Reis naar Thienen. Een Groot Speelhuis HIER SPEELT MEN VALSCH. Och Arme O die Lieve Omwenteling of Hij is verrezen 't Straatje van Van Geem. De Meeting in de zaal Ruelens. Een gouden Ring met diamanten. Kip-Kap. Ik kon in e»ne groote stad e°n groot speel huis. D schatten welke daar met de kaart en du te-rlingen worden verspeeld overtreffen uwe verbeelding. Maar wat het ercste en wonder lijkste mag heeten, is dat er boven den monu mentalen ingang van het geliou v, in gloeiende Jatters het opschrift prijkt. Al de heeren, die het speelhuis bezoeken weten dus op voorhand dat er valsch wordt ge speeld en dat zij om eenige kans te hebben tot winst valscher moeten spelen dan de anderen. Komt en volgt mij ik zal u in de speelzaal jge- leiden. De speelzaal is onafzienbaar groot en prach tig- Ziet ge daar rond die groote groene tafel die deftige heeren zitten Dat zijn de groote spelers zij verspelen nist alleen hunne schatten maar soms ook het goed van de mindere hee ren welke gij ginder aan die kleine tafel ziet zitten. Willen wij een poog het spel nazien der machtig rijke heeren Ziet wel toe Hnn spel schijnt u zeer hoffelijk en eerlijk. Waagt het niet indien gij iets bemerkt, hel luidop te zeg gen ge zondt het u beklagen. Al de heeren, welke hier komen brengen hunne lakeien mee, veel of weinig, volgens hun vermogen, en het zijn die lakoien welke last hebben het valsch spel van hunnen heer voor de anderen te verbergen of de stoute sla gen voor te bereiden. De lakeien worden duur betaald, en de eene heer tracht de lakeien van den andere om te koopen. De lakeim hebben in hunne zakken geteekende kaarten en valsche teerlingen, llunne kunstgrepen bestaan hierin den heer onbemerkt valsche kaarten in handen te duwen en de andere lakeien te beletten hetzelfde te doen. ©e lakeien zijn goochelaars, en zoo zeer ge wend geheimen te achterhalen, nieuwe speel- trukken te verzinnen, links en rechts te spion- neeren, en verborgenheden te ontdekken, dat ze overtuigd zijn een heiligen plicht te vervul - len, door het valsch spel van hunnen heer te beaehermeu en te bevorderen. Soms gebeurt het dat de lakei van een spe ler, meeuende de lakei van een andere te be driegen zelf bedrogen wordt en de weggemof felde kaart ten gronde valt in plaats van tus schen de ringers van den heer terecht te ko men. Of het gebeurt dat de lakei van Mijnheer Blague, zich verleiden laat door een wenk van Mijnheer Pinne (zoo een voor ande ren onzichtbaren wenk is soms millioenen waard) maar als bij toeval Mijnheer Blague den wenk ziet, ontstaat er een ijselijk rumoer. De spelers springen rechtDe lakeien schreeuwen al te gaar... en de gargon de jen n die de gevallen kaart uit gedienstigdheid heeft opgeraapt, uit toewijding voor het huis waar van hij de kleuren draagt wordt vastgegrepen. Deze ongelukkige moet boeten. Hij wordt voor 't gerecht gesleurd en met vermaledij- dingen overladen. Hij heeft wel te wijzeu op het opschrift Hier wordt valsch g-espeelcl. De rechters zijn onverbiddelijk, hij wordt veroordeeld Hij protesteert, maar men heeft hem de kaart zien oprapen, die kaart is rood gelijk zijn wambuis, hij is de plichtige en wordt veroordeeld om zijn leven te eindigen in Siberie of in den Duivelsput. De kleine heeren bemoeien zich bijna nooit met het spel der groote. Want als deze hard twisten moeten zij ten slotte van rekening het verschil vereffenen, en als de groote heeren bij toeval eens t'akkoord zijn is het ook weeral ten nadeele van de mindere. Gewoonlijk houden zij zich op afstand, lee- nen soms wel eens slimme lakeien aan de groo te heeren. Zij slaan altijd het valsch spel van hunne meerderen gade, om er les aan te nemen en op hunne beurt de princiepen van het speel huis in praktijk te brengen. Het groot speelhuis is Europa, da spelers de groote en kleine staten, het valsch spel de di