De Dendergalm.
Weest de arme eerste
communiekanten indachtig.
DE LINDHAMERHOEVE
11de Jaar.
Nummer 11
Zondag 15 Maart 1896.
René VAN BRANTEGHEM
Abonnementsprijs
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
4 fr. voor de stad
4 fr. 50 voor den buiten V00r0P b^albaar
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore
van het blad, 32, Vrijheidstraat, 32 AALST.
HET ARRONDISSEMENT AALST
per drukregel.
Vonnissen op de derde bladzijdefrank.
Prijs der Annoncen °6"0ne' eellti<'m6n
Reklamen 75 centiemen
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt
Handschriften worden niet terug gezonden.
Nee spe nee metu.
AALST, 14 MAART.
DE DENDERBODE schrijt dat een heer,
dien hij genoegzaam aanduidt, een der
bezonderste actionnarissen is van DE
DENDERGALM.
DE DENDERGALM is mijn uitsluitelijk
eigendom, gekocht met mijne eerlijk
gfewoiiiien penningen. Niemand
heeft mij iets te gebieden of wetten te
stellen,
Ik stel mijn blad ten dienste der liberale
partij waarvoor ik altijd gestreden heb,
niettegenstaande vele moeilijkheden.
Nooit zal in DENDERGALM, de brood-
rooverij stelselmatig aangepredikt worden
gelijk in het blad van Menheer Van de
Putte. Ik zou het niet dulden.
Maar ik zeg tot de liberalen als de
klerikalen uit haat den penning niet gunnen
aan de liberalen is het ook uw plicht
uwe vrienden te bevoordeeligen.
De eigenaar van De Dendergalm,
R. VAN BRANTEGHEM.
Vrijheidstraat 32, AALST.
Gelast zich met alle slag van Druk
werken als Boeken, Afficken, Facturen
Menus, Visiet- en Adreskaarten, Trouw-
brieven, Doodbrieven, Doodbeeldekens,
aan buitengewoon lage prijzen.
Een boerenvsrhaal
DOOR KAPITEIN VAN ACKER.
(11® Vekvolg).
Ik heb het gedacht dat het zoo zou gegaan
zijn 1 morde Diktus tot zich zeiven als de oude
hem gebood at te stijgen en de teugels aan
Trees te geven rij maar op ik kom achter.»
Alzoo waren de boer en Trees naar Aibling
opgereden.
VI.
Zwijgend zaten de oude en Treze nevens el
kander. Het mrisje vond het niet raadzaam,
den kommer, die op beider gemoed drukte, te
beroeren. Zij kende den boer en wist dat hij
eerst alles rijp overlegde eer hij een besluit
nam zij hoopte dat hij er eerst van spreken
zou, om dan ten gepasten tijde een goed woord
te plaatsen. De boer bemerkte niets van het
geen er rond hem gebeurde hij was zoodanig
met zijne gedachten bezig, dat hij soms half
luid tot zichzelven sprak. Het was klaar dat er
een groote strijd in zijn gemoed plaats greep
en het besluit, dat hij op het punt was te ne
men, groote gevolgen zou hebben.
Trees was niet min met hare gedachten be
zig de gebeurtenissen des vorigen dags had
den een volstrekte verandering in haar te weeg
gebracht. Willem's uitblijven had haar gedurig
aan hem doen denken zorg en kommer ver-
Ziet boe zij elkander liefhebben.
Het is onze plicht onze lezers op de hoogte
te houden van de oefeningen der christelijke
liefde, welke thans hij de klerikalen in de
mode zijn.
Die oefeningen zijn een natuurlijk gevolg
van eene reeks deugden, waaraan de Pekens
het monopolium bezitten en die zich door daden
van den echten kliekstempel veropenbaren en
waarvan de voornaamste zijn zedi heid,
zachtmoedigheid, rechtzinnigheid, deftigheid
en eerlijkheid.
Hoewel de wederzijdsche liefdebetuigingen
van kliekers en demokrateu ons vrij onverschil
lig laten, moeten wij er toch nu en dan van
spreken om aan te toonen hoe de Godsdienst
de zeden van dat volkje loutert om te bewijzen
dat de meeste kliekers zooveel geven om de
voorschriften van dien godsdienst als ue pa
ling om ne pronkappel.
