Rond de Wereld
De Passiespelen
0
LANDBOUWERSBOND
De Liefde
eener Dochter
PLAATSELIJK NIEUWS
Moorsel
Erembodegem
Bam brugge
Haaltert
Nederhasselt
Lede
EEN YOLLE MANDE
Iddergem/
St-Lievens-Hautem
Jan-Baptiste D; Pape
NEDERLAND.
Bij onze Noorderburen... Prins Hendrik
is-daar gelukkig geschappeerd; 't was bijna i
een manneken min... Uitrijden met een
voituur met twee peerden; in 't naar huis
komen, een der peerden uitslibbercn, ver
schrikken en op hol gaan; het ander peerd
werd meegesleurd. Gelukkig kwam daar
'ne flinke grenadier, die voor de peerden
sprong en ze In bedwang kon houden, an
ders ware de prins voorzeker verongelukt.
De prins wist niet hoe zijnen dank uit te
drukken, doch onze grenadier gaf den mi
litairen groet en slapte voort. Niettemin
zal men van hoogerhand wel informecren
wie. hij is... Zulke moedige daden moeten
niet onbeloond blijven
FRANKRIJK
Schoenmaker, blijft bij uwen leest
Zekere Delagrange, een beroemde beeld
houwer, had het nu in zijn sterre gekregen
van te vliegen... Reeds in verscheide ste
den had hij met zijn machien in de lucht
gezweefd, o. a. te Spa, waar hij een tuimel-
pert maakte, doch er gelukkig van afkwam
met lichte kneuzingen; maar uu, dees
week is hij er zoo goed niet van afgeko
men; nabij Bordeaux is hij met zijneu vlie
ger naar beneden gebotterd, dat hij er hel
leven bij gelaten heeft't ls duur, wat
men met d'huid betaalt
Men zegge wat men wil,
Vliegen is een dwaze gril.
Och, wat ztjn er toeti al rampen ge
beurd met die automobiels!... Een ver
maarde koopman, M. Black, kwam met
zijnen auto gereden op de baan van Ka-
merijk naar Atrecht... Hij wilde in volle
vlucht over eene spoorbaan sjoeven, doch
werd verrast door eenen voorbijstoomen-
den trein... Ge ziet van hier wat post hij
pakte zijn rqachien werd op zij geslin
gerd en in duizelenienten vaneen geslagen,
terwijl hij zelf op den slag dood bleef.
O gi sulkersloorcr.Moet ge daar
voor nu toch twintig jaar geworden zijn
Te Toulouse hadden twee meiden die in
hetzelfde huis woonden, den bo\en ge
schuurd. Om den plankenvloer te doen
droogen, hadden zij een houtvuur doen
branden. Toen ze 's avonds slapen gingen,
brandde het vuur nog en zonder erg gingen
de meiskes te bed... 's Morgens was de
patroon van den huize verwonderd, zijne
meiden niet te zien beneden komen. Hij
ging eens sjoereu en vond ze alle twee
dood.... verstikt... Droeve stukken zijn 'tl
ENGELAND
Het land van Thomas Morus, de kloeke
held, die zooveel geleden het ft en in 't
gevang gestorven is voor zijn geloof... Nu
er was daar door eene wet bepaald, dat
van af 1 Januari het 8-urcnwerk zou inge
voerd worden in de koolmijnen... Op 't
leste oogenblik moet er ievers 'ne zwarten
hond tusschengdoopcn hebben, want er is
in de mijnen van Northumberland en de
•W' wrrkst'tft"'* 0>)!sU3b
J| verse
betrc •..whêv (1
koeriers uit die i reken.
SPA!" JE
De Spanjaards, die al 'nen hcelen tijd
geteisterd werden door overstroomingen,
zitten nu met 't vriezemanneken op hun
nen hals, dat 't klettert. Er zijn streken
waar heele benden uitgehongerde wolven
de dorpen plunderen. Stroomen die nog
nooit vastlagen, zijn nu loegevrozen
Brrr... 't is om er kiekenvleesch van te
krijgen
CANADA
Daar is 't al zoo ergDees week wer
den 17 visschersbooten met 76 man door
een sneeuwstorm verrast en de volle zee
ingedreven... Daar er een onuitstaanbare
koude heerscht, vreest men dat de sukke
laars het niet zullen overlevenArme
visscherkesWat zijn die wroeters
toch aan onheilen en gevaren blootgesteld!
