Verplichte Vergadering
De Stadskas.
De kas der Provincie.
DE LINDHAMERHOEVE
11de Jaar.
Nummer 22
Zondag 51 Mei 1896.
De landbouw.
De E. V.
Het Congoboeltje.
-
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
Abonnementsprijs f™°r de atad1 voorop betaalbaar
4 fr. 60 voor den buiten r
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore
van het blad, 32, Vrijheidstraat, 32 AALST.
Nee spe neo metu.
HET ARRONDISSEMENT AALST
Priis der Annoncen c"!W°n8' 16 °6ntlemen per drukregel,
rrijs aer «nnoncen Reklamen 75 centiemen F
Vonnissen op de derde bladzijdefrank
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt
Handschriften worden niet terug gezonden.
AALST, 30 MEI.
Werkmanskring
VOORUITGANG DOOR 'T WERK.
in't lokaal CONCORDIA,
Zondag 7 Juni, ten 3 ure stipt namiddag.
Orde van den dag
1° Maatregelen voor de reis naar Chatelet.
2° Bijlage van 25 centiemen.
3° AIgemeene toestand der Maatschappij.
De stad moet eene leening aangaan van
drie honderd duizend franken. (300.000).
Dat is een bewijs, dat de kas in bloeien-
den toestand is
Medeburgers ziet op uwe contributie
biljetten hoeveel ge meer betalen moet
dan verleden jaar.
Dat is een bewijs, dat de kas der pro
vincie in bloeienden toestand is.
Nog eenige weken en de heeren die
moeten herkozen worden, zullen u vertel
len hoezeer ze voor uwe penningen heb
ben gezorgd.
Als een man zult ge voor die kleppers
stemmen.
Alle partijen bekreunen zich thans
oin den toestand van den landbouw
maar niet alle met hetzelfde doel.
De katholieken zien in de landbouw-
kwestie een ellendig kiesmiddel en dur
ven de redenen niet openhartig blootleg
gen waarom de landbouwer 't zoo lastig
heeftwij integendeel beschouwen de
zaak onder economisch oogpunt en dui
den de ware en eenige oorzaak der cri
sis aan zonder ons te laten leiden door
persoonlijk of politiek belang.
Een boerenverhaal
DOOR KAPITEIN VAN ACKER.
(20" Vebvolg).
Terwijl wij alzoo te zamen over 't voorval
stonden te klappen, kwam er langs den weg
eene ker aangereden, door eenen man en eene
vrdu*getrokken. Het waren arme lieden uit
den Tirol, die met allerlei potwerk rondleur-
den het zweet stroomde van hun aangezicht.
In de kerre, waarover eene weite gespannen
was, lagen twee kinderen, twee meisjes op een
handvol stroo te slapen het een kon zoo wat
drie, het ander twee jaar oud zijn. Mijn wijf
zaliger in hare goedhartigheid ging bij die
men8chen en met de vreemde vrouw spreken.
Zij had haar plezier in ,t zien van de twee kin-
ders, die zich in de zomerhitte roode roosjes op
de wangjes geslapen hadden. De baas van het
nfèuw huis en Sep spraken den man aan ze
vroegen hem of hij op weinig tijds een paar
gulden verdienen wilde, boven een goed avond
en eene slaapplaats voor den nacht in den nieu
wen bouw. De man bedacht zich niet lang en
nam het voorstel aan... Nu, eene slaapplaats
heeft hij gekregen, maar niet zooals hij ver-
wachttë... Doch luistert gij zoo brak de ver-
tellerjaf. Ik hoor u niet.
Ja weljk luister, antwoordde het meisje.
Men kent den rijkdom, den bloei, den
welstand en den vooruitgang van epn
volk aan zijne levenswijze, zijne klee
ding zijne huisvesting, zijne voeding.
Een volk dat goed en krachtig gevoed
is heeft meer voortbrengingskracht,
schept meer arbeid en rijkdom. Hieruit
volgt dat een goedkoop levensonder
houd eene weldaad is, dat de lage prij
zen van brood, vleesch, aardappelen,
enz. eenen voordeeligen invloed uitoe
fenen op een volk.
Nochtans de geringe prijzen waaraan
boter, graan, vleesch en andere land-
bouwvoortbrengselen verkocht worden
moeten onvermijdelijk den ondergang
van den landbouw voor gevolg hebben,
zegt men, die voorname bron van
's lands welvaart.
Indien men den landbouw beschouwt
als levens en arbeidskracht moetende
schenken aan de gansche bevolking,
dan is hij eene wezenlijke bron van
rijkdom, maar als mon het op wettelij
ke wijze zoo wil aanleggen dat de
voortbrengselen van den bodem duurder
en duurder worden en de werkman in
mindere mate zijne verbruikte krach
ten kan herstellen dan wordt die bron
van welvaart eene oorzaak van lang
zaam verval.
