Weest de arme eerste
communiekanten indachtig.
DE LINDHAMERHOEVE
11de Jaar.
Prijs der Annoncen Eeklamen 76 centIemen J
per drukregel.
Vaderlandsliefde.
Onloochenbare bewijzen.
Lappe, Marjan
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
„i 4 fr. voor de stad j
Abonnementsprijs voorop betaalbaar
4 fr. 50 voor den buiten r
I'RIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore
van het blad, 32, Vrijheidstraat, 32 AALST.
Nee spe nee metu
HET ARRONDISSEMENT AALST
Gewone, 15 centiemen
Vonnissen op de derde bladzijde, 4 frank
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt
Handschriften worden niet terug gezonden.
AALST, 22 FEBRUARI.
Leve het Vaderland Zoo klonk het
dezer dagen in de officieele wereld ter
gelegenheid van 't huwelijk der prinses
Ilendrika. Wij ook, zijn Bolg en vader
lander wij zijn daarenboven vurige
Vlamingen wie de geschiedenis kent,
weet dat de Vlaming immer een koen en
standvastig verdediger is geweest van
zijnen stam, zijn land en zijnen vorst en
daarom voegen wij onze heilwenschen
bij die onzer koufraters. Doch al die ge
maakte vaderlandslievende uitingen
hebben ons bedenkingen ingegeven die
vrij ons gedwongen gevoelen hier neer
te schrijven.
Weer heeft ons land verscheidene le
den van vorstelijke familiën in zijn mid
den geteld. Die koninklijke bijeenkom
sten zouden wij graag willen zien ver
nieuwen, wanneer een of andere poten
taat Europa te vuur of te zwaard zou
willen stellen en in een bloedbad her
scheppen.
De eigenliefde van sommige overdre
venvaderlanders zou misschien gekrenkt
wezen, maar de gansche menschlieid
zou kronen vlechten voor hen, die den
vrede zouden gehandhaafd hebben.
Droef is het voor ons te moeten besta-
tigen dat de vaderlandsliefde der Belgen
hevig vermindert. Maar hoe kan het ook
andérs Wanneer de volksjongen eens
het besef krijgt van hetgeen hij werke
lijk in zijn land is wanneer hij soldaat
moet worden uit vaderlandsliefde of uit
armoede, terwijl de rijke voor 1600 fr.
zijnen tol aan zijn land door anderen
doet dragen wanneer hij eene enkele
stem heeft en zijn gebuur er 4 mag uit
brengen; wanneer hij voor zijn winkeltje
of herberg drukkende belastingen moet
betaleh terwijl de beursspeculateur
Eèn boerenverhaal
DOOR KAPITEIN VAN ACKER.
(9e Vekvolg).
zegd
want
Doch ufr'v'a'dér, dewijl zij toch zoo lang op
Lindha'ni gewoond heeft zou haar ook wel een
scboon^huwelijksgeschenk meêgeven denkt
ge datfnok niet
Ik denk, sprak Willem, dat wie op de
Lindh&mrerhqet oenen te huis gevonden neeft
geen bedelaarskind 'is en wilde Trees trou
wen, mijn vader zou haar niet als eene meid
wegzenden. Ik denk ook dat een meisje ge
lijk Trees gqpn spek is-voor eenen kerel gelijk
gij---
Eer dej verblufte Peter iets antwoorden kon,
werden zij doof den slotmaker onderbroken,
die in den huize rond geloopen had en nu
met1 waggelenden stap met eene gitaar terug-
beefde. Het speeltuig voor Willem op ae tafel
leggende, zegde hij
He daar, Willem speel gij ons iets voor,
gij kunt dat'zoo goed
Velen f die van Willems ervarenheid op de
gitaaf hadden hooren spreken, traden dit ver
zoek bij, en Willem was niet moeielijk om over
halen 'de bijval der kegelbaan klonk hem
pog in de ooren, en het vleide hem zijne
geen cent aan de schatkist opbrengt
wanneer hij in Frankrijk of elders werk
moet zoeken dat zijn vaderland hem niet
biedt, dan moet onwillekeurig in zijn
hart het gedacht opwellen, dat zij, welke
hem de vaderlandsliefde aanprediken de
volle waarheid niet zeggen of niet mogen
zeggen.
