/ü.q m 36^
KUNSTSCHILDER FRANS MINNAERT
I
Abonnementen
Zevenendertigste Jaargang
Zaterdag 14 december 1963
TEN HUIZE VAN
HERNIEUWING VAN DE
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement90 F
Prijs per nummer 2,25 F
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
BH
Het zal zo ongeveer een maand ge
leden zijn dat wij, louter toevallig, in
de radiorubriek a De Zeven Kunsten
een bespreking beluisterden van het re
cente werk van kunstschilder FRANS
MINNAERT naar aanleiding van een
tentoonstelling te Leuven.
Onze aandacht was gewektMin-
naert is immers een streekgenoot en wij
hadden hier te Ninove een paar gele
genheden gehad om met zijn werk in
aanraking te komen. Niet alleen was de
kritiek in hogergenoemde radiorubriek
lovend, wij kregen zelfs als toemaat
een fragment te horen van de openings
rede, waarin Prof. Van Houtte, de sym-
patieke voorzitter van de jury in het
televisiespel «Eén tegen Allen», Min-
naert belichtte als expressionistisch
schilder.
Na deze rubriek hebben wij de ra
dio uitgeschakeld en even onze ogen
gesloten. Opnieuw kwamen zij ons vóór
de geest, machtig, gloedvol en alles over
heersend, de enkele doeken van Min-
naert, welke wij vroeger hadden gezien.
Zij waren ons «bijgebleven» en dat
wil iets zeggen. Op dit late avonduur
lokten zij ons tot een hernieuwde en
diepere kennismaking met de kunste
naar en zijn werk.
Wij gaven er de voorkeur aan deze nadere ken
nismaking niet in de Galerij Vincke-Van Eyck, te
Gent, waar kunstschilder Minnaert momenteel ten
toonstelt, doch wel ten huize van de kunstenaar
zelf te gaan voortzetten. Op onze speurtocht naar
de diepere zin en betekenis van het reeds omvang
rijk oeuvre van Minnaert konden wij eenvoudig
niet buiten de persoonlijkheid van deze kunstenaar.
Zó is dan dit «Ten Huize vanontstaan!
Op een kille, vriesklare decemberavond zijn
wij naar Zandbergen gebold. Nabij de Dender, in
de onmiddellijke nabijheid van het huis, waar eens
onze grote Vlaamse etser, Jan De Cooman heeft
gewoond en gewerkt, troffen wij de nieuwe, mo
derne villa van kunstschilder Minnaert aan. Wij
draaiden het brugje over en het zwenkend licht
van onze koplampen gleed over een reusachtige,
witte vrouwenfiguur, welke in een gevoel van in
tens welbehagen zich haast eindeloos uitrekte in
het gazon van de voortuin. Meteen voelden wij het
aan... hier waren wij ten huize...
Met een brede zwaai vloog de deur open en
vóór ons stond de ontwerper van het beeld, lachend,
joviaal en uitnodigend. Een ogenblik stonden wij
perpleks, ons verstand kon er eenvoudig niet bij,
Over enkele dagen zal U in de gelegen
heid zijn om Uw abonnement te hernieuwen
voor 1964. Prijs per jaar: 90 F
Daar deze kwitanties slechts eenmaal aan
geboden worden, verzoeken wij onze abonné's
de nodige schikkingen te willen treffen voor
het vernieuwen van hun abonnement.
Eventueel kan de betaling gebeuren door
overschrijving op postcheckrekening nummer
4786.85 van Paul Luysterman, Ninove.
Wij rekenen op een goed onthaal en dan
ken U vooraf.
AANDACHT De lezers die zich heden
laten abonneren, ontvangen tot met nieuw
jaar ons blad GRATIS.
Ssl
deze man, eerder klein van gestalte en tenger van
lichaamsbouw, schept zware reuzenfiguren, zó vo
lumineus dat zij zich als het ware moeten bukken
om in het kader van de nochtans royaai-grote schil
derijen te stappen.
In de gezellige woonkamer maakten wij kennis
met de lieve dame des huizes, in wie wij niet alleen
een vriendelijke gastvrouw troffen doch tevens de
vrouw, die steeds opnieuw in liefdevolle toewijding
voor de kunstenaar poseert, honderd-en-één mate
riële beslommeringen op haar schouders neemt en
haar man in zijn steeds hernieuwde strijd tegen de
weerbarstige materie blijft aanmoedigen.
Dan zijn wij aan het praten gegaan, zó maar
gemoedelijk en ongedwongen. Eenvoudig en be
scheiden is Minnaert, oprecht en direkt op de man
ai als zijn werk. Men voelt het onmiddellijk aan
deze kunstenaar heeft niets te verbergen, zoekt
het niet in holle, leegklinkende uitleg. Het is zijn
werk dat voor hem getuigt. Vitaal, met een onver
woestbare werkkracht, kan Minnaert niet plooien
naar een compromisoplossing. Hij is zichzelf en
blijft zichzelf.
Of hij altijd en van in den beginne expressio
nistisch heeft geschilderd Neen, hij volgde één
jaar de dagschool, schilderklas en siertekenen, in
de Stedelijke Akademie van Aalst, waar hij naar
de natuur moestschilderen. Na één jaar was
hij het beu en trok er uit. Toevallig belandde hij
in de Koninklijke Akademie, te Brussel, waar hij
vier jaar bleef en vanwaar hij regelmatig met
eerste prijzen en medailles bij de vleet naar huis
kwam Hij werkte er onder leiding van de gunstig
gekende kunstschilder, Léon Devos, leraar m fi
guurtekenen en -schilderen, terwijl hij onder Ver
hasselt het laatste jaar beeldhouwklas doormaakte.
In tegenstelling met vele jongeren was Min
naert niet voortvarend. Hij wachtte zijn tijd af.
Zijn natuurlijk talent moest rijpen. Er volgden zes
jaren van stille en noeste arbeid. Zoals bier dat te
lang op fles heeft gestaan komt dan plots de on-
stelpbare uitbarsting: tentoonstellingen te Geraards-
bergen, te Zottegem, in de Vleeshalle te Lier, in
Studio Rik Wouters te Brussel, in Studio De Brae-
ckeleer te Antwerpen, in het Beneiuxhuis in Den
Haag, te Ninove, in Luxemburg te Esch sur Alzette,
te Brussel een gezamenlijke tentoonstelling met
onder andere werken van Bernard Buffet en Con
stant Permeke. deelname aan de tentoonstelling
Vlaanderen 63 te Geraardsbergen, en dan de recen
te tentoonstellingen te Leuven en te Gent, waar
over hierboven terloops gewag werd gemaakt.
Na deze opsomming bekijken wij hem even.
Wij zitten tegenover een schilder van internatio
naal formaat. Alleen een man letterlijk bezeten van
een onstuitbare schildersdrift kan nog dergelijke
stortvloed de baas blijven. De rusteloze, haast de
monische passie om zich schilderkunstig uit te
leven, bezit Minnaert. Steeds opnieuw zoekt hij
met alles wat hem onder de handen valt, hetzij
houtskool voor zijn tekeningen, borstel het for
maat heeft geen belang of paletmes voor schil
derijen, zijn gevoel te ontladen en zijn we
reld op te bouwen,
Lees verder op pagina 2.