Het is dus eene noodzakelijkheid
goedkoope en overvloedige voedings
middelen te verschaffen. Zoo is de toe
stand gelukkiglijk heden, maar nu roe
pen de klerikale grondbezitters in kooi
De landbouw lijdt, de boer wordt ten
gronde geboord
Wij weten heel goed dat het voor den
landbouwer onmogelijk is de twee ein
den aan een te knoopen door de schuld
der hooge pachten. Om dien toestand te
verhelpen vragen wij de regeling der
pachtprijzen.
Waarom roept de klerikale pers zoo
zeer op bescherming, op de sluiting der
grenzen Waarom wie ze den prijs van
brood, vleesch en boter doen stijgen en
komt ze steeds met hetzelfde spook
voor de oogen der landelijke bevolking
Enkel en alleen om de aandacht der
landbouwers af te trekken van de hoo
ge pachtprijzen, want het zijn juist de
Ga voort bid ik u.
De man aanvaardde dus zoo verhaalde
de boer voort en hij trok zijue ker van de
straat af tegen het huis in de schaduwe. We
gingen dan met ons gevieren om den put met
schoren te voorzien. De vreemdeling en Sep
waren op eene ladder in den put gedaald ik
stond boveD om tegen te houden de haas van
't huis had den houten hamer genomen, om den
eersten paal in te drijven. Bij de twee eerste
slagen roerde zich niets maar dan begon de
grond te kruimelen en af te brokkelen, en ik
zag hoe eene plank al meer en meer vooruit-
boog...
Maakt dat gij boven komt riep ik zoo
veel ik roepen kon. De heele bobl valt in 1
Sep, die bovenaan stond, was er met eenen
sprong uit. Ook de vreemdeling kwam naar
boven geklauterd hij stak reeds de hand uit
naar de bovenste sport de plank brak, de
schoren weken, en eer iemand amen zeggen
kon, lag de arme man onder de aarde begra
ven...»
De blinde zweeg. Nu moest hij niet vragen
of Treze luisterde haar snikken verried ha
re tegenwoordigheid.
Zoo was het ongeluk gekomen vertelde
de boer al verder. De boerin was bij de vreem
de vrouw gebleven ze trok het haar uit haar
hoofd van wanhoop en wilde de aarde boven
den put met hare handen wegkrabben. De
kinderen sliepen voort gedurende hunnen
slaep waren ze weesjes geworden... Ik ben
aanstonds naar het dorp gereden om hulp to
balen. Maar eer ik met volk terugkwam, was
groote grondbezitters die aan het hoofd
staan van de scbijnverdedigers van den
andbouw om hunne groote renten te
runnen blijven opstrijken en een poli-
iek mandaat te behouden of te beko
men.
Nooit spreken ze van de regeling der
jachten, doch den geest van vereeni-
;ing, die ze bij de landlieden inplanten
zal er hen vroeg of laat wel doen aan
deuken.
Denderbode heeft het gevonden. De
3. V. is archislecht, want te Schaer-
>eek, Antwerpen, enz. is de meerder-
ïeid slechts van 1 stem en een gekozene
der meerderheid, ziek zijnde, mag zelfs
zijne stad niet verlaten om in betere
streken zijne gezondheid te gaan her
stellen of al de voorstellen van het sche
pencollege dreigen verworpen te wor
den. Daar bekent dus De Denderbode
dat de katholieken van die steden stel
selmatig alles zouden verwerpen wat
van de meerderheid uitgaat
Indien de meerderheid slechts van
ééne stem is, dan bewijst zulks dat de
sterkte der partijen er ongeveer gelijk
is en zou dus de kleine helft niets mogen
te zeggen hebben in het bestuur en de
partij die eenige stemmen meer behaal
de alles In dergelijke omstandigheden
besturen is niet moeilijk maar wat moei
lijk, ja onmogelijk is dat is konkelfoes
plegen en de zaken beredderen zonder
dat het publiek van iets ingelicht wordt.
Daar hebben we in Aalst reeds be
wijzen van kunnen leveren en de toe
komst zal er nog wel voorbehouden.
De zeer katholieke baron De Coninck
de Merckem zegde in den Senaat Uit
goede bron heb ik zeer stichtende in
lichtingen bekomen de agenten welke
in den Congo verblijven worden aange
zet vele vrouwen te houden de kinde
ren welke geboren worden behooren
aanden staat en de negerinnen trekken
er eene uur verloopen en nog eene uur eer wij
de aarde weggeruimd hadden. Als men wat
doorgegraven had, riep men den man toe
Betrouw op God, wij brengen u hulp maar
hij zal het wel niet gehoord hebben want als
hij eindelijk boven gehaald werd, bleek het
daf hij op den slag was gedood geworden...
Treze was nevens den boer op hare kniëen
gevallen. Zij had zijne hand gegrepen en be
sproeide die met hare tranen.
Ik geloof wel dat gij weent zei de boer
terwijl hij met de andere hand streelenc
over haar voorhoofd streek want de zaak
gaat u van nabij aan. Gij zult het wel reeds
geraden hebben, het kleiuste der twee meisjes
waart gij, en de verongelukte was uw vader...