Wij herhalen het, bet is droef zulks
te moeten bekennen, maar om de kwaal
te kunnen verdrijven moet men ze in
hare oorzaken aantasten.
Wij zeggen dus tot de regeerders
Spoedt u de hervormingen in te voeren
waarbij iedere Belg een vaderlander zal
worden, opvoeding en wetenschap aan
gelijke bronnen zal kunnen putten, op
dezelfde wijze zijn land dienen, dezelfde
rechten en dezelfde plichten hebben eu
dan zal in het hart van iederen Belg die
vaderlandsliefde blaken welke wij bij de
Vlamingen ten tijde hunner roemrijkste
overwinningen bewonderen.
Wij hebben zoo dikwijs De Denderlode,
De Volksstem en andere moniteurs van onuoo-
zelaars hooren uitkraaien dat de klerikalen
alleen het monopool vaD de braafheid en van
de deugdzaamheid hadden. Werd er ergens ge
vochten gestolen ot 't een of 't ander misdrijf
begaan, ge mocht verzekerd zijn dat het op nen
geus oi een socialist werd geste ken, wast die
gasten zonder God of geloof waren tot alles in
staat. De klerikaaltjes zouden dat ni. t durven,
o neen 1 die waar d.i.ar veel te braaf, te deugd
zaam, te godvreezend voor.
Nu zien wij echteï dat voor den eersten tri
mester van 1896 de juryleden van h< t Assisen
hof der klerikale provincie West-Vlaandmen
8 verschillige feiten te vonnissen hebben, waar
onder 1 brandstichting, 2 kindermoorden, 4
moorden en 1 moord met diefstal en braak.
In geen enkele provincie van ons land wor
den er meer misdrijven gepleegd dan daar in
dit klerikaal nest.
En wonderlijk terwijl moeten de Juryleden
van het assisenhof van Henegouwen niet zetelen
omdat er aldaar geen enkel misdrijf gepleegd
werd. Henegouwen is rogthans eene liberale,
eene socialistische provincie met 3U0,000 inwo
ners meer dan West-Vlaanderen en eene over-
groote werkersbevolking van uit alle gewesten.
Men z jgt dat West-Vlaanderen het godvruch-
kuust voor zoo een talrijk gezelschap ten
toon te mogen spreiden. Hij begon, en wel
haast stond een dichte kring stilluisterend
rond hem geschaard, Ook de landrechter, de
majoor eu verscheidene dames bleven, alhoe
wel het reeds laat begon te worden en zij
reeds aan het naar huis gaan gedacht hadden.
Willem bespeelde de gitaar op penegansch
eigenaardige wijze. Eerst klonken de tonen
zwaarmoedig, klagend, dan gingen zij over in
uitgelaten wildheid. Dans en lied, gekende
en eigenaardige klanken ruischten door el-
kanderen gelijk glinsterende zinvolle bloemen,
bloesems en bladerendoor eenen wegrukkenden
wind dooreen geslingerd. Eene ademlooze
stilte volgde op den luidruchtigen bijval als
de speler nogmaals de snaren klinken deed
doch zoo als dit dikwijls 't geval is, de eer
ste indruk was de machtigste geweest en de
herhaling deed hem veel van zijne toover-
achtige kleur verliezen. Men luisterde nog
wel maar hier en daar begon men reeds
elkander bemerkingen toe te fluisteren, ande
ren schuwden zich niet met het glas op de
tafel te kloppen om van de waardin een
versch glas drank te vragen. Dit ontving Wil
lem niet. Zijne opgewondenheid scherpte hem
de zinnen, en zijn spel werd immer wilder en
heviger. Onwillekeurig zoekend, liet hij zijne
blikken door de menigte loopen. Zijn oog
bleef ten laatste gevestigd op de harpspeel
ster, die niet ver van hem zatzij scheen
zeer aandachtig te luisteren, terwijl hare
medegezellen, verstoord omdat zij de ont
vangstvan den avond zagen verloren gaan,
met een lang gezicht op hunne glazen zateu
te kijkeq.
tigste gewest is van België dan bewijst zulks
dat de godsdienst niet belet dat de schelmen en
schurken er weelderig tieren. Maar wij weten
ook dat het de verachterdste, de domste provin
cie is van ons lan l, waar het onderwijs nog op
vele plaatsen aan onbekwame meesters is toe
vertrouwd. Daar zit de oorzaak, daar zit het
kwaad. Als de jeugd in onwetendheid en fana
tisme wordt opgekweekt, dan drijft men haar
tot de misdaad en het gevang.