plomatie. Aan onze lezers laten wij het over te beslissen wie de lakeien en wie de gargons de jeu v zijn. De diplomatie met hare omkooperij, met al beuren aanhang van spioenen en verraders is de ergste kwaal van Europa. Meu speelt er nooit anders dan valsch fijner tegen fijn is de leus. De diplomatie is de schande onzer eeuw, de oorzaak der laatste bloedige oorlogen, de oor zaak der verplettering van Griekenland, de oorzaak der moorderijen in Armenie, de oor zaak der vernedering van Frankrijk door de zaak Dreyfus. Nooit heb ik veel opgehad, met. het brutaal realism van Zola, maar nu hij brutaal de waarheid zegt aan de Justicie van zijn land, nu juich ik hem toe gelijk ik al degenen toe juichen zal, die i)veren zullen voor de af braak van het speelkot boven welks ingang men lezen kan. Hier speelt men valsch. De hoofdzaak tot eene goede ge zondheid is zuiverheid van bloed. Het onprijsbaare bezit van een goede ge laatskleur en van een onbevlekte zuiverheid van huid hangt af van de zuiverheid van het bloed. Een en ander zijn onbetwistbaar, de uitslag van het gebruik van de Pratere's pillen die een nooit gsnoeg geacht purgeer eu zuive- rings middel en een volmaakte galaldrijver zijn. OPGEPAST. Dat u de pillen Depratere en geene andere gegeven worden. Overal 1,50 de doos Alg. dépót Alf. Depratere, Oostende. Het Volkslemmeken kondigde verle den jaar een artikel af tegen M. Moens oud burgemeester van Herdersem, hem beschuldigende betrokken te zijn ge weest in eenen diefstal. M. Moens daagde de Volksstem voor de Rechtbank van Dendermonde wegens laster en eerroof. Voor de rechtbank verklaarde het lodderlijk zeeppapierken, wel van dief stal te hebben gesproken, maar beweer de M. Moens niet bedoeld te hebben. Het bladje legde het artikel zöö uit, dat het volstrekt niets moer beteekende. Het is wellicht de eerste maal dat een gazetscbrijver voor eene rechtbank komt verklaren een artikel te hebben geschreven zonder eenige beteekenis en geheel onverstaanbaar. Het is de eerste maal dat een joernalist een brevet vraagt van stommiteit. De Rechtbank nam het verdediging stelsel niet aan en wou niet gelooven dat het Volkslem when zoo stom was als het zelve zegde aan het publiek de zorg overlatende het gevraagde bre vet toe te kennen. 't Volkslemmeken ging in beroep. Het Beroepshof van Gent heeft het idioten- blaadje voor het lasterlijk artikel ver oordeeld tot 400 franken schadeloosstel ling en de kosten der twee gedingen. Het Volkslemmeken zal wel doen in 't vervolg artikels te schrijven w,elke ten minste door den opstelraad worden verstaan, zelfs daa wanneer de lezers er niets zouden van begrijpen. De Aaltersche Jef Castelyn kan daar op een lifadeken rijmelen. Vooruitpo- jeet Denderbode, het blad der kwibussenen an dere sussen schrijft ons nopende, de Fransche omwenteliug den uitroep van bewonduriug toe O, die lieve omwenteling. Onnoodig te zeggen dat we niet naïef genoeg zijn om in zulke termeu te spreken over eene gebeurtenis zoo treurig voor ons laud en die aan onze "oorouders zooveel bloed en zooveel tranen heeft gekost. Wat Denderbode, het blad der procélés ons wil doen zeggen, hebben we nooit gezegd, zelfs niet gedacht. Dit belet Menheer F. D. alias F. R. niet ons deswege den oorlog te vei klaren. O, die brave Menheer F. R. 1 Wat was het lang geleden, dat we van hem en zijne fameuze brochure» niet meer gehoord haddec. Gelukkigiijk is hij daar weer met zijn gerans herdoopt in F. Zooveel te beter, dit laat ons toe met Men heer F. R. of F. D. tot tijdverdrijf een praatje te slaan. Die F. R. of F. D. is in zijne slechte oogenblikken de grootste zaag en geraasmaker der negen provinciën. Wij hadden do me6ning aangehaald van Mgr. Namêche, een prelaat, welke zich ver oorloofd heeft te beweren, dat de Fransche omwenteling ondanks al de gruwelen door sans-culotten en ander janhagel