d
e
nsten vjo\^sS
/qqivs
WATERWEGEN
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Besluit
Veertigste Jaargang
Zaterdag 3 september 1966
Drukker-Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 NINOVE
Telefoon 327.27 Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 95 fr.
Prijs per nummer 2,50 fr.
t i
Tot grote opluchting van de ouders zijn de hin
deren, kleine, grote en minder-grote, weer naar de
school gestapt om er verdere wetenschap en zo
mogelijk meer levenswijsheid op te doen.
Voor de automobilisten ook is het een opluch
ting want het verkeer anders al zo moeilijk
en gevaarlijk genoeg wordt er door de aanwe
zigheid van een leger bengels, gedurende het ver
lof, niet gemakkelijker om. Alleen wordt het ge
vaar overdag minder, om zich toe te spitsen op de
topuren, zijnde aan het aan- en aftreden der scho
len dat samenvalt met de schafttijden der Ninoofse
bedrijven.
Dit samenvallen stelt de stedelijke overheid
voor problemen die naar onze mening drin
gend een oplossing vereisen.
Het blijft ons nog steeds een raadsel waarom,
niettegenstaande het aandringen van allerhande or
ganismen zoals Via Secura, auto- en toeringclubs,
door de Regering nog geen maatregel werd ge
troffen om in het lesrooster al was het maar 1 uur
per week aan dit belangrijk vraagstuk te wijden.
Bij gebrek aan belanstelling van overheidswe
ge werd hier en daar al privaat initiatief genomen.
Zo kunnen we als voorbeeld stellen wat hier
te Ninove gepresteerd werd in de Provinciale Tech
nische School, waar geel-gekapte en -gemantelde
leerlingen het verkeer regelen zonder dat ooit één
autovoerder er aan denkt deze jongens het werk
moeilijk te maken. Wel integendeel gedraagt elk
zich zeer korrekt.
In Herentals nam het Gemeentebestuur de be
slissing de scholieren te wapenen met een gele
klak. Op zichzelf ook prijzenswaardig maar dan
toch een beetje té ver gezocht.
Voor ons deel geven we de voorkeur aan een
ernstige voorlichting, maar dan een die bij de
jongsten moet beginnen. Vanzelfsprekend eist een
dergelijk werk een samenwerking tussen het Ge-
meentebe-tuur. de Politie en het Lerarenkorps om
een voorlichtingsplan op te stellen, waarbij even
wel de nadruk dient gelegd op het praktische, nl.
het begrijpen der verschillende verkeerstekens
zonder dat het noodzakelijk is elk wetsartikel ter
zake tekstueel te kunnen aframmelen.
Op het inschakelen der Politie voor dergelijke
lessen moeten we de nadruk leggen. Alleen het
kontakt, binnen de klasruimte en onder de leiding
ven de leraar, tussen student en politieagent, kan
de schrik der eersten voor de tweede veranderen
in een vertrouwen dat doet inzien waarom de agent
wel de overtreders straft, maar vooral optreed als
beschermer door de toepassing van het reglement
te eisen. Akkoord, een agent is geen leraar, elk
kent zijn taak daarom precies steunen we op de
samenwerking tussen beide om, aan de hand van
didactisch materiaal (verkeerstekens enz.), bv. on
der de vorm van een vraaggesprek, de leerlingen
het doel en nut van gele, witte, blauwe en rode
strepen op borden of op de grond te leren kennen.
Eenmaal dat begrepen, is het gevaar voor onge
lukken half afgewend.
Het artikel fietsen zal ook eens terdege
onder de hand dienen genomen te worden. Wat
hiermede gebeurd grenst aan het ongelooflijke.
Zo zijn we dagelijks getuige hoe fietsers op het
linkerVOETpad koers houden, niettegenstaande de
aanwezigheid van een verbodsteken. Met het ach
ter mekaar rijden is het ook weer al niets en voor
zo ver daar de gewone opstopping (juist op het
middaguur!) aan de barreel bijkomt, wordt het
voor fietsers en voetgangers een levensgevaarlijk
spel, nog verergerd door de door mekaar sprinten
de scholieren die misbruik maken van hun massa.
Meer politietoezicht op de spitsuren is absoluut
noodzakelijk en niet langer uit te stellen.
