ONS HUIS
Nummer 15
Zondag 15 April 1894.
9de Jaar.
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
Abonnementsprijs^ndbliton j voorop betaalbaar
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
IsioiEÊmfli
HET ARRONDISSEMENT AALST
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den bniten voor de stad, ten kantore
ran het blad, 10, Vooruitgangstraat 10, AALST.
Prijs der Annoncen
15 centiemen
Reklamen 75 centiemen
Vonnissen op de derde bladzijde1 frank
per drukregel.
Voor d'annoncen buiten de Vlaanderen, zich te wenden tot den AGENCE HAVAS,
Madelenastraat 32, Brussel.
Nee spe nee metu.
AALST, 14 APRIL.
De belasting op de granen.
Duitachland is een van de landen waar
de groote grondeigenaars er in gelukt
zijn invoerrechten op de vreemde gra
nen door de wetgeving te doen stem
men, onder voorwendsel dat de land
bouw er voordeel zou bij vinden, maar
feitelijk om hunne hooge pachten te
kunnen behouden.
'De ondervinding heeft aangetoond dat
de landbouwers er geen baat bij gevon
den hebben, maar dat de prijzen van
het brood aanzienlijk gestegen zijn, al
hadden de protectionnisten voorspeld
dat de prijs vlottingen van het koren
geenen invloed op de prijzen van het
brood zouden uitoefenen.
Doctor Hirschberg, gehecht aan hét
Statistiekbureel van Berlijn, heeft eeni-
ge cijfers in het licht gegeven, welke
deze dwaze bewering ten stelligste te
genspreken. De volgende prijzen zijn
gerekend per 100 kilos en in franken
Roggebrood. Roggemeel. Rogge.
1890 33.97 25.31 21.25
1891 39.47 36.31 26.43
1892 36.90 29.96 22.10
1893 27.36 21.98 16.71
Men vergelijke nu deze cijfers met
den prijs van het tarwebrood hier te
land. Terwijl sommige samenwerkende
maatschappijen hier uitmuntend tarwe
brood aan 19 centiemen per kilo leveren,
betaalt de Duitsche arbeider voor rogge
brood ruim 27 1/3 centiemen, en soms,
volgens de speculatie of de opbrengst
van den oogst, bijna 39 1/2 centiemen
Als men nu aanneemt dat eene gewone
arbeidersfamilie 400 kilos brood per
jaar verbruikt, is de rekening gemak
kelijk te maken hoeveel millioenen onze
arbeiders ieder jaar zouden moeten meer
betalen op hunne noodzakelijkste eet
waar het brood. Eu dit willen nu de
catholieken invoeren... om den land
bouw te redden Want de landbouw zal
immers gered zijn, niet waar als de ar
beiders, die nu 1,75 frank daags ver
dienen, voor het brood dat nu 19 centie
men kost, 40 centiemen zullen moeten
betalen
14.
NOVELLE.
Naar het Duitsch door Kapitein Van Ackeb.
Weldra waren de verwachtte gasten verza
meld. Met verheugd gelaat nam Mellijn de
kleine geschenken aan van moeder Reinhert en
van zuster Anneken, en m t een heldere lach
begroette hij eindelijk vriend Evert, die hem
met eene plechtige aanspraak een klein karton
aanbood.
Onder luid gejuich werd het papier openge
daan en Mellijn staarde sprakeloos op eene
groote photographie 1
Vergenoegd wreef Evert in zijne handen
toen hij Mellijns verwondering zag.
Ja 1 Ja 1 riep hy en prachtig beeld
en eene ichoene photographie 1
Maar ik kenne de schilderij waarnaar deze
photographie gemaakt is, die schilderij heb ik
vroeger gezien te Parijs zegde Mellijn terwijl
hij de photographie mat zorg in het papier te
ruglegde. n Het is een beeld dat doet mijme
ren doch het resultaat van zulke mijmering
blijft onduidelijk. Gij zijt een te verstandig
man, Evert, om u gekrenkt te gevoelen als ik
u vriendelijk verzoek uwe photographie te wil
len terugnemen...
