MS/
QlVS
0\KS9e
Blikvangers...
GROTE RODEKRUISGALA
1
1
j
M
Zevenendertigste Jaargang
Zaterdag 20 april 1963
Prijs voor Jaarabonnement 85 F
Prijs per Nummer 2 F
VREDE OP AARDE
ROOD KRUIS VAN BELGIE - AFDELING NINOVE
Zaal Roxy - Geraardsbergse straat, 4 - Ninove.
EEUWFEESTVIERING VAN HET INTERNAT. ROOD KRUIS
ZATERDAG 20 APRIL 1963
gevolgd van DANSFEEST
en REUZE - TOMBOLA met prachtige prijzen
Medewerkers
RINA PI A Van Den Heulen Elisa (pianiste)
THE FOUR PALS B.S.B.-203 eenheid-De Meeuwen
St.-GREGORIUSKGOR Van Der Veecken A. (zanger)
Orkest De Doorbrekers.
Feestredenaar Bert Goetghebeur, Afgev. van het Hoofdbestuur
Steunkaart 20 F., ten voordele van de plaatselijke soc. dienst.
Tafels kunnen gratis voorbehouden worden in Café Roxy.
Steunkaarten bij de leden van het Comité, in Café Roxy en aan
de ingang.
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786 85
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Kieeg de Regering Lefèvre-Spaak er dezer Jagen,
na maandenlang gepraat er eindelijk de Wet door op
de handhaving der orde, dan zijn daarmede alle
klippen niet omzeild, integendeel, want naar onze
mening komen nu de zwaarste brokken en zullen
de komende weken zowel op politiek als Vlaams
gebied, bijna onoverkomenlijke moeilijkheden mee-
br en gen. Op Vlaams gebied biezonder is er de laat
ste tijd het een en ander gebeurd dat de toestand
sterk heeft gewijzgd.
Allei eeist is er het deerlijk mislukken van het
eerste en waarschijnlijk het laatste Rendez
vous der zj,ch zelfgoednoemende Beigen, dat
nogmaals het bewijs bracht dat sommige Brusselse
en Waalse kringen zich wanhopig blijven vastklam
pen aan hun bestaande machtspositie en er niets
van wensen prijs te geven. Maar daar staat dan
toch het voor ons verheugend leit tegenover dat
gezien het negatie! succes dezer betoging met
de tegenstand van deze zijde niet al te ernstig re
kening dient gehouden. De politieke gedachten over
een Unitair België zoals deze minderheid ze zich
nog voorstelt, behoren eens en voor altijd tot het
verleden. Sans pleurs ni regrets.
In tegenstelling tot deze meevaller bracht het
ontbinden der Contactcommissie ons een teleurstel
ling, niet omdat de socialisten uit schrik van
stemmenverlies ten voordele van de Mouvement
Populaire Wallon geen stelling dierven kiezen,
zoveel politieke moed hadden we van hen niet
verwacht. Wel omdat eens te meer gebleken is
welke afgrond er bestaat tussen de onverzoenlijke
houding door de Waalse CVPmandatarissen aan
genomen, en wat we zullen noemen de extremis-
tnsehe groep Verroken en Cs. dre stug op zijn stand
punt blijft staan en uit het verleden de wijsheid
gehaald heeft dat elke toegeving, aan onze Waalse
broeders gedaan, door deze traditiegetrouw
onbarmhartig uitgebaat zal worden.
Ten overstaan van het nutteloos en oneindig ge-
palaber van deze commissieleden, nam CVPvoor-
zitter Van den Boeynants het besluit dit comité
op te heffen en de ganse faciliteitenzaak voor de
Kamer van Volksvertegenwoordigers te brengen,
4odat elik afzonderlijk zijn verantwoordelijkheid
zal moeten opnemen.
