1
MEETJE STEVENS
J 1
18<ie Jaar.
Nummer 7
Zondag 15 Februari 1003.
ÜH
dH t
Voor Taaien Vrijheid.
Feest Guslaaf LEVEAU.
DE KIEZING.
DE DRUKPERS.
pi
i?s
fill lül
f| /ffl
tWfiMW
LIBERAAL WEEKBLAD VOOR
Abonnementsprijs ^"oor den buiten l(,oroP te,aalbaar
TRIJS PER NUMMER 10 CENTIEMEN.
Men abonneert zich op alle postkantoren voor den buiten voor de stad, ten kantore
van het blad, Vrijheidstraat, 58 AALST.
Nee spe nee metu.
Prijs der Annoncen
per drukregel.
HET ARRONDISSEMENT AALST
Gewone, 15 centiemen
Heklamen 75 centiemen
Vonnissen op de derde bladzijde1 frank
Men maakt melding van elk werk waarvan een exemplaar aan het blad gezonden wordt
Handschriften worden niet terug gezonden.
AALST 14 FEBRUARI
Zondag 15 Februari 1003, ten 6 1/2 u>-en
's avonds, 124" vertooning op Stadsschouwburg
met de medewerking van Mevrouw Rods-Fau-
connier en van de Symfonie Door Eendracht
Groot.
Laurens Cosierdrama in drie bedrijven
door Napoleon Destan berg.
Belofte maakt Schuld, blijspel in een be
drijf door Paul Billiet.
De afgevaardigden der liberale Maatschap
pijen worden verzocht de vergadering bij te
woneD welke zal plaats hebben in den Graaf
van Egmont Donderdag 19 Februari
1903, ten 8 1/2 uren 's avonds.
Orde van den dag
1° Aanstelling van het Komiteit.
2° Mededeelingen.
Nog enkele maanden scheiden ons
van de Gotneentekiezing.
Sedert jaren sleept de kliek haar be
staan voort in krot en wanbestuur.
MEDEBURGERS,
Hoên of morgen zult ge weer een
van die kiesreklaam-verslagen krijgen,
waar zan de krotbestuurders onzer stad
de specialiteit hebben,sedert vele jaren.
Triomfzullen ze roepen, triomf
onze kas is ia bloeienden toestand, al!e
die grrroote werken verrichten wij
zonder eenige vermeerdering van lasten
voor de inwoners.
Triomf de boeken van den burger
lijken stand worden regelmatig gehou
den
Al de bedienden doen met ijver en
volharding bunnen plicht.
De rekenschap wordt volgens de
voorschriften der wet regelmatig nage
zien.
Triomf zullen zij ten slotte u toeroe
pen want wij sluiten ons budjet met
een boni.
Dorpsverhaal
door L. V. O. Onderwijzer.
1.
't Was Lento en Mei
Sneeuwballen fleurdeu zwartkopjes zongen.
Aan den helderblauwen hemel blouk do zon
en sierde alles met blijden, zaligen lichtstraal.
Het vruchtbare Prindaalveld met zijn rijke,
golveDde graanvelden zag er recht heerliik'
uit.
Hoog in 't zwerk, boven't Kruisveld, zong
in juichende trillen de kleine leeuwerik van
leven en beminnen.
De boeren riepen elkander eon vriendelijk
goeien dag toe of zongen vau schoone dagen,
jeugd en gaarne zien, met zware, slepende
stem.
Aan de grens van 't Prindaalveld, noord
waarts, tegen den guren vrieswind beschut
door het schoone Neigembosch met zijn breede,
lommerige dreven, lag eenzaam, stil, verlaten
het gehuchtje Bevingen.
De kapel van Beringen stond als een ouder -
linge midden een kleinen driesch, waarrond
vijf woningen waren geschikt.
Zuidwaarts, op een afstand van een goed
Dauk aau rlen ij ver en het vooruit
zicht van den heer Gheeraerdts.
Dank aan de onvermoeibare waak
zaamheid van den heer E^o Bethune,
schepen
Welnu indien gij u aan de valsche ver
tooningen, aan dat valsch gejubel nog
laat beet nemen, is 't dat gij waarlijk al
te naief zijt en gepluimd wilt worden.