Ieder nieuw feit is de bevestiging van het
geen wij al ijd schreven de Godsdienst is
voor de coterie maar een masker, een uit
hangbord, zoo iets in den aard van Vandaag
voor geld en morgen voor niet.
In de laatste weken hebben de broederlijke
pekensoefeningen plaats gebad in
Den Ouderlingen Bijstand
of Ziekenfonds, herkend door den Staat en
gesubsidieerd. Mannen van alle partijen ma
ken er deel van uit de heer Boon is er Voor
zitter van en het lokaal is in 't Paviljoen bij M.
Van der Maelen.
De heer Boon had een gruwelijk schelmstuk
begaan in November laatst was hij kandidaat
geweest van de demokraten en dat zou bij
boeten. Weg met den verrader weg met den
Judas! buiten buiten I! en het komiteit be
halve twee samengesteld uit oü-bewaarders
sloot op eigen gezag den heer Boon uit het
bestuur.
De voorzitter Boon ontkende aan bet komi
teit het recht dergelijke beslissing te nemen en
beriep zich op eene algemeene vergadering der
leden om een besluit te nemen.
Die vergadering had plaats in 't Paviljoen,
juist op den dag der mislukte vuile trippen-
vertooning. Weg met den verrader, weg met
den Judas, buiten 1 buiten 11... Maar de bewa
rende schreeuwers werden geklopt en de han
delwijze van het komiteit met 128 stemmen
tegen 93 afgekeurd. Da kliekers konden hunne
woede niet verkroppen en er werd geborsteld.
Maar tegen beng en meug zou men den
voorzitter Boon uitsluiten. Hij meest de straat
op, wellicht uit vrees, dat zijn voorzitterschap
te veel invloed kon het ben op de gemoedereu
van het volk en de kliekers den invloed van
alle tegenstrevers benijden.
volden haar hartzoo ongerust was zij nog
nooit geweest en zoo kwam ze tot het bewust^
zijn, dat Willem haar meer duurbaar was dan
zij zelve vermoed had
Als zij te Aibling aankwamen, was het dorp
reeds vol volk. Overal tenten en kramen. Ook
daar had een bende goochelaars en kunsten
makers hunne tent opgeslagen De langs bui
ten aangebrachte schilderij en de uitroeper
verkondigden dat hier een boschmenscb te zien
was, die levende kiekens met pluimen en al
opat. Een wereldberoemd kunstenaar zou een
hoefijzer smeden op eene gespannen koord en
eene niet min gevierde kunstenares den hier
te lande nooit gezienen eierdans uitvoeren.
Het was dezelfde troep die den vorigen avond
als spelende muziekanten rondgingen. Een
van ben had reeds een overgrooten baard aan
getrokken en eene monsterachtige pruik opge
zet om den boschmensch te verbeelden de
vioolspeler stelde zich voor als athleet de
larpespeelter zou aan de gapende menigte
iet kunstvolle schouwspel van den eierdans
toonen.
Ook Willem bevond zich onder de toeschou
wers. Hij vond er geen erg in, eens naar het
spel te gaan zien. Hij betaalde het inganggeld
aan den athleet, die hem aanstonds herkende,
met diepe buiging het katoenen voorhang open
schoof en Willem op de eerste plaats leidde.
Door de menigte gedekt, stonden Diktus en
Sep op loer. Onmiddelijk na het vertrek van
den ouden boer weren beiden met het rijtuig
van den waard uit de afspanning naar het
dorp gereden.
Ziet ge dat ik eenen goeden neus heb 1
zei Sep halfluid. Wij hebben reeds opgespoord.
Daarom werd een ander middel gezocht: epn
heel? bende pilaarbijters van de kliek wilde
lid worden van het Ziekenfonds op aandringen
van degenen die voorzitter Boon wilden bui
ten kegelen immers het zou
Eiezing
wezen voor de helft der leden van het komi
teit, Bo'm behoorde tot de aftredende helft en
als nu al de nieuw binnengebombardeerde pe
kens mee stemden, was Boon der berg af.
