k/
'te
\y
Boron Romoin Moijersoen,
WAALSE OGEN
GAAN OPEN...
Eenenveertigste Jaargang
Zaterdag 29 april 1967
BIJ HET AFSTERVEN VAN EEN GROOT
EN VERDIENSTELIJK MAN
MINISTER VAN STATE
AAN AL
ONZE COMMUNIECANTEN
EN HUN ACHTBARE OUDERS
VAN HARTE
PROFICIAT!
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.8o
Prijs voor Jaarabonnement100 fr.
Prijs per nummer2,50 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Op vrijdag 21 april 1967 verloor ons ar
rondissement de grootste figuur die een on
uitwisbare stempel heeft gedrukt op het po
litieke leven van het Aalsterse.
Op de gezegende ouderdom van bijna 97
jaar heeft Baron Romain Moyersoen het tij
delijke met het eeuwige verwisseld.
De achtbare overledene kende een druk
ke en rijk gevulde politieke loopbaan.
Reeds op 26-jarige ouderdom deed hij, in
1896, zijn intrede in de gemeenteraad der stad
Aalst.
Op 30-^arige ouderdom werd hij verkozen
als provincieraadslid.
In 1910 werd hij lid van de Kamer van
Volksvertegenwoordigers.
Op 7 december 1921 werd hij verkozen
als senator om negen dagen later Mi
nister te worden van het Departement van
Binnenlandse Zaken en van Arbeid.
In 1924 werd hij Minister van Ekonomi-
sche Zaken.
In 1925 werd hij benoemd tot burgemees
ter van de stad Aalst.
In 1936 vie! hem de uitzonderlijke eer
te beurt verkozen te worden tot Voorzitter
van de Senaat.
In 1344 gaf de Prins-Regent hem de op
dracht van kabinets-formateur.
En in 1949 werden zijn verdiensten be
kroond door zijn opname in de Kroonraad
als Minister van State.
De verschillende mandaten heeft hij met
nauwgezetheid, met ijver en met eerbiedaf-
dwingende waardigheid waargenomen.
Bezorgd om het lot van de min-bedeelden
was hij DE promotor van de bouw van goed
kope weningen, en de stichter van de eerste
kassen voor ziekteverzekering.
Bezorgd om meer sociale rechtvaardig
heid zorgd hij als Minister voor de eerste
wetten op de pensioenen en vcor de eerste
uitkeringen van premies ten voordele van de
kopers van goedkope woningen.
Bezorgd om de vooruitgang zijner stad
was hij als burgemeester de baanbreker
vcor de urbanisatie van Aalst.
Minister van State Romain Moyersoen
was een buitengewoon verstandig en schran
der man.
Zijn rijke taienten stonden ongemeten
ten pande, niet alleen van zijn politieke
vrienden, doch van zijn stad, zijn streek,
zijn land en zijn Vorst.
De kleine problemen van de gewone man
kon hij met geduld aanhoren.
Zijn adviezen waren diep doordacht en
zijn wenken zonder omwegen.
Niets ontsnapte aan zijn scherpe aan
dacht en tot voor korte tijd mochten zijn
vrienden steeds rekenen op zijn wijs oor
deel.
Ter gelegenheid van een der eerste na
oorlogse kantonale partijvergaderingen ver
scheen hij voor de laatste maal op een poli
tieke manifestatie te Ninove.
Zijn laatste officieel optreden te Ninove
bestend in zijn deelname aan de internationa
le persdagen, naar aanleiding van het bezoek
van de pauselijke Nuntius, Monseigneur Cen
to.
In de politieke geschiedenis van ons ar
rondissement zal Baren Romain Moyersoen
de plaats bekleden van DE grootste politieke
figuur van het Aalsierse.
Zijn partijgenoten danken hem voor het
voorbeeld dat hij met brio heeft gesteld.
Zijn partijgenoten aanzien het als een
voorrecht onder zijn leiding ie heblen ge
werkt.
Zijn partijgenoten rouwen om de grote
leemte die zijn afsterven nalaat.
In naam van de ganse CVP-familie van
Ninove bieden wij de uitdrukking van onze
innige en kristelijke deelneming aan de fa
milie Moyersoen.
A. De Riemaecker,
eerste schepen.
In het kader van een reeks interviews, inge
richt door het dagblad De Standaard, met het doel
ons "V lamingen in te lichten over de mening
in Wallonië, mzake de Vlaams-Waalse tegenstellin
gen, verscheen in het nummer van 25 april van
genoemd blad, een onderhoud tussen Manu Ruys
en Max Bastin, Waal, sekretaris-generaal van het
Mouvement Ouvrier Chrétien. de franstalige tegen
hanger van het ACV.
Max Bastin is niet de eerste de beste. Als
socioloog een kraan, bezieler en bevoegd organisa
tor van het MOC, een man die weet waarover hij
praat, zeer invloedrijk, zodat aan zijn mening méér
dan gewone waarde mag geschonken.
De vrijmoedigheid waarmede Bastin de hem
gestelde vragen beantwoordde, wijzen erop dat in
Wallonië de cgen open gaan en... schoorvoetend
wordt toegegeven dat Vlaanderen ekonomisch ster
ker geworden is.
Afgezien van sommige delikate zaken, zoals
bie voorbeeld de zaak Leuven en de fifty-fifty ver
houding in de Brusselse administratie, waar Max
Eastin listig overheen glijdt, kunnen we zijn woor
den moedig vinden, zo onder meer waar de man
het heeft over Brussel waar volgens hem drie
soorten mensen leven een minderheid Vlamingen,
de slecht-franssprekende liberale bourgeoisie die
nog steeds geloven in het unitaire België, en de in
de hoofdstad gewonnen en getogen Brusselaars die
willen blijven wat ze zijn (Beulemanskinderen
n.v.d.R.) Dat is raak gezien en even raak gezegd!
Een zienswijze overigens die we volledig bijtreden.
Van de Walen zelf bekent Bastin dat ze het
flamingantisme te lang aanzien hebben ais een ge
vaarlijk extremisme, iets dat in hun unitair opge
voede geest gelijk stond met landverraad, maar
dat ze sinds kort zijn gaan inzien dat de Vlamingen
V laams denxen en langs om meer in die gedachte
handelen.
Voor ons is het verheugend vast te stellen dat
aitnans in sommige kringen met de werke-
(Lees verder op pagina 2)
^/Qarns
gezind u/ee^