En dat alles om aan den kost te geraken
van het Arrondissement Aalst
Op tweede Kerstdag verleden, na de
tentoonstelling van Trekhonden, was
het in het Landbouwershuis, algemee-
ne vergadering voor de besturen der
vijf en veertig geitenkweeksyndicaten
van het Arrondissement Aalst.
Talrijk waren de afgeveerdigden aan
gekomen. Aan het bureel zetelen de
neer Baron Lodewijk de Bethune al-
gemeene Voorzitter, M. August Lu-
waert van Smetlede ondervoorzitter,
de heeren keurmeesters Ruttin Staels
en AlfonsDe Keghel van Aalst-Schaar-
beek, M. Camiel Van den Broeck van
Denderleeuw, M. Leopold Willockx
van Lede, den E. H. Cobbaut, alge-
meenen schrijver-schatbewaarder.
De heeren Cosyns, burgemeester van
Meerbeke, Polvdoor Van Bev£r van
Aygem, Omer Van Lierde van Sotte-
gem bestuurleden, hadden zich ver
ontschuldigd, daar ze door plaatselijke
vergaderingen zelf belet waren.
De heer Voorzitter opent de zitting
met de leden te verwelkomen. Hij
brengt hulde aan den afgestorven ko
ning en deed door luidruchtig handge
klap den naam begroeten van Z. M. ko
ning Albert. Hij dankt de keurmeesters
en "vooral den E. H. Cobbaut, alge-
meene secretaris, de ziel van het vyerk.
De E. H. Cobbaut geeft een puik en
praktiek verslag, dat door algemeenc
stemmen en handgeklap goedgekeurd
wordt.
Menging dan over tot de uitreiking
der premiên gewonnen door de leden
in den prijskamp der geitenstallen.
Plaatsgebrek verplicht "Ons denamen
der winnaars daar te laten. Met genoe
gen vernamen wij dat er 763 leden aan
den tweeden prijskamp deel namen;
vier honderd vierendertig deden ge
noegzame veranderingen om eenen
pnis te winnen. Dit zegt ons genoeg
welken heilzamen invloed de werking
tot ophelp van de geitenboeren te we<?e
brengt Eere en hulde aan de inrich
ters
2. Mengelwerk van De Dageraad
Daar niemand op zijne woorden ant
woordde, ging Rinaldini voort
Had ik die belof e niet gegeven,
waarvan gij spreekt,mijnheer de Engelsch-
man, dan zoudt ge hier niet gekomen zijn.
Kon ik mij zulken schcor.en buit laten
ontgaan Wij hebben reeds mer.igen En-
gelschman gevangen, maar nog geen zoo
voornamen Lord als gij, rijk als een vorst
en in staat om een koninklijk losgeld te
betalen.
Kent ge mij vroeg de graaf.
Rinaldini trok een papier uit zijnen zak
en overlas het opmerkzaam.
Ik bekwam dit gisteren avond door
een extra-bode, zei hij koel. Drie engel-
schen, de hoofdpersoon een voorname
lord, graaf van Queensbom, groot, donker,
jong, met ceii zwarten baard; hij berijdt
eenen schimmel Ge ziet dat het mij
niet moeilijk viel, u aanstonds te herken
nen. De andere engelschen zijn ook rijk,
maar niet te vergelijken met den graaf. Ik
heb twee uren op u gewacht, besloot hij,
het papier toevouwende.
Wat wilt ge van ons vroeg de graaf.
Ik kan niet denken dat ge uw woord breekt.
Ik zal u daarvan overtuigen, onder
brak Rinaldini koel. Levert ons uwe zak
boekjes, juweelen, uurwerken en andere
zaken van waarde.
Tegenstand was nutteloos; zij gehoor
zaamden en wierpen al hunne kostbaar
heden in den hoed van den roover, die
hen genaderd was.
Nadat Rinaldini de zaken onderzocht
had, drukte hij zijn ongenoegen uit over
Eenige werklieden uit deze gemeente
schrijven ons Wij hebben met genoegen
in De Dageraad gelezen dat er nogmaals
naar onzen trein gevraagd wordt. Zou er
toch geen middel zijn om deze zaak te doen
lukken en ons eindelijk een werkmanstrein
van M. Helleputte te bekomen. Wij weten
dat onze burgemeester ook meewerkt en
dat hij al veel voor onzen trein heeft ge-
loopen, wij zijn er hem dankbaar voor.
