P
OPENLUCHTSPEL
DE BLINDGEBORENE
op Zondag 7 October 1928,
De roode daden spreken
i
R. LU¥STiRMA>N>ILIIiAtRS
Wijkkermissen
IN MEMORIAM
Tweede Jaar I\r 40
Prijs per mini nier 25 centiemen.
m
Nrnove 05 September 1928,
Katholiek Vlaamsch en Volksgezind Weekblad
om 4 uur stipt namiddag,
op de groote speelplaats van het Onderwijsgesticht van de
Zusters der HH. Herten, te Ninove.
Orkest. Koor. 200 uitvoerders.
Ld n d bo u wbela ng e n
VOOR HET KANTON NNOVE
Postcheckrekening (R. Luysterman n- 1862,54)
Abonnementsprijs
5 maanden fr. 3,50
0 maanden 0,50
1 jaar J2,5()
Drukker-Uitgever
NINOVE, Koeipoortstraat, 10, NINOVE
Aankondigingen
Gewone per regel 1 fr.
dikwijls te herhalen vol
gens overeenkomst.
Evangeliespel van den E. H. Wslgraeve,
Ten voordeele van de Nieuwe Kerk
van de H. Theresia van het Kindjezus, op den Burchtdam.
o
N. B. Bij ongunstig weder zal "DE BLINDGEBORENE,,
opgevoerd worden in de Feestzaal van het Instituut, den 7 en 11
October, telkens om 4 uur namiddag stipt.
w
Bij het naderen,der verkiezingen
voor den werkrechtersraad,hebben
de socialisten getracht, hun lange
buis die ze in de kamers verdien
den, te verschoonen En al de mil-
lioenen.in de "1, militaristischen zak
waren hun 'n dolk in het hart.
Heden, zeg ik, dat men aan het
militarism, geen millioenen ge
noeg kan besteeden.
De roode leuze
De Wapens neer
Geen oorlog meer
is zoo ij .Tl, zoo broos, zoo onrea
listisch als hunne mystieke theo
rie, van den zedelijk gedevieerden
Marx.
Veronderstellen wij eenige ston
den, dat de theorie, dier roode an
timilitaristen, hier in België 'n
verwezenlijking vindt.
Wat krijgen we dan te zien
......Wat zagen wij in Rusland
Om aan z'n theorieën, 'n stevige
basis te geven, riep het Bolche-
vism, het valied geslacht, mannen
vrouwen, door de macht en de
schrik, op.
De wapens neer, geen oorlog
meer.
Neen, maar den inwendigen,
den burgeroorlog. Patriotten uit
één zelfde land, die elkander ver
moorden en pijnigen.
Laffe beulen en bloedschenders,
die hunne macht alleenlijk met
zwakkeren dan zij zelf durven
meten.
Geen oorlog meer....
Maar onophoudelijke moord-en
vechtpartijen, als verheugder, ze
zich, in die geweldige stroomen
bloed, die van af Moscou, het
groote Rusland, overdekten.
Geen oorlog meer.
Maar eene schandige uitmoor
ding van werklieden, boeren, pries
ters en edelen, door betaalde orde-
en ruststoorders.
Daar hebben wij het socialisme
zien regeeren, datzelfde socialisme
dat hier nog zoovele aanhangers
telt 1
«Mundus vult decipi...» de we
reld wil gefopt worden 1 En de
arme werkman, wiens geest de
valscheid van de Marxistiyche
theorie door z'n eigen geestesoo-
gen riet kan inzien, volgr. als 'n
blindgeborene, z'n beulen die hem
j langs den slechten weg, naar 't on-
meedoogend onheil leiden. Maar
ziet ge dan niet in, vrienden werk
lieden, dat deze die U zoo opsto
ken, geenszins voor Uw welzijn,
maar wel voor het hunne, voor
hunne kapitalistische hebzucht a! bei
den 1?
Geen oorlog meer.
Maar ziet ge dan niet, dat deze
die Uwen geest met zulke omwen-
tehrgsgedachten voeden, dat ze
zeg ik, de eerste het land zulien
uitzijn, als de klaroen van den*
oorlog, z'n dood geschal over Bel
gië, zal uitblazen.
Weet ge dan niet dat de oorlog
van U niet afhangt, zooals hij ook
nooit door l we schuld ontstond.
Eenige maanden voor den Oor
log, was den Socialist Muller een der
grootste antimilitaristen. Toen hij
uitbrak was Socialist Muller den
grooten propagandist voor het oor
logsfonds.