MEDEBURGERS,
Ziet uwe belastingsbriefjes na nieuwe
taksen, nieuwe opcentiemen, nieuwe
tollen van allen aard.
Onderzoekt den toestand der sta Isre-
kenschap, deLkt aan de kas leegge
plunderd door een ontvanger die toch
in dienst bleef.
Ziet den gang na uwer zaken en van
de zaken der stad.
Ziet hoe de belangen van sommige
straten en wijken opgeofferd worden
aan die van andere wijken.
Ziet hoe de dienst voor orde en rust,
voor het bewaken van het leven en de
eigendommen der inwoners is ingericht
en zegt dan
Ja, ja zoo ver is't gekomen door de
nalatigheid van wanbestuurders, werk
tuigen eener grijpzuchtige kliek die al
les opoffert aan den intrest van vriend
jes en kozijntjes.
MEDEBURGERS,
Dank aan do alleenheersching zijn de
misbruiken, de slordigheid en de wan
orde overal ingeslopen, en wij moeten
betalen
Dank aan de nalatigheid en plicht
verzuim van Gheeraerdts en Bethune
werd de kas geplunderd en wij moeten
betalen
Dank aan wanbestuur en geknoei zijn
duizenden, ra, millioenen als roos ver
gaan en wij moeten betalen
Ziedaar wat gij aan de feniksen te
danken hebt, ziedaar wat ge verschul
digd zijt aau de koterie.
Altijd betalen, altijd af doppen.
Welnu, dit jaar zult gij beslissen of
die alleenheersching gaat voortduren,
ge zult beslissen of gij nog eens ver-
boogschot, was een hut opgetimmerd, de klein
ste van de vijf, maar verreweg de zuidelijkste.
Zij had netgekalkte muren. De kleine ruitjes
van de scliuifvensters blonken met groenen
sehijii. De deurkens waren heldergroen ge
verfd. Het strooien dak was netjes van zijn
mos gezuiverd.
Vóór bet buizeken was een hofken, een
voorschoot groot, voor een vierde deel met
bloemen en beziënstruiken beplanthet an
dere deel met groenten bezaaid.
Achter de woning was een stalleken en een
schuurken nevens den boomgaard opgetrokken.
Dat alles hoorde toe aau Jan öteveus, den
veekoopman.
Jan was een schoone, pronte man, in deD
bloeitijd van 't leven.
Hij was braaf, oppassend en zijn handel en
zijn werk brachten welstand in de nederige
stulp.
Hij had het liefste vrouwken dat men vinden
kon
Anneken of Antje Cornelis was haar naam,
en twee kinderen Trien en Pietje, die als zon-
nestraalkens in 't huis over en weer dartelden.
Als Jan ergens moest gaan koopen of ver-
koopen vertrok hij in den nacht. Nauw was
hij heen of ving sprong zijn moedig wijveken
op t weefgetouw en voort rende de schietspoel
met koortsigen spoed
Jan was in zijüen handel zeer voorzichtig, hij
lad niet al te veel tegenslagen en zoo legde hij
genoeg op zijde om niet voor 't onzekere mor
gen bevreesd te zijn.
meerdering van lasten en opcentiemen
begeert of niet.
Wilt gij kontrool, wilt gij eerlijkheid
in alle b 'sturen, dan zult gij
Stemmen voor de liberalen.
De drukpers is een hefboom die werelden
zou verplaatsen werd eens gezegd. Wat er
ook van zij, h ire macht valt niet m erte loo
chenen. Het is vooral op pflitiek terrein dat
haren invloed ontzaglijk is, 't is dank aau haar
dat het volk op d'hoogte wordt gehouden en
bekend geraakt met al de verwikkelingen van
t poutiek leveu 't is haar te danken dat het
volk leert waar 's lands bestuurwagen heen
rolt en hoe hij bestuur 1 wordt 't is zij die
belet door hare openbaringen, dat het volk
wordt bedrogen en bedod
De klerikalen, de eeuwige vijanden van licht
en rede, zien evenwel met leede oogen, dat da
vijandige pers, de antiklerikale zich uitbreidt
en bij het volk indringt.
