Kerk der H. Theresia Davidsfênds Afdeeling Ninove. Reisindrukken. Het Stervende Land laarlijkschs Diocesane Bedevaart naar OOSTACKER Plechtige Aanstelling Eerw. Heer Jozef De Troyer STAD EN OMLIGGENDE MjVO VE. Wejoz.Van Petegem- Q q Van Den Bosscha Brusselstraat, Nir\ove Niets zortdep moeite 1 Zoo Chicorei pacha geen premie geeft Orde der Goddelijke diensten Zondag 10 September 6 uur, gelezen mis. i 1|2 uur, mis ter eere van O.L.Vrouw ^)|2uur, Hoogmis. Maandag, 8 uur, sol. jaargetijde voor Mr en Mme Louis Piret en overleden zoon. Dinsdag, G 1 |2 uur, mis ter eere van de Heilige BerlindiB. Woensdag, 1[2 uur, mis voor Mr en Mme Louis Waltniel en zoon Maurice. Donderdag, 0 ][2 uur, mis voor twee overledenen. Vrijdag C 1|2 uur, mis voor een overledene familie. Zaterdag, G 1|2 uur. mis voor Mme Amandine Verdoch. 's avonds 7 ]|2 uur Lof, af welke beweegreden hier op 't spel stond. Wij spreken niet over vogelschrik ken. Dit geeft ons echter een gelegenheid om alle christene menschen er dringend op te wijzen dat het hun plicht is, hun zware plicht, gewetensplicht, hun kinde ren te sturen naar de scholen waar zij een christelijke opvoeding krijgen naar de katholieke scholen S.J.W.,' scholie renbond en tutti quanti ten spijte. We knippen uit een schrijven van het Hoofdbestuur. Alleen in het Davidsfonds worden er jaarlijks zoowat 200U voordrachten geor ganiseerd, 't zou een wonder zijn, waarde lezer (es,), hadt ge er nog nooit bijge woond. En zeker verkiest gij deze waar het gesproken woord met het eenige ele ment is om er de spanning in te houden, doch waar zijn mooie klank, zijn sierlijke samenvoeging en zijn diepere zin worden verlevendigd door het beeld, het licht beeld. Het geïllustreerde woord, de aanschou welijke voordracht, biijft de aantrekkelijk ste. Ver van ons te betwisten, dat vooral het laatste drietal jaren, het lichtbeeld van zijn sukses heeft verloren. Wat de stom me film niet heeft gekund, heeft de klank- film bereikt er is van de aartrekkelijk heid van het lichtbeeld verloren gegaan. Wij vinden het spij'ig, zonder ons°in het minst van achterlijkheid bewust te zijn. De film, de kinemafilm heeft met steeds het leerrijke noch veredelende effect van het lichtbeeld, wel integendeel. Iedereen vveze gaarne zijn kinema gegund, maar alle arbeiders, op het kultureele veld, staan voor de verdiensten van het lichtbeeld. Goddank is het niet alleen in steden, en dan nog van het grootere soort, dat de kinemafilm haar gemakkelijke overwin ning behaalt. Elders blijden voordrachten met lichtbeelden steeds even gegeerd. Duizenden voordrachten 's iaars in on ze, wat officieel wordt genoemd, na- schoolsche werken en het leeuwenaan deel daarvan in het Davidsfonds. Hebt ge u al afgevraagd of voorgesteld wat een som arbeids daaraan verbonden ligt voor de sekretarissen en bestuursleden van die werken, wat herrie er, slameur en kop- brekens dit meebrengt De onbekende vechters voor de volksontwikkeling staan er eens wat harder voor, dan talrijke an dere, waarvan de naam mondgemeen is. Daar is te zorgen voor een zaal, die zei- lig en komfortabel moet zijn om vo,*. te lokken en te houden daar is te zorgen voor de propaganda met altijd nieuwe middelen uitnoodigingen moeten worden opgesteld geschreven en gezegeld wel licht moeten kaarten aan den man ge bracht de spreker moet worden afgehaald en onthaald en betaald daar is de vrees MENGELWERK 31 dat er geen volk genoeg zal zijn naar de verdienste van den spreker, de vrees dat de spieker niet presteeren zal naar ver dienste van het opgekomen publiek daar is verslag op te maken voor de staatssubsi die, dat niet te lang is, of de dagbladen weigeren het en ge zit zonder bewijsstuk. Daar is, kom, allerlei is er, maar het groo- te, het alles behcerschende is ten slotte het