Gedenkt de arme Eerste
Communiekanten.
DE STERKSTE WIL
Nummer 14
Zondag 4 April 1897.
Zondagrust.
Allemaal Exploiteurs.
I'ide Jaar.
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
4 fr. voor de stad
Abonnementsprijs 4 fr g0 voor den buiten
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
ynnrop betaalbaar
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore
van het blad, 32, Vrijheidstraat, 32 AALST.
Nee spe nee metu.
HET ARRONDISSEMENT AALST
Gewone, 16 centiemen
Prijs der Annoncen76 centiem6n P« «regel,
Vonnissen op de derde bladzijde, frank
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt
Handschriften worden niet terug gezonden.
AALST, 3 APRIL.
ïnschrijvingslijst
Ten voordeele van het werk der kleeding
van arme Eerste Communiekanten.
Bedrag der vorige Lijsten 352,60
30 fr. voor 1,60 fr.
Overal kan men zich voor 1,50 eene doos
Pillen Depratere verschaffen met uitleg en ge-
hruiks aanwijzing tegen de ongesteldheden van
lever en maag zooals hoofdpijn, bardlijvigheid
onreinheid van bloed, zuur, keeren der jaren,
chumatismus, jicht, enz.
OPGEPAST. Dat u de pillen Depratere en
geene andere gegeven worden. Overal 1,50 de
doos Alg. dépot Aph. Depratere, Oostende.
Van 's middags tot 's middernachts.
Heden Zondag 4 April 1897, dienst
doende apotheker Van Caelenbebgh,
Leopoldstraat.
NEGENDE KAPITTEL
(16' Vervolg.)
Inderdaad zoo antwoordde Hubert op
die vriendelijke taal vroeger heb ik jonk
vrouw Violetta gezien maar ik heb de eer
niet gehad aan baar voorgesteld te worden.
Daarop ging iedereen binnen, en de nieuw-
gekomenen werden aan mijnbeer en aan me
vrouw Greville voorgesteld.
Zonder inzicht een gunstigen indruk in dit
huis te maken nam Violetta bier, zoo als ge
woonlijk, eene onzijdige houding aan zij bleef
zeer terughoudend in woorden en gebaren,
doch niet zonder een voorkomen van gezag,
dat aan eenen opmerkzamen toeschouwer niet
ontsnappen kon.
De doenwijze van Edmond Greville begreep
zij niet. Met den grootsten ijver bracht hij
haar bij zijne moeder, en met de vurigste be
langstelling sloeg hij de begroeting gade die
tusschen haar beide plaats greep. Niets had
kunnen gulhartig en vriendelijker zijn dan de
begroeting tusschen dit vrouwenpaar.
Mevrouw Greville was eene zeer merkweer-
dige, zeer minzame en zeer achtbare oude
vrouw. Voor Violetta, die nooit met iemand zoo
verheven als de grijze meesteres van Hauws-
hold in betrekking was geweest, was die dame
als eene openbaring. Als zij in de klare, helde
re oogen van deze nieuwe kennis keek, zegde
haar iets in haar hert, met eene snelle trilling
De kunst om tot het volk te spreken. Kent
ge die Weet ge boe ze door sommige verstaan
wordt Meent ge, dat die kunst daarin bestaat
aan het volk, stoutweg en zonder omwegen de
waarheid te zeggen Het voor oogen te leggen
wat mogelijk is en wat hersenschim Het zijne
plichten te doen kennen leeren, zorgen, op
passen
Neen de kunst om tot het volk te Bpreken,
de kunst om iDdruk te maken is heel wat an
ders geworden, en is geheel vervat in de ont
wikkeling van dezen tekst Werklieden, ge
zijt allemaal slachtoffers, en de anderen zijn
allemaal exploiteurs. Dezen tekst gezouten en
gerookt, opgestoofd met armengezwaai, over-
sopt met lamentation, gedoopt in bloedsaus en
opgediend met ik- en heerschzucht, wordt al
tijd door de werklieden als suikerpillekens ge
slikt. Als dessert moet er nog eene schotel
beloften van eeuwig geluk of volmaakte gelijk
heid opgebracht worden en 't succes is com
pleet. Luister eens
Werklieden Uwe ergste vijanden zijn de
burgers Het zijn allemaal exploiteurs, uit
zuigers, die zich vetmesten met uw zweet
Nietsdooners die een 'adsig leven leiden, van
's inorgends tot 's avonds champagne drinken,
en de opbrengst van uwen arbeid in nachtelijke
slemperijen door de keel jagen Als de
redenaar zoo een uurtje lang heeft gedonderd,
tot zijn armen hem slap langs het lijf hangen,
en bet sap hem de kin afloopt als hij daarbij
nu nog met eene laatste krachtinspanning uit
roepen kan Komt tot one werklieden wij zul
len dat alles veranderen, we zullen de samen-
leviug hervormen, en eene wereld schapen
waarin iedereen zal gelijk zijn. O dan is zijn
bijval gioot, en de arme werklieden hechten
zich aan den nieuwen zaligmaker, als aan den
Redder van het lijdende volk.
