k
>ist
Sn
°lQams
\i
VZW
d uce
Q(Z
Nieuu/ejaarke zoete.
QAULLISME
Eenenveertigste Jaargang
Zaterdag 30 december 1967
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - NINOVE
Telefoon 327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 105 fr.
Prijs per nummer 3 fr.
VERSCHIJNT ELKE ZATERDAG
Teikenjare als de kleurige kerstkaarten nog.
niet van de schouw verdwenen zijn, vallen dag na
dag a beste nieuwjaarswensen in onze brieven
bus. En amper is onze vriend na zijn kerstwens en
zijn kerstbiertje de deur uitgegaan of wij lopen
hem al achterna om bij hem van zijn borrels te
wensen.
drinken en hem schouderkloppend nieuwjaar te
Hoe zou uw Denderklok in deze zalige tijd
van wensen en geven en krijgen ten achter kun
nen blijven Hoe zouden de redacteurs van dit
weekblad U naast de vele wensen, die U dezer da
gen hoorde of nog te verwachten zijt, ook de hunne
kunnen sparen
Wat wij U in 1968 hepen te geven, weet U
reeds lang. Nieuws en nieuwsjes van hier en elders,
de kleine dingen van een kleine stad, maar die
echter voor de mensen die erin leven, die ze bele
ven, een betekenis van wereldformaat kunnen heb
ben. Artikels, die meestal traaf zijn, soms wel eens
ondeugend, een enkele keer wel eens scherp, niaar
die altijd diezelfde lijn strak volgen christen,
vlaams en volksgezind. U vijftig keer per jaar dat
te geven, is onze zorg.
Wat wij van U hopen te krijgen is niet zoveel
begrip en vertrouwen. Begrip voor onze moeilijk
heden als wij nieuws brengen, zal iedereen
het meestal al weten, doch dan is het ook zo dat
De Denderklok rustig de tijd kreeg - en nam -
om de dingen van op afstand te bekijken, om een
gloeiend ijzer af te koelen, om een opgeblazen bal
lon leeg te laten lopen, de tijd die alles reduceert
tot zijn eenvoudigste vorm, die dan wel eens naakt
in deze kolommen wordt gevoerd.
En vertrouwen in onze goede bedoelingen. Als
wij ooit eens een puntje op een i zetten, als ooit
in een nummer meer te lezen valt dan er woorden
in staan, als ooit een redacteur meer tussen do
regels tracht te schrijven dan erop, dan is het er
ons nooit of nooit om te doen het verkeerde te
dienen of afgoden te eren.
Op zo'n ruim begrip en stevig vertrouwen te
megen rekenen, is ons een niet geringe steun.
een vriend, die toch vijftig keer per jaar bij U aan
huis komt, dan wensen wij U en aller,, met wie U
leeft, een zegenrijk 1968 toe.
Dan wensen wij U dit komende jaar en nog
veie, veie jaren dezelfde wijsheid, die uw vader
heeft cf ooit had, de zorg en de ijver van uw moe
der, de zuivere vreugde van kleine kinderen. Dan
wensen wij U kracht om recht te blijven als alles
tuigt, een gezondheid, die stevig blijft of vlug her
stelt, arbeid, die U vreugde geeft en vooral vee!
liefde, die alles verdraagt, alles gelooft en alles
hoopt.
Dan wensen wij U ten slotte die grote, wellicht
allesomvattende levenskunst te ijveren om beter,
doch tevreden te zijn met het ontzettend vele, dat
de Heer elke dag U"biedt.
Van harte een zalig nieuwjaar!
DE REDACTIERAAD.
Deze zalige tijd van geven en krijgen en wen
sen Ja, wij hebben ook wensen voor U. En als wij
niet te vroeg komen en niet te laat en als U dit niet
beschouwt als kolommevulling of would-toe, maar
gelooft dat wij oprecht zijn en U toespreken ais
In ons vorig artikel gaven wij als onze mening
dat de Gaulle's houding in zake de Frans-Canade
zen eigenlijk maar een schijnmaneuver was, be
dacht om de aandacht van het werkelijke doel -
ons eigen land - af te leiden. Het is nauwelijks
denkbaar dat Parijs ekonomisch voordeel uit Frans
Canada kan halen, tenzij misschien het uranium
nodig om Frankrijk's atoomprogramma verder uit
te voeren. Of de V.S.A. en Canada iets dergelijks
ooit zullen toelaten is een vraag die niet eens moet
gesteld.