sprekersvraagstuk, dat ook wel het programmavraagstuk mag genoemd. Rond dezen tijd precies zitten de bestu ren van de Davidsfondsafdeelingen met de anden in het haar te piekeren over spre kerslijsten en aanbe- elingen. .Ze moeten iun programma voor het komende werk- sezoen samenstellen, eu dat is wij la ten de ondervinding spreken een nacht merrie 's Morgens staat ge op met aller- ei oplossingen die de nacht u goedgunstig heeft ingegeven ge spreekt met X en Z van uw medebestuursleden, en 's avonds bestudeert ge de plannen die zij hebben voorgebracht, en die evenmin opgaan naar uw zin. Ge gaat mismoedig te bed, met een nieuwen nacht vcor u die, zeggen ze, raad brengt. Er is voor te zorgen dat de reeks voordrachten niet enkel boeiend is, maar afwisselend, rijk aan verscheiden heid, aan onderwerpen die mekaar niet ra jCn' 'enzy 'n uitzonderlijke omstandig heden het publiek is lastig om bevredi gen. Lietst moeten sprekers worden ver zocht van groote of mindere faam. Het publiek is lastig om aanlokken. Het hono rarium dat zij vragen mag niet hoog loo- pen, en zelfs het redelijke, van sprekers- standpunt uit, is hoog, want de kas der Davidsfondsafdeelingen is leeg. Het pu bliek is lastig om betalen. De sprekers moeten bovendien zoo worden gezocht dat ze geen te lange reis heen en weer hebben, dat ze niet moeten verblijven buiten dat zulks verzwaring van lasten meebrengt de sprekers zijn lastig. Zijt geer eindelijk toe gekomen een reeks sa men te stellen, die u en uw kollega's in 't besturen aanstaat, en waarvan ge ver moedt dat 't publiek er in bijten zal, dan begint de volgende karwei, en 't Fransche corvee maakt u dit misschien beter diets. Vriend sekretaris, ge schrijft een do- zijn beleefde brieven. Een komt terug om verkeerd adres drie van de aangeschre venen antwoorden niet, ook niet na een herinneringskaart tweestellen voorwaar den, zeer billijk van sprekersstandpunt uit, onaannemelijk voor de kas met zes komt ge in orde. 't Is een verdraaid gun- st'ë geval. Maar niettemin kunt ge op nieuw aan t werk, voor een nieuw half programma, wat zoo goed is ais een heel. Kom, wie 't geluk heeft er in te staan, zijn hoofd zit vol tribulatiën zijn hart vol angst, en soms ock wel zijn zak - leeg van geld. En was er niet de zoet heid die de tribulatiën en den angst op t einde komt bekronen, de zoetheid van de rust, van het besef uw talenten niet te hebben in den grond geborgen, maar uit gebaat voor uw evenmensch, het publiek dat uw volk is, en ook, van de geringe waardeering die u soms woidt toegemeten wel, onze staat zou wel eens kunnen bezuinigen op zijn magere suosidiën voor naschoolsche werken. W aar al die moeilijkheden meest voor komen is, het spreekt vanzelf, het Davids fonds, met zijn 45U plaatselijke afdeelin- gen, die allemaal, of ongeveer, in hoofd zaak met voordrachten begaan zijn. En dit is nu allemaal niet gezegd en ge schreven om te klagen, ver van daar In het Davidsfonds staan de bestuursleden met moed en toewijding aar, hun taak. Evenmin om lof en eer te pleiten. Wij staan met een plicht tegenover ons volk, dat recht heeft op onze geestelijke krach ten, wezen die nu ook soms gering. De voldoening dezen plicht na te komen, geeft waardeering uit ons zelf. Maar het publiek moge graag eens we ten dat de taak toewijding vraagt, en plichtsbesef; zelfs, dat daarmee niet alles is gezegd. En voorzeker, veel kan het zelf bijdragen tot het welslagen van het Da- vidsfondsleven in een bepaalde omgeving, als het meewil, niet zit af te breken uit lust van afbreken, en -— ten minste door geregeld en trouw lidmaatschap van de Naar Trier op 4 September Meer dan 200 inschrijvers te Ninove afdeeling steunt Leden worden ingeschreven bij de se- Kretaris Ph. Coppens, Doornweg. Ninove en bij alle