v o
\V,s9
e2.*n
d uwe
De XXXIP Ijzerbedevaart naar
Vlaanderens Dodenveld
"ONZE,, TOREN
Onder
de Antenne
Drie en dertigste jaargang
Zondag 21 juni 1959
Drukker - Uitgever
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327. 27 Postcheckrek. 4786.85
Bij gelegenheid van een in het voorjaar ge
houden Bedevaartavond hadden een paar jonge
mannen gemeend een protestblaadje te moeten uit
delen waar «zij» zich opwierpen als de verdedigers
van de bedevaartgeest en inrichting en als de be
schermers van wat zij noemden «onze» toren.
Enkele jaren terug hebben enkele herrie-
tschoppers getracht vele niets vermoedende jonge
lui op te zwepen onder dergelijk geschreeuw.
Nog ieder jaar pogen waarschijnlijk steeds
'handlaners van diezelfde «zij» onder dekking
•van het nachtelijk duister, de orde te Diksmuide
op de vooravond te verstoren, terwijl de touwtjes
trekkers veiligheidshalve geborgen zitten in een
of andere gelagzaal.
Onze Toren
Oe jaarlijkse bedevaart naar de graven van
d e IJzer nodigt ons inderdaad uit om ons op 23
a'ugustus c. eens te nieer te willen scharen rondom
dat puin en de nieuw rijzende toren, doch... tot
bezinning ovO-t' geest en betekenis ovei DAT sa
menkomen in "DIE wei.
Die toren, die gegroeid is uit de schamele
kruisjes op de kerkhoven van de frontstreek, die
toren die de bestendiging is van de zinrijke helden-
huidezerkjes; die to Ten die overigens vergui>d is en
vergruisd, gelijk de nederige zeiKjes besmeuid en
gemorzeld zijn gewo.'den; gelijk de graven zeli ont-
eerd en geschoffeerd, zij het op de front kei khoven
of in de weide van Ka*askerke en waarvan de gete
kende en misdadige handen door het bes<.e gei cent
nog altijd niet «herkend» zijn...
Die toren is inderdaad «onze» toien
Dat is te zeggen de toren van een heel volk
en van ieder die zich één voelt met dat volk en
zijn schoonst*? zonen.
Die toren is de belijdenis van het geloof in
hun recht en van de toewijding in hun lieide waai-
mcc onze makkers uit die bange jaren, vuiligheid,
honger, leiden en dood hebben gedragen om ons,
.hun" makkers, onze en hunne kinderen te dekken
n veilig te stellen voor een hoopvoller en blijdere
toekomst van vrijheid en zelfstandigheid, die toien
is de uitdrukkng van onze dank, van onze hulde
voor hun offerbereidheid, vooi hun miskende lijden
en verloochend sneuvelen; die toien is de uitdiun
king van ons verlangen hun droom, dat is hun
geloof en Liefde levendig te houden in een zelfde
streven naar een vrije zeltbestaan, het voorwerp
van ons recht, doch dan ook in eenzelfde geest van
toewijding en naamloze offerbei eidheid.
«Onze» toren is het als wij op onze beui t
geloven in hun liefde en de voortzetting willen zijn
van hun dienende trouw en zelfverloochenend
strijden.
Prijs per Nummer2 F.
Prijs voor Jaarabonnement85 F.
Zij hadden geen kleur dan het rood van hun
bloed en het zwart van hun schande, in het. dragen
van het onrecht dat ze verhelpen wilden; zij vorm
den geen groep, geen partij zij waren broeders
met wijd-open armen voor allen die tot hen kwamen
uit welk een kamp ook; hroeders die met uitge
strekte handen tot allen gingen zonder naar de
gevels te kijken waar ze huisden; zij gingen ze
allen opzoeken om ze mede op te stuwen in hun
eigen geestdrift, ai zouden sommige ervan wankel
moedig al spoedig in de grachten gaan neerzitten.
