Liberalen
i
DE STERKSTE WIL
I'ido Jaar.
Nummer 48
Zondag 28 November 1897.
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
550. Misereri meï
Fanatism.
Kiezerslijsten.
4 fr. voor de stad
Abonnementsprijs j 4 fr 50 voor den buiten
PRIJS TER NUMMER 10 CENTIEMEN.
vr>irop betaalbaar
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten lantpre
van het blad, 32, Vrijheidstraat,-32 AALST.
<<§>515
HET ARRONDISSEMENT AALST
Gewone, 15 centiemen drukreael.
Prijs der Annoncen B,ekiamen 75 centiemen
Vonnissen op de derde bladzijde, 1 {rank.
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt
Haudschnl'teu worden niet teiug gezonden.
Nee spe nee metu.
AALST, 27 NOVEMBER.
Leest en verspreidt DE DENDERGALM,
liet eenige liberaal weekblad van Aalst.
Wie een abonnement neemt voor 1898
ontvangt van heden ai tot Nieuwjaar
^ïet blad gratis.
DENDERGALM is het orgaan van al
de liberalen zonder onderscheid en
treedt in bet strijdperk tegen konkel
foes en kozijutjeswinkel.
DENDERGALM verdedigt uitsluiie-
lijk het programma der liberale partij.
Leest en verspreidt DE DENDERGALM
het eenige liberaal blad van Aalst.
Liberale vrienden we rekenen op uwe
medewerking en uwe ondersteuning.
f
Ze zaten rond eene tafel met groen
tapijt, de vior schepenen van der stede
van Aalst, toen Jef Stek de 530 rekla-
men van M. Anné binnenbracht.
Alle vier maakten het teeken des
kruizes als wilden ze den duivel verja
gen. Een van het viertal murmelde
Mesereri meï Deüs.
Wat gaan we doen, vroeg na een
lange poos Leo primo. Wat gaan we
doen en hij nam den helft der kiesre-
klumen (de vragen tot inschrijving) en
bezag wanhopig zijne collega's.
Er zijn er een goed dozijn die we met
eenige gegrondheid kunnen verwerpen.
Maar wat gedaan met de 209 overige
W e kunnen toch zoo niet voor het
aanschijn der geheele bevolking al die
bezwaarschriften aanvaarden, ons eigen
vrienden zouden ons voor den gek hou
den en vierkant uitlachen.
Ja maar, ja maar, wat zijt ge van zin
te doen
De helft der aanvragen verwerpen.
Om welke reden
Och kom die zijn onnoodig. We
moeten den indruk vermijden welke de
aanvaarding van een groot getal rek la-
men op het volk zou te weeg brengen.
We zullen dus maar zeggen Verwor
pen omdat de hoedanigheid om kiezer
te zijn niet bewezen is
Ja, doch het Beroepshof zal onze be
slissing vernietigen.
Och, dat weet ik wel, maar intus-
schen zal de slechte indruk van een al
te groot getal inschrijvingen toch voor
bij zijn.
In Gods naam dan en laat het ons
maar wagen. Straks komen de verte
genwoordigers van de liberalen. Laat
ons bidden.
Maar ze baden niet, ze bezagen wee
moedig de 530 reklamen.
M. Gheeraerdts dacht aan den tijd
toen hij nog een hevig liberaal was,
een geus die getrouwheid zwoer aan
zijne partij.
M. Betkime cijferde uit hoevele stap
pen en stemmen er noodig zijn om re
presentant te worden en kon de uit
komst niet vinden.
M. De Clippele, dacht aan de onder
wijzers die de kinderen tot rechtscha
pen burgers moeten opvoeden, en in de
politiek zulke schoone voorbeelden aan
treffen.
M. Meert gelijk gewoonte dacht nie-
mendalle. Toen de dear plotselings
openging kreunde hij pijnlijk Misereri
meï Deüs, 530 reklamen.
Het fanatism is eene kwaal welke immer
met veel zorg door de Kerk en het Klerikalis
me werd gevoed.