bestuursleden. OOQLIJDERS, voor n'en goeden bril wend u tot APOTHEEK Jos. De Nuy ver*, door R. 13AZ1V vertaald door Dr J. Boonen De vader gaf hem een duw dat hij in het gras rolde. Vooruit 1 Span den bruine in en ik rijd naar den heer Mefïray Dit had hij uitgebuldero in zijn woede. Doch toen hij zijn zoon zag gehoorza men en den weg naar de boerderij oploo- pen, toen hij alleen op den akker stond, werd hij angstig. Steeds had hij hulp gevonden in de moeilijke levensomstandigheden Dezen keer, door het gevaar verrast midden in het drukke werk. bedaarde hij en schouw de rond in het ruime veld en zocht een redder, een steun, iemand die zijn zaak verdedigde en behartigde. Zijn ossen, die uitrustten, bekeken hem met goedige oogen. Eerst ztg hij tusschen de hoornenden toren van JSallertaine. Doch hij schudde het hoofd: Neen. hier kon de pastoor hem niet heipen, deze oude en goede vriend, dien hij dikwijls raadpleegde. Toussaint Luminau kende hem onmachtig tegen de stadslui, tegen al het groote on bekende dat zich buiten zijn parochie uitstrekte. Zijn gezichtsblik verliet de kerk, ontmoette hoeven, en bleef hier niet stil, doch verwijlde evpn bij de scherpe daken van Fromentière. Ach J was de markies er nog Niets deed hem afschrikken, nog de gouden strepen, noch de titels, noch de woorden, die de armen niet begrijpen. Hij had een reis naar Parijs w ijlen doen. Helaas Het kasteel waB ledig. Geen meester meer De oude boer zag nu neer op de twee versch geopende voren, die leidden naai de rustplaat» van Mathurin, die erg moest verwonderd zijn. Wal *ou hjj zich onge- rust en boos maken Hola 1 tchreeuwda hij, Lumineau Het was de stem van Mathurin, die ongeduldig wachtte. een prachtig getal Veertien dagen vroe ger waren er meer dan 300 voor de Radio- veirassingstrein. Nog acht dagen vroeger zeker wel drie honderd deelnemers aan de plezierreis naar Antwerpen en de Zee kust met de socialistische vereenigingen. i Hoeveel Ninovieters gingen met diezelfde dagen niet op hun eentje naar de zee of j elders In drie dagen tijds heeft een tien- I de van de bevolking van Ninove zich ver- plaatst. Teeken des tijds Reizen, buiten huis zijn, plezierzucht... Toch is 't crisis 1 wee honderd deelnemers aan een reis met extra-trein, waren verplicht zich naar Denderleeuw te verplaatsen en er één uur, tot midd*n in den nacht te wachten om de trein te nemen. Waarom kwam die trein niet langshier om De wagens wa ren de minst confortabele van 't spoor wegnet. Icht personen per indeeling geen tusschenleuningen, geen spijswagen. Waarom geen rijtuigen met doorgang Kwestie van agentschap. De nacht was lang alhoewel de goede luim onverstoorbaar was. Er werd gela- chen, gezongen... Maar de zitting was te hard en armen noch beenen vonden rust. De nacht was schoon, een dichte r.evel hing Jaag tegen den grond, de boomen kwamen er als van onder uitgetooverd. de heuvels rusten ingetogen, wakend over het dal, niets verroerde, geen windje deed de bladeren rillen, geen wezen dat't leven nog verried, de maan, hoog aan den he mel strooide haar gedempte licht over veld en woud, zoo zacht, als vreesde ze ïeis te wekken. Werkelijk, de natuur sliep zoo engelachtig schoon We reden voor bij Oetrange, in Luxemburg, toen de zon boven den heuvel rees ze strooide goud in den opvarende mist. Een nieuwe dag voor geestdriftig leven en arbeid was ge boren. Trier te half zeven in den morgend. Honderden pelgrims van elders waien reeds aangekomen en wachtten op het pir- ron voor den uitgang. We stappen uit Achtüngi Achtüng!.. De luidsprekers hee- ten ons welksm uit raam van den Bis schop van 1 rier en van., den voorzitter der maatschappij van spoorwegen. Tevens word ons gemeld dat we in groep dienen te vertrekken en dat we ongetwijfeld van ons l ort verblijf in Duitschland den