LIVINA
16de Jaar.
Nummer 30
Zondag 28 Juli 1901
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
RO NSE.
De Liberalen.
Gezond gesproken.
Abonnementsprijs ^buiten voorop betaa!baar
PRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore
van het blad, Vrijheidstraat, 58 AALST.
Nee spo nee metu.
HET ARRONDISSEMENT AALST
Gewone, 15 centiemen drukregel.
Prijs der Annoncen B,ekiamen 75 centiemen
Vonnissen op de derde bladzijde, 1 frank.
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt
Handschriften worden niet terug gezonden.
AALST 27 JULI.
ZONDAG 28 JULI, Inhuldiging der
vlag van den Liberalen Werkmanskring
van Ronse en groote liberale Betooging.
De vrienden welke de reis mededoen
kunnen hunne reiskaarten bekomen in
den Graaf van Egmont, Groote Markt,
ten 11 ure voormiddag den Zondag 28
Juli.
Men is verzocht de blauwe kokarde
te dragen.
De trein vertrekt uit Aalst ten 11 u.
43 minuten voormiddag, aankomst te
Ronse ten 1 u. 23 m. 's Avonds vertrek
uit Ronse ten 7 u. 32 m. aankomst te
Aalst ten 9 u. 44 m.
De muziekanten en al de andere deel
nemers vergaderen ten 11 uren op de
Groote Markt.
De buitensporigheden der dompers
van den eenen kfint en van de socialis-
teu Anderzijds zullen weldra alle libera
len doen beseffen, hoe noodzakelijk het
is, deliberate partij tot een eensgezind,
welgeordend leger in te richten, ten
einde met goeden uitslag den strijd aan
te gaan tegen de zwarte en roode
ïeactie.
Den strijd tegen het klerikalism moet
thans meer Jan ooit worden doorgedre
ven, omdat het den strijd is tegen het
bedrog, tegen de vernietiging van het
volksonderwijs, tegen de onrustwekken
de uitbreiding der doode hand, tegen de
steeds erger wordende verdringing der
burgerlijke macht door de politieke
priesters.
De strijd tegen de socialisten zal wel
dra zoo noodig zijn als de strijd tegen
de dompers. Hunne verregaande droom-
en winkelpolitiek maakt hen tot de
hevigste bondgenooten der klerikalen.
Wat geeft het de socialisten dat eene
hervorming onmogelijk weze, wat geeft
het hun dat zij alleen werken in 't be
lang der klerikalen, wat geeft het hun
dat Belgie eene eeuw terug treedt op de
baan der beschaving. Hun doel is niet
Belgie te verlossen van het klerikalism,
hun doel is niet praktische hervormin
gen te verwezenlijken.
De opperste leider der socialisten, de
schatrijke Van der Velde zegde het
deze week in het volkshuis te Brussel,
sprekende over het bespottelijke stem
recht der vrouwen Het is mogelijk
dat door de invoering van het vrou-
u wenstemrecht de klerikale partij
langen tijd het bewind in handen
hebbe, maar wat geeft ons dat.
Het is ook zeker, dat door de invoe-
ring van het stemrecht der vrouwen,
de liberale partij zal verdwijnen.
Van der Vel Je mag het zeggen, niet
alleen de liberale partij, maar ook de
socialistische partij zcu verre schuiven.
We denken echter dat Van der Velde
veel weg heeft van Aloïs De Backer,
den half-slachtigen vertegenwoordiger
der Houtemscko Leebeken, die in de
geborsten klokke schreef En be-
halve de kring van M. Leveau te
Aalst a zijn er om zoo te zeggen gee-
ne liberalen meer.
De betooging te Diksmude heeft be
wezen en de betoogingen te Ronse,
Antwerpen en Brussel zullen bewijzen,
dat zoo de liberale Werkmanskring van
Aalst een der voornaamste is, er nog
talrijke liberale kringen zijn in geheel
Belgie, tot spijt van dompers, Van der
Velde's en De Backer's en de liberale
partij er nog verre van af is den strijd
op te geven.
