk van Vooruitgang
doof 't erk te blijven gedenken. Ver
scheiden eereleden en milde begiftigers
waren op het feestje aanwezig om daar
door te bewijzen dat zij echte volks
vrienden, vrienden van de werkman
zijn... E-re en dank zij hun, en dank
aan allen
Nu het werk der kleeding voorde
eerste maal zoowel tot ieders voldoening
afgeloopen is, nu elkeen (behalve nij
dige tamlenknarsers) er met veel lof van
gesproken heeft, nu roepen wij de in
richters, onze vrienden, toe
Niet te lang gewacht voor het toe
kom le jaar. Bij tijds de handen uit de
mouwen. Als wij willen, kunnen wij
veel, en dat zal, dat moet zijn, tot spijt
van wien 't benijdt.
X.
Bloemekens uit Denderbode.
Het voorstel der F. V. is dus in de sectiën
-verworpen met 75 stemmen tegen,49 voor,, 11
onthoudingen en J7 afgewezigen.
Moesten wij rekenen zoo als Slimméken het
meermalen gedaan heeft dan beeft men 75 tegen
60 voor en 17 afwezig.
Daarmee denkt Denderbode de E. V, begra
ven wij gelooven dat bet onvoorzichtig is de
huid van den beer te \erkoopen vóór dat bij
neergeveld en gedood is.
M. Woeste, schrijft hij, zou de geschikte man zijn
om M. Beernaert te vervaugen (is hij al weg
maar,., m iar u M. Woes e is de man des tegen-
n woordigen Konings niet, wiens denkwijze en
karakter volstrekt tegenstrijdig zijn aan die
van M. Woeste.
Wij niet gezegd, hoort-ge
Het klerikaal I dik van Gent hoeft geschre
ven Moeten wij M. Beernaert verliezen en
krijgen wij M. -Woeste ia de plaats, 't ware
een groot ongeluk
Het Volk is het orgaan van de katholieke
werklieden, maar Denderbodewelke tegen liet
werkvolk is, vin It het niet d it.M- Woeste als
minister een ongeluk zou zijn en lüter voor op
den buik lijk voor nen afgod. Elk zijn goeste.
Wij van onzen kant, vragen niet beter, want
met branders zoo als M. Woeste, zal bet kraam
rap in duigen liggen.
Beschermrechten worden door velen onzer
i) landbouwers gevraagd,» beweert Denderbode.
Veel juister ware bet te zeggen Beschermrech
ten worden door eenige groote landbouwers ge
vraagd, want de kleine moeten er in hun eigen
voordeel tegen zijn.
Uit Denderbode
u De pretentie der Gentvcjie katholieken van
aan de kleine steden en de landelijke ge-
meeuten de wet te geven, geeft ons een voor-
smaakje van 't gen er gebeuren zou moesten
ons senateurs bi) provincie gekozen wor.deu
Maar holakadeeéé
Dus, Denderbode bad ook ai schrik van de
E. V. omdat bij niet dit stelsel zijnen bekwa
men en welsprekemlen Senateur M. Lienart
zou kunnen .verliezen. Wij ook roepen archka-
deeéó
Vólgens Denderbode zal men het bestaande
meerderheidsslelsel behouden maar de groote
kiesomschrijvingen van Brussel, Antwerpen,
Luik, Gent en Charleroi verdeelen, om lat de
plaUelandsch gemeenten met de belangen van
die groote steden mets gemeens hebben en we
derzijds.
Maar, kameraad, a's gij vertegenwoordiging
voor die buitengemeenten vraagt, bemerkt gij
dan niet, dat wij met veel meer recht en rede
vertegenwoordiging voor de minderheden moe
ten hebben Of zijn er 2 soorteD van recht
Gij hebt zelf geschreven dat met de nieuwe
kieswet er bier mo. olijk 30000 clericalen te
genover 20000 auti-ch ricalen zullen staan...
Welnu, volgens u movten deze vertegenwoor
digd worden, want deze 20000 hebben ook
andere belangen dan die 3)100, manr toch
wilt ge van de E. V. niet. Hoe logiek
Een kreet des harten. De Stad Ninove roept
triomfantelijk uit na de stemming der sektien
over de E. V. medegedeeld te hebben Leve
Woeste Leve onze Tram
Dat priesterblad heeft nu maar tegengewerkt
om M. Beernaert weg te hebben, M Woeste
tot minister tp krijgen en alzoo den stoomtram
opEyseringen te bekomen, die M. Beernaert
,niet wilde geven.
O 1 wat kleingeestig en ikzuchtig politiek
I^aiulbouw.
II. Keus der Hoenders.
Meent men zich met de hoenders eene nutti
ge bezigheid en een vast gewin te verschaffen,
dan moet men, zonder aarzelen, alle pracht-
dieren afwijzen.
Prachtdieren neemt men deze die om hunne
zeldzaamheid, welke noch nuttig, uocb noodig
is, de aandacht van rijke liefhebbers tijdelijk
boeien. Zulke vogelen moet men duur betalen,
zijn dikwijls moeilijk te verzorgen, en eens,
dat de gewoonte er de zeldzaamheid van ver
sleten heeft, worden zij gemeen. Wel kan men
er tijdelijk, in zekere kringen, een gewin van
maken, doch dit blijft niet duren en dan moet
men naar een anderen tak van nijverheid
zoeken.
De ernstige boenderfokker zal zich met
geenezeldzaamheden bezig houden, maar met
die hoenders welke hem vele eieren en fijn
vleesch leveren, waaruit hij, na de eerste in
richting, voordeel kan trekken om zijn bestaan
te verbeteren.