Weg met de burgers Weg met de dieven
weg 1 weg zoo klinkt het uit duizenden mon
den, wijl gebalde vuisten dreigend omhoog
worden gestoken.
Helaas ook in Aalst, wordt de kunst om tot
het volk te spreken soms op die wijze verstaan
en geexploiteerd. Degenen welke er zich van
bedienen, zijn de ergste en de verderfelijkste
exploiteurs.
Dat de werklieden eens rondkijken in Aalst
en goed nazien hoe het met de zoogenaamde
uitbuiters gaat. We willen niet spreken van de
kleine burgerij, zij heeft het zoo lastig, zoo
moeilijk om door het leven te spartelen, dat we
achten het droevige van dien toestand niet te
moeten blootleggen.
We w illen spreken van de nijveraars, van
van vreugd, dat zij hier iemand vinden kon op
wie zij trouwen mocht eene vrouw van wie
zij hare vriendin kon maken, indien de omstan
digheden haar gunstig waren.
Langs haren kant, vond mevrouw Greville
veel behagen in Violetta en voelde zich tot
haar aangetrokken.
Wel bezat Violetta de schitterende frischheid
van Alice niet, en evenmin hare hoedanighe
den van geest en lichaam doch niettemin
moest men haar schoon noemen.
Wanneer Violetta alzoo nevens hare gast
vrouw zat op de vragen antwoordende over
hare voorgaande leefwijze en over het groot
verlies, dat zij kortelings had, vragen die de
oude dame baar met zoo minzame deelneming
als fijn oordeel deed, gevoelde Violetta hare
terughouding wegsmelten. Zij sprak openher-
tig en derhalve met gemak en bevalligheid zoo
danig dat hare toehoorster er genoegen in vond
en dat Edmond erover in verrukking geraakte.
Hij was er zeker van geweest dat zijne moe
der, met haar gezond oordeel en helder door
zicht, opeens de verdiensten zou ontdekken en
het hert zou wiDnen van de jonkvrouw, die hij
op korten tijd had leeren hoogachten en bemin
nen. Uiterst gelukkig was bij over den goeden
uitslag van de eerste bijeenkomst zijner moe
der en Violetta, en het speet hem dat het on
derhoud moest afgebroken worden, dewijl er
aangekondigd werd dat het middagontbijt op
gediend was.
Hoe gelukkig het bezoek ook afliep, toch
was Edmond niet gansch op zijn gemak hij
wist dat zijne ouders hun hert opeen huwelijk
tu8sehenhem en jonkvrouw Alice Tenant ge
steld hadden en dat de voorkeure die hij aan
degenen, die een min of meer groot getal werk
lieden gebruiken en dus in de kategorie vallen,
van die hatelijke exploiteurs, wier eenige
zucht het is geld te winnen. Geld en nog geld
Waar wordt er geslempt, waar die Lucullus
malen opgerecht Waar het zweet van den
werknun in brasserij door de keel gejaagd
Waar V Zijn er geene patroons, schier allen,
die van den vroegen morgend tot den laten
avond vol kommer en zorg aan 't werk zijn om
hunne onderneming tot goed einde te brengen,
die alles aan bunne zaak opofferen, hun leven
en hun fortuin, en steeds het verval ea den
ondergang als een dreigend spook voor zich
zien.
Zijn de voorbeelden hier niet talrijk van
heeren die hun have en goed verloren en thans
als eenvoudige bedienden ook zwoegen moeten
voor het dagelijks brood. En zou het beter zijn
voor onze stad als al die werkgevers ophielden
zaken te doen en naar elders verhuisden, ge
lijk reeds velen het helaas 1 gedaan hebben.
Allemaal exploiteurs 1 Allo, dan II Weest
rechtziunig Ja er zijn misbruiken, ja er zijn
verkeerdheden, doch om die uit te roeien is het
noodig den klassenstrijd te prediken, en bet
volk te vleien in zijne driften, door in zijn
boezem nijd eu haat op te wekken tegen dege
nen wier lot benijdenswaardig schijnt.
