DE STERKSTE WIL
1c2de Jaar.
Nummer 18
Zondag 2 Mei 1807.
Vooruitgang door 't Werk,
Verplichte VERGADERING
Leo Taxi! en zijne discipels.
Propere Klerikalen.
De school van M. Woeste.
m
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
4 fr. voor de stad
Abonnementsprijs v^nrop betaalbaar
4 fr. 60 voor den buiten r
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantor
van het blad, 32, Vrijheidstraat, 32 AALST.
HET ARRONDISSEMENT AALST
Gewone, 15 centiemen
Prijs der Annoncen
Reklamen 75 centiemen
Vonnissen op de derde bladzijde, 1 frank.
per drukregel.
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan bet blad gezonden wordt
Ilandschxiften worden niet teiug gezonden.
Nee spe nee metu.
AALST, 1 MEI.
Liberale Werkmanskring.
Concordia AALST. Schoolstraat
ALGEMEENE
Zondag 2 Mei aanstaande
ten 2 1/2 uren namiddag stipt.
Deuren open ten 2 uren.
De afwezige niet verontschuldigde Leden
betalen 25 centiemen boet.
ORDE VAN DEN DAG
1° Aanspraak van den Voorzitter Toestand
der Maatschappij. Plichten der Leden.
2° Bespreking der aanstaande Reis.
3° Het Vlaainsch in de Belgische wetgeving.
Verscheidene sprekers.
We verzoeken de Leden dringend deze
Vergadering bij te wonen.
De Voorzitter.
Gustaaf LEVEAU.
Om onze Moeder de H. Kerk op stoopkens
te trekken, om den H. Vaderden Paus twaalf
jaren lang in de biezen te rollen, om het H.
College der kardinalen, huisprelaten, bisschop
pen, priesters, jesuieten, kwezelaars en ande
re Woeste's met zooveel brio, als aapjes aan
het cirktouwtje te drillen, benedicties, absolu
te, aflaten en centen te outsjacheren, moet
men meer dan gewone begaafdheden of liever
knepen bezitten en vroeg wakker zijn.
Dat kunststuk der schijnheiligheid,dat mees
terwerk der veinzerij heeft Loe Taxil volvoerd.
Leo Taxil, de heilige Leo Taxil is voortaan
de patroon van al de apostaten, gewetensmar-
chands, partij verraders en kazakkeerders. Leo
Taxil, heeft aan de hoogvermogende katholie
ke partij een duchtige, welverdiende les gege
ven.
De katholieken vergeten te veel wat er ge
zegd wordt Wie verraden heeft zal nog ver
raden. Al wie bij hen komt wordt met open ar
men ontvangen en bij 't klerikale leger inge
lijfd, hoe snooder zijne verraderij is met hoe
m.;er titels en plechtigheid hij wordt ontvangen.
Men denke niet, dat wij het gedrag van Leo
Taxil goedkeuren. In zijne voordracht te Pa
rijs voor kerkvoogden, priesters en een verder
talrijk publiek gehouden, verhaalde hij van
naaldeken tot draadje, hoe hij de Roomsch ka
tholieke Kerk in de doekskeus had gewonden
TWAALFDE KAPITTEL
(21" Vervolg).
De heer Cadwal vatte dien zin en 't was bij
na bedroefd dat hij zijne pleegdochter bezag.
Met zulke dingen lacht men niet. Alice
zegde hij zeer ernstig. Gij weet dat ik er
mijn hert op gesteld had...
«Uw hert, onkel-lief Ik begr ijp doch laat
mij de vraag toe waarop
U en Edmond Greville tot een gelukkig
paar door den priester vereenigd te zien wor
den zegde hij met eenen zucht.
Neen, onkel antwoordde zij alzoo denk
ik niet. Waar gij altijd uw hert op gezet hebt,
dat is op het verzekeren van mijn geluk door
alle middels die gij ter uwer beschikking hebt,
en dat zoo wel voor het tegenwoordige als voor
het toekomende, zoowel naar de ziel als naar
het lichaam. Is dat niet zoo
Zijn gelaat verzachtte.
Hij weersprak haar niet, maar bezag haar
vragend, alsof hij iets meer vernemen wilde.
Zij las die vraag, dat verlangen in zijne 00-
gen.
«Ja, ODkel-lief, en dat geluk hebt gij mij
verzekerd. Gij weet het niet gij vergeet het
in uwe goedheid wat gij voor mij gedaan hebt
maar ik weet het. Wat gij voor mij gedaan hebt.
