DE STERKSTE WIL
Nummer 7
Zondag 14 Februari 1897.
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
vftnrop betaalbaar
Prijs der Annoncen: Reklamen76 oentlemen
per drukregel.
Woeste en Bethune*
Eene Rechtbank te Aalst.
Het Vlaamsch.
Abonnementsprijs
4 fr. voor de stad
4 fr. 50 voor den bruten
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore
van het blad, 32, Vrijheidstraat, 32 AALST.
HET ARRONDISSEMENT AALST
Gewone, 15 centiemen
Vonnissen op de derde bladzijdefrank
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt
Handschriften worden niet terug gezonden.
Nee spe nee metu.
AALST, 13 FEBRUARI.
Men weet, dat M. Woeste nu een der
koppigste tegenstrevers is van de E. V.
We willen onze lezers bekend maken
met de bezonderste grief door M. Woeste
tegen de rechtvaardige hervorming in
gebracht. De meer dan eens herkeerde
Staatsman beweert dat de Evenredige
Vertegenwoordiging de verbrokkeling
der partijen zou ten gevolge hebben.
Ziehier wat hij zegde, in eenen brief
gericht aan Le Journal de Bruxelles
den 23 en 27 Februari 1891 Wie be
grijpt niet, hoe met de E. V. overal, of
bijna overal in ons land, verschillende
groepen zouden onstaan bepaalde en uit
sluitende belangen vertegen w oordigend
protectionnisten of vrijhandelaars, aan
hangers van den persoonlijken dienst
plicht of van de plaatsvervanging, Wa
len en Vlamingen, progressisten, radi-
kaleu en socialisten kampioenen van
Algemeen Stemrecnt en andere kiesvor-
men en dat de gekozenen dier groepen,
bij machte zouden zijn de wet te stellen
aan 't ministerie en zoo dit weerstaat
het om verre te werpen.
In andere woorden wil dit zeggen
Er zullen geene politieke partijen meer
bestaan, maar uitsluitelijk vertegen
woordigers van bepaalde en afzonder
lijke belangen zonder eenig onderling
verband, alleen bezorgd, met het doen
gedijen der belangen der kiezers, welke
zij vertegenwoordigen.
Eli de denkbeelden.
Daarvan houdt M. Woeste geene re
kening. Het is schier onmogelijk, dat
dergelijke meening, dooreen katholiek
ernstig vooruitgezet worde. De katho
lieke partij onderscheidt zich door eene
tucht, die in geheel het land hare aan
hangers om een zelfde ideaal schaart
de katholieke partij roemt er op de ver
dediger te zijn van groote princiepen
Godsdienst, huisgezin, eigendom. Hoe
zon zulke partij verbrokkelen
Of vreest M. Woeste, dat al de kie
zers ten gevolge van de Ev. Vert. den
ZESDE KAPITTEL
(10* Vervolg.)
Alice legde hare sckoone armen rond den
hals van den ouden beer en zegde op teerderen
toon
Lieve onkel, Olivier, de plaats waaraan ik
weerde hecht, dat is de plaats die ik bekleed in
uw harte. Al het overige mag verdwijnen zoo
lang ik die plaats behoude en ik weet zeer wel
dat naai deze jaren van liefde en vertrouwen
mij daar niemand kan uitdrijven.
Mijn lief kind 1 zegde hij zacht en bewo
gen.
En dan omhelsde zij hem.
Daar zij staan bleef en niets meer zegde,
legde hij de bevende hand op haar voorhoofd
Ik zegen u. God bewaar u 1
Goeden nacht 1 antwoordde zij en ging
naar hare kamer.
ZEVENDE KAPITTEL
DE SLOTVOOGDES
Voor Rudólf begon de eerste dag op het kas
teel Marchwood met eene wandeliug in het be
dauwde park te doen. Weinig had hij geslapen,
e* zijn slaap was door afgebrokene droomen
rug zouden keeren naar het ideaal om
nog alleen de stoffelijke belangen te
behertigen.
