/ü.q m 36^ KUNSTSCHILDER FRANS MINNAERT I Abonnementen Zevenendertigste Jaargang Zaterdag 14 december 1963 TEN HUIZE VAN HERNIEUWING VAN DE Drukker - Uitgever PAUL LUYSTERMAN - JACOBS Koepoortstraat 10 NINOVE Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786 85 Prijs voor Jaarabonnement90 F Prijs per nummer 2,25 F VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG BH Het zal zo ongeveer een maand ge leden zijn dat wij, louter toevallig, in de radiorubriek a De Zeven Kunsten een bespreking beluisterden van het re cente werk van kunstschilder FRANS MINNAERT naar aanleiding van een tentoonstelling te Leuven. Onze aandacht was gewektMin- naert is immers een streekgenoot en wij hadden hier te Ninove een paar gele genheden gehad om met zijn werk in aanraking te komen. Niet alleen was de kritiek in hogergenoemde radiorubriek lovend, wij kregen zelfs als toemaat een fragment te horen van de openings rede, waarin Prof. Van Houtte, de sym- patieke voorzitter van de jury in het televisiespel «Eén tegen Allen», Min- naert belichtte als expressionistisch schilder. Na deze rubriek hebben wij de ra dio uitgeschakeld en even onze ogen gesloten. Opnieuw kwamen zij ons vóór de geest, machtig, gloedvol en alles over heersend, de enkele doeken van Min- naert, welke wij vroeger hadden gezien. Zij waren ons «bijgebleven» en dat wil iets zeggen. Op dit late avonduur lokten zij ons tot een hernieuwde en diepere kennismaking met de kunste naar en zijn werk. Wij gaven er de voorkeur aan deze nadere ken nismaking niet in de Galerij Vincke-Van Eyck, te Gent, waar kunstschilder Minnaert momenteel ten toonstelt, doch wel ten huize van de kunstenaar zelf te gaan voortzetten. Op onze speurtocht naar de diepere zin en betekenis van het reeds omvang rijk oeuvre van Minnaert konden wij eenvoudig niet buiten de persoonlijkheid van deze kunstenaar. Zó is dan dit «Ten Huize vanontstaan! Op een kille, vriesklare decemberavond zijn wij naar Zandbergen gebold. Nabij de Dender, in de onmiddellijke nabijheid van het huis, waar eens onze grote Vlaamse etser, Jan De Cooman heeft gewoond en gewerkt, troffen wij de nieuwe, mo derne villa van kunstschilder Minnaert aan. Wij draaiden het brugje over en het zwenkend licht van onze koplampen gleed over een reusachtige, witte vrouwenfiguur, welke in een gevoel van in tens welbehagen zich haast eindeloos uitrekte in het gazon van de voortuin. Meteen voelden wij het aan... hier waren wij ten huize... Met een brede zwaai vloog de deur open en vóór ons stond de ontwerper van het beeld, lachend, joviaal en uitnodigend. Een ogenblik stonden wij perpleks, ons verstand kon er eenvoudig niet bij, Over enkele dagen zal U in de gelegen heid zijn om Uw abonnement te hernieuwen voor 1964. Prijs per jaar: 90 F Daar deze kwitanties slechts eenmaal aan geboden worden, verzoeken wij onze abonné's de nodige schikkingen te willen treffen voor het vernieuwen van hun abonnement. Eventueel kan de betaling gebeuren door overschrijving op postcheckrekening nummer 4786.85 van Paul Luysterman, Ninove. Wij rekenen op een goed onthaal en dan ken U vooraf. AANDACHT De lezers die zich heden laten abonneren, ontvangen tot met nieuw jaar ons blad GRATIS. Ssl deze man, eerder klein van gestalte en tenger van lichaamsbouw, schept zware reuzenfiguren, zó vo lumineus dat zij zich als het ware moeten bukken om in het kader van de nochtans royaai-grote schil derijen te stappen. In de gezellige woonkamer maakten wij kennis met de lieve dame des huizes, in wie wij niet alleen een vriendelijke gastvrouw troffen doch tevens de vrouw, die steeds opnieuw in liefdevolle toewijding voor de kunstenaar poseert, honderd-en-één mate riële beslommeringen op haar schouders neemt en haar man in zijn steeds hernieuwde strijd tegen de weerbarstige materie blijft aanmoedigen. Dan zijn wij aan het praten gegaan, zó maar gemoedelijk en ongedwongen. Eenvoudig en be scheiden is Minnaert, oprecht en direkt op de man ai als zijn werk. Men voelt het onmiddellijk aan deze kunstenaar heeft niets te verbergen, zoekt het niet in holle, leegklinkende uitleg. Het is zijn werk dat voor hem getuigt. Vitaal, met een onver woestbare werkkracht, kan Minnaert niet plooien naar een compromisoplossing. Hij is zichzelf en blijft zichzelf. Of hij altijd en van in den beginne expressio nistisch heeft geschilderd Neen, hij volgde één jaar de dagschool, schilderklas en siertekenen, in de Stedelijke Akademie van Aalst, waar hij naar de natuur moestschilderen. Na één jaar was hij het beu en trok er uit. Toevallig belandde hij in de Koninklijke Akademie, te Brussel, waar hij vier jaar bleef en vanwaar hij regelmatig met eerste prijzen en medailles bij de vleet naar huis kwam Hij werkte er onder leiding van de gunstig gekende kunstschilder, Léon Devos, leraar m fi guurtekenen en -schilderen, terwijl hij onder Ver hasselt het laatste jaar beeldhouwklas doormaakte. In tegenstelling met vele jongeren was Min naert niet voortvarend. Hij wachtte zijn tijd af. Zijn natuurlijk talent moest rijpen. Er volgden zes jaren van stille en noeste arbeid. Zoals bier dat te lang op fles heeft gestaan komt dan plots de on- stelpbare uitbarsting: tentoonstellingen te Geraards- bergen, te Zottegem, in de Vleeshalle te Lier, in Studio Rik Wouters te Brussel, in Studio De Brae- ckeleer te Antwerpen, in het Beneiuxhuis in Den Haag, te Ninove, in Luxemburg te Esch sur Alzette, te Brussel een gezamenlijke tentoonstelling met onder andere werken van Bernard Buffet en Con stant Permeke. deelname aan de tentoonstelling Vlaanderen 63 te Geraardsbergen, en dan de recen te tentoonstellingen te Leuven en te Gent, waar over hierboven terloops gewag werd gemaakt. Na deze opsomming bekijken wij hem even. Wij zitten tegenover een schilder van internatio naal formaat. Alleen een man letterlijk bezeten van een onstuitbare schildersdrift kan nog dergelijke stortvloed de baas blijven. De rusteloze, haast de monische passie om zich schilderkunstig uit te leven, bezit Minnaert. Steeds opnieuw zoekt hij met alles wat hem onder de handen valt, hetzij houtskool voor zijn tekeningen, borstel het for maat heeft geen belang of paletmes voor schil derijen, zijn gevoel te ontladen en zijn we reld op te bouwen, Lees verder op pagina 2.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1963 | | pagina 1