bedreven ons toch vele weldaden heeft verschaft. Het is tamelijk moeilijk den toestand van ons land voor de Fransche Omwenteliug te be schrijven, omdat we sedert ettelijke jaren ge wend zijn aan de uitoefening van toen onbe kende vrijheden en rechten. De Grondwet van 1830 verzekert de per soonlijke vrijheid, met al heure gevolgenen met ernstige waarborgen. De vrijheid van opi nie, de godsdienstige vrijheid, de vrijheid oer eerediensteu, de vrijheid van vereeniging, de vrijheid van onderwijs en de vrijheid der druk pers zijn ons verzekerd met de gelijkheid der burgers voor de wet Denkt men dat al de vrijheden gelijk wij ze thans genieten in ons land bestonden voor de Fransche omwenteling. Werpen wij een blik op den toestand onzer provinciën voor de Revolutie. Onze tegenstre vers zelfs zullen bekennen, dat men niet zon der reden aan de Fransche Omwenteling de kostbaarste politieke eu economische verove ringen te danken heeft. Ten tijde der Revolutie heerschte het lijfei genschap nog in verschillende provinciën in Luxemburg, Henegouwen. De lijfeigene had geen recht op eigendom, geen recht tot een huisgezin, geen recht te gaan of te komen naar beliefte. Elke provincie had heure eigene voorrech ten. Die voorrechten behoorden niet aan dege nen welke in de provincie woonden maar er niet geboren waren. Wie den Roomsch katho lieken godsdienst niet beleed leefde er in een staat van volstrekte minderheid, want het ka tholicisme was den atateu-godsdienst. Elke verspreiding van ketterij elke aanval tegen de kerkelijke leerstelsels werd streng ge straft. De ketters werden in de Nederlanden slechts gedoogd op voorwaarde dat ze zien stille houden en geene ergernis geven zouden. Voor de priestors, men weet het, is niets zoo ergerlijk als de openbare belijdenis van eeneu an leren godsdienst dan den Roomschon. Hier heerschte in al zijne strengheid het stelsel van den btaten-godsdienst en der volstrekte ver loochening van alle vrijheden. De vrijheid van onderwijs bestond niet. Niemand mocht eene school openen zonder de toelating van den baljuw en den deken der plaats en zonder getrouicheit te hebben ge- 8<voren aan onse Moeder der heilive Kerke. Elk drukwerk was onderworpen aan de dub bele goedkeuring van den Staat en van de gees telijkheid. De vrijheid der drukpers was dus onbekend. Evenzoo de vrijheid van vereeni ging, want elke maatschappij, eiken kring, el ke associatie was onderworpen aan de opper macht van den vors', die ze kon ontbinden, of verbieden of keur bestaan doeu afhangen van voorwaarden naar zijne beliefte. Gelijkheid bestond er in niets. Alles was voorrecht op burgerlijk en politiek gebied. On gelijkheid tusschen de verschillende standen: adel, geestelijkheid, burgerij en lijfeigendom ongel ij kbei I tusschen de verschillende provin ciën in de provinciën ongelijkheid tusschen do bemuurde en open steden, tusschen de ste den en het platte land ongelijkheid ten ge volge van het leenheerscbap tusschen de eigen dom van deze heerlijkheid en de eigendoinmeu gener abdij. We dringen niet verder aan en zullen in gee ne te lange bezmderheden treden. Hetgeen we zeggen is geput aaD de beste bronnen eu we dagen, wie het ook zij uit het te betwisten. Is het dan wonder, dat ernstige mannen, priesters zelfs, recht laten wedervaren aan de Revolutie, die de onschatbare verdiensten he<Tt gehad, de moderne grondbeginselen van vri,- heid iu ons land té hebben doen dringen, met al de voordeelen welke die vrijheid aan ons land heeft vei schaft. Dit belet ons niet do gepleegde gruwelen te brandmerken. Overigens Denderbode spreekt over t,e Omweuteliug met de bekrompenheid welke zijn kenmerk is. Het ware onredelijk van zijn inkt wormen ineer te vragen dan hun fanatismus geven kan. Wel potverdikke gaat men dan voor eeu wigen zeven dagen het schutsel laten siaan en een weg afgesneden