Rond de Wereld
Na regen, komt zonneschijn
Overlijden
De Dageraad
De Liefde
eener Dochter
De b ijtscheldiDg ï:or de deserteurs
De toestand ran den tnin
ligt op sterven, 't En is niet man, ge z:jt
nen feilen propagandist. Ziel dat g'er ons
ten minste 10 in de plaats brengt voor 1910.
't Is gezegd.
Ach! gienschen lief, de wreedste mal
heuren komen van achterna. Eerst twee
rampen met het trammeken van Aalst naar
Assche. 't Eerste gebeurde op Erembode-
gem. Een jongen Frans De Schrijver 19
jaar oud, stond op de plate forme, als hij
opeens tusschen de twee wagons viel. 't
Wilde juist lukken de tram was in volle
vaart daar hij berg afkwam. De machinist
stopte op het hulpgeroep van den sukke
laar maar'twas te laat. Men zocht onder
de wagens en vond slechts een ijselijk ver
minkt lijk. Het tweede had plaats op Aalst
aan den tir van de garde civik. Frans De
Groot, ook zoo'n twintig jaar oud, werd er
verrast door den tram. Hij is nog al erg
toegetakeld, doch men verhoopt eene spoe
dige herstelling. Er zijn al veel accidenten
gebeurd met dit convooiken.
De liefelijkste tijdingen komen ons
dan voor't sluiten nog toe uit het liefelijk
Lede. Onze parochie per excellentie, de
weelderige verblijfplaats van ons verkleefd
Gustjen. Er is daar met de pinten gewerkt
dat hooren en zien verging, 't Was in eene
herberg op den Vijver dat StaafTroch door
een gemaskerd persoon werd aangevallen,
en zoo geweldig met een pintglas gesla
gen dat zijn hoofd een bloed was. Vóór dat
had Fons Brondeel wonende ook op't Vij
ver ook al van 't piniglas gekregen in zijne
eigene woning, van nen persoon die een
weinig vroeger met dat inzicht in eene
herberg een zeker getal pinten had meege
nomen. En dan Woensdag was 't volle
kadé tusschen milicianen in d'herberg van
de We Schockaert. Daar was 't met de mes
sen te doen, bijzooverre dat nen zekeren
Frans De Groote twee messteken bekwam
in de lip en eenen onder het oog. Boven
dien klaagt het slachtoffer van inwendige
die droeve wreede messen
En die pinten en die tlesschen
En een stuk al in de kraag
Is'twat ik het meèst beklaag. \r\
pijnen.
Tot de naaste week als 't God belieft.
SiEGfgiED^
Zondag morgend overleed te Erembo-
degem, in den gezegenden ouderdom van
84 jaar, Mijnheer Paulinus LANGELET,
oud-geineente-ontvanger' dier gemeente-
Hij be'deedde dit ambt gedurende meer
dan 45 jaar. De aflijvige was de schoon
vader van den achtbaren keer Burgemees
ter De Cock-Langelet. Wij bieden aan de
geachte familie onze diepste gevoelens van
deelneming in het verlies dat zij bij dei
afsterven komt te ondergaan. H. R. I.
ii
Carnaval. Sommige gemeenteraden van u
Vlaanderen hebben voor de carnavaldagen eenen
goeden maatregel genomen alwie zich verkleedt
moet zichtbaar op den rug een nummer hangen,
dat hij zich op het gemeentehuis moet aanschaffen;
op die manier weten de rustige inwoners wie aan
spreken wanneer er klachten moeten ingediend wor
den.
Die maatregel diende overal genomen te worden,
Immers het mombakkes dient maar al te dikwijls
om straffeloos baldadigheden te plegen, rustige
menschen aan te randen en te plagen en de onze-
digste gesprekken te voeren.
Wc vragen ons dan ook af waarom men van vas-
tenavond/otten niet zou eischen "t geen anders van
wielrijders en automobilisten geeischt wordt, die
meestal coch redelijke menschen zijn.
Edit 4merikaansdi. Een pasteibakker uit de
Vcrceuigde Staten, heeft zoo het schijnt, het eigen
aardig gedacht opgevat een dagblad te stichten dat
men kan opeten.
Het is een blad in fijnen deeg van zeer goeden
smaak, waarop hij Invloeibaie chocolade het nieuws
drukt. Wanneer men die gazet gelezen heeft, smult
men ze lustig op.