Al schijnt op eerste zicht deze beslissing juist en
goed te noemen, toch zijn we weeral eens niet
akkoord. Een Kamerdebat over een zo delikate
kwestie, waarin de Regering zelf geen initiatief
dieil nemen, kan eindeloos gerokken worden. Alle
soorten politieke kombientjes zullen er bijgesleurd
worden, ofwel om alles op de lange baan te schui
ven ol uit te stellen, ofwel om de Wet zodanig te
verwateren dat we weer eens bedrogen zullen uit
komen. En dat moet vermeden worden.
Het is noodzaak dat de Regering, nu gebleken
ls gesprekspartners niet akkoord geraken,
met een klaar en duidelijk voorstel te berde komt,
een voorstel dat de Vlaamse eisen totaal inwilligt,
er de vertrouwenskwestie bij stelt en desgevallend
ontslag neemt en tot nieuwe verkiezingen doet over
gaan. We vragen ons ten andere af op welk recht
deze (we drukken op DEZE) Kamer steunt om
over het lot en de toekomst van de Vlamingen te
beslissen. In dergelijk geval zou genoemde verga-
do. ing GANS België moeten vertegenwoordigen.
Doet ze dat wel Denk dan maar even aan de
ongeveer 300.000 Vlamingen die wél hun stem uit
brachten maai niet vertegenwoordigd zijn. Denk
ei ook om dat. zo lang er geen zetelaanpassing komt
er geen spraak Kan zijn van evenredige vertegen
woordiging en dat wat nu wet zou zijn NA
de volgende veixiezingen en mits zetelaanpassing
terecht gewijzigd zou worden. Van dit standpunt
bekeken gaat ai onze sympathie naar de groep
Vei ïoken. die ten minste de moed bezit in de toe
komst te durven kijken en uit de feiten vooraf
de kracht zal putten om op de ingeslagen weg voort
te gaan GEEN STATUS QUO
Als laatste moeilijkheid blijft nog de lang be
ruchte zetelaanpassing. Ze werd door de CVP plech
tig beloofd, doch jammer genoeg naar de laatste
plaats verschoven met het niet denkbeeeldig risico
dat b:j gebeurlijke Kamerontbinding we weer
eens naar de stembus mogen gaan om er de 2/3
van een stem uit te brengen. Ons deze aanpassing
weigeren is een luxe die zelfs de CVP zich niet
kan veroorloven, en ze zal het er dan ook niet op
wagen, want de gevolgen zouden al te ernstig zijn.
Wij zouden aan onze plicht te kort schieten moes
ten wij onze leze lezers niet een en ander mede
delen nopens de laatste encycliek van Zijne Hei
ligheid Paus Joannes XXIII. De wereldpers is het
ei over eens dat het hier gaat om ten uitzonderlijk
document zowel voor het mensdom van heden als
voor dit van de komende tijden. Sommigen noemen
de nieuwe wereldbrief het testament van de
nuidige Paus voor ons katholieken is het een
bewijs te meer van de katholiciteit van de Kerk,
van de vooruitstrevendheid van haar Leer en van
haar ononderbroken bezorgdheid voor het welzijn
van gans de mensheid. In hoofdorde is de encycliek
Pacem in terris onder te verdelen in grote
lijnen als volgt
1) EEN VASTE vVERELDORDE in de welke ie
der menselijk wezen recht heeft op een redelijke
levensstandaard, op vrijheid van persoon en van
beweging met erkenning van de wederzijdse plich
ten.
2) DE BETREKKINGEN TUSSEN ENKELIN
GEN EN DE OPENBARE BESTUREN deelne
men aan het openbaar leven voor alle burgers, er
kenning der morele en juridische waarden en af
kondiging van de rechten der enkelingen.
3) DE INTERNATIONALE BETREKKINGEN
MOETEN GEVESTIGD ZIJN OP DE WAARHEID
LN DE GERECHTIGHEID waarbij het lot der min-
(Lees verder op blz 2)
we
Geen Status Quo!