Wij vragen dat De Dageraad ook zou mee-
|rpr|(f W invlrtcl yr-'i rr»K^ii.
jit i>jn rer Minister teocv Sgtn.
Fstreke lK' Dageraad in deze pogingen
g. 11, Hij zou aan de arbeiders en aan
de boeren van Moorsel eenen onvergeetba-
ren dienst bewezen hebben. Heden is de
toestand der arbeiders die naar de travos
gaan niet menschelijk.
Op 2 Januari zijn bij onzen vriend Mil
Gyssene in de Leuvestraat de eerste hop-
pekeesten uitgedaan en naar BruSsel ver
zonden.
Tot over eenige jaren was de handel der
vroege hoppekeesten zeer bloeiend. Thans
is hij wat vervallen door de concurrentie
der opgelegde keesten. Nochtans de vroe
ge hoppekeesten zijn in Januari nog altijd
vijf en zes frank waard, 't Is duren kost. Het
ware te wenschen mocht die cultuur we
derom aanwinnen.
Vooruit vrienden, doet het voorbeeld na
van onzen vriend Mil.
de geringe waarde van het geheel. De drie
vrienden hadden maar eene geringe som
bij zich; niet meer dan ter bestrijding hun
ner reiskosten hoogst noodig was; en als
sieraden hadden zij enkel onbeduidende
zaken.
Dat zullen wij later vergelijken, zei
de hoofdman nadenkend. Ik zal genood
zaakt zijn, voorloopig twee uwer gevan
gen te houden Mylord, omdat hij de rijk
ste, en Soutwark, omdat hij de zoon van
een lord is. Kapitein Remballin wat
ba'baarsche naam mag vrij heengaan.
De engel chcn begrepen hem volkomen,
maar hij haastte zich nog duidelijker te
spreken
De kapitein mag zijn paard behou
den, zegde hij. Hij zal dadelijk naar Athene
terugkeeren en de boodschap medenemen
dat lord Queensbom en zijn vriend Sout
wark in de macht zijn van den vreeselijken
Rinaldini.
Hij mag ook de boodschap naar En
geland brengen en zeggen dat Rinaldini
een losgeld verlangt van twintig duizend
pond sterling voor den anderen engelsch-
man. Misschien wil mylord wel eene aan
wijzing, door u naar de bank te zenden,
opdat het losgeld dadelijk wordt gezon
den.
Mylord zal zoo iets niet doen riep
lord Queensbom scherp. Door eene over
eenkomst met u zou ik dit schandelijk roo-
verswezen nog versterken en het lot der
reizigers, die naderhand in uwe handen
vallen, nog verergeren. Ik denk dat de en-
gelsche regeering dwingen zal u te tuch
tigen.
Rinaldini lachte weer koud en rustig.
Gij kent mijne bergvesting, mijn
verborgen roovershol niet, merkte hij op.
Ik trotseer alle regeeringen der wereld,
mylord. Ge kunt het beproe.en, maar be
denk slechts, dat Rinaldini zweert, bij alles
wat hem heilig is, dat, als het bedoelde
losgeld hem niet binnen drie maanden ge
bracht wordt, hij van ieder zijner gevan-
Er wordt in Bambrugge wederom ge
sproken over eene halte. Men zegt wij
zullen het vragen tot wij het bekomen.
Men heeft ook jaren en jaren naar den
opslag gevraagd voor de staatswerklieden
en door 't eeuwig vragen is 't er ook van
gekomen. Eene halte moet er in Bambrug
ge zijn. 't Zal ook gemakkelijker zijn om
de talrijke lezers van De Dageraad te be
stellen.
Men is hier zeer tevreden over de schoo-
ne en nuttige voordrachten die in de ge
meente gegeven zijn over fruitteelt door
den welgekenden voorddrachtgever M.
Beeckman, hoofdonderwijzer te Herder-
sem. en Voorzitter van den provincialen
bond.
De lessen hebben den grootsten bijva!
gehad ze waren immers voor iedereen ver
staanbaar, hoogst nuttig en praktisch. Er
zal in Haaltert veel verbelering komen in
de boomgaards.
De lessen zullen voor gevolg eene schoo-
ne tentoonstelling van fruit hebben, welke
met Haeltert kermis zal ingericht worden.