Ziedaar een blad dat ongetwijfeld veel bijval moet
hebben, bijzonder bij de kinderen
LEEST EN VERSPREID,
7. Mengelwerk van De Dageraad
Hij sprak gebroken Grieksch, maar be-
vlijtigde zich het ontbrekende aan te lee-
ren, en weldra sprak hij Grieksch zoo goed
alsof hij een geboren Griek was.
Zijne arbeiders en bedienden waren
Grieken en ook hij en zijne dochter droe
gen de nationale kleederdracht, maar het
binnenste van zijn huis was meer engelsch
en zijne dochter had hij gansch op engel-
sche manier laten opvoeden.
Het was den avond, waarop lord Qu-
eênsborn en zijn makker zoo wonderbaar
uit de banden der roovers bevrijd waren,
toen mijnheer Strange in de verandah op
en afging, van tijd tot tijd staan bleef en
bezorgd naar het water of naar de parken
blikte.
Het was een groote sterke man van on
geveer vijf- en vijftig jaren, eene indruk
wekkende verschijning» vol waardigheid
en ernst. Zijn schoon gevormd hoofd was
met dikke, kort afgesneden donkere lokken
bedekt, zijne oogen waren blauw en zwaar
moedig, zijn gezicht was edel bleek en
een sterke baard omringde den vriendelij
ken, emstigen mond.
Waarlijk, men moest zich afvragen, bij
het zicht van dit indrukwekkend wezen,
wat die man er mocht toe gebracht heb
ben, de wereld den rug te keeren en hier
een kluizenaarsleven te komen leiden.
De schaduw werd grooter. Het witte
schuim des waters in de golf werd onzicht
baar; de oranjewouden werden donkerder
en vormden in de verte nog slechts een
zwarte massa; de maan klom langzaam
achter de boomen en overgoot het land
Laat ons eens sjoeren wat er zoo
al voorgevallen is... Den dag van heden
gebeurt er in de wereld meer als in zeven
parochiën te samen... In Frankrijk blijft de
kerkvervolging de kwestie van den dag-
En intusschen gebeuren er langs alle kan
ten de schrikkelijkste moorden.
Hetgene te voorzien was, is ge
beurd Het Spaansch Ministerie is omver-
gekegeld en reeds is er een nieuw aaneen
geflanst. Allerhande gissingen worden
door de dagbladen aangehaald, om de tui
meling 'nen naam te geven, maar men
wordt er op den duur niet meer wijs uit.
Wij hebben onlangs gemeld, dat
de gewezen Sultan van Turkije een vijs los
had in de bovenkamer. Nu heeft de vent
zich dees week willen om 't leven brengen
met zich te verhangen— Ja, koningen en
keizers hebben ook hun vlagen en tegen
slagen— De hoogste boomen pakken im
mers meest wind.
De koning van Zweden heeft nu
ook eene operatie moeten onderstaan; tnen
heeft gevreesd voor zijn leven, doch vol
gens de leste berichten is zijn toestand
zoodanig verbeterd, dat men haopt hem
te redden...'Zoodat hij er beter zou van af
komen dan zijn konfrater Leopold van
België.
Dijnsdag wordt in Engeland het
Lagerhuis, 't is te zeggen de Kamers geo
pend. M. Balfour zal, als oudste lid, de
zitting openen, 't Schijnt dat Engeland in
erge finantiëele moeilijkheden zit... Och,
z'hebben in den tijd toch zoo slecht gehan
deld met de Boeikes van Transvaal en die
menschen beroofd van hunne vrijheid en
hun erf... Een oud spreekwoord zegtOn-
rechtveerdig goed gedijdt nieten inder
daad, men ziet het veel.
In den Pruisischen Landdag heeft
het donderdag nog al gespannen. Bij zijn
binnentreden werd de rijkskanselier uit
gejouwd door de linkerzijden. Zoodat ze
daar ook met Demblon's en consoorten op
hun kot zitten De leden der rechterzijde
riepen tegen Aan de deur, de lawijdma-
kers Wanneer het onweer wat over was,
heeftde kanselier eene klinkende aanspraak
gedaan, over het wetsontwerp betreffende
de kieswethervormingen.Weet ge wat ik
zeg In de Kamers gelijk overal, de leegste
vaten klinken het holst... Wacht u van
schreeuwers en lawijdmakers, want daar
zit gewoonlijk niet veel in... Een bezadigd
man kan elk hooren klappen en antwoordt
op zijnen toer.