«Onze» toren is het inderdaad als wij, dat isr
ieder van ons op eerlijke en heerlijke wijze die geest
trachten eigen te worden en uit te dragen; als we
veten, groepen en partijen zelfs personen verge
ten en uitschakelen om alleen onze dank te bidden
voor hun offer, onze hulde te jubelen voor hun
grootheid, onze liefde te zingen en onze strijd te
strijden om hun werk uit te bouwen zo hoog en
zo gehoon dat eindelijk zou de beiaard spelen ook
van IJzertransen, het lied van Nele, van de onver
gankelijke trouw, het lied van overwinning van de
onsterfelijke ziel van Tijl de eigenheid van ons
hele volk.
Volk van Vlaanderen, en U vooral jonge
mannen en vrouwen van Vlaanderen, het IJzerpuin
roept U allen andermaal op naar de schaduwrijke
weide onder de herrijzende toren.
Gaat naar Diksmuide. doch GAAT TER BE
DEVAART, dat is in geest van bezinning over wat
eens was het bloed als de kiem van de IJzer-
tragedie; en over wat eens worden moet in de glorie
van een herworden volk.
Meer is in IJ zegt een oude leuze. Doch
daartoe moet U de offerzin van het IJzergeslacht
leren doorgronden en durven overnemen.
«.Lees verder op blz. 2
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Vlaarfderen viert op 11 juli de Slag detr
Gulden Sporen. Het is de enige dag op de driehon
derd vijf en zestig dagen van het jaar, die ons de
gelegenheid biedt ons bestaan te bewijzen en ons
recht op te eisen om als vrije burgers in een vrij
land waar iedereen gelijk is voor de Wet, te leven
nevens de anderen, niet achter de anderen.
Van Oost tot West over Limburg, Antwerpen,
Brabant en de twee Vlaanderen wappert die dag
feitelijk de Leeuwenvlag. Voor iets niet tegen
iets
Het schijnt dat Ninove niet in Vlaanderen
ligt. Ik ben gaan zoeken in alle mogelijke hoeken,
tot in de pishoeken toe, naar een aanplakbrief. Niets
Ze zeggen dat er in Ninove een kulturele kommis
sie bestaat. Er is geen spoor van te vinden.
Ze zeggen dat er in Ninove een Davidsfonds
bestaat. Ze zeggen dat er in Ninove een Willems
fonds bestaat dat er vroeger zelfs ec:i Algemeen
Nederlands Verbond bestond misschien bestaat
het nog. Misschien zitten ze alle vier te samen
in het geheim overleg te plegen. Maar heden zater
dag over drie weken is het 11 juli.
Frère Jacques... dormez-vous Sonnez les
matines... De Brugse Metten niet.
De Vlaamse Leeuw lust geen bloed noch vers
geslacht mensenvlees. Hij leeft reeds te lang in
de leeuwenkooi van het cirkus en omdat hij tam
en mak zou zijn krijgt hij nu en dan een purge en
leeft hij op regime.
En toch zullen er leeuwen dansen aan de
gevels van sommige huizen.
Ik ben bij de waarzegger geweest. Hij heeft
in zijn kristallen bol gekeken. Hij heeft veel mo
gelijkheden gezien...
Iets met zekerheid zeggen over wat mensen
zullen doen over drie of vier weken is zeer moeilijk.
Ik zie een «Roosevelt» met veel voorname
heren in habiet en veel grote dames in grote toilet,
die komen luisteren naar een befaamd redenaar.
Ik vind hem niet. Hij loopt verloren tussen al die
zjwart geklede jassen.
Ik zie «Ons Huis» met een Pater op het
podium.
Ik zie de «Roxy» met een genaturalizeerd
Ninovieter op het podium. Het is een schone rede
naar en verklaart met klem dat Vlaanderen op
hem mag rekenen... en op zijn twee oren slapen.
Ik zie in de «Vooruit» de merkwaardige per
soonlijkheid van oud-minister Fayat.
Ik zie in «De Krone» de kranigste onder de
jongeren die kategorie die nog niet verzopen is in
het bier en nog iets offeren kan voor een ideaal.'
Misschien komt er allemaal niets van. Vlaan
deren is een mooie wagen en menigeen zou graag
aan 't stuur zitten. Onvoorzichtige handen hebben
hem in de gracht gereden maar al de kandidaat-
stuurlui vertikken het te helpen om hem op het
droge te krijgen. Ze zouden hun handen en habiet
kunnen bevuilen en niet presentabel zijn...
■jr - -
^^Qa/ns efl
23 augustus 1959