Al de liefhebbers van het Arrondisse
ment zullen met Haaltert kermis deze
schoone tentoonstelling gaan bewónderen,
't Zal nog leven brengen en verteer ver
oorzaken in die lachende gemeente
Wij hopen dat deze expositie zoowel zal
gelukt zijn als deze verleden jaar ingericht
te Aygem door den Landbouwersbond van
Aalst.
De Landbouwersbond strijdt onophou
dend voor vooruitgang. Dank aan zijne ie-
verige werking zal er verbetering komen
in alle Landbouwvakken. De toekomst van
de boerderij is in de studie en den vooruit-
gang.
Op 6 Januari eene groote menigte volk
is naar Nederhasselt toegestroomd om de
plechtigheid bij te wonen van de inhuldi
ging van het schoon kruis op het'graf van
de vrouw DeGelas en van Marie Van der
Haegen. Sbhoone dag, zacht en stille we
der, wel geschikt om in deze schilderach
tige streek de gemoederen nog' meer te
treffen.
Om 10 uur is eene solemneele mis ge
lezen met drie priesters door den Eerwaar
den Heer Pastoor van Nederhasselt. De
kerk is proppensvol en honderden men-
schen zijn verplicht buiten te blijven, bij
gebrek aan plaats. Men bemerkt in de kerk
de leden van het comiteit, de voorzitter M.
Dr Van der Haegen van Ninove, M. Ba
ron Lodewijk de Bethune, M. de Burge
meester Cooreman van Nederhasselt, Van
de Velde van Aspelaere en Cosyns van
Meerbeke, Corten onderwijzer van Hel-
dergemen Scheerlinck oud-onderwijzer der
gemeente.
Na de H. Misen de gebeden derdooden,
begeven -rich de priesters naar het kruis
en sturen den almac! 'igeu God eene vuri
ge bede vuor dé *1= w~rs.
tnt"'U* ~IC 1 .c.JC redevoering
wordt uiiitesproken .or den heer Van
der Haegen.
In schoone en welsprekende woorden
herinnert de heer Voorzitter de omstandig
heden van de afschuwelijke moord. Hij be
schrijft de schoonheden van het stille ge
hucht de Vogelenzang in onvergetelijke
woorden. Hij spreekt van die moedige vol
keren, die jaarlijks naar Frankrijk trekken
om er den oogst te doen en, ja, zelfs niet
aarzelen zich tot in Amerika te begeven om
het brood hunner teerbeminde vrouwen
en kinderen te gaan verdienen.
Wanneer doktor Van der Haegen spreekt
over 't schoon kruis dat op het graf praalt,
onder hetwelk nu de beide slachtoffers in
vrederusten, wanneer hij herinnert dat dit
kruis het zinnebeeld is der verlossing en de
hoop in een beter leven, ziet men uit de
oogen van meer dan eenen toehoorder de
tranen perelen.
De doktoor eindigt met den wensch uit
te drukken, dat een vurig gebed uit de
harten der menigte azl stijgen voor de on
gelukkige slachtoffers.
Deze prachtige rede maakt den groot-
sten indruk. Men ziet Omer De Gelas bit
tere tranen storten de toehoorders dee-
len zijne aandoening. Het oogenblik is
waarlijk treffend.
Men omringde met eerbied en belang
stelling vader en moeder Goessens, die
ook gekomen waren met Madeleine en
Zulmaken, en men denkt aan het lijden,
het bitter verdriet, dier vader en moeder,
welke eene dochter betreuren; aan het wee
dier brave engeltjes, welke hunne moeder
niet meer zullen zien.
ledereen wenscht de daders der wreede
moord zonder uitzondering te zien straf
fen en men hoopt op de rechtvaardigheid
Gods om niets ongestraft te laten.
In ons toekomend nummer zullen wij de
redevoering van Dr. Van der Haegen me-
dedeelen.
't Was ons gegeven de tweede opvoering
van het Tooneelfeest op Drij Koningen,
bij te wonen. De vriend Gust was op zijnen
chef de file en verwelkomde ons van uil
zijnen balcon. Wij waren nog een beetje te
vroeg, wat ons in de gelegenheid stelde
een blik te gaan werpen op het schoon gas
placement, dat van Lede des avonds eene
groote stad maakt.
't Uur voor het Concert nadert, en wij
worden door Gustje naar de uitvoeringzaal
geleid, alwaar wij den E. H. Cromphout
ontmoeten, de ziel van het feest.