Onlangs is er een geschil ontstaan
tusschen Venezuela en de Vereenigde Sta
gen van Amerika... Er is een scheidsgerecht
gevraagd om die zaak in der minne te slis
sen en M. Beernaert is scheidsrechter be
noemd— Voorwaar, een groote eer voor
onzen grijzen Staatsman Wat nu de
zaak eigenlijk aangaat, ik zou van weers
kanten wat toegeven, 'tis immers beter een
mager akkoord, dan een vet proces.
In den Congo gaat men nu, dank
aan de Belgische regeering, goede en ern
stige hervormingen invoeren... Men zal er
het aankoopen van gronden veel verge
makkelijken.... Van den anderen kant zou
't schijnen, dat die groote rijkdommen van
Katanga, waarmee men in den tijd nog al
geschermd, ferm overdreven zijn... Ja, ja,
verre van huis is elk rijk en het zwarte
land is toch zoo wijd van hier Minister
Renkin zegt dat hij er voor instaat, om van
den Congo eene geldbron te maken voor
Belgic... Des te beter 1
In Japan spreken ze van niets an
ders dan van de inlijving van Corea bij
hun land... De Japanneezen zullen er nog
zot van worden Doch de groote vraag
is, wat ze gaan aanvangen met den keizer
van Korea of ze hem daar zullen laten,
ofwel naar Japan overbrengen... Dat ze
de vent stillekes laten waar hij is, 't is al
hard genoeg dat ze zijn land ingepalmd
hebben
schap met een tooverachtig licht.
Zonderling dat zij niet komt, sprak
de man tot zichzelf, immer nog onrustiger.
Het was niet goed van mij, haar zooveel
vrijheid te laten. Zij is reeds van middag
weg. Er kan haar iets overkomen zijn. Ik
zal dienstboden uitzenden, om haar op te
sporen.
Hij maakte eene beweging om de ve
randah te verlaten, toen hij een snellen
paardenrit hoorde en een minuut later zag
hij het meisje, dat lord Queensborn en
zijne makkers uit de handen der bandieten
had bevrijd.
Mijnheer Strange wachtte tot het meisje
afsprong. Zij gleed uit den zadel, gaf den
poney een lichten slag met de hand en
deze liep in gjlop om het huis en naar
den stal. Alexa vloog van de trappen der
verandah naar boven in de armen haars
vaders.
Ik ben weer terug, riep zij, en be
antwoordde de teederheid haars vaders
levendig. Ik kom te laat voor de thee f
Een uur te laat, Alexa, verklaarde
mijnheer Strange. Ik begon reeds te vree
zen dat u iets mocht overkomen zijn. Wij
moeten die lange rijtoeren verkorten, mijn
kind; ik heb mij zeer bang gemaakt. Als
gij eens in de handen der bandieten ge
vallen waart, van wier stoutmoedige aan
vallen men in den laatsten tijd weer zoo
veel hoort. Zij konden u gevangen nemen
en voor een aanzienlijk losgeld gevangen
houden, zooals die ongelukkige Engel-
schen, waarvan wij gisteren lazen. Blijf
niet meer zoolang uit, Alexa, verstaat ge?
Ik versta u.
Nu ga heen en maak u voor den thee
klaar Ge zult mij aan de tafel vinden.
.Mijnheer Strange blikte zijne dochter na
toen ze door de verandah liep en aan de
deur verdween. Het waste zien dat hij haar
met al de innigheid zijner edele natuur
beminde.
Hare stem was zijn liefste muziek, hare
tegenwoordigheid was de eenigste vreugde
Ziehier de voornaamste bepalingen van
het wetsontwerp, door de ministers van
justicie, binncnlat dsche zaken en oorlog in
de Kamer neergelegd ter gelegenheid van
de troonbeklimming van koning Albert.
Er zal volledige kwijtschelding verleend
worden aan de personen die zich niet voor
de inschrijving of voor de inlijving hebben
aangeboden, alsook aan de deserteurs,
zelfs indien zij hunne wapens of uitrusting
hebben meegenomen of verkocht, 't is ge
lijk ol zij reeds veroordeeld zijn of nog
maar vervolgd worden.