Van op den kansel klinkt het op gestelde
tijdstippen van donderende uitbrakiugen tegen
de antiklerikale pers van in den stoel der
waarheid braakt de priester baatzuchtige kre-
ten tegen de antiklerikale dagbladen en stuurt
hij zijne banbliksems over do vijandige ga
zetten, die hij in zijne vurigheid met aen af
schuw verwekkenden naam vau slechte ga
zetten betitelt.
Slechte gazethn 1 Wilt g'iemand hatelijk
maken, scheldt hem dan uit als slecht «tut
volk verafschuwt wat slecht is Kwezelaars en
tottebellen, als zij hunnen herder dus hooren
verklaren dat liberale gazetten slecht zijn zul
len zich wel waehten eene liberale gazet in
banden te nemen ze zullen zelfs een kruisken
slaan bij de enkele aanhaling van den naam
Denk eens welke gelukkige uitslag dit ver
verbod des priesters most na zich slepen de
ongelukkigen die zich altijd aan eene en de
zelfde bron voeden op bevel van hunnen immer
wakenden herder, die nooit welkdauigo te
genspraak te lezen krijgen, die dus alles slik
ken wat men hun voorzet, moeten noodzakelijk
zoo zij nog niet er toebehooren, tot de partij
der dompers zich bekeereo .Want, den dag van
heden, is de zending der priesters niet meer
en uitsluitelf k diegene van Christas'leer te
verkondigen, zij bestaat op weinige uitzon
deringen na in 't verhandelen der politieke
zaak zij zijn in don huidigen tijd meer in de
polities: gewikkeld dan de politieke mandata
rissen zeiven, het zijn zij die de politieke ver
handelingen afhaspelen in plaats en in naam
der politiese strijders. Do kerk is een politieke
club geworden, waar zich haast nog slechts
diegenen zulleu kuunen begeven die in der
waarheid tot da klerikale partij bahooren.
Elk zei 't is een gelukkig paar.
Ja, 't vvas Lente en Mei.
Sneeuwballen jasmijnen en pioenen fleurden.
Zwartkopjes en botvinken zongen.
Aan den helderblauwen hemel blonk de zon
en sierde 'talles met zaligen, tintelenden
lichtstraal.
Het vensterken in 't weefkamerken stond
open. 't Was nog geen zes uren en reeds twee
uren was Jan aan weven en zong lied op
lied.
En blijder en luider antwoordde de vink in
dan vlierboom.
De boeren op het veld werkten moediger
voort en kapten of graafden op de maat vau
Jans lied.
Ook in 't reine, hagelnette keukentje snorde
'tspiunewielkenvreugdiger rond en de spinster
laente recht goedig het draadje na dat het
tuitje toeliep.
Maar... Dat
Stil, heel stil zijn de twee kindertjes het
kleine kamerken uitgegleden. Trientje be
stormt moeder langs achter, Pietje langs voor
en 't is een kussen, een kussen dat het klinkt,
klinkt 1
Eu als moederken lacht
't Is wel, wel, lievertjes glijden ze zacht
en loos heen om ook aan vaderken zijn morgen-
deel te geven.
Het getouw staat stil voor een oogenblik en
moeder zet het spinnewielken, met zijn gebro
ken draad weg om melkthee te maken en bo
terhammen te snijden.
-Wilt gij, liberaal, die den christen gods
dienst belijdt, uwen God aanbidden, dan zijt
ge verplicht uwe eigeue gedachten als slecht
te hooren afschilderen da dagbladen van uwe
partij als slecht te hooren afmalen.
De Go 1, in wien gij de goedertierenheid wilt
aanbidden, bemoeide zich met geene politiek
en 't behoort dus niet aan hen, die zich zijne
vei tegen woordigers en de opvolgers van Chris
tus heeten, de politiek met de kristenheid te
verwarren.