En met eea glimlach bood hij Evert de hand,
Men ga maar naar Duitschland, waar
ieder jaar duizenden landbouwers ver
plicht zijn hunnen geboortegrond te
verlaten, ondanks aide weldaden die zij
er van de beschermende rechten op de
granen genieten. Men ga maar naar
Frankrijk,waar alweer nieuwo rechten
op de granen zijn gestemd, omdat de
eerste niet den minsten invloed op den
toestand van den kwijnenden landbouw
hadden.
En zoo zal het ook in België gebeu
ren. Nu wij een gerepareerd ministerie
bezitten, met M. Deburlet, protection
ist, als voorzitter, en met MM. De Smet
de Naeyeren Begerem, ook twee voor-
staanders van beschermende rechten,
begint men al van belasting op de gra
nen te spreken maar men noemt nog
maar dio graansoorten welke niet tot
voeding van den mensch dienen.. Alleen
de granen welke tot voedering van de
dieren dienen, zullen belast worden
en dan zal het brood toch niet opslaan,
hé Neen, maar het vleesch zal opslaan,
en zoo zal het karig stukje dat de werk
man nu van tijd tot tijd nog kan koopen,
geheel buiten zijn bereik vallen.
Het is mogelijk dat de landbouwers,
misleid door <le voorspiegeling van be
tere toestanden, zich door de graanbe-
lasters laten beetnemen en hunne stem
aan die volksbedriegers geven later
zullen zij ondervinden dat alleen de
groote grondeigenaren er baat bij von
den. Maar dan zal het te laat te zijn en
zal de ervaring hun duur te staan ko
men. Maar de nijverheidsbevolkingen,
voor welke het brood het hoofdzake-
lijkste voedsel is, zullen die goedschiks
eene uithongeringswet dulden
Wij roepen op dit gewichtig punt al
de aandacht onzer vrienden en werk
lieden. Niet genoeg kan de hatelijkheid
aangetoond worden, welke clencalen
tegen de volksklas der steden beramen,
om de stemmen der landbouwers te win
nen, die niet genoeg ingewijd zijn in de
zaak om te beseffen welke onheilen de
broodbelasting over 't land zou roepen.
Nog eene andere zijde van den na-
deeligen invloed der zoogenaamde be-
welke deze krachtig drukte, terwijl hij alrap
de Lalre verlegenheid overmeesterde, waarin
hem de onverwachte weigering van zijn ge
schenk gebracht had hij nam de photographie
terug, legde ze zwijgend nevens zijnen hoed en
was, aan tafel, de vroolijkste gast.
Vluchtig had Marie de photographie bekeken
en de voorstelling herkend het was de illustra
tie van de schilderij op de spreuk den band
wel niemand vindt die de gedachten bindt.
Ook bij haar riep dat bittere gewaarwordingen
wakker, en deze schenen niet zoo gauw van
haar te willen wijken als van haren man, die
al spoedig in de vroolijsste luim het voorzit
terschap aan de tafel bekleedde.
Het gezelschap was aan het nagerecht, toen
de dienstbode een telegram aan zijnen meestor
bracht. Rap las mijnheer Mellijn den inhoud,
en riep dan tot Marie
Eindelijk zal ik u toch mijnen neef kunnen
voorstellen, hij schrijft dat hij nog beden zal
hier zijn Van eenen gelukwensch ter gelegen
heid van mijnen feestdag spreekt hij niet: de
jongen heeft tot nu toe zoo weinig naar mijnen
dag gevraagd als ik naar den zijnen... Ei, zie
eens, moeder zoo sprak Mellijn nu tot vrouw
Remhert, hoe verbluft Anneken mij bekijkt
voor deze geboortedags-onwetendheid ja,
ja, allengskens wordt men gewaar wat voor een
familievogel ik lang geweest ben.
En gij hebt het geluk niet gehad nadere
bloedverwanten te hebben vroeg vrouw
Reinhert.