De beroepsvrijwilligi is die gedeserteerd
hebben voor den 1 October 1901 of die
hunnen nieuwen diensttijd niet hebben
uitgedaan en thans ten volle 30 jaren oud
zijn, zullen geenen dienst meer moeten
doen behalve in oorlogstijd.
De achterblijvers, die den ouderdom
van ten volle 33 jaren bereikt hebben zul
len ook volkomen vrij zijn, alsook dc de
serteurs die voor 1897 ingelijfd geweest
waren.
Al de andere deserteurs en achterblijvers
zullen zich in persoon moeten aanbieden
degenen die ingelijfd geweest zijn bij hun
nen korpsoverste of den krijgsbevelheb
ber van de eene of andere provincie de
genen die nog niet ingelijfd waren, bij den
gouverneur der provincie, waar zij voor de
milicie moesten ingeschreven zijn. Dege
nen die in het buitenland verblijven, mo
gen zich aangeven bij de diplomatieke
agenten of de consuls van België.
Voor die aangifte is er drie maanden
tijd voor degenen die in België verblijven;
6 maanden voordegenen die in een aanpa
lend land verblijven 12 maanden voor de
andere europeesche landen 2 jaren voor
degenen die zich buiten Europa bevinden.
Zij zullen hunnen diensttijd moeten her
nemen en uitdoen, alsof zij niet gedeser
teerd hadden. Zullen nochtans vrijgesteld
worden de berorpsvrijwilligers, die ge
huwd zijn of weduwtuaars met eeti kind,
ingeval hun diensttermijn reeds afgeloo-
pen is alsook de milicianen, behoorend
tot een contingent, dat reeds de acht jaren
dienst heeft uitgedaan.
Degenen, die zich niet hebben aange
boden voor de inlijving, mogen nog de
redens tot vrijstelling doen gelden, en de
herzieningsraad of het beroepshof zal
daarover beslissen.
Allen die nog moeten dienen, zullen de
vergelding ontvangen, gelijk de gewone
soldaten, en degenen die een spaarboekje
hadden in het leger, zullen het terug krij
gen.
De deserteurs,die voor andere feiten dan
desertie veroordeeld geweest zijn of in be
schuldiging gesteld, zullen tot de reserve
overgaan en in verLf gezonden of van den
dienst ontslagen worden.
Wij moeten r.og eens doen opmerken,
dat dit ontwerp eerst nog door de Kamer
en den Senaat moet gestemd, door den
koning bekrachtigd en in het Staatsblad
afgekondigd wonferi; vooraleer die bepa
lingen worden toegepast. De belangheb
benden zullen dus wel doen nog eenige
weken te wachten vooraleer naar België
weer te keeren.
Raadgevingen
Wanneer wij onze aanteekeningen van
jaren doorloopen vinden Wij dat wij in ons
leven nog zulken zachten winter, 't is te
zeggen winter zonder vorst hebben gehad.
Wij" zijn einde Januari en schier is de
bovenste aardlaag of bouwlaag nog niet
bevrozen geweest. Steeds regen en wind
vlogen en voortdurend en vooral maar
water op water.
Dit weder heeft onder alle oogpunten
zijn nadeel.
Vooreerst worden de akkers en kunst
weiden als om zoo te zeggen uitgeloogd
door de aanhoudende uitspoeling van wa-
zijns levens. Zij was het eenigste wezen
in de wijde wereld, dat hem toebehoorde,
en hij bewaakte haar met de zorgvuldig
heid eener moeder.
Hij had zich aan hare opvoeding ge
wijd, en zijn ievejigste streven van toen
hij in Griekenland 'was gekomen, was de
plaats in te nemen van hare moeder en
harer vriendinnen, en haar gelukkig te
maken, opdat zij de ontbeeringen harer
eenzaamheid niet mocht gevoelen. Hij had
de hoogeschool te Oxford bezocht, was
ervaren in alle wetenschappen, was vele
talen machtig en ervaren in de muziek.
In al deze dingen onderrichtte hij zijne
dochter, die zeer gemakkelijk alles aan
leerde.
Toen Alexa in haar veertiendp jaar was,
had hij voor haar eene gouvernante uit Pa
rijs doen komen, die 5 jaren in zijn huis
verbleef en hare kweekelinge met dezelfde
liefde aanhing als iedereen, die 't schoone
en vrolijke meisje kende. Toen was de
gouvernante naar Parijs weergekeerd en
Alexa werd als meesteres over 't huis aan
gesteld.