En om den arbeider te oedrie-
gen, en te verblinden, om zich
een plaatsje in het amphitheater
der kamers of in de zwarte gebott-
wen van 't ministerie te verzekeren
komen zij ons volk slecht maken,
en leiden tot datgene,waar de Rus
sische leiders hun volk naartoe heb
ben gebracht, ik bedoel BROE
DERMOORD
Eerst was 't den hardnekkigen
antikapitalistischen strijd Nu zijn
de socialisten, de groote Kapitalis
ten, nu willen zij verraad en wan
orde in het land zaaien.
Evenals in Rusland, bij het uit
breken van den oorlog, zoo zitten
bij ons de hevigste vijanden van
ons land, in het land zeJf op de
banken der kamers of in de leun
stoelen van het Ministerie.
Geen oorlog meer.
Geen kanonnen, geen machien-
geweren, geen bommen maar het
schavot zooals in 1789 te Parijs
maar eene Tcheka zooals over ee
nige jaren in Rusland, waar een
eiland Solovetsky, of eene schrik
kelijke Guépéon, zooals men er
heden in Rusland alleen aantreft
Duizer.de arbeiders ineens van
kant gemaakt,
Duizenden opstandelingen,mees
tal uitger<ergelde vrouwen, wier
uitgedroogde borst hunne kinde
ren niet meer voeden konden, en
die zwakke heldinnen ondereen,
aar, de Tcheka, hunne redders
wat water en brood gingen af
smeken. Men heeft ze allen ge-
vonden, het hoofd doorboord, met
I de zuigelingen aan de borst.
Roode Menschlievendheid
En wie genieten er de eerste van
DE WERKMAN
Werkman wie gij ook moget
wezen; open de oogen 1 Zie naar
de obstructie in de Kamers door
de socialisten teweeggebracht al
leen en eenvoudig om hunnen po-
litieken winkel te dienen. Open de
oogen en zend die kluchtspelers
wandelen, zij huilen en tieren van
0 maand en willen in werkelijk
heid nmer, veel meer, dan onze
wonden nog bloeden die we door
het militaristisch monster hebben
opgeloopen te Luik, aan den Ijzer
en op andere roemrijke plaatsen
Kijk liever naar wat de Kristen
Werklieden U voorzetten _,i
oordeel dan 1 Uwe gezonde rede
zal eer luide alstrailing zijn voor
de roode daden.
P. Tagoras.
Grondhouding gedurende hel najaar.
an af h tlf September, en verder den
ganse en u-ier door. wanneer zulks
mogelijk blijkt, worden de gronden
di c' tij; bemest met stalmest, met het
oog op de naiaars- en voorjaaisteelten.
Nog f vee! worden te dezer gelegenhied
de minerale meststoffen, f. sfaat en po.
tasch. verwaarloosd. Dat is veikeerd.
Voor de najaarsteelten wordt de ver-
eschte hoe eelheid zwavelzuren ammo
niak toegepast welks de planten zullen
van noode hebben om tot in de Lente
voort te komen, en in menig geval, wel
ke hun zullen noodzakelijk wezen gedu
rende gai sch hunnen levensduur. Met
spreekt van zelfs dat die gronden, welke
gedurende den Winter onbeteeld blijven,
welke enkel geploegd of gestort zullen
worden, alleen) jk stalmest, gaenan zwa
velzuren ammoniak ontvangen.
Doch gansch anders is hat gelegen
inet da staallekken en de sylviniet, daar
wordt tijdens de najaars- en Winterbe-
warkingen van den grond wel gebruik
van gemaakt varlies op dia meststoffen
is volstrakt niet te duchten deze zullen
daar tegen de Lente des te werkzamer
door geworden zijn.
Staaislak en sylviniet worden gevol-
genlijk tijdens de naja rs- en winterbe-
weiking van dan grond nooit verwaar
loosd man kan ze onderschoeperen,
storten, op den stalmest uhstrooLn, en
zelfs bovenop toedienen, bene enkele
voorzorg dient genomen te worden, na-
menlijk die meststoffen niet te diep on
der te werken.
Wij raden de landbouwers te zeerste
aan deze raadgevingen in praktijk te
stellen, zij zullen er zich wel bij bevin
den. In voldoende, ruime miat toege
diend, is het dan natuurlijk niet meer
noodig in het voorjaar eene nieuwe toe
passing te deen. Intensiever.