Fluks werd eene zitting belegd van het ko
miteit het spreekt van zelf, dat de Voorzitter
van die zitticg niets wist. In die zitting werden
133 ltden aanvaard en werd beslist dat die
135 nieutvt leden
den zondag nadien zouden meekiezen. Tevens
werden vele aanhangers van Boon gedwongen
te huis te blijven.
Zondag laatst was 't op de Groote Merkt, alB
of 't een dag van groote kiezing was. Den
état-major van 't Pekensarmee defileerde rechts
en links, kliekrijtuigen brachten de kiezers
naar 't Landhuis waar de stemming plaats had,
politieagenten waren in menigte voorbanden.
Boon werd dus niet herkozen en de wraak was
genomen.
Om nu aan te toonen hoe de kliek in alle
omstandigheden met recht en eerlijkheid om
springen, willen wij bewijzen dat gansch die
komedie onwettig is en de kiezing van zondag
laatst nietig.
Niet, dat wij er veel om geven of de heer
Boon of wel de heer Willems Voorzitter is van
die Maatschappij, maar we willen van de ge
legenheid gebruik maken om den eerbied
der kliek voor rechtvaardigheid en waarheid
aan de kaak t1 stellen.
Er is oene wet
op de herkende Onderlinge Bijstanden. Die wet
bepaalt dat die Maatschappijen voor doel
moeten hebben de leden in de wederwaardig
heden des levens ter hulp te komen en verder
wanneer eene Maatschappij aan beur doel niet
meer beantwoordt kau zij d >or de Rechtbank
ontbonden worden, de prokureur des konings
kan zelfs uit ei^en initiatief de ontbinding vra
gen aan de rechtbank.
Welnu het reglement van don Onderlingen
Bijstand van Aalst goedgekeurd door het goe-
vernement zegt
De Maatschappij heeft voor doel de zieke le
den onderstand te verleenen.
Sinds eenige weken is het doel dier Maat
schappij niet meerde onderlinge hulp, maar
wel de politiek. Iedereen weet immers, dat de
strijd tegen dea heer Boon slechts het gevolg
is van politieken haat en politieke berekening.
De Maatschappij beantwoordt niet meer aan
beur doel en de Voorzitter Boon, ]a, ieder lid
heeft het recht de ontbinding te vragen.
Hebt gij gezien hoe bekend de komediant m"t
hem onging Heei mij een domkop, indien wij
hier niet iets te zien krijgen dat ons dienen
kan.
Beide gingen de tent binnen en zetteden zich
gehe<d achteraan om Willem niet uit het oog
te verliezen.
Het spel begonEen kunstenmaker voerde
op een tapijt de raarste toeren uit. Do bosch
man at een levend kieken op een derde ba
lanceerde met een degen op den neus en tot
slot moest de veelbelovende eierdaus plaats
grijpen. De voorhang was gevalbm... maar de
tijd verliep en hij werd niet weder opgehaald.
Op den theater hoorde men luid en hevig spre
ken de kunstenaars waren waarschijnlijk
aan het twisten geraakt. Eindelijk verscheen
de vioolspeler hij was rood van gramschap,
had een gewoDen oferrok over zijn kome-
diantenkleeren getokken en liep, niettegen
staande de danseres hem poogde te weerhou
den, de tent uit. In de grootste verlegenheid
bleef de danseres voor de toeschouwers staan.
Daar viel haar blik op Willem met eene
haastige en blijde beweging kwam zij bij hem.
Gij zijt daar goede vriend, riep zij. Nu ben
ik geholpen De gek heeft gemeend, dat ik
zonder hem den eierdans niet doen kan, door
dien ik muziek noodig heb om mij niet te mis
treden maar gij kunt in zijne plaats spelen...
Er is hier eene gitaar, gij kent den dans, gij
hebt hem gisteren gespeeld. Kom help mij uit
den nood
Willem wist niet wat in hem omging. Hij
gevoelde iets dat hem afraadde gehoor te ge
ven aan deze bede maar het meisje zag hem
Er is nog meer. Het goeveraement heeft eene
commissie benoemd aan welke de geschillen
moeten onderworpen worden welnu zoo waar
is bet, dat men politiek werk heeft gemaakt
door den heer Boon te treffen, dat men niet
eens die commissie heeft geraadpleegd.
