NOQ HET PARLEMENT ZZZ'™
Veertigste
Ijzerbedevaart
U/,<3atns
Eenenveertigste Jaargang
Zaterdag 12 augustus 1967
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.8j
Prijs voor Jaarabonnement100 fr.
Prijs per nummer2,50 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Enkele weken geleden hadden we het hier over
de hervorming van het Parlement, zoals deze door
Jan Verroken werd gezien. Vandaag hebben we
het terug over hetzelfde onderwerp maar dan be
zien door dhr Theo Lefèvre in zijn interview met
de Libre Belgique van 14 juli jl.
Dhr Lelèvre voorstellen is onnodig, hij werd
berucht en beroemd om als CVP - voorzitter de
schoolstrijd geleid te hebben, op kop bij de mars
op Brussel, en blijft even beroemd als berucht om
zijn kategorieke uitspraken. Een man met vierkan
tige gedachten die hij even vierkantig naar voor
brengt, zondei iemand te ontzien, hoe hoog die ook
moge staan of hoe invloedrijk hij ook weze. Uit
gesproken voorstander van het unitaire België die
openlijk voor deze gedachte uitkomt en ze verde
digt. Maar een man van onbesproken onbaatzuch
tigheid, zodat achter zijn mening geen persoonlijk
voordeel schuilt en deze mening derhalve méér dan
gewone aandacht verdient.
Met al wat dhr Lefèvre zegt gaan we nochtans
niet akkoord. Zo waar er spraak is van federalisme
dat als een stommiteit une bêtise wordt be
stempeld. Zolang Brusselaars en Walen niet het
bewijs leveren de taalwetgeving loyaal te willen
toepassen, zolang zien we persoonlijk alleen een
oplossing in het federalisme. Evenals we het goed
vinden het miljoen Brusselaars onder nationale
kontrole te stellen omdat de hoofdstad alleen haar
Europese rol kan spelen in de mate waarop de acht
miljoen andere Belgen afdokken. Brussel maakt
zich een dikke nek met ons geld, met onze metro,
ons Brussel Nationaal Vliegveld. Om het met zijn
eigen woorden te zeggen Brusselaars zijn Belgen
van ons botten
Hoe onze zegsman denkt deze geestesgesteld
heid te veranderen interesseert ons geweldig. Voor
de rest gaan we over het algemeen akkoord. Het
is een v aarheid a,s een koe dat de meesten van
ons alles nog veel te eng beschouwen, veel kleine
feitjes des levens belangrijk schijnen, maar in het
Europees kader gezien slechts als dorpspolitieke
vitterijen mogen bestempeld. We zijn akkoord het
aantal parlementsleden van 212 tot 180 terug te
brengen met verbod terzelfdertijd parlementair en
burgemeestei te zijn van een gemeente met meer
dan 3.000 inwoners. Ook akkoord om de zitdagen
tot twee per week te beperken zodat de nodige tijd
voor privaat-zaken overblijft.
Ais we daar dan het voorstel van Jan Verroken
aan toevoegen, nl. de afschaffing van het paritair
stelsel, komen we stilaan tot een systeem dat de
politieker indcidaad onafhankelijk zou maken zo
wel van syndikaten als van lokale politieke komi-
tees.
Heel merkwaardig is de mening van de spreker
over de drukkingsgroepen en de wijzen. Vrij ver
taald komt het hier op neer
Ik ben niet tegen drukkingsgroepen, maar
hun machtsmisbruik stemt me bitter. Zogezegde
kuLuiele drukkingsgroepen noem ik een
schandaal, omdat ze de massa beïnvloeden zonder
de minste verantwoordelijkheid te nemen. De
socio-ekonomische drukkingsgroepen verwijt ik
ons te dikwijls snullen personnages falots
op te dringen... ofwel woelmakers. Ongetwijfeld
zijn er uitzonderingen, maar te weinig.
Hard gezegd, maar de waarheid, al betreuren
we dat Theo Lefèvre, die anders zijn woorden niet
knabbelt, niet kort en klaar syndikaten zegt in
plaats van socio-ekonomische drukkingsgroepen.
En over de wijzen
Ik weet wat met de wijzen wordt be
ft doeld. Politiek gezien is degene wijs die de beste
redenen vindt om uit te leggen dat het beter
is niets te doen ofwel eenvoudig aan de druk
toe te geven.
De ex-premier kent inderdaad zijn pappenhei
mers, dat blijkt ook nog uit het volgende
ft Ei dient afgebroken met de gewoonte te
interpelleren over om het even wat. Vroeger liep
de Regering telkens gevaar te struikelen bij een
interpellatie, biezonder als dit gebeurde door een
lid der meerderheid. Nu wordt hiervan zodanig
misbruik gemaakt dat niemand er nog aandacht
aan schenkt. Zelfs de Minister niet, want die
beperkt zich tot het aflezen van een tekst op
voorhand door zijn kabinet klaar gemaakt. Het
komt trouwens voor dat de interpellant er van
door trekt zonder het antwoord van de minister
af te wachten. Dat is nog schandaliger.
Maar zijn het dan alleen ministers die hun
redevoering aflezen
Bijlange niet Reden te meer om een reeds
lang gevraagde hervorming in te voeren, nl. het
verbod de tribune te betreden met een tekst
langer dan een schema van éen bladzijde. Zulks
zou trouwens het stilzwijgen opleggen aan de
radios les téléguidés, dixit dhr Lefèvre
wiens redevoering door het bureau van een of
andere associatie wordt klaar gestoomd.
'Niet mals gezegd, maar de waarheid zoals ve
len ze kennen maar er niet DURVEN voor uitko
men, omdat ze vergeten dat in onze moderne tijd
de stout- en niet de zachtmoedigen de aarde zullen
bezitten.
VLAMiNGEN!
Het jaar 1967 wordt een uiterst belangrijk jaar
voor de Vlaamse gemeenschap, zowel als voor de
gehele mensheid.
Meer dan ooit zoekt de wereld krampachtig
naar de VREDE, voorwaarde tot, en eerste en
zwaarste opgave voor, de nieuwe beschaving, het
meuw evenwicht, waarvan de grondslagen zicht
baar worden, maar dan nog verre van bereikt werd.
NU moet de Vlaamse gemeenschap de beveili
ging en de volwaardigheid van het eigen bestaan
verwezenlijken. Bouwstenen werden aangebracht
doch het gebouw is nog verre van voltrokken.
A^1;stC opgavc 5S de gelijkwaardigheid van DE
AMiNG TE BRUSSEL, in de confrontatie met
ae Franstalige gemeenschap. Wat te Brussel zal
gest.deden is bepalend voor de toekomst van de
ganse Vlaamse gemeenschap. En het probleem
ïussel is thans tot een hoogtepunt gekomen en
meteen de gehele crisis in België.
(Lees verder op pagina 2)