Uwe moeder hebben wij zooveel gegeven, dat
zij genoeg had om naar huis te keeren. Des an
derendaags zijn wij teruggekomen om de be
graving van uw vader bij te wonen. Hij li»t be
graven op het kerkhof van een klein kerkje
niet verre van daar in het veld, te midden
schoone groote linden. Wij zullen er te zamen
naar toe rijdenik zal u zijn graf toonen,
waarop ik een schoon kruis heb doen plaatsen.
Uwe moeder verkocht hare ker en hare koop
waren aan eenen kiamer, en te voet met hare
kinderen wilde zij naar den Tirol terugkeeren,
waar hare moeder nog leefde. Mijne vrouw en
ik hadden deernis met die twee kleine schaap
jes van kinderkens, en de boerin had sedert
lang gewenscht een meisje in huis te hebben.Ik
zou willen een van de twee kinderen meenemen
zegde zijIndien wij een van de twee kinders aan
namenen het christelijk opkweekten,'t ware een
eene priemie vooreik kraambed, (ge-
ach).
Zeker 't staat alzoo in 't beknopt ver
slag en 't slotwoordje gelach erbij, 't Is
treurig dat vele griezelige, pletsbollige
hooggeleerde senatoren bij zulke mede-
deelingen lachen kunnen. De lachers
toonen weinig beschaving.
Maar als men op de wijze door baron
de Coninck aangehaald de Congolanders
jeschaaft en de blanken verbeest, wat
?aan al de paters en zusters van liefde
toch op den zwarten bodem verrichten,
s 't om een einde aan dat gedoen tè
stellen of is 't alleen om de kinderen
welke staatseigendom zijn te doen in
zien en beseffen hoe beestig hunne ou
ders leven.
Mogelijks is die zwart-blanke koppe-
arij en kweekerij een gevolg van den
godsdienst, welke niet nalaten kon ook
op afrikaanschen grond zijnen weldoen-
den invloed te doen gevoelen.
Menheer Woeste, die in 't verschiet
een ministerszetel bemerkt welke voor
hem bestemd schijnt, is een hevige
voorstaander van den Congo, waar zul
ke ergerlijke tooneeleu plaats grijpen,
en stemt al de millioenen wolke men
voor het zwarte kerkhof vraagt en nog
vragen zal.
De penneslaven, aaneenflansers van
Denderbode, een der bladen wier pro
cédés de heden daagsche drukpers tot
oneer strekken, zijn natuurlijk ook
vöör den Congo. Zij mogen immers niet
anders doen dan voor hunnen patroon
op den buik liggen en zijne botten lik
ken al heeft hij in tt Congoslijk getrap
peld.
Nog de evenredige vertegenwoordiging.
Denderbode van woensdag rept geen woordje
over de Expositie van 1898. Hij kan het niet
over zijn hart krijgen, dat hier weer door ka
tholieken het princiep der evenredige vertegen
woordiging gehuldigd wordt.
Hij mag het zich voor gezegd houden de
toepassing der ev. vertegenwoordiging in al da
besturen zal zulke goede vruchten afwerpen,
dat ze weldra overal zal ingevoerd worden, tén
spijt van wie er 't profijt tegen dank insmijt.
Langzamerhand zal de E. V. veld winnen,
omdat ze het eenigste rechtvaardig stelsel is,
goed werk, en zoo zouden wij misschien eene
brave dankbare dochter in huis winnen.
Treze snikte en weende luidop en bedekte
de hand van den ouden boer met kussen.
u lk keurde dat gedacht goed zoo verhaal
de de oude man voort. Van uwe moeder lieten
wij ons zeggen hoe zij in haar vaderland was,
en de schoolmeester heeft ook alles opgeschre
ven wie uwe ouders zijn, uwe familie, uwe
geboorteplaats, en wij namen u meè naar de
Lindbamerhoef. Uwe moeder hebben wij met
hart en mond beloofd vooru te zullen zorgen,
gelijk voor ons eigen kind... Destijds heb ik
niet gedacht, dat gij mij ooit zuudt willeu ver
laten.
Treze stond op en droogde hare tranen af.
Ik'*a niet weg, zegde zij op vasten toon.
Ik blijf bij u vader, zoolang gij mij bij u
houdt, er koine wat wil. Nu bekommer ik
mij om niets meer. Maar ginds in 't huis vau
Diktus kan ik niet. Ik moet hier komen, bij u,
gelijk gij reeds gezegd hebt... Het is ook beter
dat er iemand bij u is om u op te passen ea
dat wil ik doen zoolang ik mij roereu kan, ge
lijk het een dankbaar kind betaamt en
moest gij eens zelf weggaan, dan ga ik met u
't is gelijk waar.
De oude man beantwoordde den handdruk
waarmeê Trees die verzekering begeleidde met
gelijke hertelijkbeid doch over zijn gelaat
vloog eene uitdrukking van verwondering.
Uwe belofte neem ik aan Trees, zegde hij
maar wat wilt gij daarmee zeggen Moest
gij eens zelf weggaan Waarom zou ik ooit da
Lindhamerhoeve verlaten (W. Y.)
O