De inrichting van den nationalen Bond
der Liberale propaganda, waarbij op
enkele uitzonderingen na zich al de
liberale politieke kringen van het land
hebben aangesloten, en die weldra voor
de liberale werking, de beste maatre
gelen zal nemen, is een ander bewijs
van de vitaliteit der liberale partij.
Elke nieuwe buitensporigheid der
dompers b. v. de nieuwe krijgswet, de
plotselinge uitbreiding der kloostergoe
deren enz. elke nieuwe dwaze uitvin
ding der socialisten gelijk het stemrecht
der vrouwen zal voor de liberalen een
spoorslag zijn tot krachtdadig optreden,
een spoorslag tot nauwer aaneensluiten.
Zwarte en roode lijkbidders heffen
oremussen aan over de liberale partij
als deze heroutwaakt en zich bereidt in
eerstkomende aaugelegenhe leu de be-
zonderste en waardigste rol te vervul
len.
Wij vertalen uit de peperdure An
nalen
M. Buvjl. Mijnhearen, ik gehoor
zaam aan de stem van mijn gewetan en
vervul mijnen plicht van liberaal, met
ten krachtdadigste protest aan te teeke
nen tegen de handtastelijke partijdige
wijze, waarop men de comiteiten heeft
samengesteld, gelast met het onderzoek
der vragen, strekkende tot het beko
men der
Ouderdomspensioenen.
Zoo, bijvoorbeeld, in de provincie,
die ik de eer heb bijzonder te vertegen
woordigen, hebben deze comiteiten
weinig of geene liberale leden maar zijn
samengesteld uit personuages. die eene
rol spelen in do klerikale politiek.
Zij, die weten als wij met welke
hardnekkigheid, met welke meedoo-
genloosheid de
katholieke bureelen van weldadigheid
in Vlaanderen de ongelukkige behoefti
gen vervolgen, die beschuldigd zijn
hunne liberale denkwijze te hebben
geuit, zij, die als wij de partijdigheid
Een volksverhaal uit de XVH eeuw
door VAN DAELE.
De plotselinge daad van Bavo had niet al
leen de kinderen doen wegvluchten, maar ook
op de aangezichten der meer bejaarde lieden,
welke gekomen waren om den liedjeszanger te
hooren, kon men den angst lezen. Niet dat de
lieden van Eernegem Labarre beklaagden, bet
dee<l hun vermaak, hem eens terdege geprie
geld te zien, maar ze vreesden voor de gevol
gen.
Misschien zou Labarre den liedjeszanger
niet treffen, maar hij zou zijne wraak op ande
ren uitwerken. Wij hebben het reeds gezegd,
zijn invloed was zeer groot over geheel het om
liggende en voor de rechtspleging in de heer
lijkheid van Ghistel had hij van zijnen heer de
gèhoele volmacht ontvangen.
Ook vader Haegeman de bazin en Livina
waren bleek van schrik, doch Bavo strekte de
hand beschermend uit en sprak Wees maar
gerust hij zal u niet schaden, elke daad van ge
weld of onrechtvaardigheid zal ik hem betaald
zetten, ik zal hem zulks aanzeggen en hij weet
dat wanneer ik iets beloof, het geene gekkerij
is.
De vastberadenheid van Bavo stelde de boe»
ren gerust, Livina was fier over haren Bavo-
want inwendig noemde zij hem toch haren
gavo de oude Jaak zei met overtuiging had
we zoo eenige duizenden mannen als Bavo
Vlaanderen zou spoedig verlost zijn van zijne
vreemde vijanden, ik heb vertrouwen in Ba
vo 's woord, wat meer is, Willem zou hem ook
weten te beteugelen dat zeggende wees hij
naar den boschkant waar in de verte de laatste
kennen, waartoe de klerikalen bekwaam
zijn, vragen zich angstig af of de wet
op de ouderdomspensioenen geen nieuw
overheerschingswapeu wezen zal inde
handen onzer tegenstrevers. Wij stellen
inderdaad vast dat de sociale wetten,
die op merkelijke wijze den toestand
der werklieden verbeteren moesten,
door de katholieken worden aangewend
om het volk uit te knijpen en te ver
drukken. Dat de regeering wete dat de
klerikale partij beseffe dat wij vast be
sloten zijn door alle middelen den lande
de klerikale kuiperijen te doen kennen.