Al de Belgen zouden dus hunne opinie,
hunne overtuiging, alles wat ze hebben
aangekleefd en verdedigd, alles wat
hun dierbaar is geweest verloochenen
om nog enkel aan de afzonderlijke be
langen waarde te hechten. Godsdienst,
vrijheidszin, streven naar hooger, waar
heidsliefde, geweten, burgerrecht, dat
alles zou niet meer bestaan M. Woeste
gelooft er zelve niets vau.
De Waarheid.
Laat ons een oogenblik redeneeren.
De E. V. zou katholieke vertegenwoor
digers stellen in zekere arrondissemen
ten welke er tot nu toe geene hadden.
Met welk recht verzekert men dat de
katholieken van Bergen, Luik, enz. met
huDne partij zouden afbreken om naar
de Kamers mannen te zenden, gelast
met het verdedigen van wetten ten be
hoeve hunner uitsluitelijke belangen,
zonder de grondbeginselen der partij
tot welke zij behooren in aanmerking te
nemen de veronderstelling van M.
Woeste is hersenschimming, zoowel
ten opzichte der katholieke partij als
der andere partijen.
De groote denkbeelden, die de par
tijen in Belgie kenschetsen zijn overal
dezelfde en die denkbeelden hebben in
vloed genoeg om de vereeniging staande
te houden tusschen al de groepen in de
de verschillende arrondissementen des
lands bestaande.
Zeker kunnen de Volksvertegenwoor
digers eener zelfde partij van meening
verschillen over eene menigte punten
van ondergeschikt belang. Dit zien we
thans ook in de Kamers, zelfs tusschen
de leden der rechterzijde, over de le-
gerkwestie, de taalwet, de E. V. Belet
dit de afgevaardigden zich onder dezelf
de vlag te scharen om het ministerie te
redden, wanneer de groote belangen
der partij op het spel staan
M. Bethune.
M. Woeste schermt dus tegen wind
molens. De verbrokkeling der partijen
is niet denkbaar zonder eene vooraf-
verontrust geweest waarin Alice Tenant de
hoofdrol vervuld hadHaar beeld kon hij niet
uit zijnen geest drijven, zelfs niet in deze ope-
ne lucht, met dien zang van de leeuwerikken
in de hoogte en dien alles doordringenden geur
van de lente. Eerst op zekeren afstand van het
kasteel haalde hij vrijer adem en werd hij meer
opgeruimd naar mate hi) voort wandelde.
Het gelui van de kapelleklok riep hem terug
en niet verre van het klein gotisch gebouw ont
moette hij de kinderen, die met Alice van een
toertje naar de kasteelhoeve terugkwamen. De
kleine levenlustige Ethel had hem van alles
wat zij gezien had zooveel te vertellen, dat nie
mand anders een woordje tusschenspreken kon
en Alice gaf aan Rudolf slechts eenen glimlach
voor morgendgroet als zij de eerste de kapel
binnentrad.
Een half uur later, na het ontbijt, ging de
heer Cadwai naar zijne leeskamer vrouw
Freer keerde bij Violetta terug, die nog on
passelijk was en te afgemat om op te staan
Vernon en Hendrik gingen te zamen den tuin
bezichtigen en na een kort bezoek aan de
zieke boven, begon Alice hare dagelijksche
ronde te doen.
Na de keukenmeid gesproken te hebben door
de hal komende, zag de jonkvrouw Rudolf
blijkbaar zonder bepaald doel buiten op het
terras rondslenteren. De zwijgzame jongeling
met zijn ernstig en donker gelaat wekte al
meer hare belangstelling op. Instinctmatig ge
voelde zij zijne gewaarwordingen jegens haar
het waren gewaarwordingen van mistrouwen,
gaande ontbinding der partijen die el
kander thans de oppermacht in Belgie
betwisten.