Meer dan een vader voor zijn eigen, voor zijn
en bedrogen met zijne verzonnen onthullingen
over de francmassons, en de duivelsmeerlappe-
rijen van de ingebeelde Miss Diana. Hij las er
brieven, die hij van kardinalen en bisschoppen
ontving voor hem zeiven en voor de fameuze
miss Diana, en voegde er tot slot bij dat hij al
tijd een kluchtigaard is geweest en nooit an
ders heeft gedaan, dan zulke grappen uitge
voerd.
Die kluchtige Leo Taxil, is eenvoudig weg
een gemeeue kerel, en zijne grappen schanda
lige laagheden, die door de priesters werden
geslikt. Gesteund door de schriften van den ge
wezen vrijmetselaar Leo Taxil, waarin hij zoo
gezegd de gruwelen der vrijmetselaars ont
sluierde vielen de klerikalen als gieren op
deftige liberale burgers, M. Woeste, in de Re
vue Générale, hechtte geloof aan de zwaDserij-
en van den Judas en maakte van do gelegen
heid gebruik om een alomgeacht man, Goblet
d'Alviella, te lijve te gaan.
Nu reppen al die klerikale dompersbladen
geen woordje meer van Leo Taxil, de patroon
der kazakkeerders, die geld sloeg op den rug van
kwezels, duivels en boeleersters, die getroeteld
werd door ai de hoogere geestelijkheid, en met
zegeningen beladen door Zijne Heiligheid Leo
XIIL
Al wie apostaat is, wordt bij de klerikalen
als een booger wezen ontvangen. De innerlijke
waarde van den man, de drijfveer zijner han
delwijze, het verachtelijke van zijne daad, de
oprechtheid in zijn aoen, niets, niets, dienen
ze te weten. Hij is een verrader, dat is voldoen
de om in gratie te komen van het schijngod-
vruchtig volk.
Is het dan een schelmstuk van opinie te ver
anderen ?Neen, 0, zeker neen, groote mannen
hebben ten gevolge van studie eu overweging
hunne overtuiging in zake van Godsdienst en
Politiek gewijzigd en zulks is noodzakelijk an-
deis zou ons deuken eD strijden doelloos zijn
en nutteloos worden. Doch de overlooperij
volgeDs bet evangelie van Leo Taxil heeft daar
mede niet de minste betrekking. Al degenen,
welke we thaDS zoo kruipend en zich zeiven
verlagend naar het klerikale kamp zien over
waaien, zijn kerels zonder opinie mannen die
hunne overtuiging meedragen in hunnen porte-
monnaie mannen, die van hun geweten een
voetwisch maken en geen andere weg tot eere-
posten of winstgevende plaatsjes kennen, dan
de baan der verloochening, welke tot zedelijk
verval en tot zielelaagheid voert.
Vrienden, lezers van Dender galm, gij kent
allen dergelijke rekels. Zij werden door libera
len uit het niet getrokken, vooruitgestuwd, met
weldaden beladen, ze zijn aan liberalen alles
te danken ze behoorden tot de voorvechters
der liberale partij, ze waren overal de eersten
en de laatsten, niet zelden moest men hunnen
ijver intoomen. Doch zie, plotseling is dat alles
gekeerd, overtuiging, geweten, liberalism alles
eigen eenig kind meer nog, meer dan ik zeg
gen kan, en dat sedert ik, een hulpeloos klein
ding, aan uwe zorg werd toevertrouwd tot op
dezen stond... Ik heb nog nooit verdriet, noch
kommer gekend. Ik kan niet denken dat er een
zonniger en gelukkiger leveD zijn kan dau het
mijne geweest is... Alleenlijk, gij hebt iets ge
daan, onkel-lief, iets waarop gi) met gerekend
had.t Gij hebt mij zoodanig verwend, dat het
mij onmogelijk voorkomt ooit iemand te zullen
kunnen vinden, iemand wiens band ik als de
band van echtgenoot zou willen aannemen.
De oude heer was bewogen zijne oogen
waterden.
Wat wilt gij zeggen vroeg hij.
Niets meer dan ik zeg antwoordde zij
Gij zijt zoo lang mijn ideaal, mijn alles ge
weest, mijn beeld van alles wat edel grootmoe
dig en ridderlijk is, dat ten ware ik uws ge
lijke vond het mij onmogelijk zal zijn aan
trouwen te denken... En Onze Lieve Heer
beware mij ervoor u ijdel te maken en
alhoewel ik altijd mijn best heb gedaan om u
niet te zeggen hoe volmaakt gij mij schijnt te
zijn, toch kan ik het u niet langer verzwijgen
ik vrees dat er zeer weinig menschen gelijk gij
in de wereld kunnen gevonden worden. Ér zijn
mannen, natuurlijk, die er zeer goed uitzien
maar zij winnen er niet bij als men nader met
hen kennis maakt. Hen wat beter gezien, wat
dieper gekend, men vindt hen onvoldoende, en
vooral hunne ziel beantwoordt niet aan de ui
terlijke gayen... Bij u is het juist omgekeerd.
