d
uw
e
zin
0\Ks9B
uiQa
nZZ:r ha'f frankSke" - - merci
Drie en dertigste Jaargang
>*OJ>!»3qM3Q 3q
Zondag 10 mai 1959
x-r mo
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
telefoon 327. 27 Postcheckrek. 4786.85
Prijs per Nummer2 F.
Prijs voor Jaarabonnement85 F.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Er wordt, de laatste tijd, heel wat geschre
ven over de Euromarkt en de eventuele gevolgen
ervan voor onze nationale handel en nijverheid.
Over het algemeen gebeurt zulks in zeer geleerde
te geleerde woorden zelfs, zodat de doorsnee lezer
afgeschrikt wordt, er na een paar regels de brui
aan geeft met de bedenking afwachten en zien.
En dat is verkeerd, want de tijd van wachten is
lang voorbij en met komt er op aan nu te handelen,
snel c-n goed, en genoeg vooruit te zien opdat de
gevolgen van Euromarkt ons niet onverwachts op
het lijf zouden vallen.
Euiomarkt is eenvoudig de afkorting van Eu
ropese Marktgemeenschap en hiermede is bedoeld
het akkoord afgesloten tussen de landen van West-
Europa om geleidelijk aan elke belemmering die
de vrije in- en uitvoer in de weg staan, weg te
ruimen. Deze belemmeringen bestaan onder vorm
van douanerechten, verschil van binnenlandse tak
sen invoerbeperkingen enz... die dus, van nu af aan
zullen afgeschaft worden. Met andere woorden
een uitbreiding van het gekende Benelux-akkoord
tot landen als Frankrijk, Italië. Zwitserland en
West-Duitsland. Zoals reeds gezegd, zullen deze
afschaffingen of gelijkschakelingen niet ineens ge
schieden, dit zou al te brutaal zijn en tè grote weer
slag hebben op onze ondernemingen. Het akkoord
voorziet een tijdspanne van jaren, zodat iedereen
volop de tijd krijgt zich aan de nieuwe toestand aan
te passen. Het vroegere begrip binnenland, en
meteen buitenland, valt totaal weg en heeft geen
zin meer. De grenzen van de Euiomarkt gaan van
de provincie Groningen in Nederland tot aan de
ranse Pyreneeën, van Oostende tot Sicilië, van
Bordeaux tot Bremen en Berlijn, van Lugano in
Zwitserland tot de Friese wadden.
Voor wie een beetje nadenkt is het klaar dat
deze nieuwe toestand een diepgrijpende verandering
zal en moet brengen ten opzichte van onze nationale
economie en het is dringend nodig voor onze nij-
veraars hun vroegere opvattingen grondig te her
zien, na te kijken wat veranderen zal en de nodige
maatregelen te treffen om in deze nieuwe maal
stroom niet ten onder te gaan.
Dat dit niet zonder horten en stoten zal Ge
beuren is zeker. Het ligt echter aan ons voorzorgen
te nemen deze stoten op de beste manier op te van
gen en wat beter is ons voor te bereiden tot
het aanbrengen van tegenstoten die weer werk en
welstand onder onze bevolking kunnen brengen.
Om maar enkele voorbeelden uit de duizen
den te noemen
Italiaanse deegwaren, vroege groenten, vruch-
aan' 1^7' kunstzijde en zo meer zullen ons
aan ongeKer.de pnjzen bereiken. Evenzo zal het
gaan met Zwitserse uurwerken, kaas en wat nog al
meer. De West-Duitsers zullen ons overstromen met
uri gekende goede machinerieën, televisies, radio's
aatos en andere onverwachte dingen, terwijl onze
Franse buren niet zullen nalaten ons te overromne!
en mot hun gekende parfumerieartikelen, weefsels
vMjnen. kaas, vis en wat nogal meer.
Zo op het eerste zicht ziet het zaakje
ei^ maai somber uit. De waarheid is evenwel anders.
Aant mogen onze buren hier vrijelijk met hun
waar binnen, dan mogen wij even vrijelijk met onze
uaai buiten en dat is heel wat, bizonder dan voor
wat onze eigen. Zuid-Oostvlaamse streek betreft.
De Franse departementen van Nord en Pas-de-
Ccuais zijn voor ons goed bereikbaar langs puike
wegen en heel wat dichtere buren dan bv. Maaseik,
Luik. Aarlen of Virton. Steden als Rijsel. Toerkonje
Robaais. Arrr.entières, Valenciennes, Duinkerken
enz... zijn interessanter voor onze nijverheid dan
Pndippec ille. Beaumont of Chimay. En wie één
maal zijn voet in Frankrijk zette is het opgevallen
dat deze mensen best een onoverzienlijke massa
coede verf kunnen gebruiken. Hun sanitaire instel
lingen zijn zo oud als de straat en de woningnood
zo nijpend dat hier werkgelegenheid bestaat voor
een lange reeks jaren. Hierbij denken we onwille
keurig aan onze goed uitgeruste meubelfabrieken,
onze schoen-, interlock- en bonneteriefabrieken die
er hun gading moeten vinden, terwijl bovenge
noemde industriële centra een uitstekend afzetge
bied moeten vormen voor alle soorten landbouw
producten.