HUGH SCOTT het wijdvermaard drama
De lichttoren wordt meesterlijk opgevoerd.
De titelrol toevertrouwd aan den heer Goe-
derticr, koster te Lede, is waardig vertolkt
geweest, ontdaan van die overdrevenheid
welke men gemeenlijk in onze vlaamsche
dorpen hecht aanrollen van krankzinnigen
of bedronken.
Het zangersspel Keizer Karei en de Roo-
vers, een trek eigen aan het leven van dien
Volkskeizer liep buitengewoon van stapel.
Het was een kundig overgangsmiddel van
het droevige ons door het drama weerspie
geld naar het leutige dat ons in het blijspel
Rommelaar en Bommelaar werd voorbe
reid.
Zie terwijl wij ons verslag hier neerschrij
ver. moeten wij nog lachen als wij denken
aan de gewitte broek van den hotelier uit
't zweerd, en aan de wel gepaste figuren
en grimassen uit den koekoek. Severin, de
domestiek was somtijds onbetaalbaar.
I11 een woord welgelukt avondvermaak,
dat nog meer in waarde stijgt, wanneer
men er hel edel doel van in het oog houdt.
De gansche opbrengst ervan wordt ge
schonken aan het genootschap van St-Vin-
centius a Paulo, met zijne zoo heerlijke^
christene leuze n j\/7
Den arme gegeven is Gode geleend.yj^
genen een oor aan de Engelsche regeering
als geschenk zal zenden.
Als na verloop der volgende maand
't geld er nog niet is, zal het ander oor en
de rechterhand van ieder gevangene wor
den gezonden. Met ieder verdere maand
wachtens komen zij stuksgewijze in hun
Engelsch vaderland terug. Verstaan
Terwijl de roover zoo sprak, was zijn
gezicht vriendelijk als de hemel op een
schoonen lentemorgen, zijne stem rustig
en welluidend als gewoonte; maar de ge
vangenen zagen in zijne oogen een helsch
vuur flikkeren, dat hun aantoonde dat hij
waarlijk zou uitvoeren wat hij had gezwo
ren.
Lord Queensbom wankelde echter niet
in zijn besluit, om 't verlangen van den
roover te weerstaan.
Op 't geld kwam het bij hem met aan,
het bedioeg nog niet den helft van zijn
jaarlijksch inkomen; doch het streed tegen
zi;n beginselen zulk een losgeld te beta
len.
Hij wist zonder overschatting van zich
zelf, dat hij in zijn vaderland een geacht
en invloedrijk man was, en dat de engel
sche regeering alle hefboomen in bewe
ging zou brengen om hem en zijn vriend
te bevrijden, maar ook om door 't onscha
delijk maken van den gevreesden Rinaldini
verdere aanvallen op 'tleven enden eigen
dom van Engelsche onderdanen te voor
komen.
Hij besloot dus rustig af te wachten wat
in den gegeven tijd zou gebeuren.
De bandietenhoofdman dwong kapitein
Rembaltin de gestelde voorwaarde in zijn
zakboek op te schrijven, gaf hem eenige
strenge vermaningen en zeide hem dat er
middel zou zijn om bij zijn terugkeer raar
Athene met hem in betrekking te blijven,
en dat dus nu bepalingen over een samen-
tri ffen overtollig zouden zijn.
Toen Rinaldini hem tot vertrekken
noopte, drukte de kapitein zijne vrienden
warm de hand en sprak
Kom binnen kom binnen
Ja, mijnheer, maar de beleefdheid
zegt dat ge nieverst binnen gaat zonder
kloppen....
En ons lief Lobeliaken van de familie
van 't Nieuwskruid stond daar op zijn win
ters, met 'n paar houten kloeten aan en
'nen grootcn ouwerwe'tschen sluitkorf...
Wat nieuws, mijn vriendeken Zet
u wat bij 't vier.. en doet uw wanten uit!
Danke, mijnheer de Dageraad. Ik kom
u eens spreken over het Davidsfonds...