Ga die protestatie roep ik de aandacht
der Kamer op twee zeer belangrijke
werkerscategorieu, die geen voordeel
zullen kunnen trekkeu uit de wel laden
der wet op de ouderdomspensioenen
omdat zij voor eigen rekening werken.
Bij voorbeeld een
klein boertje
die persoonlijk een klein gebruik be
bouwt en van in zijne jeugd voor zich-
zelven of voor zijne ouders heeft ge
zwoegd, zal het pensioen van 65 fran
ken niet kunnen verkrijgen.
Het volstaat Vlaanderen te bewonen
om te weten dat de landbouwers er tal
rijk, zijn, die zonder ooit werkman te
zijn geweest in de wettelijke beteekenis
des vvoords, omdat zij steeds voor eigen
rekening bebbeu gearbeid, dikwijls on
gelukkiger zijn dan zij, die voor ande
ren hebben gewerkt.
Ik roep cle aandacht der Kamer op
die belangwekkende klas van werklie
den, want het mag niet zijn dat die on-
gelukkigan zich het klein pensioen zien
ontnemen als anderen, die 't minder
noodig hebben, het verkrijgen.
Eene andere soort van arbeiders, ins
gelijks gesloten uit de voordeelen der
wet op de ouderdomspensioenen, is de
groote meerderheid onzer
Zeevisschers.
Waarschijnlijk weet gij, Mijnheeren,
tonen weerklonken van het strijdlied door
Willem aangeheven.
Leve de geus
Is nu de leus.
Bavo zette zich neer alsof er niets gebeurd
waie besteldo een glas bier en sprak Beste
vrienden ik weet dat Gij gekomen zij t om de
nieuwstijdingen te hoeren van her- en der
waarts.
Wat zal ik u zeggen over ons Vlaanderen,
weleer de lusthof van Europa? overal heerscht
nu verwoesting en ellende, de eene vreemde
legerbende na de andere heefr beurtelings in
onze gouwen huis gehouden Talrijke hoeven
zijn vernield geweest, heropgebouwd eu weer
vernield, de steden gelijken aan puiuhoopen
de landerijen aan wildernissen.
In gansch Vlaanderen ziet men flink ge
bouwde hutten vervangen door leemeu huizen
en hoeven, immers de welstand is zeer vermin-
en vele buitenlieden achten het nutteloos kos
telijke gebouwen, nette woningen op te trek
ken als er zooveel kans bestaat, dia weer te
zien verdelgen eer ze voltooid zijn. Die leemen
hutten zullen een blijvend bewijs zijn van
Vlaanderen 's armoede en misschien de vreem
de roovers van onzen bodem verwijdereu, die
leemen hutten zullen ain het nageslacht de el
lende vertellen waarin we thans zijn vervallen.
De vrede tusschen Frankrijk en Spanje tus-
schen Spanje eu Holland, tusschen Holland en
Frankrijk is nog niet gesloten en dagelijks mo
gen wij onB aan een inval van de eene of de
andere verwachten, want hoewel er vredeshon-
derüandelingen aangeknoopt ziju mag men op
de rechtschapenheid van geene der partijen
zooveel vertrouwen hebben, dat een plotseling
hernemen der vijandelijkheden als eeue onmo
gelijkheid moet beschouwd worden.
