d ut/ e
Qr/
Drie eri dertigste Jaargang
Zondag 1 november 1959
Paul LUYSTERMAN - JACOBS
Prijs per Nummer2 F.
Prijs voor Jaarabonnement85 F.
WACHTDIENST APOTEKERS
DEZE WEEK
Mr A. De Ruyver
Beverstraat
Drukker - Uitgever
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327. 27 Postcheckrek. 4786.85
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Telkenjare, als de nevelen en de stormen van
de herfst over het land gaan, roept de Kerk ons het
beeld op van dat ander land, waar licht en zon,
waar leven en geluk, geen schaduw of geen einde
kennen. Naast de wereld van alles wat sterft en
vergaat, rijst dan voor ons die andere wereld van
alles wat blijft en niet sterven kan.
Wat hier beneden moest groeien en groot
worden tussen de vlagen en de slagen van regen
en wind; wat hier door duisternis en wolken heen
naar zon en licht moest zoeken, dat heeft daarboven
zo meteen zijn grond gevonden, zijn lucht, zijn zon
en zijn klimaat. Wat hier heeft gedroomd van
schoonheid, en er soms ook een glimp mocht van
opvangen, dat staat ginder omspoeld en doordrenkt
van een werkelijkheid, waarvoor alle dromen ver
zwinden en alle verlangens vergaan^ Wie hier, in
de tuinen dezer aarde, geen rozen mocht plukken
zonder zich te kwetsen aan de doornen, die staat
ginder, in de paradijzen van God, in de onuitspreek
bare weelde van verrukking en extase. Tegenover
het onvolledige en het onvolmaakte, tegenover het
vermengde en het verminkte van alles wat een mens
hier beneden gelukkig kan maken, staat het gave
van het gehele, het volle en het veilige bezit van
zaligheid en geluk. De besten en heiligsten onder
ons zijn zij, die dat hebben ingezien en aangevoeld;
en allen zijn ze veworden de heimweevolle pel
grims van het geluk van hierboven.
Vandaag wordt dit alles ons voor de geest
geroepen; de aarde kijkt op naar de hemel; de zielen
van nier beneden groeten hun broeders van daar
boven. En zo wordt de feestdag van de heiligen in
de hemel ook de feestdag van de mensen op de
aarde; de dag waarop aan ons, bannelingen en wroe-
ters in dit stol, het visioen wordt voorgehouden
onzer uiteindelijke bestemming; de dag der grote
herinnering aan het paradijs; de feestdag van de
hemel zelf.
Vandaag vieren wij niet, zoals op de andere
dagen, een of andere vooraanstaande figuur uit de
heirscharen van hierboven; geen gemijterde abt of
geen gekroonde paus alleen krijgt vandaag de eer.
Een ster kan wel luister schenken aan het firma
ment, maar de glorie en de pracht
van het uitspansel ligt toch duizendmaal meer in de
ontelbare massa sterren die in de zomernachten
krioelen boven de aarde. En het zijn die onbekende
sterren, die heiligen zonder naam of zonder ge
schiedenis. die vandaag ook hun beurt krijgen om
te worden herdacht en gevierd.
Allerheiligen is het grote volksfeest van het
hemelse Jeruzalem het massafeest en de massa
vreugde in de stad van hierboven het feest van
de ontelbare menigte uit alle rassen en alle klassen,
uit alle talen en alle tijden. Er komt geen einde
aan de opsomming van de volksstammen die hun
vertegenwoordigers hebben in het rijk der hemelen.
Geen wonder dat de verbeelding onzer dichters hier
van vlaggen en vanen, van festoenen en bazuinen
heeft gesproken geen wonder dat het palet onzer
schilders aan deze hemelse taferelen zijn schoonste
kleuren heeft gewijd.
Allerheiligen... dat zijn zij allen die honger
en dorst hebben gekend naar de gerechtigheid dat
zijn de zachtmoedigen en de reinen, de barmharti-
gen, de bedroefden en de vervolgden dat zijn
zij allen die voor onze ogen voorbijglijden in dat
grote poëem van tijd en eeuwigheid, dat Kristus
ons heeft voorgehouden in Zijn bergrede over de
acht Zaligheden dat is alle zielegrootheid en ziele-
schoonheid die ooit op de aarde heeft vertoefd, en
die zich daarboven, in de luchten van God, is gaan
ontplooien in eeuwige bloei.
Doorgronden waarin het geluk van de hemel
bestaat, is zeei moeilijk. Het is immers al zo lastig,
het kleine geluk, dat ons hier op aarde soms ten
deel valt, onder woorden te brengen; wat zouden
wij dan het eeuwige geluk van de hemel willen
gaan bepalen of beschrijven! Neen, voor alles wat
oneindig en eeuwig is, zijn onze menselijke begrip
pen te beperkt en onze inzichten te begrensd. Hel
geluk van de hemel zai voor de stervelingen dezer
aarde altijd blijven een van de vele mysteriën,
een van de grote geheimen Gods het grote,
blijde mysteries van de hemel.