Dat men practische hervormingen voorstelle,
dat men ontwerpen voordrage, dat men wetten
make om de misbruikeu te keer te gaan maar
dat men de vemaledijding van het gansche
volk niet roepe op de burgerij. Klassenhaat en
klassenstrijd moeten tot de betreurlijkste uit
komsten leiden.
Wij liberalen worden natuurlijk door de
mannen die de kuDst verstaan om tot het
volk te spreken voor exploiteurs uitgeschol
den. Ons programma Verplicht Onderwijs,
Evenr. Vertegenwoordiging, Werkliedenver
zekering, enz. enz. heteekent niets, volgens
hen.
Als we tot het volk gaan kunnen wij het niet
genoeg vleien. We kunnen niet genoeg schreeu
wen weg met die 1 en die 1 We kunnen geene
beloften genoeg doen, noch de werklieden een
leventje voorspiegelen van 't Luilekkerland
waar men eeuwig rijstpap zal eten of waar de
volkomene gelijkheid zal heerschen. We zeg
gen tot het volk Onderwijst u 1 leert 1! Weest
oppassend II!
Twee krachten beheerschen thans de we
reld Wetenschap en Kapitaal. Welnu ver
werft uw deel van het eerste voor zooveel het
in uw bereik ligt, vermits het tweede U ont
breekt en wanneer al de werklieden onderwijs
zullen genieten zal bun toestand moeten verbe
teren. Helpt ons dat doel bereiken, eu ge zult
Violetta schonk hen in alle geval zeer zuur zou
opgebroken hebben.
Wetende dat Alice altijd zijne beste vriendin
was geweest, alsook dat zij zeer wel wist hoe
de zaken stonden, zoo zocht hij 's anderdaags
een voorwendsel om naar March wood te gaan
ten einde de jonkvrouw te spreken eu te raad
plegen.
Op Marchwood, alwaar hij bijna als een zoon
werd aangezien, had Edmond Greville den
vrijen toegang, zoodat, als Alice hem met een
bekommerd gelaat alleen in deu tuin ontmoet
te zij op eens zag, aat er iets was hetwelk zij
nen geest kwelde.
Met eene groote inspanning van wilskracht
kwam hij haar nader en zegde zonder aar
zelen.
Alice, ik moet u eene bekentenis doen...
Is het waar, Edmond I Spreek vrij.
Ik geloof dat ik in eenen moeilijken toe
stand zal geraken maar vroeger of later
het moet toch eens komen.
Hebt gij misschien schulden gemaakt?
vroeg Alice deelnemend.
Edmond schudde het hoofd.
Neen n zegde hij het is dat niet. Ik heb
altijd spaarzaam geleefd en mijn zakgeld is
mij meer dan voldoende, Het is iets anders, a
Misschien zijt gij verliefd lachte Alice
schalksch.
Edmond werd op eens rood. Alice bemerkte
dat zij eene gevoelige snaar had aaugeraakt, en
rap voegde zij er bij
Ik zegde dat niet om u te grieven,
Edmond. Beken mij alles gij weet dat ik al
tijd uwe vriendin was.
Ja,ik weet het, antwoordde hij min
zaam gij zijt altijd als eene zuster voor
een grooten stap hebben gedaan om tot uwq
heropbeuring te komen. Door ejgen wjlgkracbf
moet ge groot worden en onafhankelijk.
Slechts bij de uitverkoren arbeiders vindt
die taal ingang, en die behooren tot de liberale
partij. Ze verstaan de taal der rede en begrijp
pen dat de redding ligt in de goede verstande?
ijke ontwikkeling der arbeiders.
Er is wellicht in Aalst geene enkele werk?
man, die zoovele uren daags afmattende ar?
beid verricht als de schrijver van dit artikel eq
toch behoort hij tot de burgerij, tot degeneq
welke de volksredenaars met den naam vaq
exploiteurs bestempelen.
De uitspatting van scheldwoorden zal toch
eenmaal eene reactie te weeg brengen, wan?
neer het volk bemerken zal, dat de profeteq
van den klassenstrijd slechts opkomen met
hervoimiugen sinds lang door de liberalen alp
te verwezenlijken aangeduid wanneer het
voelen zal dat het misleid werd door vleitaal
en beloften, en het dan weer luisteren zal naar
de taal der waarheid.
Exploiteurs Zijn de rijke socialisten Vaq
der Velde, Picard, Defuisseaux, Fqrnémoqf
enz. dan exploiteurs Zij al degenen, die
trachten geld te winnen exploiteurs Waar jq
de grens waaraan kan men bemerkeq of
iemand exploiteur is of niet Bebooreq de
heeren Scüaltin en Marcel ook tot (Re soort.
