h
fst
\j
0\KsUe
e%
KERK EN U/ERELD
PASEN:
JA, HET LEVEN
HEEFT WEL EEN ZIN!
talige JCoogdag
aan al onze lezers
Eenenveertigste Jaargang
Zaterdag 25 maart 1967
VASTE NCONFERENTI ES 1967
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
EN LEZERESSEN
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.8o
VREDE EN VOLKERENGEMEENSCHAP
Wat ZEGT de Kerk, wat DOET de Ker.i voor
vrede en bevordering van de volkerengemeen
schap Doet de Kerk wat ze zegt en zegt ze wat
ze doet? U voelt het: men begeeft zich op ijs
van één nacht
Met d't alleszins actueel onderwerp werden de
vastenconferenties in Ninove besloten. Professor
Luysterman. aalmoezenier aan het O.Cl.G.13 te
Aalst behandelde dit onderwerp vanuit verschil
lende standpunten.
In zijn inleiding stelde hij de morele boodschap
van de schriftuur voorop: zowel Oud Testament
(para.'tel van Jonas, waarvan Prol. Luvsterman een
prachtige parafrase wist te maken) als Nio .v Tes
tament (parabel van Samaritanen en andere ,c :-
sten) leggen de nadruk op universele medheid tec
overstaan van allen, ook degenen die v r on
vijandig zijn.
Ta Pacem in terrisverduide! jkte J annes
XXIII het standpunt van de K «het is ;k
met oorlog geschonden recht te walen herstellen
Alle oorlogsgeweld is afbreuk van het evangelie.
«Zalig de vrede-makers y zegt de Heer ?•••■- ;a
Zijn programma: ede tot Zijn volgelingen. Steeds
omschrijft Hij Zijn zending als het brengen ran
vrede en eenheid ond« r de mem-en.
Uc t'.j'.l waar:n we .'even -• v d van de vrede-
ged. en te protest-a:' _s en n .i.t stonden we
(schijnbaar) verder van de vrede dan nu.
Je hoeft n ar de krant epen te slaan of het
1 V-nieuws te v hgen om U hiervan te overtuigen,
indien dit nodig mocht blijken 1
Hot. «m vrede leven» wordt.zo stilaan een
dossiei-begi ip... maar van een pracktische levens
houding blijft weinig over. Theorie is wel duidelijk
maar de beleving vordert uiterst traag. En daar
komt het nochtans op aan z ook en naar oplossingen
van de conflicten.
Hit vol.-taat n:et een diagnose te stellen van
de zicKte om doeltreffend te kunnen ingrijpen
moet men de oorzaak kennen 1 Professor Luyster
man noemt als grootste oorzaken de wanverhou
ding rijke in arme landen en de rassendiscrimina
tie. Beide hebben met mekaar iets te maken. Het
zijn immers gewoonlijk de arme landen en volke
ren die er het meest van langs krijgen. Dit verdub"
belt het gevaar! Verdere oorzaken van conflicten:
de bewapeningswedloop en de ideologische tegen
stellingen, hoewel deze laatste meer en meer op
de achtergrond komen, minder gelden, (godsdienst
oorlogen zijn voorbij, inquisitie).
Hoe kunnen nu de moeilijkheden, spanningen
en conflicten op vreedzame wijze opgelost Ook
hier zullen verschillende methodes aangewend
Politiek van evenwicht der krachten. Be
staat erin dat ik vermijd dat de andere sterker
wordt. Koude oorlog, zoals we dat noemen, ge
steund op wantrouwen.
Negatief pacifisme: vrede ondanks alles.
Nooit de wapens opnemen. Dat lijkt niet mooi
Kan soms vorm van lafheid zijn, liet is immers
helemaal niet zo evident dat ik in een bepaalde
situatie ceter mijn broeder bemin door te incasse
ren dan door zeil te slaan. Het kan gewoon lafheid
z:jn te weigeren onjuiste en gevestigde posities
on ver te gooien om een plaaster te doen barsten.
Welke zijn dan de betere mogelijkheden om de
vrede te dienen in de huidige omstandigheden?
Geweldloze weerbaarheid? Wellicht is het nu
niet te realiseren, maar t ch is deze vorm
en r.n cristelijk, sluit nauw aan bij de zaligspre-
en van het evangelie. Het betekent weerloos
te i het is geen schapenmentaliteit van een
-i wchien-met-de-armen-gekritistHet evangelie
r ept wel op om zich met hart en ziel in te zetten
;en voordele van de medemens, maar liefst zonder
ewe.d. Geweld is een ketting. Wie meent, dat hij
er z ch van kan bevrijden door nieuw geweld,
movut zienzelf aan de ketting vast. Deze methode,
d.e Cl op aanstuurt de Ketting te ore sen is wellicht
utopie. Onze wereld is daar niet rijp voor.