Van leraars en agenten zal natuurlijk een extra
inspanning geëist worden maar toch geloven
we op hun medewerking te kunnen rekenen. Mis
schien kan het Stadsbestuur een of andere (finan
ciële?) tegemoetkoming in het vooruitzicht stellen,
maar alles bij alles geloven we dat het sop de kool
wél waard is en mettertijd gunstige uitslagen kun
nen bereikt. Om de zaak voor de leerlingen zelf
enigszins te kruiden, kan een stedelijke prijs (of
prijzen) toegekend worden onder vorm van een
gratis reisje, het gratis bijwonen van een toneel
stuk te Brussel of een of ander sportartikel.
Vopr ons part zijn we steeds bereid de nodige
publiciteit aan het geval te bezorgen.
Inleiding
De waterwegen heeft men altijd aangewend
om een goedkoop vervoer van grote hoeveelheden
goederen mogelijk te maken.
Gedurende de Middeleeuwen was een trans
port met 20 tot 30 Ton op de Dender als normaal
te noemen. Na de kanalisatiewerjen in de jaren
1860 was een transport van 250 Ton mogelijk.
Plannen reeds vóór de oorlog voorgesteld
moesten de mogelijkheid scheppen om schepen tot
650 Ton toe te laten. Andere vaarten moesten trans
porten tot 1350 Ton mogelijk maken.
Hoe staan de zaken nu
Men is nog altijd bezig met de plannen uit
te werken, die meer dan dertig jaar oud zijn, zon
der rekening te houden met de evolutie. Tot op
heden heeft het uitbaten van de binnenscheep
vaart eerder een familiaal karakter behouden, doch
zeer snel zal er een kentering intreden met als
gevolg een ver doorgevoerde industrialisatie. De
huidige schepen zullen vervangen worden door
ganse konvooien en voortgestuwd. In Frankrijk.
Duitsland en Nederland zijn de afmetingen zo dat
op de belangrijkste stromen deze wijziging kan
ingevoerd worden. Voor België vergt dit enorme
werken, en om op dezelfde hoogte te blijven van
de buurlanden zou men zich moeten beperken om
de biezonderste waterwegen aan de nieuwe krite-
ria te onderwerpen.
Het hellend vlak van Ronquières
Reeds meermaals hebben wij in dit weekblad
kritiek uitgeoefend op de bouw van dit kompieks.
Gewoonlijk vermeldt men de technische pres
tatie die gepaard ging met deze verwezenlijking,
en laat ons toegeven, dat op dat gebied iets merk
waardig opgebouwd werd. Deze werken moesten
het mogelijk maken van schepen met een lading
van 1350 Ton van op het peil 121,15 naar het peil
53,62 m te brengen en omgekeerd.
2 miljoen m3 aarde en 2 miljoen m3 rotsen
werden verplaatst. 200.000 m3 gewapend beton
werd er gestort. Nooit tevoren werd er zo een
reusachtig werk van die aard uitgevoerd.
Wat men echter zelden vermeld zijn wel de
volgende punten
Konvooien kunnen het hellend vlak niet
gebruiken,
Schepen met een lading van 1350 Ton kun
nen Brussel niet voorbij,
Men heeft een electrische centrale ge
bouwd, doch bij gebrek aan water zal men deze
fabriek verschillende maanden per jaar ongebruikt
moeten laten. Om het nodige water te bekomen
zou men op een bijrivier van de Samber een stuw
dam moeten bouwen, wat nog niet voorzien is.
gezien de moeilijkheden van allerlei aard,
Gezien de enorme kostprijs die het bouwen
van speciale machines gevergd heeft om dit werk
uit te voeren, schijnt het dat men de aannemer
beloofd heeft zo een tweede werk te laten verwe
zenlijken ergens in Henegouwen, en dat natuurlijk
in dezelfde voorwaarden.
De herstructuratie van onze waterwegen vraagt
enorme investeringen de werken te Ronquières
alleen kosten reeds 2,5 miljard fr. Maar zou het
dan tenminste niet mogelijk zijn de uitvoering aan
te passen aan nieuwe maatstaven
In een volgende bijdrage zullen we het hebben
over de inrichting van onze havens.
w
1
i
Verkeersproblemen