Ge moet weten, 't Davidsfonds van Aalst
geeft '11 reeks Voordrachten, om de vol
keten dm geest en 't hert t'ontwikkelen,
en 'k mag 11 verzekeren dat d'eerste iets
was uit '1 fijn pak.... 'k Had de permissie
gekregen van mijne moeder, om 'ne keer
te gaan luisteren; en onderwege zei'11 ze
mij dat 't menheer Van den Bosch was, 'ne
professor van 't Bisschoppelijk Collegie
van Aalst.. D'er zei daar iemand op 't
zijn daar allemaal felle mannen, als z'hen
iets aantrekken, is 't altijd wel. En waar
was 't, mijn lieve Dageraad De zaal van
't Landbouwershuis was vol volk, en 'k
zag dien braven priester op den treê staan;
al den anderen kant, negen felle jongskes,
leerlingen van '1 Bisschoppelijk Collegie,
frissche jeugd, in eer en deugd opgekweekt,
met 'ne wereldlijke professor bij; de men-
schen zei'n dat 't M. De Vogelaere was.
En schoon dat 't was Prachtig begin
over Kerstnacht in de Kunst Klare
en duidelijke uitspraak, welgemelen ge
dachten, welgepaste gevoelens, in echt
vlaamsche bewoordingen uitgediukt, zach-
ten zoeten zang en schooue lichtbeelden.
Die de mannekens zóo leerde zingen,
mag zeggen dat hij verstand heeft van mu
ziek, en van leerlingen,...want een gedacht
weergeven, in loonen gezet dooreen an
der, want het gevoelen doen ontstaan dat
door den artist gewild wierd, en dn al
door jonge kadéen, daarvoor hoeft men
kennis en gevoel...
En ik was getroffen...
Kerstlied '1 Wijl in den nacht uit de
18e eeuw, Nu. zijt gij willekomme,
Jesu, lieven Heer «O Kerstnacht,
schooner dan de daegen en bovenal
Kerstnachtvan Wambach, woorden
van Hilda Ram, zoo schoon gezongen.dat
menige traan van bewondering en gevoel
het oog ontsprong En de volkeren zei
den Wanneer nog eens, E. H. Van den
Bosch Wanneer komt ge met M. De Vo
gelaere en zijne lieve leerlingenschaar nog
spreken en zingen voor uwe toehoorders,
getroffen altegaar
Zie, lieve Dageraad, 'k heb nu nog veel
te vertellen.... maar 'k moet bij mijn peter,
'k en heb hem nog geenen Nieuwjaar gc-
wenscht!
Iddergem maakt zich gereed voor eene
schoone zeldzame gebeurtenis, namelijk
de diamanten bruiloft van M. en Mad. Cop-
pc V'c" Yrterenbtrghe, respectievelijk
kL'. 81 jaar oud Ze stopten in 't bootje
den '0 Januari 18GQ cr. hipperen nog
immer in goede gezondheid. Z'hebben 8
zoons, 3 dochters en 37 klein-kinderen.
De Dageraad zal eens komen sjoeren en
wenscht de brave jubilarissen op voorhand
hartelijk proficiat
Mevrouw WeVan Braeckel-De Coninck,
onderwijzeres in de bewaarschool der ge
meente St-Lievens-Hautem, komt vereerd
te worden met het burgerlijk eereteeken
van le klas. De Dageraad stuurt zijne beste
gelukwenschen.
Op Zondagen 6, 13, 20 en 27 Maart en
Maandagen 7, 14, 21 en 28 Maart, in den
Katholieken Werkmanskring van Aalst.
Ik zal den consul in Athene, de
Grieksche regeeringen alle in Athene wo
nende engelschen in beweging brengen;
ik wil naar Engeland snellen en daar ook
de regeering tot energieke stappen dwin
gen ter uwer bevrijding. Verliest den moed
en de hoop niet, en wees verzekerd dat ik
niet zal rusten, vooraleer ge vrij zijt.
Als niets anders kan gedaan worden,
vervul dan maar de voorwaarden vóór 't
einde.derdri'e maanden, Retnbaltin, sprak
Soutwark. Mijn gansch bijzondere wensch
is, mochten mijne ooren naar Engeland
terugkeeren, ze te mogen begeleiden.
Ik zal u niet in grooter kwelling la
ten geraken, verzekerde Rembaltin. Als 't
eenigzins mogelijk is, dan komt gij zonder
losgeld vrij. Het doet mij leed, dat ik u in
de handen derbandieten moet achterlaten.
De hemel behoede u, vaartwel
Hij reikte nog eens ieder de hand, be
steeg zijn paard en reed in tegenoverge
stelde richting weg.