Inderdaad de ondervinding heeft geleerd
dat, terwijl de landbouwer rente geniet van
zijne hopnders, de rijke liefhebber, die zich al
te zeer op vreemde rassen en rareteiten toelegt
zijn kapitaal ziet dalen, zoolang dergelijke
boenderfokkerij, tot spijt van den eigenaar,
niet ganseh wordt opgeschorst.
Welke de mittigsterassen zijn, is niet in één
woord te zeggen zulks hangt af van bet kli
maat, de giondgestpldheid van het wel of
niet genieten van vrijheid, zindelijke huisves
ting, enz. enz.
Een onderzoek zal ons de beste rassen leeren
kennen. Bij het onderzoek moeten wij de vraag
der bevolking naar eieren of naar vleesch in
het ooz houden, welke volgens stad of markt
verschilt eu er tevens aan denken dat het voor
landbouwers eene vereischte is, zoo weinig
verschillende rassen mogelijk tefokken en toch
al de goede voorwaarden te genieten.
Voor 't eieren leggen zijn best geschikt
de Kempische, de Brabandschede Houdan-
sche, d« Hamburgschede La Flèche, de Cre-
veceeur, de Breda, de Leghorn, de Spaansche,
de Badua, de Cochinchina, de Brahma-poo-
tra, dejLangshan, de Brahma en de Cochin
kunnen als eierlegsters weggelaten worden.
Zijn ie verkiezen voor het vleesch de Bra
bandsche, de Kempische, de Houdansche, de
Hamburgsche, de La Flèche, de Crévecoeur,
de Langshan, de Dorking, de Bredasche, d®
Badua.
Zijn best geschikt voor het broeden de Bra
bandsche, de Brahma-pootra, de Cochinchina
de Langshan, de Dorking.
Zoodat voorde landbouwersde Kempischt en
de Brabantsche hoenders al de weuschelijke
voordeelen aanbieden inderdaad zij zijn in
uns klimaat en op onzen grond gevormd zij
zijn rustig, en hun naam als goede eierlegsters
en uitmuntende vetkiekens is sedert lang ver
maard.
Voor burgers die, zonder het nut uit het oog
to verliezen, iets anders willen, zullen de Ham
burgsche onze Kpjnp'sche kunnen vervangen
zij leggen eveu goed, doch hunne eieren zijn
kleiner. Lie Hou lansche, ue Crévecoeur en de
Padu is zijn om hunne kuif, welke zich gemak
kelijk bevuilt en het ge:.ieht belemmert, voor
de landbouwers af te keuren.
De La Flèche, de Crévecoeur, de Spaanse! e
zijn tenger in hunne jeugd en meer voor bur
gers geschikt, die tijd hebben ze te verzorgen.
In de volgorde hunner wezenlijke waarde,
voor hen die er profijt uit zoenen te trekken,
zullen wij de voornaamste eigenschappen en
hoedanigheden eer meest aan te bevelen hoen
derrassen onderzoeken. Het ware nutteloos
hier audere rassen te leeren kennen, omdat do
huoger aangeduide al de vereischteu in zich
bevatten, wclue men aan goede rassen voor de
boeye mag stellen.
De Kempische hoenders.
De hoenders welke het zuiden van Holland,
de Kempen, de heide Vlaanderen en het noor
den van Frankrijk bewonen, zijn beroemd om
hunne vele, leukere eieren en hun schoon, öjd
vleescii. De Eogelschen, de Fraiischen en de
Duitsehers, die onze meesters zijn in het vogel-
kweeken, stellen zonder voorbehoud onze
Kempische hoenders op de allereerste plaats
van leghennen zelfs iu die landen is de naam
van Kempische minder bekend, dan de
naam van Dagelijks leggende hennen
Het is eene eer voor ons vaderland, doch die
niet zal hehouden.blijven, wij niet door betere
verzorging onze hoenders weten te volmaken.
Inderdaad, men zegt in den vreemde dat onze
hennen uitmuntende legsters zijn en dat hun
vleesch het fijnste evenaart, maar dat de hoen
ders te kleiu zijn,.om profijtig op de markten
verkocht te kunnen worden
(Vervolg nadien.)
UitKerkhofloover.
Victorien Van de Weghe
A
A
■M
4c
s}e
Wij stonden beide voor het raam
Naar 't rillend gaardeloof te blikken,
Waarin een viukenpaarken hing
Aan 't gladde kersenooft te pikken
En daar zij rondbun mollig nest
Het eeuwig minneliedje zongen,
Dan vroegt gij mij is 't oude paar
Van over jaar, of zijn 't bnn jongen
Wij stonden beide voor het raam
Wen buiten vreugdeliedren klonken;
Wen hand in hand een jeugdig paar
Voorblijgleed 't hart van weelde dronken;
Dan vroegt gij mij waar is de tijd
Toen wij ginds in de groene dreven
Elkanders voornaam in de schors
Der hooge beukebqomen schreven
Wij stonden beide voor het raam
Wen ginds een moeder in de verte
Heur zuigling ju volzaalgen -trott,
Met ïein genoegen drukte aan 't horte
Gij spraaktgeeu woord, maar'k zag een traan,
Een perel rollen lange uw wangen,
En hoorde een zucht des vronwendrooms
Een zucht van hoop en van verlangen...
;Wij stonden beide voor bet raam
Wen 't klokje klepte in 't needrig kerkje
Een vader droeg zijn eenig kind,
Zijn grootsten schat naar 't doodenperkje
Gij spraak t geen sylbe, maar ik las
Wat om kan gaan in vrouwenzielen,
Als gij tot bij de moeder gingt
Bij 't ledig wiegje nederknielen.
(Uit Nagras
b' reeks ged.
I