Arme Woeste Wat klinkende oorve
gen op zijne venijnige tronie sindseenige
dagen Nog is hij in 't geheel op zijn
effen niet van de meesterlijke aftakeling
hem door priester Daens in de Kamer
toegediend, nog draagt hij de sporen van
de striemende zweepslagen hem door
advokaalje Renkin (stijl Denderbode) ge
geven of eene der voornaamste ka
tholieke advokaten van Brussel,
Meester Braun, stokhouder der Ba
lie, komt hem daar voor de Rechtbank
eene reputatie te maken die den wereld
lijken paus nog lang met al zijuen gal
en bitterheid zal gedenken.
Men heeft hem daar namelijk afge
schilderd als een gepatenteerden leuge
naar.
Wat zegde men zooal van dien braven
kampioen der kerk
Ooren open en luistert
Gij zijt het, M. Woeste, die gedu
rig in de Kamer de anderen uitscheldt
voor leugenaars, bewerend dat zij zich
achter hunne onschendbaarheid schuil
houden... Doch hebt gij dan vergeten,
dat gij, nu twaalf jaren geleden tot 30 fr.
boete zijt veroordeeld geworden, om
geweigerd te hebben, voorde rechtbank,
feiten onder eed te bevestigen, die gij in
de Kamer, als waarheid hadt voorge
dragen j)
In schoone woorden gezegd, beduidt
zulks
Gij hebt gelogen in de Kamer en
wanneer het er op aankwam voor God
te zweren dat ge niet gelogen hadt, hebt
ge uwe tong geslikt.
Daaromzijtge veroordeeld geworden
Het kwam Willem voor alsof het inderdaad
Treze ware welke op hem zat te luisteren
wel was haar blik zaclitermaar op den
mond lag dezelfde weemoedige trek, die nar.
haar gelaat de uitdrukking gaf alsof zij
slechts met moeite de tranen terugdrong over
een wee dat zij alleen kende. Een ontzegge-
lijk me eiijden dring in zijne ziel door een
rap gedaciit gevat, brak bij zijn spel eens
klaps af en lachend opspringend riep hij
Na heb ik het mijne gedaan... thans is de
beurt a\n u De geldbeurs in de band en
laat de guldens klinken
Daarop nam hij een schenkbord van tafel
en ging er meê giften inzamelen gelijk de
rondreizende muziekanten gewoon zijn te dom.
Over de klucht moesten zijne kameraden
luidkeels lachen anderen wisten niet, hoe zij
de gril van den opgewonden jongeling ver
staan moesten. De rijkste boerenzoon der
streek, die giften zamelde gelijk een bedelende
muziekant, dat was al te erg Zij bezagen
eikanderen met veelbeduidende blikken, toch
legden de meesten iets op het schenkbord.
Bommen en granaten zei de major in
't heengaan, ik begin te gelooven dat gij
gelijk hebt, heer landrechter. Zijne koene
houding en korte beradenheid op de kegel
baan, zijn kunstmatig spel op de gitaar ver
sterkten mij eerst in mijne tneening maar
met een schenkbord geld durven zamelen, dat
gaat te ver. De kerel heeft geene eer meer
in 't lijf. n
En jammer is het, antwoordde de land
rechter, het is een knappe flinke jongen, Wil
lem kan al wat bij wil maar hij is op den
1 goqdeu weg om een nietdeug, of zooals men
Lappe Marjan wat zegt ge van dié
muilpeer
Meesterlijk, niet waar, onbetaalbaar !f.