Nu ook deed zij groote rijtoeren op
haren ponnty, waarvan de laatste de ver
lossing der gevangenen uit de handen der
roovers ten gevolge had.
Mijnheer Strange had in zijne grenze-
looze liefde haar bijna verwend. Here
wenschen waren voor hem wetten. Maar
voor hare edele natuur, hare goedheid,
hare edele inborst wasdeze opvoeding niet
nadeelig geworden. Als zij somwijlen wat
eigenzinnig, koel en onverschrokken was,
vermeed zij dit echter zorgvuldig, om ha
ren vader geenen angst te veroorzaken; en
was zij soms dwars en overmoedig, zij kon
ook even ernstig en kalm zijn, als de om
standigheden het vorderen.
Mijnheer Strange trad binnen en kwam
in eene nette eetkamer, die door eene
breede vleugeldeur met de verandah ver
bonden was. De tafel was gedekt en mid
den daarop stond eene brandende lamp.
ter, het zoo onontbeerlijke voedsel wordt
lat gs grachten, en beken naar de rivieren
gevoegd, het in den zomer zoo heldere
beekwater is nu gansch troebel omdat het
door vetstoffen is beladen.
Heeft dit weder zijnen schadelijken kant
voor den akkerbouw; met minder schade
lijk is het voor onze tuinen.
Is de voedselwegnerning hier op kleinere
schaalde hoogere warmtegraad op dit sei
zoen doet nadeelige werking ontstaan.
Zoo zien wij dat de sappenbeweging
der planten volop in leven is en zoodanig
dat de perelrollen op alle vormen ontlui
ken. Niet alleen de perelrollen maar ook
en vooral de perzikbloemen ontluiken, zij
hebben hun winterkleed afgeschud, vertoo-
nen reeds het wit omhulsel der bloem, en
droomen zich reeds aan de voordeur der
lente.
In het bloemenrijk is het hetzelfde. De
volle grond- of doorlevende planten ko
men langs alle kanten met hunne koppen
boven. Het sierhout, en "vooral de rozen
komen volop in blad.
Wat hiertegen te doen.
Aan het weder hebben wij niets te beve
len en nog veel minder te veranderen
maar voor wat betreft de bewerkingen der
beplantenom ze te bevoordeeligen daaraan
kunnen wij wel wat medehelpen.
Voor wat de grond betreft. Veel voedsel
is er verleden zomer, herfst en nu in den
winter weggevoerd, men zal dus ferm moe
ten mesten doch zoo laat mogelijk om het
gegevene met opnieuw te laten ontvoeren
en de werking van het voedsel op het wor
telgestel te vertragen om alzoo de door
scheut van oogen en botten te verflauwen
't is te zeggA zoo weinig mogelijk kracht
bij le zetten.
Nemen wij b. v. einde Februari begin
Maart.
De grond welke door de waterdrukking
zoo fel is aangesloten zal londom de plan
ten boven het wortelgestel goed omgewerkt
worden, zonder echter de worlels te be
schadigen bij de omwerking.
Dit werk is hoogst noodig om de lucht
en warmte, die er zoo noodig is op het
wortelgestel, om den grond te laten drin
gen, om den grond te doen opdrogen en
de werking der spijtzwammen te bevoor
deeligen om de gedurige salpetergisting
(nitrificatie) te doen geschieden.
Voor wat het snoeien der planten be
treft. Men zal, wel te verstaan zoo men
kan, hiermede wachten zoolang men kan.
Wanneer men nu de planten niet snoeit
komt het sap in de uiterste of tfbvenste
deelen der twijgen en andere producten en
doet daar zijne hevigste werking om alles
te doen uitschieten wat men toch niet noo
dig heeft om onderaan, of op de lagere
deelen, minder uitwerksel te hebben en
daar alles te laten slapen. Snoeit men nu
dan brengt men dit reeds stijgende en wer
kende sap op kleinere omvang of kringen
doet daar al wat men niet kan missen
doorschieten.
Krijgen wij dan later sneeuw en vorst
dan zien wij alles door het gure weder
vergaan omdat het voor den tijd ontloken
was.
- Dus wat de natuur nu te veel vooruitzet
zullen wij door bemesting en bewerking
trachten zooveel mogelijk te vertragen in
plaats van in die vooruitsprong door#on-
kunde, en in ons eigen nadeel mede te
werken.