Woensdag 12n dezer werd onder groo
ten toeloop van volk ten grave gedragen.
Petrus, de oude trouwe dienstknecht van
ons Bischoppelijk College. Hij was door
een plotse dood schielijk aan de liefde der
zijnen ontrukt te Nederbrakel, waar hij
toevallig was op den terugkeer na een be
zoek bij zijn oui-principaal, den Z.E.H.
Goedertier, Bestuurder van het Klooster
te üpbrakel
Aandoenlijk die lijkstoet De Z.E.H.
Principaal de Waepenaert, omringd van
E.E.H.II. leeraars als diaken en subdia
ken, gehuld in het priesterlijk rouwge
waad, had er aan gehouden zelf de laat
ste mtgeleide te doen van den braven
knecht, die zooveel j ,rer. een menscben-
ieveij schier--nederig en verdoken maar
o zoo getrouw en zoo verkleefd, zoo
dienstvaardig en zoo werkzaam was in het
Bisschoppelijk College.
oorbijgangers langs het gaanpad wa
ren zienlijk getroffen oin de grootsche hul
de die de groote familie van het College,
herwaarde beeren Bestuurder en Lee
raars, Studenten en Ouders van studenten
brachten aan den eenvoudigen dienst
knecht.
Een talrijke schaar familieleden, vrien
den, kennissen, oud prir.c paa's drie in
getal Z. E. E. HH. De Kuyck, Goeder-
tier Kasschaert oud-leeraars, hadden er
aan gehouden dien laai sten vrienden
dienst aan d.n goeden Petrus te bewijzen.
Was hij hun bij hun verblijf in 't college
ais bestuurder, leeraar of s udent niet
steeds van d enst geweest?
Lange rijen biddend- studenten onder
liet geleide hunner meesters omringden
de iijkbaar en de achterni-scbrijdende
deelnemende schaar vrienden,
j De kleine knapen waren diep onderden
indiuk van het onvoorzien verscheiden
van den ouden knecht, d en zij aden zoo
graag konden lijden en die zij oprecht
waardeerden om het schoone voorbeeld
dat hij hun dagelijks gaf van plichtgetrou
we vervuil.rg zijner talrijke amtbezighe-
üen. Klassen kuise.len, bout hakken, de
stoof aanmaken, b >odschappen doen, den
hol oppassen, t is een zoo alledaagsch,
zoo onopgemerkt, zoo nietig werk....in
schijn maar groot in werkelijkheid als dat
in een onafgebroken diet st van veertig
jaren volbracht woidt,altijd even blijmoe
dig, even vervuldig, even stipt, even ge
trouw, even onderworpen Zoo 'n loopbaan
var. werk en deugd, gepaard aan een ze
delijk ongerept leven en een vurig belijden
van den christelij-ten godsdienst, schenkt
aan den werkmansstand een adel, waar
voor de studeerende jeugd niet ongevoe
lig is en welken andere levensstanden
niettegenstaande soms meer in 'toog loo-
pende daden, hem benijden. Nog lagen
bij de studenden van St. Aloysius' co'lege
versch in het geheugen de leesten waar
mede zij den braven knecht een paar jaar
geleden gevierd hadden als hij door Z.M.
den Koning vereerd werd met het Nijver-
heidskruis van 1 e Klas. En daarcm was
het dan ook treurend en ingetogen dat zij
nu hulde br-tchten aan het verdienstelijke
leven van den ecnvoudigm man die zij
dag in, dag uit aan het werk gezien had
dendaarom baden zii innig en gemeend
dat God hem belooning schenke voor de
wel is waar stoffdijke maar toch zoo nood
zakelijke huip die hij zooveel jaren lang
geboden had aan zooveel opeenvolgende
geslachten van leeraars en studenden in
het grootsche werk der Christelijke Op-
voeding en Onderwijs.
Niemand is onmisbaar in dit leven 1
en toch waarheid zal het hier zijn dat het
heen :aan van Petrus een groote ieemte
zal scheppen in het college-leven. Zooda
nig was de tegenwoordigheid en de bedrij
vigheid van den dierbaren afgestorvene
ermede vergroesd dat allen die eenige ja
ran het college-leven medeleefden zich
het gesticht zonder den altijd rond-slen
terenden, inet - aile-zaken steeds-beganen
knecht niet kunnen indenken.