besten indruk zullen meedragen. Is dat een dis- kreete geruststelling voor Belgische pel grims over den hitleriaanschen geest Men wil ons niets kwaads V reest dus niet Inderdaad de formaliteiten voor douanen waren uiterst eenvoudig en ge moedelijk, Alleen maar de schijn van een formaliteit. Het zal verder ook zoo gaan. Overal duitsche organisatie en duitsche tucht. Pas aangekomen hadden we reeds twee, drie geleiders, vrijwilligers, jonge- ingen die fransch kenden, een armband droegen en ors begeleidden. Zóó voor al- !e pelgrimsgroepen. Op de verzamelplaat sen, afsluitingen, luidsprekers, wisselbu reau, kantien, bewaarplaats voor pakjes en mantels, drinkwater, banken, nummers en platen. Alle onderrichtingen door luid sprekers, geen nuttelooze woorden, alles zakelijk. Tuscchenin geestelijke zangen. Op juist gesteld uur optocht naar de basil ik speciaal^ kontrool met reiskaarten, twee kontrool met pelgrimboekjes, deze worden automatisch genummerd alies zeer een voudig en zeer vlot. Het openplein vóór de basiliek is als een binnenkoer afgezet. Hier doen Nazis de ordedienst. De stoe ten die elKaar onafgebroken opvolgen wor den vijftienmaal omgeleid op dezelfde koer in met koorden afgesloten gangen. Aldus vermijdt men de vermenging van de groepen, wordt de ongeduldigheid overmeesterd, stapt de stoet met orde de kerk in, wordt er gedurende anderhalf uur werkelijk gebeden. Het ordewoord is in rangen met v:er. De duitschers eerbiedi gen die opgelegde orde, allen zoowel mannen als vrouwen. De Vlamingen ma ken uitzondering. Halfweg staan ze op eengepakt, verdringen en verwringen, De nazis moeten tusschenkomen. Achter ons wordt de stoet stop gezet en wacht totdat wij ons hebben willen schikken. Onverbe terlijk volk. We komen eindelijk binnen de kerk. Een machtig gebouw in Komaansche stijl, waarvan het middendeel in 5r»U werd her opgebouwd. Van 1030 tot 11 GO werd de kerk uitgebreid en voltrokken. Statig rijzen hare kolommen in de halve klaarte welke filtert door de gekleurde Ik ben er nog altijd. Komt gij niet Neen, ce ketting van den dissel is stuk. Ik breng bet tuig terug. Goed. Verveel u niet, Mathurin, ik ga langs de weideRousille zal u komen halen. Dezen kant nain de boer, om niet door vragen van Mathurin gekweld te worden, en bereikte bet pachthof. Dipht bij het ingespannen rijtuig op het erf stond Francois in zondagsche kleede ren. Span de ossen uit zei hij ruw. Dan, voor hern doorgaande, de deur openende, riep hij i Eleonora j Niets atwoordde. Hij ging de groote kamer binnen, dan in de rommelkamer en vond er Rousille. Waar is uw zuster Zoo even sprak zij met Francois op het erf. Moet ik ze halen Vervolgt. vensterramen. Bovenaan, prachtig omlijst, liel verlicht onder een flikkerend Christi- kruis staat het Heilig Kleed van onzen Zaligmaker ter vcreering uitgesteld Aller blikken staan gespannen naar dat witte kleed dat vóór negentien honderd jaren werd gedragen door Hem die stierf om onze geestelijke verlossing om ons vrij te koopen van de zonden, door Gods Zoon die zijn laatste druppel bloed schonk uit liefde voor de menschen. Onder de kruisbeuk staat een kast met in afzonderlijke schrijnen kostbare reli kwieën van martelaren en bizonder een nagel van Christus kiuis en twee stekjes van dat schandhout dat door Christus- dood het eereteeken is geworden van de gar.sche kristenheid. Negentien honderd jaar is het geleden!. In dit gezegend jaar, O Heer, waarin gij zooveel genaden aan de menschen hebt uitgedeeld, waarin gij een zoo machtigen roep laat hooren opdat de menschen zich tot U zouden keeren en het doodende materialisme met den voet zouden treden om niet om te komen geef dat wij de oor zaak van Uwen dood en de reden ervan beter zouden begrijpen Wij klimmen op langs den breeden trap tot de plaats