Kermis.
Brengt glazen en bier,
't Is kermis alhier
Juich: luid en geniet
Den lust dien zij biedt
Niet immer, altijd.
Gezwoeg of arbeid
Thans jubele 't hart.
Genoegzaam gesmart,
Door 't daagsche gezweet,
Voor mondkost besteed
Ontspan, gulle jeugd.
Den drang uwer vreugd,
Geen munt dient gespaard,
Wees lustig van aard
Welle. Klemens.
De gansche inrichting der kamer had eene
Engelsche tint, slechts de klare honing,
de versche geitenmelk, de koeken en de
kostelijke vruchten herinnerden, dat men
in Griekenland was.
Nauwelijks was hij de kamer binnenge
treden, toen zijne dochter er insgelijks
verscheen, in haar prachtig Grieksch ge
waad. Heur haar was met een breeden
band opgebonden en viel los over de
schouders. Zij nam plaatsaan de zingende
theemachien en begon een gesprek, dat
van haren kant vrolijk en ongedwongen
gevoerd werd; haar vader echter sprak wei
nig, maar lachte toch welgevallig tot haar.
Toen 't maal geëindigd was, nam mijn
heer Strange den arm zijner dochter en
leidde haar in de woonkamer.
Dit was een hooge groote zaal, waar
van de vloer met Turksche tapijten be
legd was. Ze was fraai versierd en prach
tig verlieht.
Alexa ging aan de piano zitten, hare
handen gleden licht over de toetsen en
ontlokten aan het instrument heerlijke
tonen, en daarbij zong ze met reine liefe
lijke stem en veel gevoel een oude Schot-
sche ballade. Haar vader was op een stoel
gaan zitten en luisterde toe.
Kom, Alexa, sprak hij, nadat de laat
ste tonen weggestorven waren, zet u naast
mij, ik heb u iels te zeggen.
Het meisje ging op een voetbanksken
naast haren vader zitten.
Gij hebt mij uwe avonturen van den
tocht van heden nog niet vertelt, sprak de
vader ernstig en streelde hare zachte lok
ken. Ge zijl immer zoo bereid mij uwe
kleine avonturen te vertellen, dat uw zwij
gen mij nu aantoont, dat u werkelijk iets
overkomen is. Hebt ge iemnnd in de ber
gen aangetroffen
Het meisje aarzelde, maar daar zij ge
woon was haar vader alles toe te vertrou
wen wat ze wist en wat haar hart drukte
of bewoog, kon zij hem nu ook de waar
heid niet onthouden.
Wij mogen het waarlijk zeggen, wanneer
wij het verslag lezen over de vergadering
der katholieke vereeniging van het arron
dissement Brussel, in het lokaal Patria ge
houden.
M. Woesie komt daar, na al het gebeurde
der laatste tijden, een schoon voorbeeld
van aanmoediging tot de eendracht te ge
ven.
Wij laten hier eenige uittreksels der re
devoeringen van de heeren Ministers De
Lantsheere en Renkin volgen, waarop de
Staatsminister, in eenen zin van stevige
overeenkomst heeft geantwoord.
De heer Minister van Justicie sprak ge
deeltelijk alsvolgt
Met ons katholiek programma mogen
wij gerust de toekomst ingaan. Met ver
trouwen mogen wij aan het kiezerskorps
zeggen Oordeelt de katholieke partij naar
hare werken. En deze werken hebben zij
25 jaar lang kunnen nagaan. Wat is ons
programma? De verdediging en de hand
having van ons geloof en der godsdienstige
vrijheid. Wij willen, in de grenzen door de
Grondwet bepaald, de vrijheid voor allen,
zoowel voor onze tegenstrevers als voor
ons, en de behertiging van den zedelijken
en stoffelrjken voorspoed van het land.
Ons programma is een programma van
vrijheid, vrede en welvaart. Dit programma
zal zegepralen, doch op ééne voorwaarde
Dat allen werken in eenen geest van een
dracht.
Er mag wel verschil van meening over
zekere punten bestaan, doch nooit verschil
van hart. De katholieke lijst van Brussel
mag als een voorbeeld aan gansch het land
gesteld worden. Wij vinden er naast de
behoudsgezinden, onze vrienden van den
Demokratischen Bond op, en, met geluk
mag ik zeggen, ook onze oude bondgeno
ten, die ons verlaten hadden, maar die ook
met ons de groote dagen van overwinning
gekend hebben.