We gelooven eer, dat ze al die woordenkraqie?
rijen der zoogezegde volksredenaars qf keqreq
en laken.
We weten het immers allen. Wat da sacia?
listen te Aalst nog samenhoudt is nief de een?
heidder princiepen, noch de broederlijkhejd,
maar wel de exploitatie van denoveq. Neem
den oven weg en de werkliedenpartij te
is opgeschept en er zou in die partij qjeer
onderlinge afgunst, meer verdeeldheid heergcheq
dan het machtigste politiek korps verdrageq
kan. Nu reeds zijn er dissidenten, die qaap
't anarchisme overhellen, en de anarchistisch^
mosselmeeting met welgevallen aanhoqrden eq
toejuichten.
Dat men tegen ons roepe Bloedzuigers, uif?
buiters enz. laat ons vrij onverschillig mqar
dat men door dergelijke middelen den eenvoq?
digen werkman misleidt is onwaardig. Tijde?
lijk kan dergelijk stelsel eene partij tot voop?
deel strekken, doch het zal zich latep tegeq
diezelfde partij keeren en heuren val na, zie}}
slepen.
Eene partij durft de waarheid zeggeq aaq al?
len, eene partij heeft aan het volk geeue oumq?
gelijke beloften te doen, eene partij wijst hef
volk naar hooger en heter door onderwijs en
opvoeding, eene partij heeft aan hare genóoteq
noch geld, noch giften, noch stoffelijke proffj?
ten aan te bieden dat is de liberale party.
mij geweest. Alice, en in waarheid ik zeg u
veel meer over mijnen persoou dan ik aan iqij
nen persoon dan ik aan mijne eigene zqstep
zeggen zou... De zaken, ziet gij, zijn nog al
verward. Ik weet waarlijk niet hoe het aaq
boord te leggen met mijnen vader, en, noch?
tans, denkt gij ook met, Alice, dat ik haar be?
minnen moest
Haar I W ie haar Gij hebt mij nog hq?
ren naam niet gezegd sprak Alice terwijl zij
poogde op onschuldige wijze in zijne oqgeq te
zieu.
o, Ik meende, dat gij het wist.. Jonkvroq\y
Violetta Stanhope.
Alice's oogen drukten veel deelneming uit,
doch de schalkheid straalde een wejnig qit hun?
ne diepten.
Gij hebt wel zeer gauw uw hert verloreq
antwoordde zij.
Dat is waar zegde Ediqond 't is nog te
vroeg doch ik ben niet voornemens één wporif
te spreken vooraleer wij elkander meer eu be?
ter kennen maar mijnen goeden, oqden vader
zou ik op geenerlei wijze willen bedriegen. Hij
wil mij getrouwd zien en dring er gestadig op
aan, dat ik eene vrouw in het oude huis zon
brengen en toen ik hem laatst zegde, dat ik
niet beters vroeg, was de goede man overge
lukkig. Nu weet ik wat ik hem zeggen moet. Ik
heb eene schrikkelijke vrees hem verdriet aan
te doen want gij en ik weten waarop mijn va?
der zijn hert gesteld beeft.
Edmond en Alice bezagen elkaar eq beide
lachten.
En ik weet ook dat gij mij niet zondt wil?
len trouwen, indien ik het nog zoo zeer wensch?
te en het u vroege zei Edmond.
(Wordt voortgesef):
•Het feest gegeven door de tooneelafdeeling van
den Liberalen Kring wijk Rabot Gent 123,67
11,79
4,22
6,29
Busseu in O.-iiooriiia
lu 't .Vld.trouS',e.i
Ie Duekens
bij M. Lefeau Voorzitter van den Liberalen
Werkmauskring 4,72
lu de Cornte d'Egmout 15,42
'Feken 1 en Remmeken IX zijn twee beroemde
.primuöaeu 0,1(1
Umdat l'iüue ze goed her mosselen geried mokt 0,10
•Omda de Traese en Cbarel ze zooi geern eten 0,10
Omda Pie K..„ uit den nieuwen gewasscben es 0,10
Och mijn bert, zei Pietje, och mocht ik er nog
eens mee dansen 0,05
Opbrengst van het Bal der Oude Garde door de
Yrijzinnige Karabijnschutters 75,05
Omdat Victor altijd citroenen moet uitzuipen
als hij zat geweest is 0,05
Omdat Hector weet waarom hij zoo gaarne met
de kaart gaat spelen bij zijnen vriend Jan 0,05
Van een statiebediende 0,25
Omdat Hortense nog wat zou groeien 0,10
Omdat men in 't vitesken kontent is dat het
kind van den zwarten ook gekleed wordt 0,40
Madame geelt ook 0,10