Ik wil niet zeggen dat gij geheel zonder gebre
ken zijt iedere mensch heeft ej maar
is naar de maan, en, dag menheer do kwast
trekt met pak en zak naar de kliek.
We spreken van dergelijke jannen niet
omdat zij ons belang inboezemen, hunne waar
de is te gering, dan dat we hen een blik zouden
wijden, maar we willen aautoonen hoe het le
ger der kliek, der zoogzegde partij der orde
en deftigheid wordt samengeraapt. Leo Taxil
ware een heilige geworden indien hij de klucht
hadde volgehouden of liever indien zijn ver
raad hem iü de laatste tijden zooveel duiten
hadde opgebracht als in 't begin.
Ja, het klerikale leger is groot in getal, doch
dergelijke grootheid is niet te benijden. Als
mende elementen ervan in oogenscbouw neemt
boezemt het afkeer in. Het klerikale leger is,
ja, groot, maar het is ook rot.
Zeker zijn er vele katholieken die de aposta
ten den rug ke- ren, en hunne aanvaarding met
heftigheid verwerpen, doch de grootmeesters
der kliek dringen aan «'t Is toch een voor ons
gewonnen en voor beu verloren zeggen ze.
In die woorden ligt de heele zedelijkheid der
klerikale partij besloten. Het doel wettigt de
middelen en de werktuigen.
Welaan hetzij zoo. De klerikalen zullen in
hunne rangen opnemen al wat door handelwijze
en doening in het uitschot der meer ontwikkel
de lieden vervalt, maar daarin zelve ligt beuren
val in de toekomst, ze zal verstikt worden door
de klauwen dergenen, die ze nu verteedert.
In onze stad, even a's elders en mogelijks
nog meer, heeft Leo Taxil eene menigte disci-
pols, die het wellicht niet zooverre hebben ge
dreven omdat de geestesmiddelen hen ontbra
ken. Indien Leo nogmaals zijne bekeering wil
beproeven, indien hij nogmaals penitentie
moest doen, dan zeker zoude hij heilig worden
verklaard en in de groote Kerk van Aalst zijn
Altaar'hebben.
Telken dage zou men dan voor het beeld van
den H. Taxil eene heele theorie overloopers zien
zitteu, als om strijd zich godvruchtig toonend,
knielend, meesmuilend, met de armen opeu
zittend en prevelend heilige Leo Taxil, pa
troon der windhaneu, bid voor ons.
Maar dat de klerikalen het nimmer uit het
geheugen verliezen (zij die de geschiedenis der
Christenheid kennen)Die verraadt zal nog
verraden, en zonder verrader zoude het Ver
lossingswerk der meuschheid nooit voltrokken
zijn geworden.
We lezen in 't Land van Aelst van
Zondag 25 April, hoe twee Aalstersche
kliekmannen, niet bij name aangeduid,
maar volkomen goed van iedereen ge
kend, zich veroorloofd hebben herhaal
delijk en met bedoeling voor priester
Daens op den grond te spuwen.
en hier legde Alice haar hoofd op zijnen schou
der als iemand, gelijk ik, twintig jaar met u
geleefd heeft en u grondig heeft leeren kennen
dan zou het waarlijk te verwonderen zijn in
dien er iets dien iemand zou kuuneu doen be
sluiten u ooit te verlaten... Onkel-lief, «zoo
weende zij op eens verveel ik u zoo zeer,
dat gij geerne zoudt hebben dat ik trouw om
van mij verlost te zijn
Hij sloeg zijne armen rond haren leest en
drukte haar tegen zijne borst.
Neen, neen zoo weende hij neen,
mijn lieveling, dat weet gij zoo wel als ik...
Het is gedeeltelijk de vrees u te verliezen die
mij deed verlangen u met Edmond vereenigd
te zien want indien gij de vrouw van Edmond
waart, dan zoudt gij nooit mij noch March-
wood verlaten. Het zou een middel zijn om
u altijd altijd bij mij te houden.
En indien ik altijd bij u bleve zonder Ed
mond, ware dat ook niet goed
Ja... maar ik gevoel mij daar niet zeker
van. Den een af anderen dag zoudt gij kunnen
veranderen, trouwen en mij laten zitten.