De kiezing is nietig
en van geener waarde immers het reglement
is klaar üm werkend lid te zijn moet men
een jaar bijdrage hebben betaald en om kies
recht r,e hebben moet men werkend lid zijn.
De 133 nieuwe leden hebben dus gekozen
zonder recht. Meer nog het reglement eischt
dat de leden moeten geballoteerd worden, dat
hunne namen eerst veertien dagen moeten uit
hangen. Welnu er heeft geene ballotteering
plaats gehad.
De 133 nieuwbakken bijstanders, werden
door het komiteit in geheime zitting aanveerd.
Die zitting zelf was onwettig, aangezien de
bijeeuroepingen van het komiteit door den
Voorzitter moeten geteekend zijn en de Voor
zitter M. Boon van de bijeenkomst zelfs niet
verwittigd wns.
Eenige liberale werklieden vertrouwend in
het onpartijdig karakter, dat het Ziekenfonds
scheen aan te nemen lieten zich in dien poes
jenellenkelder inlijven. Ze zien hoe de klie
kers de onpartijdigheid begrijpen en.... prati-
keeren.
Chassez Ie naturel, il revient au galop.
We raden de werklieden aan de ontbinding
en likwidatie der Maatschappij te eischen vóór
de Rechtbank van Dendermonde.
Nog het reglement.
Het reglement zegt nog, dat de leden ia
herberg- of straatgevechten gekwetst, geen
recht hebben op onderstand. Dus moeton zij
die in 't Paviljoen klop kregen op geene ver
goeding rekenen.
Wat moeten wij daaruit loeren
Dat de kliek voor niets terug deinst als ze
bare tegenstrevers wil ten gronde helpen.
Dat we ons van harentwege over niets meer
moeten verwonderen. Dat in hare rangen im
mer goochelaars zijn, die ile wetten, reglemen
ten en statuten als een muskaat kunnen weg
schamotteren. Dat de ongeloovigen sooals het
«groot conservatief blad \an Aalst I! ons
noemt, gelijk hebben te zeggen Ziet hoe tij
elkander liefhebben.
Ontbinding.
We zouden met veel genoegen vernemen,
dat iemand aan de Rechtbank de ontbinding
vroege van don Onderlingen Bijstand.
Er zou nog eens aan de bevoegde rechters
uitgelegd worden hoe de klerikalen alle slag
van kiezingen met eerlijkheid bewerken.
zoo hartelijk biddend in 't gelaat en dan
meende hij dat Treze vuor hem stond en de
lieve oogen tot hem opsloeg, en half willens
half meêgetrokken volgde hij haar achter het
voorhang.
Nu sloop Diktus de tent uit.
Middelerwijl had de oude Lindhamerboer
overal rondgewandeld. Wien hij zocht vond hij
niet en naar hem vragen kon hij niet. Aan
niemand wilde hij laten blijken dat hij zich
om zijnen Willem bekommerde. Treze, die zijn
inzicht raadde, had onder allerlei voorwendsel
gepoogd zich van haren baas los te maken
'twas om Willem te gaan zoeken en hem te
waarschuwen. Zij vreesde het ergste indien
beide stijfkoppen onvoorbereid tegen elkander
botsten. Maar de boer, die haar voornemen
scheen te doorgronden, liet haar geen oogen-
blik van zijne zijde. Bleef zij aan een kraam
staan, om naar de prijzen te vragen of iets te
koopen, dan speelde hij den geduldigen toe
schouwer of raadgever. Als zij voor de tente
der goochelaars en springers kwamen, bleef
hij staan, bezag de schilderijen en luisterde
naar de aanprijzingen van den uitroeper, ter
wijl daar binnen de voorstelling reeds begon
nen was en het handgeklap verried hoeveel
behagen er het volk in vond.
Zeg, willen wij hier eens binnengaan
vroeg hij. Daar ik u meegenomen heb, moet ik
ook zorgen dat gij iets ziet.
O neenzei Trees, ik zie dat niet geerne
ik meen, ik zou beschaamd moeten worden
voor de menschen die zich zei ven ten toon
stellen alsof zij dieren waren.
{Wordt voortgezet.)
35» >43