Meer en ekonomisch nut is er voor de Fransen
dichter bij de deur, nl. bij ons te halen. Het is
geen geheim dat, sinds Napoleon deze gedachte als
hoofdzaak voor de Franse expansie heeft voorop
gesteld, het bemachtigen der Schelde, Maas- en
Rijndelta's net hoofddoel der Franse politiek is
gebleven. Wel heeft de Franse Keizer getracht dit
doel met geweld te bereiken, maar moest ten slotte
de duimen leggen voor een koalitie van andere
Europese machten. Sinds deze mislukking tracht
Parijs met andere, maar daarom niet minder doel
treffende middelen, deze machtspositie te bereiken.
Afgezien van de ontzaglijke sommen die aan pro
paganda worden besteed, werd stelselmatig een
plan uitgevoerd dat totnogtoe slechts gedeeltelijk
is gelukt.
Allereerst werd, met behulp der Walen, de om
wenteling van 1830 doorgevoerd. Het heeft toen
maar een haar gescheeld of we zaten hier met een
Franse koning. Toen dit plannetje ook al niet lukte,
is Parijs begonnen met het stelselmatig verfransen
van de nieuwe staat, zoals het deed met Bretanje,
Normandië, Frans-Vlaanderen, Lotharingen,' de El-
zas enz...
Voor Wallonië was er geen probleem. De Wa
len vroegen, en vragen niets liever dan Franse re
publikeinen te worden. Voor de Vlaamse provincies
moest anders te werk worden gegaan. Indachtig
hoe ze er elders in lukten de mensen naar hun hand
te zetten, werd begonnen met het verfransen der
bourgeoisie in de grote Vlaamse centra zoals Brus
sel, Gent, Antwerpen enz... Eenmaal zo ver hoopte
Parijs dat de massa van zelf zou volgen waarna
dan tot eenvoudige aanhechting kon overgegaan
worden.
Dat was politiek, goed bedacht en werd. taktisch
ook goed uitgevoerd. De aanval naar het Noorden
toe moest bestaan in een doorstoot Brussel-Meche-
len-Antwerpen, gepaard gaande met. .een aanval
Luik-Wezet (Visé)-Maastricht, terwijl de taalgrens
in de streek Rijsel-Robaais langzaam maar zeker
naar het Noorden werd opgeschoven. Deze verove
ringspolitiek werd vergemakkelijkt door .het feit
dat Vlaanderen rijk was aan arbeidskrachten, maar
over geen degelijk, industrieel patrimonium be
schikte om zijn eigen mensen werk te geven. Uit
wijding naar V allonië of het zich onderwerpen aan
de wet van grote, met Frans kapitaal gestichte
bedrijven was noodzaak,
In deze toestand is sinds de laatste oorlog wel
enige verandering gekomen. Op alle gebieden uit
geput door vier jaar bezetting, was Frankrijk fi
nancieel niet bij machte zijn veroveringspolitiek
voort te zetten, moest integendeel lijdelijk toezien
hoe het verslagen Duitsland zich snel terug ont
wikkelde en een aanzienlijk deel der Europese
macht veroverde. Oi deze Duitse machtsovername
zich met of zonder Amerikaanse hulp voltrok, heeft
voor ons geen belang, voor de Fransen echter wel.
Het moet voor Parijs bitter zijn te zien hoe
hun aloude Zuid-Noord-aanvallen Oost-West de pas
werden afgesneden, met als gevolg dat de streek
Antwerpen-Limburg nu al tot een industrieel cen
trum van wereldformaat is omgetoverd, zonder dat
zij zelf veel in de pap te brokken hebben.
Dat lekt meteen uit waarom de Gaulle, vroeger
zo goede vriendjes met Bonn mijn grootmoeder
was een Duitse nu tot een stijvere houding is
teruggekeerd, aanpapt met de staten achter het
ijzeren gordijn en Bonn als het ware in de scheer
wil zetten.
Meteen ook hebben we een uitleg voor het veto
dat de Generaal stelt tegen het aanvaarden van
Engeland in de Europese Gemeenschap. Wel vreest
de li ge terreinen zoals mekaniek, textiel, chemische
Parijs de Engelse konkurrentie op voor haar voor-
produktie enz... maar de vrees voor inkrimping van
de invloedsfeer Vlaanderen-Nederland zal voor het
Franse chauvinisme wel de grootste zorg wezen.
De verwoede aanvallen van het aan Frans kapitaal
onderworpen Brussel tegen taalgrens en taalwet
ten zijn hiervan een sprekend bewijs.
Voor wie de evolutie der toestanden in België
volgt, is het nodig met de Gaulle's opvatting over
zijn Europa van morgen rekening te houden.
e^6/