Nooit 1 Ik beloof u dat nooit te doen ant
woordde Alice, hem strak in de oogen ziende
met eenen blik vol liefde en openhertigheid.
Ik beloof u, nooit te zullen trouwen, zonder
uwe vrije en volle toestemming, en u nooit al
leen te zullen laten noch np noch in uwen hoo
gen ouderdom. Kan dit u niet gerust en te vre
den stellen
Mijn lief kindantwoordde hij feeder.
Dan, na eene poos voegde hij erbij
—r Maar Aljoe, hebt gij uiets r njetsi over
Dit nieuw stelsel van propaganda,
deze nieuwe manier van uiting zijner
opinie, door de twee kliekjannen inge
huldigd is ontleend aan zeker slag vau
dieren lama's geheeten. De bezoekers
van don Antwerpschen Beestenhof heb
ben dikwijls tot hun nadeel ondervon
den dat men zulke dieren niet van te
dichtbij moet bezien.
Zijn dit de zeden, welke zekere Be
houders rekenen bij den politieken strijd
in te voeren Zijn ze voornemens spuw-
sel eu rochels neer te werpen voor de
voeten van allen, die denkbeelden ver
dedigen, welke met de hunne niet stroo-
keu O, aan wat al walgelijkbeden zul
len wij liberalen, meer nog dan d©
demokrateu niet blootgesteld zijn
Wanneer de klerikale individus zich.
tot zulke smadelijke lapperijen hebben
verlaagd, is het nutteloos met hen over
kwestie van betamelijkheid of' welle
vendheid te redetwisten. Het passendsta
argument tegen zulke krawatten is een
striemende kaakslag, waarna men hen
met den neus in hunne vuiligheid zon
wrijven, gelijk men zulks doet met
slecht opgebrachte honden, in afwach
ting dat de Justicie dit soort van smaad
treile, (volkomen door de strafwetten
voorzien), en aan de beledigers de straf
fen toepasse welke dergelijke beesten
manieren verdienen.
In zijn nummer van 18 April herhaalt Den-
derbode voor de 37' maal zijn zelfde zaagskea
over de onderwijskwestieHet verplicht on
derwijs zou geene voldoende waarborg zijn
voor den katholieken huisvader.
In de Kaïner der Volksvertegenwoordigers
heeft de groene Paus eene redevoering uitge
sproken waarin hij er op zwetste, dat de gods
dienst thans als verplicht vak op al de pro
gramma's staat en hij de hoop uitdrukt, dat
het godsdienstonderwijs nog meer zal uitge
breid worden.
We deelen teenemaal de zienswijze van
M. Woeste. Het godsdienstonderwijs moet uit
gebreid worden, bezonderlijk in de volksscho
len. Thans hebben de kinaeren b. v. 5 uren
klasse, waarvan 10 minuten besteed worden om
te bidden, drie kwaartuurs om den catechis
mus van buiten te leeren, een kwartier Heilige
Geschiedenis, een wekelijksch bezoek van don
pastoor.
voor Edmond, niet na zoo lange jaren Ik heb
u gadegeslagen, en... ik dacht dat zal wel ko
men.
Het zou nooit gekomen zijn. Wij zien el
kander wel geerne, Edmond en ik maar niet
indien zin. Het is hetzelfde met ons beide,
wij verstaan elkaar even goed.
Gij hebt mij dit nooit gezeid.
Neen ik dacht dat gij het niet zoudt willen
gelooven, maar ik hoopte dat gij het mettertijd
zelf zoudt bemerken. Eu nu, onkel, zeg mij
eens rechtuit en zij deed eene schrede achter
uit en bezag hem met iets sohalksch in hare
schoone oogen denkt gij dat Edmond goed
genoeg voor mij zou zijn
Neen, ik denk het niet zegde hij rap.
En zij, even rap, legde hare hand op zijne lip
pen om hem het voortspreken te beletten.
Daar dat is genoeg riep zijGij hebt
u zeiven het recht benomen nog een enkel
woord te zeggeD om u te beklagen. Gij denkt
hem Diet goed genoeg voor mij - het is ten ge
volge onmogelijk dat gij zoudt wenschen dat ik
zijne vrouw wierde 1 Én nu wij het eens zyn.
kunnen wij eraan denken andere mensoben ge
lukkig te maken. B
Welke andere mensoben
Wel, Edmond en Violetta antwoordde
zij, een verrast geziohtje zettende. Wij moe
ten al onzen invloed op vader Greville uitoefe
nen om hem in hun huwelijk te doeu toestem
men en indien het noodig is hem met Edmond
en Vioietta te verzoenen, b
(Wordt voortgeacf).
O O