waar het H. Kleed is uitgesteld. We komen er vlak vóór!.... Meester, zijn wij niet die zieken uit Pale stina die uitriepen Als ik slechts maar met den vinger aan Zijn kleed mag raken zal ik genezen worden Onze paternos ters, onze medalies hebben Uw heilig gewaad mogen aanraken. Wij dragen thans met ons mee wat U heeft geraakt. O Heer, laat ons genezen worden. Gene zen van onze zielepijnen, genezen in ons lichaam, genezen van onze hartstochten, genezen van onze zonden Wij moeten verder... Hitlerianisme Zoo juist kwamen uit Nurnberg terug de nazis van de Gau Trier die aan het nationaal socialistisch kongres hadden deeigenemtn. Uit de richting v*n de oude romeinsche stads poort, de Porta Nigra of Zwarte Poort, komt een gerucht van fijffers en trom. Een groep overste te paard voorop en daarachter honderden nazis ingedeeld in kleinere groepen, in rangen met drie, vijf muziekkoipsen, een aantal vlaggen met hakenkruis, allen in keurige kakhi uni formen, de eersten, die van Nurnbe-g kwamen allen inet ransel, dekens, gamel len op den rug. Ordevol, geestdriftig. Bloemen aan den képi, bloemen aan de vest, bloemen tusschen den band, bloe men in de botten.. Meisjes strooien nog bioemen uit bij handsvol Heil weerklinkt het in de rangen, Heil 1 klinkt het ook op het voetpad. Hier staan mannen, vrouwen, kindt-ren geschaard die groeten met uitgestrekten arm de chef en de vlaggen. Geen uitzonderingen. In de winkels staan de zaken voor enkele minuten stop. Iedereen lijkt fier over de Nazi-beweging. Wat gaat er hier om Hoe lang duurt het om deze gedrilde mannen in wei-uitgeruste soldaten om te zetten Y\ aar eindigt de genegenheid voor de her pbeurir.g van Duitschland en waar begint ue strijdlustigheid tegen den vreemden YVat baat het dat Hitier he den dent t dat Duitschland geen oorlog zoeken moet want dat het niet meer eer op het slagveld kan oogsten dan van 1914 tot ly1 8. Was het dan alleen voor de eer dat Du'tschland heeft gestreden, dan w s het beter thuis gebleven of is liet maar om eer te oogsien dat een oorlog wordt aangegaan. Tot nogtoe meenden we dat de aanvaller er alleer. een kwestie van intrest in ziet. Zoo zal het alt;jd zijn. Mochten we ooit geen ontmaskerde Nazis op ons grondgebied zien e reizen af naar de stad Luxemburg. Prachtige stad. Een eenig park er midden in, tusschen twee bergkloven circa veer tig meters diep, waarover twee stoutmoe dige bruggen de armen reiken. In het oude deel van de bovenstad een orgernee- ne druKte braderij iedereen bracht zijn uitstalling op de straat, vestigde de aan dacht van het publiek op allerlij pittige wijze en verkocht naar best vermogen. Twee, drie en zes verkoopsteis en verkoo- kers aan een en zelfde uitstalling. Een goede zaak voor den kleinhandel zoo'n braderij t Doet vreemd in Luxemburg met onze munt te mogen betalen. Onze beide mun ten hebben dezelfde waarde, 't Gebeurt dat men bij ons een luxemburger wei gert ten onrechte. Zoo min als men vóór den oorlog een Fransche, Zwitser- sche of Italiaansche frank moest weigeren. We laten ons een goed biertje smaken t kost niet duurder dan thuis. We veria ten Luxemburg met een dubbel spijt omdat ons bezoek te kort was en omdat we te moe waren. We stoomen nu naar huis terug... en we kunnen weer niet slapen... Gelukkig wacht ons het gewone bed. We zullen er deugdelijk van genieten En wat nu te naaste jaar Gajemee, Kuitcis gingen den nieuwen Herdei te gemoet en om 3 uur verscheen hij aan de Kapel van de heide nn t de Z.K.B. Smet Pastoor.Deken v.m Geeraardsbergen ver gezeld van zijn 2 getuigen der. Iierw. Heer Becaus Pastoor van Wiezeen den Eerw, Heer Leo Braet aalmoezenier van t gevang te Dendermonde. Daar werd hij verwelkomd door de Heer Van Cauwe- laert Burgemeester der gemeente, Kozijn van Staatsminister Van