Haltriep de graaf. Mijn bediende
moet met u gaan.
Ik verlaat u niet, mylord riep Bragg.
Waar gij gaat, ga ik mede... Zend mij niet
weg!
Trouwe bediende, sprak Rinaldini
op zalvenden toon. 't Is de plicht van een
trouwen bediende, 't lot van zijn meester
le deelen en als ik mylprd's ooren naar
Engeland zend, beloof ik u dat uwe ge-
meene ooren de zijne zullen begeleiden.
En nu, mylord, sprak hij tot lord Queens
bom, laat mij u nu naar mijn armoedig
hol voeren. Ik kan niet met ontvangst- en
voorouderlijke zalen pronken, maar gij
zult toch zien dat ik ook mijn toegedane
harten heb, en dat ik mijn vrij en avontuur
lijk leven niet met al uwe pracht zou wil
len verruilen. Voorwaarts, kameraden
Hij liet de beide bedienden en de gidsen
loopen, die haastig aftrokken. Dan vatte
hij denteugel van lordQueenborn's paard,
zijn luitenant die van het paard van Sout
wark, de andere roovers omringden de
Vrijdag morgend woonden wij de nede
rige teraardebestelling bij van onzen ouden
trouwen vriend Jan-Baptiste De Paepe,
o;erleden in het hospitaal van Aalst, in
den ouderdom van 77 jaren.
Jan De Pape was een der schaarsch over
levende stichters van den Katholieken
Werkmanskring van Aalst, in wiens bestuur
hij sinds zijn ontstaan tot over eenige ja
ren zetelde. Sedert de inrichting der bibli
otheek in den schoot dier werkers-instel
ling, oefende hij er met eene stipte nauw
keurigheid het ambt van bibliothekaris
uit. Onder dit oogpunt heeftden kring veel
aan den aflijvige verloren. De plechtige
dienst werd bijgewoond door afvaardi
gingen van al de gestichten onzer hospitiën
en door een tiental vrienden, bij wien de
herinnering aan zijn verdienstelijk leven in
eere werd gehouden.
Hij was een man die goed deed voor de
menschen in de oogen van God. Dat zijne
ziel de weldaden er voorgeniete, door den
Zaligmaker beloofd aan deze die Hem
op aarde dienen, uit liefde tot Hem
)or den
emhier^l
gevangenen en de stoet stelde zich in be
weging.
Zij wendden zich van de siraat af qji
sloegen een pad in, dat langs eene brui
sende beek voerde.
Toen ze langen tijd voortgereden .varen,
werd eensklaps halt gehouden.
We zijn genoodzaakt u de oogen te
verbinden, heeren, sprakRinaldini op zijne
gewone rustige wijze. Als uw losgeld be
taald is, bekomt gij uwe vrijheid weer, en
ik moet op mijne hoede zijn, dat gij die
dan niet tot mijn nadeel gebruikt. Bezig
ik niet de noodige voorzorgmaatregeien.
dan dient gij later de soldaten tot gidsen
naar mijne schuilplajts. Allescendros, La-
cros, verbindt de gevangenen de oogen.
De beide genoemde roovers verrichtten
zulks met eene wonderbare behendigheid;
daarna werden de handen der gevangenen
op den rug vastgebonden en de tocht
voortgezet, bergop, bergaf, langs ruisende
beken en bruisende watervallen.
Na een rit van vier uren kwamen zij
aan een steil, rotsachtig pad, waar de ge
ringste misstap der paarden een gewissen
dood moest ten gevolge hebben.
De roovers werden stil; slechts de k< rte
kommandowoorden van den hoofdman
onderbraken nu en dan de stilte.
Eindelijk maakte men halt, staote af en
ging te voet verder.
Een half uur lang werden de gevangenen
langs een moeilijk rotspad voortgesleept,
daarna verdwenen de roovers, den een na
den andere door eene smalle spieetin de
rots, die zich van binnen tot een hol ver
wijdde. De ingang was zoo klein en zoo
verborgen, dat hij zelfs bij een nauwkeurig
onderzoek niet licht kon ontdekt worden.
Lord Queensbom en mijnheer Soutwark
werden door despleet getrokken, waarbij
hunr.e kleedcien niet weinig leden en zij
enkele kneuzingen bekwamen. Door eene
tweede opening kwam men in een groote
ruimte, waar de gevangenen den blinddoek
werd afgenomen.