laten die naar de statie leidt? Worden de protestatien van al de be woners der Kittestra itpoort zonder onder scheid van partij dan in den wind geslagen Wordt de aigeuieene vraag tot vrijmaking van den weg dan niet in aanmerking genomen Men zal toch niet beweren hé dat de zaak niet klaar is? Het gemeentebestuur zou ten minste het geval ernstig dienen op te nemen. Het zou waarlijk een comble zijn indien een bozondere liet recht had don doorgang eener straat te beletten, welke sedert onheuge lijke tijden bestaat. Ware het leit in eene andere stad gebeurd reeds lang zou de policie het schutsel hebben doen weg nemen met begeleiding van proces verbaal. Het plaatsen van het schutsel heeft een op loop veroorzaakt eu betreurenswaar iige gevol gen geh id. Het was de plicht der policie zelfs in de veronderS'olliug, dat de belanghebbende eenig vecht bad, het schutsel te doen verdwij nen, om opstootjes te vermijden en dan door de rechtbanken de zaak te laten beslissen. Tot dan moet de weg vrij blijven. Zeggen we terstond dat de meeting door een overgroot getal personen van alle gezindheden wtrd bijgewoond. Dit bewijst ons dat het pu bliek er smaak in vindt eu we hopen, dat het de laatste meeting niet zal zijn van dien aard. Peist ne keer I M. Daens tegenover een kle rikaal gemeenteraadslid van Aalst. Zeker vraagt gij u af hoe zulke meeting heeft kunnen plaats hebben zonder in een slagveld te ont aarden, waarop dooden en gekwetsten met de vleet zouden opgeraapt worden. Rechtuit gesproken, all sis nog ten beste af- geloopen. Daargelaten eenige ongepaste onder brekingen en betoogingen zonder belang uitge lokt door de redevoeringen der 2 sprekers, mag meD zeggen, dat de vergadering betrekkelijk kalmeu waardig is afgeloopen, kalmer zelfs dan men had kuunen veronderstellen. Waarvan was er spraak Werklieden der labriek Borreman waren in werkstaking gegaan voor eene kwestie van loon. M. P. Daeus namens de demokratiscbe vakvereenigingen stelt voor een onpartijdig komiteit te stichten ter verdediging van de be langen der werklieden. De katholieke Werkmanskring waarvan M. Van de Velde eeu der kopstukken is beant woordt niet aan den oproep. Daarover twist tusschen MM. Daens en Van de Velde. M. Daens neemt de eerste het woord en legt de zaak beknopt en duidelijk uit en vraagt aan M. Van de Velde, waarom hij, Van do Velde, de uitnoodigiug afwijst aan den katholieken Werkmanskring gezonden. M. Daens drukt zich met veel gemak uit. Voor het publiek wordt hij een ander mensch en men gevoelt, dat hij do^r oefening in hooge mate de kunst heeft erlangd tot eene menigte te spreken grootendeels uit werklieden samen gesteld. Men bemerkt weldra, dat M. Van de Velde het kwaad zal hebben. Helaas M. Van de Velde begint met zich op eeu standpunt te plaatsen duizend mijlen van de kwestie. Hij verwijt M. Daens, zijne werk lieden slecht te betalen. Daarna vertelt M. Zander ons zijn van ver leden, van de 25 fr. welke ^hij voor da werk stakers verzameld heeft, van zijn vader die se dert jaren dood is, van zijne vrouw, van zijne kinderen. Wat de uitnoodiging betreft aan de katholieken Werkmanskring gezonden, indien hij ze niet aanvaardde is 't omdat ze te laat werd gezonden, en hij den tijd niet had zijn komiteit te raadplegen. Hij verhaalt verder, dat den brief op zijne tafei was blijven liggen, dat hij van 6 uren 's morgends toi 8 uren 's avonds werkt, dat hij maar een eenvoudige garentwijder is enz. enz. Op een gegeven oogenbiik tilt M. Zander uit zijnen zak een dik pak brieven, waarvan eeni ge van M. Van Scbuylenberg, die hem verwijt tot diplomatische truiken zijnen toevlucht te hebben genomen om zich aan de uitnoodiging te onttrekken. Daarop eeue bllenlange tirade van M. Zander over bet weord.... diplomaat, hij die maar een eenvoudige werkman is. M. Zander Van de Velde begint te dompe len, hij