Met mannen als Mazarin, die meer verwach
ten van hunne kuiperijen en valschheden dan
van hunne macht, is men nooit zeker vrede te
hebben.
Wie is die Mazarin, vraagt iemand.
Zes weken geleden was ik te Parijs, we
dervoerBavo, de stad der weelde ee wulpsch-
heid waar het koninklijk hof van Frankrijk
verblijf houdt.
Mazarin eerste minister van LoJe wijk XIV
nog een kind of liever eerste minister der ko
ninginmoeder, regentes eu tevens haar boel, is
kardinaal gelijk ziju voorganger Richelieu.
Mazarin stamt af van geringe ouders, eau be
schermer betaalde zijne studiën ineen collegie
toen Mazarin het collegie verliet werd hij tui-
scher eu werd meer dan eens voor bedrog in
't spe! getuchtigd. Met de opbrengst zijner
dieverijen kocht hij den titel van kapitein en
nam dienst in het leger van generaal Bagui,
die hem drie maand nadien voor aftruggelertj
uit het leger joeg.
Mazarin trok naar Rome trad er in den gees
telijken stand en wist het zoo fijn aan te leggen
dat hij door de bescherming van kardinaal An
tonio Barberini nuncius werd te Parijs, waar
hij het door zijne iutrigen zoover wist te bren
gen, fle minnaar te worden der koningin en de
opvolger van Richelieu.
Mazariu, ziju verleden getuigt het is een
schurk, tot alle misdaden in staat, om tot de
verwezenlijking zijner ontwerpen te komen en
tot de voldoening zijner heerschzucht is hij tot
alle bedrijven en sctie'mstukken bereid.
Hoewel priester eu kardinaal is Mazarin
geen geloovige, hij spot met den godsdienst en
de kerk, welke maar werktuigen zijn, welke
hem dienen om zijnen rol op te dring en of een
vijand uit den weg te ruimen.
Het koninklijke hof te Parijs is vol ontucht
en schande, de walgelijke tooneelen welke er
plaats grijpen, de zedeloosheid en platheid van
defrausche edellieden, die het eene eer ach
ter hunne dochters als bijzitten van vorsten eu
prinsen naar Parijs te breugen, de overdreven
weelde en pracht, de overdrevene uitwendige
godsvrucht, de maatregelen tegeu de protes
tanten en ongeloovigen, nevens de ellende van
het volk, dat er even armzalig is als hier, dit
alles is niet voor beschrijving vatbaar.
Mazariu mingt zich in alle iutrigen, hij is
de beschermer van een heelo zwerm hove
lingen, die een leger bedienden hebben gelast
met het oplichten van mooie volksmeisjes,
wanneer de edele damen de jonkers niet meer
behagen.
Toen ik vroeger te Parijs was, hadden zul
ke oplichtingen niet zeldzaam plaats ^en bij
toeval woonde ik zalk drama plaats, t Was
ongeveer 10 uren 's avonds. Een vijftal gewa
pende mannen klopten aan ia de bint Denys-
straat hij eenen boekhaudelaar.
Nameus de weteischten zij binnen gelaten
te worden om er beslag te leggen op een on
langs verschenen boek waarvan de strekking
als oproerig was beschouwd en goddeloos.
Nauwelijks waren de bandieten binnen of
ze grepen den boekhandelaar vast, bonden
hem en stapten eenige minuten later weer bui
ten, eene in onmacht zijnde vrouw wegvoeren
de.
Ik had met een paar vrienden het tooneel ge
zien en toesnellende gaf ik een der oplichters
een zoo geweldigen slag dat hij ten gronde viel
en beweegloos bleef ligien, de anderen na
men de vlucht hunnen last achterlatend.
Spoedig brachten wij de bezwijmde vrouw
binnen en verlosten den boekhaudelaar. Het
opgelichte meisje was zijne dochter en in
Labacre herken ik de snoode oplichter welke
de zwaarte mijner vuist heeft, gevoeld.
Wordt voortgtBtt.