Nog menig koer zullen de E.E. H.H.
Principaal en leeraars den spontaan -in -
den mond - komenden naam moeten on
derdrukken van den immer - bereidwilli-
gen boodschapdoener. Nog dikwijls zullen
bezoekers bij het opengaan dei deur on
willekeurig zijn naam vernoemen.
Nog zullen zij op hem denken, zij al-
len die in 't college verblijven, bij het hoo-
ren van het gerinkel der kolenemmers,
van het geklop en gehak in den houtstal
als bij wintertijde de 14 - 16 stoven op
stookgerief wachten Nog dikwijls zal
binst de khsuren de kouwelijke leeraar,
om de nog kouwelijker leerlingen te be
lieven, bij de doode stoof, de hulp van
den diensvaardigen knecht inroepen en
een student heenzenden met hat gekende
bevel Ga Pië roepen
Nog zullen zij, klokslag vier uur, allen,
leeraren en btudenden, blij om den voor-
bijen klasdag, Petrus meenen te ontwaren
die opstapt voor de avondtaak, gewapend
met den emmer vol natgemaakt zagemeel,
vuil blik en borstel ne varietur on
veranderlijk stipt, voor het werk van alle
dagen. Nog hoorën wel eons in verbeel
ding bewaker en leerling de zware bon
ken in de studiezaal als boven op de ka
pel, Donderdags om 11 1/4, Petrus de
vloer aan 't vagen is en de ijzeren pooten
der bidbanken soms wel wat ruw vertrekt.
Nog zullen de leeraars hem missen als
zij na de klasuren, in den groenselhof, be
kommernis van Pië's dagen en uran, «en
wandelingsken maken om een luchtje te
scheppen en er met tien knecht een praat
je te slaan over groenten en vruchten.
Veel kennissen in de boeken schudde
dan bedenkelijk het hoofd van den braven
man Wat weten zij-van groensel kwee
ken enwaar zijn
Petrus was een voorbeeldig hovenier
die fier was op zijn schoone vruchten.Had
hij trouwens niet aandachtig de lessen
van I uinbouw gevlogd in den tijd door
den heer p'Haese gegeven in den'hofvan
"t coüege
Nog....en meer. De brave man was een
model van regelmaat. Hij deed zijn werk
automatisch, geregeld als een uurwerk -
a.les op tijd en op stond. Hij hoefde noch
bevel noch toezicht der meesters Hij wist
wat hij te doen had en hij deed het goed
Allen die hem gekend hebben zullen
niet nalaten hem in hun gebeden te ge-
deuken.
Ook, wij hopen het, het staat zoo
schoon op z'n doodsbeeldeken, reeds zal
de Heei hem het woord van vergelding
gesproken hebben Zeer wei, gij .goede
en getrouwe dienstknecht omdat gij over
weinig getrouw zijt geweest, zal ik U over
veel aanstellen ga in tot de Vreugde van
Uwen Heer..(Mattheus XXV, 25).
O.D.
Het is de laatste tijd gebleken hoe de
wijkkermis in onze stad z.chtbaar herop
bloeien.
Na de kermis op den Burchtdam. deze
op Preulegem, Pamelstraat, Koeipoort-
stiaat, en deze in de Statiestraat, is de
kermis op t Echte Koekelberg vooral een
treffend bewijs geweest v..n uen geluk
kigen geburengeest die «ie verscheidene
deelen onzer goeie Gemeente stilaan
schijnt te bezielen.
Het is vooraf vast te stellen dat we
zoo n heropbloei voor de siau zelf en
in hoofdzaak voor de wij.* waar 't kermis
wordt, niets anuers dan goedkeuren
kunnen, want, afgezien van den vrienden-
band de wijkfeesten noodzakelijker wijze
meebrengen onder ue geburen, hebben
ze ook en vooral het groote voordeel
oe centen van onze eigene mei.&chen in
onze eigene stee te houden. Dut is heel
wat anders dan de zooveel honderden
franken die door ons Gemeentebestuur
jaarlijks met de Groote Kermis woruen
uitgehangen aan vreemde muzn-ken, die
hier amper een paar uur vertoeven, geen
verteer, ot bijna geen toch, voor de
stad zelf meebrengen en waar boven
di-n dan nog maar een klein getal
muziekkenners kunnen van genieten.
Uns inziens ware het heel wat bil
lijker en finanticel gezonder als het Ge
meentebestuur de wijkaermissen en de
O