Pas op zegden we, pas op, want eenmaal zal
het ianatism zich tegen u keereu en wee u
dan 1
Het fanatism gedoogt geene tegenspraak,
geen verzet, geen eigen wil, geen zelfdenkeu.
Het zegt
Gelooft wat men u voorschrijft te gelooven,
zonder overwegen, zonder nadenken, zonder
onderzoek.
Handelt zooals men u voorschrijft te hande
len, zonder omzien, zonder overleg, zonder te
genstribbelen.
Gehoorzaamt blindelings aan al wat u be
volen wordt, ge moet niet denken, anderen
deuken voor u ge moet doen wat u voorge
houden wordt, omdat anderen uw eigen best
weten.
En de lieden aldus opgeleid, zijn dweepers,
zijn fanatieken, en ze meeuen, dat hetgene ze
ergerlijks plegen tegenover hun eigen gewe
ten en tegen den evenmensch verdienstelijk is
voor hunnen God.
Men heeft hun gezegd dat en dat zult ge
gelooven zonder verder redeneering en ze doen
het.
Men heeft hun geleerd gij zult de verkee
ring der andersdenkenden naarstiglijk schu
wen en ze doen het.
Men heeft huu voorgehouden Gij zult het
H. Schrift niet lezen, ge zult u ook wachten
van het lezen van schriften die tegen ons zijn
en ze doen het.
Men heeft beu in den geest geprent die en
die gelooven niet als wij, doen met als wijze
zullen eeuwig, eeuwig, eeuwig oraudeu
Men heeft in hunneu geest de overtuiging
rotsvast gezet, dat al degenen, die geen nwee-
pers zijn, vijanden zijn van God, schelmen,
slechterikkenhonden
Gaat op een der dorpen zooals er nog vele
zijn, waar het oude fanatism nog ingeroest is.
Het ergste wat men u kan overzenden is u
in 't publiek aan te klagen voor liberaal qf so
cialist of deuiokraat of vrijdenker.
De fanatieke boeren zullen meenen een goed
werk te verrichten metu af te ranselen, u te
slaan, u te steenigen, u te vermoorden im
mers ge zijt een schelm, een schurk, een hond.
Wee u 1 hebben wij gezegd, want eenm ial
zal het fanatism zich tegen u keeren.
Maar de kiezing is geheim Waar het volk
denkt en overweegt zal het fanatism vallen
door zijn eigene buitensporigheden.
Men heeft gezegd de vreemdelingen die ko
men om u over dingen te spreken, die ge niet
weten moet zijn volksbedriegers, ge moet ze
verjagen en ze doen het.
De boereu mishandelen niet alleen deDaeu-
sisteu, de liberalen en socialisten maar zelis de
katholieken die op bun dorp het wagen durven
anders te spreken dan M. de pastoor.
De Vrije Burgersboud van Gent (waarop de
katholieke Neringsboud van Aaist is ge
schoeid) ging eene meeting houden in Ever-
gem.
Om die meeting te doen mislukken hadden
de pijpekoppeu vaD Evergem hunnen Boeren
bond op hetzelfde uur bijeengeroepen.
De zitting werd voorgezeten door den vre
derechter, den burgemeesterden pastor en den
onderpastoor. De nmetinghoaders geen publiek
hebbende trokken naar deu Boerenbond.
Na de zitting vroeg Ed. Goossens (een he
vig katholiek) om te mogen spreken, dit werd
hem geweigerd. Toen vroeg hij' aan de boeren
om mede te gaan naar de meeting. Eenige wa
ren tevreden, maar een dertigtal fcinatiekert
randden de meetiughouders aau en M. Goos
sens werd zoozeer mishandeld, dat men ver
plicht was hem bij de geneesheer van Evergem
binnen te drageD.
Bemerk wel, dat vrederechter, burgemeester
pastor en onderpastor op de zitting waren van
den Boerenbond.
M. Goossens smeekte te vergeefs een per
soon die met een teeken de laffe boeren kon
verwijderen, om reddiug.
Welk was de misdaad van M. Goossens en
zijne vrienden Wel, ze kwamen spreken te
gen den Boerenbond, tegen de coöperatief van
den^iastor.