CauweJaert te zamen met de 2 schepenen De Heeren Gustaaf Van der Haeghen en Frans Ple- tienk. Daarna leidde de stoet bestaande uit gekroonde wielrijders, de schoolkinderen en andere vereenigingen waaronder bij zonder moeten vermeld worden de mu ziekmaatschappij van Santbergen, en de 5 praalwagens hetgeen buiten alle ver wachting was voor zulke kleine parochie die nog geen 500 inwoners teld. de nieuwe heer naar de Kerk, alwaar hij verwelkomd werd door de Heeren Voorzitter en Leden der Kerkfabriek. Iedereen was aangedaan als wanneer het 8 jarige dochtertje Jeanne van den Heer Burgemeester de volgende versjes voor droeg Daarna ging men over in de Kerk tot de geloofsbelijdenis van de nieuwe Pastoor waarna de liturgische aanstelling plaats greep door den Z.E.H. Deken Smet. Deze deed eene prachtige Kansel rede waarin hij de waardigheid en 't werk van den parochieherder deed uitschijnen. Een plechtig Te Deum en eene Benedic tie met het Allerheiligste sloot de plech tigheid. Daarna had er in de pastorij eene plechtige ontvangst plaats waartoe de overheden der parochie uitgenoodigd waren. De beste wenschen aan den Eerw Heer De Troyer op zijne nieuwe parochie en vele jaren geluk en zegen. Maandag had de plechtige dtnkmis plaats van den E. H. Pastoor die te za- men ging met het 50 jarig jubileum van den Heer Van der Haeghen als Koster van Nieuwenhove. Na de plechtige hoog mis had de ontvangst plaats ten gemeen tehuize en des avonds een prachtig vuur werk. Dit zijn leesten die in 't geheugen van Nieuwenhove zullen blijven. op Zondag-10 September De speciale trein zal vertrekken uit Ni nove te 12.30 uur en uit Okegem te 12 36 uur om te 18.30 te Oostacker aan te ko men. Terugkeer uit Oostacker 18.50 uur Okegem aankomst te 19.44 uur te Ninove te 19.51 uur. De kroostrijke gezinnen mogen gebruik maken van den specialen trein maar moe ten ten minste 'n kwartier vóór het ver trek huri coupon aanvragen aan het gui- chet der statie. Het getal deelnemers aan de Bedevaart beloopt tot 350 voor Ninove en omliggen de gemeenten. van den als Pastoor van Nieuwenhove De lieve parochie Nieuwenhove gelegen in de Dendervallei tusschen Denderwin- deke en Santbergen was Zondag 3 Sep tember volop in fetst bij de aanstelling van hare nieuwe Herder Eerw. Heer De 1 royer voorheen Onderpastoor van Wieze. Verbond der handboog-maatschappijen der Denderstreek Op Zondag 10 September schieting van 1000 fr., 1 beker en 2 brelokken, in de Maatschappij Vermaak aan de Oender- brug. Héropening der Klassen Voor uwe aankoopen van caoutchooc- botten, galochen, regenmantel» (imper- méables) en allerhande sportartikels wendt U in volle vertrouwen tot he welbekende huis bij de Burchtstraat, 15, Ninove Tel. 39 nevens dtn Katholieken Keizer Altijd overgroote keus, beste kwaliteit aan ongelooflijke lage prijzen. Kon. Maatschappij St. Sabastiaan SePtemb"' 'ees,d*« De leden worden vriendelijk verzocht s morgen, de H. Mis bij te wonen, s Na middags teri3 uren. jaarlijksche schietine naar jonge HANEN, de prijs van Eere voorzitter en Voorzitter. De inschrijvingalijst is open en er zijn nog slechts eenige achterblijvers. Op Zondag en Maandag I0n en lln September kermis te Lessen. Te dier ge- legenheid schiet^ng 's Zondags en 'sMaan- ?.T; 8 910 fr., 'S Maandags ru MaatschaPP»j St. Sebastiaan en Ste Christine, in geval van slecht we der op de overdekte wip Allo de mannen van Sc Sebastiaan ver- Diet die u Dan is t omdat zij beter heeft, Want kwaliteit dat heeft zij jó Daarom Leve JCaclA» Beverstraat, Ninove. In naam der geestelijke overheid Heb ik de eer en 't zoet genot U de sleutels aan te bieden Der woning van den goeden God Daarbij voeg ik mijn harte wensch Leef gelukkig zonder grens jf.'

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1933 | | pagina 2