Het ordewoord moet wezen Ieder zijne
gedachten, maar eenheid in den strijd, en
dan zullen wij, zooals tijdens de grootsche
betooging die het onvergetelijk Congres
van Mechelen gesloten heeft, in Mei aan
staande, het Te Deum en de Braban-
«jonne der overwinning kunnen aanhef
fen.
Daarna werd het woord verleend aan
den volksgezinden Minister Renkin, die de
volgende woorden tot de aanwezigen
richtte
Over 25 en 30 jaar beweerden de li
beralen dat de katholieke partij niet regee-
ren kon, dat de katholieke geest niet over
een te brengen is met den vooruitgang.
Onze regeering van 25 jaren heeft deze
beweering vernietigd. Daar de liberalen
onze daden niet durven aanpakken, vallen
zij op enkele verdeeldheden die in een land
van vrije bespreking noodzakelijk bestaan.
Zij trachten in het verschil van denkwijze
over enkele vrije kwesties een bewijs te
vinden dat de eendracht in onze partij niet
bestaat. Welnu, ik heb nooit aan de een
dracht der katholieken getwijfeld. Wat zijn
kleine verdeeldheden, in vergelijking met
het beoogde doel? Waar is de katholiek
die zou durven zeggen dat hij liever het
land aan een liberaal bestuur, aan een vij
and zou geleverd zien, dan een katholiek
ministerie, 't is gelijk hetwelk, te onder
steunen En was er zoo een, hij zou alleen
staan.
Er zijn ter gelegenheid van de militaire
kwestie, bittere woorden uitgesproken.
Welnu, die moeten vergeten worden. De
militaire kwestie is opgelost; de struikel
steen is uit de baan en te gelijk is er aan
den vijand een wapen tegen ons ontno
men.
Laat ons niet om kleine geschillen van
meening bekommerd zijn. Deze mogen
onze krachten niet verminderen en onze
werkzaamheid niet uitputten. De roem van
onze groote staatsmannen zal niet bestaan
in het doordrijven van eene persoonlijke
meening, maar wel in hunne onwrikbare
Gij hebt scherpe oogen, vader, sprak
ze. Ik had een avontuur, maar dat heb ik
zelf gezocht. Ik geloof dat ik een weinig
roekeloo* was. Ik heb een zonderling werk
verricht en overlegde eerst later. Herinnert
ge u onzen patiënt van verleden jaar, Ri-
naldini
Maar al te goed! Immer beeft het
mij berouwd, dat ik toegestaan heb, dien
man in ons huis te nemen. Men had hem
beneden in 't dorp, in 't huis van een
werkman moeten laten.
Nadat ik gisteren van de gevangen
schap der arme Engelschen in de Athener
gazetten heb gelezen, ging Alexa voort,
kon ik dezen nacht maar weinig slapen,
en als ik in slaap geraakte, droomde ik
van die ongelukkige mannen, en dacht he
den den ganschen morgen aan hen. Uit
rijdende naar de bergen, dacht ik Rinaldini
er aan te treffen en een goed woord voor
de gevangenen bij hem te doen.
Alexa
-- Ge schrikt, vader. Maar Rinaldini
kon me geen leed doen. Ik redde immers
zijn leven. En ge weet, hij beloofde mij
zijne schuld ruimschoots te betalen, als
zich daartoe eene gelegenheid aanbood.
Ik wist dat hij eene schuilplaats inde ber
gen heeft, en....
Nog nooit hoorde ik een waanzin
niger denkbeeld, onderbrak haar vader.
Waar ge zinneloos, Alexa Ge zocht den
rooversboofdman opge wildet voor de
gevangene engelschen spreken
Ik ging om de loslating der gevan
genen van Rinaldini te vragen, en hij kon
me zulks niet weigeren. Heden wilde hij
de engelschen verminken, als het losgeld
niet toegekomen was. De gevangenen zijn
van dezslfde natie als gij en ik, vader. En
ofschoon ik Engeland nog niet gezien heb,
kon ik toch uwe landslieden aan zulk lot
niet prijsgeven, daar het in mijne macht
was hen te redden.
Met eene sidderende stem en bleek ge
laat, antwoordde haar vader