We radon M. Arys aan, eens met zijnen He-
ringboud naar Evergem te gaan om tegen da
coöperatief van den pastor te donderen, hij zou
zijn goeden vriend M. Ponnet den wakkeren
spreker kunnen meevragen.
Klorikalen, gij hebt het fanatiBm met zorg
gekweekt. Past op eenmaal zal het zich tegen
u keeren en dan Wee u II
Zondag laatst heett Denderbode het
beknopt verslag afgekondigd van de
eerste zitting door onzen schepenraad
gehouden voor het onderzoek der be
zwaarschriften tegen de kiezerslijsten.
27 Reklamen door de katholieke as
sociatie ingediend werden aangenomen
zonder bemerkingen. Natuurlijk.
Van 32 reklamen ingediend door de
Dae isisten werden er 3 aanvaard en 29
erworpen. Nog meer natuurlijk.
Maar wat volstrekt buitengewoon
mag heeten is, dat de schepenraad van
221 bezwaarschriften (eerstereeks) neer
gelegd door Peeken Anne er maar 102
heeft verworpen en 119 aanvaard.
Zoo ineens 119 bezwaarschriften zon
der opmerkingen aanvaard. Dat is prach
tig voor de liberale partij. Wij zenden
aan die heeren de uitdrukking onzer
bewondering en van onzen welgemeen-
den dank.
We bekennen openhertig dat het ge
tal aanvaardingen onze verwachting
overtreft en we nooit zooveel van ons
kleppersbestnur hadden verwacht.
(40e Vervolg).
NEGENTIENDE KAPITTEL
Alice ging dicht zijnen rustzetel op eenen
tuinstoel zitten.
Hij bezag haar, doch sprak niet.
Ik zie dat gij u over iets bekommert zeg
de zij minzaam en ik denke u misschien te
moeten zeggen wat, naar ik gissen kan u be
kommert.
Hij was verrast. Zou wel iemand zijn ge
heim verraden hebben
Wat meent gij vroeg hij.
Ik wil het u zeggenGij weet dat er dins
dag een doktor uit Londen bij u is geweest
Rudolf fronste zijne wenkbrauwen.
Ja 1 Welnu
Welnu, ik had onkel Olivier en doktor
Howard met zijne twee vrienden naar u zien
gaan daarna zag ik hen in den tuin wande
len ik meende dat de vreemde doktor bij hen
was, en ik dacht wel te doen eens naar u te
komen zien. Nu, als ik van achter ginelschen
hoek kwam, zag ik u liggen, en ik zag ook dat
de vreemde doktor bezig was met u te onder
zoeken. Daarop kwam ik niet bij u maar ik
weet dat de vreemde doktor nog eenigen tijd
bij u bleef, want ik keerde terug en zag dat hij
nog altijd zeer ernstig met u sprak... En se
dert zijt gij zeer veranderd... Ja, er is iets dat
u bekwelt.
Hij lag zeer stil.
Eerst na eene lange poos vroeg hij
Heeft u niemand iets gezeid
Neen, en ik verlang ook niet mij met ie
mands zaken te bemoeien of naar iemands
vertrouwen te staan, indien het niet uit vrijen
wil gegeven wordt zegde hij zeer ernstig
niemand heeft mij iets gezegd maar het
geen ik weet maakt mij ongerust.
Rudolf sloeg de oogen op en bezag de jonk
vrouw met eenen treurigen blik.
Wat heeft de vreemde doktor u gezegd,
Rudolf? vroeg zij. Zijt gij zeer ziek
Ik ben in 't geheel niet ziek antwoord
de hij. Er schort mij weinig, en dat wei -
nigje zal welhaast weer op zijn effen komen.
Hoe n
Met het leven langs de lichte zijde op te
nemeu met zoo weinig mogelijk te werken
meteen lui, gemakkelijk leventje te leiden in
plaats mij met een hoop dingen te bemoeien
die mij niet bijzonder aangaan, zegt de dok
tor. ZijD recept is eenvoudig zoo als gij ziet.