Een ooggetuige verzekert ons dat mees
ter Woeste al de kleuren van den regen
boog kreeg. Wij willen het gelooven i
uitgemaakt worden voor een gepaten
teerde logenaar Nu verwondert het ona
niet meer dat De Denderbode niet andera
kan zulke meester, zulke knecht't Ia me
daar een schoon hoopje bijeen ze mo
gen z'hebben
Antwoord van ffi. Renkin.
Denderbode heeft geschreven dat in
het proces tegen La Justice Sociale een
advokaat\e Renkin gesproken heeft. Wij
laten hier achter die fijne bolwasoching
van M. Woeste en zijnen aanhang volgen.
M. Woeste heeft hier eene politieke redevoe
ring uitgesproken. Dat is hier de plaats niet.
Wij spreken hier niet, noch van de politiek
van M. Daens, noch van die van M. Woeste.
Wij onderzoeken hier of chrietene en katho
lieke gazetschrijvers zouden verplicht zijn van
te zwijgen, wanneer men aan een priester het
eenigste autaar afpakt waarover hij beschikt.
Het zijn wij, en wij alleen, die de ware ka
tholieke overleveringen voortzetten Over der
tig jaar zei een liberaal minister in de kamera
dai een priester in den preekstoel gelogen had.
En al de katholieke representanten stonden
recht vol verontwaardiging om daartegen te
protcsteerea.
En nu nu staat een katholieke bewarende
representant, een staatsminister recht, o.n in
voile kamer een priester te beleedigen.
Wij zijn geen betaalde dagbladschrijvers.
Wij, wij verdedigen gedachten, geen zetels.
De bestuurleden van de hoapitiën van Aalst
zijn ons onverschillig, maar wij haten en wij
verfoeien Luune schaudige doenwijze. Wij,
wij verdedigen den priester, het priesterlijk
karakter, het priesterkleed tegen politieke
knoeiers.
M. Woeste durft hier komen zeggen dat hh'
nooit heviger artikel las dan onzen artikel 1
Zoo zoo M. Woeste moet nogthans de artikel»
kennen van de gazetten, van Aalst en Ninove,
die zijn politiek ondersteunen. Ik zal er eeniga
staaltjes van aanhalen. De rechtbank zal oor-
deelen over de proper schrijfwijze van die
bewarende penneknechten In 1894 schreef de
Stad Ninove, dat priester Daens een schurf
tig schaap was, een rakker, dat M. De Baoker
een venijuige zwadderaar was die alles onteert
J
hier te lande zegt, een zwierbol te worden,
Ondertusschen had Willem zijne ronde ge
maakt, hij schudde de opbrengst van zijne
inzameling uit en sebeen er niet zeer voldaan
over te zijn
Hel en duivel riep hij. Gij zijt al te
zumen eeD hoop gierigaards Heb iK niet meer
verdiend clan dat Nu, dan wil ik toonen dat
ik een beter gedacht van mijne kunst heb...
Hij greep iD 't zak, wierp een handvol geld
bij het gezamelde en schudde alles in den
schoot der harpspeelster Daar, meisje, neem,
riep hij, voor u heb ik gezameld want ik
wil met dat gij door mijn spel uwen avond
zoudt verliezen
Rap maakte hij zich los van den dank dér
verraste muziekanten, die nu eensklaps mot
den grootsten lof over Willems giratenspel
begonnen te spreken. Indien hij zijne kunst
wille benuttigen, zegden zij, hij zou er zoo
veel geld meê kunnen winnen om met koets
en paarden te rijden.
Allengskens verliet het volk de herberg
want het begon laat te worden, en ook do
muziekanten, na een laatste stukje tot af
scheid gespeeld to hebben, keerden naar
huDne herberg terug.
Misnoegd en zwijgend was Willem op zijne
plaats teruggekeerd, en hoe zeer zijne kame
raden hem door geestige zettsn en kwinksla
gen zochten op te flikkenhet gelukte hun
niet den uit'ebranden gloed weer te doen op
vlammen, Hij had vaak want dat loopen en
zwieren eu drinken gedurende den ganschen
dag had hem vermoeid. Hij logde het hoofd
op de tafel en viel welhaast in eenen diepen
Wordt voortgezet).
011—-1.
1 vi
- I.