verliest den draad zij nor denkbeelden, hij zegt en herhaalt honderd maal hetzelfde Hij is volop aan't versukkelen, zwaait mét de ai men als een rampzalige die gaat verdrinken en loopt ten slotte geheel verloren iu de lozing der brieven welke hij uit zijn zak heeft ge haald Elk vraagt zich af hoe dat eindigen zal, men begrijpt niets meer en dat düurt zoo drie kwaartuurs lang. Daar men hem doet opmerken dat hij neven di kwestie is en den tijd voor de sprekers bepaald reeds ,een kwaartuurs is verloopen, springt M. Zander Van de Velde van de tri buun roepende Men belet mij te spreken M. Zander beende er met de aanwezige kliekmannen van onder. Ons ïuziens heeft M. Zander groot gelijk gehad te vluchten, het pu bliek had er zijn volle bekomst van. M. Zander mag er op roemen eene felle bor- ste'ing te hebben opgeloapen. Het is ook niet voldoende met goeden wil te zijn bezield om in eene meetiug op te treden, er moet aanleg en talent bijzijn en M. Van de Velde die er op boft slechts een simpele werkman of zelfs een simpel gemeenteraa'is1 id te zijn, zal wel doen zich met die simpele rol te vreden te stellen. Voor publieke meetings is het mannekeD niet opgewassen. De paus Leo XIII aanvaardde dus met dank baarheid bet geschenk van Abdul-Hamid, den grooten moordenaar van het Oosten. Zou de paus nog mee doen aan diplomatie ke kunstgrepen Zou hij den bloedhond van Armenie voor zijn troon gedaagd, vrij spre ken Zou hij bij den Gott van Apraham er slechts op uit zijn door Turkscha waaiden Joodsche millioenenteller8 rond het rad zi(uer fortuin te houden Is Leo XIII de vertegenwoordiger van de Opperste Gerech ugheid en zal hij zouder wroe ging den ring dragen hem door Abdul-Hamid gezonden Gerechtigheid is in de Kerk altijd te koop geweest. De on^elukkigen worden gevloekt als ze geen geld bezitten om hun misdrijf onder een laaejo koper te verbergen. De afschuwe lijkste schurken worden gezegend als er goud bij is om hunne schelmstukken met eene schit terende laag te bedekken. De Kerk is eene goede moeder, waarvan de heilige Vader alles ten zijnen beste weet uit te leggen eu te beschikken. Reeds op het einde der vorige eeuw zegde Delfico iu zijn work Ricerchc sul vero carattere della Giur Bom. zoekingeu over het waar karakter der oomsche rechtspleging La giurisprudenza che in effetti esiste, 1' arte di trasformare e volgerno il senso se- con lo le circoustauze faccendole piegareal privato interesse ed alle particolari inteuzio- ni. n Dat wil zeggen De rechtspleging zooals ze in wezenlijkheid bestaat is de kunst den zin (der wet) te ver draaien en te verwringen naar den eisch der persoonlijke belangen en bedoelingen. Paus Leo XIII is Italiaan en heeft ongetwij feld het werk van Delfico gelezen. (Opz Rooi op Maandag 30 Mei (8" Sinkxendag In algemeene vergadering van verleden Zon dag gehouden in de Liberale Werkmanskring is er besloten deel te nemen aau het jubelfeest dat de liberalen van Thienen gaan vieren ter gelegenheid van het 50 jarig onafgebroken li beraal bestuur. De vrienden welke de reis willeu mede ma ken kunnen zich laten inschrijven bij het Bt« stuur en de Boden. Prijs voor heen en weer fr. 2,80 Liberale Trompettersclub. Zaterdag 12 dezer, om 8 1/2 uren 's avonds algemeene repetitie bij den heer Ernest De Raeve. Zondag 13 dezer om 2 uren stipt namiddag uitstap met de maatschappij 't Zonneken. Men zal vergaderen om 1 1/2 uren in 't lokaal bij M. Rogghé. V astenavondstoet. De leden der Maatschappij derOud onder officieren der Burgerwacht hebben besloten deel te nemen aan den stoet. De leden ziju verplicht in rijtuig den stoet bij te wonen. Bravo 1 De toetredingen voor de kavalkade van vas tenavond-dinsdag komen talrijk toe. Wagens, groepen te paard eu te voet niet zal ontbreken

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Dendergalm | 1898 | | pagina 2