W e zin 0\Ks9e WEQPROBLEMEN MUZIKALE WANDELINGEN aprilvissen PROVO'S TE NINOVE DONDERDAG 13 APRIL 1967 Eenenveertigste Jaargang Zaterdag 8 april 1967 Drukker - Uitgever PAUL LUYSTERMAN - JACOBS Koepoortstraat .10 - NINOVE Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.8a Prijs voor Jaarabonnement100 fr. Prijs per nummer: 2,50 fr. VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG Autorijden is nooit een pretje geweest In illo tempore niet om wille van de doorslech te wegen en het weinige komfort der wagens. Het verkeer was toen op lange na niet zo druk en wie er zich aan waagde deed het veeleer om de sport zelf. Alles bijeen en evenredig gezien waren de ongelukken toen minder in aantal en niet zo ernstig als heden. Tegenwoordig is autorijden een zwaar en ge vaarlijk werk geworden. Wie zich met zijn karre ken de baan op waagt, stelt zich bloot aan een massa dagelijkse verkeerszonden en het betert er niet op, want sinds 1 april wordt immers strenge kontrole uitgeoefend op de snelheid van personen- en vrachtwagens. En... ge wordt «gepakt» zonder en vooraleer ge t zelf goed weet. Werden tot nu toe de snel heidsbeperkingsborden (oef aanzien als een soort minnelijke waarschuwing een beetje vaart te min deren als er toevallig een agent of rijkswachter in de buurt was, dan is aan deze toestand een einde gekomen sinds de rijkswacht over speciaal uitge ruste wagens beschikt die U precies vertellen met hoeveel kilo-, hecto- en gewone meters uw snelheid overdreven was. En het gebeurt allemaal heel vriendelijk. Op uw protest dat ge «maar» zoveel of zoveel per uur reed, wordt U vriendelijk en een beetje uit de hoogte gezegd dat het apparaat niet mist, niet kan missen, terwijl gij, integendeel... En of mijnheer de rekening stante pede wil betalen of liever een minnelijke schikking afwacht of een proces. Al wat ge kunt doen is even beleefd briefjes te tellen en binnenmonds 's Heren naam misbruiken, met het vaste voornemen niet meer te zondigen. Na een dergelijk avontuur zijt ge natuurlijk dubbel op uw hoede.ge spioneert de baan a op zoek naar bestaande verkeerstekens, om no enrcele uren vast te stellen dat het veel beter is het risico van een nieuwe boete te lopen dan dure hospitaal- of begrafeniskosten te betalen. Als we U een raad mogen geven, lezer, waag U nooit aan dergelijk experiment. Het is ongeloof lijk hoeveel verkeerstekens er langs de wegen staan. Van alle soorten... Met grote en kleine dia meter... Zichtbare en onzichtbare... Fel gekleurde en door de tijd verbleekte Tekens die 50 km per uur toelaten in straatjes van niemendalle, andere die 60 km per uur aanwijzen op kasseien waar een tempo van 10 km per uur levensgevaarlijk is voor U zelf en uw evennaaste. Of die straat niet zo ver hier vandaan waar de maximum snelheid van 60 km per uur toegelaten is over een afstand van wel geteld 40 meter! Terwijl ge nauwgezet al deze aanwijzingen voxgt, suizen andere gewetenoze sjofeurs U voorbij met koleirig gezicht, vuurspuwende klak- son en het gekende gebaar met de vinger teffen het voorhoofd. Onwillekeurig rijst dan in U de gedachte wat er nu eigenlijk mis is of de wet, of de voerders... Alles wel ingezien en aan de hand van ons eigen experiment, durven we gerust zeggen dat het oogtijd wordt niet de wetgeving ter zake te her zien, maar ze eenvoudig af te schaffen en te ver vangen door een reglementatie aangepast aan deze tijd. ALereerst zou aan de gemeenten het recht moeten ontnomen worden naar eigen willekeur elk voor zichzelf, de toegelaten snelheid te bepalen' - <s algemene regel zou moeten gelden dat in be bouwde kommen een niet te hoge maximum snel heid zou toegelaten zijn. Daartegenover zou mogen geeist dat op lokale wegen, zonder