jï UC/ e eZ-in 0/7 \lo\^S^ de Antenne ZALIGE HOOGDAG Elke zondag Avondmis HIJ LEEFT NOG EN TOCH DIT IS LEVEN DE CHRISTEN VAN 'DEZE TIJD AAN AL ONZE LEZERS Drie en dertigste Jaargang Zoncjag 29 maart 1959 Drukker - Uitgever Paul LUYSTERMAN - JACOBS Koepoortstraat 10 NINOVE Telefoon 327. 27 Postcheckrek. 4786.85 Prijs per Nummer 2 F. Prijs voor Jaarabonnement85 F. VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG Wij doen U een voorstel snijd wat wilge- takken die op uitbotten staan, koop enkel enarcisséft en zet u rustig bij het venster om het Paasverhaal te lezen (het nieuwe Testament kost als «pocket- fcoox» twintig frank). «En zeer vroeg in de morgen, op de eerste dag der week, kwamen de vrouwen bij het gra/, toen de zon juist was opgegaan...». Lees dan ook de andere verhalen die' zich afspelen rond de opstanding van de Heer. Ge zult ontdekken dat het geen volmaakte reportage is, dat de feiten ordelijker beschreven zouden kunnen zijn maar wat een leven tintelt daar in die enkele bladzijden, waar het evangelie op zijn best is, immers «blijde boodschdp». Het leed geen twijfel de Heer was niet meer in het graf de lijkwade lag opgevouwen daar binnen. Zelf verschijnt Hij, nu hier, dan daar in de tuin waar het graf is, tijdens het avondeten van de leerlingen, op de weg van Jerusalem naar Em- maüs. Korte flitsende berichten over zijn optreden links en rechts, geruchten die de ronde doen. die niet geloofd worden en toch waar blijken. De Heer leeft... Christus leeft nog. Het was om ons dat duide- Het feit blijft christen zijn is leven in de hoogste graad, een ontdekkingstocht een verove- rigenstocht, een avontuur. Dit is leven niet een kwijnend bestaan bin nen de prikkeldraadversperring van de geboden, rriahr een omhbogspiralende vlucht in het hemel- azüur: niet een rustig en gezapig vegeteren in de betrekkelijke' zekerheid van een eeuwige zaligheid, waarvan wekelijks de premie betaald wordt van de zondagsmis, maar een lusteloze, hijgende tocht in het hooggebergte niet een veilige geborgenheid tegen de wisselvalligheden des levens, maar een roekeloze refr naak de ontmoeting met Hem. die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Ik ben gekomen opdat zij het leven zouden hebben in overvloed Alle ander leven is ersatz- gedoe. Niet alleen het laagbijdegrondgedoe, dat wij zo minachten, niet alleen het platte oppor tunisme en het kleinburgerlijk utilitarisme. Maar ook is ersatz-leven onze drift om car rière te maken en eens rond te kijken in de schuim rubber-kussens van een Cadillac, ook onze gloeiend- hete eerzucht om een rekord te breken en daar alles gezondheid en toekomst incluis voor over te hebben: ook onzè hunkering naar klein-mense- Ik heb deze week een onverwacht en zonder ling bezoek gekregen. t Was een student een Vlaams student van Leuven. Hij wilde mij iets vragen en daarom moest hij mij iets zeggen. Wij zijn op en top Vlamingen; wij manifesteren en lokken relletjes uit. Wij breken saaatstenen uit om te zien of wij dat ook mogen doen gelijk de Walen van de Borinage... 't Schijnt dat w ij niet mogen. In de Borinage is de politie er bij met witte handschoenen aan. Bij ons hebben ze een matrak in de blote hand. Wij geven het daar om niet op. Wij strijden voor de gelijkheid in rechte t^i in feite, maar wij weten niets af van de «kruis weg» van Vlaanderen, en ik kom vragen of gij ons n^et kunt en wilt les geven ij te maken, Hij nog zes -weken >onder zjjjt Hijke getiegenheid en bevrediging van lustep volgelingen bleef, voordat Hij naar de hemel gaat Het is dit leven met de verrezen Heer dat zijn leerlingen de moed en het optimisme