Alle denkwijzen vrij zijnde in de liberale
partij, zoowol diegene van den vrijgeest die
geene godheid erkent als diegene van hem die
eene godhei I belijdt, kau men wel kristen zijn
en daarom de klerikale partij verafschuwen en
eu een klerikaal als huichelaar aanschouwen.
Een liberaal heett dus het recht zijnen God te
aanbidden in Godes tempel en zij die Godes
leer verkondigen zouden bijgevolg moeten des
takt, de welgemanierdheid bezitten van hem
iu zijne politieke denkwijze niet ta krenken.
Dat ziet ge, is ieder liberaal gerechtigd
te denken en dat hebben wij het recht te ver
klaren.
Doch het is juist daarom dat wij de liberale
pers, als slecht worden uitgescholden I
De politieke priester is er allengs toegeko
men den poilitieken maa met den geestelijken ts
verwarren. Een politiek man, een politiek te
genstrever moet het kunnen bestaau, bestre
den te worden bestrijden we dus den politie-
ken geestelijke, dat wil niet zeggen dat we den
godsdienst aanvallen. De kloof die den politia-
ken tegenstrever van den godsdienst scheidt ia
onaizichtbaar. In den gloed van den politiekea
strijd zien we niet naar de kleeren die de vij
and aanheeft, we zien enkelijk naar z'n uit-,
hangbord.
Van een ander standnunt beschouwd, ons
strijdeu berust alleen op de rechtvaardigheid.
Wat krom is, slaan we recht I Een man die
niet in 'treente pad loopt, stooten ween du
wen we tot hij erin blijft. Zoo de priester dus
den godsdienst verlaagt tot een handelszaak
zoo hij misbruik maakt van de gewijde zaken
zoo hij sjaciiert en dingt in Godes tempel die
geen handels rantoor is. dan blijven we in onze
onzijdige gedragslijn door den godsdienstbeljj-
denden partijgenoot aan te tooueu dat hij be
drogen wordt en dat M. Zulk eenen onwaar
dig zijne zendiüg opvat.
Gebeurde alles richtig in de godsdienstige,
wereld, we zouden niet zou dikwerf de gele
genheid vinden om op hot onrichtige te beu
ken en de pastoor ware niet meer genoodzaakt)
van op slechte gazetten te donderen.
En om op deze laatste benaming terug te ko-,
ineu de lezing der liberale bladen wordt dus
verboden aan de zeer weldeukende lieden. Ze
moeten bijgevolg wel menige waarheid bevat
ten dat de klerikale pers vreest dat door hun
ne lezing de denkwijze hare lezers kunne aan
't wankelen gebracht worden.
In 't kleine huizeken is het steeds zoo zont
nig sinds menig jaar. Neen, een gelukkigen-
paar toefde er niet op 't wereldrond dan kien
op dat verloren, vergeten plekje
1.
De klokke luidde. Ze zong als voor een hongi
getij
Iu de weelderige natuur, over de heeriyke>
landouwen rolden de tonen met feestelijk ge-,
klinkklank.
Ze huppelden, zwierden, ronkten en vulden
het gansche dorpken met hunne welgeken.dn
muziek.
Maar geen kinderlied zong mede j geen joui
geliugskreet jubelde d« klokken tegen. D$
grijsaard zuchtte diep en dieper zonk zijn
hoofd op zijn borst.
Antje Cornelis was in 't kinderbed hezwa-.
ken en het kleintje dat zy 't leven schouk wus
gestorven twee uren nadien.
Elk treurde om die vroege dood,
Antjen immers was vau iedereen bemind en
Jan Stevens was allemans vriend.
De menschen hadden verteld dat Jan ziel\
de haren uit het hoofd had gerukt en eindelijk
in stomme smart bewusteloos üedergevallen
was. Hij wa3 met het acuterhoofsbopdeu'-hoBk-.
steen van den uaard gebonsd en de ?§ebf&en
hadden hem mei een diepe woade-o,p, zijn» hui
neergelegd,.
(Word* vo.ortgezut),
g*j§£f flfféd
r-ajU-v
KEK èÖS