bebouwing, een minimum snelheid zou in acht genomen worden die een vlotter verloop van het verkeer zou moge- iiJK maKen. Uit de aard der zaak zou op autosnel wegen een hoge minimumsnelheid moeten bereikt. Wie graag wandelen rijdt, en bang is voor een handjevol wind tegen de voorruit, moet maar an- de:e, landelijke wegen zoeken. De voorrang van rechts of links zou eens en voorgoed dienen opgelost. Het mag niet zijn dat het ene dorp de algemene voorrang van rechts toepast, terwijl twee kilometer verder een ander dorp voorrang verleent aan hoofdwegen. Het eenvormig maken, het vereupeanizeren zouden we zeggen, van de verkeerstekens moet eveneens ernstig onderzocht. Reizen naar het bui tenband is gemeen goed geworden, maar de meeste \\eggebruikers staan nog steeds wantrouwig tegen de soms sterk afwijkende vormen der verkeerste kens in andere landen. Met de gekende gevolgen van aarzelen en ongelukken. Naar onze mening is het tijd een degelijke inspanning te doen om een internationale wegcode te vormen die in enkele eenvoudige principes het verxeer over gans Europa eenvormig en gemakke lijker zou maken. Misschien kunnen onze Excellenties die toch z.o graag uitstapjes maken eens een kijk gaan nemen naar de USA waar de verkeersproblemen uan toch heel wat moeilijker zijn. niettegenstaande de klaarblijkelijke onmogelijke opdracht. Want daar zit het hem juist en dat maakt Het grote verschil tussen een echte plezante en een droge makabere grap. Wanneer de krant in Kinshasa bloklettert dat Koning Boudewijn vermoord werd, dan vinden we zuIks absoluut niet plezant, laat staan ongepast en veeleer getuigend van weinig vindingrijkheid. Manneer de BRT zich inzet om de dierenbe scherming tot een 1-april-grap om te vormen en vele dierenvrienden naar Heist te lokken, zelfs droge Nederlanders, dan vinden we zulks wel een weinig misplaatst en overdreven om wat er feite lijk in zit. Vermelden we meteen dat de Denderklok- vis» veel aanhangers telde en menig weidenkend en verstandig burger het rijbewijs ging afhalen of er op het randje af vanaf zag Een Provo is iemand die tegen alle gevestigde orde is, die Kabaal maakt omdat hij er plezier aan beleeft en die op straat komt om te getuigen van -un jeugdige levenswil. Daar valt niet veel over te zeggen, ieder zijn overtuiging en ieder zijn manier van doen om ze te uiten. Maar s nachts monumenten en de openbare weg bekladden ge- uigt niet van veel moed, maar integendeel van verregaande ongemanierdheid om in feite iedereen te ergeren. De aanplakbrieven welke door de heer urgemeester in de stad verspreid werden, stellen deze handelwijze aan de kaak. Laat ons hopen dat diegenen die er zien schuldig aan gemaakt hebben zullen ontdekt worden. Een laak voor alle burgers maar zeker voor onze Politie (Lees verder op pagina 2) Iedereen heeft kunnen vaststellen dat Uilen spiegel nog niet dood is en dat het 1-aprii-verschijn- sel, zowel m ons land als in Europa en over gans de wereld nog veel aanhangers telt. In feite is het ^pU'tl,lg. humor en lentestemming die zich uitleeft, zij het dan ook op verschillende manieren de ene wat zotter de andere wat droger, maar over het algemeen goed bedoeld, om iemand in het ootje te nemen en ten slotte aan het lachen te brengen omdat hij er zich toch liet aan vangen, Stad Ninove Feestzaal Roxy STEDELIJKE CULTURELE COMMISSIE te 20 uur Treden op: Hef Kamerorkest Jean Jakus Hef Kamerkoor van de Europese Gemeenschappen DirigentJEAN JAKUS. PROGRAMMA: door Europa in de 18 eeuw M J°?de! de AusPiciën van het Ministerie van Nederlandse Cultuurdienst voor Volksontwikkeling- Ingang 25 en 50 fr. Blikvangers...

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Denderklok | 1967 | | pagina 1