Een mijnheer van minder gewicht,
een politieke ster van de lle grootte,
M. Bethune, senator, hervatte met pa-
triotischen moed in den Senaat (1897)
de redevoering door M. Woeste eenigen
tijd te voren in de Kamers uitgesproken,
en spande het gewoon zaagskeu over de
moeilijkheid van toepassing der E. V.
Hij zegde
En we zouden lichtzinnig het stelsel
der quotiënten aannemen of een ander,
zou moeilijk op te lossen als een chi-
neesch problema. Dit schijnt me zoo
niet eene dwaasheid, dan toch eene
zware misgreep.
Bedenken we toch, Mijne Heeren,
dat de burgers geroepen lot het samen
stellen der bureelen, dikwijls eenvou
dige lieden zijn, dat men specialisten en
rekenkundigeu van eersten rang zou
noodig hebben orn bij elk bureel de be
rekeningen te besturen. Waar zou men
ze vinden
M. de graaf Van den Burch, onder
breekt. Gij kent de kwestie niet.
Die uitroep van M. Van den Burch,
ook een katholiek is afdoende. Het
verwijt is ook ten volle verdiend, we
willen er geene bemerking aan toevoe
gen.
Hieruit volgt, dat MM. Woeste en
Bethune over de E. V. dingen vertel
len, die door uiemand (wellicht niet
door hen zeiven), meer ernstig worden
opgenomen.
Wanneer men de kaart der provincie Oost-
Vlaanderen aanschouwt, staat men verbaasd
over het grillige der verdeeling in rechterlijke
arrondissementen die verbazing zal echter
nog toenemen als men de ligging der hoofd
plaatsen van die arrondissementen naslaat,
het is of de fautazij in die verdeeling eene
hoofdrol heeft gespeeld.
Het is echter te denken, dat ten tijde der
verdeeling, de gemeenschapsmiddelen en du
toestand in 't algemeen, de grenzen toen
aannemelijk maakten, doch sedert dien zijn de
omstandigheden zeer veranderd en men mag
vlakai zeggen, dat die primitieve verdeeling in
zoo niet van haat die hij haar toedroeg.
Alice Tenant begreep zeer goed, dat, zooals
de zaken stonden, zij de plaats van onkels erf
genaam bekleedde dat er sedert lang een tes
tament bestond waarbij da heer Cadwal haar
het familiegoed Marchwood en al zijne rijk
dommen vermaakt had, wist zij ook eu dat
oom Olivier een man met eenen onbuigbaren
wil, maar met groote liefde voor recht en bil
lijkheid was, wist zij insgelijks en daarenbo
ven, dat zij eenen machtigen invloed op zijn
gemoed uitoefende, zoo groot dat het den ou
den man bijna onmogelijk was haar iet3 te
weigeren, iets net minste waarop zij haar hert
had gesteld.
Die wetenschap schonk baar het noodige
vertrouwen om te gelooven dat, als de tijd rijp
zou zijn en de weg met veel zorg voorbereid,
zij iD staat zou wezen haren voogd en pleegva
der te overtuigen dat alles wat hij voor haar
overhad op den grondslag van onchristelijkheid
en onrechtveerdigheid jegens zijne bloedver
wanten berustte en eene bron van smert en
verdriet voor hen openen zou, en zij hoopte er
hem toe te brengen te werk te gaau zoo als
zijne voorvaders voor hem gedaan haddm, en
een prachtig erfgoed in de familie te behouden,
hetwelk zoo vele eeuwen aan zooveel geslach
ten van die familie had toebehoord.
De edelmoedige jonkvrouw had vertrouwen
hierin en in hare krachten, en reeds had zij
eene eerste zegepraal behaald met vrouw wedu
we Freer en hare familie op het kasteel March
wood te vestigen.
het geheel Diet meer beantwoordt aan de be
hoeften van het volk, aan de vereischten eener
rationeele omschrijving.
Reeds dikwijls is er op gewezen hoe noodza
kelijk het is, dat de rechters het gemak hebben
zich spoedig naar de eene of andere plaats te
begeven, en dit in 't belang eener goede rechts
pleging, 't zij in 't openen van een onderzoek,
't zij in het volgen van een spoor.