geeft om /voort te gaan in zijn spoor. Hij is bij hen... Later zullen ze eenzaam zijn. uitgegaan, verspreid over de vier windstreken, voor de rechter en de beul gesleept. Maar zij hebben de Geest ontvangen en zullen in die Geest blijven leven met de verrezen Heer. 01 beter Hij leeft in hen «niet ik leef maar Christus leeft in mij». t Christus leeft nog in de christen van deze tijd. Het ziet er niet altijd naar uit, en de jonge christen van nu heeft grote moeite om dat aan te nemen. Er is zo veel dat in de weg staat. Die oude juffrouw die van het ene heiligenbeeld naar het andere gaat om er kaarsen op te steken, dat lid van de kerkfabriek waarvan ieder weet dat hij een naam-christen is, het misbruik dat er van de naam «christelijk» wordt gemaakt. De meest voorkomende wangestalten waarin men de godsdienst misvormd heelt, zijn algemeen gekend. Daar is vooreèfst het traditionalisme..., het formalisme..., de kwezelarij... het bijgeloof..., de persoonlijke eigenbaat..., daar is het politiek en sociaal utilitarisme... Werkelijk, het leven van veel chrstenen kan ons niet begeesteren en opwekken om mee te doen We kunnen nauwelijks van «leven» spreken het is soms^oudbakken en het* r*rkt dik wijls muf. Ons hart is groter dan we durven dromen hét is gemaakt door iemand die alleen in staat is de honger van dat hart te stillen. Ons hart is on rustig en het zal geen rust vinden dan in Hem, ii) persoonlijke ontmoeting met Hem. Dat is christendom de ontmoeting met Chris tus. Niet een kompleks van verplichtingen nako men nie.t een geciviliseerd bestaan leiden en vermijden met de vinger te worden nagewezen niet bij de pastoor in de gunst staan door een trou we klant te zijn. Christen zijn wil zeggen Christus ontmoet hebben en Hem steeds opnieuw ontmoeten, en zo zeer geboeid zijn door zijn persoonlijkheid, dat men Hem MOET volgen in een hoger «moeten» dat ai het andere daaraan ondergeschikt wordt, dat halfheid en platvloersheid onmogelijk gemaakt zijn. Christen zijn wil zeggen het Leven ontdekt heb ben. Niet dat we dan met een minachtende blik gaan neerkijken op het mooie van dit aardse leven, op grootse prestaties en veroveringen en op tedere mensenliefde en vriendschap en kameraadschap, op het schone dat de natuur bood of dat de mensen schiepen. Het is eig. en toch is het niet te verwonderen. hoogstudenten hebben vijftig, zestig jaar r»in dan Lc en andere ouderen, de kruisweg van Vlaanderen beleefd. Ze komen in grote meerderheid Uit Vlaamse middens die de nood van Vlaanderen aan de lijve met hebben gevoeld. Hun papa zal ook c estijds el een Vlaamse student geweest zijn soort Vlaamse Sams n die zich sterk genoeg Voelde-om, de- Philisiijnen met een kaaksbeen van een egel dood te slaan; om de stadspoorten uit hun tc -nemen en weg te dragen; om desnoods, ja, de kolommen van de Philistijnse tempel tegen elkaar gn kloppen en het gebouw in puin te doen stoiten en de ^yijanden er ónder te begraven. Maar papa is na zijn huwelijk in de handen gevallen -van een Vlaamse, doch Frans sprekende lila* Zij heeft zijn haren afgeknipt en hem tot machteloosheid gedoemd. Hij moest voor een con- toi labele. loppbaan zorgen, voor zijn vrouw zorgen en voor de toekomst der kinderen zorgen. Zij de jongei en hebben mogen meeroe- pen en zingen. Dat kon geen kwaad. Ze zouden later ook wel wijs en kalm worden en meer bezorgd zijn om eigen toekomst, en de wekroep van het (Lees verder op blz. 2) 0. L. Vrouwkerk - NINOVE te 5.30 uur (Communiegelegenheid) 'Qams Brt PASEN, feest van leven Onder j. vv/ik iiuiixw»). neten

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1959 | | pagina 1