«Neen, en nooit heb ik het gekend om mij
door dien neef te doen beminnen. Het baat niet
schermenderechtenMen beweert dat de
beschermende rechten de loonen zouden
doen stijgen. Leugen De beschermende
rechten hebben voor onmiddellijk ge
volg dat de uitvoer vermindert en kun
nen niet beletten dat de invo r toe
neemt. Terwijl de uitvoer van Frankrijk
merkelijk verminderde gedurende
de twee eerste maanden van dit jaar is
hij alweer bijna 20 millioen minder dan
gedurende hetzelfde tijdvak in 1893
klimmen de invoeren in ruime mate. In
januari en februari bedroegen zij 241
millioen 641 duizend frank meer dan in
januari en februari 1893 En wat is het
gevolg geweest Dat, in plaats van te
stijgen, de loonen of gelijk bleven of
verminderden, terwijl de prijzen van
het brood stegen en vele nijverheden
aan 't kwijnen gingen.
Zoo is de toestand iu Frankrijk en
zoo zal hij worden in België als wij het
ongeluk hebben den voet op den weg
der beschermende rechten te zetten.
Evenredige Vertegenwoordiging.
De hervormingsgezinde Vereeniging voor de
E. V. heeft woeDsdag laatst eene algemeene
vergadering in de Beurs van Brussel gehouden
Verscheidene vertegenwoordigers van b-ide
gezindheden waren er tegenwoordig M. pas
toor Daens van Aalst insgelijks.
Na eene belangrijke bespreking werd het
volgende voorstel met 28 stemmen tegen 6
aangenomen De vergadering drukt den
wensch uit dat het princiep derE. V. welke
door de overgroote meeiderheid der openb ire
denkwijze gevraagd en bevestigd wordt, op de
verschillende verkiezingen der tegenwoordige
wetgeving toegepast en reeds in den loopenden
zittijd gestemd worde, «ventwel de vrijheid
voorbehoudende voor de Vertegenwoordigers
en Sennteurs welke van de Associatie deel ma
ken. n Tusschen degenen welke voor gestemd
hebben, bevindt zich M. Daens, priester.
Er werd op die vergadering bestatigd dat de
kwestie der E. V. sinds korten tijd buitenge
woon veel partijgangers bijgewonneu heeft eu
hare zegepraal nabij is.
Tot overweging.
Om de renten van eeuige groote grondeige
naars te vermeerderen zonder dat de kleine
landbouwers er bate bij vinden, wil men inko
mende rechten stellen op de niet voedzame
granen om alzoo stil aan tot op de belasting
van den boterh'am te komen.
er doekjes om te winden of het anders te noe
men ik was een zelfzuchtige oude jonkman,
maar nu ben ik gelijk eeu mensch die eeu nieuw
leven begint.
Lang leve onze Marie I riep mijnheer
Evert.
Dit mogt gij wel luider roepen Evert 1 Ik
weet wat ik haar te dankets heb, en Willem zal
het ook welhaast weten wien hij het te danken
heeft, dat ik voor hem thans eeu meer b-min-
nende onkel ben geworden. Ik verlang om den
jongen te zien, en ik hoop dat voortaan een
echte familieband ons in getrouwe liefde ver
binden zal.
Terwijl hij aldus sprak beefde zijne stem van
ontroering, en thans nam hij de hand van zijne
vrouw en ze aan zijne lippen brengeade, zegde
hij
U dank ik het dat ik zoo rijk werd.
Marie verborg een oogenblik haar hoofd aan
de borst van haren man. Dan stond zij op en
verliet de kamer.
Niemand volgde haar iedereen nam deel
aan tiaar geluk, eu men liet haar gaan... opdat
zij hare blijde ontroering eenigzins zou kunnen
verbergen.
ZIV
Buiten achter de geslotene deur leunde Ma
rie een oogenblik als duizelig tegen den muur.
Dan steeg zij langzaam de trap op. ging hare
kamer binnen en sloot de deur. Zij moest eeni-
ge stonden alleen zijn alleen met hare ge
dachten...
Het middel om aldus den kwijnenden land
bouw te redden is gansch verkeerd, zoo als da
proef, welke men er thans in Duitschland van
doet, het zonneklaar komt te bewijzen.