Alhoewel hij op lichten toon sprak, toch
lag er eene zekere bitterheid in zijn stem en
een treurige glans in zijne oogen. Dat trof
haar diep dieper dan zij durfde bekennen.
Eu heeft dat eenige beteekenis voor u
vroeg zij.
Ja, eene zeer groote beteekenis ant
woordde hij zoo groot dat ik aarzel de
raadgevingen te volgen of ze in den wind te
slaan en maar voort te gaan gelijk vroeger
en.... er de gevolgen van te dragen.
En wat zijn die gevolgen
Dat juist zouikwilleu weten. Indien het
slechts de dood ware, ik zou het willen wa
gen maar moest het eene hopelooze kwijnende
ziekte zijn, dat zou ik niet kunnen uitstaan.
Ik heb het reeds ondervonden wat het is een
nuttelooze last te zijn...
a Ha Rudolf zuchtte Alice a dat zoudt gij
niet mogen zeggen n
Dan, na eene korte poos, vroeg zij
a Wilt gij mij niet zeggen wat verschil daar
in voor u ligt
Met het fijne gevoel der vrouw had zij ge
raden dat hét hem verlichten zou indien hij
van den kommer sprak die zijn hert bedrukte.
Ja, maar ik weet niet of gij mij zult kun
nen verstaan - zei de jonkman. Gij hebt
hier zulk een stil onbezorgd leven, dat gij
geene gedachte hebben kunt van een stiijd het
leven is voor iemand die zijnen weg bartnen
wilt. Gij weet dat ik van jongs af aau, de
staatskuudige levens baan gekozen heb. Na
mijne studiën, bekwam ik eene voorloopige
plaats en daarna die van secretaris bij sir Ar
thur. Mijne plichten als secretaris zijn niet las
tig om vervullen maar indien ik mij daarbij
bepaal, dan verlies ik alle kans vooruit te ko
men.
Hoedat
j3i yoor eene jonkvrouw is uw lioedat
een raadsel waarvau zij de oplossing zelve
niet verstaan kan. IIoo dat, vraagt gij. Omdat
ik den strijd tot vooruitgaan moet kunnen vol
houden omdat als ik den stroom niet kan vol
gen, ik achterblijven moet en dan alle kans
voor mij verkeken is.
Hij zweeg, en zij zegde minzaam
Stellig, Rudolf, gij overdrijft. Eu... uwe
vrienden voorzeker zouden zij u niet verge
ten, omdat uwe gezondheid u een luttel in den
steek liet.
Hij glimlachte bitter.
Gij kent de wereld niet antwoordde hij
De prijs van den wedren is voor den zeerlooper
en den palm van deu strijd voor de sterke. De
zwakken zijn veroordeeld om overwonnen te
worden en te bezwijken.
Hij zweeg, zat eenige ©ogenblikken te mij-
meren en sprak dan, kalm maar treurig voort
Dat is het lot wat mij te verwachten
staat. Ik moet, indien ik den raad van den
doktor volgen wil, aan sir Arthur zeggeu, dat
ik uiets anders meer dan het loopend werk
doen kan dat ik al het overige moet daarla
ten. Mijn meester zal zeer vriendelijk zijn on
zeggen dat ik gelijk heb op mijne gezondheid
te passen en nu dat de kamers uiteen zijn ge
gaan, zal ik misschien niet veel verschil on
dervinden in mijnen toestand maar zoohaast
de strijd en het gewoel en de drokte weer be
gint, zal ik te werken hebben indien ik zulks
v;id de hand wijs, zal een ander in mijne plaats
treden en gelijk een verlaten schipbreukeling
zal ik blijven zitten.
Rudolfs jonge mannelijke ziel worstelde te
gen het vernederend bewustzijn van lichaam-
Tijke zwakheid. Om die zwakheid was hij boos
op zich zelveu het scheen hem zoo onteerend
te moeten bekennen yoor den strijd van het
leven onbekwaam te zij».
di
Arme jongen I zuchtte Alice inwen-
Wordt voortgezet.