Eén zaak weten we met stellige zekerheid,
en dat is dat het geluk van de hemel bestaat, niet
alleen omdat Kristus er gedurig aan heeft over
gesproken, maar ook omdat het zo moet en niet
anders kan.
Het kan niet zijn dat de Schepper aller din
gen een honger zou hebben geschapen, zonder ook
de spijs te scheppen om die honger te stillen het
kan niet zijn dat Hij een dorst zou hebben gescha
pen zonder ook een drank te scheppen om uie dorst
te lessen. En daar is honger en dorst geschapen die
door geen aardse water of door geen aardse brood
ooit konden worden gestild; dat is de honger en
de dorst van de mens naar geluk. En het werk van
de Schepper zou voorwaar vatbaar zijn voor zeer
scherpe kritiek, moest Hij in die honger en die
dorst niet hebben voorzien onvolledigheid in
Zijn werk ware hier fout en grondige onvolmaakt
heid. Maar daar is in voorzien en wel op een wijze
die alle kritiek ontwapent, op een wijze die alle
verstand te boven gaat en alle verbeelding overtreft
omdat er iets bestaat dat eenmaal in eeuwigheid
die honger en die dorst stillen zal, en dat is het
geluk van de hemel.
En zoals de sterren aan de zeeman op zijn
vaart de weg, de koei's en de richting naar het
veilige strand wijzen, zo wijzen ons de heiligen
die ook als sterren staan boven het leven dezer
aarde de koers, de richting en de weg naar God
en naar de hemel.
Iets over de Rozenkransfilm. Hij is nu vol
ledig afgedraaid hier te Ninove. Al wie er belang
in stelde heeft hem gezien. Wij kunnen nu objec
tief ons gedacht zeggen, zonder verdacht te worden
van verdoken propaganda of van kritiek.
Veel mensen denken dat Pater Peyton een
streng geschiedkundige afbeelding heeft gegeven
van de feiten die in de Rozenkransfilm behandeld
worden.
Hij heeft dat met gedaan en ook dat inzicht
niet gehad. De voorstelling van de stal van Beth-
leëm en de voorstelling van het graf van Kristus,
onder andere, zijn zeker niet streng geschiedkundig.
Pater Peyton is de grote promotor van het
in ere herstellen van de Rozenkrans in de familie,
als tegengift tegen het uiteenvallen van de familie
geest en het familieleven zelf.
Toen we op de schoolbanken zaten hebben
we heilige geschiedenis geleerd. Er bestonden daar
voor wandplaten. Die platen wilden ons iets leren
heel dikwijls iets dat niet af te beelden is.
Kristus heeft op de dag van zijn lijden, grote
pijn geleden gelijk er nooit iemand verdragen heeft.
Dat is echt wijsgerig en geschiedkundig waar.
Het is daarom niet nodig dat de vijanden van
Kristus voor Hem speciale folteringen hebben uit
gedacht. De grond van de zaak ligt hierin dat Kris
tus ae volmaakste en de gevoeligste mens is geweest
die bestaan heeft of nog bestaan zal. Hij was veel
meer vatbaar voor genot en voor lijden dan gelijk
wie ook. Genot heeft Hij niet gekend lijden des
te meer.
Om die waarheid te leren gebruikt de plaat
over heilige geschiedenis voor Kristus een veel gro
ter en zwaarder kruis dan voor de moordenaars.
Het spreekt vanzelf dat een zwaarder of lich
ter kruis de pijn niet kon verhogen of verminderen
van hem die er aan te sterven hing.
Die beelden die ons familiair zijn van in onze
kleuterjaren, heeft Pater Peyton geëerbiedigd. Zijn
doel was niet de laatste bevindingen van de ge
schiedkunde te vulgariseren.
In de eerste eeuwen van het kristendom zijn
er buiten de Evangelische die zuiver geschied
kundig zijn nog andere boeken geschreven over
Kristus een soort godsdienstige romans. Eén er
van is het Evangelie van de Kindsheid van Jezus
Er waren er nog meer andere, en ook over heiligen.
Uit die legende is er wel hier en daar een beeld
eigenomen. Als wij Thomas, bij de dood van
Mui ia, een tweeoe maal zien te laat komen, moeten
we even glimlachen...
Als wij dit punt aanraken is het omwille van
zekere kritische geesten die zouden geneigd zijn
legende en gescniedenis op dezelfde lijn te stellen,
en soms twist en tweedracht te scheppen in familie
en samenleving, tegen het inzicht van Pater Peyton
in die de Rozenkrans wil gebruiken als middel van
vrede en eendracht in het gezin, op een tijdstip
waar de familie zo jammerlijk uiteenvalt.
taams en
ehn
ekh/
flküE RH EI liIGEN
Onder
de Antenne