Even zoo noodig is het, dat de bevolking
niet verre verwijderd zij van de hoofdstad van
't arrondissement; vooreerst omdat het naspeu-
ren eener misdaad soms den meesten speed
eischt, ten anderen om aan de bevolking koste
lijke reizen en tijdverlies te sparen.
Voor eike kiezing zijn onze representanten
en senators met een mondsvol beloften en wij
water voor de pinne gekomen, zij hebben tot
heden niets gedaan, dan hunne kiezers siroop
aan den baard te strijken want voor Aalst be
kwamen ze niets, of vroegen niets.
Aalst is de tweede stad der provincie, het cen
trum van eene der meest bevolkte streken on-
ze8 lands, voor correspondencie met alle ge
meenten en steden 5 a 7 uren in 't ronde kan
men niets beters vinden, in een woord er zijn
honderd reden, die Aalst als de geschikte
plaats aanwijzen voor een tribunaal van eers
ten aanleg, en we zijn voornemens er breed
voeriger over te gewagen.
Maar let op De kiezingen van 1898 nade
ren stilletjes aan en we zullen de beloverS weer
zien opdagen met karrevrachten beloften,
waaronder het bekomen eener rechtbank to
Aalst een plaatsje zal hebben. De kiezers zul
len zich echter door al het beloven niet laten
paaien, hut verleden heeft hen geleerd wat zo
van die belovers te verwachten hebben.
De wet Cooremans-De Vriendfc werd
in den Senaat verworpen, dank zij do
onwaardige houding van 13 vlaamsch»
senatoren, 13 vlaamsche verraders.
Het getal 13 is maar een slecht teekeq
het is het getal van judas, en het ware te
wenschen, dat die dertien valsche Vla
mingen, door vlaamsche kiezers geko
zen bij de eerste gelegenheid de beste
loon naar werken kregen.
Hun aanvoerder en chef, Surmont de
Volsberghe, burgemeester van Yperen,
sprak iu kiezingstijd ten voordeele vau
het Vlaamsch, en zetelde een Vlaara-
schen katholieken landdag voor, waar
op hij verklaarde voor de billijk»
eischen der Vlamingen te zullen strij
den.
Aldus kon zij bet niet gebeteren, een
schalksch plezier in Rudolfs koelheid jegens
haar te vinden.
Gelijk alle gezonde en jonge vrouwen wqg
zij met eenen opgeruimden geest gezegend, eq
het deed haar bertelijk genoegen als zij naging
wat denkbeeld die trotscbe jonkman wel vaq
haar in zijnen schoonen kop droeg, en zij koq
aau de neiging niet weerstaan bare rol vaq
slotvoogdesse met meer ernst te spelen dan zij
gewoon was, alleen maar om eens te zien waf
hij van zin was, wat zijne bedoelingen wareq
en wat hij zeggen en doen zon.
Dat plan legde Alice aanstonds in het work j
zij wist Rudolf te plooien, hem in baren dienst
te doen treden zij maakte hem tot hareq
medegezel en iederen morgend eindelijk deed
zij met hem eene wandeling te peerd rond be|
landgoed
Een goed ruiter zijnde, ondervond Rudolf
het grootste genoegen als hij naast de jonk
vrouw op een flink peerd over ae velden draai
de. Het genot van den frissGhen wind, van deq
gouden zonneschijn, van de afwisselende land
zichten, van de vrije natuur en van de oefening
als hij alzoo galopeerde, alles fleurde hem op.
Prachtig schoon was de bloeiende jonkvrouw
als zij haar giinsterd bruin lievelingspeerd be
reed. Met hare stratende levenslustige oogen,
hare gloeiende waneen, het haar iu schilder
achtige verwarring achteruitgestreken onder
haren met vedereB bekroonden rijhoed, ge-
i leek zij aan eene vorstin
I (Wordt voortgezet),
r i