Een aanpassing is echter noodzakelijk en een
zware strijd staat onze kleine en middelmatige be-
di ij ven te wachten. Uit de aard der zaak zelve
blijkt voldoende dat alleen nog de plaats zal open
blijven voor een goed product dat in massa kan
geproduceerd worden. Hieruit volgt dan noodzake
lijkerwijze dat alle kleinere, versnipperde krachten,
ofwel moeten verdwijnen, ofwel zich moeten sa
menbundelen. Met andere woorden de eigenaars
an kleine bedrijven zullen er goed aan doen hun
zienswijze volledig te veranderen, alle vroegere
handelsveten te vergeten en de handen in mekaar
slaan om éénzelfde, goed product tegen schappelijke
prijs op de Europese markt te brengen. Daarin al
leen ligt hun redding. Als voorbeeld dient gesteld
het akkoord tussen drie grote brouwerijen uit het
Brusselse die de handen in mekaar sloegen en sarnen
een modern brouwerij-kompleks in de Borinage
zullen oprichten. Dat deze mensen, die hierbij fa
belachtige kapitalen riskeren, verder denken dan
hun Belgisch kliënteel. is klaar, want dat het bier-
ti biuik in hrankrijk sterk toeneemt is voor nie
mand een geheim.
Onze handelaars en nijveraars, van ouds ge
kend om hun durf en ondernemingsgeest, vinden
hier wel de gelegenheid dc maat van hun kunnen
te leveren. Dat het Ministerie van Economische
Zaken bij deze evolutie een belangrijke rol dient
te spelen staat vast. Daarom dan ook moet door
onze politieke mannen aangedrongen worden opdat
dit departement de grootste aandacht der regering
zou opeisen.
Dit betoog over de Euromarkt is natuurlijk
verre van volledig, de plaats daarvoor is ons te eng
toegemeten. We vinden nog wel de gelegenheid
hier op weer te komen. Intussen hopen we onze
lezers toch enig idee over de toekomst onzer nij
verheid. in het kader van de Euromarkt, gebracht
te hebben.
Verleden zondag 3 mei hebben wij op de TV
i mjnister Van Hemelrijck gezien in ge-
zelscnap van de Kongolese aktivisten.
Hij zag er maar platte-kaas uit tussen al
die blinkende en stralende negers. Hij scheen niet
uitgebakken. Zij zagen er uit als op punt gebakken
om vers xAvenir te zingen. Hun blinkende zwarte
gezichten met nog blinkender zwarte ogen daarin,
omlijst door hun zwarte slipjassen, gaven een volle
indruk van zelfvertrouwen.
Denk nu niet dat mijn verslag niet objectief
is. Ik sta noch onder de indruk van haat noch vrees,
van overdreven simpatie voor de zwarten of anti-
patie voor de Witte.
Reeds in januari heb ik mijn zwarte broe
ders gefeliciteerd voor hun koninklijke belofte. Hun
gezegd dat de onze reeds een halve eeuw oud is
en nog altijd bestaat onder de vorm van een geac-
S» LSSel zonder dekki»«- Een jonge scheut
heef. meer kans dat ze zal wortel schieten dan
een oude. Worden ze om de tuin geleid, ze moeten
ei met van verschieten - lukken ze proficiat.
ik hoon' T,Tn met UW Zwarte seklede Jassen,
ik hoop dat gij hart genoeg in uw lijf zult hebben
om de Slippen zelf af te snijden en er een paar
broekjes uit te maken voor uw brousse-mensen en
met zul. wachten tot zij ze u komen aftrekken. Een
vaarwef ik h h'^V ,e lan« bes'^eren 1 En
v aai wel, ik heb andere zaken te bekijken
Het IS met zo aantrekkelijk als het zwarte nro-
bekekem ke""en 16 ®°ed wij *ijn het
van buiten'"/"veten
J wai zij waard zijn en wat
v ij er mogen van verwachten.
Evskem/wPV" VanHemelnJck en zijn ploegbaas
Ejskens. U ij kennen hun. ploegmaten. Wij kennen
in t arrondissement onze eigen zeer bekwame voor
mannen. ,j kennen onze Moyersoen. Hij is mi
nister geweest. Als minister des konings heeft hij
het met slecht gedaan. Er zijn er die er met min
eei afgekomen zijn.
Wij kennen hem. maar hij kent ons niet.
La Libre Belgique is al een heel tijdje bezie
met de uitreiking van diploma's d'extrémité fla-
mande an Den Berghe onze tweede vertegen
woordiger is er eer. van.
Wij hebben de bril van La Libre niet nodi»
om onze leiders te bekijken. La Libre weet dat
maat haar d.ploma werkt op onze afgevaardigden
als de karwats van de dierentemmer op de gedres
seerde leeuw. Wij kennen onze pappenheimers.
Wij kennen ook de kuddegeest van onze
Vlaamse massa. Ze is tam en - al is ze een massa
ge is niet gevaarlijk. Zij gaat bedelen aan detoets-
pooit van onze rijke Franssprekenden, want met
dopgeld eet ge magere kost. Ze worden doorgezon
Wij kennen ook de vastberadenheid van onze
(Vervolg van bladzijde 2)
M
nnrrA»Y\Al Ji
Onder
de
kt