Daar ook moest men inkomende rechten heb
ben, daar ook had men zulke schoone bere
keningen gemaakt en na eene 15 jarige onder
vinding moet men tot de droeve bestatiging
komen 1" Dat de toestand der voortbrengende
landbouwers verslecht in plaats van verbeterd
is 2° dat de verbruikers er niets bij gewonnen
maar v. el bij verloien hebben 3° dat. met het
heffen van inkoomrechten de nationale nijver
heid er door lijdt.
In Duitschland is het thans zoo verre geko
men dat de protectionnisten van alle kn-ur oot
moedig bekennen moeten dat de belasttenen op
de landbouwvoortbrenes den in geene deele den
landbouw lieropeebeur I hebben en ze nu een
stemming vragen dat de Staat het monopool
van den aankoop en verkoop der vreemde
graangewassen neme. Ziedaar socialisme en
collectivisme in den vollen zin des woords.
Titels en graden.
Het doorluchtig heerschap dat over
de burgerwacht van Aalst het bevel
voert, heeft bij zijne geboorte een
baroristitel in de wieg gevonden en werd
door de cijnskiezers van 't kanton Aalst
met een mandaat van provinciaal raads
lid gebombardeerd. Men vertelt ook al
dat hij een tandje heeft, dat naar het
burgermeeste) sschap loutert, maar wij
grlooven dat hij met zijnen zedigen,
stillen ootmoed en gemakkelijke» om-
gang?? daar niet naar reikhalst, alhoewel
talrijke blijken van sympathie hemlangs
alle kanteu ten deel vallen. Zoo heeft
men hem verleden zondag bij zijnen
graad van majoor nog met eenen ande
ren vereerd, namentlijk met dien van
sergeant. Om wel de groote beteekenis
van deze onderscheiding te begrijpen
moet ge weten, vriend lezer, dat de uit
slag van deze stemming als volgt ge
weest is, voor de twee openstaande
plaatften van sergeant.
De twee officieele kandidaten elk acht
stemmen
M. Mortier, tamboer der burger
wacht, matrassenklopper en vischuitleg-
ger in de mijn 28 stammen
M. de Majoor ook 28 stemmen.
Zoo dat de twee laatsten als sergeant
verkozen werden en bijgevolg dat de
o, Wat moest wilt zou zij doen
Sidderend zonk zij op eenen zetel en smarts-
lijk poogde zij geregeld te denken.
Ik mag hem niet herkennen zegde zij ik
moot zijne stem, zijne oogen, zijnen naam ver
geten hebben. Ik wil mij dit alles eerst van
hem zelf laten herinneren. En al moes! ik hem
ook daardoor doen lijden, wat geeft het, indien
ik maar de liefde van mijnen man moge behou
den... o, Mijn engel bewaarder, raad mij 1
En zij werd bedaarder.
Mellijn weet niets van mijne ongerustheid
zuchtte zij En dan rees eensklaps de spreuk
den b nd wel niemand vindt die de gedach
ten bindt n voor haren geest op en gelijk
in beelden die een zieke geest schept zag zij
zich zelve hij het venster van die kamer zitten,
welke de schilderij van Parijs toonde, en haar
man bezag haar proevend en op zijn voorhoofd
meende zij de booze spreuk te küniieh lezen.
Een geklop aan de deur stoorde hare mijme-
ring.
Marte, waar blijft gij zoo lang zoo riep
Auuekens stem gij moet aanstonds beneen
komen. Er is bezoek maar... ik mag het niet
zeggen. Zult gij spoedig komen, Marie?
Ik kome s riep Marie.
Zij hoorde hare zuster naar beneden gaan.
Nog half bedwelmd stond zij op, waschte
haar gelaat met koud wateren ging dan beneen.
In huis brandde reeds licht zij moest lang
weggebleven zijn. In de kamer hoorde zij vroo-
lijke stemmen. In den gang stond een groote
reiskoffer. Dit alles zag zij met onverschillig
heid en opende de deur. Wordt voortg.)
KA Ir lom a