Als laatste methode om alle gewapende con
flicten te vermijden stipte spreker aan volledige
steun aan een overkoepelend wereldorganisme mei
macht, maar ook om te beslechten. Op dit ogenblik
is dat er nog niet. De UNO bievoorbeeld heeft daar
toe nog ie weinig gezag. Hopen we dat dit er komt
Dit eerste deel besloot de woordvoerder met er
op te wijzen dat het onmogelijk is antwoord te
geien op de vraag of dan elke oorlog, vanuit moreel
standpunt, moet verdoemd worden
Daarop werd gehanoeld over de bevordering
van de volkerengemeenschap. De volkeren zuilen
naar de eenheid toegroeien wanneer daar het ge-
oei van samenhorigheid leeft. D_,n gaat men sa
men zoeken naar de oplossing van de bestaande
wantoestanden om samen te kunnen leven, op zelf
de niveau en levensstandaard. Dat samen-leven
'mengt tot samenwerken, dat niet alleen bestaat in
het geven van materiaal en scholing. Dat is goed
en zelfs noodzakelijk, maar het blijft nog te uiter
lijk. Het samenwerken moet met hart en geest
gebeuren.
Wanneer gehandeld wordt over de minbedeelde
volkeren en ontwikkelingsgebieden dan denkt men
veelal dat het enige probleem het hongerprobleem
is.'Dat is het voornaamste, maar daarnaast zijn nog
vele andere achterstanden in te lopen. Is er achter
stand Enkele voorbeelden
verouderde landbouwmethode
gering nationaal inkomen
onalfabet isme, oneindig groot
minieme gezondheidszorg.
Het geld dat nu wordt aangewend voor de
bewapening zou ruimschoots voldoende zijn om
heb volk niet van honger te laten sterven.
Ook voor deze problemen is een organisme
Prijs voor Jaarabonnement100 fr.
Prijs per nummer: 2,50 fr.
nodig dat machtig is. Het probleem ligt bij de
grote mogendheden Amerika, Rusland en China
wellicht.
Wat moet ik of wat Kan ik nu doen Het klinkt
misschien ontmoedigend maar er is nergens een
algemene ve. antvvoorde regel te vinden. Geen
recept dat zegu hoe wij de vrede konkreet kunnen
bewerken. Het enige wat we op practisch plan kun
nen vasthouden is, dat het IDEAAL VAN VREDE
ait:jd zou meespreken in elk van onze beslissingen
en gedragingen.
Een wondere virus nestelt zich op het ogenblik
1 c'* brem van de hedendaagse mens het
plucusen. van vraagtekens. Verre van n ij te i 'we
ren dat het vraagstellen zou behoren tot de cate
gorie van onwetenden, twijfelaars of ongelovigen.
Het is een typisch-menselijk verschijnsel dat wijst
op de redelijkheid van de mens. De vraagstelling,
wanneer ze geen snobistische achtermond heeft
is teken van een onbaatzuchtig zoeken van de rede
naar de waarheid.
Zo stelt de mens zich allerlei vragen over din
gen en toestanden, personen en instellingen die
vroeger taboe waren. Een van de meest Kwellen
de vragen is het in vraagstellen van de zinvolheid
an he., menselijK bestaan. Heeft het leven nu
eikelijk zin Zo ja. welk is dan die zin? Geen
nieuwe vraag, voorwaar! Ze is zo oud als de mens
heid zelf. Alle volkeren en culturen hebben ermee
geworsteld. De sparen ervan vinden we terug in
hun literatuur, hun monumenten en graven.
Ook nu stelt men zeer scherp dit probleem
Eneizijds zijn er een reeks opvattingen hierrond
geconcentreerd de zin van het leven ligt in het
leven zelt en niet er buiten. Het komt er dus op
aan menswaardig te leven in dienstbaarheid aan
de medemens en zo een wereld van verdraagzaam
heid en menslievendheid op te bouwen. Iets of
Iemand buiten deze zichtbare en tastbare wereld
aanvaarden zij niet. Dit wel aanvaarden wordt
bestempeld als een niet verwerkt hebben van be
paalde sentimenten. Een verstandig mens heeft
uaain.ee voor goed afgerekend en is tevens tot rust
(Lees verder op pagina 2)
xind we
